[RPG] New Hope ~ Speeltopic - Speeltopics

Het is officieel, het speeltopic staat online C:
Al zou ik eerst de indelingen en alle personages willen af hebben voor we beginnen.

Aangezien het vorige topic vol heb ik even voor een nieuwe gezorgd.
Link naar het vorige topic:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=168256&page=last&message=66#5712699
Link naar het nieuwe topic:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=168375&page=last&message=175

Het Herstel heeft het heft in handen genomen. Overal op de wereld is er hongersnood en de meeste dieren zijn niet meer terug te vinden. Mensen zijn zelfs zo wanhopig geworden dat velen zich bij hun leger aansluiten om toch nog geld te kunnen verdienen. Het Herstel beweert de hongersnood te kunnen oplossen en de dieren te kunnen terug brengen.
Echter word er gefluistert dat er een ondergronds verzet is, genaamd Omega Point, klaar voor de strijd tegen Het Herstel. Dit geeft de bewoners nieuwe hoop, en dat zorgt er uiteraard voor dat Het Herstel Omega Point zo snel mogelijk uit de weg wilt ruimen.

Maar wat gebeurd er met de bewoners? Sluiten ze zich aan bij Omega Point of Het Herstel? Of gaan ze simpelweg dood doorheen de strijd? Bloeit er misschien zelfs liefde tussen de strijders van Omega Point en Het Herstel?


Invullijst:
Naam:
Leeftijd:
Groep (Het Herstel, gewoon burgers of Het Verzet):
Sector (enkel voor mensen uit Het Herstel)
Karakter:
Uiterlijk:
Extra (eventueel gave):

De bewoners van Omega Point hebben meestal een gave, 'Energie'. Maar ook burgers of mensen die voor Het Herstel vechten kunnen een gave hebben. Dat zet je dan bij extra.
Je personage kan ook altijd veranderen van groep, bijvoorbeeld: eerst vecht hij voort Het Herstel, en daarna sluit hij zich toch aan bij het verzet. Dat mag je er bij zetten, maar je kan ook even goed de groep waarbij hij/zij aanvankelijk zit opschrijven.

Rollen:

Het Herstel:

Jongens: ! Drie plaatsen over !

• Cale Wyatt Robertson ~ Extra Sensory Perception ~ Constellation ~ Pagina 11
• Nathan SimoMcCartney ''Nate’’ ’ ~ Vechter ~ CaptianHook ~ Pagina 5
• Aiden Ethan Adkins ~ Ferrars
•
Meisjes: ! Een plaats over !

• Emily Sara Jones ~ Termokinese ~ TheHangingTree
• Madeline Emma Jones ~ Genezende krachten ~ WhereITold
• Kaijill Emma Argent
‘’Kai’’ ~ Elektriciteit beheersen ~CaptianHook ~ 13
• Cheryl Penelope McCartney ~ Gedaanteverwisseling ~ Mrs_Hemmings ~ Pagina 15
•

Omega Point:

Jongens: ! STOP OP DE JONGENS VAN HV

• Gereserveerd - Door muren heen lopen - xNotlovejustme
• Elleon Jones- Microgolven manipuleren - Malevolent ~ Pagina 3
• Archibald "Archie" Cleaver ~ Manipuleren van geest (Telepathy) ~ NecklessOfHope ~ Pagina 9
• Drake Clinton Bratva ~ Manipulatie metalen, magnetisme ~ Burnley ~ Pagina 6
•Henry John McCain ~ Telekinese ~ Mrs_Hemmings ~ Pagina 14

Meisjes: ! STOP OP MEISJES VAN HV !

• Maxime "Max'' Alycante ~ Teleporteren ~ Sempre ~ Pagina 2
• Riley May Lewis
‘’Lewis’’ ~ Gevoelens lezen ~ CaptianHook ~ Pagina 4
• Katherine Elise Jones.~ Psychometrie ~TheHangingTree ~ Pagina 3
• Phoebe Ariana Ross ~ Aarde ~ Calendis ~ Pagina 6
• Silena Amy Collins ~ Vuur ~ MetUpAtMidnight

Burgers:

Jongens: ! STOP OP DE MANNELIJKE BURGERS !

• Dean Nicolas Suáreza ~ Bilocatie ~ Lost_Voice ~ Pagina 6
• Bryce Owens ~ Sempre ~ Pagina 7
• Pietro Alexander Maximoff~ Supersnelheid ~ Burnley ~ Pagina 6
• Shawn Jason Chamberlain ~ onzichtbaarheid ~ Mrs_Hemmings ~ Pagina 16
• Lucas Paul Garcia ~ Superheroes ~ Pagina 18

Meisjes: ! Eén plaats over !

• Alana Linore Therese Fox ~ Extra Sensory Perception ~ Constellation ~ Pagina 9
• Eleanor "Elly" Jane Fox ~ WhereITold
• Isabelle Aurora Garcia
‘’Belle’’ ~ Superheroes ~Pagina 16
• Skylar 'Sky' Brooklynn Moore ~ Dodelijke aanraking ~ Mashtonx ~ Pagina 18
•

Indelingen:

Leider herstel:
• Kaijill Emma Argent
‘’Kai’’ ~Minewt
Onderbevelhebber herstel:
• Emily Sara Jones ~ TheHangingTree
Opperbevelhebber trainingen:
• Nathan Simon McCartney
‘’Nate’’ ~ Minewt
Soldaten herstel:
• Cale Wyatt Robertson ~ Constellation
•
•
...
Hulp (genezers):
• Madeline Emma Jones ~ WhereITold

Leiders Omega Point:
• Drake Clinton Bratva ~ Burnley en Phoebe Ariana Ross ~ Calendis
Onderbevelhebber Omega Point:
• Timothy "Tommy" Cleaver ~ NecklessOfHope
Opperbevelhebber trainingen:
• Maxime "Max'' Alycante ~ Sempre
Hulp (genezers) Omega Point:
•
...
Kledingontwerper(s) Omega Point:
• Katherine Elise Jones ~TheHangingTree
•
...

Kamerindeling:

Omega Point:
Meisjeskamer 1:
• Katherina
• Silena
Meisjeskamer 2:
• Maxime
• Riley
Jongenskamer 1:
• Henry
• Archibald
Kamer (leiders):
• Drake
• Phoebe
- Je moet niet altijd in een kamer zitten met iemand van Q. Het kan ook een ander persoon zijn dat door iedereen bestuurt word. -


Het Herstel
- Enkel voor de leider en onderbevelhebber, soldaten slapen in hun huis als alle andere burgers

• Emily en Madeline zitten samen op een kamer (als onderbevelhebber neemt Emily Madeline in haar kamer)
• Kaijill en Cheryl zitten samen op een kamer (als leider neemt Kaijill Cheryl in haar kamer)

Trainingsindeling:

Omega Point:
Groep 1:
• Silena
• Archibald
• Katherine
Groep 2:
•
•
•
•
Groep 3:
•
•
•
Groep 4:
•
•
•
•
Maxime leidt de trainingen.

Het Herstel:
Groep 1:
• Madeline
• Cheryl
• Cale
Nathan leidt de trainingen.

Leider herstel (apart):
Kaijill Emma Argent
‘’Kai’’
Onderbevelhebber herstel (apart):
Emily Sara Jones

Niet alle groepen staan erbij, want er zijn natuurlijk nog veel meer soldaten in Het Herstel en Omega Point, maar dit zijn enkel de groepen die er voor ons toe doen, dit geld ook voor de kamers

Nogmaals: je hoeft niet perse met een persoon in de kamer of groep zitten die door iemand van Q word bestuurt. Het kan ook een personage zijn dat in het verhaal zit.

Huisindeling soldaten Herstel of burgers:

Zet ergens op het rollentopic of praattopic neer of je met een bepaalde persoon in een huis woont (bv: broer of zus, misschien zelfs gewoon vrienden)
• Skylar, Alana en Elly zitten samen in een huis
• Cale zit alleen in een huis
• Nathan zit alleen in een huis
• Shawn zit alleen in een huis
• Isabelle en Lucas zitten samen in een huis
• Dean zit alleen in een huis

OPGELET

Ik heb er wat extra indelingen bijgezet, deze moeten niet allemaal gevuld worden met onze personages. Maar gelieve er wel op te letten te melden met wie je wilt trainen of een kamer of huis mee wilt delen. Ook zoek ik nog genezers en ontwerpers voor Omega Point en leiders voor beide de groepen.

Mensen die personages in Het Herstel hebben: gelieve er een sector bij te vermelden

Regels:
- Geen perfecte personages
- Geen overdreven gave
- Niet iedereen kan in dezelfde groep
- Ruzies op het praattopic of via mail
- Relaties (vrienden, familie etc.) worden besproken op het praattopic of via mail
- Enkel ik maak nieuwe topics aan tenzij ik iemand anders aanwijs
- Denk eerst na voor je meedoet i.p.v. na twee dagen te stoppen
- Minstens 200 woorden, dit zou haalbaar moeten zijn
- Wanneer je toch niet meer kunt meedoen meld je dit en zorg je ervoor dat je personage bijvoorbeeld sterft



Deze verhaallijn komt van de touching Juliette trilogie - Tahereh Mafi

[ bericht aangepast op 11 jan 2015 - 1:01 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

Phoebe Ariana Ross.
__________________________________

Ik was bezig met twee brokken aarde rustig door mijn hand te laten zweven, zonder in de stress te schieten en ze fijn te knijpen, tot Drake binnenstapte en ik het toch deed. Met al zijn metaalkunstjes zette hij een kop water neer voor zichzelf, waarna ik even met mijn ogen rolde. "Het is tegenwoordig blijkbaar al moeilijk om even naar de kraan te lopen en zélf je kop water te zetten, maar goedemorgen Drake." Groet ik hem terug wanneer hij mij heeft gegroet.
De jongen komt met zijn kop water tegenover me zitten. "Goed geslapen? Ik niet namelijk." Ik beet op mijn lip, ik heb níét geslapen vannacht, maar dat mocht Drake niet weten. Als ik het zou zeggen zou hij vragen waarom, en dan zou ik sowieso door de mand vallen. "Je bleef anders erg lang in bed liggen, Bratva. Enkel heb ik zoals gewoonlijk de laatste tijd weer eens een nachtmerrie gehad. Over Na.." Ik sloeg mijn hand voor mijn mond. Jezus wat was ik slecht in dingen verborgen houden.
Ik nam snel een slok van mijn koffie en een hap van mijn koekje, waarna ik zijn volgende vraag - waarvan ik bijna zeker wist dat het die vraag zou zijn - probeerde te vermijden.

---

I don't know if life is greater than death — but love was more than either

Terwijl ik mijn vest op het puntje van mijn wijsvinger balanceerde trapte ik de deur van het krot waarin ik leefde verder open zodat ik er door kon. Het gebouw, of wel ja, mijn 'huis' - voor zover je het een huis kon noemen - waarin ik leefde leek meer op een gebombardeerde schuur dan op het appartementsblok dat het oorspronkelijk was. Waarom ik er dan nog in leefde? Ik vond het wel iets hebben, zo een verlaten gebouw. Soms vond je hier en daar nog een aandenken aan een ziel dat hier zich ooit gevestigd had en later waarschijnlijk was doodgeschoten door een of andere soldaat. Meestal waren het oude foto's of stoffige kledingstukken. Ooit bleef ik er voor een nachtje slapen nadat ik was weggevlucht van huis en eigenlijk beviel het me hier wel. Er stond een bank die nog redelijk intact was, en dat was in feite beter dan op de grond slapen. Daarbij was hier niet veel volk meer nadat ongeveer alle huizen werden platgegooid, een paar jaar geleden, en dat vond ik wel fijn. Ik was niet echt zo'n persoon die van drukte hield. Ik leefde in sector zeven, dat betekende dat het niet heel erg ver was van de hoofdsector, waar ik meestal heen moest om te werken. Ik werkte als soldaat voor Het Herstel, dat was zowat de enige manier voor een burger zoals ik om geld te verdienen. Vroeger was mijn taak vooral om bepaalde opdrachten uit te voeren, zoals burgers in bedwang houden die in opstand kwamen. Echter moest ik nu meestal trainen of op verkenningspatrouille gaan, opzoek naar Omega Point. Veel kon het me niet schelen. Als ik maar iets had om mijn brood te verdienen.

Eenmaal aangekomen in Het Herstel beende ik de gangen door richting de schietruimte. Terwijl ik in mijn hoofd mijn schema voor vandaag doornam schoot er een beeld van Madeline in mijn hoofd. Zo nu en dan gebeurde dat wel eens. In dit geval betekende het waarschijnlijk dat Madeline vrij dicht in de buurt was. En ja, zoals verwacht kwam Madeline een ogenblik later de hoek om lopen.
Glimlachend begroette ik haar.

[ bericht aangepast op 2 jan 2015 - 18:26 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

Madeline Emma Jones

Ik loop zo snel mogelijk weg van de kamer die ik met Emily deel. Ik snap echt niet hoe ze is veranderd in de bitch die ze nu wel steeds vaker is. Waar is het voor ons fout gegaan? Ik weet het antwoord wel, maar daar denk ik liever niet aan. Ondertussen loop ik een beetje door de gangen heen. Afgezien van de trainingen heb ik het meeste gedeelte van de tijd geen idee wat ik hier moet doen. Ik ben dan wel een genezer, maar meestal heeft er niemand mijn hulp nodig, behalve ik zelf als ik per ongeluk met een geweer in mijn voet schiet, wat serieus een keer was gebeurd. Als ik de hoek omloop struikel ik bijna over mijn eigen voet als ik hem zie. Ik leg een hand op de muur en zet de andere op mijn heup, terwijl ik zo nonchalant mogelijk probeer te kijken, wat duidelijk niet lukt. Ik kan hem alleen maar aanstaren. Ik heb dus ook geen idee waarneer ik stopte met tegen Cale te kunnen praten. Waarschijnlijk was dat op het moment dat ik besefte dat ik meer dan hopeloos verliefd op hem ben.
"Hey." Zeg ik zacht en afwezig na hem eerst minstens een minuut te hebben aangestaard. Dan herinner ik me ineens die stomme trainingen. "Weet jij wanneer de trainingen zijn?" Vraag ik zo normaal mogelijk, al ben ik er geloof ik niet helemaal bij met mijn hoofd. Ik vindt het echt vreselijk dat Cale en ik samen trainen. Ten eerste is het gevaarlijk voor mij omdat ik niet op kan letten met hem in de buurt en ten tweede kan hij nu elke blunder zien die ik maak.

---

She was always looking for more..

x Kaijill Emma Argent x Elektrokinese x Het Herstel x Leider x
x ''You can't break me, I'm already broken babe.'' x

Al een tijdje zat ze in de keuken van hun schuilplaats wat te schrijven in een schrift terwijl ze koffie dronk. Nou ja, een tijdje, ze was de hele nacht op en zat dus ook de hele tijd al koffie te drinken. Maar moe? Dat was ze nog niet. Haar hand sloot zich om de koffiemok en ze nam een slok van het om het daarna weer aan de kant te zetten. Ze hoopte in feiten dat Emily al wakker was en er ook zo aankwam, maar ook dat Nathan er al was. Want net zoals velen vergat zij haar trainingstijd. Uiteindelijk sloot ze het schrift, stond op en klemde het schrift tussen haar borst en arm in. Waarna ze haar koffiemok pakte en door de gangen liep, zoekend naar een van de twee.

[Iemand die met Kai wilt praten, go ahead c:]

[ bericht aangepast op 2 jan 2015 - 18:03 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Drake Clinton Bratva
"Het is tegenwoordig blijkbaar al moeilijk om even naar de kraan te lopen en zélf je kop water te zetten, maar goedemorgen Drake."
Ik grinnik zachtjes om Phoebe's opmerking en ik kijk haar aan. "Veel plezier met wat je met die aarde ook aan het doen was." Zeg ik, en ik wijs naar het hoopje dat nu op tafel ligt. Ik neem nog een slok water, en pak de munt weer uit mijn zak. Ik begin er wat mee te spelen, tot Phoebe ineens stopt met haar preek. "Over wat? Ach laat maar. Ieder z'n geheimen." Zeg ik.
Het is niet dat ik niet weet dat Phoebe iets verbergt, soms is het overduidelijk, door voornamelijk dit soort voorvalletjes. Maar aangezien ik zelf.. dingen heb meegemaakt, vraag ik niet verder. Phoebe heeft immers geen idee van wat mij, als in mij in het algemeen. Het is misschien ook maar beter. Anders zou er misschien wel enorme ruzie ontstaan. En ruzie is iets wat we op dit moment in de oorlog absoluut niet kunnen gebruiken. Het zal ons alleen maar in de weg zitten.
Ik laat de munt zweven in de lucht. "Metaal. Het is bijna overal, net als aarde. Niet veel mensen weten dat metaal een verzamelnaam is. En ik beheers het, net als jij aarde beheerst." Ik leun achterover op mijn stoel.

---

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

Phoebe Ariana Ross.
__________________________________

"Over wat? Ach laat maar. Ieder z'n geheimen." Ik slikte. Dat was echt op het nippertje. Ik zucht kort. Ik zie Drake zijn munt uit zijn zak pakken, en zie de munt even later in de lucht zweven.
"Metaal. Het is bijna overal, net als aarde. Niet veel mensen weten dat metaal een verzamelnaam is. En ik beheers het, net als jij aarde beheerst." Ik lach kort. "Wat wil je daarmee bereiken, Bratva?" Ik laat mijn hand omhoog gaan, waarna er een blok uit de grond omhoog schuift. Daarna laat ik mijn hand weer dalen, zodat het blok terugschuift. Ik laat mijn hand aan één stuk door op en neer gaan, zodat het blok in en uit de grond komt en gaat.
Ik grijns kort. Enkel stop ik nu met het spelen met de aarde, en krijg ik weer een serieuze blik op mijn gezicht. "Hoe willen we dit verder aan gaan pakken, Drake? Wanneer zal onze volgende aanval plaatsvinden, en hóé zal die aanval te werk gaan?" Ik leun met mijn elleboog op het tafeltje, en neem nog een slok koffie. Ik wilde nog een koekje pakken, maar toen ik in de doos voelde merkte ik dat ik alles al naar binnen had gewerkt. Kort bloos ik.

---

I don't know if life is greater than death — but love was more than either

---

De warme stralen zorgen ervoor dat ik me even weet te ontspannen om vervolgens verschillende gedachtes over me heen te laten lopen en weer gespannen de douche uit kom. Ik droog me langzaam af en föhn mijn haar totdat het helemaal droog is. Ik trek mijn kleren aan en doe mijn haar in een hoge knot achter op mijn hoofd. Ik breng een klein laagje make-up op en loop de badkamer uit. Madeline is al verdwenen zoals ik al verwacht had. Katherine verdween ook altijd van onze slaapkamer in de ochtenden. Altijd als ik wakker werd was zij al weg en dook ze een uur later weer op. Op een keer na, toen zat ze niet meer aan de ontbijt tafel. Ik loop in grote passen richting de deur en open hem om hem vervolgens aan de andere kant op slot te draaien. In een snelle pas loop ik richting de keuken. Voor mij loopt iemand en na een tijdje besef ik dat het Kaijill is. Ze heeft een koffiemok in haar hand en een schrift tegen haar borst aan geklemd.
"Kai!" roep ik naar haar. We zijn allebei jong, zij is twintig en ik ben achttien, maar we hebben beide een hoge functie in het Herstel. Daaruit blijkt wel dat leeftijd niet perse de vermogens van iemand moet betekenen.

---

-

x Kaijill Emma Argent x Elektrokinese x Het Herstel x Leider x
x ''You can't break me, I'm already broken babe.'' x

Onderweg vertelde ze een paar soldaten om naar diverse sectoren te gaan om te kijken of iedereen die er al was wel zijn of haar werk deed. De mok bracht ze naar haar lippen en ze nam een slok koffie. Zodra ze iemand hoorde roepen draaide ze zich om en zag Emily staan. Een kleine glimlach sierde haar lippen. ''Goedemorgen, Emily.'' zei ze. ''Ik was net naar je opzoek.'' Kort bekeek ze Emily en daarna keken haar ogen in die van haar. ''Gister had ik nauwelijks de kans om met je te praten, evenals in de avond, maar had jij nog een paar soldaten gevonden? Een paar van die verraders zijn naar Het Verzet gegaan, en die plaatsen moeten opgevuld worden. Zelf is me het niet gelukt, dus ik dacht; jij vast wel?'' Haar groene ogen stonden vragend.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

---

Een grijns sierde mijn gezicht. 'Zie dat je ogen niet in brand vliegen van het staren naar de pracht van mijn gezicht, Mee-dej-lien', grapte ik met een overdreven niet helemaal correct brits accent en liep haar zwierig voorbij. 'Zie dat je dat je op tijd bent op de schiettraining want ik ben er al vandoor', riep ik haar na en marcheerde vervolgens verder naar de stalen deur aan het eind van de gang.
Na een seconde of vijf hoorde ik haar al achter me me lopen, dus zoals een echte hoffelijke man doet, hield ik de deur braafjes voor haar open zodat ze naar binnen kon stappen.
Wanneer we beide de zaal waren binnengetreden liep ik naar de muur waar de wapens hingen, pakte een simpele revolver beet en griste een koptelefoon uit de kist. Zo vriendelijk als ik was gaf ik er ook een aan Madeline en liep naar de schietbaan. Voor ik begon met schieten draaide ik me om naar Madeline. 'Misschien kan je deze keer beter richten naar daar', in stilte wees ik naar voren en vervolgde: 'in plaats van naar je voet. Je kan jezelf misschien wel snel genezen, maar je bevuilt de vloer wel een beetje met je bloed, denk je ook niet?' Toen ze me ontzet aankeek begon ik enigszins te lachen en schudde ik zijn hoofd. Ik bleef het maar grappig vinden dat Madeline nooit het verschil zag tussen ik die een grapje maakte en ik die serieus was.

---

Sorry dat het slecht is, ik heb maar snel wat geschreven aangezien ik bijna moest gaan eten C:

[ bericht aangepast op 2 jan 2015 - 19:31 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

_______________________________________________________________________________________________________________

Het was nog donker wanneer ontwaakte uit mijn droom. Ik streek mijn fel ros haar uit mijn ogen en keek de kamer rond.
Links van me lag Elly nog rustig te dutten op de bank, wat ik besloot zo te laten.
Echter vond ik het minder erg om Skylar uit haar slaap te wekken. Terwijl ik onder mijn niet zo nuttige deken - dat niet echt in staat was om de kou buiten te houden - bleef liggen, fluisterde ik Skylars naam. Ze verroerde geen centimeter. Nog eens: 'Skylar'. Ze bewoog nog steeds niet. Deze keer legde ik mijn hand op haar schouder en begon haar zachtjes heen en weer te schudden. 'Sky, word wakker', sprak ik zachtjes.
Nu deed ze wel haar ogen open. 'Heb je zin om mee naar buiten te gaan? We moeten nog wat voedsel en drank gaan halen* uit de opslagruimte van Het Herstel. Als we geluk hebben gaat Bryce misschien ook mee.' Ik dempte mijn stem zodat ik Elly niet zou wekken.
Ik gaf Skylar even de tijd om deftig wakker te worden en begon me ondertussen al om te kleden.
Ik trok een simpele blouse, een jeansbroek met enigszins grote pijpen en een sjaal aan.
Nadien liep ik naar de plastic doos die wij ''de wasbak'' noemde en liet mijn handen er in zakken om ze er vervolgens weer in een kommetje uit te halen zodat ik het over mijn gezicht kon gooien. Het water druppelde via mijn gezicht op mijn sjaal wat me het idee gaf om mijn gezicht ermee af te drogen. Terwijl ik dat deed liep ik naar de rand van Skylars bed en ging zitten, wachtend tot ze helder genoeg kon nadenken om mijn vraag te beantwoorden.

---

*Met halen bedoelt ze dus stelen

[ bericht aangepast op 2 jan 2015 - 20:32 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

---

"Het hoeft niet, hoor. Waarschijnlijk gaan Drake en Phoebe straks overleggen en misschien kan ik dan een plan voorleggen. Slapend gaat dat niet lukken" zegt Archie en ik besluit dat het waarschijnlijk een hopeloze zaak is. Ik kijk naar hem terwijl hij minstens vier keer op de espresso knop drukt zodat zijn mok langzaam gevuld raakt. Ik pak een klein plastic bekertje en zet hem vervolgens ook onder het koffiezet apparaat maar klik deze keer op de knop met cappuccino. Ik heb nooit van de bitterheid van koffie gehouden en de melk in cappuccino maakt het een stuk beter. Ik open meerdere zakjes met suiker en gooi het erbij. Langzaam neem ik een slok en ik voel de drank mijn binnenste opwarmen. De cafeïne zorgt er bijna direct voor dat ik me een stuk wakkerder voel en helderder kan nadenken.
"Heb je nog plannen voor vandaag?" vraag ik aan hem omdat ik niet echt een beter gespreksonderwerp weet en om nou over het weer te praten is ook zo cliché. Ik weet allang dat hij plannen voor vandaag heeft. Even laat ik mijn blik langs zijn gezicht glijden. Ik maak me zorgen over hem.

---

-

Ook zij zet koffie. Ik weet dat ze er niet van houdt, maar aangezien zij ook slaapproblemen heeft, houdt het haar ook wakker. "Heb je nog plannen voor vandaag?" De toon in haar stem klinkt bezorgd en als ze maar me kijkt, weet ik dat ze dat ook is. En ik vind het verschrikkelijk om haar door dit soort dingen te laten gaan, dus ik zet de mok op tafel.
"Nu je het zegt, je hebt gelijk." Even twijfel ik over hoe ik dit moet zeggen. Dit soort dingen, het uitleggen hoe je je voelt en verontschuldigen is niet mijn ding. "Dit is niet gezond en ik zeg het elke keer als het weer gebeurt, maar vandaag doe ik rustig aan." Het liefst zou ik vannacht bij haar blijven en ervoor zorgen dat ze geen nachtmerries heeft. Met mijn gave kan dat. Alleen niet bij mezelf. Het put me ongelooflijk uit en soms krijg ik er hoofdpijn van, maar zo nu en dan is het fijn voor Katherine om ook even zorgeloos te slapen. Want de zorgen zijn wederzijds. Ze vergeet het soms, omdat ze ervan houdt te zeggen wat ik moet doen, maar omdat ik van haar houd, maak ik me ook zorgen om haar. Om de dingen die ze vertelt en om de dingen die ze niet vertelt.
Maar dat is liefde toch. Zorgen voor elkaar en zorgen maken. Dan kijk ik haar met een kleine glimlach aan. "Misschien kunnen we straks een beetje vrij nemen." Mijn geweten heeft er meteen spijt van dat ik dat zeg, maar ik ben mijn geweten niet. En ik wil bij haar zijn.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

---

"Nu je het zegt, je hebt gelijk. Dit is niet gezond en ik zeg het elke keer als het weer gebeurt, maar vandaag doe ik rustig aan. Misschien kunnen we straks een beetje vrij nemen" zegt Archie. Voorzichtig glimlach ik naar hem.
"Dat zou fijn zijn" is mijn antwoord. Ik neem nog een kleine slok van mijn koffie. Ik voel even aan het kleine glazen flesje in mijn broek zak. Voorzichtig haal ik het eruit.
"Archie" zeg ik tegen hem waarna ik het flesje op tafel leg.
"Dit heb ik meegenomen uit de ziekenzaal. Het zorgt voor een droomloze slaap" zeg ik tegen hem terwijl ik een klein duwtje tegen het flesje aangeef waardoor het richting Archie rolt.
"Neem het vanavond" ik kijk hem heel even aan. Ik wilde dat ik dezelfde gave als Archie had, dat ik heel even zijn pijn en zorgen kon wegnemen. Langzaam sta ik op om vervolgens nog een kop cappuccino te zetten. Ik zet de dampende beker aan mijn lippen en neem een slok. De koffie is nog heet, te heet, maar ik negeer de pijn van mijn protesterende tong en lippen. Ik draai me weer om naar Archie en kijk hem even vragend aan.

---

-

Ze glimlacht naar me, wat een goed teken is. "Dat zou fijn zijn." Vervolgens neemt ze een slok van haar koffie, waarna ze een flesje op tafel zet. "Archie. Dit heb ik meegenomen uit de ziekenzaal. Het zorgt voor een droomloze slaap." Ze rolt het naar me toe en zonder na te denken pak ik het aan. Met een frons bekijk ik het. Ik ben er vrij zeker van dat het niet de bedoeling is om dat mee te nemen, maar ze doet het toch. "Neem het vanavond." Met een dankbare glimlach kijk ik haar aan. Het flesje zit vol met een doorzichtige vloeistof. Hopelijk heb ik dan eindelijk een nacht rust.
Dan kijk ik even naar haar. "Het is genoeg voor twee." Het idee dat ik straks lekker lig te slapen en zij niet, stoort me erg. "Kom anders vannacht bij mij. Ik gooi Henry er wel uit en dan schuiven we de bedden bij elkaar." Ik grijns tevreden naar haar (en misschien een héél klein beetje flirterig). Het idee voor wat tijd voor ons, klinkt zeer aanlokkelijk. Zéér aanlokkelijk.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Skylar 'Sky' Brooklynn Moore

Ik werd wakker geschud uit een van mijn zeldzame mooie dromen. 'Sky, wakker worden.' klonk een stem vaag, ergens in de verte. Ik tilde mijn arm op om de handen op mijn schouders weg te slaan, maar bedacht me gelukkig net op tijd en liet hem maar weer rustig zakken. In plaats van een ruwe aanraking mompelde ik wat en opende daarna langzaam en met tegenzin mijn ogen. Toen ik de rode haren van het meisje voor me zag, wist ik al dat Alana de gene was die me wakker had gemaakt.
'Heb je zin om mee naar buiten te gaan? We moeten voedsel en drank halen uit de opslagruimte van Het Herstel. Als we geluk hebben gaat Bryce ook mee.' Haar stem klonk zacht zodat ze Elly niet wakker zou maken. Ik keek een keer om me heen en zag dat het twaalfjarige meisje nog als een roosje lag te slapen.
Alana gaf me wat tijd om wakker te worden terwijl zij naar onze geïmproviseerde wasbak liep. Voorzichtig ging ik overeind zitten en rekte me een keer uit. De kou was nu nog beter te voelen en een rilling trok door me heen. Aangezien ik later bij deze zussen ben komen wonen en ik ze daarvoor al dankbaar genoeg ben, heb ik al hun pogingen mij een deken aan te bieden afgewezen. Ik ben geen koukleum en dit is echt wel het minste wat ik kon doen. Alana kwam weer naast me zitten en keek me vragend aan.
'Laten we zo maar gaan dan.' Een glimlach zette ik op mijn lippen waarna ik op stond en mijn hand een keer door mijn haren heen haalde. Doordat mijn lokken zo dik zijn, zaten er bijna nooit klitten in.
Op een rap tempo gooide ik wat water in mijn gezicht, wat er overigens voor zorgde dat ik pas echt wakker werd, en pakte mijn zwart met witte rok, een donkere maillot en een zwart shirt met mouwen die tot de helft van mijn onderarm kwamen. Snel trok ik ze aan, samen met de enige set schoenen die ik nog bezat en liep weer naar Alana toe.
'Klaar om te gaan?' vroeg ik ter bevestiging. Het was niet dat ik zin had om van Het Herstel te stelen, maar met het vooruitzicht dat we binnen de kortste keren weer met voedsel zaten kon ik niet anders dan glimlachen.

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell