Countdown to love || Speeltopic - Speeltopics

Wat als iedereen ter wereld een strip op hun pols had zitten die zei hoe lang het nog duurde tot je je soulmate zou tegenkomen? Wanneer de teller op 0 staat kom je hem of haar tegen. Je weet niet wie het is, hoe hij of zij heet of hoe hij of zij eruit ziet. Je weet alleen dan op dat moment jullie bijde tellers op 0 komen te staan. Het kan gebeuren op ieder moment van de dag. In de bus naar school, tijdens het boodschappen doen of tijdens het uitgaan in je favorite club.
Deze RPG gaat over een aantal jongeren uit gewone arbeidersgezinnen. Na hun middelbare school hebben deze jongens geen idee wat ze moeten doen. De meesten werken nu maar in supermarkten of cafe's tot ze weten wat ze met hun leven willen. Hun ouders hebben er wel genoeg van en besluiten ze naar een kamp te sturen om uit te vinden wat ze willen met hun toekomst... Maar wat als ze daar aankomen en meer blijken te vinden dan alleen een carriere plan? Al hun tellers vallen nammelijk op 0, maar als ze dat eenmaal ontdekken is het te laat en weten ze niet wie van hun nou eigenlijk elkaar's soulmate is. Het kamp wordt dus niet alleen een kans op een goede baan, maar ook een op ware liefde, maar hoe vogel je uit wie dat is...?


Rollen:
blue]jongen[/blue] / [pink]meisje[/pink
[Naam - Soulmate - Speler]
- Aleksandr 'Alik' Dmitri Romanov - Alec - KiliOfDurin
- Keanu Sparrow Hammond - Mary-Ann - Mamo
- Edmund Elmsäter - Celia - Elwood
- Alec Brendan Pierson - Alik - JustLovegood
- Aqua Truth Smiths - Rose - AnnaxElsa
- Mary-Ann Carter - Keanu - Noctis
- Rose Black - Aqua - Patholoog
- Celia Eloisa Agnelli - Edmund - JustLovegood


Koppels:
- Alik & Alec
- Aqua & Rose
- Edmund & Celia
- Keanu & Mary-Ann


Kamerindeling:
- Alik & Keanu
- Edmund & Alec
- Aqua & Mary-Ann
- Rose & Celia


Regels:

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!

Het begin:
Alle jongeren zijn net aangekomen en zijn gezellig wat met elkaar aan het kletsen voor het grote kampgebouw. Op een bord aan de zijkant hangt een lijstje met de kamerindeling. De jongeren leren elkaar langzaam beter kennen en alles is leuk... Tot een van de jongeren opmerkt dat zijn of haar teller op 0 staat, waarop de rest ook kijkt en de verwarring toeslaat...[Dit geef ik nog aan]

---

Bowties were never Cooler

(ik reageer vandaag sorry dat het zolang duurd ik had het nogal druk)

---

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Alec Brendan Pierson

'Nee, zolang je maar niet in de kamer rookt vind ik het prima.' Hij grijnst en ik kijk hem vrolijk aan terwijl ik mijn pet weer scheef zet. 'Oh ja, ik ben hier om een fatsoenlijke baan te krijgen en wat te gaan doen met mijn leven.' Zegt hij met een grijns. ‘dan zijn we hier ongeveer om de zelfde reden.’ Zei ik met een grijns en keek hem even aan. ‘Zo wat zijn je verwachtingen van het kamp eigenlijk.’ Vroeg ik hem nieuwsgierig terwijl ik mijn pet deze keer gewoon af zetten en op mijn koffer legde waar na ik met mijn hand door mijn haar ging. ‘Is het erg dat ik nu even een sigaret op steek ik heb er al 3 uur geen meer gehad.’ Zei ik met een beschaamde grijns en ging met mijn hand door mijn haar. ‘Verslavingen he de vreselijkste domste dingen waar aan je kunt beginnen.’ Zei ik weer een beetje beschaamt en keek he wat verontschuldigend aan. ‘Zo ben jij ergens verslaafd aan maakt niet uit wat snoep eten the drinken?’ Zei ik met een grijns en het laatste zei ik weer op een bekakte manier terwijl ik nog eens met mijn hand door mijn haar ging.



Celia Eloisa Agnelli

"Wat schrijf je?" hoorde ik ineens iemand zeggen en zo snel als ik kon sloeg ik mijn schrift dicht. "Sorry." voegde het meisje er mompelend aan toe. ‘eum eum is niet erg hoor.’ Zei ik mega verlegen en stak mijn haar achter mijn hoor. ‘Ik was wat ideetjes aan het opschrijven .’ Zei ik nog steeds mega verlegen en keek even naar mijn schoenen. ze stak haar hand uit en die nam ik verlegen aan . "Aqua." zei ze en ik glimlachte even verlegen naar haar. ‘Celia Eloisa Agnelli’ zeg ik verlegen met mijn vrij harde Italiaanse accent. ‘Coole naam trouwen.’ Zei ik verlegen en ging terug op mijn koffer zitten.


(Sorry sorry sorry er is zo veel gebeurd in deze 2 weken en ik had echt geen tijd meer voor quizlet but i’m back and i’m so sorry.)

---

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Edmund Elmsäter
‘Zo ben jij ergens verslaafd aan maakt niet uit wat snoep eten thee drinken?' vraagt Alec bekakt. Opnieuw haalt hij zijn hand door zijn haar. Ik schiet weer in de lach. Je zou Lord of the Rings als een verslaving kunnen zien, maar blues is wat dat betreft een grotere verslaving.
'Als je muziek meetelt, dan wel ja. Ik heb een lichte, nou ja, lichte, bluesverslaving.' zeg ik grijnzend. 'Vooral the Blues Brothers. Zegt dat je iets?' vraag ik. Ik grijns nog een keer. Ik haal ook mijn hand door mijn haar.
Opeens trilt mijn mobiel in mijn zak. Dat zal mam wel zijn. Ik rol met mijn ogen. In gedachten vervloek in mijn moeder.
'Sorry, wacht even.' zeg ik snel. Ik vis mijn mobiel uit mijn zak. En ja hoor, het is mijn moeder. Ik druk op 'niet beantwoorden' en stop mijn mobiel weer terug in mijn zak.
'Sorry, mijn moeder is nogal overbezorgd. Echt, als ik drie seconden te laat ben belt ze al de politie. Waarschijnlijk gaat ze me nog tien keer bellen, bereid je maar voor.' zeg ik met een verontschuldigende grijns. Net als ik uitgesproken ben gaat mijn telefoon nog een keer.
'Je ziet het.' voeg ik er aan toe.

---

I dress to kill, but tastefully