RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 6 - Hawai - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan. Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard. De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten. Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten. Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water. Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier

Personages

[ bericht aangepast op 16 feb 2014 - 21:29 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Behoorlijk ver,' antwoordde hij. 'We moeten grote oceanen oversteken, maar ik zal er voor zorgen dat je vaak kunt stoppen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia knikte. 'Misschien kunnen we daarna gaan zwemmen?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Emily knikte en stond op.

[Mooi. Einde van dit stukje ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia had een fijne middag gehad met Emily en iedereen had toegestemd voor het meidenavondje. Over een paar dagen zouden ze 's avonds met elkaar afspreken. Het leek haar wel gezellig, al had ze nu eerst haar date met Kato waar ze zich op verheugde. Ze trok haar leukste jurk aan - gewoon voor het idee - en maakte een vlecht in haar haren. De kinderen waren zoet en gingen gelukkig direct slapen. Ze zong een liedje voor hen en glimlachte breed naar hun slapende gezichtjes. Ze kon uren naar hun vredige uitdrukking kijken, hun kleine bewegingen. Ze deed zachtjes de deur dicht en liep Kato's armen in. Ze kuste hem en glimlachte stralend.
'Eindelijk Kato tijd.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato grijnsde en sloeg zijn armen om haar heen.
'Je bent lief.'
Hij drukte een kus op haar haren.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia glunderde en trok hem mee naar de bank. 'Jij ook.' Ze pakte een dienblad met al het lekkers en zette het tussen hen in. 'Wat wil je eerst?' vroeg ze grijnzend. 'Stukje vlees?' Ze stopte een stukje in zijn mond en keek ondertussen met een verlangende blik naar de aardbeitjes met suiker.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato boog zich naar haar toe en kuste haar lippen.
Zijn oog viel op de aardbeien en schudde grinnikend zijn hoofd.
'Die heb je natuurlijk al veel te lang niet gehad.'
Hij prikte er een aan een vork en gaf die aan haar.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia knikte en bloosde. 'Veel te lang. Op het Instituut had ik ze iedere dag! Ik mis dat, met slagroom.' Ze giechelde en sloot even haar ogen toen ze de heerlijke smaak proefde.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'We kunnen natuurlijk altijd proberen om ze zelf te laten groeien,' stelde hij voor. Hij had zelf niet echt groene vingers, maar Kato dacht dat Cordelia het misschien wel leuk vond om te tuinieren. Hij had er eigenlijk nooit over na gedacht.
Hij voerde haar nog een aardbei.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Zou dat kunnen? Denk je dat echt?' vroeg ze enthousiast. 'O, Kato, dat lijkt me geweldig! Ik wil dat heel graag!' Ze knuffelde hem.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij lachte door haar enthousiasme en streek met zijn vingers door haar zachte haren. Ze rook naar bloemen en naar de zee en dat was geweldig.
'We kunnen het natuurlijk proberen. Al moeten we dan maar een hekje om het perkje heen zetten, zodat Nykin er niet in gaat graven.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia knikte ernstig en kroop op Kato's schoot, terwijl ze hem nog een stukje vlees voerde. 'Ik vind het een geweldig idee. Je bent echt de allerliefste. Misschien kunnen we wel meer laten groeien, als het lukt met de aardbeien!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij leunde achterover met Cordelia tegen zich aan.
'Ik wist wel dat je het een leuk idee zou vinden.' Het was niet zijn bedoeling om haar met meer werk op te zadelen, want het zorgen voor twee kinderen vond hij al heel wat. 'Ik ben trots op je,' zei hij zacht en hij drukte vlug een kus op haar lippen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia legde haar hand tegen zijn gezicht. 'Het betekent heel veel voor me dat je dat zegt,' zei ze zacht. 'Dank je wel, lieve knuffelbeer.' Ze bestudeerde zijn gezicht en keek in zijn bruine ogen. 'Wat moest ik toch zonder jou?' Ze glimlachte en liet haar voorhoofd tegen de zijne rusten.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ach, als ik er niet was, was er wel iemand anders in je leven.'
Hij kuste haar weer en vervolgde: 'Ik ben alleen blij dat ik er wel ben.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes