• Five maffia masterminds and their hybrid pets living in a luxury villa in London. Anything could happen...





    In een grote villa in Zuid-West London zit het hoofdkwartier van de beruchtste bende van Europa, van de wereld eigenlijk. Iedereen weet het, maar niemand durft er ook maar binnen te vallen. Dat is namelijk zeker het laatste wat je ooit zal doen. Terwijl het bovengronds een prachtige villa is met alle luxe die je, je kan voorstellen, liggen eronder de meest verschrikkelijke en gevreesde martelkamers ter wereld. Als je hier op uitnodiging komt zal je er niets van merken en als je hier zonder uitnodiging komt zal je er nooit meer uit ontsnappen. In de villa wonen de meest gevreesde criminele meesters ter wereld. Iedereen weet dat zij erboven staan, maar ze hebben niets om het concreet te maken. Het zijn spinnen in een crimineel web en weten precies hoe elke draad trilt en hoe die uitwerking zal zijn. Hun duizenden onderdanen door heel Europa, met takken door de hele wereld heen, kunnen met een knip van hun vinger vervangen worden als ze op een of andere manier uitvallen. Toch leven ze hier enigsinds normaal, voor zover dat kan. Natuurlijk is de materiele luxe van het huis niet de enige luxe waarvan zij genieten. Naast hun duizenden maffia onderdanen, hebben ze elk een persoonlijke slaaf, een hybride, een kruising tussen een mens en een dier. De een heeft spitse oortjes en een dikke pluimstaart als die van een vos, terwijl de ander lange slappe oren heeft en een vrolijke kwispelstaart als die van een hond, en allemaal hebben ze een halsband met hun naam erop en die van hun baas. Jaren geleden zijn mensen gaan experimenteren met het mixen van mens en dier, wat in deze tijd succesvol is gelukt. Mensen houden hybriden als huisdieren, of meer huisslaven. Ze doen alle taken in huis en slapen in een mand. Soms hebben ze een vriendelijk eigenaar die ze als gelijke behandelt, maar dat komt nog zelden voor. Ook bij de maffia zijn het gewoon slaafjes die worden afgedankt, of afgemaakt, als ze onbruikbaar worden. Ze hebben een eigen kamertje, niet veel groter dan een politiecel met een bed, wc, wasbak, spiegel, douche en een luikje waar eten en drinken doorheen komt, met een deur naar de gang en de slaapkamer van hun persoonlijke meester. De ene zal strenger zijn voor zijn slaaf dan de ander, maar het blijven huisdieren van maffialeden, dus daar zullen altijd risico's aan hangen. Maar misschien zijn de hybrides wel meer voor hun meesterss dan alleen slaven, of misschien zoeken juist de slaven wel steun bij elkaar, wie weet.


    • Rollen•
    • Niall Horan • Maffia-CEO • C_A_L_M_
    • Zayn Malik • • •
    • Liam Payne • • •
    • Harry Styles • Maffia-Martelbeul • Stywin
    • Louis Tomlinson • Labrador-Hybride • Styson

    • Michael Clifford • Maffia-Computernerd • ZaynJavaddMalik
    • Luke Hemmings • • •
    • Calum Hood • Duitse Herder-Hybride • IrishNialler
    • Ashton Irwin • Walibi-Hybride • C_A_L_M_

    • Ace Mitchell von Monroe • Wolf-Hybride • ZaynJavaddMalik


    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: Hybrides zijn slaven en zullen dus niet snel als gelijken behandelt worden. Als dat wel gebeurt waarschijnlijk alleen in het geheim. Relaties beginnen niet zomaar en nooit zal alles koek en ei zijn in de villa van maffiabazen.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 72 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Alleen C_A_L_M_ of Styford maken nieuwe topics aan.

    Op het overtreden van al deze regels staat na 3 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    • Het Begin •
    De ochtend breekt langzaam aan in de villa. Iedereen begint rustig zijn dag en mogelijke taken. De vakanties worden misschien nog wat verder uitgeplant en vriendschappen geheeld, die eerder spanningen hebben ondervonden.

    [ bericht aangepast op 27 dec 2014 - 21:53 ]


    Bowties were never Cooler

    Calum Hood.
    Rond zeven uur schrik ik wakker. Fuck ontbijt,ik moest ontbijt make . Schiet door mijn hoofd. Ik kijk verward rond en ik merkte dat ik alleen lag op Niall zijn kamer in het grote bed. Langzaam bedenk ik me dat er geen ontbijt hoefde gemaakt te worden. Op het kastje zie ik een dienbladje staan met een boterham met spek wat gekleurde sap en een glas melk. Ik bijt op mijn lip door de geur maar twijfelde. Misschien had iemand dit gemaakt voor Niall en had hij het niet opgemerkt. Ik kruip uit bed en ik pak het dienblad. Ik loop naar beneden en ik zie Niall op de bank met een kom yoghurt. " ehm ik zag dit staan en vroeg me af of dit van jou was?' Vraag ik zachtjes en onzeker. Ik voelde me echt als een lomperd overkomen. Twijfelend kijk ik hem aan. Het rook heerlijk maar ik wilde het niet eten als het niet mocht. Ik was best nieuwsgierig waar Ace was maar ik zou hem niet storen. Ik zicht even en kijk naar buiten. Het was erg koud en ik had het idee dat het elk moment kon gaan sneeuwen. Dat zou betekenen dat de feestdagen eraan kwamen. Soms mochten we een kerstboom versieren en heel soms iets lekkers eten


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Harry Styles
    Het had niet lang geduurd voor ik als een blok in slaap was gevallen in zijn armen en ik had de hele nacht doorgeslapen. Daarom begon ik aan te nemen dat mijn theorie klopte, zolang ik Ashton bij me had 's nachts had ik geen nachtmerries. Hij werkte een beetje als een dromenvanger, en een goede ook. Ik had helemaal niet gedroomd zelfs, al zou dat wel een keertje weer fijn zijn om te hebben. Geen nachtmerries, gewoon normale dromen zoals ieder ander. Langzaam kwam ik een staat waar ik niet echt sliep maar ook niet wakker was, waardoor ik het aaien door mijn haar wel voelde maar er niet op reageerde. Zijn warmte voelde ik dicht tegen me aan en daar was ik blij om, er was geen betere manier om de dag te beginnen in de armen van degene om wie je het meest gaf. Stukje bij beetje werd alles om me heen duidelijker, geluiden en aanrakingen, totdat ik knipperend mijn ogen licht opende. Ik was heel gedesoriënteerd door gisteravond, maar ik herkende dit nog wel als mijn eigen kamer. Ik humde even en kroop dichter tegen hem aan om aan te kondigen dat ik wakker was, voor ik mijn lippen kort tegen zijn schouder drukte. Het was te horen en zien dat hij iets door aan het bladeren was en ik wist zeker wat, aangezien hij nooit iets buiten zijn bereik had kunnen pakken zonder mij wakker te maken. Ik was nu alleen te slaperig om me ervoor te schamen. "Nog wat interessants of engs gezien?" mompelde ik met een stem rauw van gister en dik van de slaap. Ik kon me voorstellen dat hij een aantal dingen had gezien die voor hem nogal schokkend konden zijn, terwijl het voor mij als een van de beste dingen geldde. Ondanks dat ik nog ontzettend slaperig was -was ik genoeg bij om me niet te bewegen, of in ieder geval niet te verschuiven, wetende dat ik dan alle pijn zou triggeren. Gapend bracht ik een hand omhoog om in mijn ogen te wrijven en was van plan die via mijn hals weer naar beneden te laten glijden om alle markeringen te kunnen voelen, al verstarde ik halverwege. Ik voelde de halsband niet. Dat voelde op dit moment zo onwennig en onnatuurlijk dat ik spontaan in de paniek schoot. Mijn ogen sprongen gelijk volledig open en met mijn hand op mijn hals vloog ik overeind. Daar dacht ik niet al te goed overna, want ik viel gelijk weer piepend van de pijn terug op het matras. Ik had onderschat hoeveel pijn dit zou doen aangezien ik anders zo veel meer gewend was. Zonder dat mijn hand mijn nek verliet keek ik hilpeloos en smekend naar hem op, om ook maar iets te doen. Maakte niet uit wat, me dichter in zijn armen nemen, me de halsband weer aanreiken of pijnstillers halen, het was me om het even. Het enige dat ik wist was dat ik me nu nog verre van me op mijn gemak voelde. Misschien was het idioot, maar met die halsband voelde het alsof ik closer was met Ashton, dat ik hem met niemand ging delen en andersom. Desnoods hield hij deze en kreeg ik een eigen, ik wilde het gewoon zo graag. Ik begreep het ook wel als hij het gestoord zou vinden, maar na al die jaren zou hij ook niks minder van mij dan gestoord moeten verwachten.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Ik voelde hoe mijn kleine hoopje dichterbij me kroop. Eigenlijk wist ik nu wel dat hij wakker was, maar ik wist niet hoe snel hij zijn ogen zou openen en iets wilde gaan doen, of mij iets wilde laten doen, want zelf kon hij maar weinig voor mijn gevoel. Ik ging er eigenlijk een beetje vanuit dat hij weer tegen me aan was gekropen en weer langzaam wegdommelde. Juist hierom schrok ik best wel toen hij bleek te zien waarmee ik bezig was. Ik liet eigenlijk meteen het blad vallen en keek hem aan, maar hij leek verre van boos. Ik sloeg mijn tweede arm weer om hem heen en keek hem aan. Hij was echt heel schattig nu. "Sommige dingen zijn wel interessant, maar van sommige dingen mag je me ook een keer haarfijn gaan uitleggen waarom je dat in godsnaam zou willen, als martelmethode al, laat staan voor genot, waarvoor het schijnbaar toch bedoeld is." zei ik zacht tegen hem. Mijn stem was erg schor en er lag nog wat slaap over, maar het was verre van zo erg als die van hem. Het was nu namelijk heel duidelijk wie van gister de meeste gevolgen droeg, en ik was het niet met alleen wat krasjes en waarschijnlijk een verrekte staart. Ik aaide zacht even over de wang van Harry, maar plots schoot hij omhoog en viel weer piepend, duidelijk van pijn, neer op het matras naast me. Nu pas viel me de hand op zijn nek op, toen hij me heel hulpeloos en misschien zelfs een beetje bang aankeek. Hij droeg dat ding toch echt, wat ik me moeilijk kon voorstellen, maar ik zag het toch duidelijk in de jongen. Ik trok hem dicht tegen me aan en nam voorzichtig zijn hand weg, voor ik zacht mijn lippen precies tussen de twee lijntjes, die mijn halsband hadden achtergelaten, drukte. Ik trok langzaam terug en keek hem aan. "Misschien komt Kerst wel vroeg dit jaar. Als je er echt graag een wil hebben, kunnen we van de week wel gaan winkelen. Het ding moet namelijk wel goed passen en niet je fijne huidje beschadigen." mompelde ik zachtjes, terwijl ik met mijn vingers van een hand zacht over zijn nek ging, van links naar rechts, in plaats van zijn wervels af. Als hij het echt wilde vond ik het niet erg, maar het zou wel goed moeten passen en comfortabel moeten zitten. Toch zou hij ook die niet constant kunnen dragen, maar ik had net iets gelezen wat misschien wel een interessant alternatief was buiten onze privétijd om. Dat hield ik alleen mooi voor mezelf, want een verrassing mocht vast wel. Ik hoopte alleen dat hij het zou waarderen, omdat het geen leren band om zijn nek was. Het zou een klein zilveren kettinkje zijn. Met kerst en verjaardagen gaven we elkaar net als vroeger nogsteeds kadotjes, ik vond het wel een fijn gebruik en kreeg altijd een klein budget om iets te kopen. Met dat budget zou het hopelijk wel lukken. Ik glimlachte ene beetje en drukte weer een kusje op zijn kruin. Ja, ik vond het vreemd dat hij graag zo'n verstikkende band om zijn nek wilde hebben, heel vreemd, maar ik had gezien, en zag nogsteeds, wat zo'n stukje leer met hem deed. Ik wilde hem niet onthouden wat hem schijnbaar fijn liet voelen, zelfs al had ik er zelf nog best wat moeite mee en zou ik eraan moeten wennen. "Zal ik zo even ontbijt gaan halen, of blijven we nog even zo liggen tot iemand's maag begint te knorren?" vroeg ik zacht. Ik wilde gewoon de fijne rust die hier nu hing niet breken.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik glimlachte slaperig naar hem om zijn woorden. Het was heel goed te begrijpen dat Ashton het als marteling zag, dat dacht ik ook toen ik het voor de eerste keer las, maar zodra je er eenmaal aan begon wilde je niks anders meer. "Vertel straks maar, als ik wat wakkerder ben, dan kan ik het uitleggen," mompelde ik en lot mijn ogen, om dichter in zijn armen te kruipen. Hij was gewoon zo warm en ik voelde me ontzettend fijn en beschermd. De hybride begreep gewoon niet hoeveel ik kon genieten van de pijn, van de complete hulpeloosheid. Dat kwam nog wel een keer, als we dit lang genoeg deden. Dan begreep hij precies waarom ik dit zo nodig had. Ik wreef wat in mijn ogen en kwam kort daarna tot de ontdekking dat het zachte leer om mijn nek verdwenen was, wat me in deze half aanwezige staat volledig in paniek liet raken. Zonder te beseffen wat ik deed schoot ik overeind, wat echt niet ging door de hevige pijnscheuten die het veroorzaakte en waardoor ik gelijk weer terugzakte naar het bed. Nog steeds paniekerig keek ik Ashton aan, wetende dat hij de enige was die me weer rustig kon krijgen. Gewillig liet ik me naar hem toe trekken en stond toe dat hij mijn hand weghaalde, waarna ik die zacht door zijn haren liet gaan toen hij de afdruk van de halsband in mijn nek kuste. Afwachtend keek ik naar hem op nadat hij terug was getrokken en mijn ogen werden groot door zijn woorden. "Meen je dat? Echt? Ik bedoel graag, maar... Vind je het echt niet te raar? Want mij maakt het verder niet zoveel uit, hoor. Ik vind het gewoon fijn om een soort bewijs te hebben, dat er iemand is die me uit elkaar kan laten vallen en weer op kan bouwen, die voor me zorgt als het teveel wordt of als ik niet meer kan lopen," ratelde ik. Ik was verbaasd dat hij er zo makkelijk mee instemde, ik had verwacht dat hij wel wat tegen zou stribbelen. Natuurlijk nam ik het met alle liefde aan en klaagde ik zeker niet, het was alleen wat omverwacht. Heel veel halsbanden die voor dit doeleinde werden gebruikt zagen eruit als niet veel meer dan wat bredere chokers, een jaar geleden of zo had ik nog een aantal maanden met zo'n ding rondgelopen, al betwijfelde ik of Ashton zich dat nog herinnerde. Ik maakte een zacht, spinnend geluidje door zijn aanhalingen en kuste zijn schouder. De rust kwam weer over me heen zetten, maar ik was niet heel erg slaperig of moe meer, vooral heel erg pijnlijk. Ik schudde mijn hoofd bij zijn woorden en kwam met een paar piepjes van pijn bovenop op zijn bordt liggen, mijn benen aan zijn weerszijden zodat hij absoluut geen kant op kon. "Blijf," zei ik zacht en drukte mijn neus licht in zijn hals. Ik had het idee dat dit ons ding zou worden, zoals zoveel koppels hun eigen liefkozingen hadden, al waren wij geen koppel. Niet echt. Ik wist het niet, ik vond het fijn zoals het was en het andere kon me niks schelen. "En wat wil jij dan voor Kerst hebben? Zeg het maar en ik zal kijken wat ik kan doen," vroeg ik terwijl ik naar hem op keek. Het was hier bijna een regel dat we niet teveel aan de hybrides mochten besteden, waardoor ik tot nu toe altijd een goedkopere oplossing had gevonden voor wat hij wilde hebben. Dit jaar kon me dat gestolen werden, alle hybrides leken nu anders behandeld te worden en dan vond ik dat een gewoon cadeau ook mocht, zo'n het een koopjesjacht te maken.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Ik had toch nog grootse twijfels en ongemakken bij die halsband. Voor mij was het een teken van gedwongen onderdanigheid, van onderdrukking, en onheil, toch wilde ik het hem niet ontzeggen als hij er wel een om wilde. Het beeld was voor mij alleen nog erg tegenstrijdig. Hopelijk kon hij me doen inzien dat het ook een teken kon zijn van vertrouwen en vrijwillige onderwerping. Ik wist wel dat ik een goede keuze had gemaakt toen ik zijn gezicht positief verbaast zag oplichten. Zacht aaide ik door zijn haren en luisterde naar zijn haast katachtige geronk. Het was fijn zo de rust tussen ons, maar het werd misschien tijd voor wat te knabbelen. Hier was hij het alleen niet mee eens. Hij vormde een soort kooitje om me heen en ik voelde zijn neus lief tegen mijn nek. Dit vond ik eigenlijk zelfs fijner dan de kusjes, in elk geval een stuk specialer en intiemer op een of andere manier. Zijn vraag over kerst liet ik heel even gaan, daar kwam ik zo wel weer op, want ondanks dat onze spelletjes eigenlijk voorbij waren, voelde het toch niet meer dan natuurlijk om hem op zijn plek te zetten zolang we in de slaapkamer waren. Erbuiten zou ik weer netjes mijn rol innemen, voor zover het ging, maar dit domein had hij aan mij gegeven en ik liet het me niet makkelijk afnemen. Ik draaide ons in een makkelijke beweging om en sloeg mijn benen om de zijnen, om dezen zo te sluiten. Mijn lippen bracht ik naar zijn oorschelp, waar ze vederlicht tegen streelden terwijl ik heel zacht sprak. "Dit is nogsteeds mijn terrein, Curly baby. Je hebt het me zelf aangereikt en als je het terug wil zal je erom moeten strijden, want de slaapkamer is nu van mij. Net als jou prachtige lichaampje." Hierna nestelde ik me tegen hem aan, maar duidelijk nog wel als een soort kooitje over hem heen. Mijn gezicht verstopte ik in zijn nek, waar ik met mijn neus wat liefkozend tegen zijn huid wreef. Voor mij hoefde het niet altijd wild of seksueel. Hij was lief en dit was mijn zachte manier om hem te laten merken dat ik hem echt enorm graag mocht. Kijk, ik was de baas in de slaapkamer, maar vond het ook gewoon heel fijn om met hem te kunnen kroelen. Het enige wat me nog dwarszat op dit fijne moment was wat ik net had gelezen. Het was me nogsteeds niet duidelijk waarom je dat soort dingen met je zou laten doen, zelfs al was je onderdanig. Ik drukte zacht een kusje in zijn nek en bleef toen stil liggen, met mijn handen rustig naast hem, net als mijn benen. "Ik snap gewoon niet waar het plezier zit in je zaakje laten vastbinden en tazeren. Dat is voor mijn gevoel wel heel extreem. Dat kan toch niet meer prettig zijn, of zie ik dat helemaal fout?" vroeg ik zachtjes. Ik snapte het gewoon allemaal niet meer. Misschien kwam het omdat dit nieuw voor me was, maar dat kon vast niet het enige zijn. Ik wist dat ik vreemde dingen bij Harry soms vreemde dingen kon verwachten, maar zelfs voor hem vond ik dit heel vreemd. Nee, dat ging ik hem echt niet aandoen. Ik ging hem niet doen lijden of martelen. Rauwe sex was een ding, maar dit ging veel, maar dan ook echt veel verder dan dat. Misschien moest ik niet zo zeuren en er gewoon mee omgaan, maar dat ging zeker tijd kosten, en dan wist ik nog niet of ik het vond kunnen. Ik had toch ergens nog een paar grenzen, waar dit flink hard en ver overheen ging. Die halsband was al een flinke stap voor mij, ik wist niet of er nog zo'n stap in zat.

    [ bericht aangepast op 13 dec 2014 - 8:41 ]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het was juist zo fijn om zo nog even te knuffelen, dat gaf ik niet zomaar op. Ik kroop met enige moeite bovenop Ashton en mompelde dat hij moest blijven, ik genoot teveel van zijn warmte en aanwezigheid. Ik drukte mijn neus liefdevol tegen zijn hals aan en bleef zo liggen. Het voelde heel natuurlijk om te doen en om tegen zijn borst aan te blijven hangen. Ondanks dat ik langer en ouder was dan hij, voelde dat absoluut niet zo, eerder het omgekeerde. Dat kwam dacht ik vooral omdat hij me altijd had beschermd, voor wat dan ook, en na de afgelopen twee dagen voelde dat al helemaal zo. Ik vroeg hem wat hij dan voor Kerst wilde hebben, maakte niet uit wat het was. Ergens kon ik wel wat bedenken, maar ik wilde het van hemzelf horen. Hij reageerde e alleen niet op, dus merkte ik het wel als hij het er wel over wilde hebben. Eigenlijk lag ik best gemakkelijk op deze manier, waardoor ik schrok toen Ashton ons plots omdraaide. Automatisch vlogen mijn handen naar zijn rug voor de nodige houvast en stribbde niet tegen toen hij mijn benen met de zijne sloot. Ik rilde licht om zijn woorden en zijn adem die daarbij tegen mijn oor aansloeg, waarna ik knikte. Ik was van hem, zowel fysiek als mentaal, net zoals alles binnen de slaapkamer. Dat ging ik ook niet ontkennen want ik had het allemaal vrijwillig aan hem gegeven. Stevig hield ik mijn armen om zijn middel heen en streek zacht over zijn ruggengraat met mijn vingertoppen, terwijl ik een tevreden geluidje maakte toen hij zijn neus in mijn nek drukte. Ik kon ook ontzettend genieten van zulke liefkozingen, het was echt niet dat ik naar alleen ruwheid verlangde, maar ik kreeg daarbuiten bijna niets. Langzaam sloot ik mijn ogen, niet dat ik weer wilde gaan slapen, daarvoor was het veel te fijn om bij hem te blijven. Ik schoot in de lach om zijn vraag na het kusje in mijn nek, ik kon er gewoon niks aan doen. "Als je het zo zegt lijkt het inderdaad vreselijk, ja. Je moet je gewoon bedenken dat ik vanaf mijn eerste keer verre van zacht of liefdevol ben behandeld, waardoor de pijn op een gegeven moment het enige was wat ik kende, ik vroeg er immers zelf om. Vanaf dat punt is het vooral je grenzen verleggen, kijken of je steeds meer aankan. De pijn is een kick voor me, en de stroom die door het taseren door me heengaat geeft een soort roes, beter kan ik het niet uitleggen. Zoiets als ik gisteravond was, ik weet dat het vreemd en eng is, maar het is beter dan saai," probeerde ik hem uit te leggen. Ik begreep zijn standpunt echt wel, het was gewoon dat ik dit al vanaf mijn zestiende deed dat niks op dit gebied mij nog verbaasde. Met een hand aaide ik zacht door zijn krullen en ik drukte een kus op zijn schouder. "Je weet dat je me hierover alles mag vragen, hè? Ik ben wel wat gewend en ik zal niks van je willen als je echt te ver gaat. Trouwens, heb je ook iets gezien wat je wel ooit wil proberen of gaat het allemaal te ver?" vroeg ik nieuwsgierig. Er stonden ook normale dingen in, niet alles was zo extreem en ik was benieuwd hoe ver hij nog wilde gaan. Ik wist dat dit erg nieuw voor hem was en we zouden het op zijn tempo opbouwen, hij mocht het op mij uit proberen, wat het ook was, zolang hij er voor me was en me geen reden gaf hem niet te vertrouwen kon ik het aan.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Ik wilde even niets, even nergens over nadenken, tot ik straks ontbijt ging maken en Harry mee zou tillen naar de bank. Nu konden we nog fijn even hier liggen en knuffelen. Ik kon tegen hem aan kruipen en mijn gezicht in zijn nek verstoppen. Mijn beginnende baardje zou wel prikken, maar doe zou ik vanochtend wel scheren. Ik was best lui als het om scheren ging, zeker zo nu en dan als het niet perse hoefde. Ik zou het wel doen, want ik hoefde er niet uit te zien als een zwerver, wat vrij snel ging met een combinatie van een stoppelbaard en de lengte van mijn haast ontembare krullen. Toch kon ik in deze rust niet helemaal geestelijke rust krijgen, door wat ik gelezen en gezien had in Harry zijn blaadje. Ik drukte zachtjes een kus in zijn nek en vroeg hem ernaar, wat me direct deed inkrimpen door zijn lach. Ik wist dat het een belachelijke vraag was en ik zou het vast allemaal zelf moeten uitzoeken, maar goed. Ik had het kunnen proberen. Daarbij had hij gezegd dat ik mocht vragen... Wat blijkbaar niet het geval was. Deze staat van ongemakkelijk zijn duurde gelukkig niet lang, want hij gaf wel antwoord. Ik keek langzaam op en luisterde in stilte naar zijn woorden. Aan de ene kant kreeg ik meelij met hem, omdat hij nooit iets zachts en liefdevols had gehad, wat misschien wel verklaarde dat hij juist daarvoor zo gevoelig was. Aan de andere kant wilde ik hem voor zijn kop slaan en zeggen dat hij zich eens na moest laten kijken. Een taser. Dat was niet een spelletje meer, ook niet eens meer een marteling. Dat was gewoon gestoord. Door de tweestrijd deed ik maar niets en kantelde mijn hoofd wat naar zijn liefkozing toe. Ik vond het heerlijk als mensen door mijn krullen woelden en achter mijn oren krabden, al moesten ze verder er niet aan zitten, want die dingen waren erg gevoelig en ik had het gewoon liever niet. Zijn kusje was lief en zijn erop volgende woorden waren heel nieuwsgierig. Ik dacht er even aan om het voor me te houden, maar ik wilde ook wel weten wat hij erover dacht. Ik rolde zover om, dat we naast elkaar lagen en ik hem zo dicht tegen me aan kon trekken, zonder hem te pletten of ergens anders aan hoefde te denken. Nu waren we gewoon gelijk, meer niet. "Ik had iets met een dobbelspelletje gezien, met opdrachten. Het is waarschijnlijk een beetje 'saai' in jou termen, maar zo kunnen we hopelijk ook een beetje elkaar en elkaars lichamen verkennen en beter leren kennen. Daarbij ben ik echt nog niet toe aan wat jij allemaal aan kan, en ik weet ook niet of ik ooit op dat punt zal komen. Het spijt me. Ik kan je de liefde gevel die je nooit hebt gehad, maar zo extreem, of zelfs extremer, dan dat blaadje, gaat me echt niet lukken. Sorry." Ik drukte nog een kusje op zijn kaak en krulde me toen op regen zijn lichaam, maar wel met mijn armen nog om hem heen. Ik vond het best heel erg dat ik hem niet kon geven waar hij naar hunkerde, want dat wilde ik gewoon zo graag, maar het ging tegen alles in wat ik altijd had gedaan, binnen de middelen die ik had: hem een veilige en liefdevolle plek geven. Dat ging niet veranderen, ik wilde namelijk echt niet dat het veranderde en het lag ook in mijn aard om zo te zijn, en de aard van het beestje veranderde je niet, hoe slecht ik me er ook over voelde.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik was Ashton niet aan het uitlachen, absoluut niet. Het was gewoon dat hij het enige wat ik kende in een klap belachelijk liet klinken en dat was heel erg onwennig, hij was de enige met wie ik dit besproken had die het niet vanzelfsprekend leek te vinden. Zo goed mogelijk legde ik hem uit wat het voor mij betekende, dat hoe meer pijn het deed, hoe beter het voor mij voelde. Ik was nog goed genoeg bij mijn hoofd om te weten als wat voor een marteling het klonk, maar ik kon er ook weinig aan doen dat het tot een echte kink was uitgegroeid, ik wist simpelweg niet anders. Ik had het nog nooit liefdevol of zacht meegemaakt, dus ik had ook geen idee wat voor effect dat op me zou hebben. Het enige wat ik wist dat ik er sowieso erg gevoelig voor was, voor in principe elke liefkozing, als ik het toestond iemand me aan te laten raken dan. Ik verwachtte een preek van hem over hoe ik dat mezelf aan kon doen en nog een aantal dingen, maar dat gebeurde niet dus aaide ik rustig door zijn haar. Het was duidelijk dat Ashton dat prettig vond, waarom ik het ook graag deed. Meestal deed ik het alleen als beloning omdat ik me niet teveel aan hem open wilde stellen, maar dat lag nu anders en wilde ik het ook om onbelangrijke redenen doen. Ik drukte een klein kusje op zijn schouder en vroeg hem nieuwsgierig of er iets was wat hij wel wilde proberen. Iets minder extreems en iets wat meer in zijn bereik lag. Gniffelend liet ik me door hem op mijn zij trekken en kroop automatisch dicht tegen zijn borst. Welke situatie het ook was, zijn sterke armen om me heen waren nooit iets waar ik nee tegen zei. Met grote, afwachtende oogjes keek ik hem aan terwijl hij begon met praten. Ik glimlachte breed, hij klonk alsof hij een misdaad had begaan. "Het is oké, Ash. De dobbelstenen klinken prima, het is goed om elkaars lichaam te leren kennen, jij hoeft echt de enige te zijn die de ander pleziert," mompelde ik. Zijn grenzen waren zijn grenzen en daar ging ik niet overheen, ik vond het immers zelf ook niet fijn als iemand dat ongevraagd bij mij deed. Ik humde om het kusje op mijn kaak en begon weer door zijn haren en achter zijn oren te aaien om de stemming wat lichter te krijgen. Ik bracht mijn lippen richting zijn oor en grijnsde licht. "En anders heb ik nog wel zo mijn manieren zonder jou," fluisterde ik zacht voor ik mijn gezicht in zijn hals verstopte. Hiermee hoopte ik dat hij even zijn schuldgevoel vergat en zijn bezitterigheid en dominantie over mij overnam. Ik zou na eergisteren dit nooit zomaar zonder hem doen, vooral omdat ik wel kon gokken dat er daar zelfs straf op ging staan. Ik wilde gewoon niet zien dat hij zich schuldig voelde om iets waarbij hij zich niet prettig voelde en ik was niet zo triest om hem te dwingen. Langzaam drukte ik een aantal kusjes in zijn hals om hem te doen relaxen en hopelijk weer wat blijer te maken.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Het was zo'n heerlijk gevoel om door mijn haren en rond mijn oren gekroeld te worden, dat ik er normaal echt alles voor deed, en dat wist Harry ook, maar nu was dit niet echt een beloning meer, een liefkozing eerder, waar je me ook echt niet over hoorde klagen. Bij zijn nieuwsgierige vraag begon ik me toch lichtelijk schuldig te voelen. Ik zou hem namelijk wel liefde kunnen geven, maar nooit de ruigheid en pijn waar hij op kickte. Dat ging me gewoon allemaal veel te ver, en die mening, die grens, ging zeker binnenkort nergens heen. Later waarschijnlijk ook niet, maar dat zagen we dan wel weer. Gelukkig leek Harry het een stuk minder erg te vinden dat ik niet verder durfde op dit moment dan wat vastbinden, blinddoeken en een dobbelspelletje. Toch grinnikte ik zacht bij zijn laatste zin. Hij moest eens weten. Dit deed ik echt niet alleen omdat hij erom vroeg. Ik vond het heerlijk om me zo dicht bij hem te voelen, zo verbonden, zowel fysiek als mentaal, maar toch ook mijn remmen los kon gooien en alles er even uit kon laten op zijn lichaam. "Jij bent echt niet de enige die in dit alles pleziert wordt, Harry. En ik denk dat het fout zou zijn als we hier niet beiden van genoten." zei ik zachtjes voor ik nog een kusje op zijn wang drukte. Ik wist dat als ik als hybride normaal ooit sex zou hebben het ofwel voor geld was, ofwel voor nageslacht, ofwel voor het genot van mijn baasje. Ik hoorde er helemaal niet van te genieten, maar dat deed ik toch, net als het feit dat ik leefde naar de meeste van de normen en waarden van mijn kindertijd, toen Harry en ik nog bijna gelijken waren. Ik ronkte bijna als een kat tegen zijn borst tijdens zijn geaai op precies de juiste plekken, maar zijn woorden deden me direct mijn lichaam iets spannen en mijn kaak verstarren. Hij wist hoe bezitterig ik over hem was, voorheen zat ik ook altijd bij de deur, en kwam bij de eerste de beste gil binnen, als hij iemand over de vloer had, zelfs als ik taken had. Hierdoor had ik al veel straf gekregen en veel dingen gezien die voor mij niet hoefden, en met onze intimiteit, was deze bezitterigheid alleen maar erger geworden. Ik bracht mijn lippen naar zijn oor en mijn handen naar zijn waarschijnlijk nog zeer pijnlijke achterste. Ik drukte zijn heupen tegen die van mij en ademde even zacht tegen zijn oor, voor ik zacht en streng mijn waarschuwing, wat haast een bedreiging was, uitsprak. "Als je er ook maar aan denkt zal ik je uitleven, terwijl je voor onbepaalde droog staat en een klaarkomverbod opgelegd krijgt, wat streng gehanteerd zal worden. En met onbepaalde tijd bedoel ik eerder weken dan uren, begrepen Curly baby? Je bent van mij en als je iets wil moet je het gewoon vragen, want ik kom er toch wel achter als je iets doet wat niet mag. En als je zo graag wilt aftrekken mag je dat bij mij doen en doe ik het bij jou, als je het verdient." voegde ik nog zacht toe, voor ik even kort onze heupen tegen elkaar liet schuren en toen toch mijn handen weer op zijn onderrug legde. Nee, hij was nu van mij en ik van hem in elk denkbaar opzicht, en dat zou ik met mijn leven beschermen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik glimlachte breed om zijn antwoord op mijn woorden, dat was goed om te weten. In tegenstelling tot waarschijnlijk iedereen met een hybride vond en wilde ik dat Ashton hiervan genoot, dat was wel zo eerlijk. Zelfs al was het zo dat hij dat niet deed, in de vier jaar dat ik dit deed had ik ondertussen wel zo mijn trucjes om zeker te maken dat hij genoot. Maar ja, ik was sowieso verre van het doorsnee baasje. Ik was hier ook de enige die zijn hybride al zijn hele leven bij zich had, dat speelde er waarschijnlijk ook een rol in. Emotioneel gezien zou ik altijd een band met hem hebben, op wat voor manier maakte niet uit, daarvoor hadden we net iets teveel samen meegemaakt. Zachtjes bleef ik hem aaien op de plekken waarvan ik wist dat hij het fijn vond en glimlachte om de tevreden geluidjes die hij maakte. Het was na het hele voorval gisteravond goed om te weten dat ik nog wel iets goed kon doen. Om dit alles achter me te laten en Ashton in het proces ook af te leiden fluisterde ik dat als hij me die ruwheid niet kon geven, ik dat prima zelf kon. Het was waar, ik had meer dan genoeg diverse speeltjes om me prima te kunnen vermaken zonder hem, maar juist zolang ik hem had was ik dat niet van plan. In ieder geval niet van plan om ze zelf op me te laten gebruiken, dat liet ik fijn aan hem over. Ik grijnsde licht toen ik hem voelde verstarren, ik vond het heerlijk hoe bezitterig de hybride over me was, al was dat ook pas sinds kort. Hiervoor was het ontzettend vervelend dat hij constant precies het verkeerde moment wist uit te kiezen om mijn kamer binnen te komen, wat altijd resulteerde in veel gevloek en een niet bepaald lichte straf, maar verder bleef ik nooit lang boos op hem, dat kon ik niet. Ik maakte een klaaglijk geluidje toen Ashton zijn handen op mijn kont legde, zelfs voor zulk licht contact was ik nog te gevoelig. Mijn vingers trokken licht aan zijn haar terwijl hij sprak en ik beet licht op mijn lip. Ik nam hem niet heel serieus, gezien ik toch nooit zoiets zou flikken zonder zijn toestemming. "Ja, Daddy. Sorry," zei ik hem onderdanig, hoewel mijn ogen nog brutaal twinkelden. Ik sloot mijn ogen kort door het schuren van zijn heupen en kroop toen hummend weer tegen hem aan zodra zijn handen terug op mijn rug waren. Op mijn gemak begon ik weer door zijn haren te aaien. "Ik wil jou ook niet kwijt, hoor," mompelde ik er achteraan met een kleine glimlach en drukte een lief kusje in zijn nek. Hoe fijn het ook was om zo in Ashton's armen te liggen, langzamerhand werd ik het wel zat om niets te doen. Met nog een aai door zijn haar ging ik met moeite en veel pijn overeind zitten, om zacht te piepen terwijl ik me uitrekte. Niet zonder tegenzin schoof ik de deken van me af en rilde door de kou. Pruilend liet ik mijn ogen over mijn lijf glijden, ik had het wel eens erger gehad, maar toch was ik best gehavend. Dit viel nog te verbergen in ieder geval. "Hoe moet ik dit nou weer gaan verbergen? Ik had beloofd dat ik mijn nek vrij zou houden," klaagde ik, met een hand die ik op mijn hals had gelegd. Ik draaide me zo dat ik Ashton aan kon kijken en ging in kleermakerszit zitten. Het deed pijn, maar ik was koppig en ging zitten zoals ik dat wilde. Het was echt maar goed dat ik niks te doen had vandaag, dat was ongetwijfeld mijn dood geworden.


    Because I love him, do I need another reason?

    Niall Horan
    Ik zat in stilte en rust mijn ontbijtje naar binnen te stauwen toen ik plots Calum zag verschijnen. Ik legde mijn lepel even neer en luisterde naar zijn twijfelende woorden. Ik glimlachte een beetje en knikte. "Ik heb voor jou en Ace een ontbijtje gemaakt. Na al die jaren goede zorg mag dat wel een keertje, dacht ik zo. Ik hoop dat je het te eten vind." zei ik voor ik weer rustig verder ging met eten. Vandaag had ik een aantal skype afspraken, dus ik zou wel mijn bovenlichaam strak in pak moeten steken, maar ik kon lekker in mijn joggingbroek blijven zitten. Alles onder het eerste knoopje van mijn pak zou toch niet zichtbaar zijn. Ik haalde een hand door mijn haren en nam de laatste hap van mijn ontbijtje. "Ik zou graag willen dat je vandaag als huishoudelijke taken jou kamer, die van Ace, en die van mij stofzuigt en de ramen, deuren en radiatoren lapt. Die hebben wel echt een beurtje nodig en ik zal aan Ace vragen of hij de badkamer wil doen, als hij zich weer beter voelt. Mijn kantoor hoeft niet. Als er al wat ligt doe ik het zelf wel. De ramen en vloer zijn daar zoizo niet heel vies." zei ik rustig tegen hem. Hij kon weigeren, als hij er redenen voor had, maar ik probeerde nu gewoon dit allemaal wat vriendelijker en minder autoritair op te lossen. Ik wilde namelijk niet meer alleen een baas zijn, wie ze haten, maar ergens toch ook een vriend, of in elk geval iemand die ze konden uitstaan en die goed voor ze zorgde. Hun welzijn ging altijd al boven veel, maar daar had ik nooit de mentale kant meegenomen, daar kon ik nu hopelijk verandering in brengen. Ten goede, dat wel.


    Bowties were never Cooler

    [Is dit een goed voorstel: Luke wordt Mikey's hybride en Calum die van Liam?]


    Bowties were never Cooler

    {ehm is geod hoe doen we de overgang dan?]

    Calum Hood

    Niall kijkt me aan "Ik heb voor jou en Ace een ontbijtje gemaakt. Na al die jaren goede zorg mag dat wel een keertje, dacht ik zo. Ik hoop dat je het te eten vind." . Ik begin te glimlachen. "dankjewel en het zal vast lekker zijn' Glimlach ik en ga op de bank zitten. Verlekkerd kijk ik naar de boterham en neem een klein hapje zodat ik er lang over kon doen. Met mijn tong lik ik mijn lippen af en knik tevreden. Dit was heeriljk. "Ik zou graag willen dat je vandaag als huishoudelijke taken jou kamer, die van Ace, en die van mij stofzuigt en de ramen, deuren en radiatoren lapt. Die hebben wel echt een beurtje nodig en ik zal aan Ace vragen of hij de badkamer wil doen, als hij zich weer beter voelt. Mijn kantoor hoeft niet. Als er al wat ligt doe ik het zelf wel. De ramen en vloer zijn daar zoizo niet heel vies." Zegt Niall rustig en totaal niet als een baas. Ik knik tevreden, het was veel minder werk dan voorheen maar dat was wel lekker. Ik bedacht in mijzelf dat ik Ace zijn kamer pas ging doen als hij wakker was zodat ik hem niet stoorde. Terwijl hij dan de badkamer deed kon ik vlug zijn kamer poetsen. 'Het smaakt heerlijk' mompel ik tussen door over de boterham


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [Wil mij er niet mee bemoeien hoor, maar zou het niet handiger zijn dat het omgekeerd is, zodat Luke kan openbloeien. Want ik zie dat hij erg gesloten is en onderdanig en Liam is juist niet zo streng enz? Het is maar een voorstel hé ^^]


    You save everyone, but who saves you?

    [sorry, ik heb het nogal druk met school. Maar ik snap het niet! Mickey zou toch Louis krijgen, of gaat dat niet meer door? En is er een nieuwe Liam dan... I don't get it. En Mickey is ook heel lief hoor ;c ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''