[RPG] New Hope ~ Speeltopic - Speeltopics

Het is officieel, het speeltopic staat online C:
Al zou ik eerst de indelingen en alle personages willen af hebben voor we beginnen.

Aangezien het vorige topic vol heb ik even voor een nieuwe gezorgd.
Link naar het vorige topic:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=168256&page=last&message=66#5712699
Link naar het nieuwe topic:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=168375&page=last&message=175

Het Herstel heeft het heft in handen genomen. Overal op de wereld is er hongersnood en de meeste dieren zijn niet meer terug te vinden. Mensen zijn zelfs zo wanhopig geworden dat velen zich bij hun leger aansluiten om toch nog geld te kunnen verdienen. Het Herstel beweert de hongersnood te kunnen oplossen en de dieren te kunnen terug brengen.
Echter word er gefluistert dat er een ondergronds verzet is, genaamd Omega Point, klaar voor de strijd tegen Het Herstel. Dit geeft de bewoners nieuwe hoop, en dat zorgt er uiteraard voor dat Het Herstel Omega Point zo snel mogelijk uit de weg wilt ruimen.

Maar wat gebeurd er met de bewoners? Sluiten ze zich aan bij Omega Point of Het Herstel? Of gaan ze simpelweg dood doorheen de strijd? Bloeit er misschien zelfs liefde tussen de strijders van Omega Point en Het Herstel?


Invullijst:
Naam:
Leeftijd:
Groep (Het Herstel, gewoon burgers of Het Verzet):
Sector (enkel voor mensen uit Het Herstel)
Karakter:
Uiterlijk:
Extra (eventueel gave):

De bewoners van Omega Point hebben meestal een gave, 'Energie'. Maar ook burgers of mensen die voor Het Herstel vechten kunnen een gave hebben. Dat zet je dan bij extra.
Je personage kan ook altijd veranderen van groep, bijvoorbeeld: eerst vecht hij voort Het Herstel, en daarna sluit hij zich toch aan bij het verzet. Dat mag je er bij zetten, maar je kan ook even goed de groep waarbij hij/zij aanvankelijk zit opschrijven.

Rollen:

Het Herstel:

Jongens: ! Drie plaatsen over !

• Cale Wyatt Robertson ~ Extra Sensory Perception ~ Constellation ~ Pagina 11
• Nathan SimoMcCartney ''Nate’’ ’ ~ Vechter ~ CaptianHook ~ Pagina 5
• Aiden Ethan Adkins ~ Ferrars
•
Meisjes: ! Een plaats over !

• Emily Sara Jones ~ Termokinese ~ TheHangingTree
• Madeline Emma Jones ~ Genezende krachten ~ WhereITold
• Kaijill Emma Argent
‘’Kai’’ ~ Elektriciteit beheersen ~CaptianHook ~ 13
• Cheryl Penelope McCartney ~ Gedaanteverwisseling ~ Mrs_Hemmings ~ Pagina 15
•

Omega Point:

Jongens: ! STOP OP DE JONGENS VAN HV

• Gereserveerd - Door muren heen lopen - xNotlovejustme
• Elleon Jones- Microgolven manipuleren - Malevolent ~ Pagina 3
• Archibald "Archie" Cleaver ~ Manipuleren van geest (Telepathy) ~ NecklessOfHope ~ Pagina 9
• Drake Clinton Bratva ~ Manipulatie metalen, magnetisme ~ Burnley ~ Pagina 6
•Henry John McCain ~ Telekinese ~ Mrs_Hemmings ~ Pagina 14

Meisjes: ! STOP OP MEISJES VAN HV !

• Maxime "Max'' Alycante ~ Teleporteren ~ Sempre ~ Pagina 2
• Riley May Lewis
‘’Lewis’’ ~ Gevoelens lezen ~ CaptianHook ~ Pagina 4
• Katherine Elise Jones.~ Psychometrie ~TheHangingTree ~ Pagina 3
• Phoebe Ariana Ross ~ Aarde ~ Calendis ~ Pagina 6
• Silena Amy Collins ~ Vuur ~ MetUpAtMidnight

Burgers:

Jongens: ! STOP OP DE MANNELIJKE BURGERS !

• Dean Nicolas Suáreza ~ Bilocatie ~ Lost_Voice ~ Pagina 6
• Bryce Owens ~ Sempre ~ Pagina 7
• Pietro Alexander Maximoff~ Supersnelheid ~ Burnley ~ Pagina 6
• Shawn Jason Chamberlain ~ onzichtbaarheid ~ Mrs_Hemmings ~ Pagina 16
• Lucas Paul Garcia ~ Superheroes ~ Pagina 18

Meisjes: ! Eén plaats over !

• Alana Linore Therese Fox ~ Extra Sensory Perception ~ Constellation ~ Pagina 9
• Eleanor "Elly" Jane Fox ~ WhereITold
• Isabelle Aurora Garcia
‘’Belle’’ ~ Superheroes ~Pagina 16
• Skylar 'Sky' Brooklynn Moore ~ Dodelijke aanraking ~ Mashtonx ~ Pagina 18
•

Indelingen:

Leider herstel:
• Kaijill Emma Argent
‘’Kai’’ ~Minewt
Onderbevelhebber herstel:
• Emily Sara Jones ~ TheHangingTree
Opperbevelhebber trainingen:
• Nathan Simon McCartney
‘’Nate’’ ~ Minewt
Soldaten herstel:
• Cale Wyatt Robertson ~ Constellation
•
•
...
Hulp (genezers):
• Madeline Emma Jones ~ WhereITold

Leiders Omega Point:
• Drake Clinton Bratva ~ Burnley en Phoebe Ariana Ross ~ Calendis
Onderbevelhebber Omega Point:
• Timothy "Tommy" Cleaver ~ NecklessOfHope
Opperbevelhebber trainingen:
• Maxime "Max'' Alycante ~ Sempre
Hulp (genezers) Omega Point:
•
...
Kledingontwerper(s) Omega Point:
• Katherine Elise Jones ~TheHangingTree
•
...

Kamerindeling:

Omega Point:
Meisjeskamer 1:
• Katherina
• Silena
Meisjeskamer 2:
• Maxime
• Riley
Jongenskamer 1:
• Henry
• Archibald
Kamer (leiders):
• Drake
• Phoebe
- Je moet niet altijd in een kamer zitten met iemand van Q. Het kan ook een ander persoon zijn dat door iedereen bestuurt word. -


Het Herstel
- Enkel voor de leider en onderbevelhebber, soldaten slapen in hun huis als alle andere burgers

• Emily en Madeline zitten samen op een kamer (als onderbevelhebber neemt Emily Madeline in haar kamer)
• Kaijill en Cheryl zitten samen op een kamer (als leider neemt Kaijill Cheryl in haar kamer)

Trainingsindeling:

Omega Point:
Groep 1:
• Silena
• Archibald
• Katherine
Groep 2:
•
•
•
•
Groep 3:
•
•
•
Groep 4:
•
•
•
•
Maxime leidt de trainingen.

Het Herstel:
Groep 1:
• Madeline
• Cheryl
• Cale
Nathan leidt de trainingen.

Leider herstel (apart):
Kaijill Emma Argent
‘’Kai’’
Onderbevelhebber herstel (apart):
Emily Sara Jones

Niet alle groepen staan erbij, want er zijn natuurlijk nog veel meer soldaten in Het Herstel en Omega Point, maar dit zijn enkel de groepen die er voor ons toe doen, dit geld ook voor de kamers

Nogmaals: je hoeft niet perse met een persoon in de kamer of groep zitten die door iemand van Q word bestuurt. Het kan ook een personage zijn dat in het verhaal zit.

Huisindeling soldaten Herstel of burgers:

Zet ergens op het rollentopic of praattopic neer of je met een bepaalde persoon in een huis woont (bv: broer of zus, misschien zelfs gewoon vrienden)
• Skylar, Alana en Elly zitten samen in een huis
• Cale zit alleen in een huis
• Nathan zit alleen in een huis
• Shawn zit alleen in een huis
• Isabelle en Lucas zitten samen in een huis
• Dean zit alleen in een huis

OPGELET

Ik heb er wat extra indelingen bijgezet, deze moeten niet allemaal gevuld worden met onze personages. Maar gelieve er wel op te letten te melden met wie je wilt trainen of een kamer of huis mee wilt delen. Ook zoek ik nog genezers en ontwerpers voor Omega Point en leiders voor beide de groepen.

Mensen die personages in Het Herstel hebben: gelieve er een sector bij te vermelden

Regels:
- Geen perfecte personages
- Geen overdreven gave
- Niet iedereen kan in dezelfde groep
- Ruzies op het praattopic of via mail
- Relaties (vrienden, familie etc.) worden besproken op het praattopic of via mail
- Enkel ik maak nieuwe topics aan tenzij ik iemand anders aanwijs
- Denk eerst na voor je meedoet i.p.v. na twee dagen te stoppen
- Minstens 200 woorden, dit zou haalbaar moeten zijn
- Wanneer je toch niet meer kunt meedoen meld je dit en zorg je ervoor dat je personage bijvoorbeeld sterft



Deze verhaallijn komt van de touching Juliette trilogie - Tahereh Mafi

[ bericht aangepast op 11 jan 2015 - 1:01 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

x Nathan Simon McCartney x Het Herstel x Training bevelhebber x
x ''Shut up and if you're annoying me, I will rip your skin off..'' x

Uiteindelijk liep hij naar het keukentje om eerst koffie te pakken. Anders wist hij zeker dat hij in zou dutten. En dat kon niet gebeuren. Zijn hoofdpijn was nog niet weg en ze hadden hier ook niets op het moment om daar wat aan te doen. Met een mok met koffie, die erg sterk was, liep hij weer door de sectoren. Nathan besloot uiteindelijk maar om naar de trainingszaal te gaan om zijn gedachten van alles weg te houden. Waarschijnlijk zag hij er niet uit. Moe, verward en ook zijn ogen waren nog rood. Zijn hand ging kort door zijn haar en hij liep de zaal binnen om rond te kijken en een slok koffie te nemen. Hij liet zich op de grond zakken en keek weer rond.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

---

"Tuurlijk, dit wordt een dag voor ons samen" zegt Archie en ik glimlach. Dan hoor ik plotseling voetstappen. Ik draai me om en zie dat het Phoebe is. Ik doe awkward een paar stappen achteruit omdat ik nogal intiem tegen hem aan sta.
"Het spijt me dat ik jullie opnieuw moet storen, maar ik heb een opdracht voor jullie" zegt ze serieus. Gelijk verdwijnt de glimlach van mijn gezicht. De dag alleen met Archie gaat dus niet door.
"Wat moeten we doen?" vraag ik aan haar. Ik wil graag iets voor Omega Point betekenen maar soms baal ik ervan dat we nooit gewoon even rust hebben. Dat ik me nooit even veilig kan voelen. Ik heb me in mijn hele leven bijna nooit veilig gevoeld en als ik me veilig voelde was dat bij Archie. De eerste keer dat we elkaar ontmoetten voelde ik me ook veilig. Ik was net weggelopen en wist niet waar ik heen moest, voelde me zo alleen. Maar toen zag ik Archie en kreeg ik voor het eerst weer hoop.
"Er is toch niks ergs aan de hand?" voeg ik eraan toe.

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 11:45 ]

---

-

_________________________________________________________________________________________________________________

'Klaar om te gaan?' Ze keek mijn kant op waarna ik even kort knikte.
Terwijl ik mijn armen door de mouwen van mijn jas stak trok ik de voordeur verder open met mijn voet. Maar nog voor we de deur uit waren schoot er me iets te binnen. Elly. Natuurlijk! We konden Elly niet alleen hier laten. 'Sky, Elly slaapt nog. We kunnen haar niet alleen in huis laten, wat als er iets gebeurt? Ik bedoel er kan van alles gebeuren...bijvoorbeeld: ze kan vallen, ze kan iets op zichzelf laten vallen, het gebouw kan instorten, iemand kan haar neerschieten, ze kan zichzelf per ongeluk pijn doen. Dat zijn dus al zoveel dingen die kunnen gebeuren en er zijn er nog meer! We kunnen haar absoluut niet alleen laten hier. En waag niet te zeggen dat ik paranoïde doe, want je weet zelf evengoed dat dat niet waar is', uitte ik zo stil mogelijk - aangezien Elleanor nog steeds sliep - terwijl ik woest met mijn armen om me heen zwaaide.
Ik was vrijwel zeker dat Skylar weer zou zeggen dat ik overdreef en dat het geen kind meer was, maar Elly was wel mijn zus en daarbij het enige familielid dat ik nog had. Ik kon haar niet verliezen.

---

Excuses voor het slechte stukje, ik had het maar snel snel geschreven.

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 14:24 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

'Lijkt me verstandig', zei ik als antwoord, maar ikzelf hield mijn pistool in de hand in plaats van het terug in de kist te leggen.
Wanneer ik de deur hoorde opengaan draaide ik me langzaam om om te kijken wie het was.
Nathan. 'Goedemorgen sunshine', sprak ik hem toe en vervolgde: 'je ziet er moe uit, niet goed geslapen?'
Ik gaf een klop op zijn arm en hurkte voor hem neer. Hij had overduidelijke wallen onder zijn ogen waarbij het oogwit meer rood was dan wit en zijn haar zat lichtelijk in de war. Hij was overduidelijk uitgeput. Ik daarentegen dat volgepropt met energie, al had ik totaal geen idee vanwaar dat zou moeten komen. Misschien had ik gewoonweg veel zin in vandaag. Ik vond de schiettraining immers geweldig leuk. Niet enkel omdat ik mocht schieten, maar vooral omdat Madeline dan telkens in haar voet of iets dergelijks schoot. Ze was niet heel erg goed in schieten, maar in haar vóét? Dan moet je wel al heel scheef schieten. Hoewel ik moest toegeven dat schieten niet het belangrijkste talent was in de oorlog. Madeline had namelijk genezende krachten, en dat was al behoorlijk uniek. Niet veel mensen hadden die gave en het was eigenlijk best vrij handig geweest wanneer ze zichzelf in haar voet schoot. Daarbij was ik al van plan haar eens te helpen met schieten. Ze zou na mijn training ongetwijfeld beter kunnen schieten. Want ja, geef toe, ik was nou eenmaal een verschrikkelijk goede soldaat als het op schieten aankwam.

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 15:23 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

x Nathan Simon McCartney x Het Herstel x Training bevelhebber x
x ''Shut up and if you're annoying me, I will rip your skin off..'' x

Zodra hij een stem 'Goedemorgen sunshine,' hoorde zeggen mompelde hij wat. De andere woorden hoorde hij eigenlijk niet eens. Nathan nam nog een slok koffie en keek toen op. ''Kop dicht en als je me irriteert, ruk ik je huid eraf.'' gromde hij en hij wreef eventjes in zijn ogen. Vervolgens keek hij op en zag Cale. En hierdoor wist hij meteen dat hij wat verkeerd had gedaan door dat te zeggen, maar op dit moment boeide niets hem. Er waren vrij weinig dingen waar hij zich druk om maakte. En in deze tijd was dat enkel Phoebe. Zij was de enige persoon die hij nog had in zekere zin en zonder haar was hij er waarschijnlijk niet eens meer. Gezien hij wel wist dat zijn oudere zus zichzelf kon redden.
Naast haar was iedereen van wie hij ooit hield er al niet meer. Zijn ouders, zusje en zijn andere familie leden waren er ook al niet meer. Enkel zijn oudere zus. Veel vrienden had hij niet, eigenlijk bijna niemand. Dus ja, Phoebe en Cheryl waren de enige personen waar hij nog voor leefde. En als Phoebe iets overkwam zou hij het zichzelf niet vergeven, want hij was er dan niet om haar te beschermen. Als er iets met Cheryl gebeurde zou hij het zichzelf ook niet vergeven, maar zij kon zichzelf redden. Dat wist hij. Ook al kon Phoebe dat ook, het ging om het principe.
Langzaam stond hij op en zette de koffie kop aan de kant.

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 16:48 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

'Oh god, kijk eens aan, iemand is chagrijnig vandaag. Met het verkeerde been uit bed gestapt? De volgende keer schiet ik gewoon een kogel door je been in plaats van goedemorgen te zeggen, nijdas', gooide ik bot naar hem toe. Die had mooi mijn dag verpest. Wat was er toch aan de hand met hem? Ik wist dat we niet beste vrienden waren, maar we hadden ook nooit echt ruzie of iets dergelijks gehad. Hij had gewoon meer slaap nodig, veronderstelde ik.
Humeurig liep ik terug richting de schietbaan en liet mijn arm naar bovenkomen totdat ze in een perfect lijn stond. Ik wist dat Nathan het niet goed zou vinden dat ik dit al deed, maar Nathan kon me werkelijk niets meer schelen.
Wanneer ik helemaal geconcentreerd was op mijn doel haalde ik de trekker over en voelde hoe de kogel de revolver verliet. En nog een keer, en nog een keer. Zodanig veel keer totdat het middelpunt van het doel vol gaten stond.
Ik schoof op naar de volgende baan en herhaalde de methode. Achteraf draaide ik me weer om naar Madeline en ging naast haar staan, wachtend op de rest van de groep zodat de training echt kon beginnen.

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 16:32 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

x Nathan Simon McCartney x Het Herstel x Training bevelhebber x
x ''Shut up and if you're annoying me, I will rip your skin off..'' x

Hij zuchtte diep en haalde weer een hand door zijn haar. Vervolgens keek hij op toen Cale ook chagrijnig werd. ''Oh god, kijk eens aan, iemand is chagrijnig vandaag. Met het verkeerde been uit bed gestapt? De volgende keer schiet ik gewoon een kogel door je been in plaats van goedemorgen te zeggen, nijdas.'' zei Cale bot. Nathan gromde. ''Doe je best met die kogel, dat interesseert me geen flikker. Je weet dat je dan vreselijk grote problemen hebt en dat weet je verdomme!'' Hij was het spuugzat. Niemand kon er eens tegen als je chagrijnig was en ze begrepen het verdomme niet.
Nathan hield zich stil toen Cale begon te schieten. ''Waar blijven die andere prutsers?'' gromde hij.

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 17:27 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Cheryl Penelope McCartney ~ Het Herstel ~ Gedaanteverwisseling
'I'm the badass here. I kick your ass when you say no.'

Ik loop zonder haast de grote trainingszaal van het Herstel in waar mijn jongere broertje en Cale zich al bevonden. En zo te zien hing hier een gespannen sfeer. En daar ben ik dol op. 'Hey broertje.' Zeg ik terwijl ik met een grote glimlach op hem af kom lopen om vervolgens mijn arm rond zijn nek te leggen. 'Valt hij je lastig? En eigenlijk. Who cares? Jij red jezelf toch wel? Of moet je verstandige zus er toch even bij komen?' Grinnik ik waarna ik nog snel een kwade blik op Cale werp. Vervolgens woel ik door Nathan zijn donkerblonde haren, ik weet dat hij dat haat en vooral als iemand anders dat doet. 'Maarja. Ik kom hier dus om te trainen en aangezien ik niet naar de trainingsleider luister, omdat jij het bent, wil ik best wel tegen je vechten. Als je natuurlijk niet bang bent voor je zus. Of haar gemene trucjes.' Zeg ik waardoor een lichte grijns mijn lippen siert. Mijn blik glijd naar Cale en meteen kijk ik hem kwaad aan, ik kijk altijd anderen vernietigend aan. Of het nou mensen van vreemdelingen zijn of gewoon anderen van het Herstel. Of die mislukte groep, Omega Point.

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Madeline Emma Jones

Zodra ik heb gezegd of we moeten wachten op de anderen komt Nathan binnen. Top, nu het ik geen excuus meer en moeten we wel beginnen. Nathan ziet er nou niet zo super en wakker uit, maar voor een keertje ben ik degene die verstandig is en niets zegt. Cale is dat dus niet.
"Goedemorgen sunshine. Je ziet er moe uit, niet goed geslapen?" Ik rol met mijn ogen. Lekker subtiel zeg.
''Kop dicht en als je me irriteert, ruk ik je huid eraf.'' Antwoord Nathan. Nog subtieler. Nee, die heeft vandaag inderdaad niet echt zijn beste bui.
"Oh god, kijk eens aan, iemand is chagrijnig vandaag. Met het verkeerde been uit bed gestapt? De volgende keer schiet ik gewoon een kogel door je been in plaats van goedemorgen te zeggen, nijdas" Ik kijk Cale met een schuin oog aan. Hij kan Nathan beter gewoon even met rust laten. Dat snap ik zelfs nog en als ik iets snap, dan is dat wel erg duidelijk. Ondertussen begint Cale te schieten. Ik zucht even. Tuurlijk, maar het alleen nog maar erger. Even hangt er een ijzige stilte in de lucht.
''Doe je best met die kogel, dat interesseert me geen flikker. Je weet dat je dan vreselijk grote problemen hebt en dat weet je verdomme!'' Zegt Nathan dat weer en ik weet dat hij gelijk heeft. Cale kan hier beter mee stoppen. Gelukkig stopt hij dan, al is het kwaad volgens mij al geschied. Hij komt naast mij staan, zo dichtbij dat ik zijn geur kan ruiken, wat ervoor zorgt dat ik met mijn ogen naar de grond kijk en even die hele ruzie tussen de jongens vergeet door hem. ''Waar blijven die andere prutsers?" Auch, die zin komt hard aan. Ik ben een prutser, super. Ik weet best dat ik niet goed ben in dit soort dingen, maar ik ben wel mooi degene waar Nathan naartoe kan komen als hij zichzelf verwondt in die stomme oorlog tegen Omega Point. De stilte wordt doorbroken door Cheryl, die aan komt lopen.
"Hey broertje. Valt hij je lastig?" Ze heeft het over Cale. Ik rol met mijn ogen. Ik mocht haar al niet en nu al helemaal niet. "En eigenlijk. Who cares? Jij red jezelf toch wel? Of moet je verstandige zus er toch even bij komen? Maarja. Ik kom hier dus om te trainen en aangezien ik niet naar de trainingsleider luister, omdat jij het bent, wil ik best wel tegen je vechten. Als je natuurlijk niet bang bent voor je zus. Of haar gemene trucjes." Ze doet iets vaags met zijn haren ik ik kijk haar boos aan, alleen al omdat ze boos naar Cale kijkt.
"Hé, mensen. Misschien kunnen we gewoon gaan trainen?" Zeg ik op een vragende toon. Ik wil niet te zeker van mezelf overkomen voordat er ook nog eens iemand boos wordt op mij. Ik vindt het nog raar ook dat ik dit vraag, maar ik wordt gewoon nerveus van al die ruzie.

---

She was always looking for more..

x Nathan Simon McCartney x Het Herstel x Training bevelhebber x
x ''Shut up and if you're annoying me, I will rip your skin off..'' x

Hij hoorde een andere stem, Cheryl. Ze legde een arm rond zijn nek en Nathan mompelde wat. ''Valt hij je lastig? En eigenlijk. Who cares? Jij red jezelf toch wel? Of moet je verstandige zus er toch even bij komen?'' Zacht gromde hij even. Dit kon er ook nog wel bij. Begreep hem niet verkeerd, hij hield van zijn zus, maar ze was zo nu en dan vreselijk irritant met haar kut opmerkingen. Zodra haar hand door zijn haar ging sloeg hij haar arm om zijn nek weg. ''Maarja. Ik kom hier dus om te trainen en aangezien ik niet naar de trainingsleider luister, omdat jij het bent, wil ik best wel tegen je vechten. Als je natuurlijk niet bang bent voor je zus. Of haar gemene trucjes.'' Een zucht rolde over zijn lippen. ''Kun je je kop ook houden Cher? Ik ben niet in de stemming voor jouw kut opmerkingen. En daarbij komt, tijdens de training doe je gewoon mee en luister je. Hoe vaak moet ik je dat nog uitleggen?'' Weer wreef de jongen eventjes in zijn ogen. Hij was nog steeds niet helemaal wakker. ''En verstandig kan ik je niet altijd noemen.'' Vervolgens keek hij Madeline aan. ''Missen we verder niemand?''

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 17:33 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Al vanaf het moment dat Cheryl de kamer binnentrad verscheen er een grijns op mijn gezicht. Nu zou het komen. De o zo machtige Cheryl trok haar bek open. 'Hey broertje.' Ze liep naar hem toe en vervolgde: 'Valt hij je lastig? En eigenlijk. Who cares? Jij red jezelf toch wel? Of moet je verstandige zus er toch even bij komen?' Waarna ze me kwaad aankijkt. Mijn grimas werd nog groter wanneer ze dit deed. Oh lord, ik moest bijna huilen. Het grappige aan Cheryl was dat ze dacht dat ze tegen iedereen op kon, dat het mensen iets kon schelen wat zij deed. Dat mensen zich slecht zouden gaan voelen wanneer ze kwaad op hen was. En misschien was dit ook waar, echter was het bij mij zeker niet het geval. Wat was zelfs haar probleem? Ze wist niet eens het hele verhaal.
Alsof ik iets verkeerd had gedaan.
De humor kon niet op.
Ach ja, uiteindelijk vond ik het helemaal niet zo erg wat ze dacht van me. Ze mocht zelfs denken dat ik een lief meisje was dat aan iedereen snoep uitdeelde, het kon me geen bal schelen. Mijn dag was opeens zóveel beter.
'Hé, mensen. Misschien kunnen we gewoon gaan trainen?' Ik keek op wanneer ik Madelines stem hoorde en knikte instemmend. Misschien was dat beter voor ons allemaal. Al twijfelde ik of Nathan vandaag wel in de stemming was om training te geven. Straks zou hij nog een bom laten ontploffen omdat iemand niet recht schoot.

---

Sorry dat het slecht is, maar ik moest snel wat in elkaar flansen

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 17:40 ]

---

Geloof niet alles wat je denkt

Cheryl Penelope McCartney ~ Het Herstel ~ Gedaamteverwisseling
'I'm the badass here. I kick your ass when you say no.'

'Kun je je kop ook houden Cher? Ik ben niet in de stemming voor jouw kut opmerkingen. En daarbij komt, tijdens de training doe e gewoon me en luister je. Hoe vaak moet ik je dat nog uitleggen?' Zucht hij waardoor ik moet grijnzen. 'En verstandig kan ik je niet altijd noemen.' Zegt hij erachteraan waardoor ik hem van zijn plaats wegduw en vervolgens hoofdschuddend naast hem ga staan. 'Hé mensen. Misschien kunnen we gewoon gaan trainen?' Hoor ik plots Madeline zeggen, die was er ook nog ja. 'Bemoei je er niet mee. En als je commentaar op me hebt zou ik beter oppassen.' Antwoord ik tegen haar terwijl ik mijn ogen tot spleetjes knijp. Een arrogante zucht verlaat mijn mond terwijl mijn voet op de grond tikt. 'Laten we gewoon beginnen. Ik ga niet wachten op al die andere sukkels. Dan staan we hier morgen nog.' Stel ik geïrriteerd voor terwijl ik op mijn lip bijt. Ik heb een ontzettend kort lontje, vooral met wachten. Want daar kan ik echt niet tegen. Ik hoef niet steeds lullig te gaan staan en me te vervelen totdat er een paar andere sukkels binnenkomen. Want dan is mijn lontje in één seconde op.

[ bericht aangepast op 4 jan 2015 - 17:46 ]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Clint Leigh Addison
Het Herstel || Teleportatie || 22 jaar

---

Als mijn wekker voor de vijfde keer ontwaakt van de snooze-tijd geef ik het op en gooi hem gewoon tegen de muur. Dan pas zie ik dat de training al vijf minuten geleden is begonnen en ik er al had moeten zijn.
Met een diepe zucht trap ik het dekbed van me af en sta dan op, me uitrekkend. Zonder op te letten wat het allemaal precies is, doe ik een broek en een shirt aan, waarna ik een hand door mijn haar haal. Goed genoeg. Dan eet ik een snel en simpel ontbijt, waarna ik mezelf teleporteer naar de trainingsruimte.
'Laten we gewoon beginnen. Ik ga niet wachten op al die andere sukkels. Dan staan we hier morgeen nog,' zegt Cheryl op het moment dat ik met mijn mond nog vol middenin de trainingsruimte verschijn. Deze gave is erg handig.
'Morgen,' mompel ik, amper verstaanbaar.

---

“A queen will always turn pain into power.”

Na een lange nacht sta ik eindelijk op van mijn bed. Al een hele tijd ben ik wakker, jammer genoeg. Ik heb Katherine ook weg zien lopen, al heb ik niet laten merken dat ik wakker was, natuurlijk. Ik loop naar de kledingkast en pak er een setje uit om vervolgens als een zombie naar de douche te lopen. Het maakt me echt allemaal niks meer uit. Het maakt me niet uit wat ze vinden, wat ze met me doen, wat ze me bevelen. Ik ken al genoeg haat. Ik had gedacht dat het toen ik hier kwam zou stoppen. Maar dat deed het natuurlijk niet. Zoals elke dag hoop ik dat mijn zorgen samen met het vuil in het doucheputje belanden, maar dat doen ze nooit, ze blijven er altijd zitten. Net als het schuldgevoel. Dat gaat al helemaal niet weg. Mijn rechterhand haal ik onder de stralen vandaan en ik laat een aantal vlammen verschijnen. En ik glimlach een klein beetje. Met het vuur op mijn hand doe ik mijn hand weer terug onder de stralen van de douche, en de vlammen doven bijna onmiddellijk. Ik stap onder de douche vandaan en doe de kleren die ik gepakt had aan, om me vervolgens te begeven naar de eetzaal. Met een klein beetje hoop om Katherine daar te vinden.

---

take me back to the basics and the simple life

Voordat Katherine op me kan reageren, hoor ik voetstappen. Meteen kijk ik om en zie ik dat het Phoebe is. Katherine neemt afstand en dat begrijp ik. Anders is het zo klef tegen elkaar aan staat, terwijl iemand anders erbij is. "Het spijt me dat ik jullie opnieuw moet storen, maar ik heb een opdracht voor jullie." Katherine's glimlach verdwijnt, maar ik doe moeite om het te verbergen. Bezig zijn. Opdracht.
"Wat moeten we doen?" vraagt Katherine. "Er is toch niks ergs aan de hand?" Bij de tweede vraag frons ik even. Er zou toch niet iets zijn? Ik sla mijn armen over elkaar en kijk naar Phoebe.
"Wat is het? Intern of extern?" Dan bedenk ik me dat er laatst gesproken werd over het plunderen van de voedselvoorraden, omdat deze hier bijna opraken. Dat moet niet al te moeilijk zijn. Over het algemeen is het een kwestie van niet gezien worden en bij dreiging kan ik ze afleiden met mijn gave. Niet iets waar ik me zorgen om maak.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman