[Speeltopic 1] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Sowieso 200 woorden, iedereen heeft weleens een slechte dag maar meld dat wel.
Je mag zoveel personages als wilt maar geen 100 ofzo
In het Speeltopic graag praten tussen haakjes, [] {} () - -
Geen ruzie! IC wel! OOC niet!
Niet elkaars personage besturen, (tenzij je toestemming hebt.)
Volg de verhaallijn van J.K Rowling.
Graag melden als je niet meer meedoet.
Graag de Engelse namen gebruiken, anders ontstaat er verwarring.
Houd de jongens en meisjes gelijk! Geld ook voor de afdelingen!
De belangrijkste regel: Have fun (:

OOC: Out Of Character.
IC: In Character.

[ bericht aangepast op 18 april 2014 - 9:02 ]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Ooehh georgie word boos op karkarov, ik voel een perfecte ruzie aankomen, ghehe

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Obliviate7 schreef:
Ooehh georgie word boos op karkarov, ik voel een perfecte ruzie aankomen, ghehe

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Maar dat weet georgie niet :]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Obliviate7 schreef:
Maar dat weet georgie niet :]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Campbell landde naast me neer en ik lachtte toen ik de plezier in de ogen van mijn nieuwe vriend zag. Campb..
‘Campbell Dylan Saunders.’ Hoorde ik plotseling. Mijn blije blik viel uiteen toen ik karkarov in de verte zag.
'Camp,' maar ij was al te laat. Karkarov greep campbell bij zijn arm en duwde hem mee de veld uit. Ik beet op mijn lip. Wat heb ik gedaan? Mijn hart klopte speersnel en een vlaag woedde vloog door me door. Waarom moet die gekke man zelf bedenken hoe campbell zijn leven eruit moet zien? Dat is verdomd oneerlijk!
Zonder nog enig te twijfelen liep ik met grote passen achter hun aan en smeet mijn bezem de gras in. Hie dichter ik bij hun kwam, hoe meer ik zachtjes begon te sluipen.
‘Ik zit me continu voor je uit te sloven en wanneer ik je aankondig komt er niemand.’ Hoorde ik Karkarov woedend zeggen. ‘Je begint je jaar al goed. Je eerste opdracht niet inleveren, leerlingen niet tevreden stellen op hun vragen en handtekeningen geven vervolgens hoor ik dat jij met een bloedverrader van een Wemel weggelopen bent terwijl ik met klem gezegd had dat je alleen met Slytherins om mag gaan en vervolgens speel je zwerkbal op een oude verloederde hellevleeg met een bloedverrader waar je nog plezier in lijkt te hebben ook.’ ik kraste op mijn tanden en een woedeuitbarsting barste in me los toen hij me een bloedveradder noemde. ‘Waar eindigt het, Campbell? Je had vorig school jaar al nauwelijks gehaald. Het is dat je een National ben anders had ik je allang vol schaamte van school geknikkerd. Wat denk je dat je coach zou zeggen he? Maar goed dat je er morgen weer heen gaat zodat je het hem zelf kan vertellen.’ ik probeerde zo stil mogelijk te blijven terwijl er verschillende vloekken door mijn hart heen vlogen. ‘Gedraag je als een waardige Klammfels leerling, Campbell. Let op; ik ben nog niet klaar met jou.’ Zei hij woedend terwijl hij meteen zijn glimlach opzetten naar de leerlingen toen we eenmaal bij zweinstein aankwamen. 'Maar ach; het is echt zo’n geboren zwerkbal speler. Hij kan gewoon niet meer zonder.’ ik zag de verdriet in campbell zijn ogen waardoor ik nog woedender werd. Het maakt me geen barst uit dat er studenten bij staan, hij hoort campbell zo niet te behandelen.
'Karkarov!' Riep ik met een vlaagje woedde in mijn stem. Ik sprong tussen de studenten soor die me bedachtzaam aankeken.
'Vind u het normaal om zo met de beroemdste zwerkbalspeler om te gaan? En helemaal met een jongen als Campbell?'
Ik stop even en liep naar hem toe. Professor Perkamentus gaat me straffen voor het zo spreken tegen karkarov.
'hij verdient volgens mij veel meer respect dan dit,' ik kruiste mijn armen en keek de oudere man strak aan.
'Hij mag toch wel zelf beslissen of hij met een ''bloedverrader'' of met een dode slang om wilt gaan..?!'
Ik weet niet echt of ik de juiste ding deed, maar dat boeide me niet.
'U bent een volslagen idioot en dat dach ik al voordat jullie hier kwamen. Ik bedoel, u gebruikt deze jongen gewoon om de beste school te lijken, volslagen gekkenwerk dit!' En ik stopte. Dat is eruit..

[ bericht aangepast op 17 april 2014 - 1:04 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

-tum tumtuuuum, griezelige achtergrondmuziek- dit gaat heftig worden

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Haha Ralf is echt een held ('x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Wairqit het goort george te zyn

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Haha toch wel ben je moe?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Veranderd en nu ga ik slapen want ik ben moe en morgenvroeg heb ik presentatie ):

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
Haha toch wel ben je moe?

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Obliviate7 schreef:
(...)

Het is en uur, natuurlijk ben ik moe x)

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders


‘Karkarov!’ hoorde ik opeens een vroeg-bekende stem zeggen; George Weasley.
'Vind u het normaal om zo met de beroemdste zwerkbalspeler om te gaan? En helemaal met een jongen als Campbell?'
Met grote ogen staarde ik naar de grond. Dit ging nooit goed komen maar ik wist dat George op ten duur zijn straf zou pakken door je-weet-wel dan door Karkarov.
Karkarov zou enkel alleen mij nu dubbel straffen maar dat kon George Weasley niet weten.
'hij verdient volgens mij veel meer respect dan dit. Hij mag toch wel zelf beslissen of hij met een ''bloedverrader'' of met een dode slang om wilt gaan..?!' Nog steeds gaf Karkarov geen antwoord en hoe langer hij zweeg hoe erger de straf zou zijn. Hij laat je altijd eerst uitrazen en dan bedenkt hij een gepaste straf. Al zou dit allemaal anders gaan aangezien dit niet onder twee schoohoofden van Zweinstein en Beauxbatons gebeurd mag worden.
'U bent een volslagen idioot en dat dacht ik al voordat jullie hier kwamen. Ik bedoel, u gebruikt deze jongen gewoon om de beste school te lijken, volslagen gekkenwerk dit!'
De hele omheining was stil en plotseling hoorde ik Karkarovs stem die door de hele ruimte leek te snijden. ‘Ik hoop dat uw leerlingen mij de volgende keer hartelijker welkom zullen heten, professor Perkamentus.’ Ik keek gauw omhoog en direct keek ik in twee felblauwe ogen die door mij heen leken te kijken. Alsof ze me zo mijn hele leven konden lezen; iedere gedachten en iedere gebeurtenis. Snel keek ik omlaag omdat die idee mij beangstigde.
‘Fred Weasley; wilt u zo vriendelijk zijn om mij te vergezellen.’ De toon in professor Perkamentus stem klonk niet gevaarlijk noch dreigend. Het klonk warm en dat verbaasde me.
‘Ik weet dat Campbell Saunders uw leerling is maar ondanks het feit dat deze twee leerlingen bij deze ernstige zaak betrokken zijn ben ik genoodzaakt om ook hem mee te laten komen.’
Ik voelde aan de hand van Karkarov die op mijn schouder lag dat hij zich in zat te houden.
‘Dan lijkt het me beter dat ik ook mee ga.’ Zei Karkarov.
‘Uiteraard maar eerst zou ik deze twee heren willen spreken.’ Hij maakte een gebaar en Karkarov liet mij los. De verbazing droop voor een seconde van mijn gezicht maar die verdween algauw toen ik Karkarovs blik gaf. IK moest hem nu niet teleurstellen. Met mijn gezicht fier in de lucht probeerde ik zo zelfverzekerd mogelijk de menigte te trotseren terwijl ik professor Perkamentus volgde met George.

Hehe ik kon ze nog niet van elkaar laten scheiden

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik laat perki aan jou over want ik gen geeen idee hoe en wat hij gaat bespreken =')

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley


Voor een lamge tijd bleef het stil en voor iedere luch die ik achter me hoorde werd ik nog nerveuzer, tot hij begon te praten. ‘Ik hoop dat uw leerlingen mij de volgende keer hartelijker welkom zullen heten, professor Perkamentus.’ ik keek op na die woorden en ik voelde mijn hart stoppen toen ik professor Perkamentus zag staan tussen. Ik hapte naar adem en hield die angstig in. ‘George Weasley; wilt u zo vriendelijk zijn om mij te vergezellen.’ elke keer als ik door vilders naar hem moest gaan was er altijd een ondeugende lag op mijn gezocht, maar nu kun je niets meer dan angst en woedde eruit lezen. Ik knikte en liep naar hem toe, en was al blij dat ik weg kon zobder nog een reactie van karkarov te hebben gehoord. ‘Ik weet dat Campbell Saunders uw leerling is maar ondanks het feit dat deze twee leerlingen bij deze ernstige zaak betrokken zijn ben ik genoodzaakt om ook hem mee te laten komen.’ meer angst kroop naar boven maar ook was ik wel heel wat opgeluchter dat Campbell niet bij hem hoeft te blijven. ‘Dan lijkt het me beter dat ik ook mee ga.’ Zei Karkarov.
‘Uiteraard maar eerst zou ik deze twee heren willen spreken.’
Ik knikte weer en eindelijk lieppen we weg, en volgde professor Perkamentus met kleine maar snelle passen. Ik kwam dichterbij bij Campbell staan en begon zachtjes te fluisteren.
'Het spijt me, ik kon je op die manier niet achterlaten, niet net nadat ik je eindelijk kende.' Ik zucht diep en schudde mijn hoofd.
'Als ik nooit de stap naar je toe zette om je te helpen en bevreiden uit die bende fan fans vanochtend, zou je nu niet in de problemem zijn geraakt.. door mij.' Ik hoopte dat campbell er iets over zou gaan zeggen, want hoe langer hij zweeg hoe meer ik het gevoel krijg dat ik alles heb verpest, wat ook zo was. Ondertussen naderden we de kanroor van Perkament, nog steeds hopend op een reactie.

[Perki ligt in jouw handen !]

[ bericht aangepast op 17 april 2014 - 7:31 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••