The Secret Life of Zianourry • One Direction • Speeltopic - Speeltopics

One Direction in een immens populaire boyband, zowel op het podium als op internet en in de roddelbladen. Het lijken allemaal normale brave jongens die hun levensdromen zien uitkomen, maar ze willen ook nog gewoon jongens blijven. Vooral door de paparazzi is dit nog wel eens flink lastig omdat elk klein dingetje, elke trip om samen boodschappen te doen, iedere kleine aanraking op het podium, iedere blik onderling wordt uitgeplozen om er iets achter te vinden. Het lijken allemaal maar sterke verhalen en moeilijk te onderbouwen fantasieën, maar wat als het echt zo is. Wat als al die kleine liefkozingen op het podium wel iets betekenen? Achter de schermen is het namelijk wel iets anders dan wanneer er ogen op hem gericht zijn. Dan kunnen ze niet van elkaar afblijven, zowel vriendschappelijk als veel meer dan dat. Zeker als ze alleen in hun grote huis zijn, met iemand die ze lastig valt, gebeuren er dingen die nooit het daglicht zullen mogen verdragen. Dat zou namelijk wel eens het einde van hun carrière kunnen betekenen als men erachter komt dat de jongens in het huis allemaal met elkaar gaan in een spel vol liefde, spanningen, geheimen en jaloezie.

• Rollen •
De jongens:
• Niall Horan • C_A_L_M_
• Zayn Malik • Tethys
• Liam Payne • PaynIinson
• Harry Styles • Sucre
• Louis Tomlinson • Skeloutons

Extra's:
• •
• •


• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier


• Het Begin •
Om de rumoeren die langzaam op beginnen te komen, heeft het management besloten de jongens elk naar een totaal andere plek op vakantie te sturen met een duidelijke taak: Wordt bezopen en naai een paar meiden. De jongens hebben alleen hele andere ideeën erover, en zouden liever gewoon een tijdje samen zijn zonder zorgen om wat dan ook. Stiekem hebben ze zelf allemaal een vliegticket gekocht om vanaf hun officiële vakantielocatie, naar het rustige eiland Orkney voor de noordkust van Schotland, waar ze een huisje hebben gehuurd. Het enige wat dan nog moet gebeuren is weg sneaken van de beveiligers en fans. Als de vliegtuigen eenmaal op hun weg zijn naar de plek van bestemming, zal de rust weerkeren... Of in elk geval zolang ze hun telefoons uit laten en grotendeels binnen blijven, maar het gaat om het idee.

[ bericht aangepast op 21 nov 2014 - 11:36 ]

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Louis wist het. Louis wist dat zodra ik uitgedaagd werd, ik mezelf moest bewijzen. Het was dan ook echt niet slim van me om erop in te gaan, maar ik kon niet anders. Ik zou Louis helemaal gek maken, al moest ik er alles voor uit de kast trekken. Zoals mijn tanden in zijn oor, mijn duimen boven zijn broeksrand en mijn lippen die zijn kaak kuste. Ik beet even in zijn vel, toen hij beweerde dat ik het verleerd was en kwam uitdagend overeind. Ik torende boven hem uit en keek hem haast giftig aan. Langzaam schudden ik mijn hoofd. 'Ik ben niets verleerd Tomlinson. Volgens mij ben jij gewoon gemeen.' mijn handen gleden via zijn flanken naar boven, richting zijn armen, tot ik me iets bedacht. Grijnzend keek ik de jonen onder me aan, waarna ik tergend langzaam de gesp van mijn broek opende en deze uit de lusjes trok. ik legde deze naast ons op bed, waarna ik me vooroverboog en mijn mijn handen over zijn bovenarmen liet trippelen. 'Maar ik verzeker je Boo. Je gaat smeken dat je me nooit had uitgedaagd.' Subtiel duwde ik zijn armen boven zijn hoofd, terwijl mijn lippen afzakte naar zijn nek. Zuigzoenen zetten was iets wat normaal echt uit te boze was. Maar nu had hij even om te herstellen en niemand die ze dus hoefde te zien. De reden dat ik in zijn nek bleef hangen en zachtjes het bloed naar de oppervlakten begon te zuigen. ondertussen pakte ik de riem en om Louis af te leiden begon ik zachtjes tegen hem op te rijden. Zo had ik mooi de tijd om op gevoel Louis handen boven zijn hoofd vast te maken en de riem strakker aan te trekken. Eenmaal dat gebeurd was en hij aan het bad vast zat, liet ik los. Ik kwam overeind en keek Louis uitdagend aan. 'Maar als je er echt zo over denkt, wil ik je best oz laten liggen hoor. Er is hier vast iemand in huis die mijn kunsten wel waardeert.' Zei ik nonchalant, terwijl ik aanstalten maakte om al van hem af te klimmen en weg te lopen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik bevond me nu op gevaarlijk dun ijs, dat realiseerde ik me al te goed. Het punt was juist dat het me niks kon schelen. Het was Harry waar ik tegenover stond en ik vertrouwde die jongen met mijn leven, zelfs al maakte hij me hor en dol met zijn acties. Ik liet hem ook doen met me wat hij wilde, ik genoot toch wel van elke aanraking die hij me gaf. Mijn handen hielden hem stevig aan zijn haar vast om hem dicht in de buurt van mijn nek te houden, al wist hij toch los te komen zodra ik hem beschuldigde van dit verleerd zijn. Met een onschuldige glimlach en oogjes keek ik Harry aan toen hij overeind kwam en me giftig aankeek. "Niet waar, ik ben nooit gemeen. Dat weet je," zei ik onschuldig terwijl zijn handen omhoog gleden. Scherp hield ik elk van Harry's bewegingen in de gaten zodat ik niet door hem verrast kon worden, al beet ik wel hard op mijn lip bij het zien dat hij zijn riem losmaakte. Ik had verwacht dat hij zijn broek volledig los zou maken en maakte dus ook een gefrustreerd geluidje toen hij dat niet deed. Nieuwsgierig bleef ik hem aankijken toen hij het ding naast ons neerlegde en zijn handen over mijn bovenarmen gingen. Ik trok een wenkbrauw op bij zijn woorden, die ik ernstig betwijfelde. Als hij me aan het smeken wilde krijgen moest Harry toch wel erg zijn best gaan doen. Al kwam hij redelijk op weg door een zuigzoen in mijn nek te zetten, waar mijn huid nogal gevoelig was voor zijn lippen. Het maakte me niet uit dat hij ondertussen mijn armen boven mijn hoofd had gepind, ik wilde gewoon niet dat hij hiermee ophield. Die zuigzoen boeide me ook niet, hier maakte het niet uit wie het zag, ik zou aan het eind van de vakantie toch niet de enige zijn die ze had. De jongen overviel me door opeens tegen me aan te schuren, dus kon ik een kleine kreun niet binnenhouden. Het was wel slim van Harry, dat moest ik hem nageven, want zo wist hij zonder problemen me met zijn riem aan het bed vast te maken. Zodra hij me losliet en weer overeind ging zitten keek ik hem vals aan, als hij het ging flikken om me zo achter te laten wurgde ik hem als ik los wist te komen. Zijn woorden bevestigde dat en ik wikkelde snel mijn benen om zijn middel om hem bij me te houden. "Misschien dat je me nog kunt overtuigen, Styles. Je weet maar nooit," daagde ik hem verder uit. Harry ging bijna nooit een uitdaging uit de weg dus hoopte ik vurig dat het nu ook zo was, want hij kon het niet maken om weg te gaan.

---

Because I love him, do I need another reason?

[b]Zayn Javadd Malik.[/b]

Terwijl ik mijn spullen pak hoor ik achter me wat gerommel, maar toch reageer ik hier niet op en pak gewoon mijn spullen, om dan aan mijn soort wandeling te beginnen. Pas als ik een hand op mijn schouder voel draai ik me om. Ik twijfel even, eigenlijk wil ik alleen zijn, maar aan de andere kant vind ik Niall's gezelschap ook wel fijn en als ik Louis nou mee had genomen is de kans op rust klein, maar Niall kan dan wel enthousiast zijn, maar ook heel rustig. Daarbij lopen acties met hem niet uit op seks, Niall is meer van het knuffelen en aan seks is hij blijkbaar nog niet aan toe en op het moment heb ik ook even geen behoefte aan handen rond mijn lichaam. Gek genoeg mis ik Perrie zelfs een beetje, al voel ik lang niet zoveel om haar dan ik claim te doen. Ik knik maar. Liam komt er ineens ook nog bij en ietwat zuchtend mompel ik een "Oké," dan bedenk ik iets. "Maar het vuur dan? Daar moet iemand bij blijven?" Eigenlijk wil ik nu gewoon gaan en ik begin nu dan ook een beetje ongeduldig te worden. Ik hou van deze twee jongens, maar ik heb echt geen zin om langer opgehouden te worden. Oké, misschien ben ik vanochtend met het verkeerde been uit bed gestapt.

---

Reality's overrated.

Niall Horan
Toen Zayn glimlachte deed ik mijn jas dicht, maar keek eigenlijk direct op naar Liam die ook vroeg of hij mee mocht. Ik was wel blij dat het Harry of Louis niet waren, want daar liep ook maar elk fysiek contact uit op sex. Ik hoopte nu maar gewoon dat ze het niet in het grote bed deden, want dat was nu niet heel erg sociaal, terwijl er zat bedden waren om het in te doen waar we niet met z'n allen in konden slapen. Ik keek eventjes naar het vuur en beet op mijn lip. Wel zag ik er een schermpje bij staan. Ik hobbelde met wat moeite terug en zette het voor het vuur, zodat het in de open haard afgesloten was, zodat het een soort kachel was geworden. "Ik denk dat het zo wel even kan blijven." zei ik zacht voor ik me weer bij Zayn voegde en mijn de deur open drukte, wat een koude windvlaag naar binnen liet en me deed rillen. Ik zou vanavond hier echt veel spijt van hebben, maar nu was het fijn om gewoon niet alleen te hoeven zijn, ondanks de stilte die er waarschijnlijk zou heersen. Het zou een fijne stilte zijn, in plaats van de kille stilte van een eenzame hotelkamer. Ik wilde gewoon tegen iemand aan kunnen liggen of zitten en even helemaal tot rust komen. Alle stress was erg ook nog eens funest voor me. Die was dus zowel mentaal als fysiek goed, maar ik was vooral blij om me weer gewoon rond mijn maten te kunnen gedragen, in plaats van overal op te moeten letten met een paranoia management hijgend in onze nekken. "Kom" zei ik zacht voor ik zowel Zayn's hand als die van Liam pakte, om met ze het pas af te lopen richting de dichtstbijzijnde kliffen.

[ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 14:54 ]

---

Bowties were never Cooler

Liam Payne.
Toen Zayn er mee instemde dat Niall met hem mee mocht hoopte ik dat ik ook mee mocht. Ik had echt behoefte om gewoon samen met ze te zijn. Ik hoef niet eens per se geknuffeld te worden, zolang ik maar niet alleen was. Toen ik vroeg of ik ook met de twee mee mocht mompelde Zayn een "Oké", maar bedacht zich daarna dat er iemand bij het vuur moest blijven. Ik keek naar de grote oranje vlammen in de haard. Dat was waar, het vuur kon niet alleen gelaten worden. 'Je hebt gelijk, ik blijf wel bij het vuur.' zei ik. Niall was immers de eerste die aan Zayn vroeg of hij mee mocht, ook al vond ik het wel jammer dat we waarschijnlijk niet met zijn drieën konden gaan. Niall keek ook naar het vuur, en liep er daarna heen om er een schermpje voor te zetten en ons daarna weer bij Zayn te voegen. Ik knikte. 'Zo kan het ook.' lachte ik. Niall trok de deur open, waardoor er kou naar binnen kwam, waardoor ik blij was dat mijn shirt voor een wat warme trui had vervangen. Ik pakte mijn jas van de kapstok en deed die aan. Niall pakte Zayn en mijn hand, en nam ons mee naar buiten om het pad naar de dichtstbijzijnde kliffen af te lopen.

---

How far is far

Harry Styles
Louis moest echt gaan uitkijken nu. Want we wisten allebei hoe ik kon zijn, zodra ik uitgedaagd werd. Het maakte dat Louis me alleen maar verder uitlokte en ik niets anders kon dienden hem op zijn plek te zetten. Al was het duidelijk waar we het allebei voor deden en waar we zouden eindigen, het was nog een verassing hoe we bij dat einden ging komen. En ik hield niet van verassingen, dus nam ik graag de touwtjes in handen. De reden dat ik ervoor zorgde dat Louis al snel geen kant meer op kon. Daarvoor moest ik hem eerst afleiden en met mijn lippen in zijn nek lukte dat al aardig. Om er alleen zeker van te zijn dat hij niets doorhad, wreef ik mijn onderlichaam een tegen die van hem aan. De kreun die dat opleverde, zei dat Louis genoeg was afgeleid, waarbij ik hem met mijn riem vastbond aan het bed. Ik kwam overeind on het resultaat te bekijken en Louis wat op de kast te jagen en hal van hem af te klimmen, met de mededeling dat ik als hij het allemaal niet waardeerde, ik wil een van de andere jongens ging zoeken. Meteen klemde hij zijn benen om mijn middel, waardoor ik nu degene was die klem zat. Ik dacht heel even dat hij zou toegeven, maar zijn worden zeiden dat dit nog lang niet voorbij was. Ik had het kunnen weten. Het was Louis waar ik tegenover zat. Niet mak lammetje Niall die bij alles toe zou geven. 'Ik zou iets minder zeker zijn van je positie pumpkin.' Glimlachte ik onschuldig, terwijl mijn vingertoppen over zijn borstkas trippelde. 'Ik bedoel, je kan geen kant op, dus volgens mij en jij degene die mij moet overtuigen je weer los te maken.' Langzaam duwde ik zijn shirt stukje bij beetje omhoog, zodat er steeds meer huid vrijkwam. 'Daarbij, zou ik je nu gewoon Fucking hard kunnen nemen. Kom ik aan mijn trekken en laat ik je gewoon alsnog zo achter.' Met een ruk, trok ik Louis' shirt over zijn hoofd, waar het bij zijn armen moest blijven hangen, omdat het niet verder uit kon. Mijn handen zakte terug af naar zijn borst, waar mijn vingers mijn Louis' tepels begonnen te spelen en langzaam begon ik weer met mijn onderlichaam tegen dat van hem te schuren. 'Dus, zeg het maar.' Natuurlijk wilde ik mezelf nog steeds bewijzen, maar dat hoefde Louis verder niet te weten.

[ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 23:30 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Om heel eerlijk te zijn vond ik het helemaal niet erg dat Harry zo de leiding nam. Ik was dan wel een verschrikkelijk dominant type, in de slaapkamer had ik liever dat iemand anders dat van me overnam, al liet ik me natuurlijk niet zonder eerst een gevecht winnen, daarvoor hield ik mijn reputatie net iets te graag groot. Daarom liet ik hem maar begaan, ook al was het overduidelijk dat hij iets van plan was. Toen hij zijn riem uit zijn broek haalde hoopte ik eigenlijk dat zijn broek zelf ook mee zou komen, die hoop bleek uiteindelijk vals. Ik boog mijn hoofd opzij zodat de jongen beter bij mijn nek kon, persoonlijk vond ik het echt heerlijk als iemand zijn claim op me achterliet. Voor management was dat een zwaar probleem, want ik vond het net iets te leuk om met mijn zuigzoenen te pronken wanneer ik kon. Ik kreunde zacht toen hij tegen me aan begon te schuren, wat ik zeker in had gehouden als Harry me er niet zo mee had verrast. Daar was het nu te laat voor en het kon me ook nog maar weinig schelen. Qua geluiden liet ik me gewoon gaan, maar ik hield nog wel weerstand. Voor ik het wist had hij me vastgemaakt aan het bed met zijn riem. Gelijk nadat de jongen zei dat hij beter naar iemand anders kon gaan sloeg ik mijn benen om hem heen om hem daarvan te weerhouden, hij ging het niet wagen me nu alleen te laten. Onschuldig stelde ik hem voor dat hij me nog kon overtuigen, maar daar was hij het duidelijk niet mee eens. Ik rilde licht om zijn woorden en zijn vingertoppen die over mijn borst gingen. Ik antwoordde hem niet, wachtend tot ik een goed weerwoord kon bedenken om Harry van zijn stuk te krijgen. Tegen mijn wil in versnelde mijn ademhaling elke keer een beetje als hij mijn shirt verder omhoog trok. Een geschrokken piep rolde over mijn lippen toen hij uit het niets het shirt over mijn hoofd heen trok. "Dat doe je mij niet aan toch, Haz? Na al die tijd uit elkaar weet ik zeker dat je liever langzaam aan doet, iedere en elke centimeter van me voelt tot ik je smeek me te nemen," zei ik zacht, voor ik naar adem hapte dankzij zijn vingers en mijn rug zich van het bed af holde om dichter in zijn aanraking te komen. Hij wist precies waar al mijn zwakke plekken zaten, maar dat wist ik andersom ook. Ik sloot mijn ogen door zijn schuren en beet hard op mijn lip tot ik bloed proefde. "Blijf, alsjeblieft," bracht ik zacht uit, terwijl ook mijn heupen zich dichter tegen de zijne aan drukte voor de meeste frictie die ik kon krijgen. Daar werd ik waarschijnlijk op afgestraft, maar dat kon me nu echt veel te weinig schelen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Harry Styles
God, wat moest ik me inhouden niet gewoon de kleding van Louis zijn lijf te rukken. Het was me allemaal veel te lang geleden en nu et er zo dik bovenop lag wat er zou gaan gebeuren, wilde ik het doen ook. Maar Louis was rekte druk bezig met spelletjes spelen en me uitdagen, waardoor ik niet meteen zou toegeven. Ik moest eerst laten zien wie hier de baas was. En dat deed ik door hem stevig vast te binden, met zijn handen boven zijn hoofd, aan het bed. Het aanzicht dat ik hierdoor kreeg was echt geweldig en als ik mijn mobiel bij de hand zou hebben gehad, had ik er een foto van gemaakt. Het werd al snel duidelijk dat Louis mijn aanwezigheid toch wel waarderen, want zodra ik weg wilde, klemde hij meteen zijn benen om me heen. Ik snoerde hem meteen zijn mond en waarschuwde dat hij maar beter wat liever kon gaan doen, omdat ik degene was die de touwtjes in handen had. En dat liet ik duidelijk merken. Het was heerlijk om Louis zo machteloos te zien. Al zag ik hem liever zonder kleding, dus daar ging ik ook even voor zorgen. Zijn shirt schoof stukje bij beetje omhoog en dat gaf een juist effect op de jongen onder me. Ik trok hem zonder pardon helemaal uit en waarschuwde Louis nog een keer, Niet verwachtend dat hij een weerwoord zou hebben. Ik had het alleen kunnen weten. Grijnzend schudden ik mijn hoofd en duwde ik mijn onderlichaam tegen dat van hem. 'Smeken ga je zeker ja.' Verzekerde ik hem. Mijn vingers hadden ondertussen zijn tepels gevonden en speels begon ik er wat mee te spelen, terwijl mijn onderlichaam tegen dat van hem bleef schuren. Het deed duidelijk iets positiefs bij Louis en maakte zelfs dat hij zijn onderlip kapot beet. 'Omdat je het zo lief vraagt.' Grijnsde ik onschuldig, waarna ik me weer voorover boog om voorzichtig het bloed van zijn onderlip te kussen. Maar toen ook zijn onderlichaam naar boven duwde, beet ik er perongelijk zelf op. 'He,' bromde ik als waarschuwing. Straks mocht hij ook. Maar nu nog niet. Ik schoof wat met mijn kont naar achter, zodat ik met mijn handen bij mijn riem kon en maakte deze zonder te kijken behendig open, terwijl mijn lippen die van hem bleven beroeren.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Lichamelijk hulpeloos zijn zoals nu vond ik nooit zo erg, ik had altijd mijn mond nog om weerstand te kunnen bieden en te plagen, waar ik nooit mee zou stoppen. Tenzij Harry iets vond waardoor ik mijn kop zou houden, maar dit was pas onze eerste dag hier en ik hoopte vooral dat hij daarom de middelen er nog niet voor had. Zodra de jongen het verdiende, gaf ik het voor een groot deel op en liet ik hem me behandelen zoals hij dat wilde. Voor nu liet ik hem mijn shirt in een ruk over mijn hoofd trekken en rilde ik om de koude lucht die op mijn borst sloeg na zo lang warm geweest te zijn. Ik stelde hem nog iets voor, maar ik kende hem lang genoeg dat hij met zoiets, wat mij nog zoveel speling gaf, nooit akkoord ging. Onschuldig keek ik hem aan toen hij zijn hoofd schudde en zei dat ik inderdaad ging smeken, maar dat was gelijk doorbroken door zijn acties, die me happend naar adem mijn rug deden hollen. Zijn vingers gecombineerd met zijn onderlichaam dat tegen het mijne schuurde maakte me gek en lieten me zo hard op mijn lip bijten dat ik er al snel doorheen beet. Gretig kuste ik Harry terug en drukte mijn lippen zo dicht mogelijk tegen de zijne aan als de riem me toestond en deed datzelfde met mijn heupen, om zacht te piepen toen hij in mijn gehavende lip beet. Ik merkte dat zijn handen weer omlaag gleden en vatte dat op als dat hij afgeleid genoeg was voor mij om iets uit te halen. Heel licht zette ik mijn tanden in zijn onderlip en trok er zacht aan, om even later hem te laten gaan en naar hem te grijnzen. Ik klemde mijn benen wat strakker om zijn middel om zeker te weten dat hij niet weg ging en gaf een klein kusje op zijn lippen om goed te maken dat ik eraan had getrokken. "Nu staan we gelijk," zei ik met een brede grijns en verschoof een beetje zodat ik mezelf beter tegen Harry's lichaam kon aandrukken. Zolang hij het in mijn ogen nog niet verdiende bleef ik alles doen om hem tegen te werken en in mijn voordeel te komen. Ik kuste hem weer en ging zacht met mijn tong over zijn lippen aan, al deed ik het niet voor hem om zijn mond te openen, dat gunde hij me vast niet nu ik de jongen zo dwars zat.

---

Because I love him, do I need another reason?

Harry Styles
Wat mij betrof, vond ik Louis nog veel te zeker van zijn zaak. Hij kon geen kant op, maar de bijdehante opmerkingen, kon ik hem moeilijk de mond snoeren. Daarbij, was dat wat dit zo leuk maakten. Bij de andere jongens was het altijd zo snel duidelijk wie wie het voortouw nam, maar tussen Louis en mij was het altijd een strijd om dominantie. Zelfs nu Louis al lag vastgebonden, gaf hij zich niet zomaar gewonnen. Maar hem van zijn stuk brengen kon ik wel zeker. Gewoon door even met zijn tepels te spelen en tegen zijn onderlichaam aan te schuren. Het zorgde er alleen wel voor dat meneer meteen zijn lip kapot beet en dat zag ik toch liever niet. De reden dat ik al snel weer toegaf om liefdevol het bloed weg te kussen. Het was zijn eigen schuld dat ik nu degene was die in zijn lip beet. Ik strafte hem dan ook meteen af, maar et deed hem maar weinig. Want zodra mijn handen naar zijn broek waren gegleden, was hij degene die op mijn onderlip beet. Ik gromde zachtjes en keek de jongen onder me vel aan. Ik vond het maar niets dat hij dacht dat hij nog zoveel te vertellen had. 'Ik zou maar uitkijken Tomlinson.' Bromde ik tegen zijn lippen aan. Ik wilde hem blijven kussen, tot zijn tong over mijn onderlip gleed. Ik trok me terug en keek de jongen met opgetrokken wenkbrauwen aan. Tot ik op een idee kwam. Zonder iets te zeggen ging ik rechtop zitten en begon ik langzaam en sensueel mijn blouse open te maken. Ik bleef Louis verleidelijk aankijken, tot het lapje stof van mijn schouders viel. Mijn vingers gleden over mijn lichaam omhoog en even draaide ik zachtjes mijn tepels tussen mijn vingers en expres kreunde ik wat harder dan normaal. Met enorme pupillen bleef ik Louis aankijken. Ik moest zeker weten dat hij alles zou meekrijgen. Mijn handen liet ik afzakken naar mijn broek, waarvan ik met een bewegen de knoop open maakte. Ik shoorde er iets aan, waardoor mijn boxer automatisch meekwam en mijn opgelopen erectie overeind sprong. Meer hoefde mijn broek nog niet naar beneden. 'Kijk dan boo, wat je allemaal met me doet.' Mijn vingertoppen gleden over mijn gracht, waarna ik mijn voorhuid naar beneden trok en kreunde. 'Kijk wat je allemaal moet missen. Alleen omdat je iets moet bewijzen. Dit had jij kunnen zijn boo.' Fluisterde ik geil, waarna ik langzaam echt met mezelf begon te spelen.

[ bericht aangepast op 25 nov 2014 - 0:01 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Het was wel lief van hem om even alles te laten gaan om het bloed van mijn lippen af te kussen, wat ik met alle liefde in ontvangst nam. Dit hoefde namelijk echt niet alleen een strijd te zijn om wie de touwtjes in handen kreeg, we wisten allebei dat Harry dat uiteindelijk kreeg, maar als ik niet met mijn hart en ziel van hem hield had ik hem niet eens genoeg vertrouwd hiervoor. Toch kon ik het niet laten om mijn heupen omhoog te drukken voor meer frictie, wat achteraf toch niet zo'n goed idee was omdat hij daardoor ook in mijn lip beet. Gelukkig deed het niet veel pijn, en zijn waarschuwing deed me sowieso weinig. Die sloeg ik gewoon in de wind, aangezien ik de komende tijd nog niet ging stoppen met Harry uitdagen. Zijn handen gleden langzaam af naar mijn broek, waar ik net iets te gretig van werd en mijn tanden zacht in zijn onderlip zette. Ik trok er voorzichtig aan en liet al snel weer los, zo stonden we tenminste weer gelijk. Hij vond dat blijkbaar maar niks, af te leiden van zijn felle ogen en dat hij me nog een waarschuwing gaf. Ja, ik hield om de een of andere reden langer stand dan ik normaal deed, terwijl je juist zou verwachten dat ik eerder brak na voor een langere tijd droog te hebben gestaan. Om nogmaals hem wat te pushen likte ik over zijn lippen heen en keek hem met een onschuldige glimlach aan bij zijn opgetrokken wenkbrauw. Aandachtig volgde ik zijn bewegingen toen hij overeind ging zitten en zette mijn tanden weer licht in mijn lip door de manier waarop hij heel langzaam zijn blouse uitdeed. Mijn ogen gleden over zijn lichaam heen en mijn ademhaling versnelde weer wat door de kreun die Harry liet horen die hij zelf had veroorzaakt. Ik kon mijn blik echt niet van hem af houden en mijn ogen werden een stuk groter zodra de jongen zijn broek losmaakte en naar beneden trok samen met zijn boxer. Automatisch likte ik over mijn lippen en ik maakte een klaaglijk geluid door zijn woorden. Hij wist wat hij aan het doen was en hij wist dat ik er niet tegen kon hem op dit soort momenten niet aan te kunnen raken. Mijn broek zat opeens wel erg strak terwijl ik naar hem keek en mijn uitdrukking naar licht wanhopig veranderde. "Harry, alsjeblieft," klaagde ik zacht. Het kon me niet meer schelen, ik wilde degene zijn die hem die geluiden liet maken, en niet op deze manier. "Als je van me houd laat je me daarmee helpen," ging ik verder, het maakte me niet hoe, zolang hij maar stopte me te martelen door me alleen toe te laten kijken en te luisteren.

---

Because I love him, do I need another reason?

]Zayn Javadd Malik.

Kleine, lieve Niall heeft al snel de oplossing voor het vuurprobleem, mensen onderschattrn hem, maar ondertussen weet ik wel dat Niall echt niet zo dom is als ze soms zeggen. Hierdoor kan Liam, die had aangeboden te blijvrn en op te letten, toch mee. Niall is de eerste die de deur open gooit, waardoor er meteen en kille luchtstroom onze gezichten inslaat en kort ril ik even, om daarna mijn neus in mijn jas te steken en me met Niall mee te laten voeren naar de kliffen, zijn hand heeft het mijne vastgegrepen en zonder dat ik het kan zien weet ik dat de ander in dat van Liam ligt. Mijn tong glijd over mijn volle lippen, het is fris en ik heb al even niet kunnen roken, zo'n tijd dat het mijn humeur heeft beïnvloed en ik heb dsn ook de enorme drang een sigaret aan te steken. Voorzichtig laat ik de sneeuwwitte hand los om hiermee in mijn zak te grabbelen. Gevonden. Wat onhandig pluk ik met één hand meen sigaret uit het pakje en steek deze tussen mijn lippen, om het pakje weer terug te gooien en te zoeken naar mijn aansteker, hiermee steek ik het stokje aan, wat anders? Ook deze gaat terug mijn zak in en diep inhaleer ik, om hem dan tussen mijn vingers te klemmen. In de ene hand mijn porsie nicotine en in de ander mijn blok, klein etui en een boek. Met een spiegel, kam, gel en een hoopje kleren zou het genoeg voor mij zijn. In mijn gedachten verzonken schuivel ik achyer de andere twee aan. Of ik er wel zp blij mee ben dat ze mee zijn? Ik weet het nog niet. Maat mijn sigaret helpt in ieder geval wel met mijn slechte stemming.

---

Reality's overrated.

Niall Horan
Ik liep met Zayn en Liam mee, maar kreeg toch naar mate we langer liepen meer pijn. Ik wilde het alleen niet laten merken, want ik wilde niet dat mensen zich zorgen om me maakten. Toen we eenmaal bijna bij de rand van de klif waren zag ik een schijnbaar comfortabel plukje lang gras. Ik liet me daar met een zucht in zakken, wetend dat ik straks nog veel meer moeite zou hebben met opstaan. Ik krulde me op en keek in stilte wat rond. Ik hoopte gewoon dat Liam en, of, Zayn bij me kwam zitten en me verwende met hun warmte en aanwezigheid. Anders zou ik straks een klein verkleumd hoopje ellende zijn. Ik hield echt enorm van de jongens, van ze allemaal, maar Harry en Louis maakten me nog wel eens heel erg ongemakkelijk met hun overseksuele opmerkingen en aanrakingen. Ik hield van aanrakingen, warmte en genegenheid, maar al die hints en dingen maakten me heel erg ongemakkelijk. Alles tussen de bovenkant van mijn heupen tot en met halverwege mijn bovenbenen was eigenlijk off-limits. Een kneepje in mijn kont kon ik zo heel af en toe wel waarderen, maar meer ook niet. Ik leek onschuldig, op het podium een stuk minder, maar erbuiten was ik toch echt een groentje en dat vond ik wel best. Ik was dan geen maagd meer, maar dat betekende niet dat ik het vaker wilde doen, zeker niet nuchter. Daar was ik echt niet aan toe en ik was blij dat ik elk geval Liam en Zayn me niet steeds een beetje die kant op probeerden te duwen. Ik pakte mijn schrijfblokje en potlood en bleef rondkijken terwijl de kou mijn gewrichten langzaam inkroop en ze compleet bevroor. Het was pijnlijk, maar zolang ik hier met deze twee geweldige jongens zou zijn, nam ik het voor lief. Straks voor het vuur kon ik misschien wel een massage van iemand aftroggelen en anders een warme arm en een dekentje zouden ook al wonderen doen waarschijnlijk.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik hield van spelletjes spelen. Het enige nadeel was, dat ik absoluut niet tegen mijn verlies kon. De reden dat ik er altijd alles aan deed om te winnen en dat ging me dit keer ook weer lukken. Het was Louis zijn eigen schuld. Het had allemaal heel onschuldig kunnen zijn, maar hij had me zelf uitgelokt. Hij had er zelf voor gezorgd dat dit een strijd was geworden. Een strijd die ik ging winnen en ik wist precies hoe. Ik liet Louis totaal voor wat die was en ging met mezelf aan de slag. Langzaam en sensueel begon ik mijn shirt los te knopen en doordat Louis weer op zijn onderlip beet, wist ik dat ik de goede kant op ging. Maar ik was nog lang niet klaar. Een kreun rolde over mijn lippen, door mijn vingers die met mijn tepels speelde. Mijn ademhaling versnelde samen met die van Louis, maar het was allemaal nog niet genoeg. Om het allemaal nog even wat erger te maken, trok ik mijn broek een stuk naar beneden en nam ik automatisch mijn boxer mee. Ik zag Louis zijn ogen vergroten en meteen verscheen er een enorme grijns op mijn gezicht. Al veranderde deze al snel naar genot op het moment dat ik mijn voorhuid naar beneden trok. Ik bleef Louis aansporen en dit was het moment dat ik hem had. Langzaam liet ik mijn lid los en zetten ik mijn handen tegen zijn borstkas. 'Wil je dat ik je losmaak?' Vroeg ik liefjes, terwijl ik me wat voorover boog en mijn handen naar boven liet glijden via zijn armen. Ik kwam weer boven Louis hangen en kuste hem vederlicht. 'Maar, dan zou ik toegeven en kan jij weer zeggen dat ik het niet meer in me heb.' Fluisterde ik zacht. Ergens wilde ik hem wel gewoon losmaken. Gewoon zodat we dit spelletje achter ons konden laten en echt van elkaar konden genieten. Want dat was nu wat ik het liefste wilde. Maar ik wilde me gewoon niet laten kennen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Javadd Malik.

Als mijn sigaret tot zijn filter is opgebrand is mijn humeur opgeklaart maar kamp ik met het volgende probleem: Waar in hemelsnaam dump ik de resten van mijn peuk? Uitdrukken iw niet zo moeilijk, gewoon op de onderkant van mijn schoen. Maar daarna? On het nou in de natuur te gooien is ook zo wat, maar er is geen asbak en je doet geen sigaret Iin je zak nadat ne deze eenmaal hebt aangestokent, dat is dom. Uiteindelijk kom ik tot een oplossing, in mijn etui zit een ijzeren doodje met een paar potloden. Het is niet ideaal maar als ik hetbijzer en plastic eruit vis is het wat. Zo gezegd zo gedaan en hiermee kijk ikdan ook om me heen. Ik mag dan wel gek zijn op rust, Iik ben geen natuurfreak, toch zie ik ook wel dat het hier prachtig is. Wat ik ook zie is mijn twee vrienden, Liam en Niall, die alleen in het gras zit. Pas nu besef ik hoe ongemallelijk dit met zijn knie moet zijn, hij zal wel moe zijn van het rijzen en dan die kou en een stk lopen? Geen funest. Opgeklaart door de nixotine ga ik naast hem zitten en leg mijn tekenblok op mijn schoot, licjtjes glicmlach ik naar hem om dan de boel uit te stallen en met lichte lijnen begin ik te schetsen. De natuur, maar ook de twee jongens in mijn gezelddchap. Als de exhte grove lijnen er staan en ik met de echte omtrekken begin -begin ik ook gelijk aan een nieuwe sigaret, simpelweg om me er dan beter in te kunnen verdiepen. Eventjes zoekt mijn hand naar dat van Niall en laat ik mijn duim over de handrug glijden. "Gaat het?" Niall weet dondersgoed dat het over zijn knie gaat, meer woorden zijn er niet nodig.

---

Reality's overrated.