• Het is officieel, het speeltopic staat online C:
    Al zou ik eerst de indelingen en alle personages willen af hebben voor we beginnen.

    Aangezien het vorige topic vol heb ik even voor een nieuwe gezorgd.
    Link naar het vorige topic:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=168256&page=last&message=66#5712699
    Link naar het nieuwe topic:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=168375&page=last&message=175


    Het Herstel heeft het heft in handen genomen. Overal op de wereld is er hongersnood en de meeste dieren zijn niet meer terug te vinden. Mensen zijn zelfs zo wanhopig geworden dat velen zich bij hun leger aansluiten om toch nog geld te kunnen verdienen. Het Herstel beweert de hongersnood te kunnen oplossen en de dieren te kunnen terug brengen.
    Echter word er gefluistert dat er een ondergronds verzet is, genaamd Omega Point, klaar voor de strijd tegen Het Herstel. Dit geeft de bewoners nieuwe hoop, en dat zorgt er uiteraard voor dat Het Herstel Omega Point zo snel mogelijk uit de weg wilt ruimen.

    Maar wat gebeurd er met de bewoners? Sluiten ze zich aan bij Omega Point of Het Herstel? Of gaan ze simpelweg dood doorheen de strijd? Bloeit er misschien zelfs liefde tussen de strijders van Omega Point en Het Herstel?


    Invullijst:
    Naam:
    Leeftijd:
    Groep (Het Herstel, gewoon burgers of Het Verzet):
    Sector (enkel voor mensen uit Het Herstel)
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra (eventueel gave):

    De bewoners van Omega Point hebben meestal een gave, 'Energie'. Maar ook burgers of mensen die voor Het Herstel vechten kunnen een gave hebben. Dat zet je dan bij extra.
    Je personage kan ook altijd veranderen van groep, bijvoorbeeld: eerst vecht hij voort Het Herstel, en daarna sluit hij zich toch aan bij het verzet. Dat mag je er bij zetten, maar je kan ook even goed de groep waarbij hij/zij aanvankelijk zit opschrijven.

    Rollen:


    Het Herstel:

    Jongens: ! Drie plaatsen over !

    Cale Wyatt Robertson ~ Extra Sensory Perception ~ Constellation ~ Pagina 11
    Nathan SimoMcCartney ''Nate’’ ’ ~ Vechter ~ CaptianHook ~ Pagina 5
    • Aiden Ethan Adkins ~ Ferrars

    Meisjes: ! Een plaats over !

    Emily Sara Jones ~ Termokinese ~ TheHangingTree
    Madeline Emma Jones ~ Genezende krachten ~ WhereITold
    Kaijill Emma Argent
    ‘’Kai’’
    ~ Elektriciteit beheersen ~CaptianHook ~ 13
    Cheryl Penelope McCartney ~ Gedaanteverwisseling ~ Mrs_Hemmings ~ Pagina 15


    Omega Point:

    Jongens: ! STOP OP DE JONGENS VAN HV

    • Gereserveerd - Door muren heen lopen - xNotlovejustme
    Elleon Jones- Microgolven manipuleren - Malevolent ~ Pagina 3
    Archibald "Archie" Cleaver ~ Manipuleren van geest (Telepathy) ~ NecklessOfHope ~ Pagina 9
    Drake Clinton Bratva ~ Manipulatie metalen, magnetisme ~ Burnley ~ Pagina 6
    Henry John McCain ~ Telekinese ~
    Mrs_Hemmings ~ Pagina 14

    Meisjes: ! STOP OP MEISJES VAN HV !

    Maxime "Max'' Alycante ~ Teleporteren ~ Sempre ~ Pagina 2
    Riley May Lewis
    ‘’Lewis’’
    ~ Gevoelens lezen ~ CaptianHook ~ Pagina 4
    Katherine Elise Jones.~ Psychometrie ~TheHangingTree ~ Pagina 3
    Phoebe Ariana Ross ~ Aarde ~ Calendis ~ Pagina 6
    Silena Amy Collins ~ Vuur ~ MetUpAtMidnight

    Burgers:

    Jongens: ! STOP OP DE MANNELIJKE BURGERS !

    Dean Nicolas Suáreza ~ Bilocatie ~ Lost_Voice ~ Pagina 6
    Bryce Owens ~ Sempre ~ Pagina 7
    Pietro Alexander Maximoff~ Supersnelheid ~ Burnley ~ Pagina 6
    Shawn Jason Chamberlain ~ onzichtbaarheid ~ Mrs_Hemmings ~ Pagina 16
    Lucas Paul Garcia ~ Superheroes ~ Pagina 18

    Meisjes: ! Eén plaats over !

    Alana Linore Therese Fox ~ Extra Sensory Perception ~ Constellation ~ Pagina 9
    Eleanor "Elly" Jane Fox ~ WhereITold
    Isabelle Aurora Garcia
    ‘’Belle’’
    ~ Superheroes ~Pagina 16
    Skylar 'Sky' Brooklynn Moore ~ Dodelijke aanraking ~ Mashtonx ~ Pagina 18


    Indelingen:


    Leider herstel:
    • Kaijill Emma Argent
    ‘’Kai’’ ~Minewt
    Onderbevelhebber herstel:
    • Emily Sara Jones ~ TheHangingTree
    Opperbevelhebber trainingen:
    • Nathan Simon McCartney
    ‘’Nate’’ ~ Minewt
    Soldaten herstel:
    • Cale Wyatt Robertson ~ Constellation


    ...
    Hulp (genezers):
    • Madeline Emma Jones ~ WhereITold

    Leiders Omega Point:
    • Drake Clinton Bratva ~ Burnley en Phoebe Ariana Ross ~ Calendis
    Onderbevelhebber Omega Point:
    • Timothy "Tommy" Cleaver ~ NecklessOfHope
    Opperbevelhebber trainingen:
    • Maxime "Max'' Alycante ~ Sempre
    Hulp (genezers) Omega Point:

    ...
    Kledingontwerper(s) Omega Point:
    • Katherine Elise Jones ~TheHangingTree

    ...


    Kamerindeling:

    Omega Point:
    Meisjeskamer 1:
    • Katherina
    • Silena
    Meisjeskamer 2:
    • Maxime
    • Riley
    Jongenskamer 1:
    • Henry
    • Archibald
    Kamer (leiders):
    • Drake
    • Phoebe
    - Je moet niet altijd in een kamer zitten met iemand van Q. Het kan ook een ander persoon zijn dat door iedereen bestuurt word. -


    Het Herstel
    - Enkel voor de leider en onderbevelhebber, soldaten slapen in hun huis als alle andere burgers

    • Emily en Madeline zitten samen op een kamer (als onderbevelhebber neemt Emily Madeline in haar kamer)
    • Kaijill en Cheryl zitten samen op een kamer (als leider neemt Kaijill Cheryl in haar kamer)

    Trainingsindeling:


    Omega Point:
    Groep 1:
    • Silena
    • Archibald
    • Katherine
    Groep 2:




    Groep 3:



    Groep 4:




    Maxime leidt de trainingen.

    Het Herstel:
    Groep 1:
    • Madeline
    • Cheryl
    • Cale
    Nathan leidt de trainingen.

    Leider herstel (apart):
    Kaijill Emma Argent
    ‘’Kai’’
    Onderbevelhebber herstel (apart):
    Emily Sara Jones

    Niet alle groepen staan erbij, want er zijn natuurlijk nog veel meer soldaten in Het Herstel en Omega Point, maar dit zijn enkel de groepen die er voor ons toe doen, dit geld ook voor de kamers

    Nogmaals: je hoeft niet perse met een persoon in de kamer of groep zitten die door iemand van Q word bestuurt. Het kan ook een personage zijn dat in het verhaal zit.


    Huisindeling soldaten Herstel of burgers:

    Zet ergens op het rollentopic of praattopic neer of je met een bepaalde persoon in een huis woont (bv: broer of zus, misschien zelfs gewoon vrienden)
    • Skylar, Alana en Elly zitten samen in een huis
    • Cale zit alleen in een huis
    • Nathan zit alleen in een huis
    • Shawn zit alleen in een huis
    • Isabelle en Lucas zitten samen in een huis
    • Dean zit alleen in een huis

    OPGELET

    Ik heb er wat extra indelingen bijgezet, deze moeten niet allemaal gevuld worden met onze personages. Maar gelieve er wel op te letten te melden met wie je wilt trainen of een kamer of huis mee wilt delen. Ook zoek ik nog genezers en ontwerpers voor Omega Point en leiders voor beide de groepen.

    Mensen die personages in Het Herstel hebben: gelieve er een sector bij te vermelden

    Regels:
    - Geen perfecte personages
    - Geen overdreven gave
    - Niet iedereen kan in dezelfde groep
    - Ruzies op het praattopic of via mail
    - Relaties (vrienden, familie etc.) worden besproken op het praattopic of via mail
    - Enkel ik maak nieuwe topics aan tenzij ik iemand anders aanwijs
    - Denk eerst na voor je meedoet i.p.v. na twee dagen te stoppen
    - Minstens 200 woorden, dit zou haalbaar moeten zijn
    - Wanneer je toch niet meer kunt meedoen meld je dit en zorg je ervoor dat je personage bijvoorbeeld sterft



    Deze verhaallijn komt van de touching Juliette trilogie - Tahereh Mafi

    [ bericht aangepast op 11 jan 2015 - 1:01 ]


    Geloof niet alles wat je denkt


    Clint Leigh Addison
    Het Herstel || Teleportatie || 22 jaar

    'Nee, we wachten tot die andere bloody prutsers er ook zijn Cher,' zegt Nathan op het moment dat ik het groepje inspring. Zo noem ik het als ik ergens heen teleporteer; springen. Technisch gezien spring ik van de ene naar de andere plek. ''Beter,' zegt hij dan, als hij ziet dat ik er ook ben. 'Missen we nog andere prutsers? Zo niet, dan zou ik bloody graag beginnen. Hoe eerder beginnen, hoe eerder klaar.'
    Ik haal mijn schouders op en slik mijn laatste restje ontbijt door. 'Mooi, iedereen is er,' zegt Nathan. Dan wijst hij naar de tafel met pistolen, als teken dat we ze kunnen pakken. Ik zucht diep, en kijk naar de anderen. Eigenlijk heb ik helemaal geen zin in vandaag. Dan beent Cheryl richtingn de tafel, en volg ik haar. Even inspecteer ik de verschillende pistolen, terwijl Cheryl al weg loopt. Uiteindelijk pak ik er eentje die niet al te groot is.
    Achter me hoor ik het geluid van een pistoool en daarna een lamp die naar beneden valt. Nathan begint meteen te schreeuwen tegen zijn zusje, maar ik loop simpelweg richting de schietschijven. Benen uit elkaar, gewicht op bijde, pistool op ooghoogte. Dan trek ik aan de hendel zodat hij van de veiligheidsstand gaat, richt op de schietschijf en vuur.
    De kogel raakt de roos. Even staar ik er verbaasd naar. Hè? Sinds wanneer kan ik schieten?


    “A queen will always turn pain into power.”

    KATHERINE ELISE JONES.


    "Nee, er is niks aan de hand" antwoord Phoebe en opgelucht haal ik adem.
    "Wat is het? Intern of extern?" vraagt Archie aan Phoebe.
    "Extern. Jullie gaan bij het Herstel spioneren. Maar maak jullie geen zorgen, ik ga met jullie mee. We blijven zolang mogelijk, tot de deadline van 72 uur. We gaan het verblijf van het Herstel beter in ons opnemen, en later deze week een aanval doen. Vanavond, wanneer het begint te schemeren, zullen we vertrekken. Pak jullie spullen dus maar vast in" ik luister goed naar haar woorden en bedenk me wat dat inhoudt. Het houdt in dat ik terug moet gaan naar de plek waar ik jaren geleden zo wanhopig van ben gevlucht. Ik wil niet terug, maar het zal wel moeten. Ik wil het moeten.
    "En let op, jullie moeten goed vermomd zijn. Denk aan kleurlenzen en een andere manier van haarstijl. Anders herkennen ze ons meteen, en zijn we erbij" ik denk even na over haar woorden en dan verschijnt er een kleine grijns op mijn gezicht.
    "Misschien is het wel goed als ik herkend wordt" zeg ik vervolgens.
    "Mijn zusjes moeten daar ook ergens rondlopen, denk ik" hoop ik.
    "En door de status van mijn vader zijn ze vast niet simpele soldaten gebleven"


    -


    x Nathan Simon McCartney x Het Herstel x Training bevelhebber x
    x ''Shut up and if you're annoying me, I will rip your skin off..'' x


    In feiten luisterde hij niet eens naar haar woorden. Of die van Clint. ''We trainen morgen wel.'' zei hij tegen Clint, Cale en Madeline. En daarna draaide hij zich om en beende weg. Zoals hij altijd deed van zijn problemen. Hij liep er voor weg en over het algemeen bleef het hem volgen. Dit sloopte hem. Alles op het moment. Nathan had de kracht niet om er iets aan te doen. Het enigste wat hij op dit moment wilde was een nacht waar hij eens in kon slapen. Of een moment dat hij zich weer eens gelukkig voelde. Want dit had hij zich in maanden al niet meer gevoeld. Langzaam naderde de uitgang, waar hij gewoon uit liep. Het enigste wat hij op dit moment wilde was tijd voor zichzelf.
    Niet veel later was hij bij zijn huis en hij stapte binnen, om zich naar te keuken te begeven. Hij liet zich op de stoel van vanochtend zakken en dacht na over alles. Wat kon hij doen zodat het weer beter werd? Of dat hij zich weer gelukkig voelde? Van frustratie sloeg hij de glazen schaal die op tafel stond van de tafel af en deze brak in vele stukjes. Uiteindelijk liepen er toch een paar tranen over zijn wangen en hij stond op, om daarna naast wat glas te knielen. En een scherf in zijn handen te nemen. Meteen wist hij al wat hij eigenlijk wilde, maar wat hij ook had beloofd niet meer te doen. De stem in zijn hoofd die zei het te doen won uiteindelijk...

    [ bericht aangepast op 5 jan 2015 - 19:27 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded


    Henry John McCain ~ Omega Point ~ Telekinese
    'Don't hurt me! I'm just an innocent blond boy!


    'Moment.' Hoorde ik een paar seconden nadat ik op de deur had geklopt. Dat was Riley, ja. Toen ging de deur open en kwam Riley de kamer uit. Ze zag er echt fantastisch uit. Ze drukt een kus op mijn wang waarna ze me begroet. 'Heey.' Glimlach ik terug waarna ik vervolgens een kus op haar lippen druk. 'Goed geslapen?' Vraagt ze en ik knik. Riley sluit de deur en doet die vervolgens op slot om haar blik zich weer te vestigen op mij. 'Ik heb heerlijk geslapen en jij?' Vraag ik aan Riley terwijl ik mijn arm om haar schouders heen sla en we vervolgens door de gangen lopen. 'Je ziet er trouwens ontzettend mooi uit.' Mompel ik stotterend terwijl ik beschaamd naar de grond kijk omdat ik mijn wangen meteen al rood voel worden. 'Euh sorry.' Excuseer ik me vervolgens en kijk vervolgens de andere kant op om mijn ogen beschaamd dicht te knijpen en vervolgens naar de kleurloze muur kijk. Dan draait mijn hoofd zich weer om, om Riley haar fantastische uiterlijk te bewonderen. Ze is zo mooi en lief, ik bof maar met zo'n mooie en meelevende vriendin.

    [ bericht aangepast op 5 jan 2015 - 19:07 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    Drake Clinton Bratva
    "Mag ik erbij zitten?" Vraagt Silena. Ik knik en ze zakt naast me neer. Nogmaals haal ik één hand door mijn haar, mijn andere hand houdt de munt in de lucht.Ik heb nooit echt met Silena en Elleon gepraat, of anders was het wel zakelijk. Maar het Omega Point gaat wat mij betreft voor, ik wil graag van deze verdraaide toestand af. Maar af een toe een persoonlijk gesprekje kan toch geen kwaad?
    "Denken jullie dat we snel van deze toestand af komen?" Vraag ik, terwijl ik de munt in mijn broekzak stop. Ik kijk van Silena naar Elleon en weer terug. Het interesseert me wel redelijk hoe mensen denken over dit alles. Ik hoef niet gelijk iemands levensverhaal te horen over hoe ze bij het Omega Point terecht zijn gekomen, maar kleine dingetjes wil ik wel graag weten. Kleine dingetjes kunnen al verschil maken.


    Sorry voor deze flutpost, maar ik moet nu weg :3


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."


    Cheryl Penelope McCartney ~ Het Herstel ~ Gedaanteverwisseling
    'I'm the badass here. I kick your ass when you say no.'


    'We trainen morgen wel.' Zegt Nathan dan en draait zich om, om vervolgens de zaal uit te lopen. Ik beet op mijn lip, dit was niet goed. Ik zag dat hij zich kut voelde dus ik had hem niet zo moeten jennen. Het enige wat ik kan doen is naar zijn huis gaan, omdat ik weet dat hij daar zit, en mijn excuses aanbieden. Ik besloot dat te doen en legde vervolgens het pistool weer slordig op de tafel. Ik rende naar de uitgang van de zaal en net voordat ik de zaal uit verdween nam ik de gedaante aan van een sneeuwluipaard en rende weg. Toen ik eenmaal buiten rende hoorde ik wat geschrokken kreetjes of mensen wezen naar me. Ik gromde alleen maar naar de mensen en rende met een noodvaart weg. Met de snelheid van een luipaard was ik er sneller dan met mijn gewone mensen snelheid. Na een paar minuten sprinten kwam ik aan bij Nathan zijn huis. Ik ging maar via de achterdeur, dat is sneller. Die stond op een kiertje dus ik kon er door. Ik rende de keuken in en zag Nathan zitten aan de tafel, met tranen op zijn wangen, allemaal scherven glas op de grond, en zelf had hij er ook één vast. Mijn kattenogen keken naar zijn polsen en toen ik besefte wat hij had gedaan gromde ik luid en sprong vervolgens op de stoel aan de andere kant van de tafel. Ik keek hem doordringend aan maar ik keek ook steeds naar de scherven. En dat stukje, dat stukje dat hij in zijn hand had genomen en zijn polsen mee open had gesneden. Ik wist dat hij dat deed en dat doet me nog steeds ontzettend pijn, om mijn broertje zo te zien.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    x Nathan Simon McCartney x Het Herstel x Training bevelhebber x
    x ''Shut up and if you're annoying me, I will rip your skin off..'' x


    Zodra zijn oog viel op de sneeuwluipaard op zijn keuken tafel die zijn zus was had hij het liefst meteen zijn slagaders aangeraakt met de scherf. Hij wilde niet dat ze hem zo zag. Verward, moe, met allemaal bloedende sneeën op zijn linker onderarm en vooral huilend. Zwakker kon hij niet ogen. Ten eerste huilde hij nooit en ten tweede; hij toonde nooit zijn pijn of verdriet bij zijn zus. En eigenlijk had hij ook liever nu dat ze er niet was. Met een trillerige zucht stond hij op en pakte uit een van de lades een rol verband. Eerst maakte hij met een schoon doekje het bloed weg en daarna bond hij langzaam het verband om zijn onderarm. Vervolgens ging er een hand door zijn haar en veegde hij zijn tranen weg. Hij draaide zich om en leunde tegen het aanrecht aan. ''Wat is er?'' vroeg hij enigszins schor. De doordringende blik van Cheryl was niet te missen, maar hij ontweek die. Zijn blik was op de grond gevallen en langzaam keek hij weer op. ''Zijn er problemen of zo daar?'' Hij hield zich van de domme, niet toe willen gevend dat hij er eigenlijk vreselijk aan toe was. Zelf wist hij dit wel, maar anderen hoefden dit niet te weten.

    [ bericht aangepast op 5 jan 2015 - 20:43 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded


    Clint Leigh Addison
    Het Herstel || Teleportatie || 22 jaar

    Voordat ik de kans heb om nog een keer te schieten, zegt Nathan: 'We trainen morgen wel.'
    Hij beent de zaal uit. Cheryl rent hem meteen achterna.
    Met een zucht loop ik terug naar de tafel en leg mijn pistool neer. Dan spring ik terug naar mijn appartement, waar het veel te stil is. Normaal gesproken zou ik nu de hele ochtend gaan trainen, maar dat gaat niet door. Nu heb ik dus niets te doen.
    Uiteindelijk zak ik neer op de bank met een zak chips (het is nooit te vroeg voor chips) en kijk wat tv.

    -sorry dat het zo een korte flutpost is, maar ik heb totaal geen inspiratie voor hem. Trouwens, hij heeft ook helemaal geen vrienden ofzo. Iemand die wilt?-


    “A queen will always turn pain into power.”


    Cheryl Penelope McCartney ~ Het Herstel ~ Gedaanteverwisseling
    'I'm the badass here. I kick your ass when you say no.


    Ik schudde mijn hoofd en zwiepte kwaad met mijn staart. Hij wist best dat hij fout zat. Maar Nathan is zo koppig als wat en wil zelfs niet zijn emoties tonen aan mij. Wat ik goed begrijp, maar kom op. Ik ben zijn zus maar dat kan hem vast geen bal schelen. Hij geeft vast niet om me, om wat er is gebeurd vroeger. De woede die in me opborrelde, het dierlijke instinct, Nathan die me niet vertrouwde. Dat deden me teveel en toen liet ik me gaan. Ik sprong van de stoel af en sprong woedend op Nathan af. Mijn klauw maakte grote schrammen op zijn wang en mijn nagels kwamen ook nog in zijn benen. Deinzend sloop ik achteruit, ik wist niet waarom of wat ik had gedaan maar ik weet dat ik iemand ontzettend pijnlijk heb toegetakeld en daar heb ik nu, raar genoeg, nog geen spijt van. Ik lik mijn snorharen af en spring vervolgens weer op de stoel om toch met pijn in mijn ogen naar Nathan te kijken. Ik ben de slechtste zus ooit.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    x Riley May Lewis x Gevoelens lezen x Omega Point x
    x ''Don't you understand? I'm a nightmare, dressed as a daydream.'' x


    Ze werd terug gegroet en kreeg een kus op haar lippen gedrukt, wat haar een glimlachje rond om haar lippen sierde. ''Ik heb heerlijk geslapen en jij?'' beantwoordde hij haar vraag. Nog voordat hij zijn arm om haar schouder sloeg haalde ze even haar schouders op. ''Zoals gewoonlijk..'' gaf ze toe. Slapen deed je in deze tijden bijna niet. En zij dus ook niet. Er waren gewoon dingen die aan je bleven knagen en die liet je nou eenmaal moeilijk los, daar had zij tenminste last van.
    ''Je ziet er trouwens ontzettend mooi uit..'' hoorde ze Henry stotterend zeggen. ''Euh sorry.'' Ze draaide haar hoofd naar hem en glimlachte eventjes. ''Hoezo zeg je altijd sorry nadat je zoiets zegt?'' vroeg ze, nog altijd met een glimlach. Eigenlijk was Henry de enige die haar zachte kant kende. Vrienden misschien ook, maar daar kon ze ook altijd nog wel eens bot tegen doen. En meestal had ze daar dan spijt van, maar zo was zij nou eenmaal. Veranderen voor anderen deed ze niet aan. Piece of a cake.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded


    Archibald "Archie" Cleaver


    "Extern. Jullie gaan bij het Herstel spioneren. Maar maak jullie geen zorgen, ik ga met jullie mee. We blijven zolang mogelijk, tot de deadline van 72 uur. We gaan het verblijf van het Herstel beter in ons opnemen, en later deze week een aanval doen. Vanavond, wanneer het begint te schemeren, zullen we vertrekken. Pak jullie spullen dus maar vast in." Ik slik even. Ondanks dat het al even geleden is dat het vuurpeloton gebeurd is, zullen ze me nog steeds snel herkennen. Zoveel ben ik niet veranderd.
    "En let op, jullie moeten goed vermomd zijn. Denk aan kleurlenzen en een andere manier van haarstijl. Anders herkennen ze ons meteen, en zijn we erbij." Ik knik meteen. Met mijn gave kan ik een groep bewakers met moeite een paar minuten bezighouden, al ben ik bang dat zelfs dat niet gaat lukken in mijn toestand- slapeloos, vermoeid.
    "Misschien is het wel goed als ik herkend wordt. Mijn zusjes moeten daar ook ergens rondlopen, denk ik. En door de status van mijn vader zijn ze vast niet simpele soldaten gebleven." Ik knik; dat kan nog haar redding zijn. Even twijfel ik of ik moet zeggen dat ik niet optimaal ben. Erg graag geef ik het niet toe, maar hun veiligheid ligt ook voor een deel in mijn handen.
    "Ik ben de laatste dagen nogal druk geweest, dus ik weet niet of ik mijn gave erg lang kan gebruiken. Hoogstens twee minuten voordat er bijwerkingen komen." De bijwerkingen heb ik nooit echt aan iemand uitgelegd, maar meestal benoemt als duizeligheid die me dwingt te stoppen. Het kan echter van alles zijn; pijn verspreid over mijn hele lichaam, spontaan bloed uit mijn neus, oren of mond of simpelweg gewoon flauwvallen. Een gave die ik kan erg sterk zijn, alleen nu kan ik er maar een paar minuten wat mee. "Dus stel dat er iets gebeurt en ze weten wie wij zijn, dan ga jij- Katherine- meteen over in je rol van een van je zusjes en doe je alsof je ons gevonden hebt, oké. Ik kan de bewakers hoogstens even afleiden, zodat we weg kunnen komen, maar meer niet." Het laatste zeg ik wat zachter omdat ik me er nogal slecht over voel. Zij lopen nu neer risico, omdat ik niet capabel genoeg ben om in slaap te komen.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    x Nathan Simon McCartney x Het Herstel x Training bevelhebber x
    x ''Shut up and if you're annoying me, I will rip your skin off..'' x


    Hij verroerde zich niet toen Cheryl haar nagels in zijn benen zette en scharmmen maakten op zijn gezicht. Als zij dit al deed bij hem, zou dat dan niet betekenen dat hij dit verdiende? Dat hij alle pijn gewoon verdiende voor welke redenen dan ook. Toen ze weer op de stoel zat duwde hij zichzelf langzaam omhoog. ''Ik zou graag willen dat je mijn huis verlaat. En dit is geen verzoek, ik zeg het je. Als je het nog niet snapt: Rot verdomme op en kom een tijd niet terug!'' Het laatste siste hij en vervolgens hinkte -sinds een ongeluk sleepte hij met zijn rechterbeen, niet dat veel dit zouden opmerken- hij naar boven, ging in een kast daar zitten en zette de deur op het slot. Zijn vuist sloeg hard op de muur en hij liet zichzelf tegen de deur aan naar beneden glijden.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded


    Phoebe Ariana Ross.
    __________________________________


    "Misschien is het wel goed als ik herkend wordt. Mijn zusjes moeten daar ook ergens rondlopen, denk ik. En door de status van mijn vader zijn ze vast niet simpele soldaten gebleven." Zegt Katherine uiteindelijk. Ik en Archibald knikken kort. "Wanneer we in de problemen komen zou dat van pas kunnen komen, ja." Breng ik daarna uit.
    "Ik ben de laatste dagen nogal druk geweest, dus ik weet niet of ik mijn gave erg lang kan gebruiken. Hoogstens twee minuten voordat er bijwerkingen komen. Dus stel dat er iets gebeurt en ze weten wie wij zijn, dan ga jij- Katherine- meteen over in je rol van een van je zusjes en doe je alsof je ons gevonden hebt, oké. Ik kan de bewakers hoogstens even afleiden, zodat we weg kunnen komen, maar meer niet." Brengt Archibald een paar seconden na mijn reactie uit. "Arch, je hoeft je kracht niet te gebruiken. Met mijn kracht kan ik die bewakers ook een meter of twee de lucht in knallen, en tegen de tijd dat ze op de grond zijn belandt en niet meer duizelig zijn zijn wij hem al lang gesmeerd." Ik geef hem een schouderklop, ik weet dat hij het moeilijk heeft de laatste tijd. Eigenlijk altijd.
    "Ikzelf neem blauwe kleurlenzen, felrode lipstick en getoupeerd haar. Daarmee zal ik hopelijk niet meer te herkennen zijn, voor een groot deel niet tenminste." Ik beet op mijn lip. Als ik ook maar één keer mijn kleurlenzen zou vergeten, zouden we eraan zijn. Ik kijk even op mijn horloge, en zie dat het inmiddels drie uur heeft geslagen. "We moeten opschieten. Ik ga mijn spullen pakken. Ik zie jullie zometeen bij de uitgang die het dichtste bij de ingang van het Herstel ligt." Ik geef nog een laatste knikje, waarna ik richting de uitgang van de kantine begin te lopen.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either


    Cheryl Penelope McCartney ~ Het Herstel ~ Gedaanteverwisseling
    'I'm the badass here. I kick your ass when you say no.'


    'Ik zou graag willen dat je mijn huis verlaat. En dit is geen verzoek, ik zeg het je. Als je het nog niet snapt: Rot verdomme op en kom een tijd niet terug!' Siste Nathan kwaad naar me waarna hij vervolgens naar boven ging. Ik veranderde meteen terug in mijn gewone gedaante en met een luide schreeuw trapte ik de stoel omver. Tientallen tranen stroomden over mijn wangen terwijl ik de trap op rende en Nathan achterna rende. 'Nathan! Waar ben je!? Ik haat je niet!' Schreeuw ik huilend terwijl ik hysterisch de kamers controleer. Als ik doorheb dat één van de kasten potdicht zit bonk ik erop. Gillend zak ik neer en verberg mijn gezicht tussen mijn handen. Ik ben een vreselijke zus. Ik verpeste alles maar voor mijn broertje terwijl hij zich fucking kut voelde. Ik bijt hard op mijn lip terwijl ik de tranen probeer te drogen maar ze blijven maar stromen waardoor mijn mascara ook uitloopt. Wat me nu geen zak kan schelen aangezien er veel belangrijke zaken aan de hand waren dan mijn mascara die uit is gelopen. Ik proefde inmiddels het bloed in mijn mond maar ik probeerde het te negeren. ''Je bent een kutzus. Je kan niks goed doen en stoort iedereen.'' Hoorde ik een stemmetje in mijn achterhoofd zeggen. 'Laat me met rust!' Gil ik en val dan kronkelend op de vloer neer. Ik houd met mijn handen mijn oren bedekt terwijl ik schreeuw en om me heen trap. Maar toch had dit stemmetje gelijk. Ik ben een kut zus.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    x Nathan Simon McCartney x Het Herstel x Training bevelhebber x
    x ''Shut up and if you're annoying me, I will rip your skin off..'' x


    Hij luisterde niet naar haar woorden, maar wilde gewoon weg. Weg van Cheryl en zijn gedachten. En hij wilde ook alleen zijn. Gewoon tijd voor zichzelf zonder iets of iemand. Dit had hij behoorlijk nodig. Maar eigenlijk was dit onmogelijk in deze tijden. Er zat een oorlog aan te komen, en hij voelde zich net op dat moment zo. Langzaam bond hij het verband boven wat los en zette zijn nagels in de littekens waarna hij nadacht. De enige manier om hier weg te komen was om door het huis te gaan. Of hij zou door het luchtschacht moeten gaan. Langzaam sierde een kleine, zwakke grijns rond zijn lippen en hij stond waarna hij kort naar het plafond keek. Lang was hij niet, maar in de kast hier stond altijd een trappetje. Zijn handen grepen het ding en zette die onder de opening van de luchtschacht, ging op het staan en duwde de opening omhoog.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded