Hi allemaal, daar ben ik weer.
Ik las pas een artikel over 'Dyscalculie'. Dyscalculie is een rekenstoornis, iemand met dyscalculie heeft enorm veel moeite met rekenen en cijfers.
Nu is het zo dat ik ook heel erg veel moeite heb met rekenen.
Als ik iets uit moet gaan rekenen, ontstaat er een soort van paniek in mijn hoofd waardoor ik niet meer goed kan nadenken. Ik kan hele simpele sommetjes niet oplossen en van 'verhaalsommen' word ik gewoon wanhopig.
Ik ga volgend jaar waarschijnlijk het profiel Cultuur en Maatschappij doen, waarbij ik Wiskunde A moet gaan doen. Wiskunde A is eigenlijk meer rekenen dan wiskunde, vind ik zelf. Dit hoofdstuk is Wiskunde A en ik snap er niets van. Ik heb mijn vader om hulp gevraagd, maar eigenlijk helpt dat niet zo. Als hij het uitlegt, snap ik het helemaal, maar dan moet ik het zelf gaan doen en dan krijg ik weer paniekaanvallen.
Mijn ouders denken niet dat dit door mijzelf komt, maar door de basisschool waarop ik op heb gezeten. Mijn moeder zegt dat de 'moderne' manier van het lesgeven van rekenen niet goed werkt. Eerlijk gezegd vind ik dit nergens op slaan.
Maar goed, nu komt mijn vraag dus.
Hoe weet je nu echt of je een echt rekenprobleem hebt, of dat het niet door jezelf komt, maar door school?
[ bericht aangepast op 4 feb 2014 - 18:08 ]