Once upon a time [Speeltopic 1] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 april 2014 - 20:28 ]

Yay,ik ga zo iets posten

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

[MT ]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Jamie Colin Beckster ~ Sheriff ~ The Huntsman

De deur viel met een zachte klik in het slot. Ik liep rustig naar de straat terwijl ik uit mijn thermoskan met koffie slurpte. Er was vandaag toch niet veel te doen geweest, dus kon ik net zo goed nog even oefenen met boogschieten. Ik had mijn pijlenkoker en boog over mijn schouders gehangen en liep in een rustige pas richting het bos. Het zou vandaag lekker weer worden volgens de weerman die gisteren een beetje zenuwachtig voor de camera had gestaan. Nou, dat viel reuze mee. Hij was waarschijnlijk nieuw. Nou, ik wenste hem veel succes. Niet dat zijn leven me zoveel kon schelen, maar oké.
De zon begon net achter de heuvels te verdwijnen toen ik tussen de bomen verdween. Ik zocht een goede boom uit die het slachtoffer van mijn pijlen zou worden, zette mijn thermoskan neer en begon als een razende te schieten. Ik hoorde vaag wat dieren wegschieten maar was te geconcentreerd om het echt op te merken. Toen ik na een tijdje al mijn pijlen weg had geschoten bekeek ik het resultaat. Best goed al zei ik het zelf. Er waren van de vijftien pijlen die ik mee had maar drie die geen boom pijn hadden gedaan. Ik glimlachte tevreden terwijl ik al mijn pijlen uit het hout trok.

[Iemand voor Jamie?]

[ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 19:51 ]

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Katherine Damianne Stavros || Red riding hood
Gelukkig mocht ik van mijn oma even vrij nemen aangezien ik me niet zo goed voelde en ik even naar buiten wilde, de zon gaat bijna onder en een klein briesje komt opzetten. Ik loop richting het bos mijn lievelingsplek waar ik altijd graag ben om de geur van de bomen en het gras op te snuiven een geur waar ik gek genoeg altijd wel rustig van wordt en ik me ook beter ga voelen. Ik loop rustig rond de takken breken onder het gewicht van mijn voeten.
Ergens hoor ik iets tegen een boom aanslaan en nieuwsgierig loop ik er heen benieuwd wat het is aangezien het geen dier is waarschijnlijk gewoon iemand uit het dorp. Als ik achter een groep bomen uit kom zie ik de sheriff staan ik weet niet meer precies wat zijn naam was. Ik zag een boog in zijn handen en hij schoot een pijl naar een boom toe. 'Goeie schot.' zeg ik glimlachend.


[Iemand voor Mr.Gold?]

[ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 20:20 ]

MissMills schreef:
Jamie Colin Beckster ~ Sheriff ~ The Huntsman

De deur viel met een zachte klik in het slot. Ik liep rustig naar de straat terwijl ik uit mijn thermoskan met koffie slurpte. Er was vandaag toch niet veel te doen geweest, dus kon ik net zo goed nog even oefenen met boogschieten. Ik had mijn pijlenkoker en boog over mijn schouders gehangen en liep in een rustige pas richting het bos. Het zou vandaag lekker weer worden volgens de weerman die gisteren een beetje zenuwachtig voor de camera had gestaan. Nou, dat viel reuze mee. Hij was waarschijnlijk nieuw. Nou, ik wenste hem veel succes. Niet dat zijn leven me zoveel kon schelen, maar oké.
De zon begon net achter de heuvels te verdwijnen toen ik tussen de bomen verdween. Ik zocht een goede boom uit die het slachtoffer van mijn pijlen zou worden, zette mijn thermoskan neer en begon als een razende te schieten. Ik hoorde vaag wat dieren wegschieten maar was te geconcentreerd om het echt op te merken. Toen ik na een tijdje al mijn pijlen weg had geschoten bekeek ik het resultaat. Best goed al zei ik het zelf. Er waren van de vijftien pijlen die ik mee had maar drie die geen boom pijn hadden gedaan. Ik glimlachte tevreden terwijl ik al mijn pijlen uit het hout trok.

[Iemand voor Jamie?]

Jérome Balthazar Chesir // Mad hatter

Met een grote grijns stikte ik het rode lint vast op de zwarte, hoge hoed. Ik legde de naald en draad op mijn werktafel neer en keek naar de hoed, een exacte kopie van het origineel. Met een lachje zette ik de hoed op de grond en ging er op mijn knieën voorzitten. Wie was er nu gestoord? Wie was er nu op zijn hoofd gevallen? Ik gaf een flinke slinger aan de hoed en keek hoe hij tolde. De hoed tolde en tolde en viel vervolgens op zijn kant. Ik begon te lachen vol ongeloof, ik leefde in een grote grap. Een groot complot waarin ik de enige was met verstand. Ik pakte de hoed op en zette die in mijn privékast samen met de andere kopieën. Ik zuchtte en liep naar de voorkant van de winkel die geheel verlaten was. Het was een eenzaam bestaan als hetgeen waar je voor leefde van je werd afgenomen. Ik pakte de sleutel van mijn bescheiden winkeltje en sloot de deur. Ik stak mijn handen ietwat treurig in mijn zakken nadat ik checkte of mijn shawl nog wel op zijn plek zat. Op mijn gemak liep ik naar Granny's toe, waar ik Katherine net zag vertrekken. De bel klingelde toen ik naar binnen stapte, ik liep naar achteren naar het hoekje waar ik eigenlijk altijd zat. Ik pakte de kaart die ik inmiddels al bijna van buiten kende en liet mijn blik over de gerechten glijden. Ik besloot voor iets simpels als biefstuk te gaan, zolang ik er maar sterke drank bij kon bestellen was het best. Als mijn bestelling tenminste werd opgenomen, de meeste mensen ontweken mij, zo ook de mensen met eten. Wat jammer was gezien mijn maag knorde.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Jamie Colin Beckster ~ Sheriff ~ The Huntsman

Ik had al mijn pijlen verzameld en was net weer begonnen met een nieuwe ronde bomen pijnigen toen iemand zei, ‘Goed schot.’ Ik glimlachte en draaide me om. Eerlijk gezegd had ik Katherine niet aan horen komen en ik was dan ook erg teleurgesteld in mezelf dat ik haar niet had opgemerkt. Als sheriff moet je immers goed opletten wat er om je heen gebeurd. ‘Bedankt,’ zei ik met een klein glimlachje. ‘Kun jij het ook?’ Bij het hield ik even mijn boog omhoog. Ik liep naar de boom om mijn pijl eruit te trekken terwijl ik wachtte op haar antwoord. Ik kende Katherine niet zo goed. Al had ik haar natuurlijk wel eens gezien bij Granny’s, wat vrij logisch was, aangezien zij daar werkte en ik een vaste klant was. Zoals veel bewoners van dit kleine dorpje. Maar Katherine leek me wel oké. ‘Hoe gaat het eigenlijk met Granny? Moet je haar niet helpen?’ vroeg ik haar nieuwsgierig. Ik liep naar Katherine toe terwijl ik de pijl in mijn pijlenkoker stopte. Ik plofte op het zachte bladerdek neer, met mijn rug tegen een grote eik die tegenover Katherine stond. Ik hoorde wat geritsel van een geschrokken vogeltje dat wegvloog.

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Katherine Damianne Stavros || Red riding hood
'Bedankt,' zei hij en ik glimlachte even, 'Kun jij het ook?' vroeg hij aan mij en ik schud zachtjes mijn hoofd. 'Nee, maar het lijkt me wel leuk om te leren enzo.' hij hield even zijn boog omhoog en liep toen naar de boom om zijn pijl eruit te trekken. 'Hoe gaat het eigenlijk met Granny? moet je haar niet helpen?' vroeg hij me en hij liep naar me toe en ging zitten op het zachte bladerdek. 'Ik voelde me niet zo goed, dus ik mocht even een uurtje vrij nemen.' ik kijk hem even aan. 'Mag ik langs je komen zitten?' oke een ander persoon zou het gewoon hebben gedaan maar toch vraag ik het maar even, ik kijk even naar een vogeltje dat wegvliegt en naar een eekhoorn dat een boom inklimt en dan kijk ik weer afwachtend naar de Sheriff.

Elle Sienna Lee || Rapunzel
Ik klapte mijn laptop dicht. Pff, eindelijk had ik het stuk af. De hele week was er niet veel bijzonders gebeurd, tot vandaag. Om 17:00 hoorde ik het nieuws en om 18:00 ging de krant al naar de drukker. Ik moest erg doorwerken dus.
Ik stond op en liep naar de koelkast. Er stond nog een salade in, dus pakte ik die en nam hem mee naar de bank. Daar at ik de salade op, terwijl ik naar de televisie keek.
Toen ik de salade op had was ik wel klaar met het tv kijken. Ik stond op en zette de televisie weer uit. Ik had besloten om naar granny's te gaan, omdat er daar altijd wel iets te beleven was en als ik geluk had gebeurde er iets waar ik een stuk over kon schrijven. Ik deed de deur open en stapte naar buiten. Daar liep Jérome. Hij stond bekend als raar en gestoord, maar ik vond hem wel grappig. Hij liep richting granny's, dus liep ik achter hem aan.
De bel klingelde toen ik binnenkwam. Ik keek om me heen waar ik kon zitten en zag dat Jérome achterin in een hoekje was gaan zitten. Eigenlijk was hij best zielig, altijd zo alleen. Ik twijfelde of ik bij hem zou gaan zitten, maar deed het toch maar niet. Wat zouden de mensen gaan denken als ik het wel deed? Ik ging aan de bar zitten en bestelde een cola light, ik dronk geen alcohol.

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

[Mine Topicss]

Little do you know

Ali Omar Hirsiz // Aladdin

Ik kijk vluchtig om mij heen, ik had de sheriff naar het bos zien vertrekken met zijn pijl en boog, wat betekende dat ik voorlopig vrij spel had. Ik duwde de achterdeur van Granny's open en wierp een blik naar binnen. Leeg. Ik duwde de deur verder open en glipte naar de voorraadkamer waar ik mijn rugzak openritste. In de ruimte die ik nog overhad gooide ik een homp brood, een flesje spa en een appel, daarmee zat hij wel vol. Ik gooide de rugzak weer over mijn schouder en keek naar de hoeveelheid eten die er lag. Ik moest me beheersen niet alles mee te nemen, maar zolang ik zorgvuldig een beetje nam viel het niet op. Ik pakte nog een appel en hield die in mijn hand. Ik keek door de deur van de voorraadkamer naar de deur waar net een van de koks doorheen was gewandeld, en naar de voorraadkamer strompelde. Het kon ook nooit eens gemakkelijk gaan. Via de rekken met eten klom ik zo snel en geruisloos mogelijk naar boven en bleef daar wachten totdat de kok naar binnen strompelde om wat te zoeken. Hij mocht dan slaperig zijn, maar hij was niet blind, zodra hij zich omdraaide en mij zag was het over en uit. Ik liet me vallen en rende de voorraadkamer uit, de deur nog snel achter mij het slot in draaiend. Toen ik omkeek zag ik echter een andere kok bij de achterdeur staan, een die net pauze wilde houden. Het duurde niet lang voordat hij doorhad dat ik hier niet thuishoorde. 'Shit,' mompelde ik waarna ik via de personeelsingang Granny's binnenrende, met de kok achter mij aan. Van het geschreeuw dat de kok achter mij produceerde keken er een aantal mensen om, waarvan een aantrekkelijk meisje aan de bar die ik een glimlach schonk, gelukkig had niemand de intentie om de hoofdingang te blokkeren waardoor ik vrij spel had. De straten waren mijn terrein, bovendien kon een kok met een rond buikje mij niet bijhouden. Ik rende het restaurant uit en sloeg snel een zijstraatje in.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Evan James Moor || Peter Pan
Met een zucht en een knorrende maag stap ik Granny's in. Hier zit ik elke maandag en vrijdag te eten en vaak tussen de middag voor de gezelligheid.
Ik ga aan de bar zitten en kijk om me heen, naar de mensen die hier al zijn. Ik zie Katherine de winkel uit lopen, jammer, ik had wel even een leuk gesprek met haar willen hebben. Maar jammer dan. Ik kijk verder en zie de dorpsgek Jérome zitten waar hij altijd zit, hij heeft een vaste plaats aangezien niemand graag gaat waar hij gaat. Ik zelf ken de jongen niet, dus ik weet niet echt hoe hij is. Ik heb hem tot nu toe enkel hier zien zitten en verder niet. Zijn winkel is te ver van het centrum af om er een kijkje te nemen, niemand die daar langs loopt dus waarom zou ik? Toch borrelt nieuwsgierigheid omhoog naar de jongen...
Hij is een paar jaar ouder dan ik, dat weet ik inmiddels wel. Maar dat is dan ook de enige informatie die ik over hem weet. Ik bestel een whiskey en loop met mijn glas richting de tafel van de dorpsgek. Mooie meiden zijn hier nu toch niet, de laatste is zojuist toch vertrokken.
"Dus, dorpsgek he?" begin ik grinnikend als ik op het bankje tegenover hem neer plof "zo zie je er anders niet uit" vervolg ik met een lach. Nu ik hem beter kan bekijken zo van dichtbij ziet hij er redelijk normaal uit. Hij lijkt enkel een beetje verstrooit alsof hij al lang bezig is met iets wat maar niet lukt, tenminste zo zie ik er altijd wel uit als ik heel lang achter een meisje aan zit terwijl het maar niet lukt..

-Heb Evan naar Jérome gestuurd, hoop dat je het goed vind :]-

Little do you know

Emily 'Em' Devoné || Belle
Met een glimlach kijk ik naar de vele boeken om me heen. Ik had zojuist het bordje 'open' bij de deur omgedraait zodat er nu 'gesloten' staat aan ge buitenkant.
Ik loop naar een boekenplank en pak een boek over de griekse mythologie er uit. Dit soort boeken vind ik zo interessant om te lezen, al die dingen over goden en de mythische wezens..
Ik heb nu in de tijd dat ik hier werk bijna elk boek wel gelezen. Maar sommige boeken blijven altijd leuk om nog eens te lezen. Ik ga aan een tafel zitten en begin te lezen. Straks ga ik wel even wat te eten halen bij Granny's, maar nu eerst zoals elke avond een boek lezen. Ik ben vorige week begonnen met het lezen van dit boek en ik denk dat ik het vanavond wel kan uit lezen..
De lichten in de Bibliotheek staan nog altijd uitnodigend aan, het enige wat mensen tegen houd van binnen komen is het 'gesloten' bordje aan de deur. Maar ik heb de deur nog niet op slot gedraaid. Misschien is het niet erg slim van me, maar goed het maakt mij niet veel uit als er nog iemand binnen komt voor een boek of voor een gesprek.

Iemand voor Belle?

[ bericht aangepast op 1 april 2014 - 15:11 ]

Little do you know

(Ik heb rumple kan wel pas om half 6 reageren zit nu op mn werk op mn mobiel)

Luna2013 schreef:
(Ik heb rumple kan wel pas om half 6 reageren zit nu op mn werk op mn mobiel)

Little do you know