Max Veran Phubar
Het lijkt wel alsof iedereen bevroren is, ook al is het buiten warm. Ik hoor mijn hersenen praktisch overuren maken, ik kan er gewoon niet omheen. Huh?
'Ik snap het niet,' zeg June, wat zo een beetje omschrijft hoe ik me voel. Het is gewoon zo raar; alsof je kijkt hoe een onschuldige eerstejaars zoent met Kjellberg. Het klopt gewoon niet.
Tommy lijkt eruit te zijn; Lewis heeft Lily betoverd. Ik kan het hem bijna horen denken, aangezien hij naar het kasteel beent, Lily achter zich neemt en zijn wand op Lewis richt. Maar nee, dat is het niet. De manier waarop Lily naar Lewis keek; het doet me denken aan hoe June naar Tommy kijkt, hoe Silena soms naar mij kijkt. Hij een meisje kijkt naar iemand van wie ze houdt.
Maar- maar Lewis en Lily- het is gewoon zo raar. Het klopt gewoon niet.
Lily's gezicht. Het schiedt door mijn hoofd. Toen ik vertelde dat Lewis mee doet. Ik lette vooral op June, maar nu ik terugkijk, herriner ik me Lily. Hoe ze op keek, hoe er zich vreugde in haar ogen bevond. Er is maar één ding wat het antwoord hierop kan zijn:
Lily vind Lewis leuk.
A queen will always turn pain into power.