George Weasley
‘Dat je het na al die tijd nog niet begrijpt..’
Met een mond vol met tanden keek ik weer op naar hem, niet wetend wat ik nog kon doen.
‘Afijn- gezien ik hier toch noodgedwongen bij je moet blijven gezien mam bezig is met Campbell..’
Vlak daarna kwam er weer een gil van boven waardoor ik even met mijn hand door mijn zweterige haren ging. Dit moest ik goed maken. Ik weet niet hoe; maar ik kan het niet meer aan.
‘.. Nee mam, alsjeblieft, Alsjeblieft; het spijt me…’
‘Campbell is een zoon van een van de grootste; meest hoge graads dooddoener familie; Weasley. ik was ook ooit zoals; Campbell- George; alleen ik was zo slim om me aan te passen. Om te worden wat er van mij verwacht word terwijl Campbell daar tegen vecht. Jij houd hem tegen om te worden wie hij moet worden- Weasley. We moeten zorgen dat jij hem met rust laat voor zijn en je eigen belang.’
Hij stond op en begon soor het kamer te lopen. Nog steeds bleef ik ongemakkelijk zitten en begon aan mijn trui te frunniken.
‘Hij kan zoals míj zijn. Hij kan net zoals mij geweldig worden- groots maar in plaats daarvan hangt hij op anderen- hangt hij op jou. Denk je het werkelijk dat ik het leuk vind dat hij nu gilt om wat zij doet? Denk je werkelijk dat ik niet weet wat hij voelt? Maar net zoals mij zal hij weten dat alles het waard is geweest. Dat iedere litteken je sterker maakt. Dat iedere litteken betekend dat hij gevochten heeft voor de persoon wie hij dan is.’
Ik sprong van het bank op en draaide me naar Nathaniel om.
'Wat als hij dit niet wilt gaan worden? Wat als hij zijn eigen pad wilt gaan kiezen? Jullie zijn diegene die hem tegenhouden; hij mag toch zelf beslissen wie hij wilt worden en wat hij wilt gaan doen? Dit is Campbell gewoon en hij kan niet veranderen. Misschien zien jullie het niet; maar hij probeert het wel en alles wat hij krijgt zijn meer littekens, neigingen aan zelfmoord en nog meer depressie. En ja, ik kom er misschien wel er tussen in maar ik hou van hem, ik heb er zelf niet voor gekozen en je kunt dit niet zomaar ongedaan maken want dit is eenmaal zo.' Riep ik en alsof ik het zat was van mijn leven ging ik voor hem staan.
'Jij bent zijn broer. Jij probeert alleen maar om hem verder te laten komen, zo verder zodat hij in je eigen voetsporen kan gaan stappen maar zie je niet dat hij dit afschuwelijk vind? Weet je wat ongelofelijk zou zijn; als jij voor een keer in zijn schoenen zou staan. Als jij een keer alles van zijn oogpunten zou gaan bekijken. Maar dqt doe jij niet; omdat je hem mee naar de dobkere kant probeert te trekken; net als iedereen.'
George is suicidal x')
Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••