Askroth meespeelverhaal - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 2

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 10 juni 2014 - 0:12 ]

Sykes zweeg een tijdje. 'Ik kon niet dood.'
Hij wist niet of dat nu nog steeds gold. Er waren momenten geweest dat hij dood wilde, maar niet kon, maar nu beangstigde het idee hem. Het vreemd zijn om zijn kinderen weer te zien. De loop der tijd had sommige namen zelfs uit zijn geheugen gewist.

Every villain is a hero in his own mind.

'Je kon niet dood? Hoezo dat?" vroeg Megan verbaasd.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Gaan we naar de nieuwe stad?' vroeg Ardaneus terwijl hij de draak beklom en op zijn rug ging zitten.
'We worden vast als helden verwelkomd.'

Zoë brulde dat ze haar los moesten maken. Deze draak behoorde haar toe. Alle draken behoorden haar toe. ZIj kwam immers uit China en daar hoorden de draken thuis.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Eindelijk was de zon onder. Intussen was hij wel dorstig geworden en ook hongerig, want ze waren niets anders dan zand tegengekomen.
'Wie van jullie zal ik als eerste in een kalkoen veranderen?' vroeg hij, omdat hij daar best wel trek in had.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Ik was onsterfelijk,’ antwoordde Sykes. Hij wist nog steeds niet of hij dat toentertijd als een vloek of een zegen had ervaren.

-
‘Laten we dat maar doen.’
Epialthes was benieuwd naar hun reactie. Waarschijnlijk werden ze tot goden verheven. Heerlijk.

-
‘Jezelf,’ opperde Assa, die begon te hopen dat ze binnenkort eens andere mensen zouden tegenkomen zodat Ablaze zich op iemand anders kon richten.

Every villain is a hero in his own mind.

Ablaze schudde zijn hoofd.
'Nee, nee. Ik ben hier degene met de hersens.'
Hij liet een kleine dolk verschijnen en legde het lemmet plat tegen haar wang.
'Je hebt vast wel in de gaten hoe lekker ik je vind.'
Hij liet het wapen omlaag flitsen, zodat haar hand in het zand plofte. Het kleurde direct rood door het bloed dat het in zich opnam en Ablaze bukte zich om de hand op te rapen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Joshua kon haast niet geloven dat die gestoorde kerel Assa's hand eraf had gehakt. Om een of andere reden vulde het hem met zoveel woede, dat hij zich bovenop de jongen stortte en zijn toverstok hard in zijn keel drukte.
'Ik ben je achterlijke geintjes zat aan het worden,' gromde hij woest.

'Onsterfelijk? Hoe?' vroeg Megan met grote ogen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Ablaze grijnsde alleen maar.
'Jij komt niet verder dan dreigen.'
Er klonk een knal en Joshua vloog van hem af.
'Ik durf mijn toverstok tenminste meteen in te zetten als dat nodig is. Natuurlijk mag je ook sterven in een gevecht in plaats van de honger.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Joshua belandde met een klap in het zand, waarbij een deel in zijn mond kwam. Hij spuugde het uit, zover het kon. 'Jij hakt haar hand af, voor je eigen plezier,' gromde hij. 'Vecht met jezelf.'
Hij draaide zich om en richtte zich tot Assa. Hij vond het de moeite niet waard om te vechten, het was veel te heet voor enige verdere inspanning.

Li keek naar de lucht toen de maan plotseling verduisterd werd.
Hij rolde daarop van de zandberg, omdat hij niet keek waar hij liep, zo verbaasd was hij. Een groot gevaarte vloog door de lucht, met twee enorme vleugels die traag op de wind wiekten en het wezen voort stuwde. Het brulde luid en Li kreeg er de rillingen van.
'Is dat... een draak?' vroeg hij verbijsterd en hij veegde het zand van zijn gezicht.
Ze liepen nu al en hele tijd, uren - misschien wel meer - en ze hadden nog geen enkele levende ziel gezien. Een draak was dan weliswaar geen al te fijne metgezel, maar het was leven. Wat was er nog meer?

[ bericht aangepast op 23 mei 2014 - 23:32 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius richtte zijn stok op het overvliegend gevaarte. Hoewel de vorige draak ontsnapt was, zou deze hem niet ontsnappen, want hij had eindelijk zijn stok terug.
'Avada Kedavra.'

Er gebeurde niets. De spreuk leek in de draak te verdwijnen, want de draak vloog gewoon door. Even dacht Jurgen dat het niet had gewerkt, tot het dier plotseling stopte met vliegen en de draak in de lucht begon te kantelen. Jurgen keek toe hoe het dier een paar meter verderop met een enorme knal op de grond viel. Het was alsof de spreuk eerst nog in het dier had moeten doordringen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Zoë slaakte een gil toen ze naar beneden viel en vloekte en tierde op Epialthes en Ardaneus.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes