[RPG] Oxford Acadamy for Witches and Wizards [Speeltopic 4] - Speeltopics

Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.

Invullijstje:

Naam:
Leeftijd:
Leerjaar:
Enkel voor de leerlingen
1e jaars zijn 10/11, 2e jaars 11/12, 3e jaars 12/13, 4e jaars 13/14, 5e jaars 14/15, 6e jaars 15/16, 7e jaars 16/17. 8e jaars 17/18
Vak:
enkel voor de leraren
Bloedstatus:
Muggleblood, Halfblood, Pureblood.
Uiterlijk:(met foto)
Denk hierbij aan Haarstructuur, lengte van het haar, haarkleur, oogkleur, oogvorm, wimpers, wenkbrauwen, lippen, gezicht, figuur/postuur, lengte enz.
Innerlijk:
Denk hierbij aan goede eigenschappen, slechte eigenschappen, hobby's enz.
Hou het realistisch: Niemand is perfect.
Geschiedenis:
Denk aan Familie, kindertijd, enz.
Afstammelingen van de Harry Potter generatie kan natuurlijk ook, het is 46 jaar na de slag op Hogwarts dus alles is mogelijk.
Extra:
Huisdier

Rollen
Vrouwen
×Phoebe Dana Jacksons - xTheDarkLordx1.6
×June Mercendes - Waldeinsamkeit 1.4
×America Gaia Lazar - Meraki_ 1.6
×Silena Zoë Paetrix - Goya 1.5
×Lily Amanda Hale - Mangata 1.12
×Jade Ira Phernon - xTheDarkLordx1.20
×Rose Sophia Cole - Mangata 1.20
×Phallon `Phee` Callee Grant - Amaris 2.3

Mannen
×Jackson Charles Vanderbilt - Ferrars 1.4
×Lewis Mercendes - Waldeinsamkeit 1.10
×Timothy "Tommy" Cleaver - Trohman 1.8
×Robin McAdair -xBooBear 1.15
×Max Veran Phubar - Sobremesa 1.15
×Blaine Thomas Cleaver - Ferrars 2.1
×Brandon 'Bad' Pitcher - Ephrya 2.2

Leraren
×Christopher "Chris" Redfield - DADA - 1.7
×Cevelle Appoline Delacour - Charms - 1.4
×Ric Alexander Jones - Potions - Mangata 1.15
×Mary Shawna Woodsen - Divination - xTheDarkLordx 1.12
×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Mangata 1.13
×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies -xTheDarkLordx 1.18
×Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - 1.16
×Christian Andersson -Anciens Runes - 1.19
×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 1.18
×Amanda Sprouse - Herbology 1.19
×Andréas Eriksson -Flying Lessons 1.19
×Stefan Hägg -Astronomy 1.19
×Erik Olsson -Arithmancy 1.19

Regels

×Houd het graag vriendelijk in het -OOC
×Maximaal 4 rollen per persoon
×Minimaal 200 woorden per post
×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
×Geen Mary- Gary sue's, nobody's perfect!
×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
×Het Uniform voor de dames

Topics

×De story
×Praattopic 2
×Praattopic 3
×Praattopic 4
×Praattopic 5
×Speeltopic 1
×Speeltopic 2
×Speeltopic 3

[ bericht aangepast op 1 feb 2015 - 18:46 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Ik wacht nog steeds op een post van Ana, sorry.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

Mangata schreef:
(...)

[Nah. We zijn een beetje inspiratieloos inderdaad.

Wacht, misschien kan je deze RPG opnieuw openen zodat er nieuwe mensen mee kunnen doen en er weer een beetje leven in komt?]

Maar.. Dan moeten we weer helemaal opnieuw beginnen? Of dat ze inspringen ofzo?

---

take me back to the basics and the simple life

Goya schreef:
(...)

Maar.. Dan moeten we weer helemaal opnieuw beginnen? Of dat ze inspringen ofzo?

{Ik denk niet dat helemaal opnieuw beginnen zo'n goed plan is omdat het dan zeker saai wordt, but ik wil ook niet dat dit dood gaat.}

---

She was always looking for more..

Waldeinsamkeit schreef:
(...)

{Ik denk niet dat helemaal opnieuw beginnen zo'n goed plan is omdat het dan zeker saai wordt, but ik wil ook niet dat dit dood gaat.}

Me too ):

Anders slaan we gewoon ff een weekje over, dat slles weer goed is maar niet 100% en shizzle, en dat ze beginnen met het uitvoeren ban t plan ofzo?

---

take me back to the basics and the simple life

June Mercendes

Na een paar minuten van zenuwachtig op mijn tafel tikken en wachten totdat de les begint hoor ik en zie ik in mijn ooghoeken dat er iemand naast mij komt zitten. Al ik opkijk zie ik Mer.
"Hey" Zegt ze kort. Ergens voel ik me daar wel prettig mee, dat betekent in elk geval dat niet iedereen mij nu haat. Bovendien heb ik nog nooit een les naast Mer gezeten, gezien onze jaren altijd verschilden. Pas dan komt er in me op dat ik twee lessen geleden, wat nu al een eeuwigheid geleden lijkt, van plan was om te vragen waarom.
"Mer, waarom zit jij nou eigenlijk in dit jaar?" Vraag ik oprecht benieuwd. Ook ben ik blij om even over iets anders te kunnen praten. Ik heb geen zin om Lily of Lewis' naam te horen vallen in dit gesprek, dus lijkt dit me een goed idee voor een normaal gesprek. Ondertussen hoor ik meer voetstappen binnenkomen en als ik me omdraai om te zien wie het is zie ik Lily. Die wil ik dus echt niet zien en ik draai me weer om naar Mer. Ik probeer te doen alsof er niets aan de hand is, maar dat is niet zo en op dit soort momenten kan ik me echt totaal niet focussen op wat ik wel of niet moet doen. Zenuwachtig bijt ik op mijn lip, kijk ik van Mer naar mijn tafel en dan weer terug naar Mer. Na Lily komt ook Robin binnen, maar ik ben nu even te gespannen om mijn zoals altijd goedbedoelde glimlachjes aan hem te geven. Ik heb altijd een beetje medelijden met dat hij zo vaak alleen zit, maar dit ik daar niet echt het moment voor. Ik heb voor nu even wel wat andere dingen aan mijn hoofd.

{Ik heb maar even geprobeerd iets te schrijven, but ik denk dat we gewoon allemaal een beetje inspiratieloos zijn.}

---

She was always looking for more..

-jongens, ik ga een extreem lange post schrijven waarin ik jullie karakters een kleeein beetje bestuur. Maar het zorgt wel voor inspiratie denk ik -

---

“A queen will always turn pain into power.”

Sobremesa schreef:
-jongens, ik ga een extreem lange post schrijven waarin ik jullie karakters een kleeein beetje bestuur. Maar het zorgt wel voor inspiratie denk ik -

{Haha, nu ben ik benieuwd.}

---

She was always looking for more..

Max Veran Phubar

We rennen nog een stukje door, en dan merk ik dat de Centaurs ons met rust laten. Misschien komt het door Blaine, misschien omdat we hun territorium hebben verlaten, ik zou het allemaal niet weten. Een ander iets is maar daarintegen wel helder, en ik weet wat me te doen staat. In een stevig tempo ren ik naar de school, gedreven op adrenaline. Dan kom ik bij het hutje aan, die nog open is. Silena leg ik voorzichtig neer op de bank en dan ren ik het kasteel weer in. Zonder ook maar sorry te zeggen tegen de leerlingen die ik bijna omver loop, ren ik door de gangen. Dan stomp ik zonder pardon het Arithmancy lokaal binnen. June en Lily pak ik beide bij hun armen en trek ik zonder pardon mee. Dan verlaat ik het lokaal weer, mijn klasgenoten en leraar verbaasd achterlatend.
Ik sleep ze mee, door de gangen heen. Ze protesteren een beetje, maar de woede, wanhoop en adrenaline drijft me vooruit. Ik zou geen idee hebben waar Tommy is, aangezien hij niet in het lokaal zat. Maar wonder boven wonder kom ik hem tegen bij de uitgang van het kasteel. Ook hij wordt mee getrokken door mij, en gelukkig protesteert hij niet maar loopt hij gewoon mee. In het hutje aangekomen duw ik iedereen naar binnen, sluit de deur en beheks hem zodat alleen ik hem weer kan openen.
'En nu gaan we het goed maken,' vertel ik mijn vrienden.

---

“A queen will always turn pain into power.”

Waldeinsamkeit schreef:
(...)

{Haha, nu ben ik benieuwd.}

-Klaar. Hij is niet zo lang als ik dacht but nobody cares-

---

“A queen will always turn pain into power.”

---

Kleine bloemetjes verschijnen op het stuk perkament wanneer ik er met mijn veer over strijk. Ik luister niet echt naar de professor Olsson die met een redelijk monotone stem de klas toespreekt. Mijn interesse heeft nooit bij Arithmancy gelegen. De enige vakken waarin ik ooit interesse heb getoond zijn eigenlijk Defence Against the Dark Arts, Charms en Potions maar gelukkig haal ik zonder te leren toch goede cijfers voor de andere vakken. Ik heb besloten om dit jaar beter mijn best te gaan doen zodat ik met goede cijfers over zou gaan en over twee jaar mijn examens haal en daarna op mijn eigen benen kan gaan staan. Ik wil het contact met mijn familie verbreken, dat heb ik al heel lang besloten en had dat liever al lang geleden gedaan. Maar ik ben afhankelijk van ze, financieel en ook omdat ik naast hen niemand heb. Ik wilde dat het anders was gegaan. Ik wilde dat ik een normale familie had zoals Silena, Max en Tommy. En dan heb je June, June's jeugd was ook zwaar. Ik besef nu pas dat zij de enige is die ooit begrepen moet hebben hoe het is om achtergelaten te worden door je familie. Ook al zijn we allebei op een andere manier achtergelaten. Ik besef dat ik haar mis, nu al. Ik werp een blik op haar en heb dan gelijk weer spijt. Ze praat met Mer en ze lijkt pijn te hebben. Pijn die ze door mij gekregen heeft. Plotseling komt Max het lokaal binnen stormen, zonder enkele excuses loopt hij het lokaal in richting June. Hij pakt haar prompt bij haar bovenarm en doet hetzelfde bij mij. Ik had eigenlijk verwacht dat Tommy en Silena hem het klaslokaal in zouden volgen maar ze blijken niet op de gang te zijn. Ik probeer me los te rukken omdat ik niet echt de behoefte heb om samen met iemand te zijn, maar ook niet om alleen te zijn. Max heeft een rare uitdrukking op zijn gezicht liggen. Hij lijkt woest te zijn maar ook iets anders. Hij straalt wanhoop uit. Ik besef dat het onbegonnen werk is om me los proberen te krijgen omdat Max ongeveer een kop groter is en minstens twee keer zo sterk. Wanneer we bijna bij de uitgang van de school zijn - ik heb geen idee waar Max ons heen wilt brengen - zie ik Tommy staan. Max probeert hem ook mee te trekken maar hij loopt zonder protest mee. We lopen over het schoolterrein en ik merk dat hij naar het huisje gaat. Hij duwt ons redelijk grof naar binnen en mompelt een spreuk waardoor de deur sluit.
"En nu gaan we het goed maken" zegt hij. Ik kijk het hutje door en zie dan dat Silena op de bank ligt. In een paar grote passen loop ik haastig naar haar toe en kniel neer bij de bank. Ze is bewusteloos.
"Wat is er gebeurd?" vraag ik doordringend. Ik kijk Max even aan en daarna Tommy en dan June, dan weer naar Max en weer naar June. Er liggen zo veel woorden op mijn lippen die op het punt staan om uitgesproken te worden. Maar ik doe het niet.

---

-

Max Veran Phubar

Lily loopt onmiddelijk naar Silena en knielt bij haar neer.
'Wat is er gebeurd?' vraagt ze, waarna ze iedereen om de beurt aan kijkt. Even zucht ik, maar uiteindelijk vertel ik de hele gebeurtenis zo simpel mogelijk.
'Ze was in het bos en één of andere nieuwe gast dacht dat het grappig was haar te zoenen en Centaurs kwamen ons achter na en ze viel flauw,' zeg ik. Dan loop ik naar de boekenkast en haal er een boek uit met spreuken. Na even gebladerd te hebben vindt ik een spreuk die haar wakker zou moeten maken.
'Avarosa,' zeg ik, en zwaai kort met mijn wand. Silena ligt een paar seconden stil, waarna ze begint te kreunen. Ik ga naast haar zitten en druk een kus op haar voorhoofd.

---

“A queen will always turn pain into power.”

Ik knipper een paar keer met mijn ogen tegen het felle licht en kreun lichtjes. Ik voel het gewicht op de bank indeuken en voel niet veel later een kusje op mijn voorhoofd. Ik kijk op en zie Max, June, Lily en Tommy staan, in het buitenhuisje. Lily zit bezorgd aan de rand van de bank. "What. The. Fuck. Waarom zitten we met z'n allen hier en waarom lig ik hier op de bank met een bezorgde Lily er naast, en een bezorgde Max er naast?" vraag ik verbaasd aan mijn groep vrienden.

Korte shitpost. I know.

---

take me back to the basics and the simple life

---

Het is raar dat je ziel op sommige moment op exploderen staat, dat er teveel emoties tegelijkertijd door je heen gieren om woorden te kunnen uitbrengen. Maar nu lijk ik juist geen woorden uit te kunnen brengen omdat ik te leeg ben. Omdat ik me leeg vanbinnen voel alsof ik in gevecht met mezelf ben in een strijd waar niemand kan winnen. Alsof ik langzaam naar mezelf aan het zoeken ben na al die jaren. Ik weet niet wie ik ben. Er zijn zo veel verwachtingen van wie ik moet zijn. Hoe andere andere mensen mij willen zien. Ik ben nooit het perfecte persoon voor iemand geweest. Er was altijd iets in mij wat voor teleurstelling zorgde. Ik ben nooit bij iemand op de eerste plek gekomen. Ik kijk June weer aan en een gevoel van eenzaamheid trekt door me heen. Misschien heeft ze gelijk, misschien is Lewis wel een verschrikkelijk persoon en is hun band totaal verpest. Maar misschien is dat ook weer de reden waarom we elkaar vinden. Ik ben ook een verschrikkelijk persoon.
"Ze was in het bos en één of andere nieuwe gast dacht dat het grappig was haar te zoenen en Centaurs kwamen ons achter na en ze viel flauw" zegt Max kort. Ik kijk hem heel even verbaasd aan. Zo als hij het nu verteld klinkt het allemaal heel vaag. Ik volg Max met mijn ogen terwijl hij naar de boekenkast loopt en er een boek uit pakt. Na vele bladzijdes doorgebladerd te hebben loopt hij naar Silena toe waarna hij iets wat klinkt als 'Avarosa' mompelt. Silena wordt kreunend wakker. Max gaat naast haar op de bank zitten en drukt een kus op haar voorhoofd.
"What. The. Fuck. Waarom zitten we met z'n allen hier en waarom lig ik hier op de bank met een bezorgde Lily er naast, en een bezorgde Max er naast?" zegt ze en ik kan het niet laten om even te glimlachen. Dit is zo'n typische manier om wakker te worden nadat ze bewusteloos is geraakt voor Silena.
"Omdat we om je geven" zeg ik.

---

-

---

Ik sta nog op de gang, wanneer Max me meesleept. Even wissel ik een blik met June. Er is iets aan de hand, alleen wat?
Eenmaal in een hutje zie ik Silena buiten bewustzijn liggen. Bezorgd kijk ik naar Max. "En nu gaan we het goed maken." Lily loopt naar Silena toe en kijkt hoe het met haar gaat.
"Wat is er gebeurd?" vraagt ze. Ik kijk bezorgd naar Max om te peilen hoe het gaat. Hij lijkt zich zorgen te maken, wat te begrijpen is.
'Ze was in het bos en één of andere nieuwe gast dacht dat het grappig was haar te zoenen en Centaurs kwamen ons achter na en ze viel flauw." Verbaasd kijk ik hem aan.
"Centaurs? Dit moeten we tegen het schoolhoofd melden. Ze hebben Silena aangevallen en dat gaat niet zomaar gebeuren." Max kijkt in een spreukenboek en spreekt dan wat over Silena uit.
"What. The. Fuck. Waarom zitten we met z'n allen hier en waarom lig ik hier op de bank met een bezorgde Lily er naast, en een bezorgde Max er naast?" Ik lach even om haar en ga dan ook bij de bank staan. Ik sla mijn armen over elkaar en kijk even naar June. Aan de ene kant blijf ik nu liever afstandelijk zodat er geen nieuw gesprek komt en aan de andere kant wil ik juist nu bij haar zijn.
"Omdat we om je geven," zegt Lily. Ik knik instemmend.
"En omdat Max ons meesleepte. Ik ga die centaurs echt slachten." Het laatste mompel ik een beetje.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Blaine Thomas Cleaver

Ik zat nu al een tijdje in die boom. Eigenlijk had ik gedacht dat die vreemde beesten wel een keer wegzouden gaan, maar ze bleven gewoon onder de boom. Ik vroeg me af wat we hadden gedaan dat ze zo boos waren. De gedachte dat dit misschien Silena's wraak was, spookte door mijn hoofd. Misschien had zij ze op één of andere manier betoverd, zodat ze hen hele leven achter mij aan zouden jagen. Hen leven leven, totdat ze dood zouden zijn. Ik vroeg me af of die beesten uberhaupt wel dood konden. Misschien heelden ze heel snel en groeide er een nieuwe kop aan, wanneer je deze eraf hakte. Misschien konden ze tegen vuur en water en toverkrachten. Al dacht ik dat laatste niet, aangezien Silena ze dan ook op één of andere manier betoverd zou moeten hebben. Het was niet alsof toverkracht nieuw voor me was, maar deze beesten wel, dus ik had geen werkelijk idee wat ik tegen ze zou moeten gebruiken. Misschien kon ik zachtjes weggaan als ze gingen slapen of een tak op hen koppen laten vallen. Als ze uberhaupt gingen slapen. Shit, wat had ik nu weer gedaan. Stiekem wensde ik dat ik mezelf niet weer eens zo in de nesten gewerkt had. Ik had op zijn minst van te voren toch nog wel even kunnen nadenken? Eerlijk gezegd had ik ook niet verwacht dat die gast en zijn vriendinnetje mij niet zouden Eigenlijk had ik dat wel verwacht en vooral na die zoen. Ik vond mezelf vooral dom op dat moment in die dom. Vaak vond ik dat niet al ik dat wel was. Ik hoopte dat er ooit nog iemand zou komen om me te komen om me te helpen. Ik had stiekem best honger en de hele dag in een boom zitten leek me ook niet zo geweldig. Shit man, ik moest ook hartstikke nodig naar het toilet. Ik besloot dat ik mijn broek niet nat wilde maken, maar alsnog kon ik het bijna niet meer ophouden. Plots maakte het me niet meer zoveel uit. Die Beesten waren toch beesten; die liepen ook in hen nakie rond. Ik trok mijn broek naar beneden en liet mijn lichaam zijn gang gaan.

[ bericht aangepast op 25 jan 2015 - 14:07 ]

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman