MSV - Askroth [4] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Topic 2
Topic 3
Nieuwe Topic!

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 11 nov 2014 - 15:37 ]

Epialthes was verbaasd toen hij geschreeuw hoorde. Hij wist dat de anderen nu toverstokken kregen en besefte dat het spektakel zou losbarsten.
Hij wandelde naar een verlaten huisje, opende fluitend de deur en keek nieuwsgierig rond.

[ bericht aangepast op 28 sep 2014 - 16:24 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Moon voelde plotseling een brandende pijn en ze viel op de grond. Haar rug kromde en ze slaakte een kreet.

Every villain is a hero in his own mind.

Daisy kreeg een stok overhandigd van Brian en hield deze stevig vast, voor ze er een zwiep mee gaf en er vuurwerk uit tevoorschijn kwam.

Brian schrok zich dood toen er een vuurpijl uit haar stok ontsproot, die tegen Jurgen aankwam en de lucht in vloog. Het lichaam zweefde omhoog, maar zijn geschreeuw ging verloren in het geklapper van haar vuurwerk. In de verte zag hij het lichaam weer naar beneden vallen en hij was blij dat Daisy het niet meer kon zien.

Every villain is a hero in his own mind.

Sam en Ablaze keken naar de deur waar iemand net door kwam lopen.

'Hallootjes.' Epialthes zag een naakte vrouw liggen, wier schouder bloedde. 'Wat een gezelligheid hier.'

Every villain is a hero in his own mind.

Li bukte toen er een vuurpijl op hem afschoot en knielde neer bij Moon. Ze gilde en hij zocht koortsachtig naar een verwonding op haar lichaam, maar ze kronkelde in zijn armen.
'Zoe!' riep hij en hij staarde in de verte, waar ze met haar stok zwaaiden en triomfantelijk lachte. 'Maak dit ongedaan!'
Ze schudde haar hoofd.
' Ik ben niet gek.'
Li legde Moon voorzichtig weer in het zand, stond op en griste een stok van de grond die zojuist nog in Jurgens bezit was geweest. Hij vuurde gouden lichtstralen af op Zoe die ze wist te pareren.
Hij bleef echter met vloeken strooien en omdat Zoe alleen de tijd had om ze te ontwijken of te pareren, kon ze zelf geen aanvallen doen. Li wist de afstand tussen hen te verkleinen en raakte haar uiteindelijk in de borst. Ze viel neer in het zand. Ze staarde hem aan, niet in staat haar armen en benen te bewegen. Li gooide de stok van Jurgen in het zand en stortte zich bovenop haar. Hij had geen zin meer om dit met woorden op te lossen en zijn geduld was opgeraakt.
Hij raakte haar waar hij haar maar raken kon met zijn vuisten, tot Zo"e hem van zich afduwde en naar haar stok zocht. Li zette zijn voet op haar vingers, voelde het kraken en hoorde haar schreeuw, maar het kon hem plotseling niet meer schelen. Ze was te ver gegaan. Ze was nu echt te ver gegaan.
' Ik zou je moeten doden!' riep hij.
'Maar dat durf je toch niet,' gilde ze door haar tranen heen.
Hij wist dat het waar was en daarom bond hij haar vast, zonder de vloek op te heffen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dus?' gromde Ardaneus.
'Wat moet ik daarmee?'

'Jij kan toch toveren? Dan kun je toch wel eten toveren?' suggereerde Eva.

Ignatius grijnsde bij het spektakel dat voor hem plaatsvond. Li overmeesterde Zoë en sloeg haar in elkaar, waardoor zij haar stok verloor en Ignatius herkende die meteen.
Hij stapte naar ze toe en terwijl Li met Zoë bezig was, raapte Ignatius zijn stok van de grond om vervolgens in zijn handen te klappen.
'Spectaculair, Li, werkelijk spectaculair.'

Moon rilde, maar was blij dat Li zich eindelijk eens van een andere kant liet zien.

Every villain is a hero in his own mind.

Hermes zakte in elkaar en legde zijn handen op zijn hoofd, stilzwijgend kijkend naar het zand.

Tomas en Adrienne hadden een lange wandeling gemaakt omdat ze graag samen wat tijd wilden doorbrengen. Halverwege waren ze ene Zet tegengekomen en ze hadden besloten hem mee terug te nemen naar de anderen. Echter konden ze de weg niet meer terugvinden en daarom hadden besloten een berg te beklimmen om te zien of ze het dorp konden terugvinden.
Tijdens hun klim kreeg Tomas een stenen boog in het oog. De lucht ertussen leek te glinsteren en nieuwsgierig keek hij ernaar. Adrienne liet haar hand in de zijne glijden.
‘Doe maar voorzichtig,’ zei ze zachtjes.
Tomas zag dat de bovenkant kapot was en om een of andere reden voelde hij de behoefte om er stenen bovenop te stapelen. De stenen kleefden aan elkaar en de glinstering werd heviger.
‘Volgens mij is het een portaal,’ zei Tomas, die zoiets eens eerder in zijn leven had gezien. ‘Misschien brengt het ons terug naar huis.’
Adrienne wilde protesteren, maar hij kneep in haar hand. ‘Vertrouw me.’
Hij stapte naar voren en verdween door het portaal, en kwam weer thuis.

Every villain is a hero in his own mind.

Li snoerde Ignatius de mond met een monddoodbezwering, omdat hij geen zin had om naar hem te luisteren. Hij torende boven Zoe uit die hem zowel woest als angstig aankeek. Hij richtte zijn staf vervolgens weer op Zoe en zag hoe haar lichaam van de grond kwam en stuiptrekkend omrolde. Ze gilde van de pijn terwijl Li met een verbeten uitdrukking op zijn gezicht toekeek.

[ bericht aangepast op 13 okt 2014 - 22:03 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ablaze keek hem ongeinteresseerd aan.
' Ja?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes