• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1

    [ bericht aangepast op 5 april 2014 - 17:34 ]

    Woehoeeee


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Vol ongeloof staarde Maeghan naar de enorme dieren die hun koppen in het water hadden gestoken om te drinken. Dit was onmogelijk? Dinosaurussen waren toch lang geleden al uitgestorven. Ze hield Alex angstvallig vast, ondanks dat deze beesten in de film altijd zachtaardig bleken te zijn.

    Alex liep stapje voor stapje achteruit en begeleidde daarmee Maeghan ook. Toen ze ver genoeg van de beesten vandaan stonden, trok Alex Maeghan mee een struik in. 'Wow,' was het eerste wat hij uitbracht.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Een beetje beduusd was Audrey Rose bekomen van de klap. Ze was in slaap gesukkeld en ze had totaal niet door wat er aan de hand was. Toen ze eenmaal volledig terug op de wereld was vluchtte ze haar stoel uit, struikelend over een aantal tassen. "Waar zijn we?" Riep ze door de cabine heen. Ze sloot zich aan achter een groepje om te kijken wat er precies aan de hand was. Ze zag dat ze in een boom hingen. "Hoe gaan we hier ooit uitkomen?" Mompelde ze met grote ogen. Haar ogen werden nog groter toen ze de twee immense beesten op zich af zag komen. Dit is een droom, dacht ze. Dit kon gewoon niet echt zijn.

    'Die dingen horen toch uitgestorven te zijn?' vroeg ze nerveus. Ze wist niet of ze bang moest zijn voor het feit dat er verderop twee immense beesten stonden, of voor het feit dat er nog meer konden zijn. 'Alex...' vervolgde ze. 'Als die er zijn, moeten er ook anderen zijn, toch?' vroeg ze nerveus.

    'Wat een fantastische vraag en echt goed dat je die hier stelt,' zei Dolly tegen het onbekende meisje. 'Echt een vraag die iedereen graag wil beantwoorden. Een beetje jammer alleen, dat niemand hier dat antwoord heeft, anders hadden we allang op het gras daar gestaan.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Daar kon Alex al nauwelijks over nadenken. 'We moeten van dit eiland af,' zei hij zacht. 'Zo snel mogelijk.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ik denk dat het beter is als we voor de nacht een slaapplek vinden...' mompelde ze. 'Wie weet wat er straks ronddwaalt hier.' Ze pakte Alex' hand vast en trok hem verder de bosjes in. 'Misschien kunnen we in een boom klimmen.'

    Zal straks wat schrijven)


    Vampire + Servant = Servamp

    Alex wist niet zo goed wat ze het beste konden doen. Hij wilde hier liever nu vandaan dan de volgende dag, maar de lucht werd donkerder en het werd kouder. 'Ik denk dat we een beschutte plek op moeten zoeken,' mompelde hij. 'Maar we moeten wel in de buurt van dit meer blijven.' Hij keek om zich heen, maar kon niet bedenken wat de juiste plek was om te overnachten. Hij kon zich sowieso niet voorstellen dat hij buiten moest overnachten, op een onbekende plek. Hij was niet anders gewend dan een lekker en comfortabel bed.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Eden was erin geslaagd een paar voorraadkasten open te breken, maar deze waren nauwelijks gevuld. Het za er naar uit dat men niet van plan was geweest om hen aan boord van voedsel te voorzien. Haar eerdere theorie dat het toestel gekaapt was, begon een beetje in duigen te vallen. Er was helemaal geen reis geweest. Ze waren slechts pionnen in een spel dat ze nog niet begreep.
    Ze liep terug naar het ruim en schrok toen ze een meisje struiptrekkend op de rond zag liggen. Haastig knielde ze neer en schoof een rugtas onder haar hoofd, zodat ze die niet zou bezeren, maar de aanval hield al op.
    ‘Gaat het?’ vroeg ze aarzelend.

    [ bericht aangepast op 5 april 2014 - 22:06 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Maeghan rechtte haar schouders en keek ook om zich heen, in de hoop een plek te vinden. Ze kon niet ontkennen dat ze er tegenop zag, om een nacht door te brengen in dit woud, vol met grote beesten. Wat als ze een agressief exemplaar tegen zouden komen? Dan zouden ze er niet zomaar zonder kleerscheuren vanaf komen.
    'We moeten denk ik ergens hoog van de grond zitten. Daar komen ze niet, lijkt me.'

    [ bericht aangepast op 5 april 2014 - 22:44 ]

    Maeve keek Neil aan, ze knuffelde hem terug en stond recht. Ze had een goed gevoel, hij stelde haar gerust en dat was iets was ze nodig had. Ze hoopte maar dat deze nachtmerrie snel voorbij ging zijn.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Hij pakte zachtjes Maeve haar hand vast en trok haar mee. 'We moeten kijken of we wat bruikbaars kunnen vinden,' zei hij. Hij liet Maeve haar hand los en begon wat kastjes open te trekken. In zijn ooghoeken zag hij haar hetzelfde doen.

    Zonder iets te zeggen trok Syn zijn arm los en liep naar de plek toe die Jade had aangewezen. Hij duwde wat laaghangende takken opzij en keek rond. Het zag er niet verkeerd uit. Ze werden aan het oog ontrokken en zouden redelijk droog blijven als er vannacht een plensbui viel, al konden ze niet veel uitrichten als er hier werkelijk monsters bleken te leven.
    ‘Laten we even verder kijken.’
    Eigenlijk hoopte hij een klein eilandje te vinden waar ze de nachten konden doorbrengen, maar waar geen dier zou kunnen komen.


    Every villain is a hero in his own mind.