[200] When Generations meet - HP - Topic 1 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 29 juli 2014 - 17:41 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Leora schreef:
(...)

Haha ik lach me dubbel' vertel dat maar ja xd

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

James Potter

'Heel erg zelfs. Ik en Fred hebben er heel erg gebruik van gemaakt. Het kwam redelijk vaak van pas, ook.' Ik grijns trots en haal mijn hand weer automatisch door mijn haar.
'Nou...' zegt hij als hij begint te vertellen over Fred. 'Hij heeft.. net zo bruine ogen als mij, is even lang, net zo knap als mij maar ik ben natuurlijk knapper dan hem.. zijn haren staan precies net als die van mij nu en uh, oh ja. Het is mijn identieke tweeling.' Ik grijns bewonderend, Als tweeling kan je waarschijnlijk inderdaad goede grappen uithalen. Double trouble.'En ik denk dat ik en Fred dit jaar wel concurrentie hebben als het gaat om de beste foppers van heel het school. Jij zei dat jij en drie andere jongens de grootste foppers van deze school waren, zei je, hmm?' Ik grijns breed en knik.
'Ja echt wel. Sirius, Remus, Peter en ik zijn vast beter dan jullie. Als zij tenminste mee zijn gekomen naar deze tijd... Als het tenminste jouw tijd is. Zullen we anders op zoek naar Fred en Sirius en de rest? We kunnen niet hier uren blijven staan in de hoop dat ze langslopen.' zeg ik en ik haal weer mijn hand door mijn haar.

(Misschien kunnen ze nog iemand tegen komen oid)

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Campbell Saunders

Verbaasd keek ik op toen de coupe deur weer geopent werd. Deze keer stond er een kleine jongen met bange grijze ogen in de deur opening. ‘Heei, heb jij soms een- een meisje met fel oranje haar langs zien komen met een overvolle koffer?’ ik wilde mijn hoofd schudden maar voordat ik de kans er toe had doemde al een blondharige jongen in de coupedeur die de jongen voor hem met een harde klap op de grond duwde. ‘Wie zei dat ik klaar met jou was; Auron.’ Ik keek verbaasd naar de jongen met diezelfde grijze ogen als de jongen die op de grond lag. Draco Malfoy. De jongen die bekend staat als de moordenaar van Albus Perkamentus. Hoewel de jongen hem nooit vermoord had; daar was hij te laf voor. Hij liet Severus Snape zijn vuile klusjes opruimen.
‘Ik zou het fijner vinden als je me rustig in deze coupe liet zitten waardoor jijzelf dit jaar niet begint met allermaal problemen; Draco.’ Nu pas leek Draco mij in het vizier te krijgen. ‘Wie ben jij nou weer?’ zei hij heel wat dapperder dan hij werkelijk was. Ik kon dat zien aan zijn ogen zowel zijn houding. Ik wist dat dit het jaar was dat hij de opdracht zou hebben om Albus Perkamentus om zeep te helpen. Ik zou deze hele gebeuren van dichtbij kunnen bestuderen. Dichterbij om de meest geheime mysteries op te lossen behalve de achterliggende liefde die tovenaren geloofde. Dat was nonsens. Ik stond op en stak mijn hand uit. ‘Campbell Saunders. Slytherin.’ Ik zag hem verbaasd van mijn gezicht naar mijn hand staren waarna hij hem toch twijfelend aannam. ‘Draco Malfoy.’ Mompelde hij.
‘Fijn je te leren kennen, Draco. Maar nu zou ik graag wat alleen tijd met mijn neef willen. Dus als je ons even met rust zou willen laten dan zie ik je vanavond wel weer in de common room.’ Ik gebaarde met mijn hand naar de deur waar hij twijfelend van Ralf naar mij en de deur keek. Het was zo grappig om te zien hoe mensen konden twijfelen. Zelfs als je een tovenaar was. Als ik iets wist van macht over iemand uitoefenen is om ze een idee te geven dat hun zelf de touwtjes in handen hadden. Dat ze dachten dat ze zelfstandig waren en hun een keuze hadden. Konden hun veel weten dat hun geen enkel vorm van een keuze hadden bij mij? Nee; als ze uiteindelijk niet deden wat ik wilde zouden ze ervoor boeten terwijl ze nooit zouden weten dat ik het was. Nog niet. Pas wanneer ik werkelijk de macht had. Na Zweinstein zou ik net zoals Vilijn een tijd undercover wezen. Alle mysterieuze duistere magie aanschouwen tot ik meester word. Meester van het kwaad; de gevreesde persoon ooit. Zelfs meer dan Voldemort.
Draco liep de coupe uit en sloot hem netjes. Braaf; dacht ik in mijzelf. Ook al begreep hij het zelf nog niet; hij wist dat ik macht over hem had. Het was op de manier van articuleren en bekijken. Het was spelen en nemen. Er gleed een glimlach op mijn gezicht die als aardig en behulpzaam door mensen werd beschouwd. Ik stak mijn hand uit naar Ralf; ‘Gaat het?’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell lijkt van buiten zo aardig maar van binnen is hij zo afschuwelijk :o

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

-

[ bericht aangepast op 25 juli 2014 - 23:45 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ralf Auron

Een lichaam kwam achter me vandaan en duwde me met een harde klap de grond neer waar ik pijnlijk op landde. Ik draaide ne zo om zodat ik op mijn rug lag en liet mijn armen pijnlijk voor mijn gezicht hangen. Mijn rug en zij tintelde door de harde klap mrt de grond. Waar heb ik hem aan te danken? Echter ben ik er gewend aan geraakt, maar toch blijft het afschuwelijk.
‘Wie zei dat ik klaar met jou was; Auron.’
Hoorde ik Draco zeggen. Ik bleef maar stil liggen en net wilde ik toch maar iets zeggen wat mijn einde wel oon betekenen, maar de onbekende jongen was me al voor.
 ‘Ik zou het fijner vinden als je me rustig in deze coupe liet zitten waardoor jijzelf dit jaar niet begint met allermaal problemen; Draco.’ zei hij. Kende hij Draco?
‘Wie ben jij nou weer?’ niet dus. De jongen stond op en dtak zijn hand naar Draco uit.
‘Campbell Saunders. Slytherin.’ oh. Fantastisch ik ben in een coupé, lig op de grond met twee zwadderaars naast me. Wat zou een ware gryffindor nu doen? Juist. Opkrabbelen en tegenspreken. Draco uitdagen, beledegen, voor mezelf opkomen en dan wegwezen. Maar jammer genoeg ben ik niet zo. Nog steeds ben ik erg nieuwsgierig naar waarom ik überhaupt een gryffindor ben.
‘Draco Malfoy.’ Mompelde Draco.
 ‘Fijn je te leren kennen, Draco. Maar nu zou ik graag wat alleen tijd met mijn neef willen. Dus als je ons even met rust zou willen laten dan zie ik je vanavond wel weer in de common room.’
Ik keek verbaasd toe toen Campbell naar de deur gebaarde. Draco keek mij en Campbell even aan voordat hij de deur uit liep en weg ging. Man, ik was die Campbell erg dankbaar.
Hij glinlachte naar mij en stak zijn hand naar me uit.
‘Gaat het?’
Ik twijfelde even aangezien het een zwadderaar was, maar ik ben niet zo een persoon die op andersmans afdelingen beoordeeld. Eigenlijk lijkt Campbell me erg aardig; hij heeft me geholpen met Draco.
Ik greep zijn hand vast en liet hem me helpen om weer rechtop op te staan.
'Ja, dankjewel.' Bedankte ik hem.
'Maar die Draco gaat heus niet stoppen om achter me aan te zitten..' mompelde ik en keek hem even aan.
'Ik ben trouwens Ralf. Uh, Ralf Auron.' Stelde ik me licht onzeker voor en stak mijn hand naar hem uit. En toen pas merkte ik dat ik Campbell nog nooit eerder op deze school gezien heb.


Omg dit gaat fataal aflopen met Ralf. Hij gaat Campbell zijn hand schudden; dat betekend dat er een soort duivel aan Ralf gaat koppelen die zijn leven "zeg maar" gaat verwoesten. Arme, arme Ralf

[ bericht aangepast op 26 juli 2014 - 21:38 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Hij greep naar mijn hand zodat hij overeind kon komen. ‘Ja dankjewel. Maar die Draco gaat heus niet stoppen om achter me aan te zitten. Ik ben trouwens Ralf. Uh, Ralf Auron.’ Zijn ogen staarde naar mij en voor even ontmoette onze ogen elkaar terwijl er onzekerheid in zijn ogen sprankte. Ik pakte zijn hand vast en schudde die terwijl dezelfde glimlach over mijn gezicht bleef plakken. ‘Misschien word dit jaar wel anders; Ralf. Nieuwe jaar en nieuwe kansen.’ Zei ik nonchalant. Kon hij veel weten dat ik kon zorgen dat Draco hem niks deed. Ligt eraan hoe nuttig Ralf kon zijn. Ik wist nou al dat ik hem gemakkelijk kon uithoren als ik dat wilde. Al zou hij zelf niet weten of het juist kwaad of goed was. Ik had tot nu toe het gevoel dat Draco zowel Harry in het zesde leerjaar zaten; maar ik wist het nog niet zeker. Ik had het gevoel dat deze jongen in dezelfde leerjaar zat als hem. ‘Welke afdeling en leerjaar zit je eigenlijk? Ik schaam me een beetje- ik heb je nooit eerder gezien maar het is ook zo’n grote school hé. Vol geheimen…’ ik trok een toegefelijk gezicht terwijl ik gebaarde dat hij kon zitten. Ik was ergens benieuwd of de enige persoon die ik werkelijk als een soort van vriend beschouwde; Scorpius ook op deze trein zat. Ik wist het namelijk niet maar hij was de enige waar ik een beetje moeite mee moest doen om zijn gedachtes te verbuigen. Toch lukte het me. Ik was zeer aantrekkelijk. Niet dat ik een ego had maar iedereen bevestigde dat en soms deed uiterlijk een hoop. Niet zoveel als emoties. Oh daar hebben we weer zo’n woord. Emoties. Net zo onbenullig als liefde.

[ bericht aangepast op 26 juli 2014 - 23:23 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron

Hij glimlachte en schudde ook mijn hand.
‘Misschien word dit jaar wel anders; Ralf. Nieuwe jaar en nieuwe kansen.’ zei hij en ik glimlachte onzeker. Hij was aardig voor een zwadderaar. Iets te aardig wat me deed twijfelen of hij ook echt zo aardig was. Ik liet die gedachtes achterwegen. Ik kom niet vaak zulke aardige personen tegen hier op Zweinstein en ik denk dat ik gewoon nu blij moet zijn met en redder als Campbell Saunders.
‘Welke afdeling en leerjaar zit je eigenlijk? Ik schaam me een beetje- ik heb je nooit eerder gezien maar het is ook zo’n grote school hé. Vol geheimen…’ 
Ik lachte even en hij gebaarde dat ik kon zitten, en gehoorzaamt nam ik tegenover hem plaats en hees ook mijn hutkoffer op die was gevallen toen Draco me had geduwd. Net als mijn vijf galjoenen die ook op de grond was gevallen, uit mijn zak gegleden zo te zien en tot mijn grote angst ook mijn pillen tegen de volle maan, die ik snel sneaky mee op pakte zodat Campbell het biet zag en ze weer in mijn zak liet glijden.
'Ik zit in leerjaar zes van..' ik stop even en zuchtte. Als een zwadderaar ziet dat ik zo een onzekere Gryffindor ben. Hup, die heeft bog een slachtoffer om er mee te "spelen."
'Gryffindor..' zuchtte ik eruit en keek Campbell even aan.
'Maar van waar ken je Draco? Aangezien hij al zijn vrienden aan me liet "voorstellen", ik heb je ook nog nooit op school gezien.' Zei ik snel om de onderwerp de veranderen.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Ralf ging zitten. Niet dat ik wat anders verwacht had. Natuurlijk was het een eer om bij mij te zitten. Een eer die niet iedereen toegewezen kreeg. Hij hees zijn hutkoffer op en ik wilde hem net helpen tot mijn ogen over de muntstukken en- pillen gleed. Aan zijn gedrag te merken had hij liever dat ik niet wist dat hij pillen slikte. Ik wist zeker dat ik ze ooit gezien had; maar pillen leken nogal op elkaar net zoals sommige ziektes. Ik zou mijn boeken wel tevoorschijn halen of het per ongeluk bij hem ontfutselen. Ik moest dan alleen zijn vertrouwen winnen.
‘Ik zit in leerjaar zes van… Gryffindor.’ Ik knikte en maakte oogcontact met een vriendelijke glimlach toen Ralf naar mij keek. Gedrag was zo makkelijk te ontcijferen maar Ralf was een open boek. Ik keek nog eens naar zijn ogen. Zo grijs. Haast als de maan met omliggende wallen wat duidelijk liet zien dat hij over-vermoeid was een duidelijk kenmerk van mensen die weerwolf zijn. Hij kon het per slot van rekening zijn; de pillen leken per slot op de pillen die weerwolven daarvoor moesten slikken. Een soort enthousiasme voelde ik opwellen. Weerwolven waren uitzonderlijk nuttig. Zeker als ze aan je zijde schaarste. Misschien was Ralf nog belangrijker voor mij dan op het eerste opzicht geleken had. Maar het kon nog zat andere dingen wezen dus laat ik maar niet al te enthousiast wezen. Ik wist dat ik teleurgesteld zou wezen als híj het niet was.
‘Maar van waar ken je Draco? Aangezien hij al zijn vrienden aan me liet ‘’voorstellen’’ ik heb je ook nog nooit op school gezien.’ Ik nam een open houding aan alsof ik niks te verbergen had en glimlachten. Soms wilde ik dat er een spiegel achter ieder mens hing. Dan kon ik mijn geniale gezicht iedere keer zien wanneer hij mensen weer inpalmden.
‘Tja ik ben net een muurbloem. Een persoon die met zijn neus in de boeken zit om eerlijk te zijn. Dus je vind me vaak in de bibliotheek waar haast niemand komt.’ Ik glimlachte toegefelijk. ‘Vreselijk saai zou je denken maar voor mij is het reuze gezellig.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

(Iemand voor Scorpi, Ron of Sirius?)

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
(Iemand voor Scorpi, Ron of Sirius?)

The monsters running wild inside of me. I'm faded

(Mag ik James Sirius Potter aanmaken?^^)

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

RAB schreef:
(Iemand voor Scorpi, Ron of Sirius?)

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

ExpectoPatronum schreef:
(Mag ik James Sirius Potter aanmaken?^^)

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

Broer dan kan hij met zijn moeder, oom en opa praten ook al bezit ik alleen de oom x)

And don't forget, Elvendork! It's unisex!