The Perfect Wedding? || One Direction || Speeltopic - Speeltopics

Het Begin:
Harry en Louis zijn thuis in Manchester hun trouwdag, vrijgezellenfeestjes en huwelijksreis aan het plannen. Ondertussen zijn de anderen ook bezig met dingetjes voor de trouwdag of drama's in hun eigen leven. De trouwerij is over 1 maand en de spanningen beginnen nu zeker langzaam aan hoog op te lopen.

[ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 12:39 ]

Bowties were never Cooler

Liam Payne.
Toen ik kruipend de deur opende trok ze met een grijns één wenkbrauw op. Toen ik opstond keek ze naar mijn ontblote bovenlichaam en wiebelde met haar wenkbrauw. "Se-xy," grijnsde ze, en ik grinnikte. Glimlachend haalde ze haar schouders op toen ik me verontschuldigde voor de puinhoop die mijn huis heet. Langzaam zette ze een paar stappen in mijn richting en legde haar hand op mijn ontblote bovenlichaam. Ik trok mijn wenkbrauwen licht op, en kreeg een grijns op mijn gezicht. Haar hoofd bracht ze dicht bij dat van mij, en glimlachte verleidelijk. Onder haar wimpers door keek ze me aan, en plaatste een kus in mijn mondhoek. Ze draaide zich om en ging op de bank zitten. Ik maakte een protesterend geluidje. 'Waarom ga je nou weg?' vroeg ik grijnzend, en ging naast haar op de bank zitten om mijn lippen op die van haar te plaatsen terwijl ik mijn hand op haar wang legde. Hier kon ik uren aan besteden. Met mijn perfecte vriendin bezig zijn. Ik houd ontzettend veel van haar, en dat mag ze best weten.

-Sorry, iets korter, ik ben echt inspiratieloos-

How far is far

Harry Styles

Because I love him, do I need another reason?

Sarah Felicia Tomlinson.

Hij maakt een protesterend geluidje. "Waarom ga je nou weg?" vraagt hij grijnzend.
      Vol engelensonschuld kijk ik hem aan. Liam komt naast mezitten en drukt zijn lippen op deie van mij, terwijl hij zijn hand op mijn wang legt. Ik grijns tegen zijn lippen aan en besluit dan alles aan hem over te laten, hij doet maar, maar ik ga hem gek maken. Ik ben zeker twee jaar jonger als hij en onze karakters zouden niet minder kunnen verschillen, maar toch hebben we het leuk samen. Om hem een zetje te geven leg ik mijn hand lichtjes op zijn bovenbeen, alsof deze daar per toeval terrecht komt. Dan maak ik me los uit de kus, verbreek het contact tussen onze lippen en kijk hem glimlachend aan, mijn tanden lichtjes in mijn onderlip geboord. Dan sta ik op en haal de elastiekjes uit mijn haren, de blonde, krullende lokken gooi ik los, in mijn nek. Tsja, aan mijn kleren kan ik nou eenmaal niet zoveel doen. Nou heeft het strakke, zwarte t-shirt een V-hals, maar een wijde broek met camouflage-print is ook nou niet de van het. Ach, het is Sarah. Dit is nou eenmaal hoe ik ben en voor niemand zou ik dat veranderen.
      Nonchalant kijk ik hem aan. "Zo, ik kom nu wel met de deur in huis vallen. Maar had je eigenlijk plannen vandaag?" vraag ik hem.

[ bericht aangepast op 19 feb 2014 - 20:44 ]

Reality's overrated.

Louis Tomlinson

[ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 9:05 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson

Bowties were never Cooler

Liam Payne.
Vol onschuld keek ze me aan. Ze grijnsde tegen mijn lippen aan, en legde lichtjes haar hand op mijn bovenbeen. Ja, goed in me pesten is ze zeker. Toen bevrijde ze zich uit de kus, en keek me glimlachend aan, met haar tanden licht in haar onderlip geboord. Daarna stond ze op en haalde de elastiekjes uit haar haren zodat haar prachtige blonde, krullende lokken te zien waren. 'Pest me niet zo..' grinnikte ik. "Zo, ik kom nu wel met de deur in huis vallen. Maar had je eigenlijk plannen vandaag?" vroeg ze. 'Nou, eigenlijk had ik ze niet, maar daar is verandering in gekomen.' zei ik met een grijns. Ik kwam steeds dichter bij haar lippen, maar drukte de mijne niet op de hare, ja pesten kan ik ook goed.

-Sorry, ik moet weg.-

How far is far

Harry Styles
Ik liet hem maar instorten op mijn rug, hoe moeilijker het voor mij ook werd om overeind te blijven, want ik kon hem niet gewoon eraf gooien. Terwijl ik naar zijn zware ademhaling en het getik van het water luisterde keerde langzaam maar zeker mijn kracht al een beetje terug, al bleef ik erg overgevoelig, zodat het wat makkelijker werd om ons beide staande te houden, want op dat gebied had ik nu niet veel aan Louis. Dit had duidelijk meer van ons gekost dan het normaal gesproken deed, ik gokte dat het te maken had met de spanning die vooraf al zo hoog was opgelopen. Ik wilde hem wel antwoorden, maar schudde eerst mijn hoofd omdat ik opnieuw op adem moest komen. Hij deed nu een poging tot weer rechtop gaan staan en trok mij in het proces ook mee, waardoor ik een aantal wervels in mijn rug hoorde kraken, voor langere tijd half voorover gebogen moeten staan was ook niet alles. "Ik hou echt heel veel van je, maar wil je alsjeblieft van me af gaan? Het begint pijn te doen," bracht ik uit, hopend ddat hij begreep waarop ik doelde, en om mijn woorden kracht bij te zetten haalde ik een hand van de muur af en legde op een van zijn heupen, om hem zachtjes achteruit te duwen. Dat had ik beter niet kunnen doen aangezien ik nog steeds lichtjes trilde en niet volledig op mijn eigen benen kon rekenen, dus verplaatste ik mijn weer vlug naar de muur voor de steun die ik zo nodig had. Eigenlijk was het best oneerlijk, hij kon op mij leunen en ik moest het maar doen met een koude muur. Al was de koelte best prettig tegen mijn oververhitte huid. Niet dat ik het onprettig vond dat Louis zijn armen rond mijn middel sloeg, maar het zou wel prettiger zijn als ik me om kon draaien. Dan konden gelijk de deuren van de cabine eindelijk gesloten worden en stopte het water met de badkamer omtoveren tot een zwembad, wat heel fijn was voor degene die moest dweilen. Daar kwam waarschijnlijk nog een discussie over. Voor dit moment had ik andere dingen aan mijn hoofd, zoals de warmte die de jongen afstraalde.

Because I love him, do I need another reason?

Sarah Felicia Tomlinson.

"Pest me niet zo..." grinnikt Liam.
      "Daar is het veel te leuk voor," werp ik terug. Inderdaad, het is veels te leuk om Liam te pesten om het niet te doen, hij vraagt er bijna om met zijn onschuldige puppyogen. Alhoewel, Liam mag dan wel onschuldig lijken, maar ik weet ook dat ook hij een ondeugende kant heeft. Al is Liam zeker geen badboy. Misschien is dat ook waar ik eerst de fout in ging, als ik dan iemand leuk vond was het altijd het verkeerde type. Liam is heel anders en tot nu toe heb ik zelfs het idee gekregen dat hij me echt leuk vind, niet enkel gebruikt.
      "Nou, eigenlijk had ik ze niet, maar daar is verandering in gekomen," zegt hij met een grijns en hij komt steeds dichter bij, zijn lippen zijn zo dichtbij, ook ik breng mijn gezicht nog dichter bij dat van hem. Bij de woorden die ik zeg schuren mijn lippen langs die van hem. Maar ik leg mijn lippen nog niet op de zijne.
      "Oh ja? En vertel eens, wat voor plannen dan? Of nee, beter, laat me het zien," grijns ik, het contact tussen onze lippen doet ook mij stillaan steeds meer verlangen naar hem. Mijn handen glijden naar zijn nek en leg ik daar neer, mijn vingers kriebelen door de kleine haartjes in zijn nek, kietelen deze een beetje. En ik druk plagend een zacht kusje op zijn neus.

Reality's overrated.

Liam Payne.
"Daar is het veel te leuk voor" was haar antwoord. 'Oke, dan ga ik jou ook pesten.' Zei ik met een grijns. Ook zij kwam steeds dichterbij me, en toen ze sprak schuurde haar lippen langs die van mij. "Oh ja? En vertel eens, wat voor plannen dan? Of nee, beter, laat me het zien." Grijnsde ze. 'Hmm, omdat jij het bent.' Grijnsde ik. Haar handen gleden naar mijn nek waar ze ze liet rusten. Haar vingers kriebelde door de haartjes in mijn nek, en kietelde ze een beetje. Daarna drukte ze een zacht kusje op mijn neus. Ik wed er om dat ze het deed om me te plagen. Ik kwam nu nog dichter bij zodat onze voorhoofden elkaar raakten, en ik beet zacht op haar lip. Eens kijken of zij ook zo makkelijk te plagen is. 'Maar wat was jij vandaag van plan dan?' Vroeg ik met een wenkbrauwwiebel. Ik kon het uren vol houden, dat plagen. Niet alleen zij is er goed in, ik kan er ook aardig wat van. Ik drukt een kus op haar lippen, en legde mijn hand op haar arm die langzaam naar beneden gleed tot hij bij haar bovenbeen aankwam.

[ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 17:29 ]

How far is far

Sarah Felicia Tomlinson.

"Oké, dan ga ik jou ook pesten," zegt hij met een grijns.
      "Ga je gang," zeg ik simpel, mijn wenkbrauwen zijn lichtelijk opgetrokken.
      "Hmm, omdat jij het bent," grijnst Liam dan. Liam komt nog wat dichterbij en onze voohoofden raken elkaar en hij bijt zacht op mijn lip. "Maar wat was jij vandaag van plan dan?" vraagt hij met een wenkbrauwwiebel.
      "Eigenlijk was ik van plan Jeremy te irriteren, maar nu jij hier shirtless voor me staat." Mijn ene hand kriebelt nog steeds verder in zijn nek en de ander glijd van zijn nek naar beneden, over zijn borstkas, naar zijn sexy V-lijn. Ik trek even plagend aan de touwtjes van zijn boek en laat dan mijn hand weer naar boven glijden, leg mijn hand op zijn wang.
      Liam geeft een kus op mijn lippen en legt zijn hand op mijn arm, die langzaam anar beneden glijd tot deze bij mijn bovenbeen aankomt.
      Ik grom, trek zijn geweldig gespierde lichaam nog dichter tegen me aan en geef kusjes op zijn mondhoeken en wangen. Zelf begin ik nu ook wel gefrustreerd te worden, maar gelukkig kan ik hier vrij goed tegen en hij moet en zal eerder toegeven.

Reality's overrated.

Louis Tomlinson
Ik trok Harry met me mee omhoog terwijl ik nog geen antwoord kreeg op mijn vraag. Ik hoorde zijn rug luid kraken. Met een hand liet ik hem dus voorzichtig los en ik wreef wat over zijn wervels, in de hoop zijn pijn te verzachten. Toen ik toch antwoord kreeg snapte ik het met mijn domme, door adrenaline en genot overgenomen hoofd nogsteeds niet. Pas toen hij kort tegen mijn heupen duwde snapte ik het. Ik gleed voorzichtig uit hem en boog voorover om hem een kusje op z'n bips te geven die verrassend rood waren. "Sorry, Hazza." zei ik voor ik om hem heen trippelde met nog wat zwakke beentjes en me aan zijn voorkant vastklemde met mijn armen. Dit was nog beter want nu kon ik mijn hoofd fijn tegen zijn borst leggen. Pas door het trippelen merkte ik ook dat het hier een zwembad was geworden. Voorzichtig aftastend trok ik hem mee onder de douche en sloot de bevuilde douchecabinedeur achter ons. Het warme water regende weer hard op ons neer en ik zuchtte gelukzalig tegen Harry's schouder. Ik was nu echt gelukkig. Het enige wat me hieraan deed twijfelen was Harry's broertje, Marcel, maar zolang die niet in mijn buurt was stond onze relatie als een orkaan en aardbevingsbestendig huis. Om ons toch wat te stutten haalde ik een hand van Harry's lichaam af en zette die stevig tegen de koele en bekende muur. Heel onschuldig begon ik kusjes tegen zijn verhitte huid van zijn schouder te drukken. "Zal"kusje "Ik" nog een kusje "Dwijlen" en nog een "Voor" en twee kusjes dit keer "Mijn" de volgende drukte ik in zijn nek. "Zielige" bij mijn laatste woorden kneep ik zacht in zijn stevige kadetjes met mijn vrije hand "Harry" Ik keek onschuldig naar hem met mijn grote blauwe ogen terwijl het water zowel mijn rossige bruine als zijn chocolade bruine haren als lange stijle strengen omlaag liet hangen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Een dankbaar glimlachje verscheen op mijn gezicht terwijl hij zacht over mijn rug wreef, het was prettig na zijn ruwheid van net. Voorzichtig duwde ik wat tegen zijn heup in de hoop dat hij mee begreep, wat hij dan ook deed waardoor ik een opgelucht zuchtje liet ontsnappen, wat veranderde in een grinnik door zijn kusje. "Dank je, anders was ik morgen al helemaal in een rolstoel beland," mompelde ik, al kon ik nu redelijk blijven staan zonder de steun van de muur, lopen ging sowieso lastig worden, daar was geen twijfel over. Ik keek toe terwijl hij voor me kwam en zijn armen om me heensloeg, en liet me gewillig de cabine inslepen, dat werd ook wel echt tijd. Zachtjes hummend plaatste ik mijn handen op zijn onderrug en streek er doelloze figuurtjes over met mijn vingers. Het kalmeerde me een beetje, net zoals de warme stralen die op mijn rug neer kletterde. Vlug deed ik een poging een hand door mijn haar te halen om te zorgen dat het niet voor mijn ogen hing, wat verbazingwekkend genoeg nog lukte ook, en legde de hand weer waar hij eerst lag. Voor mijn gevoel was dit kleine momentje volmaakt, en liet me wat meer tegen Louis aanhangen. Ik wist genoeg over zijn verleden om hen absoluut te verafschuwen en haten, en zelfs ondanks dat stond ik hier zo met hem en was compleet gelukkig en had van geen enkele beslissing spijt. Ik schrok op uit mijn gedachten door de jongen die begon te praten en de constante kusjes die tegen mijn schouder werden gedrukt. Genietend onder zijn aanraking knikte ik, maar liet weer een piep horen door de actie volgde en keek hem wat pruilend aan. "Ik ging het sowieso toch niet doen, het is immers jouw schuld," grinnikte ik zachtjes en prikte hem in zijn buik. Zijj onschuldige oogjes lieten me wel even nadenken. "Trouwens, als jij morgen nog normaal wilt kunnen lopen moet je daar vooral mee doorgaan," waarschuwde ik, doelende op de kussen die hij me had togedrukt. Het was meer een loze bedreiging, om hem te plagen, maar als hij echt door bleef gaan zou ik het serieus in overweging nemen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik genoot van Harry zijn vingers over mijn verhitte rug. Ze maakten merustig en lieten me nog iets meer tegen hem aan leunen. Toen ik eenmaal een lekker plekje had gevonden tegen zijn schouder aan begon ik daar zacht kusjes te drukken en ondertussen te zeggen dat ik zou dwijlen. Dat zou hij denk ik toch niet kunnen, want ik was niet bepaald voorzichtig of zachtzinnig geweest toen hij eenmaal gewend was. Een hoge piep bij het kneepje in zijn kont deed me onschuldig grijnzend opkijken. Mijn grote blauwe ogen werden vastgezogen door zijn hhypnotiserende groene kijkers. Ik grinnikte zacht bij zijn woorden maar sprong met een verontwaardigd gepiep op toen hij in mijn buik prikte. Toch liet ik me al snel weer met mijn handen in het holletje van zijn rug tegen zijn schouder zakken. Het stond gewoon te prettig en gelukkig stond hij zelf weer stevig genoeg om dit te houden. Weer keek ik hem met grote onschuldige ogen aan die groter en een stuk minder onschuldig werden bij zijn woorden, net als mijn grijns. Ik wist net als hij hoe dit ging aflopen. Ofwel hier, ofwel in de slaapkamer, ofwel nu, ofwel vanavond, maar voor de dag om was had hij me kronkelend van genot aan zijn voeten liggen smekend om genade. Zo ging het altijd. Weer begon ik toch kusjes in zijn nek te zetten tussen elk van mijn woorden. "Ik weet niet waar je het over hebt, liefje. Waarom zou ik niet kunnen lopen? Ik heb toch twee gezonde benen en kruip straks veilig met jou in bed. Hoezo zou ik niet kunnen lopen morgen?" Intussen had ik alweer 36 kleine kusjes in zijn nek en op zijn borst en schouder geplant en keek hem extreem onschuldig aan. Ja, ik moest nu echt op mijn strepen letten als ik het tot vanavond wilde volhouden. Even ging ik op mijn tenen stqan en ik drukte een korte kus op zijn lippen. "Daarbij moet nog een van ons thee kunnen zetten omdat onze broers zo komen, lief." zei ik nu zonder hem expres uit te dagen. Ik drukte nog een kusje op zijn neus en pakte toen de fles douchegel om met een blauwige klodder van het spul Harry's lichaam zacht en liefdevol in te zepen. Het was voor velen niet te geloven, maar een tedere kant had ik inderdaad ook. Al zagen de meesten die vrij weinig.

[ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 23:40 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Nu mocht hij dan wel met de onschuldigheid van een kind naar me opkijken, als hij niet op ging passen was het mis. Dan kon Louis af en toe ruw met me zijn, ik was drie keer zo erg en dat wist hij ook. Al moest ik dan wel kiezen tussen twee strategieën, de hele dag door hem frustreren en hem laten smeken of hier en nu. Nou ja, niet hier. Hij was op mijn terrein binnengedrongen dus deed ik dat ook bij hem, de slaapkamer dus. Ik liet een zachte lach horen bij zijn verontwaardigde piepen en deed het expres nog een keer en keek hem nog eens waarschuwend aan toen de onschuldigheid van zijn gezicht weg leek te vagen. Mijn blik gleed naar de plek op zijn heup die ik had veroorzaakt en nu wel gevoelig moest geworden zijn. Om terug te pesten verplaatste ik mijn hand daarnaar en streek erover met mijn duim, hij was aan het pesten dus vond ik dat ik het ook mocht. "Geen idee, het was maar een ingeving. Maar we kunnen het altijd testen, toch?" mompelde ik, terwijl ik moeite deed om mijn ademhaling zo rustig mogelijk te houden, want die had alweer de neiging gekregen om zwaarder te worden door de kusjes die hij me weer toedrukte. Ik glimlachte bij de eigenlijk veel te korte kus die hij op mijn lippen drukte een maakt een instemmend geluidje. "Of degene die het minst kan lopen hoeft niks te doen," stelde ik nog voor, maar raakte afgeleid door de koude douchegel die mijn huid raakte en sidderde even. Al snel gaf ik me toch over aan zijn aanrakingen en liet een genietend zuchtje horen, zo kon ik wel eeuwig blijven staan, misschien iets minder want mijn benen waren nog niet volledig hersteld, maar wel bijna. Ik hield ervan als hij zo zachtaardig deed, want dat was de Louis waarop ik gevallen was en ook nooit meer kwijt wilde raken. Meestal was ik de enige die deze kant van hem zag en ik vond het best, logisch dat hij zich wat verdedigender opstelde tegenover anderen, ik deed precies hetzelfde maar in mindere mate.

Because I love him, do I need another reason?