• Er was eens een land dat niemand anders beter kent als het sprookjesland, gevuld met alle sprookjes die er maar bestonden,ook al weten de inwoners niet dat ze sprookjesfiguren zijn en bestaat hun leven uit de voor hun dagelijkse sleur, ze weten niet anders.
    De ouders zijn koningen en koninginnen, leven in een dorp of stad of wonen bijvoorbeeld in een hutje in het bos.
    Maar waar gaan alle jongeren heen ?
    Die zitten allemaal op Ever After High; een school voor ieder jongen en meisje tussen de 15 en 21 jaar.

    Jaar in jaar uit beleven ze hier allemaal hun doodnormale schooljaar en worden er vriendschappen opgebouwd en vijandigheden geschapen.
    Maar wanneer er op een dag geen teken meer te bekennen is van het schoolhoofd en er na twee dagen iemand anders in het kantoor zit beginnen er vreemde dingen te gebeuren.
    Wat is er aan de hand ? Zijn de leerlingen wel veilig ?
    Kunnen ze samen het mysterie ontrafelen of brengen ze elkaar ter val ?

    Ik speel ook de mysterieuze nieuwe directeur en dan bedacht ik me zo, om de problemen te veroorzaken, dat die om de zoveel tijd één van de personages benaderd en ze een opdracht geeft voor een beloning of zo, of om zich te bewijzen anders zijn er concequenties.
    Dit gebeurd dan niet in het speeltopic, maar de personages krijgen in een PB de opdracht of situatie door en die moet dan in het speeltopic uitgespeeld worden.


    De school




    Schoolgebouw impressie :
    1.
    2.
    3. (Thorngrove Manor)
    4. Thorngrove

    Het schoolgebouw bestaat uit een groot kasteel met daarin de kantine/balzaal, de bibliotheek,ziekenzaal en de docentenkamers.
    Als je de gang daarnaast inloopt heb je de eerste verdiepingen vol klaslokalen, dit is gebouw wit.
    Nog iets verder heb je een hal met standbeelden en portretten die naar de slaapkamers leiden van de studenten, deze beslaan 3 verdiepingen.
    De school heeft een binnenhof met daarnaast een boomgaard en met tegenover de kassen.
    Op het sportveld kunnen meerdere sporten beoefend worden.
    Er is een groot plein waar studenten samen kunnen komen met in het midden een fontein.
    De rest van de open vlakken zijn of grasvelden of tuinen en er zijn speciale magische plekjes op het terrein die zich af en toe laten zien aan de studenten.
    Naast het hoofdgebouw zitten stallen.
    Nog andere ruimtes binnen het schoolterrein :
    Ontspanningsruimte van de studenten. 2.
    Klein binnenhof 2.

    Impressie van de gangen :
    1.
    2.
    3.
    4.
    5.
    6.


    Schooljaar indelingNEW ! UPDATE

    Op je 15e begint je schoolleven op Ever After High, dus dan kom je in het eerste jaar.
    Vroege leerlingen kunnen dus ook 16 zijn in het eerste jaar.

    1e jaars ~ 15/16 : .....
    2e jaars ~ 16/17 : Ariël, Belle
    3e jaars ~ 17/18 : "Hatta"Mad Hatter, Anna,
    4e jaars ~ 18/19 : Elsa,Rapunzel
    5e jaars ~ 19/20 :Peter Pan,Pocahontas, Myron Huntsman
    6e jaars ~ 20/21 : Aurora 'Briar' Rose, Robin Hood, Adam Beast


    De Kamers
    Sinds dat ze voor het eerst op school komen hebben de studenten hun eigen kamers die ze dus niet hoeven te delen met anderen, deze word direct met een speciaal ritueel naar hun smaak omgezet, door bij de eerste keer de deurklink vast te houden en de ogen te sluiten, glijdt de magie in de ruimte het geheugen van de student in vormt zich zo naar het ideaalbeeld van de student.
    De kamers bevatten geen moderne technologie, maar kunnen wel magische eigenschappen bevatten.


    De vakken NEW ! UPDATE
    Indeling Klaslokalen :

    Wit 1 : Muziek, Kookles
    Wit 2 : Biologie, Geschiedenis
    Wit 3 : Topografie, Taal
    Wit 4 : Wiskunde, Oude talen

    Zwart 1 : Dierverzorging, Plantenkunde
    Zwart 2 : Handarbeid, Runenleer
    Zwart 3 : In verbouwing
    Zwart 4 : In verbouwing
    Zwart 5 : Magie

    Sportvelden : Gym, Schermen, Boogschieten

    Standaard Vakken : In het rood zijn personages die gespeeld worden
    Wiskunde ~ Prinses op de erwt
    Biologie ~
    Taal ~ Rattenvanger van Hamelen ( Geoffrey Hamelen)
    Topografie ~ Killian Hook
    Geschiedenis ~ Alice Wonder
    Gym ~ Killian Hook

    Keuzevakken ~ Maximaal 3
    Magie ~ Rumplestilskin
    Muziek ~ Rattenvanger van Hamelen (Geoffrey Hamelen)
    Handarbeid ~
    Kookles ~ Vrouw Holle
    Runenleer ~ Rumplestilskin
    Schermen ~ Killian Hook
    Boogschieten ~ merida
    Dierverzorging ~ Vrouw Holle
    Plantekunde ~ Vrouw Holle
    Oude talen ~ Alice Wonder



    Rest van de informatie komt nog ~ Zoals klasindeling, meer informatie over de indeling van de school en hoe de school eruit ziet, etc.


    ~ Regels ~

    ~ Ieder mag 2 personages max.
    ~ Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    ~ Minimaal 200 woorden per post.
    ~ Niet iemand anders personage besturen.
    ~ Niet iemand opzettelijk ernstig verwonden/ vermoorden zonder het te overleggen met de andere speler.
    ~ 16+ Toegestaan, maar hou het wel netjes.
    ~ Geen Mary-Sue of Marty-Stu personages (;
    ~ OOC tussen ( ) { } [ ]
    ~ De rest is nogal vanzelfsprekend (;

    Invullijstje : Alle personages zijn dus sprookjesfiguren, daaronder vallen ook de Disneysprookjes (;

    Om het nog even duidelijk te maken, het speelt zich niet hedendaags af, maar in the Enchanted Forest, dingen kunnen dus wel magisch aangepast zijn, mar dus geen elektronische dingen, geen moderne kleding, etc.

    Naam:
    Geslacht :
    Leeftijd : Dus tussen de 15 en 21 jaar
    Soort (Indien nodig)
    Keuzevak(ken) :
    Kamer :
    Innerlijk :
    Uiterlijk :
    Extra :

    DE ROLLEN

    ( ) Is paginanummer en het nummer erachter is in welk topic hij geplaatst is, dus de 1 staat voor het eerste rollentopic.
    Ook komen de rollen in de rollenstory te staan, link onderaan.

    Meisjes Ik zet even een stop op de meisjes tot er weer genoeg jongens bijgemaakt zijn.

    1~(1,2) Aurora 'Briar' Rose ~ DreamerN
    2~(1,7)Elsa Arendelle ~ Thaluke
    3~(1,6)Anna Arendelle ~ Chantilly
    4~(1,1) Ariël ~ Gwyn
    5~(1,4) Rapunzel ~ xLenox
    6~(1,4) Pocahontas Jagessar ~ VladiFerr
    7~() Tinkerbell gereserveerd voor WizardnightM
    8~(1,7) Bellerose "Bella" Storical ~ Insomniax




    Jongens

    1~ (1,2) Peter Pan ~ Pedrad
    2~(1,8) Robin Hood ~ Luna2013
    3~(1,1) "Hatta" Mad Hatter ~ BoterBabbelaar
    4~(1,4) Adam Edward Beast ~ Rhyme
    5~(1,10)Myronn Lance Huntsman ~ Insomniax
    6~ (1,17) Jack Frost ~ TheHorcrux
    7~ (2,1) Kristoff Bjorgman ~ TheHorcrux
    8~ (2,..) Eugene Fitzherbert ~ Lugano


    Docenten]
    1~(1,8) Rumpelstilskin ~ Luna2013
    2~(1,1) Killian Hook ~ DreamerN
    3~(1,7) Geoffrey HamelenRhyme

    4~(1,8) Alice Wonder ~ Thaluke
    5~(1,12) Merida Dunbroch ~VladiFerr
    6~(1,12) Vrouw (Mathilde) Holle ~ xLenox



    Rollentopic 1
    Rollentopic 2
    RPG story

    Inleiding :
    Het is 09:00 uur op een mooie woensdagochtend op een redelijk mooie 23 april, de zon scheen en er waren maar weinig wolkjes aan de lucht te bekennen. De vogels fluiten hun bekende lied en de magie ruist door de bladeren in de boomgaard heen waar een kleine eekhoorn een nootje weg plukt.
    Hoewel het schoolleven diens normale gangetje gaat, is er toch een ding dat aan sommige leerlingen knaagt.
    Waar is de directrice gebleven ? En wie had zich nu opgehouden in de bestuurskamer ?
    Want sinds twee weken is hun geliefde directrice nergens meer te bekennen, is haar stem niet meer te zien of te horen door het magische spiegelsysteem.
    En komt ze niet meer langs om gesprekken te voeren met de studenten.

    Maar iedereen weet dat de kamer niet geheel leeg is en dat er wel degelijk iets of iemand zich schuil houdt in de kamer, maar iedereen die geprobeerd heeft er naar binnen te stappen faalde en sommigen moesten voor een dag op de ziekenboeg liggen.
    Zelfs de magie van de leerkrachten kunnen er niet doorheen komen.
    Sommigen vergeten dat ze bij de deur geweest zijn als ze hem aanraken, sommigen branden hun vingers of krijgen het koud als ze de deur aanraken.
    Het is een mysterie, een mysterie dat opgelost moet worden, of juist niet ?

    De ochtend begint, heb je les of niet ? Ga lekker ontbijten of ergens hangen met vrienden.
    Lig je nog in je bed of ben je al uit de veren en met van alles bezig, zelfs op dit vroege uur ?

    Beslis maar, het is een normale schooldag, voor zover er dingen normaal kunnen zijn op
    Ever After High

    [ bericht aangepast op 31 aug 2014 - 15:27 ]


    Credendo Vides

    Myronn Lance Huntsman | 5e jaars


    Ik ben terug bij het staren. Alleen dit keer niet maar mijn wit gekleurde slaapkamer muren. Mijn ogen zijn gefixeerd op de tekeningen en schilderijen die mijn herinneringen laten voortleven. Dat is dan ook het enige van hen dat nog leeft. Ik voel kippenvel over mijn armen heen prikkelen en knijp mijn ogen stijf dicht. Ik wil het niet vergeten maar tegelijkertijd vind ik het afgrijselijk er mee geconfronteerd te moeten worden. puur en alleen omdat het me zwak maakt, iets wat ik verafschuw en me ook niet kan permitteren. zo ben ik niet en zo zal ik nooit worden. Er zijn verschillende soorten pijn -- die ene waar je lamlendig en niksnuttig bij gaat zitten janken en de ander die te tolereren is zolang er enige heldhaftigheid tegenover staat. Dat houd de moed en geest sterk in welke strijd dan ook. dan is de pijn die je lijd een bewijs van je daden en het lef dat je erbij hebt gehad.
    Maar nog altijd is het juist de moed en kracht die me in deze herinneringen stellig ontbreekt. Die ene keer dat ik niet goed genoeg was heeft me bijna alles doen verwoesten.
    ik bries en rol mijn ogen, mijn hoofd schuddend als ik met een vernieuwde grimas met mijn duim over een tekening strijk. Ze glimlachen naar me, oprecht en eerlijk, iets wat ik al heel lang niet heb gedaan. De schets kent geen kleuren maar het gebruinde perkament geeft warmte aan het beeld en de mensen die het vullen.
    En dan komt altijd het moment dat je je gaat afvragen waarom dit moest gebeuren. dat moment dat ik ook zo'n gruwelijke hekel aan heb.
    Verdomme. ik moet hiermee ophouden. ik moet sterk blijven, mijn hoofd hoog houden en mijn emoties diep verstopt waar niemand ze mag vinden. omdat het niet nodig is.
    ik schuif den tekening weg en na nog ene minuut doelloos in het niets te hebben gestaard besluit ik gewoon om ze allemaal van de muren te halen, voorzichtig, en ze in de lades te verstoppen. ik kan er nu gewoon even niet naar kijken.
    Zodra ik de lades dichtgeschoven heb hoor ik Harlow zachtjes piepen. ik draai me om en kijk naar hem, de enige dierbare die nog over is, en zucht. Hij ligt op de grond, zijn snuit onder een van zijn poten verborgen en zijn oren hangen zielig in zijn nek.
    'Ik weet het maatje. Maar we doen er niks aan,' mompel ik stuurs. weer blijf ik staren, maar nu naar mijn hond die terug kijkt. En nogmaals piept hij, zeurderig.
    Ik moet eigenlijk met hem gaan lopen maar als ik dat doe maak ik de kans groter mensen tegen het lijf te lopen. Iets waar ik geen zin in heb.
    Niet dat zij zin hebben om mij tegen te komen. Ik ben niet bepaald vriendelijk, houd ze op afstand. En ik was ook niet van plan daar verandering in te brengen.
    Adam daarentegen zal zich misschien wel wat eenzaam voelen nu ik er niet ben om hem te vergezellen in ons zwelgen.
    Ach ja. Hij kan niet alles hebben.
    Het geluid dat nu vanaf de vloer komt klinkt erg dramatisch en als ik niet zo gedeprimeerd was kon ik er ook nog om lachen. Harlow heeft zich op zijn zij laten vallen en ligt lang uit gestrekt, zijn oren nog altijd in zijn nek.
    Voor Harlow blijk ik toch een stiekeme soft spot te hebben waardoor ik me overgeef.
    'Oké jij je zin -- we gaan lopen.'
    ik trek mijn jack en schoenen weer aan en neem de jonge wolf die bij de deur staat te trappelen mee voor een wandeling in de boomgaard.

    ik ben terug uit Finland! Dus ik doe weer meee! ik ga zo Belle schrijven. Iemand die het leuk vind om Myronn tegen te komen in de boomgaard?


    The Definition of Insanity

    Rapunzel ~ 4e jaars

    "Ik heb hem niet gezien Rapunzel, maar we zorgen er wel voor dat hij hierheen komt." Een glimlach viel over mijn gezicht toen ik zag dat de leraar zijn toverfluit aan zijn lippen zette. Onbeheerst hupste ik van mijn ene naar mijn andere been. Het is maar een korte melodie maar het klonk prachtig. Hij liet zijn fluit weer zakken en zei: "Als Pascal het gehoord heeft, zal hij hier binnen enkele secondes zijn en anders zul je zelf even verder moeten zoeken. Ik kan je nu niet helpen, ik moet mijn lokaal opzoeken voor de les van zo meteen." Ik glimlach vriendelijk naar mijn docent taal en muziek, maakte een kleine buiging en zei: "Dank u wel, meneer Hamelen. Ik zie u weer bij mijn volgende les Taal morgen. Nog een fijne dag." Ik ging weer recht staan en zag de docent haastig weglopen, opzoek naar zijn lokaal. Ik ging op een van de bankjes zitten om op Pascal te wachten. Het zou waarschijnlijk nog wel een paar minuten duren voordat hij aan zou komen en ik had toch nog geen les. Zachtjes begon ik een liedje te neuriën en fluisterde zacht een paar woordjes: "Bloem.. van glans en gloed.." Plotseling werd mijn gezang verstoord door een getik op mijn schouder. Ik keek omhoog, recht in Pascal zijn bruine kijkers, die me afkeurend aankeken. "Hey Pascal, ik was je kwijt." Pascal ging op mijn schoot zitten en keek me boos aan. "Wat is er?" Hij deed alsof hij fluit speelde en deed een zombie na. Ik moest grinniken. "Sorry, maar ik was bang dat er iets was gebeurd." grinnikte ik. "Zullen we verstoppertje doen, voordat ik les heb?" Pascal schudde zijn hoofd. "Tikkertje dan?" Pascal knikte heftig met zijn hoofd dus snel pakte ik mijn haar, haalde het uit de vlecht en gooide het om een boom heen en vloog snel bij Pascal voorbij en riep: "Jij bent hem." Ik landde op mijn voeten en rende door de boomgaarden heen. Pascal zat vlak achter me en had me bijna. Ik rende nog wat harder tot dat ik plotseling iemand zag lopen. Het was Myronn die Harlow uitliet. Snel rende ik naar ze toe, deed alsof ik recht voor ze langs liep maar pakte op het laatste moment nog Myronn zijn arm vast waardoor ik opzij slingerde en naar rechts ging. Pascal had het niet zien aankomen en rende dus gewoon rechtdoor. "Sorry Myronn! Ik moet winnen van Pascal!" Ik keek hem grijnzend aan, ik was niet bang voor Myronn. Hoewel hij vrienden was met Adam kon ik Myronn op een of andere manier wel waarderen. "Hallo Harlow!" Ik gaf het dier een aan over zijn kruin.

    [Is dit goed? Punz was toch nog in de boomgaarden, dus ik dacht dan doen we het zo maar even :Y)]

    [ bericht aangepast op 10 mei 2014 - 16:30 ]


    How awful that must feel. Being normal? Ugh.

    Aurora 'Briar' Rose

    "Bedankt, maar het is al gelukt. Al zou het misschien wel prettig zijn om het misschien even door te nemen. Ik heb het gisteravond laat gemaakt. En ik denk dat mijn slaperige hoofd er niet helemaal meer bij was.”
    Ik knikte terwijl ik toekijk hoe hij een broodje van een eerstejaars weg plukt zonder dat die het merkte en ik glimlachte weer eventjes, typisch Adam.
    Zelfs tussen mijn overdenken door kon ik nog zien dat er een meisje naast onze tafel kwam staan en Adam een mapje overhandigde, waardoor er een wenkbrauw bij me omhoog ging.
    Ik had dit verschijnsel vaak genoeg gezien en door gekregen als studentenvertegenwoordigster dan ik wist wat dit inhield, Adam liet zijn huiswerk door andere leerlingen maken.
    Zou hij er een reden voor hebben of vind hij dit gewoon een makkelijke manier om eronderuit te komen ? Wat het ook is, het is iets wat in de gaten gehouden moest worden.
    Waarom vraagt hij niet gewoon om hulp ? Wat heeft hij hieraan, zo leert hij helemaal niets en dat gaat hem zijn nek kosten bij de examens die al over een paar maanden zijn, waar, als je ze haalde, je de wereld weer ingestuurd werd, die verknipte wereld waar macht en familierelaties belangrijk zijn, alsof de wereld één groot schaakbord is en wij enkel de pionnen in een groter geheel, pionnen waarmee je kon doen wat je wilt tegen de gevoelens van hen allemaal in.
    Ik balde weer mijn vuisten even toen al die gedachten weer terugkwamen.
    Sinds ik vier zomers geleden te horen had gekregen dat ik een prinses ben, is mijn gehele leven overhoop gegooid. Ik moet op letten bij topografie, alles zo goed mogelijk onthouden wat er bij de vakken gezegd werd die mijn ouders belangrijk achtte en nooit opgeven hoe moeilijk het ook allemaal is en dat allemaal om zo goed mogelijk te voldoen aan de eisen van een troonopvolger.
    "Waar dacht je aan ?" De woorden van Adam haalde me uit mijn gedachten en ik verslapte mijn vuisten weer terwijl ik mijn schouders ophaalde.
    "Aan hoe verknipt de wereld in elkaar kan zitten." Zuchtte ik. "En hoe wij als pionnen neergezet worden op een schaakbord." Het klonk misschien heen cryptisch, maar ergens zou hij het vast wel snappen.
    "Zeg Adam..." Begon ik voorzichtig om even van onderwerp te veranderen. "Over je huiswerk." Ik wees naar het bruine mapje dat voor hem op tafel lag.
    "Waarom...?" Maar ik kwam al niet verder met mijn woorden toen ik Robin Hood naar onze tafel toe zag lopen en aangezien ik niet wou dat iedereen het mee zou krijgen hield ik mijn mond en glimlachte naar hem terwijl hij bij ons stilhield.
    "Zou ik er bij mogen zitten?"
    Ik knikte. "Natuurlijk." ik gebaarde naar een willekeurige stoel. "Neem plaats."


    Credendo Vides

    Myronn Lance Huntsman || 5e jaars

    Buiten schijnt de zon en de temperatuur is ook niet verkeerd. voor even kan ik het loslaten en ben ik achteraf blij dat ik naar buiten ben gegaan. Op mijn kamer had ik waarschijnlijk constant met mezelf in tweestrijd gezeten.
    Harlow loopt opgewekt en trouw naast me als we tussen de bomen doorwandelen. Waar het fluiten van de vogels me vanochtend gewelddadig maakte werkt het nu als een remedie tegen gedachtes.
    Iets verderop zie ik een redelijk grote tak bij een boom liggen. Harlow en ik wandelen in ons kalme tempo langs de boom en ik de tak op, draai het een paar keer rond in mijn vingers en spreek zijn naam voor aandacht,'Harlow!'
    Het dier kijkt mij aan en dan naar de tak. zijn oren staan rechtop, nieuwsgierig en speels, zijn staart wiebelend.
    'Zit,' commandeer ik met een lage stem die hem direct doet luisteren. Dan gooi ik de tak weg met een enorme zwaai. een aantal meter verderop komt het op de grond. Harlow wacht nog altijd op mijn commando, die ik hem geef, 'Zoek!'
    Meteen schiet Harlow weg rechtstreeks in de richting waar ik de tak heen gooide. Daarna komt hij het alweer netjes terug brengen maar als ik het nog eens voor hem wil gooien springt hij opzij met een grom. Nee dus.
    Met mijn handen in mijn zakken en een trotse hond met een tak in zijn bek wandelen we door. een zacht briesje blaast mijn haren in mijn gezicht en met tegenzin laat ik een herinnering mijn gedachten overnemen.

    Ik zie weer hoe mijn moeder, een paar jaar geleden, met mij en Hackatt ook door de bossen lopen, maar dan bij ons thuis. Hackatt was een oude narrige maar zielvriendelijke hond en tevens Harlows vader. Hij was groot, groter van Harlow en vergrijst door zijn ouderdom. Mijn moeder was dol op het dier en ook degene die het voor elkaar kreeg bij mijn vader om hem jaren eerder in huis te nemen. Al heb ik dat nooit meegemaakt -- ik was nog niet geboren.
    Ik zie weer hoe mijn moeder me seint om dichterbij te komen. Bij het licht stromende beekje een paar honderd meter bij ons huis vandaan. Ik was twaalf en volgde haar wat onverschillig. Ik vond mezelf wat oud om bloemetjes te plukken.
    "Myro," zei ze toen ik bij haar was komen staan, mijn handen al om een paar stengels van een paar paars gekleurde bloemetjes,"Je weet toch dat ik van je houd? En ook van Myzara?" had ze zachtjes gevraagd terwijl ze afwezig zelf bloemen in haar rietenmandje deed,"Toch?"
    Haar onzekerheid had ik toen niet begrepen en de jaren die volgde ook niet. maar nu snapte ik het. Nu wist ik waarom ze die woorden sprak.
    Ik focus me weer op de bomen om me heen en op Harlow, die ik een jaar geleden van hen kreeg. Een hond die me op de been hield tijdens al het slecht dat me tegemoet moest komen en me net op tijd gegund was. En toen Hackatt zijn laatste adem uitblies had ik het al zwaar.
    Ik zucht als ik me bedenk dat het bos misschien een verkeerde keuze was.
    Mijn moeder was elke dag in het bos te vinden, zelfs op de dag dat ze stierf.

    Nog altijd diep in gedachten verzonken schrik ik me wezenloos als er een vlaag van blonde haren langs vliegt en ik licht achteruit wankel voor balans. Ik wil aanvallen maar realiseer me dat hier geen gevaar is. En dat Rapunzel naast me staat in al haar langharige glorie. ik doe mijn best om niet te kreunen van frustratie. Ik had het kunnen weten. Harlow gaat in vervolg zelf maar naar buiten.
    Rapunzel is een van de weinige die eigenlijk überhaupt iets tegen me zegt of bij me in de buurt kom. Adam en ik zijn "twee gevreesde pestkoppen" zoals ik al van heb horen zeggen in de schoolgangen, dus het blijft me verbazen dat ze zich niks lijkt aan te trekken van mijn gedrag.
    Rapunzel grijnst naar me, 'Sorry Myronn! Ik moet winnen van Pascal!' Dan keert ze zich naar Harlow die zijn tak heeft laten vallen en met zijn tong scheef uit zijn bek hangend wacht op iets wat hij ook krijgt. Rapunzel aait hem,'Hallo Harlow!'
    Misschien kon ze dat beter laten aangezien het volgende wat ik van mijn maffe hond verwacht zij ook terug krijgt. Een kwijlerige lebber recht in haar gezicht. En dit keer kan ik het ondanks mijn humeur niet laten om zachtjes te lachen.

    Hihi! Nou Punz -- en nu? ;P ik weet niet zo goed of ik Myronn laat praten of niet. Dus die laat ik bij jou liggen! ^^


    The Definition of Insanity

    Rapunzel ~ 4e jaars

    Mijn gezicht was nat van het kwijl. Snel haalde ik mijn hand over mijn gezicht en kon een giechel niet onderdrukken. "Wat een lieverd is het." Ik bukte me nog eens om het dier te aaien. Ik kroelde hem onder zijn kin en achter zijn oortjes. Toen ik hem onder zijn kin kroelde deed Harlow met een poot stampen op de grond, alsof het een soort konijn was. Weer kon ik een grinnik niet onderdrukken. Ik keek naar beneden en zag een stok liggen voor het diertje zijn poten, een beetje afgeknauwd aangezien Harlow hem waarschijnlijk al in zijn bek had gehad, en pakte hem op. Ik focuste me volledig op alle kracht die ik in mijn armen bezat en gooide de tak zover als ik kon. "Toe maar jongen." Harlow sprintte als een gek achter de tak aan en ik grinnikte. Ik had het gevoel dat een paar ogen naar mij aan het staren waren. Wat ook niet gek was natuurlijk omdat het er natuurlijk heel raar uitzag, een prinses die als een of andere idioot met een hond aan het spelen was. Ik ging iets rechter staan, veegde met een hand een paar plukken haar uit mijn gezicht en met een licht blos draaide ik me om naar Myronn. Hij staarde me een beetje aan en ik weet niet of hij nou boos, geschokt of juist in gedachten verzonken was. Om de stilte te verbreken zei ik dan ook maar snel: "Je bent toch niet boos, hé? Het was namelijk niet mijn bedoeling om je boos of geïrriteerd te maken. Het is gewoon dat ik heel erg van dieren hou en ik het niet kon weerstaan om met je hond te spelen." Myronn had nog steeds niks gezegd. Ik begon me een beetje ongemakkelijk te voelen. "Sorry, ik brabbel soms een beetje veel." Ik keek hem weer aan en zag dat er een lichte glimlach verschenen was op zijn gezicht. Ik glimlachte terug. "Ha, je kan dus wel glimlachen!" Met mijn wijsvinger prikte ik in zijn boven arm alsof ik hem net betrapt had op iets heel stouts, net zoals een moeder bij een kindje doet als ze er achter komen dat het kindje een koekje had gestolen uit de koektrommel. "Dus.. mooie ochtend, hé." zei ik met een grijns.

    [Sorry, beetje faal stukje.. ik kon niks bedenken xD btw Punz zegt wel veel sorry ;P]


    How awful that must feel. Being normal? Ugh.

    Bellerose Storical || 2e jaars


    Mijn hoofd bonkt als ik mijn ogen open. Mijn zicht is wazig en een beetje draaierig terwijl ik probeer om zo snel mogelijk te kunnen zien waar ik ben. Ik lig op een bed, dat is een ding dat zeker is en ik denk ook dat het niet die van mijzelf is -- die ligt veel prettiger. Ook krijg ik niet mijn normale ochtend begroeting dus weet ik nu zeker dat ik niet in mijn eigen slaapkamer ben. Ik wrijf in mijn ogen en strek mijn benen die krampachtig schokken van de pijn. Ik denk dat ik hier ook al een poosje gelegen heb. Als ik mijn ogen nogmaals open is het scherper en realiseer ik me dat dit de ziekenzaal moet zijn. Maar hoe ben ik hier terecht gekomen?
    Ik denk diep na als ik naar de hemel van het houten bed staar, die hier in veelvoud in rijen staan opgesteld. Mijn slaperige gezicht krijgt een bedenkelijke frons als ik mijn best doe me iets te herinneren. maar het is lastig als ik slechts flitsen van beelden krijg.
    De zon die door mijn raam schijnt, Bijou die de balans verliest en omvalt, een boek dat ik lees, de gangen van school...
    Maar hoe kom ik uiteindelijk hier? Er is niets in mijn herinnering die me brengt naar deze plek. En al zal dat wel zo zijn -- hoe kan het dat ik me niet lekker voel?
    Ik wil net rechtop gaan zitten als ik vanuit mijn ooghoeken een verpleegster naar me toe zie wandelen. Ze glimlacht vriendelijk en wenst me goedemorgen.
    'Goedemorgen,' zeg ik terug en ik merk dat mijn stem schor is. Misschien heb ik wel de griep zonder dat ik het wist? Maar dat verklaart niet waarom ik van alles vergeten ben.
    De verpleegster zegt me dat ze iets drinken voor me zal halen, waarschijnlijk omdat zij ook hoorde dat ik klink als een van de jongens hier op school. Ik schraap voorzichtig mijn keel maar het doet pijn. Ik laat mezelf even tegen het hoofd van het bed zakken en wacht.
    Mijn jurk is wat gekreukt van het liggen dus ik strijk de stof wat glad over mijn benen. Het is donkerblauw van kleur en heeft een zachte stof die tot mijn knieën valt. om mijn middel hangt een wit schortje die van achter gestrikt is. al denk ik dat ik die strik opnieuw zal moeten knopen. Mijn witte veterschoentjes staan naast het bed en mijn van bloemen gebonden armbandje ligt op een tafeltje.
    De verpleegster komt terug wandelen met een kopje thee die ik graag aanpak. het is al op drinkbare temperatuur dus ik neem een slokje.
    Wacht eens...
    Ik heb maandag dat armbandje geknoopt van de kleine madeliefjes die in de boomgaard groeien. Daarna ben ik teruggegaan naar binnen om iets te vragen aan de directrice. Maar wat ook alweer?
    Ik weet het niet meer. Misschien heeft ze me niet eens binnengelaten.

    vaag stukje maar dit is het even voor Belle. Iemand die bij haar komt? of zal ik haar nog even laten liggen?


    The Definition of Insanity

    Eugene Fitzherbert

    Ik opende mijn ogen en keek op de klok die aan muur hing. Ik was al veel te laat voor het ontbijt, ik had pas om 10 uur les maar ik wilde graag op tijd bij het ontbijt staan. Ik stapte uit mijn bed en liep naar mijn kledingkast, in outfits uitzoeken was ik nooit goed geweest dus ik plukte maar wat uit mijn kast en trok het aan. Ik ging een beetje met mijn handen door mijn haar en liep naar de badkamer om een plens water in mijn gezicht te gooien. Daarna verliet ik mijn kamer op weg naar het ontbijt. Het was redelijk druk toen ik binnen kwam lopen dus ik liep meteen naar het eten toe. Mijn ontbijt bestond uiteindelijk uit thee, een broodje met kaas en een banaan. 's Ochtends kreeg ik vrij weinig naar binnen, dus ik hoopte dat het lukte. Ik keek even rond om te kijken waar ik ging zitten. Ik zag Anna en Kristoff samen aan een tafel zitten. Ik kon het wel goed met hen vinden dus liep ik richting die tafel. ''Is deze plek bezet?'' vroeg ik beleefd en voegde er nog een grijns aan toe.


    Yesterday/all my troubles seemed so far away – The Beatles, uit Yesterday (Help, 1965)

    { Nog steeds wachtende op Elsa }


    My mom says I'm pretty, so fuck you

    [Volgens mij loopt het hier langzaam dood, of niet soms..? I:]


    Little do you know

    Disneyy schreef:
    [Volgens mij loopt het hier langzaam dood, of niet soms..? |:


    { Ik denk het wel, jammer genoeg.. Ik vond dit zo'n leuk idee! }


    My mom says I'm pretty, so fuck you

    {En iedereen was nog wel zo enthousiast, wat is daarmee gebeurt ? }


    Credendo Vides

    Ja dat vraag ik me ook af.
    Misschien dat sommigen met examens zitten -net zoals ik XD- ofzo..
    Maar de vorige keer was iedereen ook zo enthousiast en dat ging ook redelijk snel dood


    Little do you know

    [ik post zometeen weer wat (; ]


    It's never gonna happen, Guys.

    [Ik wacht mee op Elsa eigenlijk cx]


    Yesterday/all my troubles seemed so far away – The Beatles, uit Yesterday (Help, 1965)

    [Ik probeer zo snel mogelijk met Merida te reageren en met Pocahontas wacht ik op Vlahos...]


    "Rebellion's are build on hope"