Het is de tweede van december 2014. Eva en Ruud gaan vandaag trouwen. Dit moet de mooiste dag van hun leven worden. Al maanden van tevoren hebben ze uitnodigingen gestuurd naar vrienden, zoals Lieke, Gabriela, Esmée, Julia en Aron. Ze zijn erg opgewonden. Eva kan niet wachten om haar jurk aan Ruud en alle anderen die de trouwerij bijwonen, te laten zien. Ook zit ze in de zenuwen over wat iedereen van het bruidsboeket vindt.
Ruud maakt zich meer zorgen over zijn pak, het was erg duur en wat nou als Eva een beetje van de taart op hem morst, als ze elkaar de eerste hap van de bruidstaart geven? Dan is het allemaal verpest.
Maar er is geen tijd voor stress en doemdenken, want de slee staat al klaar. Het paard staat ongeduldig te hinniken tot het paar eindelijk klaar is om te vertrekken, naar het gemeentehuis, waar ze elkaar het jawoord gaan geven.
Met bibberige stem zegt Eva 'Ja, ik wil,' terwijl Ruud's ja juist krachtig en standvastig klinkt. 'Dan verklaar ik jullie nu, man en vrouw,' zegt de ambtenaar en het kersverse bruidspaar kust elkaar.
Lieke komt aanlopen met de ringen, ze zijn echt heel erg mooi, en Eva heeft nog geen spijt van hun greep uit de portemonnee.
Iedereen rijdt naar de feestlocatie, waar de receptie, het diner en 's avonds het feest zijn. Daar staat, in volle glorie, de taart te pronken en iedereen maakt aw-geluidjes, als Ruud heel voorzichtig een stukje taart snijdt en het eerste hapje in Eva's mond schuift. Naast de taart zijn er ook nog andere hapjes en drankjes. Het is allemaal verrukkelijk en iedereen laat het zich maar goed smaken.
Na de receptie gaan de meeste mensen weg, en na een uurtje krijgt men het diner voorgeschoteld, wat ook weer perfect is, het is alleen al een feest om naar te kijken, laat staan het op te eten.
Het feest is zoals bij elke bruiloft weer erg leuk. Ruud en Eva hadden ervoor gekozen dat One Direction op zou treden, en als ze geluk hadden, zei Harry, zou 5 Seconds Of Summer ook nog komen. En ze hadden geluk. Beide bands kwamen optreden en ze probeerden zelfs Nederlandse liedjes te zingen en dat faalde heel erg, maar het maakte toch niets uit, want bijna elke gast was dronken. Eva en Ruud hadden ervoor gekozen om niet meer dan drie glazen alcohol te nemen deze nacht, omdat ze de avond dan het best zouden onthouden.
Om half vier, toen eindelijk elke gast het pand verliet, konden ook Eva en Ruud weg, op naar het vliegveld voor hun huwelijksreis naar Bonaire.
'Schat, ik houd van je,' fluisterde Ruud tegen Eva, die haar ogen al gesloten had, toen ze eindelijk in het vliegtuig gesettled waren.
'Ik ook van jou.'
He cannot pass by without touching and moving and shaping and changing every thing, every boy-city, in his path.