[Speeltopic 19] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!




Leraren:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

Ik sloot mijn ogen im mexelf te kunnen laten onspannen aangezien iedere ledemaat afschuwelijk brandde. Mijn hoofdpijn werd maar niet beter door dit alles en ik ben moe.
‘W-wat is e-er m-met j-je gebeurt; Geo-george.’ geschrokken keek ik op en schudde nutteloos met mijn hoofd voordat ik de kussen losliet en van het bed op sprong. Ik kwam voor Campbell staan en alsof ik hem na jaren weer terugzag, legde ik mijn handen langs zijn wangen en begon hem grondig te bestuderen. Hij zag er afschuwelijk uit. Zo pijnlijk.
'Moet ik dat eerst aan jou vragen.' Murmeldr ik zachtjes.
'Campbell, Nathaniel heeft me net verteld dat er straks mensen, ik denk dooddoeners zouden komen en naar-uh- het vergaderzaal zouden gaan of zo iets.' Zei ik op een gespannen toon en liet hem los om naar zijn handen te grijpen.
'Dan moeten wij er van door. Ik weet niet waarom hij dat zei; maar Nathaniel..' ik stopte even, niet wetend wat ik verder moedt gaan zeggen en keek weg.
'Oh Camp- dit alles is mijn schuld. Verdomme, als ik je nooit naar zweinsveld had gesleurd was dit nooit gebeurd. Alles wat ik nu wil is dat we terug naar Zweinstein gaan. Samen. En gelijk naar het ziekenzaal. Ik denk niet echt dat jij nog langer op je benen kan staan en ik den ikzelf ook niet.' Ik keek weer op en staarde maar naar zijn grote, starende bruine ogen en murmelde: 'we moeten weg. Samen.'

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Voor ik er erg in had stond George voor me en ik merkte pas dat hij mijn kussen vast had gehouden toen ik mijn blik gauw afwendde zodat ik zijn ogen niet hoefde te ontmoetten.
Ik voelde zijn handen langs mijn wangen gelegd worden wat me deed beseffen dat hij me werkelijk gezien had.
‘Moet ik dat eerst aan jou vragen. Campbell, Nathaniel heeft me verteld dat er straks mensen, ik denk dooddoeners zouden komen en naar- uh- het vergaderzaal zouden gaan of zo iets. Dan moeten wij er vandoor. Ik weet niet waarom hij dat zei; maar Nathaniel…’ zwijgend bleef ik maar naar het kussen staren terwijl Georges handen die van mij voelde omsluiten terwijl ik alleen maar bibberend tegenover hem kon staan.
‘Oh- Camp- dit alles is mijn schuld. Verdomme, als ik je nooit naar Zweinsveld had gesleurd was dit nooit gebeurd. Alles wat ik nu wil is dat we terug naar Zweinstein gaan. Samen. En gelijk naar het ziekenzaal. Ik denk niet echt dat jij nog langer op je benen kan staan en ik denk ik zelf ook niet. We moeten weg. Samen.’
Ik voelde alleen maar mijn lip trillen waardoor ik concentreerde op het feit dat ik op mijn wang beet voordat ik mijn mond open durfde te trekken.
‘J-jij moet naar d-de ziekenzaal. D-dit is n-niet j-jouw s-schuld.’ Ik zweeg nutteloos en besefte dat vroeg of laat toch de waarheid aan het licht zou komen.
‘I-ik zocht j-jou en- i-ik w-wist niet wat j-jij l-leuk vind- ik had c-cad-eau, m-maar st-straks vond je het niet l-leuk d-dus ik was naar j-jouw k-kamer ge-gaan en-en toen- oh ik mistte je zo- en – je leek verd-wenen en ik wist nie-niet wat ik moest d-doen en t-toen viel ik in slaap- maar ik had z-zwerkbaltraining dus-ik kon maar e-even blijven en toen zijn ze m-me gaan zoeken op Na-than-iels b-bevel en t-toen wilde ze j-jou hebben en d-dan verd-wijnsel ik h-hier heen. D-dit is all-emaal mijn schuld en ik z-zie er vast nog afschuwelijker uit en het s-spijt m-me dit ver-dien jij niet, m-maar d-dit is mi-mijn thuis. Ik mag en- en k-kan niet weg.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

In 13 minuten geschreven, das een noeuw recor


George Weasley

‘J-jij moet naar d-de ziekenzaal. D-dit is n-niet j-jouw s-schuld. I-ik zocht j-jou en- i-ik w-wist niet wat j-jij l-leuk vind- ik had c-cad-eau, m-maar st-straks vond je het niet l-leuk d-dus ik was naar j-jouw k-kamer ge-gaan en-en toen- oh ik mistte je zo- en – je leek verd-wenen en ik wist nie-niet wat ik moest d-doen en t-toen viel ik in slaap- maar ik had z-zwerkbaltraining dus-ik kon maar e-even blijven en toen zijn ze m-me gaan zoeken op Na-than-iels b-bevel en t-toen wilde ze j-jou hebben en d-dan verd-wijnsel ik h-hier heen. D-dit is all-emaal mijn schuld en ik z-zie er vast nog afschuwelijker uit en het s-spijt m-me dit ver-dien jij niet, m-maar d-dit is mi-mijn thuis. Ik mag en- en k-kan niet weg.’
Ik schudde zachtjes met mijn hoofd en met mijn duim wreef ik gerustellend over zijn hand, ondanks dat ik nu ook adrenaline vol stond en afschuwelijk bang was.
'Het kan, Campbell Saunders. Of we blijven samen hier en worden samen in de kerkers gegooid, of we gaan samen hier weg. Nathaniel wilde dat we weg zouden gaan als de bezoekers zouden komen; dan hebben we een kans om weg te gaan. Alsjeblieft Campbell; dit is d-de laatste wat ik van je w-wil- ik w-il dat we gewoon v-veilig terug op zweinstein k-komen. S-samen.' Ik begon de bibberen van het kou en drukte een snelle kus op zijn hand voordat ik weer opkeek.
'En o-overigens, ik h-hoef niets groots van j-jouw te verwachtten. Jij bent al m-mijn droom; m-mijn grootste cadeau.'

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Oh wauw ; je bent wel echt n toppertje he D'; niet gewend van jou x.o'

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

Ik voelde zijn zachte duim over mijn hand strelen wat enorm verwarrend was met het hele geheel van de afgelopen uren.
‘Het kan, Campbell Saunders. Of we blijven samen hier en worden samen in de kerkers gegooid, of we gaan samen hier weg. Nathaniel wilde dat we weg zouden gaan als de bezoekers zouden komen; dan hebben we een kans om weg te gaan. Alsjeblieft Campbell; dit is d-de laatste wat ik van je w-wil- ik w-il dat we gewoon v-veilig terug op Zweinstein k-komen. S-samen en o-overigens, ik h-hoef niets groots van j-jouw te verwachtten. Jij bent al m-mijn droom; -mijn grootste cadeau.’ ik trok ietwat met mijn mondhoeken hoewel een glimlach niet leek te lukken waardoor ik mijn lippen even op zijn onderlip drukte voordat ik naar het kleine raampje liep waar ik net door kon kijken. Ik zag 7 mannen aan komen macheren en 3 vrouwen wat me geen goed gevoel gaf. Vooral toen ik Fenrir Vaalhaar ontdekte die me al eerder gegrepen had. Hij had me bijna gebeten als Nathaniel er niet was. Nathaniel.
‘W-waarom w-wilt Nathaniel dat w-e w-weg gaan?’ vroeg ik terwijl ik de deur open gedaan hoorde worden en Nathaniel ze mee naar binnen neemt waar mam al in de vergaderzaal zal zijn.
‘Je m-moet meteen w-weg rennen en n-nooit om-omkijken als er w-wat fout g-gaat.’ Murmelde ik.
‘Beloof- beloof het me.’

bam x'D de moment is aangebroken :p

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell gaat wel mee he?

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Campbell gaat wel mee he?

Als alles goed gaat... :p

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

12 minuten, een nieuwe recor

George Weasley

Een mondhoek trok hij op wat me zachtjes deed glimlachen tot hij dichterbij kwam en zijn lippen op mijj onderlip drukte. Hij liet me weer los en liep naar het raam toe. Vanaf gier kon ik net een aantal personen richting het huis toe lopen en meteen voelde ik me afschuwelijk worden. Ik had geen gied voorgevoel, maar wat er ook gebeurd; ik bkijf bij Campbell.
‘W-waarom w-wilt Nathaniel dat w-e w-weg gaan?’
Hij liep terug naar mij toe en zachtjes hees ik mijn schouders op.
‘Je m-moet meteen w-weg rennen en n-nooit om-omkijken als er w-wat fout g-gaat.’ Murmelde hij plotseling.
‘Beloof- beloof het me.’
Mijj kaak viel ietwat open en niet wetend wat ik moest gaan zeggen staarde ik hem aan. Even bleef ik zo staan tot ik naar onderen keek en een mondhoek probeerde op te gaan trekken zonder succes.
'Het is niet dat ik je ooit achter zal laten.' Begon ik en keek zachtjes weer op.
'Want dat kan ik eenmaal niet.' Murmelde ik dan.
'Want ik kan niet meer zonder jou verder.' Zei ik dan wat zachter en hees zachtjes mijn schouders op.
'Maar ik beloof het.' Murmelde ik dan.
Ven bleef ik twijfelend staan voordat ik me wat voorover boog en een zachte, lange kus op zijn lippen plaatse terwijl mijn armen maar hulpeloos langs mijn lichaam bungelde.
'Ik hou van je, Campbell Saunders.' Murmelde ik dan voordat ik hem losliet.
'Zullen we maar..?' En met dat greep ik zijn hand vast.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

En o wee als hij gepakt wordt

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

'Het is niet dat ik je ooit achter zal laten. Want dat kan ik eenmaal niet. Want ik kan niet meer zonder jou verder. Maar ik beloof het.' Murmelde hij zachtjes. Twijfelend bleef ik voor hem staan terwijl ik zenuwachtig naar onder staarde. Zoekend naar een passend antwoord die uitgesloten bleek toen ik Georges lippen op die van mij voelde. Ondanks dat ik ervan hield maakte het me enorm misselijk van de zenuwen waardoor ik blij was toen zijn lippen van die van mij scheidde.
'Ik hou van je, Campbell Saunders. Zullen we maar..?' Zijn hand greep impulsief die van mij beet terwijl mijn blik naar de deur gleed. Ergens wilde ik zeggen dat ik alles behalve er klaar voor was. Ik voelde me leeg, uitgeput enorm misselijk terwijl ik georges vuist nog in mijn maag voelde branden en als klap op de vuurpijl was een oog te dik geworden om door te kijken. Ik wildebme niet voorstellen hoe ik er uit zagnl. Hoe george mij zag want ik wist zeker dat het afstotend er uit zag. Maar hetgeen wat stond te gebeuren was voor george. Zodat hij veilig kon zijn dus negeerde ik alles zo veel mogelijk en trok de deur zachtjes open waar ik george tussen door trok. Zachtjes trok ik george mee op naar de trap rn toen ik omlaag keek besefte ik pas hoe onmogelijk deze taak was. Ik was al bekaf met alleen naar de trap toe lopen. Laat staan ervan af en dan vanuit de buitendeur naar het hek toe rennen. Toch negeerde ik mijn eigen geklaag en zette nerveus een voet op de eerste tree en mijn bevende hand aan de reling. Geruisloos wisten we op de eerste verdieping te komen om de hele trap naar de begane grond te volgen, ook al ging het erg langzaam door mij naar mijn idee. Ik kneep mijn oog dicht bij de deur voordat ik hem zo zacht mogelijk opendeed wat gepaard ging met een raar geluid als in schrapende stoelen dat mensen uit de vergaderzaal gaan komen. Oh merlin. We zijn er geweest.

Ze kunnen t nog redden hoewel ik betwijfel of george of camp kunnen rennen xd

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Hij ziet er ziek uit; misselijk en hij had pijn. Hij moest terug naar het kasteel. Ik keek even weg toen Campbell de deur opende waarna we er door liepen. Geruisloos liepen we de trap af. Elke stap was haast te vergelijken met een mes die door mijn hart ging. Maar uiteindelijk waren we beneden. Ik hoorde geluiden komen vanuit ee vergaderzaal, waar die ook was, ik hoorde mensen praten wat me geen goed gevoel gaf. Waar praten ze over? Wat zouden zeet mij en Camp doen? Alles wwt ik nu npg kan denken ik wegwezen. Het leek alsof Campbell mijn gedachtes kon horen en opende de voordeur wiens krakende gepiep gedempt werd door de aantal schrapende stoelen als teken dan ze opstonden en ieder moment achter ons konden staan. Paniekerig keek ik achterom en duwde ik Campbell door de opening naar buiten om vervolgens zelf er tussen door te glippen. Haastig, hopelijk ook zachtjes deed ik de deur achter ons dicht waarna ik mijn toverstok tevoorschijn haalde om het naar de deur te wijzen en mompelde: ' Colloportus,' waardoor de deur op slot viel. Meteen richtte ik me naar Campbell en greep zijn hand weer vast met mijn vrije hand, nog steeds mijn stok in de andere.
'We moeten zo snel mogelijk weg, Campbell!' Fluisterde ik dan.

Als het punt is gekomen gaat Campbell dan verdwijnselen? Want ik weet niet wanneer je klaar bent op deze terrein of nog meer verassingen hebt x')

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Ietwat verstijfd bleef ik stil staan bij het horen van de schrapende stoelen. Misschien was het beter als ik nu terug ging naar de kerkers onder het huis. Misschien maakte ik alles nu erger of- met dat werd ik door de deur geduwd door George die het zachtjes dicht deed. Ik zag hem zijn stok tevoorschijn halen terwijl er steeds hardere steken in mijn maag voelde waardoor ik ietwat naar voren klapte en mijn hand voor mijn mond zetten.
‘Colloportus.’ Met dat greep George mijn hand waarbij ik even gekweld naar het hek keek voor ik mijn hand uit die van George lostrok en tegen mijn maag zetten terwijl er een vies naar goedje op de grond vloog. Nerveus trilden ik en voor ik er erg in had volgde er meer voordat ik stilzwijgend naar het goedje op de bloemenperk kon kijken en mijn hand tegen mijn zweterige voorhoofd zetten. ‘Oh merlin. Oh merlin. Wat als ze er achter komen.’ Murmelde ik afwezig terwijl ik alle kleur uit mijn gezicht die ik nog had voelde wegtrekken.
Nerveus keek ik van de hek naar de deur waar ik jarenlang al naar binnen en buiten ging en ik verward mijn hoofd schudden voordat ik me trillend naar George toe richtte. ‘Je had belooft me achter te laten. I-ik moet hier b-blijven. Het is mijn familie, Geoge.’ Ik keek weer naar mijn maag inhoud wat ik gedumpt had in de bloemenperk. ‘Ik verdien straf te krijgen voor wat ik aangericht heb.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Hij kan verschijnselen naar Zweinsveld.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Ik moet even toevoegen:
Madame Pomfrey and why do the same people always end up in the hospital?

---

Spoiler alert: you will save yourself

Vanaf waar kunnen ze eigenlijk verdwijnselen en wanneer kan ik schrijven dat Georgegaat verdwijnselen dan :')

Overigens, dat madama pomfrey tekstje was erg leul x'D ik ken er eentje van won won maar die heb ik kwijt :p

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••