RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 6 - Hawai - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan. Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard. De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten. Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten. Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water. Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier

Personages

[ bericht aangepast op 16 feb 2014 - 21:29 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Niet hoor, echt niet.' Cordelia keek hem ernstig aan. 'Ik wil alleen maar jou.' Ze gaf een paar kleine kusjes op zijn gezicht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij wist natuurlijk dat dat zo was, maar hij was wel erg trots dat ze hem dat weer eens vertelde.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia keek hem met een schuin hoofd aan en kuste hem. 'Wil je een stukje van mijn cake proeven?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Graag, lieverd.'
Hij deed zijn mond open en sloot zijn ogen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Het was gezelliger geweest met Limany dan met Gyab, maar Javelin was er niet bij met haar hoofd en was blij dat het weer een rustige dag was geweest. Minder laat dan de vorige avond kwam het grote wezen met zijn woeste uiterlijk hun shift overnemen. Ze had nog nooit een woord met hem gerept, maar wist dat hij de bewaker van het dorp was geweest voordat de halfwolven hier waren komen wonen. Ze sloot kort haar ogen bij wijze van begroeting en liep toen, samen met Limany, richting het centrum. Ze dacht even terug aan Cordelia en Emily's uitnodiging. Een meidenavond leek haar leuk, want dan zou ze wat meer anderen leren kennen, maar ze vond het ook wel spannend. Ze had nog niet lange tijd met een ander soort wezen opgetrokken en wist ook niet hoe dat moest zijn. Ze had slechts op de baby van Emily en Baiel gepast, maar was direct weer weggegaan als haar ouders terug waren gekomen. Hoe stonden andere wezens in het leven? Ze merkte al kleine verschillen tussen haar en Qako, terwijl hij alleen maar in een ander dorp was opgegroeid!
Veel tijd om erover na te denken kreeg ze niet, want haar gedachten verplaatsten zich direct toen ze tot haar verbazing Qako zag staan. Ze had hem helemaal niet verwacht te zien, zeker niet buiten het centrum, en ze voelde haar wangen gloeien. Ze zei gedag tegen Limany toen die, nadat ze Qako had begroet, zei dat ze naar huis zou gaan.
'Ik dacht dat je vandaag niet hoefde te werken! Wat doe je hier?' Javelin kon haar verbazing in haar stem niet verbergen. Ze liep naar hem toe en gaf hem kort een kus op zijn wang.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia voerde Kato een stukje en keek hem verwachtingsvol aan. 'En? Hoe smaakt hij?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij kauwde bedachtzaam en knikte toen.
'Hij smaakt geweldig. Bewaar maar wat voor Nykin, die vindt dat vast ook lekker.'

~ ~

Qako legde zijn hand op haar wang, zodat ze haar gezicht niet weg kon trekken en kuste haar lippen.
'Ik wilde je tegemoet lopen,' gaf hij toe.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat lief!' Ze voelde zich minder bezwaard dan ze zich de vorige avond had gevoeld, omdat ze wist dat Qako alles wat hij zei, meende. Hij had geen alcohol genuttigd - daar ging ze in ieder geval vanuit - en dat maakte al zijn woorden en handelingen veel waardevoller. Ze pakte verlegen zijn hand. 'Heb je een leuke dag gehad?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia keek hem blij aan en knikte. 'Doe ik! Ik ben echt heel blij dat we een date hebben gepland. Ik hou van mijn Kato tijd.' Ze lachte haar witte tanden bloot.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato hield ontzettend veel van haar en bij haar zijn, was het heerlijkste dat er bestond. Hij merkte de laatste tijd echter dat bij haar zijn ook erg ongemakkelijk was. Het liefst zou hij haar niet loslaten en tegelijkertijd wilde hij niet dat ze te dichtbij kwam. Het was hem vrij duidelijk waardoor dat kwam, maar hij kon niets doen om die gevoelens te veranderen.
Hij streek even afwezig met zijn hand over haar wang en keek toe hoe ze op stond om een stukje cake op een schoteltje te leggen zodat ze dat voor Nykin kon bewaren.

~ ~

Hij knikte.
'Het was leukd at je er was, vanmorgen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia zette het schoteltje in de keuken en nam twee glazen drinken mee terug. Ze gaf er een aan Kato en kuste zijn wang. 'Hoe gaat het met je verwondingen, van Peikka? Zal ik je even masseren?' Ze wilde graag de pijn voor hem verlichten, als dat kon.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Javelin sloeg haar ogen neer. 'Dat vond ik ook.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Qako boog zich naar voren om haar in de ogen te kijken.
'Wat is er zo interessant aan de grond?' wilde hij weten. Zijn vingers gleden van haar haren naar haar rug en hij trok haar tegen zich aan.

~ ~

Kato zat even in tweestrijd, omdat hij niet goed wist hoe dit uit ging pakken. Hij beet zijn kiezen op elkaar en knikte.
'Het gaat wel, maar je mag - je mag het best doen, als je wilt.'
Met heel kalme bewegingen trok hij zijn gewaad uit over zijn hoofd en legde dat iets te netjes voor zijn doen over de rugleuning van de bank.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia ging achter hem zitten en keek naar zijn gespierde rug. Ze legde haar handen met een teder gebaar op zijn schouders en masseerde die.
'Jeetje, je schouders staan helemaal gespannen,' merkte ze op. 'Misschien overwerk je jezelf een beetje,' zei ze bezorgd. Kato gaf geen antwoord, en dat vond ze niet zo erg. Toen ze zijn schouders iets losser had gemaakt legde ze haar handen tegen zijn rug, en maakte masserende bewegingen met haar handpalmen.
'Voelt het ietsje beter? Als ik je pijn doe moet je het zeggen hoor!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Ze dwong zichzelf om hem in zijn bruine ogen aan te kijken. 'Het is niet half zo interessant als jij,' zei ze moedig, al voelde ze zich helemaal week vanbinnen en had ze grote moeite om in zijn prachtige ogen te blijven kijken.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain