{RPG} ~ Marauders ~ Speeltopic - Speeltopics

_______________________________________________________________

Het is de tijd van de Marauders op Hogwarts. James, Sirius, Remus, Peter, Lily, Severus, Bellatrix, Narcissa, Lucius en nog velen anderen het zevende jaar op school. Uiteraard is dit voor hun allen een zeer belangrijk jaar. Dit jaar doen ze namelijk examen. Voor iedereen is dit natuurlijk erg spannend, al denken ze er allemaal toch anders over. Sommigen vinden het erg belangrijk en denken al aan de toekomst, anderen maakt het helemaal niets uit. Naast hun schoolwerk draait het natuurlijk ook allemaal om lol maken om een leuk laatste jaar te beleven. Wat zijn de Marauders nu wel niet van plan? Hoe zit het met de verliefdheden tussen de scholieren? Nu het het laatste jaar is, durft iedereen nu dan eindelijk te zeggen wat hun op het hart ligt? Kan iedereen de school met opgeheven hoofd verlaten of houden de leerlingen alleen maar negatieve herinneringen aan hun schooltijd over?

Personages:
Vrouwen:
X Lily Evans ~ 1.5 Mangata
X Camilla Alyssa Lynn Lancaster ~ 1.7 Goya
X Marlene Amy McKinnon ~ 1.4 Sobremesa
X Jessenia Melike Demirci ~ 1.7 Squib
X Evelyn Imogen Rozaky ~ 1.7 Waldeinsamkeit
X Alyth Sorcha Nicceasain ~ 1.7 Requille
X Brooklyn Alexia Belladonna ~ Superheroes
X Narcissa "Cissy Black ~ 1.5 Mangata
X Demetria "Demi" Ariadne Westlize ~ 1.5 CaptianHook
X Melissa 'Mel' Green ~ 1.10 Meraki_

Mannen:
X James Potter ~ 1.4 Waldeinsamkeit
X Remus John Lupin ~ 1.1 Lizor
X Sirius Orion Black ~ 1.5 Sobremesa
Gereserveerd ~ Peter Pettigrew ~ 1.15 Stylinsexual
X Archibald "Archie" Cleaver ~ 1.3 Trohman
X Sylvester Lance Toye ~ 1.3 Perconte
X Gereserveerd ~ Logan William Phellon ~ 1.11 Superheroes
X Jason Simon McCartney ~ 1.6 CaptianHook
X Nathaniel Edgar Hayes ~ 1.8 Squib
X Lucius Malfoy ~ 1.14 Goya

Quidditch Teams:

Gryffindor:
Captain: ~ James Potter ~ 1.4 Waldeinsamkeit
Chaser: ~ James Potter ~ 1.4 Waldeinsamkeit
Chaser: ~ Sirius Black ~ Sobremesa
Chaser: ~ Gereserveerd ~ Camilla Alyssa Lynn Lancaster ~ 1.7 Goya
Beater:
Beater:
Keeper: ~ Archibald "Archie" Cleaver ~ 1.3 Trohman
Seeker: ~ Gereserveerd ~ Sylvester Lance Toye ~ 1.3 Perconte

Huffelpuf:
Captain: Jessenia Melike Demirci ~ 1.7 Squib
Chaser:
Chaser:
Chaser:
Beater:
Beater:
Keeper:
Seeker: Jessenia Melike Demirci ~ 1.7 Squib

Ravenclaw:
Captain:
Chaser: Alyth Sorcha Nicceasain ~ 1.7 Requille
Chaser:
Chaser:
Beater: Evelyn Imogen Rozaky ~ 1.7 Waldeinsamkeit
Beater:
Keeper:
Seeker: Jason Simon McCartney ~ 1.6 CaptianHook

Slytherin:
Captain: Demetria "Demi" Ariadne Westlize ~ 1.5 CaptianHook
Chaser: Demetria "Demi" Ariadne Westlize ~ 1.5 CaptianHook
Chaser: Narcissa black ~ 1.5 Mangata
Chaser:
Beater:
Beater:
Keeper:
Seeker:

Quidditch commentator:

1st Match: Gryffindor - Slytherin
Zaterdag 1 November.
2nd Match: Hufflepuff - Ravenclaw
Zaterdag 15 November.
3rd Match: Ravenclaw - Slytherin
Zaterdag 14 Februari.
4th Match: Gryffindor - Hufflepuff
Zondag 1 Maart
5th Match: Hufflepuff - Slytherin
Zaterdag 2 Mei.
6th Match: Gryffindor - Ravenclaw
Zaterdag 16 Mei.

Regels:
- Er is een minimaal aantal woorden van 200 woorden per post. Dit moet haalbaar zijn.
- Er is een maximum van 2 personages per persoon. Als je een tweede personage neemt, weet dan wel zeker dat je genoeg tijd hebt voor beiden.
- Alleen Mangata en Waldeinsamkeit mogen topics aanmaken.
- Hou het gezellig!
- Iedereen zit in het zevende jaar, dit is om het onbeseft buitensluiten van anderen te voorkomen.
-16+ mag, maar zet het wel in een spoiler of met een waarschuwing erbij voor de personen die het liever niet lezen.
- Zonder toestemming mag je geen personages van anderen besturen.
- Houd jongens en meisjes zo gelijk mogelijk.
- Ondanks dat de personages in het echt niet allemaal even oud zijn, spelen we in deze rpg dat de personages in de beginpost even oud zijn.
- Je mag bestaande personages kiezen, maar je mag ook niet bestaande personages aanmaken.
- Geen ruzie, in de rpg mag natuurlijk wel.
- Reservaties blijven 4 dagen staan.

Praattopic
Rollentopic

Maandag 1 September:
Het is weer 1 september, de dag die een nieuw schooljaar aankondigt voor de leerlingen van Hogwarts. Hun laatste jaar op school begint morgen al en momenteel zijn ze in de Hogwarts Express, die hun naar school brengt. Hun reis is net afgelopen. De trein is net gestopt. Hierna gaan ze naar buiten en beginnen ze aan de weg naar het kasteel. Ze hebben vandaag voor het eerst na de vakantie hun vrienden weer gezien, al zijn er natuurlijk ook vijanden. Morgen zullen de lessen al beginnen.

[ bericht aangepast op 22 jan 2015 - 12:55 ]

---

She was always looking for more..

[MT.]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

"Klinkt leuk. Mijn vakantie was in één woord gewoon saai. We zijn even op een camping geweest, maar ik denk dat ik jullie teveel miste om ervan te kunnen genieten." Antwoordde ze, ik keek haar medelevend aan.
'Awh Eve, maakt niet uit! We gaan gewoon lekker terug naar Hogwarts en dan maken we je daar zo gek dat je ziek van ons wordt en alsof we al de hele zomer op je lip hebben gezeten,' probeerde ik haar te motiveren met een vrolijke lach op mijn gezicht. Ik had zo'n gevoel dat juist omdat dit het laatste jaar is, we juist het leukste jaar ooit gingen beleven. Puur omdat onze belevenissen als groep jonge heksen en tovenaars ten einde zou komen, op school tenminste dan. Mijn vrienden zouden over tig jaar nog steeds niet van me af zijn.
Ik keek, net zoals ieder persoon hier op het perron nog een paar keer om mij heen om te kijken of ik een glimps van mijn andere vrienden kon zien, maar ik zag precies nog niemand die ik graag wilde zien.
'Dus wat wordt het plan, gaan we hier nog even wachten of gaan we hopen of anderen ons gaan vinden in de coupé?' vroeg ik toen, niet in staat om te kunnen inschatten hoe lang het ongeveer zou kunnen duren.

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 19:59 ]

---

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

---

Mijn blik valt op James, die Evans eindelijk eens heeft gevonden.
'Dus wat wordt het plan, gaan we hier nog even wachten of gaan we hopen of anderen ons gaan vinden in de coupé?' hoor ik Alyth dan vragen. Mijn aandacht wordt weer teruggetrokken naar het gesprek. Meestal zit Evelyn bij ons vieren in het coupé, soms met Archie erbij. Maar dit meisje lijkt van plan te zijn om Lyn van me mee te nemen. Dacht het eventjes niet, dan komt zij maar bij ons zitten. Ze heeft geluk om vrienden met Lyn te zijn, anders was ze er nooit bij gekomen.
'Ga je mee kijken of Remus of Peter al een coupé hebben gevonden?' vraag ik maar gewoon aan Lyn. Alyth mag best mee als het moet, maar goed. Omdat het Lyn is, draai ik me dus maar om en kijk Alyth aan. 'Ga je ook mee?' vraag ik met tegenzin.

-sorry, Requille, voor Sirius' arrogantheid-

---

“A queen will always turn pain into power.”

'Mijn vakantie was okè, vooral de laatste dagen. Jammer dat je niet kon komen,' reageert Lily op Mary. Ik ga wat op mijn tenen staan om te kijken of ik Archie ergens zie, aangezien ik niet de grootste ben. Wel zie ik een andere jongen aan komen lopen. Potter.
'Hey, Lily Evans, wat een toeval dat ik jouw hier tegenkom op deze bijzonder prachtige dag,' zegt hij, mij en Mary compleet negerend. Daarom mag ik hem dus niet; hij heeft alleen maar aandacht voor Lily. Niet dat ik zijn aandacht hoef - ik heb Archie. Maar dat betekent niet dat hij ons hoeft te negeren.
'Oh, ook hallo,' zegt hij dan, met een korte blik op ons. 'En, hoe was jouw vakantie?' vraagt hij meteen aan Lily. Ik zucht luid, geïrriteerd door de arrogante Potter. Remus, hij is niet erg. Jammer dat hij vrienden is met hun. Sirius valt ook nog wel mee, als ik het hoor van Archie. Ook al lijkt hij voor mij meer een arrogante klootzak, maar goed.

---

“A queen will always turn pain into power.”

Nathaniel Edgar Hayes

Perron 9 ¾ was al flink volgelopen toen ik eindelijk aankwam, ik gaf er de voorkeur aan om iets later te zijn als de meeste mensen al de trein binnenstroomden of in elk geval in gesprek verwikkeld waren en ik me er van kon verzekeren dat de kans dat mensen me opmerkten erg klein was. Mijn hutkoffer was zwaar maar door het jarenlang op en neer sjouwen van hoge stapels boeken was ik iets sterker dan mijn bouw en mijn hobby’s deden vermoeden en daarbij was ik zeer bekend met het gevoel dat je armen tot op de grond reiken zelfs als je rechtop staat, ik merkte het intussen nog maar amper op. De trein was nog erg rustig, de meesten mensen stonden nog steeds op het perron in afscheid te nemen van hun ouders en na een lange vakantie hun vrienden weer te zien. De tweede coupé waar ik langs kam was nog leeg – in de eerste zat een groep vierdejaars knalpoker te spelen – en ik besloot mijn treinreis hier dan maar door te brengen. Ik miste zowel het fut als de kracht om mijn koffer in het rek boven mijn hoofd te tillen en zette hem dus tegen mijn bankje aan waarna mijn benen optrok en een boek opende.

---

Remember to be ridiculous.

Mijn blik viel even op Sirius, nu pas realiserend dat ze Evelyn nu best wel claimde voor de neus van haar vriend, naar mijn inschatting leek het voor hem een keerpunt te hebben waar hij niet bepaald veel zin in had. Op dit soort momenten kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan, maar vanaf de andere kant vond ik dat het in principe niet zoveel kwaad kon, want ja, het was lastig om te weten hoe te gedragen rond deze persoon die ik enkel kende als mijn vriendin's vriend. Veel gespreksstof had ik ook niet met hem, omdat ik ze vaak in hun eigen droom wereld van hun twee liet als ik ze samen zag en waarschijnlijk was ik niet de enige.
Ik bleef scherp toen Evelyn gevraagd werd om mee te gaan, ik kon me al helemaal inbeelden dat ik hier achter gelaten zou worden, je zou kunnen zeggen dat ik me daarop al voor bereidde. 'Ga je ook mee?' hoorde ik Sirius me toen vragen, ik was bijna met stomheid geslagen, bijna.
'Nou,' begon ik. 'Het lijkt me wel fijn om met mijn enige vriendin die ik gevonden heb sinds ik hier ben mee te gaan, in plaats van hier in de meute te staan als koos vriendloos, dankjewel,' merkte ik op met een lach en ik hief mijn handen in de lucht, wat benadrukte dat ik hier als loner overbleef.

__
Geeft niet, haha, Alyth kan dat wel hebben en dat kan nog wel grappig worden. :')

---

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

Sylvester Lance Toye x Gryffindor
‘Ik ben vier weken bij mijn familie in Turkije geweest, dat was heel leuk. Verder ben ik vooral in Londen gebleven.’ Zegt Jessenia als ze zichzelf uit mijn armen duwt. Ik knik kort. 'Ik heb jouw trouwens ook gemist, buiten mijn vader geeft niemand in de familie ook maar iets om quidditch. Vier weken zonder een fatsoenlijk gesprek over quidditch!' Zegt ze. Opnieuw knik ik bevestigend.
Ik spring weer van mijn ene been op mijn andere been. 'Dat is een vaak voorkomend probleem in jouw familie. Al zeker sinds het eerste jaar.' Grinnik ik. 'Zoals je weet ben ik het grote voorbeeld voor mijn zusje. Die wil dolgraag seeker zijn in quidditch, net als ik. Laatst vond ik zelfs een tekening van haar die bijna de snitch pakt. Je kan je denk ik wel voorstellen dat ze alles wil weten over het vak.' Zeg ik. Met een glimlach op mijn gezicht denk ik terug aan mijn zusje. De schat, ze wilt in zo veel dingen op mij lijken. Ze wilt zelfs haar haren zilver verven om op mij te lijken. 'Zo schattig.' Grinnik ik zacht.
Dan kijk ik naar de trein. Van de trein, kijk ik terug naar Jessenia, recht haar ogen in. "Kom! Laten we de trein in gaan!' Zeg ik vrolijk terwijl ik haar pols vastpak en haar mee de trein in trek.

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 22:17 ]

---

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

---

Alyth leek bijna verbaasd door mijn vraag. Maar ja, ondanks dat ze een goede vriendin is van Lyn gaan we nooit met elkaar om ofzo.
'Nou,' begint ze. 'Het lijkt me wel fijn om met mijn enige vriendin die ik gevonden heb sinds ik hier ben mee te gaan, in plaats van hier in de meute te staan als koos vriendloos, dankjewel.'
Ik grinnik. Ze heeft ten minste een beetje een gevoel voor humor, gelukkig. 'Okay,' zeg ik dus maar, waarna we richting de trein beginnen te lopen. Mijn arm ligt nog steeds om Evelyn's middel, en van mij hoeft hij daar de komende tijd niet weg ook. We lopen een beetje doelloos door de trein. Bijna willen we het opgeven en zelf een coupé zoeken -desnoods een paar eerstjejaars wegjagen- als ik Remus alleen in een coupé zie zitten.
'Moony!' zeg ik, nadat ik de deur open heb geschoven. 'Hoe gaat ie?'

---

“A queen will always turn pain into power.”

Ik besluit uiteindelijk toch naar een lege coupé te lopen en laat me daar op de banken zakken. Mijn koffer leg in in het bagage rek nadat ik het boek eruit gehaald heb en ik duik weer in mijn boek. Voordat ik ook maar één regel gelezen heb, worden de deuren opengeschoven. Ik kijk op. Sirius.
'Moony!' zegt hij, 'hoe gaat ie?'
Mijn mondhoeken krullen omhoog, ik heb mijn vrienden echt gemist de afgelopen zomer. Het feit dat ze er niet elke keer bij zijn als ik verander, maakt het nog veel lastiger om elke maand weer de zelfde pijn te doorstaan. Mijn vrienden hebben me daar echt doorheen gesleept.
'Padfoot!' zeg ik opgewekt, 'het gaat,' hij weet vast wel wat ik daar mee bedoel, morgen is het al weer volle maan. Geweldig; gelijk in de eerste week van school. De dagen voor volle maan verdwijnt mijn eetlust, slaap ik amper en ben ik veel knorriger dan normaal. Je zou het bijna kunnen vergelijken met de ongesteldheid bij vrouwen.
'Hoe gaat het met jou- uhm jullie?' vraag ik als ik het meisje opmerk dat naast hem staat. Hij heeft zijn hand om haar middel heengeslagen. Ik frons lichtelijk, maar echt verbaasd ben ik niet. Het is Sirius waar we het hier over hebben en als het aan hem ligt heeft hij zo ongeveer elke week weer een nieuwe dates. Net zoals James trouwens, maar die gaat vooral achter Lily aan, wat een hopeloze zaak is. Ik zelf doe het niet zo goed bij de meisjes, samen met Peter dan. Ik vind het gewoon ongemakkelijk om met ze te praten, in dat opzicht ben ik absoluut niet Gryffindor waardig.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

-Ehm Sirius en Evelyn hebben al best lang hoor hahaha :')-

---

“A queen will always turn pain into power.”

Jessenia Melike Demirci

Opnieuw begon Sylvester van zijn ene been op het andere te springen, toen ik hem net leerde kennen stoorde ik me hieraan maar intussen maakte het me niets meer uit. ‘Dat is een vaak voorkomend probleem in jouw familie. Al zeker sinds het eerste jaar,’ zei hij grinnikend. Het was al veel langer een probleem, het was daadwerkelijk een wonder dat mijn vader met een familie als de zijne ooit een carrière als professioneel quidditchspeler heeft overwogen, laat staan naar Groot-Brittannië immigreren hiervoor. ‘Zoals je weet ben ik het grote voorbeeld voor mijn zusje. Die wil dolgraag seeker zijn in quidditch, net als ik. Laatst vond ik zelf een tekening van haar die bijna de snitch pakt. Je kan je denk ik wel voorstellen dat ze alles wil weten over het vak. Zo schattig.’
Ik glimlach vanzelf mee, ik heb zijn jongere zusje niet heel vaak ontmoet maar je hoeft nog geen vijf minuten met haar door te brengen om erachter te komen dat haar broer haar held is, ze wil precies zoals hem zijn. Sylvester went zijn blik af om naar de trein te kijken en wanneer hij terug naar mij kijkt boren zijn bruine ogen recht in die van mij en ik grijg die irritante knoop weer in mijn buik. ‘Kom! Laten we de trein in gaan!’ Zei hij.
Ik wist mijn koffer nog maar net op te tillen toen hij mijn pols vastpakte en begon te rennen, Sylvester was misschien niet erg lang maar hij was zeker een stuk groter dan mij en een stuk sterker dus het kostte me flink moeite om hem bij te houden en de zware koffer niet te laten vallen. Bij het opstapje van de trein stopte hij zodat we de trein veilig opkwamen en in de trein zelf was niet echt ruimte om te rennen dus dat gaf mij even een adempauze. ‘Ik weet dat het moeilijk is om dit te geloven maar ik ben niet zo sterk als jou,’ zei ik tegen Sylvester terwijl ik over mijn pijnlijke arm wreef. ‘Ik voel daadwerkelijk dat mijn koffer erg zwaar is.'

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 23:26 ]

---

Remember to be ridiculous.

ComingToTheTree schreef:
-Ehm Sirius en Evelyn hebben al best lang hoor hahaha :')-

-ow oopsss wist ik niet vergeet dat dan maar even hehe-

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Evelyn Imogen Rozaky

"Awh Eve, maakt niet uit! We gaan gewoon lekker terug naar Hogwarts en dan maken we je daar zo gek dat je ziek van ons wordt en alsof we al de hele zomer op je lip hebben gezeten," Zegt Alyth en ik glimlach lief naar haar. Ik ben blij dat zij mijn vriendin is omdat ze gewoon vaak van dit soort dingen zegt. Het was niet eens zo erg, ik was meer gewoon blij om hun weer te zien en misschien overdreef ik een beetje, een klein beetje maar. Zo kan ik dingen gewoon goed van me af zetten. Toch doen de woorden van Alyth me goed, niet alleen om die woorden, maar ook omdat ze me gewoon Eve noemt en daar niet tegenstrijdig in gaat zoals vele anderen. "Dus wat wordt het plan, gaan we hier nog even wachten of gaan we hopen of anderen ons gaan vinden in de coupé?" Vervolgd Alyth, waana ik even kort knik.
"Ga je mee kijken of Remus of Peter al een coupé hebben gevonden?" Vraagt Sirius dan aan mij. "Ga je ook mee?" Vraagt hij daarna aan Alyth.
"Nou, Het lijkt me wel fijn om met mijn enige vriendin die ik gevonden heb sinds ik hier ben mee te gaan, in plaats van hier in de meute te staan als koos vriendloos, dankjewel," Zegt Alyth dan, waarna Sirius een okay als antwoord geeft. Hij lijkt het op te vatten als een grapje, maar wat ik in al mijn jaren aan grapjes en leugens vertellen heb geleerd, is dat de beste grapjes en leugens gebaseerd zijn op de waarheid. Wat als Alyth zich alleen voelt? Daar zou ik me echt ontzettend heel erg schuldig om voelen. Ik besluit er verder maar niets over te zeggen en gewoon met de twee mee te lopen naar de trein. Ondertussen zie ik Sylvester en Jessenia ook naar de trein gaan. Sylvester trekt haar mee. En dan zegt hij tegen mij dat ik klef doe. Ik wed dat die twee een setje zijn voor het jaar over is. Dat vindt ik ergens ook wel leuk. Ik heb een zwak voor verliefde mensen, zeker ik en Sirius. Ondertussen komen we aan bij een coupé en als we daar naar binnen gaan zien we Remus zitten.
"Moony! Hoe gaat ie?" Zegt Sirius. Ik houd van zijn enthousiaste. Ook vindt ik die bijnamen grappig en stom tegelijk. Wie noemt zijn vriend nou Moony? Sirius blijkbaar.
"Padfoot!" Antwoord Remus. Padfoot is overduidelijk nog erger dan Moony. No way dat ik Sirius ooit van mijn leven Padfoot ga noemen, of in elk geval niet zonder in lachen uit te barsten. Ik denk dat dat gewoon dat jongens ding moet blijven. "Hoe gaat het met jou- uhm jullie?" Zegt Remus dan daarna.
"Met mij gaat het in elk geval goed. Echt super. Nieuw schooljaar, meer huiswerk, examen dit jaar. Echt fantastisch." Ik zeg het een beetje sarcastisch, al is het ook wel waar. Ik heb zin om verder te kijken dan school, maar ik ben bang dat ik banden met mijn vrienden ga verliezen.

---

She was always looking for more..

---

'Padfoot!' zegt Remus tegen mij. In mijn ogen zie ik Lyn raar kijken. Ze begrijpt de bijnamen niet, want ik heb het haar nog nooit verteld. En hoe graag ik het ook zou willen doen, ik heb Remus beloofd het nooit te vertellen. Misschien dat ik binnenkort vertel over het Animagus zijn, zonder de reden ervoor. 'Het gaat,' vervolgd Remus, en ik begrijp wat hij bedoelt. Ergens deze week is het alweer volle maan - wat een nieuw avontuur betekent.
'Hoe gaat het met jou - uhm jullie?' vraagt hij dan, met een blik op Evelyn en Alyth.
'Met mij gaat het in elk geval goed. Echt super. Nieuw schooljaar, meer huiswerk, examen dit jaar. Echt fantastisch,' reageert Lyn. Ik grinnik, het is bijna grappig hoe sarcastisch ze kan zijn maar tegelijkertijd wel de waarheid spreekt. Maar heel veel te zeuren heeft ze niet in vergelijking met Remus...
Ik ga zitten op de bank tegenover Remus en trekt Lyn met me mee. Alyth staat wat ongemakkelijk in de deuropening, dus ik gebaar haar te gaan zitten.
'Het gaat goed met mij, Moony. Ik heb wel zin in dit jaar. En daarna zijn we vrij,' zeg ik. Maar de gedachte van klaar zijn met school is niet meer zoals het altijd was. Hoe zit het met mij en Evelyn? Blijven we wel bij elkaar? Het liefst zou ik gewoon samen met haar gaan wonen, maarja, dat zou nogal raar zijn om nu te vragen.

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 23:46 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

'Met mij gaat het in elk geval goed. Echt super. Nieuw schooljaar, meer huiswerk, examen dit jaar. Echt fantastisch,' zegt Evelyn. Ik gniffel zachtjes. Sirius gaat tegenover me zitten en ik sluit mijn boek. Daar ga ik waarschijnlijk niet meer in kunnen lezen de rest van de reis. In plaats van het boek weg te leggen hou ik het stevig tussen mijn vingers geklemd.
'Het gaat goed met mij, Moony. Ik heb wel zin in dit jaar. En daarna zijn we vrij,' zegt Sirius. Ik mompel iets wat op een "inderdaad" moet lijken en kijk dan naar buiten. Ik wil niet denken aan wat er gaat gebeuren na Hogwarts. Hier beschermd Dumbledore me, hij zorgt ervoor dat mijn geheim geheim blijft en door hem kan ik gewoon lessen volgen, maar als ik straks van Hogwarts moet, hoe moet het dan verder? Ik heb geen Dumbledore meer om me te helpen, mijn vrienden zullen er nog wel zijn, maar die kunnen er niet voor zorgen dat mensen me niet aanzien als een monster. Het gaat nog lastig worden om iets te vinden waarbij ze mij accepteren zoals ik ben.
Na een tijdje roep ik mezelf weer terug naar de werkelijkheid. Ik moet stoppen met dat constante gepieker, het maakt het er niet beter op. Voor nu zit ik nog op Hogwarts en heb ik me nergens om zorgen over te maken. Behalve examens dan, de rest komt later nog wel.
'Waar zijn James en Peter?' vraag ik uiteindelijk.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.