MSV - Op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 4 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
† Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Marco von Bhuren - 34 [Ellen]
Maxime van Schouten - 18 [Lisa]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
† Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1, 2, 3

[ bericht aangepast op 25 mei 2014 - 22:50 ]

(:

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Je kan altijd zwemmend gaan, wie weet kun je iemand vinden onderweg en die naar hier loodsen.' Killian vond er ergens de lol er wel in, de man was boos op hem. Killian had zijn best gedaan, maar hij was tenslotte niet diegene die koffie morste op het bedieningspaneel.
'Misschien moet je in het vervolg een betere piloot vinden en niet de co-piloot boos aankijken. Het was trouwens niet mijn fout dat er koffie werd gemorst.' floepte Killian eruit. Het even verbaasd gezicht van de man maakte dat Killian zich steviger in zijn schoenen voelde. Maar de verbaasdheid verdween even snel als die er was gekomen, waardoor Killian even twijfelde of hij het wel echt had gezien en zich dat niet gewoon verbeeld had.

---

Toen de man stopte aan een boom, keek Emma naar boven. Ze voelde de kleur uit haar gezicht trekken, want hoe zou ze in godsnaam daar ooit op geraken zonder te vallen? Daarbij was Emma benauwd van grote hoogtes en de ladder tot boven zag er niet echt goed meer uit. Haar hoofd begon te duizelen, de omgeving draaide langzaam weg en nare gedachten kwamen in haar op. Was Killian hier maar, die zou haar zeker kunnen bedaren. Ze voelde de grip in haar handen afzwakken en ze vreesde ervoor dat ze de grond ging raken. Haar longen vulde zich langzaam met lucht, waarna ze haar mond wat opende.
'Killian!' Gilde ze het uit, waarna ze zwarte vlekken zag en pijnlijke steken kwamen weer op. Haar ademhaling versnelde met de seconde, waarna ze het bewustzijn verloor. Ze werd langzaam gek, gek van het alleen zijn en gek van haar eigen gedachten. Waarom moest haar verleden zo ingewikkeld zijn, waardoor dit nu psychisch op haar uitwerkte? Ze zou het nooit zeker weten.

---

Maeve leek zich wat meer op haar gemak te zijn, nu Neil zei dat het wel ging. Toch hield ze hem in de gaten, zodat ze hem kon helpen als het moest. Ze wist dat hij voor haar hetzelfde zou doen, want hij had haar al meerdere malen geholpen. Ze stapte net naast hem, maar haar keel voelde rauw aan waardoor ze niet veel zei.

[ bericht aangepast op 9 mei 2014 - 1:17 ]

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Daniel negeerde het gene wat Killian had gezegd, hij stak een sigaret op uit frustratie. Hij had nog een extra pakje in zijn tas, maar dat was het laatste van zijn nicotine verslaving.

Mijn topics.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Mitchell bleef maar woelen en draaien. Hij vloekte grof omdat hij de slaap niet kon vinden, wat grotendeels kwam door de muggen die om zijn oren zoemden. Hij ging met een zucht rechtop zitten. Slapen kwam er voorlopig toch niet van.
'Kutbeesten.'

Misschien moeten we de volgende keer eerst het oude topic volmaken?

-
'Er werd koffie gemorst?' herhaalde Syn woedend. 'We zitten hier verdomme vast omdat er koffie is gemorst? En jij haalt het nog in je harses om daar grappen over te maken?' Hij greep de jongen bij zijn keel en staarde hem woest in de ogen. 'Als je nog een keer zo'n toon aanslaat, draai ik je nek om, begrepen?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Eden blikte naar de jongens, die een conversatie voerde die steeds heviger werd. Ze knipperde niet eens met haar ogen toen de een de ander bij de strot greep. De manier waarop de copiloot sprak, deed haar vermoeden dat hij niet helemaal goed bij zijn hoofd was. Misschien besefte hij het niet, maar ze waren allemaal binnen een week dood als ze de situatie zo serieus namen als zij.
'Wat een idioot,' mompelde ze tegen Nicole en Mitchell. 'Waar hebben jullie die vandaan geplukt?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Een vrijwilliger die geld wilde verdienen,' bromde Nicole. 'Goede papieren, veel ervaring... maar helaas zegt dat dus ook niet alles.'

--

Alex keek verlekkerd naar het eten, maar wist dat hij daar niet aan moest beginnen. Als ze hier lang zouden zitten, zouden ze het eten goed kunnen gebruiken en bovendien kon hij nog wel even teren op de vieze, dode vis die hij had gegeten. Hij slaakte een zucht en prikte met een stokje in de grond. 'Ik hoop dat we snel bij de kust zijn,' zei hij. Hij knikte even naar Maeghan. 'Niet iedereen houdt het nog lang vol.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Marco zag dat het meisje wat moeite had. Natuurlijk was het hoog, maar boven waren ze veilig.
Marco keek de twee jongens aan toen het meisje verzwakt op de grond viel.
Voorzichtig zakte hij op zijn hurken en sloeg het meisje op zijn rug en kwam overeind en liep met het meisje ondersteunend naar de ladder.
Boven waren ze echt veilig en Marco pakte met een hand de lader de ander het meisje en klom naar boven. Marco had dit zo vaak gedaan. Hij kwam moeizaam boven trok zich via een dikke tak op en liep vervolgens naar het bed waar ze het meisje in legde.

---

Vampire + Servant = Servamp

Eden vond hem qua uiterlijk wel bij de anderen passen, maar het zag er naar uit dat het niet verder dan uiterlijk ging. Ze blikte even naar Mitchell, die weer overeind was gekomen. 'Heb die kemphanen je wakker gemaakt?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mitchell blikte even naar Eden en gromde. 'Nee, die rotmuggen,' bromde hij, terwijl hij naar de bultjes op zijn armen keek. Hij wilde wel een trui aantrekken, maar daar was het veel te warm voor. Daarnaast zouden zijn wonden vast lekker gaan broeien. Als ze dat niet al deden. Hij tastte even naar de wonden op zijn ribben, die het meest zeer deden. Vervolgens griste hij zijn aansteker uit zijn broekzak en speelde er even mee, waarna hij hem toch weer bedenkelijk weg legde toen hij Edens gezicht zag.

'Hebben jullie malariapillen?' vroeg Eden zich hardop af toen ze zag dat Mitchell zich aan de muggenbulten op zijn huid irriteerde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Vanzelfsprekend,' antwoordde Nicole.

[ bericht aangepast op 14 mei 2014 - 21:47 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Eden knikte alleen. Ze verwachtte niet dat ze die met haar zouden gaan delen, want dat zou ze zelf ook niet doen. Het was echter wel het bewijs dat ze zich waarschijnlijk in een gebied zaten waar die beesten voorkwamen en ze besloot maar zoveel mogelijk zuur voedsel te eten, want ze wist dat dat muggen afweerde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Neil had zijn handen om zijn been geklemd, hij voelde zijn wond kloppen en hij moest toegeven dat de tocht met twee zware tassen toch wel zijn tol begon te eisen. Hij zag dat het verband al helemaal smerig was geworden, waardoor hij het er maar afwikkelde en het in een zijvakje propte. Als hij het hier zou achterlaten zouden de dino's ze vast en zeker vinden.