• Five maffia masterminds and their hybrid pets living in a luxury villa in London. Anything could happen...





    In een grote villa in Zuid-West London zit het hoofdkwartier van de beruchtste bende van Europa, van de wereld eigenlijk. Iedereen weet het, maar niemand durft er ook maar binnen te vallen. Dat is namelijk zeker het laatste wat je ooit zal doen. Terwijl het bovengronds een prachtige villa is met alle luxe die je, je kan voorstellen, liggen eronder de meest verschrikkelijke en gevreesde martelkamers ter wereld. Als je hier op uitnodiging komt zal je er niets van merken en als je hier zonder uitnodiging komt zal je er nooit meer uit ontsnappen. In de villa wonen de meest gevreesde criminele meesters ter wereld. Iedereen weet dat zij erboven staan, maar ze hebben niets om het concreet te maken. Het zijn spinnen in een crimineel web en weten precies hoe elke draad trilt en hoe die uitwerking zal zijn. Hun duizenden onderdanen door heel Europa, met takken door de hele wereld heen, kunnen met een knip van hun vinger vervangen worden als ze op een of andere manier uitvallen. Toch leven ze hier enigsinds normaal, voor zover dat kan. Natuurlijk is de materiele luxe van het huis niet de enige luxe waarvan zij genieten. Naast hun duizenden maffia onderdanen, hebben ze elk een persoonlijke slaaf, een hybride, een kruising tussen een mens en een dier. De een heeft spitse oortjes en een dikke pluimstaart als die van een vos, terwijl de ander lange slappe oren heeft en een vrolijke kwispelstaart als die van een hond, en allemaal hebben ze een halsband met hun naam erop en die van hun baas. Jaren geleden zijn mensen gaan experimenteren met het mixen van mens en dier, wat in deze tijd succesvol is gelukt. Mensen houden hybriden als huisdieren, of meer huisslaven. Ze doen alle taken in huis en slapen in een mand. Soms hebben ze een vriendelijk eigenaar die ze als gelijke behandelt, maar dat komt nog zelden voor. Ook bij de maffia zijn het gewoon slaafjes die worden afgedankt, of afgemaakt, als ze onbruikbaar worden. Ze hebben een eigen kamertje, niet veel groter dan een politiecel met een bed, wc, wasbak, spiegel, douche en een luikje waar eten en drinken doorheen komt, met een deur naar de gang en de slaapkamer van hun persoonlijke meester. De ene zal strenger zijn voor zijn slaaf dan de ander, maar het blijven huisdieren van maffialeden, dus daar zullen altijd risico's aan hangen. Maar misschien zijn de hybrides wel meer voor hun meesterss dan alleen slaven, of misschien zoeken juist de slaven wel steun bij elkaar, wie weet.


    • Rollen•
    • Niall Horan • Maffia-CEO • C_A_L_M_
    • Zayn Malik • • •
    • Liam Payne • • •
    • Harry Styles • Maffia-Martelbeul • Stywin
    • Louis Tomlinson • Labrador-Hybride • Styson

    • Michael Clifford • Maffia-Computernerd • ZaynJavaddMalik
    • Luke Hemmings • • •
    • Calum Hood • Duitse Herder-Hybride • IrishNialler
    • Ashton Irwin • Walibi-Hybride • C_A_L_M_

    • Ace Mitchell von Monroe • Wolf-Hybride • ZaynJavaddMalik


    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: Hybrides zijn slaven en zullen dus niet snel als gelijken behandelt worden. Als dat wel gebeurt waarschijnlijk alleen in het geheim. Relaties beginnen niet zomaar en nooit zal alles koek en ei zijn in de villa van maffiabazen.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 72 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Alleen C_A_L_M_ of Styford maken nieuwe topics aan.

    Op het overtreden van al deze regels staat na 3 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    • Het Begin •
    De ochtend breekt langzaam aan in de villa. Iedereen begint rustig zijn dag en mogelijke taken. De vakanties worden misschien nog wat verder uitgeplant en vriendschappen geheeld, die eerder spanningen hebben ondervonden.

    [ bericht aangepast op 27 dec 2014 - 21:53 ]


    Bowties were never Cooler

    Ashton Irwin
    Harry stribbelde gelukkig niet meer tegen. Het was alsof hij nu echt mijn gezag accepteerde en er niets meer tegen deed. Toch deed zijn lichaam nog wat kleine dingen die ik niet helemaal door de vingers kon zien. Ik zette hem weer wat ruw terug op de plek waar ik hem wilde hebben en maakte af waar ik aan was begonnen, waardoor ik hem onder mijn handen en lichaam voelde trillen door de zuigzoen die ik in zijn lies drukte. Dat was dus een plek om te onthouden, want dit gesidder was geweldig om te zien en te voelen. Het sterkte me echt om te zien hoe ik zijn lichaam kon bespelen, net als mijn trommeltje. Ik liet zijn huid langzaam los en kroop compleet van hem af, om hem instructies te geven over wat ik van hem wilde. Nog even ging ik met een vinger over zijn lichaam, voor ik dan toch netjes op mijn knieën keek hoe hij precies deed wat ik van hem vroeg. Ik kreeg een grote grijns ging ik achter hem zitten en aaide nog even zacht en vederlicht over zijn kont en ingang met de vingers van mijn vrije hand. Zo zou hij hopelijk net wat gevoeliger zijn, want erg veel en hard slaan zou ik waarschijnlijk niet over mijn hart kunnen verdragen. Ik haalde uiteindelijk mijn hand weg en ging op mijn benen staan, zodat ik net iets meer plek had om uit te halen zonder mezelf te staan. Ik zette mijn voeten goed neer en haalde toen met een flink krachtige slag uit met mijn arm, zodat de zweep op zijn rechter bil klapte. Het gaf een prachtig kletsend geluid en deed zijn onderhuidse weefsel een beetje trillen, terwijl het ook nog erg herkenbare en duidelijke rode striemen achterliet en kleine rode plekjes, die mogen blauw zouden zijn. Ik aaide hem nog zacht even over zijn bips. "Het spijt me, Curly baby, maar dan had je jezelf maar in de hand moeten houden." zei ik zacht en iets troostend, voor ik toch mijn hand weer weghaalde en nog een keer flink uithaalde met de zweep, dit keer op zijn linker bil. Zo erg was dit nog niet, striemen en blauwe plekken. Ik wist ook niet of ik het wel aan zou kunnen als dit een echte zweep was en hij zou gaan bloeden. Striemen, spierpijn en blauwe plekken waren een ding, maar bloed ging mij nog echt veels te ver. Misschien zou het altijd wel te ver voor me blijven gaan, maar nu zeker. Ik boog langzaam voorover en drukte een kusje op de plek waar zijn onderrug overging in zijn kont. "Nog even volhouden." zei ik weer zacht en enigsinds troostend, voor ik hem nog een flink harde klap gaf, nu meer op zijn rug, dan op zijn kont. Daarna liet ik de zweep naast me vallen en hem aan mijn halsband om zijn nek omhoog te trekken, tegen mijn borst. Hopelijk snapte hij ook dat hij moest gaan staan, al sloeg ik wel een arm om zijn borst, om hem niet alleen aan zijn nek te laten hangen tot hij stond. "Nu niet meer doen, okay, Curly baby? Zullen we eens kijken of je je lesje hebt geleerd?" vroeg ik aan hem, voor ik hem weer toch nu iets voorzichtiger terugdrukte, op zijn rug, op de grond. Hij mocht iets pijn en ongemak hebben, maar hij hoefde niet te lijden. Ik tikte zacht met mijn vingers op zijn liezen. "Dezen blijven dus mooi op de grond en je handen blijven weer netjes boven je hoogfd, niet, Curly baby?" vroeg ik mierzoet. Ik zou hem nog wel met wat acties proberen tot het uiterste te drijven, maar inmiddels begon ik zelf toch ook best de kriebels te krijgen, al wilde ik dit hier zoizo nog een ding doen, maar dat kwam zodra hij nog net iets gestoorder van me was geworden.


    Bowties were never Cooler

    Niall Horan
    Het was gewoon enorm fijn om even zo te kunnen zitten en me comfortabel tegen de warme jongen aan te kunnen nestelen. Het gaf een beter gevoel dan ik had kunnen verwachten om gewoon even te knuffelen, meer niet. Net als gitaarspelen was knuffelen nog iets wat ik graag deed, maar opzij had gezet voor mijn werk. Dat was dus weer een foute keuze geweest. Ik aaide zacht door zijn staart heen en bleef gewoon heel fijn, warm en comfortabel tegen hem aan gekropen zitten. Mijn ademhaling werd langzaam rustig, net als mijn gehele lichaamstaal, terwijl ik naar zijn woorden luisterde, en mijn hoofd zacht tegen het zijne liet zakken. Het zou waarschijnlijk nooit worden als bij Harry en Ashton, maar als dit maar iets vaker kon gebeuren vond ik dat al meer dan een enorme verbetering en zou dat heel prettig zijn. Het was duidelijk dat Ace moeite had met zijn woorden vinden, maar toen hij ze toch uit zijn mond kreeg slikte ik even en aaide toen ook zacht over zijn hoofd en drukte een kusje op de zijkant van zijn hoofd. "En het is maar goed dat je me daar aan herrinderd als je het nodig vind." mompelde ik zacht voor ik zacht doorging met zijn staart aaien. Dat hij nu een staart had en oren, en ik niet betekende niet dat we niet grotendeels hetzelfde waren, en ik hem ook eigenlijk als gelijke moest behandelen. Met Calum kon ik het me toch iets minder voorstellen, omdat hij toch meer een hond was, en zo ook behandeld leek te willen worden. Niet helemaal, maar hij leek blij te zijn met een status als knuffel en loopjongen. Hij had duidelijk heel andere dingen nodig dan Ace om zich fijn te voelen, maar ook hij zou hopelijk een langzame verbetering in zijn leven zien vanaf vandaag. "Ik vind het heel fijn om zo met je te kunnen praten, met je te kunnen knuffelen en gewoon met je te kunnen zijn. Ik hoop dat je dat ook vind." zei ik zacht. Ik was hier erg onzeker over, want weer ging het over gevoelens en was ik erg bang iets verkeerds te zeggen, maar ik hoopte gewoon dat hij het snapte. De rust, de kalmte en de genegenheid deden me erg goed, net als het gevoel dat iemand dicht bij me was, gewoon dicht bij me, meer niet. Met Calum had ik toch vaak het gevoel dat ik een puppy rond had debberen, maar nu ik hier zo met hem lag was Ace dat toch echt zeker niet, zelfs al had hij een staart. Hij was evenveel een man als ik, met zijn eigen uitlaatkleppen en zijn eigen vreemde trekjes. Hopelijk zouden we hier sterker uit kunnen komen en bouwen aan een betere toekomst, waar ik echt flink mijn handen voor uit mijn mouwen ging steken, maar waarvoor ik toch wel op wat sturing hoopte van de lieve wolfsjongen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het was nooit mijn bedoeling geweest om ongehoorzaam te zijn, ik wilde Ashton niet teleurstellen, maar nu moest ik toch de consequenties aanvaarden. Ik keek hem verontschuldigend aan voordat ik toch zo ging zitten als hij dat van me wilde, met mijn kont in de lucht en mijn armen ver voor me uit. Een rilling ging door me heen en ik kreunde zacht om zijn vingers die over mijn huid en ingang gleden. Door die lichte aanraking stonden al mijn zenuwen op scherp, wachtende op meer, al wist ik dat dit alleen een strategische zet van hem was. Ik zette me schrap en kneep mijn ogen dicht toen zijn aanraking verdween. Deze zweep was in vergelijking tot de collectie die ik in de kelder had niks, maar toch deed het ding nog best pijn als er maar hard genoeg mee werd uitgehaald. Ik kreunde hoog, te hoog voor iemand met mijn stem, in pijn en genot toen de zweep voor het eerst mijn huid raakte. Het deed zeker pijn met de hoeveel kracht waarmee Ashton sloeg, maar pijn was goed. Pijn liet me licht worden in mijn hoofd en ik voelde me er wat zweverig door. Ik humde even om zijn woorden en zijn hand die over mijn huid streek, waarna ik gelijk weer in elkaar dook door de volgende klap. Mijn ademhaling werd erg zwaar en de tintelingen op de plekken waar de zweep terecht was gekomen liet me zoveel verlangen naar meer. Ik was allang blij dat ik dit kreeg dan alleen zacht gestreel zoals hij daarnet had gezegd, maar het was niet fout om ondertussen meer van Ashton te willen. Zijn woorden bij het kusje begreep ik niet helemaal, dit kon ik prima volhouden voor langere tijd dus hoefde hij niet zo troostend te klinken. Nog een kreun rolde over mijn lippen bij de volgende klap, alleen dit keer meer vervuld van pijn omdat mijn rug een stuk minder kon hebben dan mijn kont. Omdat ik het niet had zien aankomen maakte ik een half stikkend geluid toen hij me aan de halsband omhoog trok, waardoor de tranen spontaan in mijn ogen opwelde. Ik wist wel wat hij van me wilde en ik deed mijn best om overeind te komen, waarna ik me aan hem vast moest klampen gezien mijn benen in spaghetti waren veranderd door de zweepslagen. Het viel me eigenlijk allemaal heel erg mee, drie was voor mij relatief zeer weinig. Ik knikte begripvol bij zijn vraag, dit keer kon ik het goed doen voor hem. Gewillig liet ik me door Ashton weer tegen de grond aan werken en spreidde als bijna vanzelf mijn benen voor hem zodat hij er beter bij kon, wat hij ook ging doen. Dat vond ik hier wel spannend aan, ik kende hem nog niet goed genoeg in bed om te voorspellen wat hij ging doen. Waarschijnlijk kon hij dat zelf niet eens, dit was pas zijn tweede keer. Langzaam verschoof ik mijn armen weer boven mijn hoofd na zijn woorden en het tikken tegen mijn lies. Mijn ademhaling was nog steeds erg zwaar en hij had me dankzij de zweep echt tot op het randje gedreven. Hopelijk zag hij dat ook, want met een foute, of juist goede, aanraking dreef hij me over die rand. Niet dat hij me dan niet na even weer op gang kon krijgen, maar het was meer dat ik niet wist of het mocht en ik wilde niet weer straf riskeren.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Harry zijn kreunen waren voor mij nog duidelijk hoorbaar door mijn bandana en de gag heen, maar ik had zo het gevoel dat ze voor de rest van het huis zo goed als onhoorbaar waren. Door het gepijnigde deel ervan, wilde ik niet lang doorgaan, maar door zijn duidelijke genot erdoorheen deed mij rillen. Dit waren ook de redenen waardoor ik hem tussendoor wat toesprak, met medeleven, maar toch ook wel een beetje opgehitst. Ik sloeg hem nog twee keer en trok hem toen aan mijn halsband tegen mijn borst aan. Ik hoorde hem half stikken, waardoor ik hem stevig om zijn middel greep, zodat ik hem niet zou omleggen. Dat moest echt niet. Ik voelde hem aan me vastklampen, waardoor ik hem nog net iets steviger vasthield, terwijl ik hem toesprak. Hij leek het te snappen en ik legde hem voorzichtig neer. Kijk, zo'n zweep was een ding, maar ik hoefde het niet uit te buiten. Straf was een ding, maar lijden was een ander. Ik zag hoe hij direct zijn benen spreidde en ging er met een grijns tussen zitten. Hij snapte het wel, beter dan ik eigenlijk, maar dit gaf me nog een aantal meer opties om hem te plagen. Nu was het wel duidelijk dat hij een stuk dichterbij de rand was dan daarnet voor zijn zweepslagen. Ik liet mijn handen over zijn borst glijden en liet ze zo liggen dat ik met mijn duimen zacht over zijn tepels kon wrijven. Intussen kwam ik iets naar voren en liet heel langzaam met mijn heupen tegen ze zijne op reed. Hij was misschien wel dichtbij, maar ik was nog niet zo ver. Dit hielp zeker wel met mezelf zover in de mood krijgen dat ik hem zonder genade of gedachten kon nemen en het niet enorm lang meer zou duren. Zachte en langgerekte grommen verlieten mijn borst, terwijl mijn ademhaling langzaam iets verzwaarde en versnelde. "En waag het niet klaar te komen tot ik het zeg, Curly baby. Anders ga ik misschien wel op Niall's vraag om naar de kelder te verhuizen in." zei ik zacht en beginnend hees tussen de grommen door. Ik wilde hem smekend hebben, smekend om hem te nemen en smekend om te mogen klaarkomen. Ik begon iets meer met mijn heupen te draaien en te schuren tegen zijn harde lengte en heupen aan. Ik drukte mijn lippen op zijn schouder om mijn kreunen te smoren met zijn huid. Ik voelde langzaam mijn erectie komen opzetten en de druk in mijn onderbuik langzaam opbouwen. Ik verplaatste langzaam mijn lippen van zijn schouder, via zijn nek en kaak, naar zijn oor. "We hebben het bed en de muur nog over, Curly baby. Waar wil je het liefst kapot geneukt worden?" gromde ik zacht in zijn oor. Ik begon nu best heel opgewonden te raken. Ik zou hem nog een beetje oprekken, maar dat kon mooi op de andere plek. Ik had hem vier plekken beloofd, nu was het balkon niet helemaal gegaan, maar daar was het ook eigenlijk veels te koud voor. Maar nu we die en de vloer hadden gehad, en we allebei flink opgehitst waren, was het tijd om hem voor te bereiden op het echte werk en dan het beest in me los te laten. Nu had hij gister er al wel een proefje van gehad, maar nu hij nog gevoeliger was en dit allemaal een stuk gemakkelijker en handiger ging, zou het toch anders zijn. Ik wist nu zelf niet helemaal nog wat ik van mezelf kon verwachten en wat ik allemaal zou doen, maar ik ging gewoon met de flow, en dan kwam het vast goed, net als altijd tot nu toe. Nu was dat niet veel, maar ik zou het wel merken als het niet meer werkte, of als ik te ver ging.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ashton leek het nogal amusant te vinden dat ik automatisch mijn benen voor hem spreidde. Nou ja, zolang ik niets deed wat tegen hem in ging was het goed, want ik wist zeker dat ik me niet meer kon inhouden bij nog een paar klappen van de zweep. Het enige wat ik op dit moment hoorde en moest doen was stil blijven liggen met mijn armen boven mijn hoofd, ik was er alleen niet zeker over of er consequenties op stonden als ik klaarkwam zonder dat ik toestemming van hem had gekregen. Ik was in ieder geval een stuk verder dan hij en zijn aanraking hadden ondertussen ook wel een immens effect op me. Een genietende kreun rolde over mijn lippen door zijn vingers en zijn heupen die langzaam een ritme begonnen te vormen over de mijne heen. Het was te merken dat hij dit deed om zichzelf zover te krijgen, dus probeerde ik hem zo recht mogelijk aan te kijken terwijl ik kreunde. Klaaglijk wiebelde ik wat met mijn bovenlijf heen en weer om zijn woorden. Het was onmogelijk om niet te komen als hij op dit tempo door ging, maar ik wilde echt niet naar de kelder toe, de kou en ongemakkelijkheid in. Ik begreep dat Ashton me wilde laten smeken, maar het was wreed. Ik drukte mijn hoofd mijn nek in toen hij zijn lippen tegen mijn schouder aan zette en maakte een hoog, smekend geluidje. Zijn heupen die contant van beweging veranderden hielpen verre van mee en faalden er niet in mijn lichaam weer licht te laten trillen. Hij mocht er niet lang meer over doen, want dan moest ik tegen mijn wil in zijn regels in de wind slaan en dan kon ik mezelf gewoon niet meer tegenhouden. Bij zijn woorden twijfelde ik geen seconde. Gisteren hadden we het bed gehad, ook al was dit een ander bed, voor mij was de keus duidelijk. "Muur," wist ik nog aardig verstaanbaar tussen mijn zware ademhaling, kreunen en de belemmering van de gag door te krijgen. Het maakte me allemaal niet meer uit, ik wilde alleen nog dat hij me hard nam en me deze avond niet liet vergeten. Het kon me ook niet schelen of hij de taak op zich nam om me voor te bereiden, als er maar een beetje glijmiddel werd gebruikt vond ik het al best. Zijn acties en het onvermogen om te kunnen komen hadden me ondertussen wel wanhopig gemaakt, en ik bleef zacht piepen en kleine smeekbedes aan mijn lippen ontsnappen. Het was lastig om mezelf erg verstaanbaar te maken, maar hij begreep vast wel wat ik bedoelde. En anders moest hij me maar bevrijden van de gag en bandana, want ik had er geen enkel probleem mee hem hardop te smeken me te nemen, ik schaamde me er echt niet voor. "Daddy, alsjeblieft," mompelde ik terwijl ik mijn ogen sloot en alles moest geven om niet mijn heupen tegen de zijne te drukken en mijn handen door mijn krullen te halen. Mij hoorde je niet klagen als Ashton zich nu volledig liet gaan en afstand deed van al het voorzichtige tot nu toe, want ik was heel erg ongeduldig en wanhopig in de tussentijd en ik wilde hem zo graag. Ik had hem nodig om over de rand te komen en dat wist hij, hopelijk voor mij ging hij daar ook zoals ik verlangde mee om.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ace von Monroe
    Tegen al mijn princiepes in, probeerde ik Niall tegen zichzelf te beschermen. Hij was de enige die mijn leven tot een hel kon maken, maar ook de enige die dat kon veranderen. Even had het geleken of er nooit iets aan de hand was geweest. Met een klap naar de realiteit geslagen worden, was pijnlijk, maar wees me er wel op dat we dus de goede richting opgingen. Want normaal had het me totaal niet geraakt als Niall zo'n opmerking had gemaakt. Maar nu wel. Iets wat me behoorlijk bang maakte. Ik kwam in iets wat ik niet kende. Ik kwam nooit dichterbij mensen dan nodig en nu zat ik hier met Niall te knuffelen. Maar we leken het allebei hard nodig te hebben. Ik probeerde hem uit te leggen hoe ik erover dacht, maar had nogal moeite met hem vinden van de goede worden. Ik was nooit goed met worden. Maar Niall leek het wel te begrijpen. Ik sloeg mijn bijna doorzichtige kijkers naar hem op, bij de kus op mijn slaap en glimlachte zacht, waarna ik mijn hoofd weer op zijn schouder steunde. De stilte die volgde was niet zo slopend als normaal, maar ergens wel prettig. Met Niall zijn hand die door mijn vacht ging en mijn vingers die in het stof van zijn shirt haakte. Niall beschreef precies de dingen die ik hier nou ook zo fijn aan vond en glimlachend keek ik weer op, waarna ik licht knikte. Het gaf wat warms. 'Ik ook. Meer dan je, je kan bedenken.' Dit was even precies wat ik nodig had gehad. Voor het eerst voelde ik me echt een keertje welkom en niet teveel. Heel even was ik niet meer eenzaam en bedolven onder verdriet. Ik wilde dat het altijd zo zou zijn. Maar er moest hard gewerkt worden, moes dat het geval worden. Al had ik er nu wel vertrouwen in. Voorzichtig veegde ik een plukje haar uit zijn gezicht en liet ik wat ongemakkelijk mijn hand weer terug vallen. Ik moest het nu niet awkward gaan maken. Maar het had gewoon storend in de weg gehangen als je er tegenaan moest kijken.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan
    Het was gewoon goed en fijn om samen te zijn op dit moment. Ik zag hem glimlachen bij mijn kusje op zijn slaap, waardoor er ook een glimlachje op mijn gezicht verscheen. Zijn lichaam was heerlijk warm en de stilte was voor een keer wel comfortabel. Het gaf me hoop dat het toch wel goed zou kunnen komen. We hadden duidelijk nog wel een hele lange weg te gaan, maar er was een weg, die we nu rustig en voorzichtig, stapje voor stapje, betraden. Ik bleef zacht zijn staart aaien, terwijl ik probeerde toch te verwoorden wat ik nu voelde. Ik hoopte dat dit niet alles weer ongemakkelijk zou maken en zou verpesten, zoals tot nu toe wel elke keer gebeurde als ik mijn scheur opentrok. Gelukkig gebeurde dit niet en glimlachte ik toch iets meer. Het deed me heel erg goed om dit te horen, meer dan hij waarschijnlijk dacht. Het was gewoon even goed tussen ons, geen strijd, geen status, gewoon rust. Mijn houding veranderde toch een beetje toen ik zijn hand naar mijn gezicht zag komen. Ik schrok eigenlijk weer een beetje, angsthaas die ik diep van binnen was. Toch ontspande ik weer toen bleek dat hij alleen een slap plukje haar uit mijn gezicht wilde vegen. Ik glimlachte en nam voorzichtig zijn hand ik de mijne, om er een klein dankbaar kusje op te drukken. Ik wilde het niet ongemakkelijk maken, maar ik was bang dat langzaam mijn bedankjes waarde verloren, zelfs al was ik keer op keer oprecht dankbaar. Ik liet zijn hand weer los en ging verder met aaien. Dit zou hopelijk gewoon nog even kunnen duren. Mijn hoofd liet ik tegen het zijne zakken en sloot met een zacht en tevreden zucht mijn ogen. Dit was het eerst sinds een hele lange tijd dat ik echt tot rust was gekomen. Misschien was het wel gewoon een keer nodig geweest om echt een keer te barsten, om alles eruit te laten. Nu zat er nog wel wat vast, maar een heel stuk minder, waardoor ik ook weer een heel stuk stabieler was. Dat zag ik alleen als positief iets, net als dat mijn ogen waren geopend, over zowel het feit dat ik Ace en Calum eens beter moest gaan behandelen als dat ik toch echt wat rust moest zoeken zo nu en dan, wat tijd voor mezelf, om niet compleet gestoord en onstabiel te worden. "Je bent echt een schatje." mompelde ik zacht, terwijl ik net iets meer opgekruld tegen hem aan kroop, nu niet voor troost, maar voor warmte en comfort.


    Bowties were never Cooler

    Ashton Irwin
    Harry leek nu al precies te weten hoe hij me zo snel mogelijk zijn zin kon laten doen. Ik keek recht in zijn ogen en zag precies wat ik zocht, hopeloosheid en machteloosheid. Toch ging ik wel door. Zoizo wilde ik hem laten smeken en zelf was ik nog niet zo ver, zelfs al ging het nu vrij rap door zijn staat van zijn en de frictie. Ik drukte mijn lippen even tegen zijn schouder en hoorde al een beginnetje, wat me toch wel redelijk hard richting de rand joeg. Zijn lichaam begon inmiddels zacht te trillen, terwijl ik mijn heupen bleef bewegen en hem zacht, maar toch duidelijk opgehitst toesprak. Zijn antwoord werd iets tegengewerkt door de gag en bandana, maar hij zei in elk geval geen bed, daar was ik nu wel over uit. Ik grijnsde en ging nog even verder, terwijl ik mijn eigen kreunen en grommen toch ook iets moest smoren op dit moment. Nu begon hij echt te smeken. Ik verstond het misschien niet, maar de toon was heel erg duidelijk, net als het kwijl wat nu langs alle kanten ook van onder mijn bandana vandaan liep. Ik ging nog heel eventjes door, maar bij zijn laatste twee woorden en het sluiten van zijn ogen, was het tijd om te stoppen. Ik legde mijn handen onder zijn knieën en dwong hem zo die op te trekken, tot ik mijn arm er onderdoor kon steken en met wat moeite mijn andere arm achter zijn rug, zodat ik hem op mijn bed kon leggen. Toch een beetje voorbereiden, zeker omdat ik me nog iets in de hand had, leek het me wel zo aardig tegenover hem. Ik schoof mijn armen onder hem vandaar en stond op om het glijmiddel te pakken. "Zo met opgetrokken beentjes blijven liggen, Curly baby. Anders kan ik er niet bij." zei ik zacht en heel erg hees. Ik was intussen het flesje glijmiddel kwijt. Ik keek even onder het bed, waar het natuurlijk achterin lag. "Godver." vloekte ik zacht, voor ik even naar Harry keek, kwijlend en wel. Ach, waarom niet? Ik ging achter hem zitten en tilde zijn achterste nog iets meer op, dat ik er goed bij kon. Met een hand hield ik hem zo in deze mogelijk ongemakkelijke houding vast, terwijl ik met mijn andere hand wat kwijl van zijn gezicht afnam. Dan moest dat maar dienen als glijmiddel. Het was ook glibberig en plakte niet, dus dat was goed. De massageolie was me dan net iets te glibberig, want ik wilde nog wel iets van houvast hebben met mijn vieze handen. Zeker nu zou dat vitaal zijn voor ons beiden. Toen ik genoeg had keek ik hem even aan en stak toen een van mijn lange vingers met gemak bij hem binnen. Het was wel duidelijk dat zijn achteringang vaker was gebruikt, ook recent nog, maar het bleef een spier, die nu nog best gespannen voelde. "Volgens mij ben ik een spier vergeten, Curly baby. Maar die zal ik nu nog even goed losmaken voor ik je kennis laat maken met de muur." zei ik nog duidelijk erg opgewonden. Ik wilde niet lang meer wachten, waardoor ik best wel doorwerkte en een tweede vinger bij hem naar binnen stak, voor ik begon te bewegen en hem steeds iets probeerde op te rekken door mijn vingers iets naar buiten te drukken. Straks kon ik hem geheid weer masseren, maar een spier zou dan in elk geval al wel los zitten. Toch maakte me dat echt niet uit. Ik wilde hem, en vlug, maar ik wist dat ik straks echt niet lang kon wachten tot hij aan me gewend was, zoals gister, waardoor dit best noodzakelijk was om zijn pijn te verminderen en knopen te voorkomen.


    Bowties were never Cooler

    [Ik heb een nieuw rollentopic gemaakt in de hoop wat nieuwe spelers aan te trekken.
    Klik]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Aan de ene kant was ik erg opgelucht toen hij stopte, want dat betekende dat ik of even de tijd kreeg om af te koelen of dat ik eindelijk kreeg wat ik wilde, maar aan de andere kant hunkerde ik naar zijn aanrakingen en wilde ik niet dat hij stopte. Zonder tegen te werken liet ik Ashton mijn knieën omhoog drukken en me optillen, ik was allang blij dat ik dit keer wat houvast aan zijn nek kon krijgen. Dat duurde niet lang, want mijn rug raakte al snel het matras en moest ik loslaten, waarna ik mijn armen automatisch weer boven mijn hoofd plaatste. Ik bedacht me dat hij toch een ander plan had dan ik en me alsnog ging voorbereiden. Gehoorzaam hield ik mijn knieën hoog op en wachtte op een aanraking of iets wat ik moest doen. Schuin keek ik mee met wat hij aan doen was, en het leek erop dat hij weer wat kwijt was. Hoe kon het ook anders. Mijn vermoedens werden bevestigd toen hij onder het bed keek en vloekte, ik was erg benieuwd hoe hij zich hieruit ging redden. Er waren zat opties, maar de keus zei meer over hem dan mij. Ik zette me wat af van het bed om het makkelijker was voor Ashton om me vast te houden, voor mij was het een stuk minder gemakkelijk, maar dat gaf niet. Het werd al snel genoeg duidelijk wat hij van plan was toen hij met zijn vingers langs mijn gezicht ging. Dat kon ook, al had ik gedacht dat hij de olie ging gebruiken. Andere momenten had ik het goor gevonden, maar daar was ik nu veel te ongeduldig en wanhopig voor. Mijn rug kromde zich tegen mijn wil in en een diep geluid kwam uit mijn keel toen Ashton een vinger bij me naar binnen bracht. Het deed geen pijn, daarvoor was ik al veel te vaak genomen, het was ook nog maar een vinger. Ik kreunde als antwoord op zijn woorden en liet het over me heen komen, als het had gemogen had ik met zijn bewegingen mee bewogen. Het oprekken voelde ik pas echt door de volgende vinger die hij toevoegde, maar ook hier deed het niet bepaald pijn. Dit was noodzakelijk, dat wist ik wel, alsnog werd ik dit flink zat. Ik kon Ashton hebben, dat wist ik zeker en ik wilde hem ook hebben. Ik wist niet tot hoeveel vingers hij wilde gaan, want ik kon dit echt niet langer volhouden en tenzij hij wilde dat ik hier en nu kwam, moest hij ophouden en me nou eens tegen die muur aan drukken. Dat probeerde ik hem duidelijk door wat heen en weer te schuiven met mijn heupen en hem vol pure wanhoop aan te kijken. Ik durfde mijn armen niet te verplaatsen in de angst dat ik dan helemaal niks meer kreeg. Zoals hij al had gezegd kon hij me ook gewoon achterlaten en voor zichzelf zorgen, maar we waren nu allebei al zo ver dat ik niet dacht. Toch nam ik het risico niet en kneep voor zolang deze zoete marteling nog duren mijn ogen dicht, want ik moest elke vezel in mijn lichaam gaan richten op niet komen tot hij me toestemming gaf. En dat ging zeker niet makkelijker worden hoe langer dit duurde.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Gelukkig werkte Harry gewoon goed mee, want ik was nu zo ver dat ik niet meer wilde stoppen om hem op zijn plek te zetten. Ik zag zijn rug krommen zodra ik een vinger bij hem binnen bracht. Ik sprak hem nog eventjes toe, voor ik zonder pardon een tweede vinger bij hem inbracht en rustig begon te bewegen. Ik zag hem me compleet wanhopig aankijken en wat met zijn heupen schuiven, voor hij zijn ogen sloot. Ik stak er nog een vinger bij en begon nog even voor ik de vierde erbij zat. Nee, hij mocht van mij nogsteeds niet klaarkomen, nog heel even wachten, maar hij was nu wel klaar. Als bijna mijn hele hand bij hem binnen kon, zelfs al was die niet zo breed, paste mijn lid er ook wel in. Ik liet mijn vingers zitten en bewoog ze langzaam wat van binnen naar buiten, terwijl ik hem met mijn andere hand teruglegde op het matras en nog wat van zijn kwijl op mijn hand nam, maar dit keer om nu met zachte kreunen mijn eigen lengte goed in te smeren ermee. Het moest wel nog een beetje kunnen glijden, zelfs al was hij opgerekt. Toen ik eenmaal redelijk tevreden was ermee, haal ik mijn vingers uit hem, en gaf hem letterlijk maar een seconde om bij te komen voor ik in een keer redelijk hard bij hem naar binnen stootte. Ik greep met een hand zijn kont vast en wrong mijn andere hand achter zijn rug, om hem zo ook in een keer hard tegen mijn borst te trekken, en daar te houden. Hij was niet heel afgrijselijk strak meer, maar dat kon me echt niets schelen, hij was meer dan strak en warm genoeg rond mijn lid. "Benen om mijn middel, Curly baby, en niet loslaten. Je mag komen zodra ik de juiste plek te pakken heb. Niet faken, want dan sta je de vakantie droog." gromde ik tegen hem. Op dit moment meende ik alles, al zou ik het ook weer terug kunnen nemen, maar niet in deze situatie. Ik zat net iets te ver in mijn rol daarvoor, en het beest was al te veel los. Nog een klik en het slot was open en Harry kon morgen niet meer lopen. Ik vroeg hem namelijk zijn spieren in zijn benen aan te spannen, terwijl ik meedogenloos zijn achteringang zou mishandelen. Mishandelen was misschien een groot woord, maar ik ging zeker niet voorzichtig zijn en gewoon doorgaan tot ik ook klaar was. Nu was ik niet heel ver van de rand, dat zeker niet, maar hij was nog een stuk verder en ik ging zijn prostaat zoeken niet langer rekken dan nodig. Waarschijnlijk kostte het een paar stoten, en hopelijk was dat genoeg om ons even ver te krijgen, anders moest ik hem morgen echt overal heen dragen, of gewoon loopjongen spelen voor de jongen die zijn bed niet uit kon. Het leek mij in elk geval een makkelijk dagje, wat er ook gebeurde. Een massage hier en daar en misschien nog wel een spelletje, maar een dagje rust zou ook wel een keertje goed zijn. Kon ik ook wat inspiratie opdoen voor de vakantie, misschien wat dingetjes aan hem voorstellen, of misschien wist hij nog wat leuks. Maar dat was allemaal zorg voor morgen. Zodra hij zijn benen om mijn middel sloeg, zou ik hem hard tegen de muur tegenover het bed drukken en hem als een gewetenloos beest nemen, zonder nog ergens anders aan te kunnen en willen denken.


    Bowties were never Cooler

    Calum Hood

    Met een zucht loop ik naar de ruimte waar Niall en Ace zijn. Langzaam doe ik de deur open en steek mijn hoofd om de hoek. De twee lagen tegen elkaar aangeplakt in een warme knuffel en ik voel de grote teleurstelling naar binnen kruipen. " Ace" Zeg ik zachtjes. Ik bijt op mijn lip en ik kijk omlaag. " het spijt me van net. Ik had niet naar je moeten uitvallen want jij kunt er ook niets aan doen. Het was alleen." Ik slik even. Het was moeilijk om mijn zwaktes toe te geven. "Het was teveel info voor me. Ik " ik zucht en kijk hem aan terwijl tranen beginnen te druppen. " ik heb gewoon te weinig hersenen en hoe ik ook mijn best probeer te doen dan vergeet ik weer wat of ik reageer zo omdat het niet goed doordringt" zeg ik hem. Ik kijk weer weg. Hij dacht vast dat ik dit vertelde voor medeleven maar dat was het totaal niet. Ik wilde gewoon een keer begrepen worden en als Ace misschien wist dat het allemaal wat langer duurde bij me dat we dan makkelijker met elkaar om konden gaan. "En ik had me ook gewoon moeten inhouden met de woede' geef ik toe.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Harry Styles
    Ashton had duidelijk een verkeerd idee van wat ik wel en niet kon hebben. Op twee vingers kon ik hem al hebben, maar vier kon ik op dit moment niet hebben omdat ik al zo dichtbij was. Ik deed een kleine poging mezelf zo op zijn vingers te schuiven dat hij mijn prostaat zou raken, dit was een hele vervelende hoek om dat voor elkaar te krijgen dus stopte ik er ook snel weer mee. Het was al moeilijk te garanderen dat ik niet ongevraagd klaarkwam en zo hielp ik mezelf niet, ik was gewoon zwaar wanhopig voor een klein beetje ontlading van de opgebouwde frustratie. Ik voelde hem me steeds verder oprekken en reageerde gelijk op zijn aanraking door mijn rug weer plat tegen het matras aan te leggen. Half opende ik mijn ogen toen zijn vingers weer langs mijn gezicht gingen en keek toe hoe hij zichzelf ermee insmeerde. Ik maakte een ongemakkelijk geluidje toen Ashton plots zijn vingers uit me haalde, het lege gevoel was onwennig na een tijdje vol te zijn geweest. Dat werd alleen al snel verholpen toen hij hard in me stootte en ik ondanks de gag luid vloekte. Mijn ademhaling was onmogelijk snel en zwaar geworden en zodra hij me naar zich toe trok klemde ik mijn armen om hem heen met mijn nagels diep in zijn rug alsof hij mijn laatste redding was. Op een manier was hij dat ook, maar goed. Hij zat zo diep in me en liet me zo ontzettend vol voelen dat ik hijgend mijn voorhoofd even tegen zijn schouder aan moest leggen om bij te komen. Zijn woorden verbaasden me, het was niet eens in me opgekomen om te faken en zelfs als ik het had bedacht, ik was een verschrikkelijke acteur en was het de moeite niet waard om te proberen. Gehoorzaam sloeg ik mijn benen om zijn middel en hield mezelf dicht tegen hem aan gedrukt. Met mijn nagels kraste ik licht over zijn rug heen, ik ging genoeg aan vanavond overhouden wat zichtbaar was, dan was het zo eerlijk als hij er ook iets aan overhield. Ongeduldig als ik was begon ik heen en weer te bewegen met mijn heupen, wat ervoor zorgde dat meerdere kreunen weer over mijn lippen begonnen te rollen, maar het was verre van genoeg. Ik had meer nodig, en snel. Zacht begon ik weer half onverstaanbare smeekbedes in zijn oor te fluisteren. Het kon me geen flikker schelen dat ik morgen niet in staat zou zijn om te kunnen lopen, het enige wat ik nu wilde was dat hij me zo hard nam dat hij elke kans wegnam op een seconde zonder pijn morgen. Als ik hem lief aankeek wilde hij me vast wel dragen, want ik sloot mezelf niet op in mijn kamer. Iedereen wist dan wel wat er hier gebeurde, zo zwak dat ik mijn bed niet verliet wilde ik niet lijken. Daarbij stond er morgen voor mij niet zoveel op de agenda en kon ik grotendeels wat rondhangen. Een dag alleen maar knuffelen sloeg ik zeker niet af, ik wilde gewoon niet in mijn eentje zijn. Ik pinde mijn nagels wat dieper in zijn schouderbladen om Ashton wat meer aan te sporen en hopelijk zonder verdere discussie eindelijk te krijgen wat ik al die tijd al van hem wilde.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Ik voelde hoe Harry zijn nagels diep in mijn rug zette en eigenlijk direct toen ik het zei voelde ik zijn benen om mijn middel. Ik voelde hem wat ongeduldig bewegen, wat niet allen zijn kreunen, maar ook een flink gegrom van mijn kant opleverde. Dat was genoeg om alles te laten gaan, meer dan genoeg. Ik greep hem nog iets steviger vast en klom stapte toen van het bed, om Harry meteen hard tegen de muur te drukken en mijn tanden in de zachte huid van zijn nek te zetten. Mijn handen zette ik naast zijn lichaam en begon in een keer hard en meedogenloos hem van achter te nemen. Mijn grommen werden luider tegen zijn huid en mijn tanden beet ik er net iets harder in vast. Ik voelde zijn nagels in mijn rug, wat me alleen maar meer aanzette om hem nog harder te nemen. Ik verplaatste een hand naar zijn schouder, om hem met elke stoot nog eens hard omlaag te drukken, zodat ik nog dieper in hem kwam en ik heel snel naar de rand werd gejaagd. Mijn gegrom werd luider, al werd het gesmoord door zijn huid, en mijn stoten werden onregelmatiger en slordiger, al bleef ik er wel zo veel mogelijk kracht achter zetten. Morgen zou Harry echt niet meer kunnen bewegen, laat staan lopen, zonder dit te voelen. Ik zou hem in elk geval de komende tijd hem niet meer hoeven oprekken. Ik bleef zo hard mogelijk gaan, maar kreeg het langzaam ook erg moeilijk. Mijn ademhaling was heel onregelmatig en ik zou het waarschijnlijk niet lang meer volhouden, maar waarschijnlijk een stuk langer dan verwacht. Het voelde nog veel beter dan gister, misschien ook wel omdat het nieuwe eraf was en ik me nu echt comfortabel begon te voelen in deze rol. "Kom voor me, Curly baby." gromde ik mogelijk net iets te luid en net iets te hees toen ik zijn huid even los liet, en zo hard mogelijk in de hoek stootte die ik van gister had weten te onthouden. Ik was er dan nog niet helemaal, maar hij had genoeg gesmeekt. Ik bleef juist in die hoek stoten. Hopelijk zou ik hem zo over de rand trekken, en trok hij me mee. Sommigen zouden zeggen dat dit vreemd was, ongehoord en alleen kwam door niet geuite seksuele frustraties van zijn kant, maar wij wisten wel beter, veel beter. Ik bleef maar gaan, mijn dierlijke ruwheid helemaal op hem te botvieren. Morgen konden we samen misschien wat leuke dingen uitzoeken om te doen, misschien ook net iets minder ruw voor de verandering, maar dat konden we dan wel beslissen. Morgen zou in elk geval een dagje vrij van dit alles zijn. Of Harry moest het heel graag willen, maar twee dagen achter elkaar en het vooruitzicht op meer was wel genoeg, toch? Ik wist het eigenlijk niet, maar inmiddels stond ik ook maar erg gammel op mijn benen en rustte heel ons gewicht op mijn staart, wat wel ging, maar dat ging ik morgen voelen, net als de krassen op mijn rug. Het remde mijn tempo of ruwheid zeker niet. Als ik een leeuw of tijger was geweest had ik hem opengereten, maar gelukkig voor hem was ik een walabi en zou hij er vanaf komen met een flink zeer achterste, wat spierpijn en blauwe plekken, maar ik was nog niet klaar met hem tot we allebei klaar waren gekomen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Dit was precies zoals ik het fijn vond, hard en zonder enkele vorm van genade. Het soort waardoor ik dagen niet kon lopen zonder pijn en de markeringen op mijn lijf niet weg leken te gaan, zoals met de bijtafdruk die nu ongetwijfeld in mijn nek stond door zijn tanden. Ik was blij dat Ashton niet deels roofdier was, want dan had hij zo mijn nek kapot gebeten bij mijn slagader. Kreunend klampte ik me beter aan hem vast en zette daarbij mijn nagels dieper in zijn huid, al verloor ik tussen zijn stoten door mijn grip soms, die diepe krassen veroorzaakten in zijn rug en die zeker weten gingen bloeden. Nu besteedde ik daar maar weinig aandacht aan, ik was iets te druk bezig met mijn hele lichaam ervan te weerhouden om toe te geven aan het genot dat hij me bracht. Een hoog geluid rolde over mijn lippen toen hij me bij mijn schouder verder omlaag op hem dwong, het was eerlijk waar lang geleden dat iemand zo verschrikkelijk diep in me had gezeten. Zelfs zonder dat hij mijn prostaat raakte voelde dit geweldig en genoot ik hier intens van. Voor Ashton leek dat ook zo, door de manier waarop zijn ademhaling in een hoog tempo versnelde en hij niet meer zo gericht leek te werken. Dat nam niet weg dat hij het niet nog steeds voor elkaar kreeg mijn lichaam te laten schokken met elke stoot en dat het haast fysiek pijn begon te doen dat ik niet klaar mocht komen. Ik stond op het punt mijn hart en ziel weer uit te stortten in het smeken toen ik zijn woorden hoorde, ik nog geen kik geven voor hij al vol mijn prostaat raakte. Dat deed het voor me, de toestemming en de overgevoelige zenuwen die hij raakte lieten me gedempt tegen zijn schouder aan gillen terwijl mijn hele lijf zich tot het uiterste aanspande en ik hard kwam. Trillend door de impact bleef ik tegen hem aan hangen. Mijn spieren werkten absoluut niet meer naar behoren maar toch deed ik mijn best mijn grip niet te verliezen en te vallen. Nu had Ashton me nog vast, maar als hij ook kwam durfde ik niet te zeggen of hij me dan nog kon houden. Ik was even compleet van de wereld en kreeg niets meer door behalve de warmte tegen me aan en het diepgewortelde gevoel van extase en de dopamine die door me heen raasde. Wazig keek ik uit mijn ogen en als hij nu iets tegen me zou zeggen hoorde ik het waarschijnlijk niet. Dit gebeurde wel vaker na seks, dat ik de tijd nodig had om weer tot mezelf te komen voor ik ook maar ergens op kon reageren. Sommige schrokken daar wel van, dat ik niet reageerde op aanrakingen of stemgeluid en keek alsof ik niets zag, al had ik het idee dat juist Ashton het wel zou begrijpen. Anders kon ik hem alsnog gerust stellen als het weer ging, die tijd kon namelijk nog wel eens verschillen. De adrenaline die door mijn aderen stroomde zorgde ervoor dat ik nu nog geen enkel teken van vermoeidheid toonde, maar als dat was uitgewerkt en na alle gebeurtenissen van vandaag stortte ik gewoon in. Godzijdank kon ik uitslapen, en dat hopelijk ook nog eens in de armen van de hybride.


    Because I love him, do I need another reason?