Emily liep terug naar haar eigen hotelkamer en wachtte even voor ze de deur opende en naar binnen liep. Baiel zat in de woonkamer met een glas in zijn hand - Maerle en het ei lagen in de wieg. Maerle lag vredig te slapen.
Baiel grijnsde even toen hij haar zag, maar zijn grijns verstomde toen hij de uitdrukking op haar gezicht opmerkte. 'Wat is er in hemelsnaam gebeurd?'
'Ariana is bijna door drie mannen verkracht... Ik heb haar gered, maar het was wel eng en die vieze rotzakken mogen hier niet zomaar mee wegkomen.'
Baiel keek haar geschrokken aan. 'Hoe zagen ze eruit?' vroeg hij. 'Ik zoek ze op, vannacht nog, als het moet.' Hij was opgestaan en had zijn vuisten gebald.
Emily pakte zijn hand. 'Het waren sterke mannen en ze waren met z'n drieën... Maar als ik ze weer zie, wil ik een halfwolf op ze afsturen.'
Hij kuste kort haar voorhoofd en geeuwde toen. 'Ja, je hebt gelijk. Ik ga nu in ieder geval slapen... Morgen kijken we verder. Ze komen hier niet ongestraft vanaf.'
Emily voelde plotseling veel genegenheid met hem en volgde hem naar bed, waar ze zich begon om te kleden. Baiel sliep altijd in zijn ondergoed en Emily had een japon aan, maar nadat ze even had getwijfeld, deed ze de japon niet aan toen ze in bed stapte.
Baiel lette niet op het naakte lichaam dat naast hem het bed in kroop en reageerde ook nauwelijks toen ze met haar handen over zijn rug begon te strelen. Toen hij zich uiteindelijk omdraaide, leek hij pas te merken dat ze naakt was. Ze slikte en keek hem toen recht in de ogen. Ze wist dat ze Baiel ook had verwaarloosd en dat het niet alleen zijn schuld was dat het stroef tussen hen liep. Zij had hem weinig aandacht gegeven en hoewel ze nu een groot risico zou lopen om weer zwanger te raken, besefte ze dat ze dat risico moest nemen om haar relatie met Baiel te verbeteren. Misschien was dit één van de redenen dat ze zich niet meer tot hem aangetrokken voelde en zou seks hun relatie weer omhoog helpen. Het was ook begonnen met een vrijpartij, waarvan Emily eerst nog had gedacht dat het pure lust was geweest. Uiteindelijk bleek dat het begin van haar liefde voor hem te zijn en misschien zou haar liefde voor hem weer aanwakkeren als ze met hem zou slapen.
Hij reageerde nauwelijks op haar aanrakingen en wendde zijn blik af. Emily leunde naar voren en kuste zijn oor, toen zijn wang en toen zijn mond. Hij liet haar doen wat ze deed, maar nam zelf verder geen enkel initiatief. Hij leek eerder weerstand te bieden.
Uiteindelijk ging ze op haar zij liggen en leunde ze op haar hand, met haar elleboog op het matras. 'Is er iets, Bai? Ik dacht dat - dat je dit wilde.' Ze slikte even.
'Ik ben gewoon moe, oké?' Hij klonk een tikje geïrriteerd.
Ze legde haar hand op zijn ontblote borst en legde haar hoofd op zijn schouder. 'Het gaat niet heel goed met ons de laatste tijd en dat spijt me,' mompelde ze. 'Ik wil graag - ik wil graag dat het weer beter tussen ons gaat.'
Hij zei niets. Ze maakte rondjes met haar vinger om zijn tepel en keek naar hem, maar hij staarde recht vooruit.
'Ik heb je ook wat verwaarloosd en ik besef heel goed dat je tijd voor jezelf nodig hebt. Ik ga mijn best doen om er meer voor jou te zijn en dan hoop ik dat jij meer tijd voor ons gezinnetje zou kunnen vrijmaken. Ik denk dat dat onze relatie goed zou doen.'
Baiel zuchtte even. 'Oké.'
'Oké?' Emily keek hem even teleurgesteld aan. 'Wil je er niks meer over zeggen?'
Hij schudde enkel zijn hoofd. 'Oké. Ik ga wel wat meer bij jou en Maerle en het ei zijn. En ik ga wel op zoek naar een baantje.'
'Echt?' Emily veerde op. 'Wat geweldig, Baiel... Misschien dat we dan op een gegeven moment wel uit het hotel vandaan kunnen!'
'Ja. Misschien wel... Wie weet.'
Ze leunde weer voorover en kuste zijn lippen, waarbij ze haar lichaam tegen de zijne drukte. Ze voelde hem verstijven en toen ze opnieuw zijn nek kuste, reageerde hij door haar gezicht vast te pakken, haar een kus te geven en te mompelen: 'Zullen we slapen? Ik ben moe.'
'Je zei op het feest dat je graag wilde -'
'Het feest is alweer uren geleden.' Hij draaide zich op zijn zij. 'Doe je japon aan en ga slapen. Welterusten en tot morgen.'
'Oh.' Emily bleef even teleurgesteld op haar zij liggen en rolde toen op haar rug. Ze stapte uit bed en trok haar nachtjapon aan, waarna ze weer in bed stapte. Ze ging op haar zij liggen en sloot haar ogen, maar kon niet in slaap vallen. Er was te veel gebeurd deze avond en er spookten veel te veel gedachten door haar hoofd die haar tergden en uit haar slaap hielden. Ook toen ze uiteindelijk toch in slaap viel, kwamen die gedachten in haar dromen terug.
Toen Emily in slaap was gevallen, was Masrl nog steeds wakker. Hij kon er niet bij dat hij Emily werkelijk had afgewezen, terwijl ze haar lichaam volledig had aangeboden. Hij had op haar avances in willen gaan, maar hij had het gezicht van Winnie voor zich gezien en daardoor had hij het niet gekund om met Emily te slapen. Het was hem nog nooit overkomen dat hij niet op zoiets in ging en hij besefte dat Winnie zijn leven voorgoed had veranderd. Zelfs als hij haar nooit meer zou zien, zou hij haar gezicht altijd voor zich blijven zien en zou hij zich altijd herinneren wat ze met hem gedaan had. Zijn verschillende uiterlijken hadden hem het grootste voordeel gegeven wat er bestond: hij kon met iedereen slapen met wie hij wilde. Hij had met bekende vrouwen geslapen, met vrouwen van miss-verkiezingen, hij had met Cordelia kunnen slapen als hij wilde. Het enige wat hij hoefde te doen, was de vorm aannemen van degene met wie de vrouw in kwestie in bed zou kruipen.
Waarom was het Winnie die hem die voldoening gaf? Hij kende het meisje per slot van rekening nog geen vier uren. Hoe kon ze nou zoveel in hem los hebben gemaakt dat hij een aanbod voor seks afwees? En dan ook nog met Emily, degene voor wie hij zijn vrijheid had opgegeven - of in ieder geval had beperkt. Hij begreep het niet en hij wist niet of hij het ooit zou begrijpen.
If you want the rainbow, you gotta put up with the rain
