Er moet even iets van het hart - Liefde, Vriendschap & Familie

Ze zeggen wel eens, maak van je hart geen moordkuil. Ik heb het idee dat ik dat de laatste tijd wel doe. Ik heb me een tijd hartstikke goed gevoeld, maar ik moet gewoon even wat shit kwijt, omdat ik me vreselijk op het moment. Oh god, ik weet niet eens waar ik moet beginnen, dus ik begin maar bij het begin.

Ik vind gewoon dat ik een enorm stom leven heb. Als je alles wat ik meemaak achter elkaar zet kan je dat gewoon bevestigen: basisschool ging niet goed -> doorverwijzing naar verkeerde middelbare school -> wordt weggepest -> doorverwijzing naar goede middelbare school -> moet weg wegens niveau niet aankunnen -> komt op nieuwe school en krijgt stageplek -> stageplek gaat failliet. Ik heb echt gewoon een idee dat er een vloek op me rust, hoe stom dat misschien ook klinkt. Ik krijg het idee dat ik voor alles kei en keihard moet knokken en eigenlijk ben ik dat wel zat. Ik heb er gewoon helemaal geen zin meer in.

Al een tijd lang gaat het goed, althans dat zei ik tegen mezelf en toen ging 't ook redelijk goed. Nu gebeurt er echter zoveel dat ik het gewoon allemaal niet meer aankan. Eerst gaat mijn stageplek failliet. Dan word ik ondertussen hele dagen blootgesteld aan het feit dat ik per se sociaal moet zijn, veel moet praten over mijn gevoelens en als ik een keer niets zeg wordt er direct weer gezeurd en gevraagd wat er aan de hand. Ik vind het ook gewoon moeilijk om uit te komen voor wat ik vind en voel. Mensen walsen continu over mijn grenzen heen en ik weet simpelweg niet hoe ik daar mee om moet gaan. Een voorbeeld: Als ik leiding in de keuken moest nemen, werd er niet eens naar mij geluisterd en kreeg ik zelfs een grote mond. Ik ben dan zo'n type die niets terug durft te zeggen en zichzelf zo rot gaat voelen dat ze de hele dag alles opkropt en 's avonds in bed alles er uit huilt.

En dan het feit dat mijn ouders gewoon compleet mijn gevoelens en mening negeren. Het gaat gewoon het ene oor in en het andere weer uit. Zo heb ik ze al meerdere keren gezegd dat ik dat gezever met de kerk zat ben. Hebben ze mijn telefoonnummer en e-mailadres gewoon doorgegeven aan een af andere dominee in opleiding zodat ik daar weer mee moest praten. Alsof ik daar zin in heb verdomme. Afijn, dat gesprek is er geweest en het had gewoon totaal geen nut. Het was alleen maar een poging om mij terug te krijgen naar het geloof. Net als de vele pogingen die de dominee al gedaan heeft, maar ik lijk er immuun voor te zijn en daar ben ik blij mee. Ik moet niets van dat geloof hebben. Het is jarenlang m'n strot in gedouwd en daardoor ben ik het meer dan zat. Bovendien kan ik niet geloven in iets dat ik niet kan zien, ik moet het kunnen aanraken en er moeten bewijzen zijn, anders kan ik het gewoon niet begrijpen.

Vandaag hebben we de laatste dag bij mijn stageplek gehad. Het was leuk, maar ontzettend druk. We moesten met vier man een lunch organiseren voor pak een beet twintig mensen. Allemaal leuk en aardig, maar meer dan de helft van die mensen heeft niet meegeholpen aan het einde met opruimen, terwijl we gezamenlijk zouden opruimen - dat was althans de afspraak. Uiteindelijk heb ik, samen met twee anderen van m'n groepje - omdat één hem al gepeerd was, de afwas gedaan. Nu kan ik wel begrijpen, dat jullie denken dat het niet zo'n big deal is. Maar dat is het dus wel als je ook nog alles moet afwassen waarmee je de maaltijden gemaakt hebt, iedereen om je heen fucking loopt te zeuren en over je grenzen heengaat en dat het ook nog eens emotionele dag is omdat het de laatste dag is op die plek.

Nu kom ik thuis, ik had een aantal dingen meegenomen van de lunch die over waren gebleven en er kan nog geen dankjewel van af. Mijn moeder begint continu te zeuren. Ik mag niet eens even laptoppen voordat we gaan eten, want nee ik moet ineens het eten klaar gaan maken. Dat terwijl ik een fucking hele dag stage heb gehad en gewoon even een moment nodig heb om me terug te trekken. Ze houden gewoon geen rekening met me. Ook weten ze heel erg goed dat ik er een hekel aan heb om lang aan tafel te zitten en dat mijn vader na het eten moet slapen. Nee, dat het al half zeven is en dat mijn vader om kwart over acht zijn bed uit moet, maakt niet uit. Er moet per se uit die stomme kut bijbel gelezen worden.

Ik ben het zo zat hè? Soms vraag ik me echt af waar ik alles nog voor doe.

Sorry voor mijn 'rant' ik moest het gewoon even kwijt.

---

26 - 02 - '16

Wauw gaat het wel met je? Dat is wel heftig allemaal. Als je wilt praten?

---

I love Cameron Bright,Nick Jonas,Joe Jonas,Kevin Jonas,

TomXSarah schreef:
Wauw gaat het wel met je? Dat is wel heftig allemaal. Als je wilt praten?

Het probleem is dat ik het gewoon niet even niet meer weet. Ik weet niet of ik nou boos, verdrietig, somber of what so ever moet zijn

---

26 - 02 - '16

Khamul schreef:
(...)

Het probleem is dat ik het gewoon niet even niet meer weet. Ik weet niet of ik nou boos, verdrietig, somber of what so ever moet zijn

Ja dat kan ik heel goed begrijpen. Ik vind het echt heel erg : ( Ik zou wat boos zijn op die mensen die niet hielpen + je ouders
dat ze je zo meteen commanderen zeg. Dat is er echt over.

---

I love Cameron Bright,Nick Jonas,Joe Jonas,Kevin Jonas,

TomXSarah schreef:
(...)

Ja dat kan ik heel goed begrijpen. Ik vind het echt heel erg : ( Ik zou wat boos zijn op die mensen die niet hielpen + je ouders
dat ze je zo meteen commanderen zeg. Dat is er echt over.

Ze zeggen, mijn ouders dan, 'ja, je moet maar op kamers gaan, dan kan je - je eigen regels bepalen.' Wil ik dat vervolgens doen, zeggen ze dat ik dat niet mag, want ik moet eerst mijn studie afronden. Ik heb echt geen zin om nog twee jaar met die !#!@$#^$%&%^*% mensen in een huis te wonen. Bah.

---

26 - 02 - '16

Nawh, liefje toch. Ik ben enorm slecht in lange posts te schrijven waar je iets aan hebt, maar ik ben er voor je.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Bonafonte schreef:
Nawh, liefje toch. Ik ben enorm slecht in lange posts te schrijven waar je iets aan hebt, maar ik ben er voor je.

Dat maakt niet uit, ik heb ook zo mijn momenten dat ik langer van stof ben of juist niet.

Thanks for the hug <3

---

26 - 02 - '16

Wat balen allemaal :c
Ik begrijp helemaal dat je het opdringen van het geloof ook meer dan zat bent, want in feite geven ze je nu te weinig ruimte voor je eigen geloofsopvattingen en het is altijd vervelend als je je mening niet kwijt kan.

Ik denk dat de oplossing voor je irritatie-veroorzakende problemen (dus de mensen bij je stage en je ouders), te minderen zijn als je iets meer op je strepen gaat staan. Spreek anderen erop aan dat de afspraak was dat jullie met zijn vieren zouden opruimen. Als iemand over je grenzen gaat, zeg er dan iets van en laat je niet op je kop zitten. Dat is niet makkelijk om te doen, maar je voelt je minder rot als je het eenmaal kwijt bent en het is ook goed om te laten zien waar je grenzen liggen.
Misschien moet je ook aan je ouders vertellen hoe ondankbaar ze op je overkomen en dat je het idee hebt dat ze niet genoeg rekening met je houden. Ze hebben het recht om de regels te bepalen in hun eigen huis, maar dat wil niet zeggen dat ze rekening hoeven te houden met hun dochter.

[ bericht aangepast op 30 okt 2014 - 20:47 ]

---

Not all those who wander are lost.

Phantasior schreef:
Wat balen allemaal :c
Ik begrijp helemaal dat je het opdringen van het geloof ook meer dan zat bent, want in feite geven ze je nu te weinig ruimte voor je eigen geloofsopvattingen en het is altijd vervelend als je je mening niet kwijt kan.

Ik denk dat de oplossing voor je irritatie-veroorzakende problemen (dus de mensen bij je stage en je ouders), te minderen zijn als je iets meer op je strepen gaat staan. Spreek anderen erop aan dat de afspraak was dat jullie met zijn vieren zouden opruimen. Als iemand over je grenzen gaat, zeg er dan iets van en laat je niet op je kop zitten. Dat is niet makkelijk om te doen, maar je voelt je minder rot als je het eenmaal kwijt bent en het is ook goed om te laten zien waar je grenzen liggen.
Misschien moet je ook aan je ouders vertellen hoe ondankbaar ze op je overkomen en dat je het idee hebt dat ze niet genoeg rekening met je houden.

Ja, dat van mijn mening niet kwijt kunnen zit me erg dwars.

Ik zit er ook aan te denken om te kijken of ik hulp kan krijgen om te leren om op mijn strepen te blijven staan. Als ik telkens over mij heen laat lopen kom ik natuurlijk ook nergens. Je hebt gelijk, ik moet meer op mijn strepen gaan staan. Ik zal daar wellicht wel wat hulp bij nodig hebben en misschien zou ik het daar nog over kunnen hebben met de psycholoog op school. Ik moet echter eind november nog naar een arts toe en ik had beloofd dat ik na het gesprek met die arts ook nog met hem zou praten. Intussen ga ik tips zoeken op het internet en kijken of er wat dingen tussen zitten die ik toe kan passen, die niet te moeilijk zijn.

---

26 - 02 - '16

Khamul schreef:
(...)

Ze zeggen, mijn ouders dan, 'ja, je moet maar op kamers gaan, dan kan je - je eigen regels bepalen.' Wil ik dat vervolgens doen, zeggen ze dat ik dat niet mag, want ik moet eerst mijn studie afronden. Ik heb echt geen zin om nog twee jaar met die !#!@$#^$%&%^*% mensen in een huis te wonen. Bah.

Allemaal gemakkelijk gezegt en gedaan. Maar dat gaat zomaar niet. Ja ik kan mij dan voorstellen dat je met hen niet meer samen wilt woonnen.
Heb je er al op school over gepraat met leerkrachten ofzo?

---

I love Cameron Bright,Nick Jonas,Joe Jonas,Kevin Jonas,

TomXSarah schreef:
(...)

Allemaal gemakkelijk gezegt en gedaan. Maar dat gaat zomaar niet. Ja ik kan mij dan voorstellen dat je met hen niet meer samen wilt woonnen.
Heb je er al op school over gepraat met leerkrachten ofzo?

Ja, die zeggen dat ik met zo'n organisatie moet gaan praten die dat regelt, maar dan word je makkelijk op een wachtrij geplaatst van twee jaar. Eigenlijk heeft dat dan ook geen zin :C

---

26 - 02 - '16

Khamul schreef:
(...)

Ja, die zeggen dat ik met zo'n organisatie moet gaan praten die dat regelt, maar dan word je makkelijk op een wachtrij geplaatst van twee jaar. Eigenlijk heeft dat dan ook geen zin :C

Hmm ja het heeft geen zin. Maar het is wel de moeite waard?
Je kunt het proberen en zien. Ik sta ook nu op een wachtlijst voor begeleid woonnen duurt ook 2 jaar.
Maar alles nu is ver geregeld. Dus wat ik wil zeggen bij mij ging het rap met de papieren.
Ik weet niet wat je daar van vind van begeleid woonnen?

---

I love Cameron Bright,Nick Jonas,Joe Jonas,Kevin Jonas,

TomXSarah schreef:
(...)

Hmm ja het heeft geen zin. Maar het is wel de moeite waard?
Je kunt het proberen en zien. Ik sta ook nu op een wachtlijst voor begeleid woonnen duurt ook 2 jaar.
Maar alles nu is ver geregeld. Dus wat ik wil zeggen bij mij ging het rap met de papieren.
Ik weet niet wat je daar van vind van begeleid woonnen?

Daar zat ik ook aan te denken, via organisatie MEE of zo. Maar ik heb het een tijd geleden eens gevraagd, maar ook daar zitten wachtrijen.

---

26 - 02 - '16

Khamul schreef:
(...)

Daar zat ik ook aan te denken, via organisatie MEE of zo. Maar ik heb het een tijd geleden eens gevraagd, maar ook daar zitten wachtrijen.

Ja ik weet het. En daar sta ik nu ook tussen. Hoe oud ben je nu?
Ik zou het zo ook doen misschien helpt het en ben je sneller weg van thuis.

---

I love Cameron Bright,Nick Jonas,Joe Jonas,Kevin Jonas,

TomXSarah schreef:
(...)

Ja ik weet het. En daar sta ik nu ook tussen. Hoe oud ben je nu?
Ik zou het zo ook doen misschien helpt het en ben je sneller weg van thuis.

Ik ben 18, bijna 19.

---

26 - 02 - '16

Jammer dat alles zo tegen zit, ik snap dat je er dan wel genoeg van hebt. Ik weet niet zo goed wat zeggen eigenlijk, maar hopelijk is alles snel weer in orde met je. Je weet het, als er iets mag je altijd bij me aankloppen!

---

16 - 09 - '17