Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 4 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
(...)

Je bent gewoon bang dat Campbell iets in Jonah gaat zien x'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Kealan je hebt het verpest. ik weet niet waarom maar ik verheug me ernstig op een relatie tussen die twee. ik weet niet waarom maar het irriteert me altijd, als er twee mensen zijn die echt wel van elkaar houden maar het beweren dat dat niet zo is waardoor ze doen alsof ze elkaar haten en al en er de hele TIJD GEEN RELATIE KOMT

Spoiler alert: you will save yourself

SphinxX schreef:
(...)

nee hoor, ik bedoel, ookal hebben ze een relatie, zo iets kan altijd nog gebeuren.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

NoStranger schreef:
(...)

Ik ben het echt zo ontzettend eens met deze woorden :'D

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

ik denk eerder dat er een Caleo komt dan een Camah

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

ik doe alsof ik dit nooit gelezen heb en verder kan gaan met de dodelijke maar wonderbaarlijke sprookje genaamd Cage ..

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

Tjaaa.. Jonah had als een echte romanticus achter hem aan kunnen rennen maar hij verkiest May boven Kealan

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

‘Ik begrijp het. Ik beloof niet meer te drinken waar jij in de buurt bent- zodat ik je niet lastigval.’
Zoals altijd wilde ik dit weer ontkennen maar snoerde mijn mond dicht toen hij zijn hoofd wat ophief en een kus op mijn lippen plaatste en ik die terug beantwoorde voordat er plotseling een Fred de slaapzaal in kwam lopen en riep: 'Hallo, ik ga zo met Ralf naar de Grote Zaal. Kom maar mee als jullie willen. Als jullie Aleksander zien dan moeten jullie het zeggen,' voordat hij met een snelle beweging zijn schoolgewaad aan trok en meteen het slaapzaal weer verliet. Ik bleef even stil zitten tot Campbell van het bed opstond en iets van het grond opraapte die ik niet kon zien.
‘ik-ik zal wel even je shirt wassen die ik geleend heb…’
Ik schudde met mijn hoofd en stond ook op om naast Campbell tegen het muurtje aan te kunnen leunen en zag dat hij zijn nieuwe gewaad in zijn handen hield.
‘dat hoef je niet te doen, Campbell. Zoals ik het al eerder zij; waarom kunnen we geen gewaad delen als we wel een kus kunnen delen, elkaar kunnen omhelzen en zelfs in het zelfde bed kunnen slapen?’ zei ik met een kleine grijns.
‘als- als je je ongemakkelijk voelt zal ik me nu wel even omdraaien, kun je het uittreken en het aan mij overhandigen zodat je rustig je nieuwe gewaad aan kan doen. Kunnen we samen naar beneden.’ Zei ik en nam al afstand van hem om me zo om te kunnen draaien en mijn armen over elkaar heen gooide. Natuurlijk, ik weet wel dat hij zich hierbij ongemakkelijk kan gaan voelen. Maar natuurlijk ben ik weer eens dat overbezorgde George waardoor ik hem niet alleen laat. Eerlijk is eerlijk, elke keer wanneer ik hem alleen laat gebeurd er weer iets bij hem, iets wat ik niet leuk vind. oh Merlin, ik klonk echt waar als mam. dit gaat de verkeerde kant op.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Iedereen is online maar het is stil :'D

Spoiler alert: you will save yourself

Wow ik zie nu pas dat ik al meer dan 9000 posts heb
En dit was een totaal onnodig bericht.

Spoiler alert: you will save yourself

NoStranger schreef:
Wow ik zie nu pas dat ik al meer dan 9000 posts heb
En dit was een totaal onnodig bericht.[/quote

Toen ik jou niet kende had ik 0 posts. oke mss 3 max. Maar nu heb ik 6000+

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron

'We gaan gewoon eten en we zien wel. Hoewel jij natuurlijk wel goede cijfers moet halen.'
Hij prikt me in mijn buik en voordat ik wat terug kon doen, rende hij de leerlingenkamer al uit. Ik lachte wat en rende zelf ook door het portret naar buiten, maar botste bruut tegen een aantal lichamen aan waardoor ik geschrokken achteruitdeinsde en met een ‘’auw’’ naar mijn neus greep die waarschijnlijk rood, blauw was geworden.
‘kun je niet uitkijken, Auron?’
Geschrokken keek ik op waar ik de blonde jongen zag staan. Maar hij riep het niet, een andere jongen riep het. een zwadderaar, vele maler langen dan mij en zijn ogen waren zo donker, zo donker dat het me deed huiveren. Waarom stonden ze voor het portret?
‘wat- wat doen jullie hier?’ murmelde ik verbaasd. De jongen begon te grijnzen en deed een stap naar mijn richting toe waardoor ik mezelf aan het reling vastklampte.
‘gaat jou niets aan, Auron.’
‘jongens, ik zei alleen dat ik hem zocht.’
Ik keek geschrokken weer terug naar de blonde jongen die een glimlach op had gezet. Hij wurmde zich tussen zijn vrienden door om naar mijn pols te grijpen en trok me mee de trappenhuis uit. Zwijgend volgde ik hem hoewel ik afschuwelijk bang was wat hij zou gaan doen of zou gaan zeggen; nog even en hij had vorig jaar mijn leven in stukken gescheurd. Oh Merlin, ik moest terug naar Fred gaan. Hij trok me mee de grote zaal in waar hij me losliet en me even grondig bekeek.
‘wees maar niet bang, Auron. Ik ga niets doen. Ik wil je alleen wat laten zien.’
Verbaasd keek ik op bij het envelopje die de jongen uit zijn gewaad haalde en het voor mijn neus stak. Twijfelend nam ik een stap achteruit alsof ik dood zou gaan als ik dat stukje papier aan zou raken.
‘kom op Auron, wees eens eindelijk een ware Griffoendor en pak deze envelop.’
Ik stak maar mijn hand naar het envelop uit en pakte het van hem aan. Even staarde ik er naar en keek weer verbaasd op. Er stond geen afzender, geen naam, niets. Het was maar een envelop die zelfs open stond.
‘van wie is dit? Wat is dit?’ vroeg ik maar de jongen grijnsde alleen. En zonder een antwoord te geven, draaide hij zich om en liep het zaal uit. Verstijfd bleef ik staan en keek maar het zaal rond. Het liefst zou ik het nu bekijken, maar Fred zat aan de Griffoendor tafel en wachtte op mij. Ik keek terug naar het envelop en stak die met een zucht in mijn gewaad. Ergens had ik een vermoedde wat dit was en wilde het niet openen omdat ik het niet wil gaan geloven. Met grote stappen liep ik naar Griffoendor tafel toe en nam naast Fred plaats.
‘Heei..’ murmelde ik met de neutraalste stemmetje die mogelijk was en staarde maar naar mijn lege bord. Ik heb echt geen honger, eigenlijk.


damdamdam

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:

NoStranger schreef:
Wow ik zie nu pas dat ik al meer dan 9000 posts heb
En dit was een totaal onnodig bericht.[/quote

Toen ik jou niet kende had ik 0 posts. oke mss 3 max. Maar nu heb ik 6000+

Volgensmij had ik voor ik jou leerde kennen ook heel weinig posts. Maar nu al 9000.
Op naar de 10000

---

Spoiler alert: you will save yourself

NoStranger schreef:
Wow ik zie nu pas dat ik al meer dan 9000 posts heb
En dit was een totaal onnodig bericht.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Dat hoef je niet te doen, Campbell. Zoals ik het al eerder zij; waarom kunnen we geen gewaad delen als we wel een kus kunnen delen, elkaar kunnen omhelzen en zelfs in het zelfde bed kunnen slapen?’ Ik voelde een lichtroze blos op mijn wangen komen waardoor ik maar verlegen naar de grond staarde zodat ik niet hoefde te kijken hoe George waarschijnlijk weer zijn speelse- maar verleidelijke grijns op zijn gezicht droeg.
‘Als- als je je ongemakkelijk voelt zal ik me nu wel even omdraaien, kun je het uittrekken en het aan mij overhandigen zodat je rustig je nieuwe gewaad aan kan doen. Kunnen we samen naar beneden.’ Met dat nam hij afstand waarbij hij zich omdraaide waardoor ik maar naar onder staarde. Merlin- ik probeerde iedereens gedachtes te verbuigen gister zodat ze zouden denken dat ik aardig en gezellig was terwijl ik nu Georges haast uit zijn bed geschopt heb gisteravond waarna ik zijn bed gekaapt heb- en nu laat ik hem nog ook in zíjn eigen slaapzaal omdraaien omdat ik… zodat ik kon omkleden. Ietwat beschaamd plukte ik aan mijn gewaad voordat ik weer opkeek en naar George toeliep om hem om te draaien en mijn armen in zijn nek gooide en hoewel dat hele rek-gebeuren enorm pijn deed aan mijn ribbenkast hield het me niet tegen om mijn lippen op die van hem te drukken. Voor heel even maar tot ik ze van die van hem afhaalde en ze naast zijn mondhoek plaatste om mijn armen van zijn nek naar mijn shirt te laten gaan terwijl ik zachte kusjes begon te drukken in zijn nek bij iedere beweging die ik maakte om Georges shirt omhoog te tillen tot ik even pauze hield om het- te grote shirt over mijn hoofd te halen en het zachtjes in zijn hand legde terwijl mijn lippen de weg naar zij hals aflegde en langzaam de knoopjes van zijn blouse openmaakte die ik vervolgens zachtjes van zijn schouders liet glijden om even naar zijn blauwe plek op zijn borst te kijken voordat ik mijn hand zachtjes om zijn zij sloot en zachte kussen begon te planten rond zijn borstkas.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya