• Five maffia masterminds and their hybrid pets living in a luxury villa in London. Anything could happen...





    In een grote villa in Zuid-West London zit het hoofdkwartier van de beruchtste bende van Europa, van de wereld eigenlijk. Iedereen weet het, maar niemand durft er ook maar binnen te vallen. Dat is namelijk zeker het laatste wat je ooit zal doen. Terwijl het bovengronds een prachtige villa is met alle luxe die je, je kan voorstellen, liggen eronder de meest verschrikkelijke en gevreesde martelkamers ter wereld. Als je hier op uitnodiging komt zal je er niets van merken en als je hier zonder uitnodiging komt zal je er nooit meer uit ontsnappen. In de villa wonen de meest gevreesde criminele meesters ter wereld. Iedereen weet dat zij erboven staan, maar ze hebben niets om het concreet te maken. Het zijn spinnen in een crimineel web en weten precies hoe elke draad trilt en hoe die uitwerking zal zijn. Hun duizenden onderdanen door heel Europa, met takken door de hele wereld heen, kunnen met een knip van hun vinger vervangen worden als ze op een of andere manier uitvallen. Toch leven ze hier enigsinds normaal, voor zover dat kan. Natuurlijk is de materiele luxe van het huis niet de enige luxe waarvan zij genieten. Naast hun duizenden maffia onderdanen, hebben ze elk een persoonlijke slaaf, een hybride, een kruising tussen een mens en een dier. De een heeft spitse oortjes en een dikke pluimstaart als die van een vos, terwijl de ander lange slappe oren heeft en een vrolijke kwispelstaart als die van een hond, en allemaal hebben ze een halsband met hun naam erop en die van hun baas. Jaren geleden zijn mensen gaan experimenteren met het mixen van mens en dier, wat in deze tijd succesvol is gelukt. Mensen houden hybriden als huisdieren, of meer huisslaven. Ze doen alle taken in huis en slapen in een mand. Soms hebben ze een vriendelijk eigenaar die ze als gelijke behandelt, maar dat komt nog zelden voor. Ook bij de maffia zijn het gewoon slaafjes die worden afgedankt, of afgemaakt, als ze onbruikbaar worden. Ze hebben een eigen kamertje, niet veel groter dan een politiecel met een bed, wc, wasbak, spiegel, douche en een luikje waar eten en drinken doorheen komt, met een deur naar de gang en de slaapkamer van hun persoonlijke meester. De ene zal strenger zijn voor zijn slaaf dan de ander, maar het blijven huisdieren van maffialeden, dus daar zullen altijd risico's aan hangen. Maar misschien zijn de hybrides wel meer voor hun meesterss dan alleen slaven, of misschien zoeken juist de slaven wel steun bij elkaar, wie weet.


    • Rollen•
    • Niall Horan • Maffia-CEO • C_A_L_M_
    • Zayn Malik • • •
    • Liam Payne • • •
    • Harry Styles • Maffia-Martelbeul • Stywin
    • Louis Tomlinson • Labrador-Hybride • Styson

    • Michael Clifford • Maffia-Computernerd • ZaynJavaddMalik
    • Luke Hemmings • • •
    • Calum Hood • Duitse Herder-Hybride • IrishNialler
    • Ashton Irwin • Walibi-Hybride • C_A_L_M_

    • Ace Mitchell von Monroe • Wolf-Hybride • ZaynJavaddMalik


    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: Hybrides zijn slaven en zullen dus niet snel als gelijken behandelt worden. Als dat wel gebeurt waarschijnlijk alleen in het geheim. Relaties beginnen niet zomaar en nooit zal alles koek en ei zijn in de villa van maffiabazen.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 72 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Alleen C_A_L_M_ of Styford maken nieuwe topics aan.

    Op het overtreden van al deze regels staat na 3 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    • Het Begin •
    De ochtend breekt langzaam aan in de villa. Iedereen begint rustig zijn dag en mogelijke taken. De vakanties worden misschien nog wat verder uitgeplant en vriendschappen geheeld, die eerder spanningen hebben ondervonden.

    [ bericht aangepast op 27 dec 2014 - 21:53 ]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het was doordacht van me om eerst aan zijn benen te beginnen, zo kon ik alles rustig opbouwen voor ik iets uithaalde waarvan ik zeker was dat Ashton het niet kon hebben zonder me terug op mijn plek te dwingen. Eerst bleef ik hem gewoon braaf kammen en hield een hand op zijn andere been om wat steun te houden, maar na een tijdje begon ik er het fijne van te krijgen en streelde ik heel zacht over zijn huid onder het kammen. Die zachte strelingen werden met de tijd iets dwingender en mijn hand verplaatste steeds iets richting zijn binnenbeen. Ik grijnsde toen hij ongemakkelijk heen en weer begon te bewegen, dus gaf ik een kneepje in zijn huid voor ik verder ging. Langzamerhand kwamen mijn vingers terecht in zijn lies, waar ik heel licht overheen ging met mijn vingertoppen en ondertussen heel rustig doorging met kammen. Ik humde zacht toen zijn vingers door mijn haar gingen en er aan trokken. Erg vond ik het niet, ik had zelfs liever dat hij er wat harder aan trok, maar dat liet ik Ashton zeker niet merken. Ik vroeg hem onderdanig of ik het goed deed en glimlachte om de grom die bij zijn knik kwam, blij dat ik het al uit hem kon krijgen. Om nog iets verder te gaan drukte ik een kus op zijn heup en rilde lichtjes om de grom die een stuk rauwer klonk dan eerst. Toen ik klaar was dit been ging ik over op de volgende en elke keer als ik de kans kreeg hield ik mijn lippen gevaarlijk dicht bij zijn kruis, gewoon omdat ik het kon. Bij zijn woorden trok ik een wenkbrauw, hij mocht het ook best zelf doen hoor. Toch werkte ik sneller door met minder plagen, want hoe sneller dit voorbij was, hoe beter. Ik kon wel aan hem horen dat hij op het punt stond me te overvallen en ik wilde voor nu nog een klein beetje zeggenschap hebben. Net op het moment ik klaar was met zijn been begon hij weer te spreken, ik kon niet ontkennen dat ik wat begon te glunderen toen hij me lieverd noemde. Heel even rustte ik mijn hoofd tegen zijn onderbuik aan en drukte een kus op zijn huid. "Datzelfde geld voor mij, Ash," zei ik zacht, al was ik niet helemaal zeker of ik het eens was met het beste vriend gedeelte, de gevoelens die ik nooit eerder had toegelaten verwarden me gewoon ontzettend. Ik ging weer recht zitten en begon aan het laatste beetje van mijn werk, tenminste, als hij zijn staart aan de shampoo wilde overlaten. Zoveel geduld had hij namelijk volgens mij niet om dat ook nog af te wachten. Mijn ogen gleden over zijn lichaam en ik beet licht op mijn lip voor ik naar de hybride op keek. "Je had me gisteravond echt wel mogen waarschuwen dat je zo groot bent, dan had ik me op zijn minst wat beter kunnen voorbereiden," zei ik zacht met een brutale glimlach. Ik spoelde de kam voor de laatste keer om en legde die samen met het glas water terug op zijn nachtkastje. Met grote onschuldige oogjes keek ik naar hem op voor ik een vederlicht kusje op zijn lengte drukte, waaraan ik duidelijk kon zien dat dit alles Ashton niet koud had gelaten. Ik was er eigenlijk best trots op dat hij niet alleen mij zo ver kreeg, maar dat het andersom ook ging. Nadat ik was teruggetrokken leunde ik weer achterover en steunde met mijn handen achter mijn lichaam aangezien ik op mijn knieën zat, zodat hij een prima beeld van me kreeg en er hopelijk eindelijk iets zou gebeuren behalve zinloos gekloot.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ace von Monroe
    Zodra Niall me op zijn bed had gezet, liet ik me op mijn zij vallen en krulde ik mezelf op tot een balletje en fauwde ik mijn handen voor mijn oren. Het was gewoon ranzig en ik werd er nog misselijker van dan ik al was. Dit ware dingen die je niet van andere wilde weten, laat staan horen. Ik kneep mijn ogen dicht, tot ik Niall zijn hand ik mijn haar voelde. Langzaam opende ik mijn ogen en trok ik mijn handen weg. Voor eht eerst in mijn leven keek ik hem niet emotieloos of vol haar en nijt aan. In plaats daarvan glimlachte ik minuscuul klein naar hem. Zei veder niets en wende snel mijn blik weer af toen Calum binnen kwam. Zijn jaloerse blik ontging me niet, maar ik vond hem onterecht. Dat hij zichzelf nu altijd in de problemen werkte en daardoor vaker de dupe was dan ik, was niet mijn fout. Het was dan ook nie dat ik er verder aandacht aan besteden, want de funzige geluiden kwam nog steeds bij me binnen en ik moest tegelijkertijd op Niall letten die met de reden kwam voor dit gesprek. Lang bleef ik stil en was het enige wat ik deed naar hem luisteren, terwijl ik naar de muur staarde. 'Ik hoop het.' Fluisterde ik uiteindelijk zachtjes. Maar ik betwijfelde het. Gister avond had hij zo oprecht en eerlijk geleken, precies over hetzelfde en vandaag had hij Calum zijn achterwerk nog aan gort geslagen. Ik keek op naar Niall en slikte moeizaam.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Calum Hood

    Niall knikte naar me ten teken dat ik mag blijven staan en ik zie dat ace zich op het bed oprolt. Tuurlijk had ik een keer stiekem erop gelegen voor ik het verschoonde .aar dat was toen hun in ierland verbleven. Niall kijkt ons aan en begint te vertellen wat hij kwijt wilt. "Ik heb jullie gevraagd te komen omdat ik naar aanleiding van de afgelopen dagen, misschien zelfs weken, maanden, en jaren, aan het denken ben gezet. Daarom ben ik er ook een paar uurtjes tussenuit geweest om even op een stille en veilige plek na te denken. Ik heb over val alles en nog wat nagedacht, maar kwam tot de conclusie die ik al veel eerder had moeten trekken: Jullie zijn twee van de belangrijkste figuren in mijn leven en zo heb ik jullie zeker de laatste tijden niet behandeld. Ik wide gewoon graag weten of er dingen zijn die jullie graag verbeterd of aangepast willen zien. De benches zullen in elk geval verdwijnen, net als de halsbanden als er een passende vervanging voor is gevonden, want ik ga jullie absoluut geen brandmerken aandoen, en de zweepslagen verdwijnen ook. Ik blijf jullie baas, maar eerder als directeur over zijn werknemers, dan als keizer over zijn slaven. Ik wil het echt goed den en goed maken voor jullie jongens, maar ik heb gewoon niet zo'n goed idee hoe ik dat voor elkaar moet krijgen." Eindigt hij en het blijft stil. Rustig laat ik langzaam alles door dringen. " ik hoop het" Zegt Ace. Na vijf minuten reageerde ik pas omdat het langer duurde voor het echt werd begrepen. " M maar de rest dan. Ik bedoel het hoort toch zoals het nu is dat kan toch niet zomaar veranderd worden?' Vraag ik zacht. Ik was nog nooit in een ander land geweest dus voor mij was het idee dat dit overal gewoon zo was.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Ashton Irwin
    Ik genoot van het gekam en de liefde die hij me gaf door zijn geplaag heen. Toch moest hij erg oppassen, want ik was op dit moment op het punt dat ik hem bij een verkeerde actie van hem zou stoppen met zijn haren aaien en hem er hardhandig mee sturen. Hij was zijn grenzen echt aan het opzoeken en kreeg het zo echt hard terug, want ik ging niet over me heen laten lopen. Gelukkig deed hij wel wat ik hem vroeg om door te werken en minder te plagen. Net voor hij aan mijn kruis zou begonnen, en deze situatie compleet om zou slaan, stopte ik hem nog een paar lieve woordjes toe, die ik gelukkig ook terugkreeg. Maar toen begon hij aan mijn schaamhaar. Mijn staart zaten vaak geen beestjes en anders waste ik die er morgen wel uit. Ik had echt geen zin meer om langer te wachten, want hij werd ook weer beetje brutaal. Dat zou ik er straks wel uit krijgen. Zijn brutale grijns maakte dat nog eens duidelijk. Hij had geluk dat hij nog niet klaar was met kammen, want anders had hij echt een groot probleem gehad. Nu had hij alleen later een groot probleem, letterlijk en figuurlijk. Zijn kusje deed me weer zacht grommen, maar gelukkig liet hij zich daarna achterover zakken. Zonder schaamte liet ik mijn ogen over zijn lichaam glijden. Hij was de mijne, dus waarom zou ik niet even van dit uitzicht genieten nu ik het nog kon. Mijn ogen bleven hangen bij zijn kruis, waar wel duidelijk was dat ik wel de leiding had en hem zo voor me op zijn knieën kon krijgen, wat hij al zat, maar goed. Ik aaide nog even door zijn krullen, voor ik die toch stevig vast greep en hem dichter naar me toe trok, maar net ver genoeg weg, dat hij niets kon uithalen. "Dus, Curly baby. Het is tijd voor een keuze: Bed, Vloer, Balkon, of tegen de muur." zei ik voor ik met mijn vrije hand over zijn gezichtje streelde. "Ik zou maar kiezen, want dit is de laatste keer vannacht dat je iets te zeggen hebt." zei ik met een scheve grijns. Mij maakte het weinig uit, want ik ging hem tot wel doen gillen zo hard hij kon. Misschien was het niet zo aardig tegenover de anderen hier, want zelfs met een gag was hij enorm luid geweest. Ik zou hem zo wel mijn bandana ombinden, maar ik had zo niet het gevoel dat het veel zou uitmaken. Ik spande mijn hand iets verder aan, waardoor ik nog iets harder aan zijn haren trok. "Of overal? Maar dan moet je morgen niet zeuren over spierpijn, Curly baby." zei ik plagerig, terwijl ik met een hand vast mijn bandana losmaakte. Mijn krullen vielen eigenlijk direct voor mijn gezicht, maar heel erg was het niet, want het los zetten van mijn krullen, wakkerde ook mijn wildere kant wat aan. Ik schudde even het haar uit mijn ogen en keek naar de jongen die op zijn knieën voor me zat, maar als het aan mij lag niet voor lang meer. Toch zou ik hem eerst laten smeken, lang en echt hopeloos, tot op het punt dat hij zou denken dat ik hem niets meer zou geven. Misschien was ik een beetje wreed, maar goed, dat mocht ook wel na zijn geplaag en zijn eerdere acties. Hij zou het wel merken wat ik in gedachten had, maar uiteindelijk zou hij krijgen wat hij wilde en duidelijk nodig was. Nu was ik nog op hem met mijn bandana in mijn hand en zijn haren stevig in de andere. Als hij slim was schoot hij op, want dan kreeg hij sneller wat hij wilde, maar ik wist niet of hij al op het punt was om zo makkelijk toe te geven, al zou je denken van wel met zijn fysieke toestand op dit moment.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2014 - 11:20 ]


    Bowties were never Cooler

    Niall Horan
    Ik vertelde hen wat tot me was gekomen in de kerk. Ik wist het gewoon even niet meer en wilde graag hun hulp met het verbeteren van onze relatie. Het was vrij moeilijk om het onder woorden te brengen. Toen ik klaar was bleef stil zitten, wachtend op antwoord van de twee hybrides. Bij Ace zijn woorden brak ik een klein beetje, maar ik snapte het wel. Ik had hem nu niet echt geldige reden gegeven om mijn woorden te geloven, hoe erg ik ze ook meende. Ik knikte bij zijn woorden en bleef stil wachten tot Calum ook zijn mening had gegeven. Toen hij dat gaf wist ik dat ik gelijk had gehad over zijn toevoegingen, maar hij moest ook weten waar hij aan toe was. "Veel kan verandert worden. We zullen alleen moeten uitvogelen hoe het wel sociaal geaccepteerd kan en hoe niet. Zonder registratie kunnen jullie inderdaad niet rondlopen, want dan gaan jullie direct naar het asiel of het laboratorium. Ik heb wel eens gehoord over tattooages of chips, maar dat is aan jullie om te beslissen wat jullie prettig vinden. De halsband mag natuurlijk ook, maar met een goed alternatief hoeft dat echt niet meer. Ik zou het fijn vinden als jullie dingen als het huishouden blijven doen, maar dingen als drinken pakken, een kruik maken, of administratie doen kan ik ook prima zelf. Ook zullen er meer vrijheden komen die vanzelfsprekend horen te zijn, die jullie al veel eerder hadden moeten krijgen. Zelf drinken en eten pakken, zonder toestemming binnen de hekken, doen wat jullie willen in je vrije tijd. Als jullie meer voorstellen hebben, hoor ik het graag. Natuurlijk kan ik niet alles veranderen, maar hopelijk zal dit het prettiger maken voor jullie." zei ik rustig voor ik een hand door mijn haren haalde. Ik keek even naar de jongens en zag hoe Ace erbij zat. Zelf hoorde ik die twee al, laat staan wat hij hoorde. "Ik zal Harry even vragen of het zachter kan en anders in de kelder." zei ik voor ik opstond en naar de juiste slaapkamer liep. Het geluid bleek uit Ashton zijn kamertje te komen, maar goed. Ik klopte hard aan en wachtte toen twee seconden voor ik de woorden luid uit mijn keel liet komen. "Jongens, mag het zachter? Of kunnen jullie het anders in de kelder voortzetten? Ik heb er geen problemen mee dat jullie het doen, maar ik hoor het in mijn kamer." zei ik luid door de deur heen. Daarna liep ik maar weer snel terug naar mijn kamer, in de hoop dat het beter werd, maar ik hoefde die twee echt niet naakt te zien. "Willen jullie nog wat drinken? En zal ik voor jou, Calum, de zalf pakken en voor jou, Ace, het ontsmettingsmiddel?" vroeg ik, in de hoop ze toch iets af te kunnen leiden van de neukpartij een paar deuren verderop.


    Bowties were never Cooler

    Calum Hood
    "Veel kan verandert worden. We zullen alleen moeten uitvogelen hoe het wel sociaal geaccepteerd kan en hoe niet. Zonder registratie kunnen jullie inderdaad niet rondlopen, want dan gaan jullie direct naar het asiel of het laboratorium. Ik heb wel eens gehoord over tattooages of chips, maar dat is aan jullie om te beslissen wat jullie prettig vinden. De halsband mag natuurlijk ook, maar met een goed alternatief hoeft dat echt niet meer. Ik zou het fijn vinden als jullie dingen als het huishouden blijven doen, maar dingen als drinken pakken, een kruik maken, of administratie doen kan ik ook prima zelf. Ook zullen er meer vrijheden komen die vanzelfsprekend horen te zijn, die jullie al veel eerder hadden moeten krijgen. Zelf drinken en eten pakken, zonder toestemming binnen de hekken, doen wat jullie willen in je vrije tijd. Als jullie meer voorstellen hebben, hoor ik het graag. Natuurlijk kan ik niet alles veranderen, maar hopelijk zal dit het prettiger maken voor jullie." Met grote ogen kijk ik hem aan. Dat zou betekenen dat ik vaker naar buiten mocht. Meer vrijheid en noem maar op. Ik begin te glunderen. Hij meld dat hij even naar Harry vraagt om stiller te zijn. Daarna komt hij terug en sluit de deur.Willen jullie nog wat drinken? En zal ik voor jou, Calum, de zalf pakken en voor jou, Ace, het ontsmettingsmiddel?" Dankbaar knik ik stil. Ik was een beetje nerveus. Hij zei wel dat alles ging veranderen maar dan waren er nieuwe regels en gedoe. Ook was ik bang dat hij boos werd omdat mijn broek en boxer vies waren. Ik zou het wel merken. Dat mijn halsband eraf mocht zou heel fijn zijn.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Harry Styles
    Gehoorzaam werkte ik wat sneller toen Ashton het van me vroeg, geduld was toch niet mijn sterktste punt, ook al kon ik hem dan wat meer plagen. Bij zijn lieve woorden leunde ik wat tegen hem aan en gaf hem hetzelfde terug, waarna ik een klein kusje op zijn warme huid gaf en verder ging met mijn werk. Om hem nog een beetje uit te dagen voor ik niks meer kon maakte ik mijn bewegingen heel licht en bijna onvoelbaar. Ondertussen keek ik naar hem op en zei dat hij me gister best had mogen waarschuwen, om brutaal te grijnzen. Het was zeker dat hij me sowieso flink aan ging aanpakken, maar met een klein beetje opstandigheid kreeg ik al helemaal wat ik van hem verlangde. Zodra ik bijna klaar was met kammen drukte ik mijn lippen heel kort tegen zijn lengte aan en legde daarna de spullen van het kammen weg. Ik leunde achterover met mijn handen net achter mijn benen om Ashton een goed zicht te geven op wat van hem was. Ik was volledig de zijne en dat mocht hij weten ook. Een tevreden glimlach verscheen om mijn lippen toen ik zijn blik over me heen voelde gaan en ik genoot ervan dat hij nog steeds door mijn haar aaide, al klaagde ik ook niet toen hij zijn vingers er erg stevig doorheen vlocht en me naar zich toe trok. Ik beet wat op mijn lip door zijn voorstel en leunde in zijn aanraking terwijl ik nadacht. Mijn eerste instinct was om voor de muur te kiezen, want het idee alleen al dat de hybride me er tegenaan drukte liet me al trillen. Toch bleef ik nog even stil om mijn keuze nog eens te overwegen, maar er een ontsnapte een piep aan mijn lippen toen hij wat harder aan mijn haar trok. Het wond me alleen teveel om erover te klagen. Mijn ogen werden groot door zijn woorden die volgden, dat was te aanlokkelijk om af te slaan, dan nam ik de spierpijn voor lief. Mijn handen lagen nu op mijn bovenbenen doordat hij me naar voren had getrokken en ik schraapte heel licht met mijn nagels over mijn eigen huid, wat me liet rillen. "Overal," antwoordde ik hem stilletjes, zonder enige vorm van brutaliteit of dominantie in mijn stem. Als ik wilde krijgen wat ik nodig had kon ik beter naar zijn regels handelen en braaf doen wat hij wilde. Ik keek toe hoe hij zijn bandana uit zijn haar haalde en die in zijn vrije hand hield, ik kon wel raden waarvoor die gebruikt ging worden, maar ik kende Ashton nog niet goed genoeg op dit vlak om er zeker van te zijn. Afwachtend keek ik naar hem op, maar kon er niks aan doen dat ik in de lach schoot vanwege Niall's stem die opeens door de deur klonk. Het was nu niet aan mij om die vraag te beantwoordden, ik had hier niks over te zeggen, dat was aan Ashton. Ik ging liever niet naar de kelder, want het was daar echt ijskoud, al was er echt geen manier waarop ik compleet stil zou kunnen zijn. Maakte niet uit wat de hybride daarvoor gebruikte, ik was nooit stil geweest in bed en zou dat ook nooit zijn, zelfs niet als hij dreigde, dan nog was het onvermijdelijk.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ace von Monroe
    Ik wist maar heel slecht wat ik hiervan moest vinden. Gister had ik hem echt geloofd. Hij had me hoop gegeven en deze nog groter gemaakt door te doen of hij echt om me gaf door me naar het ziekenhuis te brengen. Ik was er echt in gaan geloven dat hij wilde veranderen. Dat ons welzijn hem toch iets kon schelen. Maar die hoop en vertrouwen had hij er met een klap uitgeslagen op het moment dat zijn zweep Calum zijn achterwerk had geraakt. Calum had het waarschijnlijk verdient, maar het gaf wel aan dat er voor Niall geen andere uitweg leek te zijn. Zodra het er op aankwam vergat leek hij het allemaal te vergeten. Kwaad keek op toen Calum zijn mond opentrok. 'Meen je dit serieus?' Vroeg ik spottend. 'Niall verteld je net dat hij waarschijnlijk je achterwerk niet meer aan gort gaat slaan. Je meer vrijheid krijgt en hij aardig tegen je gaat doen en jij vind dat het zo moet blijven omdat dat hoort.' Ik kwam overeind en keek de andere hybride giftig aan. 'Het hoort niet! Begrijp je dan niet dat wat ons aan word gedaan niet normaal is?' Serieus, nog even ik zou zelf een zweep pakken. Niall bleef maar doorgaan over veranderingen en ik lachte schamper toen hij met een alternatief kwam voor de halsband. 'Tuurlijk, ik wil dolgraag de reden van mijn geweldige leven, permanent op mijn lijf hebben staan.' Ik wist dat ik nu niet redelijk meer was. Dat Niall het allemaal goed bedoelde, maar het werd me gewoon even te veel. Niall verdween om ervoor te zorgen dat Ashton en Harry wat stiller zouden zijn, maar het zou niet uitmaken. Dit geluid zou voor altijd in mijn hoofd rond blijven spoken en me er niet alleen aan herinneren dat die twee seks met elkaar hebben, maar ook aan het feit dat het zo dus ook kon. Totaal het tegenovergestelde en Niall maakte zich druk over het feit dat we zijn drinken niet meer zouden halen. Zodra Niall terug kwam, stond ik op. 'Als je wat nodig heb hoor ik het wel.' Zonder pardon en antwoord te geven op zijn vraag liep ik langs hem heen. Ik was net snel genoeg, zodat hij de tranen in mijn ogen niet had kunnen zien. Ik liep rechtstreeks naar de tuin en kroop daar in mijn oude hondenhok.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Calum Hood

    Ik zag Ace kwaad naar mij kijken toen ik mijn woorden en twijfels had uitgesproken. 'Meen je dit serieus' Vraagt hij met een spottende ondertoon, mijn staart stopt met zwieren en gaat gespannen naar achteren. Niall verteld je net dat hij waarschijnlijk je achterwerk niet meer aan gort gaat slaan. Je meer vrijheid krijgt en hij aardig tegen je gaat doen en jij vind dat het zo moet blijven omdat dat hoort.' Hij komt omhoog en kijkt me giftig aan. 'Het hoort niet! Begrijp je dan niet dat wat ons aan word gedaan niet normaal is?' Hij keek me echt kwaad aan als of ik dood moest, misschien meost dat van hem. Ik voel de spanning in mijn lichaam toe nemen en ik ontbloot mijn tanden even kort. 'Ik weet niet beter dan dit Ace. Weet ik het hoe het ergens anders aan toe gaat. Ik ben nog nooit buiten dit huis geweest. Ik ben nog nooit in een ander land geweest zoals jij Ace. Moet ik dat dan allemaal maar weten of ruiken. Ik ben misschien niet de slimste, aardigste of weet ik het wat maar je kunt niet verlangen dat ik het beter moet weten terwijl dit is hoe ik mijn hele leven geleefd heb. Dat je je baas als God moet aanschouwen en alles moet opvolgen omdat je anders straf krijgt' Zeg ik hem fel terug en mijn oren steken fier overeind van woede en het gevoel van aanvallen. Ik wist dat ik echt moest oppassen met wat ik zei, zeker met Niall erbij. Maar dat Ace van mij verlangde dat ik dit beter wist dan dat ik nog nooit had mee gemaakt trok ik niet. 'Tuurlijk, ik wil dolgraag de reden van mijn geweldige leven, permanent op mijn lijf hebben staan.' I Zegt hij sarcastisch naar Niall. 'Als je wat nodig heb hoor ik het wel' Zegt Ace en loopt weg. Met mijn nagels in mijn handpalmen, mijn staart straks naar achteren, mijn oren overeind en mijn tanden bloot kijk ik woest rond. Als iemand één verkeerde opmerking maakt zou ik hem flippen. Ik was er zo klaar mee. Het was veel te verwarrend voor me en mijn hersenen konden het niet verwerken waardoor momenteel echt alles maar dan ook echt alles door elkaar liep en ik niet meer logisch kon denken of reageren.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Niall Horan
    Een flinke ruzie begon tussen mijn hybrides, waarvan ik eigenlijk niet meer het idee had dat ik het in de hand kon houden. In Ace was iets geknapt, waardoor ik nu echt bang van hem werd. Ik wist gewoon niet zo goed meer wat te doen. Ik bleef in doodse stilte zitten tot Ace was weggestormd en Calum duidelijk geïrriteerd achter bleef. Ik had het allemaal goed bedoeld, maar blijkbaar was het eer eens fout gevallen. Ik kon ook echt niets goed doen. Ik had beter gewoon weg kunnen blijven. Dan waren ze beter af geweest. Ik zuchtte en stond op om Calum zacht achter zijn oren te kriebelen. "Ga maar rustig met je buik op mijn bed liggen. Dan haal ik de creme even." zei ik tegen hem, voor ik naar buiten keek en Ace daar in het hondenhok zag liggen. Ik vond het toch wel sneu. Ik zou zo wel de verwarming erin aanzetten en misschien wel even naar hem toe gaan. Ik wilde niet dat hij boos was of zich slecht voelde, maar ik wilde ook niet dat hij daar alleen in de kou zou liggen als ik er iets aan kon doen. Ik liep nu toch maar eerst naar de badkamer om de creme voor Calum zijn bips te halen. Onderweg liep ik nog wel even naar beneden om vast de verwarming in Ace zijn hondenhok aan te zetten. Calum zou niet dood faan aan twee minuutjes wachten. Straks zou ik nog wel even naar Ace gaan, maar ik had daarvoor een paar dingen te doen: Calum verzorgen en wat dingen in de vuilstort gooien. Ik kon het net zo goed direct doen voor mijn emoties weer de overhand kregen. Ik had in totaal 1 zweep en twee benches, allemaal in mijn kantoor. Die gingen dus mooi weg, nu direct. Als ze me dan niet geloofden, zou ik het maar moeten bewijzen. We moesten het samen goed hebben en ik had daar een grote hand in, want ik was degene die het meeste mis deed. Dat was niet alleen tussen ons drieën, maar met ons allen in dit huis. Ik was gewoon een verschrikkelijk en egoïstisch mens. Ik verdiende al het goede wat ik had niet. Ik zuchtte en liep terug naar mijn kamer en mijn andere hybride. "Calum, wees alsjeblieft niet zo boos. Kalmeer alsjeblieft een beetje en laat het gaan. Straks stop ik je lekker in als je dat wil en morgen geen ontbijtdienst." zei ik voor ik op het randje ging zitten en wachtte tot hij er klaar voor was. Ach, zijn broek was vies, maar bloed ging er in de was wel uit. Vroeger zou hij ervoor op zijn kop hebben gekregen, maar hij kon er niets aan doen en het was eigenlijk mijn eigen schuld, dus ik zou hem verzorgen en lekker instoppen. Hij probeerde het echt, maar snugger was hij zeker niet, waardoor hij alsnog vaak in de problemen kwam, maar goed. Het was geen slecht jong.


    Bowties were never Cooler

    Calum Hood.

    Ik voelde dat Niall niet echt wist wat hij aan moest. Normaal zou ik allang een fikse tik gehad hebben en in de bench gegooid zijn. Niall liep naar me toe en kriebelt me achter mijn oor waardoor ik een klein beetje rustiger word.Ga maar rustig met je buik op mijn bed liggen. Dan haal ik de creme even." Zegt hij. Ik knik even simpel en trek mijn broek omlaag. Door de pijn verminderd mijn woede weer een beetje maar alsnog was ik flink pissig op Ace. Niall loopt weg voor waarschijnlijk de creme en ik laat me zachtjes op bed neer leggen. Het bed was heerlijk zacht. De deur gaat open en ik uik dat het Niall is. "Calum, wees alsjeblieft niet zo boos. Kalmeer alsjeblieft een beetje en laat het gaan. Straks stop ik je lekker in als je dat wil en morgen geen ontbijtdienst." Ik frons even kort, dit was een totaal andere Niall. " maar Niall. Ligt het dan echt echt allemaal aan mij? Ik kan er toch ook niks aan doen dat ik nog nooit ergens anders dan dat vreselijke asiel en hier ben geweest. Dat kan hij me gewoon niet kwalijk nemen" Zeg ik iets wanhopig en een snik verlaat uit het niets mijn mond. Misschien had Ace wel gelijk maar ik hoorde nooit verhalen van buiten het huis. Alleen als mensen op bezoek kwamen zag ik anderen anders ook niet. Maar misschien had ik gewoon veel te fel gereageerd in de hoop een keer gelijk te hebben om een keer geknuffeld te worden en te horen dat het niet mijn schuld was en dat ik er niks aan kon doen. Het leek me slim om morgen als Ace ook bij gekomen was om dan sorry te zeggen. Vlug veeg ik wat tranen weg van mjjn gezicht. Niall hoefde niet te weten wat er in mijn hoofd gebeurde. Al zou hij dan wel zien dat ik er niks aan kon doen omdat mijn hersenen gewoon prut waren.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Ashton Irwin
    De jongen was duidelijker nog niet helemaal uit wat hij wilde. Ik voelde hem wel wat meer naar me toe leunen, waardoor ik hem eigenlijk direct wat naar achter trok. Hij moest gewoon netjes op de plek blijven die ik hem had aangewezen, of ik zou hem gewoon aan mijn bed binden en daar achter laten tot morgen ochtend. Ik had naast mijn bandana ook nog mijn halsband die hier ergens lag, dus het kon wel als hij zich niet zou gedragen. Ik trok nog iets harder aan zijn haren om hem een beetje aan te sporen sneller na te denken, maar toch kreeg ik nog wel een ideetje ervan. Ik zag zijn nagels over zijn huid gaan en voelde hem rillen. Zijn woorden deden me grijnzen, niet alleen door wat hij zei, maar ook hoe hij het zei. Het hielp erg met mijn staat van zijn en gaf me een heel goed gevoel. Ik wil hem eigenlijk net op zijn benen trekken, om hem daarna met zijn buik tegen de muur te drukken, maar het universum had duidelijk andere ideeën. Ik luisterde naar Niall zijn woorden en keek wat ongemakkelijk naar Harry, die ik nog steeds aan zijn haren vast had terwijl hij op zijn knieën voor me zat. Harry keek mij even afwachtend aan, wat dus betekende dat er geen antwoord werd gegeven en ik wachtte tot Niall weg was gelopen tot ik weer een kleine grijns op mijn gezicht liet zien. Gister was hij ook verre van stil geweest, maar het zou wel een stuk beter zijn met zo'n ding in zijn mond, en misschien nog mijn bandana erover voor extra stilte. Da was het in elk geval een stuk stillen, waarschijnlijk even stil dan als ik het niet zou doen in de kelder. Ik boog me voorover zodat mijn lippen zacht Harry zijn oorschelp streelde. "Als de jongens van huis zijn doen we het zonder, Curly Baby, waar we er maar zin in hebben." fluisterde ik zacht, haast als belofte, in zijn oor. Daarna ging ik toch weer recht staan en trok hem omhoog aan zijn haren voor ik hem wat ruw op zijn buik op mijn bed duwde. Ik zette mezelf weer voorzichtig op zijn bovenbenen en kneep zachtjes in zijn kont. Ik greep mijn halsband van het nachtkastje en legde die samen met mijn bandana op zijn rug. Daarna gleden mijn handen zacht over zijn armen, tot ik bij zijn polsen kwam. Daar boog ik weer wat voorover en drukte een kusje op zijn schouder. Vandaag werd dan wel ruwer dan gister, maar wat liefde kon echt nog wel. "Blijf je zo even netjes liggen, Curly baby? Dan ga ik even wat halen om alles iets te dempen." zei ik zachtjes tegen de jongen, voor ik toch enigsinds hardhandig zijn polsen naar zijn kont trok. Daar bond ik ze vast met mijn halsband, niet extreem strak, maar strak genoeg om te zorgen dat hij ze no-way los ging krijgen, tot ik het wilde. Ik pakte mijn bandana en bond die voor nu even over zijn ogen, dat hij hier hulpeloos zou blijven liggen. Nu zou hij dat zoizo wel doen, had ik het gevoel, maar hem net iets hulpelozer maken kon weinig kwaad... Toch? Ik klom daarna van hem af en stal nog een kusje van zijn lippen. "Ik ben zo terug, Curly baby." zei ik zacht voor ik dan toch richting zijn kamer liep om in zijn lades te gaan snuffelen naar iets wat hopelijk de meeste geluiden zou kunnen dempen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het was gewoon een lastige keuze die Ashton me had voorgelegd, daar kon ik niks aan doen. Hij vond alleen dat ik er te lang over deed en voelde ik al snel weer een harde ruk aan mijn haren, al was dat voor mij lang zo erg nog niet. Terwijl ik de opties nogmaals overwoog schraapte ik met mijn nagels over mijn bovenbenen, de lichte pijn die het veroorzaakte was prettig en deed me rillen. Ik bleef een sadist, en niet alleen op de manier waarop de meeste mensen het opvatten. Uiteindelijk was de hybride degene die me het verlossende voorstel gaf alle opties te combineren, waar ik maar al te gretig zachtjes mee instemde. De manier waarop ik het zei leek hem nogal goed te doen, wat erg positief was. Want hoe zekerder hij werd over zichzelf hiermee, hoe minder bang hij hoefde te zijn om me pijn te doen. Ik had wat dat betreft een hele hoge pijngrens, mede dankzij de adrenaline op het moment zelf. Ik had het gevoel dat hij me net omhoog wilde trekken toen Niall op de deur klopte en vroeg of het wat zachter mocht en of we anders naar de kelder konden. Deze liet ik aan Ashton over, ik was nu niet in de positie om dat soort vragen te mogen beantwoordden, al dacht ik wel dat hij wist wat ik liever wilde. Na even boog hij zich naar me toe en beet ik op mijn lip toen zijn warme adem tegen mijn oor aan sloeg. Ik knikte instemmend, om weer wat tegen hem aan te leunen. Voor hem zou het ook een stuk leuker zijn als hij me luid en duidelijk kon horen smeken en gillen, daar was ik zeker van. Ik liet een hoge piep horen toen hij me plots aan mijn haren overeind trok en vervolgens weer op mijn buik op het bed belandde. Hij kwam zoals net op mijn bovenbenen zitten en ik maakte een klaaglijk geluid bij het kneepje in mijn kont, het deed minder zeer dan eerst maar was nog zeker wel gevoelig. Toch liet ik hem, als het echt pijn ging doen liet ik dat merken. Ik humde zacht om het kusje op mijn schouder en knikte gehoorzaam bij zijn woorden. "Ja, Daddy. Ik zal braaf zijn," mompelde ik zacht. Eigenlijk had ik ontzettend de neiging iedereen dwars te zitten en zo luid te zijn dat ze het een halve kilometer verderop nog konden horen en compleet tegen alles wat Ashton me opdroeg in te gaan, maar ik zag het nog wel. Eerst maar eens zien hoe goed hij het gezag had. En anders had hij goede ogen genoeg om de opstandige twinkel in mijn ogen te spotten. Een zachte grom rolde over mijn lippen door zijn hardhandige aanpak om mijn polsen aan elkaar te binden en zuchtte toen zijn bandana weer voor mijn ogen werd gebonden, alsof ik op dit moment überhaupt nog niet hulpeloos genoeg was. Zacht kuste ik hem terug en luisterde hoe hij de kamer uit liep. Ik voelde me echt heel kwetsbaar nu, hij kon zacht genoeg lopen om me compleet te verrassen en daar kreeg ik de kriebels van. Goede kriebels weliswaar, want hier was die onzekerheid juist goed, voor mij dan. Ondanks het kwetsbare was het een goed iets om het onverwachte uit te proberen, vooral omdat ik zo stukje bij beetje leerde wat ik van Ashton kon verwachten.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ace von Monroe
    Ik was zo kwaad. Niall leek eindelijk een beetje het lich te zien en Calum smeekte hem nog net niet op zijn blote knieën om het te laten zoals het was. Serieus, wat was er mis met die jongen. Het was ook het moment dat het zwart voor mijn ogen verscheen en ik in een keer uitviel. Ik was er gewoon zo klaar mee. Helemaal toen Calum zijn tanden naar me ontbloten en tegen me in ging. Niemand ontbloten mijn tanden naar me en ik had echt de neiging hem bij zijn keel te grijpen. Helemaal toen hij mij de schuld begon te geven. 'Kijk om je heen idioot. Alleen hier in huis is al het verschil te zien, van hoe het ook kan.' Kijk, dat hij niet anders wist ala. Maar ik kon niet begrijpen dat hij dacht dat het normaal was dat zijn reet aan gort werd geslagen zodra hij weet ik veel wat deed. Iemand met gezond verstand moest dat toch snappen. Helemaal omdat hij de enige was waarbij dat regelmatig gebeurde. Maar ik wist dat als ik hier te lang in zou blijven hangen ik hem helemaal zou flippen en liep daarom maar zonder pardon de kamer uit met gebalde vuisten. We wisten allebei dat ik een stuk sterker was en als ik eenmaal zou beginnen met slaan, ik niet meer zou stoppen totdat het hem vataal werd. Met een klap gooide ik de tuindeur open en verstopte ik mezelf in het hondenhok. Toen ik hier net kwam, was dit een soort van mijn kamer. Gewoon omdat ik niet te hanteren was en binnen alles sloopte. Nu kwam ik hier alleen nog maar als ik me kut voelde. Wat opzich toch nog best vaak was. Het verbaasde me dan ook niets dat na een tijdje de verwarming aanging, omdat Niall waarschijnlijk wist waar ik zat. Ik wachten dan ook het moment af dat hij zou komen, maar hij kwam niet. Ik fauwde mijn armen om mijn benen en verstopte mijn hoofd tussen mijn knieën. Natuurlijk was ik het minst belangrijk. Liet Ace maar lekker wegrotten. Ik was het wel gewent.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan
    Ik ging naast Calum zitten, die gelukkig wel gewoon was gaan liggen, en trok voorzichtig zijn broek omlaag. Het was wel duidelijk dat zijn korsten aan zijn boxer waren gaan kleven, waardoor ik nu alles weer open trok. Dat wilde ik liever niet, maar hij zou zich hopelijk wel beter voelen, als de crème eenmaal op zijn billen zat. Zacht begon ik zijn gehavende billen in te smeren met een dikke laag crème. "Maak je er geen zorgen om dat, Calum. Je had beter kunnen weten, maar als je sommige tekenen over het hoofd ziet, mis je dat alles al snel." zei ik terwijl langzaam al het rode verdween van zijn bips en maakte plaats voor de witte kleur van de crème. "Blijf zo maar even liggen. Als je in slaap valt is het geen ramp. Zolang je de crème maar goed laat intrekken. Dan helpt het, het beste." zei ik tegen de jongen voor ik het laatste stukje van zijn billen insmeerde. Ik veegde mijn handen af aan een handdoek die nog op de grond lag, en aaide nog eventjes door zijn haren. "Rust maar wat, Calum." zei ik tegen hem voor ik toch naar beneden liep om te kijken hoe het met Ace ging. Hopelijk was hij iets gekalmeerd en tot zichzelf gekomen. Zacht trippelde ik naar beneden en liep de tuin in. Het was steenkoud, maar goed. In stilte liep ik naar het hondenhok en hurkte daar neer bij de ingang. Ik zag Ace opgekruld zitten. "Acey? Gaat het weer een beetje?" vroeg ik voorzichtig, terwijl ik mijn hand in het hok stak en zacht over zijn hoofd aaide. "Ik weet dat Calum niet heel pienter is en dat hij af en toe gewoon zijn mond moet leren houden, maar dat zal niets veranderen aan de veranderingen. De zooi is weg en ik hoop dat we toch een betere relatie kunnen opbouwen." mompelde ik zachtjes. Ik kon beter misschien mijn mond houden, zoals altijd, maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar om nu helemaal stil te blijven tot ik wist waar de jongen het meeste mee zat op dit moment.


    Bowties were never Cooler