{RPG} Phobia (celebrities) ~ 1 - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

6 april 2014 - 20:15

Gibigianna 15113

Phobia

Net wanneer ze in grote geldproblemen zitten, krijgen (beroemde) mensen over de hele wereld een onschuldig ogende brief toegestuurd. Zodra ze de brief openen, zien ze hoe hen wordt aangeboden zeer veel geld te verdienen, als ze alleen maar gedurende twee weken in een huis in de Alpen gaan samenwonen. Volgens de brief gaat het over een project om te onderzoeken hoe mensen reageren, wanneer ze moeten samenleven met vreemden, anderstaligen en misschien aparte karkaters. Alleen om daar twee weken te gaan overnachten zouden ze elk 250 000 euro krijgen.
Degenen die besluiten om ervoor te gaan, moeten de brief ondertekent terugsturen. Nog geen week later krijgen ze opnieuw een brief in de brievenbus. Ze moeten onmiddellijk vertrekken naar het vliegveld. Voor iedereen zijn vliegtickets betaald en bij de brief gestoken. Veel tijd om te twijfelen is er niet, want over enkele uren vertrekken de vliegtuigen al. Wie de vlucht mist, krijgt geen 250 000 euro. Daar aangekomen worden ze verder via helikopter naar het huisje gebracht, er leidt immers geen weg heen.
Zodra iedereen het zich knus heeft gemaakt in zijn kamer, gaan plots alle deuren op slot.

Vanaf dat moment hebben ze door dat er iets niet pluis is. De dagen daarna ondergaan
ze zware psychologische martelingen. Soms samen, soms alleen. Ze zien nooit
iemand anders, dan de mensen die net als hen gevangen zitten. Het enige teken
van verder leven is de stem die soms door het huis heen schalt en hen bevelen geeft.
Uiteindelijk zal iedereen breken. Of dat het eindpunt is of niet, hangt af van je karakter.
Sommigen zullen breken en nooit meer de oude worden. Anderen zullen breken en…
Verder op weg gaan in een andere wereld. In die wereld vinden ze alleen degenen terug
die net als hen sterk genoeg waren om te overleven. En ook daar hebben ze een opdracht…
Pas zodra die voltooit is, zullen ze weer vrijgelaten worden en kunnen terugkeren naar huis,
naar hun geliefden. Maar wat zal het hen kosten om zover te geraken?
Wie zal afvallen en wie houdt vol?

Wat is de bedoeling van deze RPG?

Het zal zich in twee delen afspelen. In het eerste delen komt iedereen aan in het huisje. Jullie gaan naar jullie kamer en gaan slapen. Midden in de nacht worden alle deuren plots op slot gedaan. Vanaf dat moment zullen zich psychologische martelingen zich opvolgen. Het kan hier gaan over zorgen dat iemand niet meer kan slapen door luide muziek tot Russische roulette. Tijdens dit deel kunnen mensen afvallen door bijvoorbeeld zelfmoord, omdat ze helemaal krankzinnig werden.
In het tweede deel gaat het verder met de mensen die het eerste deel hebben overleefd en doorstaan. Zij bevinden zich net op hun breekpunt, maar zijn nog sterk genoeg om te overleven. Ze bevinden zich dan plots in een soort droomwereld, alleen wel allemaal tegelijk in dezelfde. Daar zullen ze moeten samenwerken om te kunnen overleven. Opdrachten in verband met hun grootste angsten zullen gegeven worden en pas zodra ze alle angsten verslagen hebben, kunnen ze terug naar hun lichaam en terug naar huis.

Regels:
*Er is geen maximum aantal personages (dat is omdat je een van je personages natuurlijk mag laten afvallen gedurende het eerste deel of het tweede deel)
*16+ is toegestaan, maar onder spoiler en met waarschuwing bij (zo hoeven de mensen die het niet willen lezen, dat ook niet)
*Alleen Illwill of Stannis maak de topics aan.
*Ik geef geen minimum aan woorden. Kies voor jezelf wanneer je je reactie waard vindt om te posten.
*Naamsveranderingen doorgeven (en ook even waarschuwen als het met hoofdletter I ipv. L is)
*Geweld en schelden mag IC maar niet OOC.
*Je personage mag zowel een beroemd persoon zijn als een zelfverzonnen personage.
*Niet iemand zijn personage besturen zonder toestemming.
*Niet iemand zijn personage doden of verwonden zonder toestemming.
*Minstens 1 keer per week reageren (tenzij goede reden)
*Geen perfecte personages.
*Heb respect voor elkaar.
*OOC tussen [ * ( { #.

Wat moet ik weten?

Naam:
Leeftijd: (min. 18)
Beroep:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Angst/fobie: (liefst 2)
Extra: (misschien reden geldtekort)

Als er mensen zijn, die graag een personage maken, dat het eerste deel van de RPG niet zal overleven, dan zou dat heel handig zijn. Ik zou graag een paar mensen hebben die afvallen door zelfmoord of die gewoon stoppen met eten of iets zoals dat. Hoe hij/zij sterft mogen jullie natuurlijk zelf bedenken. Laat de creativiteit maar stromen!
Als je een tweede character aanmaakt, maar hier niet veel mee reageert, is dat dus niet erg. (zolang het ooit maar sterft, *sadistisch lachje*) Ik dacht dat het gewoon wat meer drama en actie zou geven als er ook wat afvallers zijn. Dit personage moet ook niet zo uitgebreid en gedetailleerd aangemaakt worden, als je dat niet wil.
Verder is het in het tweede deel ook mogelijk je personage te laten sterven, maar dat wordt later duidelijker. (:

Hoe ziet het huis eruit:

Het huis
De slaapkamers
De badkamer
De eetzaal
De ramen zijn van gepantserd glas (onbreekbaar) en de deuren kunnen automatisch worden gesloten (kan je niet open wrikken met een speldje dus)

Personages:
Meisjes:
*Aimee Isabella Lee ~ Caelestis |5|
*Cora Keegan ~ Hartnett |4|
*Grace Soldra ~ Dreamlight |6|
*Janel Meilani Parrish ~ Hartnett |7|
*Megan Scott ~ Apofylliet |7|
*Rebecca Amy Somers ~ Illwill |6|
*Ruby Ann Monroe ~ Amourable |2|
*Venya Bjornson ~ Illwill |1|

Jongens:
*Alexander Finnegan Vazwinsky ~ Mascot |5|
*Alfie Dilaurentis ~ Flensjex |6|
*Campbell Saunders ~ Leora |5|
*Clint Keith Rogers ~ Mascot |2|
*Jonah Hale ~ Eichen |1|
*Samuel 'Sam' George Claflin ~ Hartnett |4|
*Sebastian Vettel ~ Stannis |3|

Kamerindeling:
1e verdieping:
~~-Kamer 1: Alecia Beth Moore~~
-Kamer 2: Grace Soldra
-Kamer 3: Megan Scott
~~-Kamer 4: Ruby Ann Monroe~~
-Kamer 5: Venya Bjornson
-Kamer 6: Alexander Finnegan Vazwinsky
-Kamer 7: Campbell Saunders
-Kamer 8: Jonah Hale
-Kamer 9: Sebastian Vettel

2e verdieping:
-Kamer 1: Aimee Isabella Lee
-Kamer 2: Cora Keegan
-Kamer 3: Janel Meilani Parrish
-Kamer 4: Rebecca Amy Somers
~~-Kamer 5: Spencer Taylor Brooks~~
~~-Kamer 6: Alfie Dilaurentis~~
-Kamer 7: Clint Keith Rogers
-Kamer 8: Samuel 'Sam' George Claflin
~~-Kamer 9: Norah Savannah-Grace Chantelle Lynn~~

Story
Lijst martelingen
Rollentopic
Praattopic

We beginnen, wanneer iedereen in het huis aankomt. De helicopter is dus net geland op het terrein vlak voor de deur van de villa. Er is geen ontvangstcommitie, er is alleen een blad papier zichtbaar opgehangen. Daarop staat dat er voor het slagen van het onderzoek niemand zal zijn die hen helpt of de weg wijst. De kamerindeling is ook aangegeven op het blad. Iedereen slaapt alleen op de kamer. Aan jullie dus de keus of jullie meteen jullie kamers opzoeken of eerst nog even kennis maken met iedereen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2014 - 18:59 ]
“To live will be an awfully big adventure.”

6 april 2014 - 20:21

Flensjex 390

MT

Strong minds discuss ideas, average minds discuss events, weak minds discuss people. - Socrates

6 april 2014 - 20:22

Bishou 1676

[MT]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

6 april 2014 - 20:23

Intouchables 234

Mijn Topics

Hope, it is the only thing stronger than fear

6 april 2014 - 20:38

Blaeu 6578

Jonah Hale Outfit
Met een zucht loop ik vanaf de helikopter naar de grote villa. Het huis ziet er knus uit, maar daar ben ik hier niet voor. Het geld, dat is de reden dat ik hier ben. Niet om vriendjes te worden met een aantal sukkels die toevallig aan hetzelfde experiment mee doen. Ik focus me dan ook volledig op het huis en niet op de anderen. Vriendjes maken doen we later wel, denk ik bij mezelf. Nu eerst maar eens focussen op het geld.
Ik was erg opgelucht geweest toen ik deze kans aangeboden kreeg. Mijn schulden zaten erg hoog en er was niet echt een manier om geld te verdienen, behalve een baantje bij de McDonalds die ik meteen afsloeg toen ik hem aangeboden kreeg. Het idee alleen al, werken bij een ranzige voedselketen, bah.
Met opgeheven kin bereikte ik de deur. Er hangt een briefje aan die me niet was opgevallen als ik niet stil was gaan staan. Er staat op dat er niemand is om ons de weg te wijzen en dat we alleen op onze kamer slapen. Er ontsnapt een opgeluchte zucht uit mijn mond waarvan ik hoop dat niemand het hoorde. Ik ben dan misschien wat hooghartig, ze moeten niet gaan denken dat ik iedereen automatisch haat. Zo zit ik niet in elkaar.
Op het briefje staat ook in welke kamer ik slaap. Ik herhaal het nummer in mijn hoofd zodat ik het niet meer kan vergeten. Als ik zeker weet dat ik het nummer in mijn hoofd heb, loop ik het huis binnen. De warmte komt me tegemoet en sluit me in haar armen. Ik haal één keer diep adem en meteen voelt het alsof ik thuis ben - een raar gevoel, want ik voel me eigenlijk al jaren nergens thuis.
Ik laat me op een bang neerploffen en besluit dat ik mijn kamer later wel op zoek. Nu even rusten, want ik ben vreselijk moe. Eigenlijk zouden we een huishoudster moeten hebben die ons ook eten en drinken brengt. Vreselijk dat ik dat soort dingen nu zelf moet doen.

6 april 2014 - 20:38

R3HAB 12456

[MT]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

6 april 2014 - 20:49

Apofylliet 48

Megan Scott

Terwijl ik op de oprit van het huis sta vraag ik me af of dit wel zo'n goed idee was. Natuurlijk is dit een goed idee. Ik heb het geld nodig. Als ik ooit zelfstandig zonder observatie van artsen zou willen wonen moet ik naar binnen gaan en er twee weken lang niet meer uit komen. Met een zucht pak ik mijn koffer stevig vast en loop het huis in. Gelukkig bestaan er weinig mooiere huizen dan dit.
Dan valt mijn oog op een briefje. Terwijl ik het lees krijg ik het heet en word ik misselijk. Ik probeer mezelf te kalmeren. Niet in paniek raken op de eerste dag dat je hier bent. Maar een stemmetje in mijn hoofd heeft een hoger woord dan mijn poging tot kalmeren. Alleen. Alleen op een kamer. Alleen slapen en alleen wakker worden. Ik besluit te wachten tot er iemand anders binnenkomt zodat ik een kamergenoot kan schaken en ik ga zitten op een poef in de gang en begin dan met mijn Ipod te spelen zodat ik niet in paniek raak van het lange wachten op iemand. De muziek kalmeerd me omdat het me herinnerd aan mijn grote droom. Ooit sta ik op het podium. Ooit.

[ bericht aangepast op 6 april 2014 - 20:54 ]
Fine. maybe I pretend right now, but I swear to god, I'm gonna change the world.

6 april 2014 - 20:50

Kalinda 10484

[Mijn topics. Ik reageer zo direct met mijn personages.]

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

6 april 2014 - 21:02

Kalinda 10484

Cora Keegan • Kleding

Mijn bruine laarsjes lieten de sneeuw dat het pad richting de voordeur bedekte kraken. Mijn vingers omklemden het handvat van mijn zwarte koffer, terwijl mijn linkerschouder af en toe een signaal van pijn naar mijn hersenen stuurde als teken dat de felblauwe sporttas veel te zwaar was. Ik onderdrukte het gevoel en liep verder. Ik had natuurlijk weer veel te veel ingepakt voor twee weken in de Alpen, maar ik wou het zekere voor het onzekere nemen. Je kon nooit genoeg warme truien of stapels ondergoed meenemen.
Zodra ik voor de grote, houten deur stond zag ik een brief. Het roomkleurige papier was beschreven met een lap tekst en een lijstje. Ik las alles vluchtig door en onthield mijn kamernummer en de bijbehorende verdieping, waarna ik de zware deur opende en naar binnen stapte. Een nieuwsgierige blik glom mijn ogen en ik keek vluchtig rond, waarna mijn oog op een donkerharig meisje viel. Ze zat op een grijskleurige poef in de hal en een moeilijke uitdrukking sierde haar gezicht. Ik knielde voorzichtig voor haar neer, waarna ik haar zo vriendelijk mogelijk aankeek. Normaal gesproken zou ik me niet met haar bemoeien, maar ik kon het arme meisje niet in de gang laten zitten. "Kan ik je misschien helpen?" vroeg ik, terwijl ik de sporttas langzaan van mijn schouder liet zakken en hem op de grond liet vallen.

[ bericht aangepast op 6 april 2014 - 21:06 ]
"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

6 april 2014 - 21:15

Apofylliet 48

Megan Scott

Na een paar liedjes luisteren terwijl ik in gedachten mezelf als een ster op het podium zag staan, werd ik kalmer. Ik besefte me dat ik mezelf alweer op het randje had laten komen en dat kan ik nu niet. Ik had niemand in de buurt om me te helpen. Terwijl ik in mijn jaszak voelde of mijn medicijnen er nog in zaten voelde ik ineens iemand naast me staan.
'Kan ik je misschien helpen?" Een mooi blond meisje kijkt me met een vriendelijk gezicht aan. Een gevoel van opluchting overstroomd me. Het komt goed. Er is iemand voor me. Misschien gebeurd het deze twee weken niet. Misschien kan ik naar huis voordat ik wat raars doe. Dan corrigeer ik mezelf in mijn gedachten. Ik ben niet raar, ik heb een probleempje. Een klein probleempje dat makkelijk opgelost kan worden. Om mezelf dat te bewijzen spring ik op en glimlach oprecht omdat ik echt blij ben haar te zien.
'Eigenlijk wel. Ik ben Megan, trouwens. Maar ik las net de kamer indelingen door en aangezien ik er niet zo goed tegen kan om alleen te zijn, vroeg ik me af of je zin hebt in een kamergenoot. Om deze weken een beetje gezellig te maken.' Ik grijns. Ik denk aan de flessen wijn die ik in mijn koffer heb zitten, samen met nog wat andere spullen om er een 'feestje' van te maken.

Fine. maybe I pretend right now, but I swear to god, I'm gonna change the world.

6 april 2014 - 21:22

takiwatanga 54391

[MT]

26 - 02 - '16

6 april 2014 - 21:31

Kalinda 10484

Samuel Claflin • Kleding

De instrumentale muziek van de film, Titanic, galmde door de koptelefoon van mijn iPod. Ik neuriede zachtjes mee met de soundtrack, Rose, en trok ondertussen mijn donkerblauwe koffer op wieltjes achter me aan. De sneeuw vertraagde mijn pas, maar dat deerde me niet. Ik had nooit een grote hekel aan lage temperaturen gehad. Integendeel zelfs. Ik genoot ervan als ik door de sneeuw kon paraderen en daarna een warme mok chocolademelk in mijn handen gedrukt kreeg. De gedachte aan mierzoete cacao deed me glimlachen.
De ebbenhouten deur die inmiddels in mijn gezichtsveld was verschenen opende ik met mijn vrije hand, waarna ik naar binnen stapte. Een rilling van genot trok door mijn lijf zodra de warmte mijn lichaam omhelsde. Eventjes werd ik afgeleid door twee meisjes, een blondine en een brunette, die met elkaar aan het praten waren, maar al snel besloot ik om toch op zoek te gaan naar mijn kamer. Ik had namelijk op het papier dat op de houten deur was geplakt gezien dat ik op de tweede verdieping zou verblijven. Op kamer acht, om precies te zijn.
Ik begroette de twee meisjes met een speelse knipoog en een groet, waarna ik richting het trappenhuis liep en begon te klimmen. Halverwege de eerste trap stopte ik, om vervolgens mijn koffer neer te zetten en tegen de muur te leunen. Het koffer was zwaar en ik had eigenlijk geen behoefte meer om verder te lopen. Dan kon ik net zo goed even blijven staan om de ruimte in me op te nemen. Het huis leek erg luxe ingericht en hoewel het in de Alpen lag, leek het ook erg modern te zijn. Een huis naar mijn hart, als je het aan mij zou vragen.

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

6 april 2014 - 21:35

Olivie 846

[MT]

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

6 april 2014 - 21:39

Bishou 1676

Norah Savannah-Grace Chantelle Lynn

Shit, shit, shit. Dat is het enige wat ik kan denken, ook toen ik in de helikopter zat. Waarom heb ik hier aan meegedaan? Ja, voor het geld. Laatst was ik overvallen en degene die dat had gedaan is wel opgepakt, maar jammer genoeg had hij al mijn geld al gespendeerd aan dure sieraden en deze weer voor een hogere prijs doorverkocht. Om de een of andere reden kreeg ik het geld niet terug en met mijn werk ging het ook niet erg goed. Dus moest ik het maar doen van uitkeringen. Ik woon al op mezelf, maar wel dicht bij mijn ouders in de buurt zodat ze me kunnen helpen wanneer nodig. Helaas vinden ze dat ik dit zelf moet oplossen, dis ja, dan maar meedoen aan een gestoord experiment. Het huis zag er prachtig uit, luxe, maar ook niet té. Je kon het bijvoorbeeld niet associeren met een horrorhuis. Bij het woord "horror" glijdt er een rilling over mijn rug. Niet aan denken Norah, verder. Ik concentreer me op de hiphopmuziek die in mijn oren weerklinkt en maak er wat passen op. Dansen is mijn lust en mijn leven. Ik zag al een aantal mensen om me heen. Twee meisjes stonden te praten en één jongen liep net naar binnen. Ik besloot bij de meiden te gaan staan. Ik hoopte dat ze me niet herkenden, ik was redelijk beroemd. 'Hé!' glimlachte ik. 'Ik ben Norah Lynn.' No way dag ik mijn hele naam ging zeggen. Norah Savannah-Grace Chantelle Lynn. Ik vond gewoon Norah, Norah Lynn, ook goed, hoor.

[ bericht aangepast op 6 april 2014 - 21:40 ]
"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

6 april 2014 - 21:40

DreamLight 187

Grace Soldra
Het geluid van de helikopter vaagt langzaam weg terwijl ik in stilte in paniek raak. De man in de helikopter had alleen maar gezegd dat het huis recht voor me stond, dus langzaam schuifel ik stukje bij beetje, naar voren. Meestal kan ik mezelf wel redden, maar lang niet zo vaak als ik had gehoopt. Het gaat een stuk makkelijker als ik weet waar ik ben en hoe de omgeving in elkaar zit. Ik had ook botweg geweigerd om mijn blindenstok mee te nemen die al jaren stof staat te vangen. Ik vind het een afschuwlijk gevoel om te weten dat anderen mensen zien dat ik hulp nodig heb. Ik probeer mezelf te troosten met de gedachte dat ik al snel genoeg het huis uit mijn hoofd zou kennen, al lukt dat niet echt.
Ik heb geen idee wanneer ik bij het huis aankom en of ik eigenlijk wel recht loop. Angstig houd ik mijn handen voor me, zodat ik niet zomaar ergens tegen aan bots. Opeens sta ik stil. Mijn handen raken iets aan, waarschijnlijk de deur. Dat hoop ik tenminste. En inderdaad. Als ik mijn hand iets naar beneden laat glijden, heb ik een metalen deurklink vast. Als ik naar binnen loop hoor ik een paar meisjes praten. Waarschijnlijk hebben ze niet door dat ik er ben. Net als ik hallo wil zeggen struikel ik ergens over waardoor ik omval. Gelijk baal ik enorm van mezelf. Als ik niet wil dat mensen me zielig vinden, is dit zeker geen goed begin.

"Happiness can be found, even in the darkest of times.. if one only remembers.. to turn on the light." —Albus Dumbledo

6 april 2014 - 21:58

Kalinda 10484

Janel Parrish • Kleding

Mijn zwarte enkellaarsjes lieten een spoor van voetstappen achter in de ijskoude sneeuw en een rilling liep over mijn ruggengraat. Ik had een hekel aan de winter. De temperatuur lag veel te laag, ik kon mijn favoriete kleding niet aan en er was geen mogelijkheid dat ik kon zwemmen met dit weer.
Een zachte zucht glipte tussen neus- en lippen door zodra ik het papier op de grote deur zag kleven. Ik rolde eventjes speels met mijn ogen, las alles vluchtig door en besloot om alles van mijn visuele geheugen af te laten hangen. Als ik iets zou vergeten, zou ik iemand in het huis wel lief aankijken zodat diegene me zou helpen.
Een grijns krulde rondom mijn lippen en ik gooide de deur met een luide klap open, waarna ik naar binnen stapte. Als er al mensen binnen waren, zouden ze in ieder geval weten dat ik aanwezig was. En hoe.
Mijn ogen gleden vluchtig door de ruimte en ik merkte twee meisjes op. Ik ging niet graag met meisjes om, dus ik besloot om dit koppel al links te laten liggen. Een ander meisje had zich inmiddels bij het groepje gevoegd, terwijl een of ander mislukt type struikelde en op de grond viel. Mooi niet dat ik me met deze mensen ging bezighouden. Zwijgend liep ik verder en al snel belandde mijn oog op een jongeman, die me niet al te bekend was. Zijn gezicht herkende ik ergens van, maar toch ook weer niet. Waarschijnlijk leek hij gewoon op iemand die ik vaag in hem herkende. Hij zat op een bank die er erg aangenaam uitzag en ik beet eventjes op mijn onderlip, waarna ik besloot om toch maar een poging tot spreken te wagen.
"Hey, ik ben Janel," begon ik, waarna ik hem vluchtig bekeek om zijn reactie te peilen. "Mag ik misschien bij je komen zitten? Ik heb namelijk geen zin om met mijn koffers te gaan zeulen. Ik weet de weg toch niet."

[ bericht aangepast op 6 april 2014 - 22:41 ]
"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Index RPG Actieve Topics Zoek