RPG | Een licht in het duister || Rollentopic - Rollentopics

Rollen:

Noorse vrouwen:
- Linnea Einara Heilagr - Deryth
- Elín Nifel Munin - Walt
- Eir Norna Gulveig - Snowqeeun
- Auduna Runa Aegir Dangerx
- xLout


Bemanningslieden:
- Louis Julien Lamaîre - Ranmaru
- Ludovic Warrane Lamaîre -RIN
- Éduárd-Amédeé Rosaire - SherIock
-
-

In te vullen:
Rol:
Volledige naam:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk:
Familie & Geschiedenis:
Extra:

Regels
- Liever ervaren schrijvers, d.w.z.: minimum 350 woorden per post of 10 regels (géén enter na elke zin!)
- 16+ is toegestaan, in beperkte mate
- Hou het reëel, geen relaties na één dag
- Vol is vol
- Mannen en vrouwen graag evenredig
- OOC tussen haakjes
- Geef elkaar tijd om te reageren, wacht minimum twee posts voor je opnieuw post (kan later nog veranderen)
- Spelling en grammatica zijn niet je vijand (;
- Geen perfect players!!!

Vriendelijk verzoek:
Hou alsjeblieft rekening met de afkomst van de personages bij het kiezen van de namen. Noren in die tijd kenden volgens mij geen Ashley's en Caitlinn's net zoals de Fransen geen Ryan's en Jake's kenden.

[ bericht aangepast op 15 feb 2014 - 14:55 ]

---

The hardest part of a journey is to choose to make it.

Oké, ik moet even kijken of ik mee kan doen. Klinkt erg leuk.

---

Tijd voor koffie.

Mag ik een Noorse vrouw? ^^

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Male please ^^

---

Ich liebe dich 27.12.23

Grapje.

Ik wil graag een Noorse vrouw. (:

[ bericht aangepast op 21 jan 2014 - 17:55 ]

---

•

Jullie staan er bij ^^

@Burglar, neem je tijd (;

---

The hardest part of a journey is to choose to make it.

Oh, dit klinkt erg interessant. Ik wil een vrouw reserveren voor deze allemaal vol zijn. Desnoods wil ik er later wel een man bij maken als er niet genoeg mannen zijn.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Lolicia schreef:
Oh, dit klinkt erg interessant. Ik wil een vrouw reserveren voor deze allemaal vol zijn. Desnoods wil ik er later wel een man bij maken als er niet genoeg mannen zijn.

Gereserveerd ^^

---

The hardest part of a journey is to choose to make it.

Mag ik een noorse vrouw reserveren, lijkt me zeer interesantte rpg

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Snowqeeun schreef:
Mag ik een noorse vrouw reserveren, lijkt me zeer interesantte rpg

Je staat erbij.

---

The hardest part of a journey is to choose to make it.

Lolicia schreef:
Oh, dit klinkt erg interessant. Ik wil een vrouw reserveren voor deze allemaal vol zijn. Desnoods wil ik er later wel een man bij maken als er niet genoeg mannen zijn.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

NCIS schreef:
(...)

Done

---

The hardest part of a journey is to choose to make it.

Nou, ik heb meerdere ideeën. What to do

---

Tijd voor koffie.

Volledige naam: Eir Norna Gulveig
Leeftijd: 20
Karakter:
Uiterlijk:

Familie & Geschiedenis: Eir komt uit een best groot gezin, ze is de oudste van de meisjes. Ze heeft een oudere broer van vierentwintig, Aviss. Twee zusjes van zeventien, Aslaug en Astrud. Broertje van veertien, Ake. Zusje van tien, Marin. Een haar eigen dochter van zes maanden, Gry. Haar moeder Frydis doet alsof zij de moeder is van Gry. Omdat haar moeder niet wilt dat de anderen achterkomen dat eigenlijk zij de moeder is van Gry en niet Frydis. Haar vader Aesir bleef nooit thuis. Hij was altijd wel weg, waar naartoe? Dat wist niemand. Hij was bij iedere geboorte van zijn kinderen, alleen bij zijn kleinkind was hij niet komen opdagen.
Natuurlijk vroeg ze zich af waarom haar vader niet bij de geboorte was van haar dochter. Zes maanden later na de geboorte van Gry. Kregen ze bericht. Haar vader was omgekomen in een kroeg. Haar vader had schulden, hele erge schulden. Het was maar goed dat haar broer heel goed verdiende en die kon de schulden verlossen, maar jammer genoeg zou ze haar vader niet meer terug krijgen.
Al sins ze een kind was had ze soort van gave, ze wist al op hele jonge leeftijd af van planten en kruiden. Ze wist precies hoe ze ermee overweg moest. Zij was de genezeres in de familie. Op haar zestiende jaar ging alles in de soep. Mensen begonnen haar te beschuldigen van hekserij en ze ging vluchten. Weg van haar familie. Voor enige jaren verschool ze ergens in een klein hutje. Alleen op haar negentiende jaar liep ze door een klein stadje, niet ver van haar haar familie woonde. Ze kwam al snel in contact met een man -vader van Gry- hij hete Biyn. Hij was -leek- een aardige man en ze ging vaak met hem om. Na enkele maanden kregen ze een relatie en al snel daarna deelden ze het bed metelkaar.
Twee week later kwam ze erachter dat ze zwanger was en ze vertelde dit aan Biyn. Ze had gedacht dat die blij zou zijn, maar niets was minder waar. Meteen toen Biyn het wist dat ze zwanger was verliet hij haar. Haar hart was in schreven op de grond gevallen, ze wist even niet wat ze moest doen. Een paar uur zat ze gewoon op de grond te huilen. Ze wist dat ze niet alleem voor haar dochter kon zorgen en ging terug naar haar ouderlijk huis. Haar moeder was zo blij om haar weer te zien, maar zoals iedere moeder schrok ze wel toen ze vertelde dat ze zwanger was. Toch had haar moeder er na een paar dagen vrede mee.
Nu woont ze nog steeds in huis samen met haar moeder, broers en zussen. Ze hebben het goed. Natuurlijk hoopt ze dat ze ooit een man tegenkomt van wie ze echt zou houden. Nog steeds noemen mensen haar wel 'Gulveig' dat betekend heks, maar nu zit ze er niet meer mee. Ze heeft zelfs die naam als haar achternaam gedaan, omdat sommige mensen bang voor haar zijn. Het is beter dat mensen bang voor haar zijn dan dat ze haar willen doden.
Extra:

BEZIG!!!

[ bericht aangepast op 21 jan 2014 - 19:12 ]

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Rol: Franse schipper (Ook wel matroos of scheepsjongen)

Volledige naam: Éduárd-Amédeé Gaetano Remy-Tjasse Rosaire. Een grote naam voor zo'n kleine jongen. Hij wordt vaak spottend 'Dua' genoemd.

Leeftijd: 17 Jaar (Geboren in 1855, 12 Augustus, op een zachte zomerdag. De tijd waarop hij geboren was, was al in de schemering, die zacht was. Toch was het een moeilijke, eerste bevalling.). Hij is de 'jonkie' op het schip en heeft daarom minder status.

Uiterlijk: Éduárd is behoorlijk lang -1.78- voor een Fransman, al loopt hij vaak met zijn hoofd in de wolken, waardoor hij minder lang lijkt. Hij heeft behoorlijke lange blonde krullen, die dikwijls achterover gekamd worden in een staart. Séraphine, Joséphine (En stiekem ook Huegés) genieten ervan om met zijn uiterlijk bezig te zijn, waardoor hij er niet onverzorgd uit ziet. Als zij er niet zouden zijn, zou Éduárd er bijna altijd onvermijdelijk slordig uitzien, aangezien hij zelf nauwelijks met kleding bezig is.
Zijn ogen zijn opvallend groen, met soms goudenkleurige spikkels in zijn ogen. Deze zijn niet altijd te zien, voornamelijk in fel of juist gedimt licht.
Door zijn lengte heeft hij wel een slungelige uitstraling en struikelt hij snel. Bovendien hangen de krullen vaak voor zijn ogen. Echter, niemand kon het over hun hart verkrijgen de mooie krullen af te knippen.
Dus, op zich is Éduárd een best knappe jongen, maar kan hij daar niet zo goed mee omgaan. Bovendien hield hij niet van de spotlights en deed hij er niks mee.

Karakter: Éduárd is meestal een zachtaardige jongen, die het grootste deel van zijn speelsheid heeft achtergelaten, gehard door het leven. Na de dood van zijn vader kreeg hij een klap van verantwoordelijk in zijn gezicht, zodat dat ook bij hem ingesleten is. Ondanks deze zware taak die op zijn schouders is gelegd, blijft Freyr zijn buien van vrolijkheid en speelsheid houden. Dit is niet altijd op te merken, maar je ziet het bij hem vooral terugkomen bij spelletjes met kleine kinderen. Vol overgave speelt hij met ze mee en kan hij zich perfect inleven in een kinderbrein.

Bovendien is hij een groot warhoofd en heeft hij een heel uitgebreide fantasie. Bijna altijd droomt hij weg, wat soms een goede toevlucht is in rottige situatie's. Toch komt hij hierdoor soms ook door in de problemen, aangezien hij vaak wegdroomt op verkeerde momenten. Om zijn hoofd minder druk te krijgen en te zorgen dat hij niks vergeet, schrijft hij graag en heeft altijd een schriftje bij zich om zijn denksels in op te schrijven. Hij schrijft graag fictie, maar ook non-fictie. Soms schrijft hij in een soort dagboekvorm, wat niet geaccepteerd werd door de samenleving.

Door zijn rustigere aard, had Éduárd nooit veel vrienden. Niet op school, niet in de omgeving. Vaak maakte zijn ouder zich daar zorgen over, ook Éduárd vond het niet prettig. Vaak moet hij tijd in zijn eentje doorbrengen, of in het gezelschap met Joséphine, Celeste of Huegés. Alle kinderen van Joseph en Seraphina zijn behoorlijk anders en speciaal (Bijvoorbeeld Joséphine onderscheid zich duidelijk door haar avontuurlijkheid en Éduárd door zijn lieflijkheid), maar Joséphine had al snel vrienden gevonden, toen ze naar school ging. Toch past zij ook niet helemaal in de gemeenschap.
Niet alleen wordt Éduárd straal genegeerd, ook wordt hij vaak gepest, geslagen en buitengesloten door zijn schoolgenoten, die hopen bij hem een minder rustige reactie op te roepen. Niet dat ze daarin slagen. Door zulke acties, raakt Éduárd alleen maar teruggetrokkener.

Toch heeft hij door deze opgepropte kinderlijkheid ook een sterk woedeprobleem opgelopen. Als hij boos wordt -maar dan ook echt boos- schreeuwt hij, krijst hij, gooit, krabt, vecht; alles. Vooral gooit hij met alles wat binnen zijn bereik komt, wat hem niet altijd ten goede komt. Hij kan behoorlijk gevaarlijk zijn tijdens deze buien en is het beter om buiten zijn bereik te zijn dan.
Ook kan hij behoorlijk chagerijnig zijn als hem iets niet lukt.
Ook met andere emoties, zoals jaloezie, liefde, angst en blijdschap, kan hij niet goed omgaan en struikelt hij mentaal wel eens over zichzelf.
Éduárd laat ook verschrikkelijk snel over zich heen lopen, waardoor hij snel vergeten raakt in een grote groep. Toch kan hij een harde stem opzetten, en lijkt hij soms wel schreeuwkampioen. Als laatste is hij behoorlijk onzeker en, bovenal bij meisjes, voelt hij zich minderwaardig en bang.

Tenslotte heeft hij tedere, zachte handen, die goed werk verrichten bij precisiewerkjes, etc.

Familie & Geschiedenis: Éduárd komt uit een groot gezin, waarvan hij de oudste is, op zijn ouders na. Zijn moeder, Séraphina, zijn vader, Joseph Oddmund, en dan nog zijn zusje Josephine-Liliane van negen-en-een-half, zijn broertje Huegés-Ingolf (Tezamen met de derde naam van Éduárd –Tjasse- zijn dit de enige Noorse namen die nog in de familie zijn) van zes, en dan nog de jongste: Adelaïde-Celeste, die nu een intelligente, driejarige peuter is. Allemaal hebben ze behoorlijk oude namen, maar zijn dan ook allemaal compleet Noors. Behalve de vader, die oorspronkelijk uit het koude Denemarken komt.
Joseph Oddmund was een echte schippersman, die geen nee zei tegen een stevig avontuur. Het ging prima, al moesten de kinderen hun vader vaak missen, aangezien hij lange tochten maakte, van soms wel vijf, of zes maanden. Bovendien miste hij de bevalling van Adelaïde-Celeste, iets wat hij zich nooit vergeefd. Hij was twintig minuten te laat en het was een riskante bevalling. Séraphina is er nooit echt helemaal bovenop gekomen -van de zware bevalling- en kon geen zwaar werk meer verzetten.
Op zich ging alles prima, ondanks dat Joseph Oddmund vaak lang weg was. In 1857, vertrok Joseph op een reis naar onbekende landen, op zoek naar een goede visplek. De oogst was mislukt en de winters waren streng. Éduárd en zijn familie leefden moeizaam, maar liefdevol in semi-periferie en ze waren al wel gewend aan de lange reizen van de vader. Nooit waren ze rijk geweest, dus het was geen verandering.
In 1858 keerde Joseph niet terug.
Twee maanden na de tijd waarop hij terug moest komen, kregen de families van de bemanning een brief: De boot was gezonken, ze waren uitgevaren en overvallen door een zware storm. 10 Maanden lang zaten ze in onzekerheid: Daarna kwam het definitieve bericht. Séraphina geraakte in een depressie en Éduárd was zomaar ineens de man van het gezin. Het geld raakte op; De vergoeding die ze hadden verkregen was kleinschalig en de winter bleef doorrazen. Na zes maanden was het tijd om drastische maatregelen te nemen. Éduárd zou tegen wil en dank de taak van zijn vader op zich nemen en vertrekken op zee. Dit schudde Séraphina wel wakker en pakte het waswerk op. Hiermee verdiende zij de kost: Was doen voor anderen. Toch was het al duidelijk dat dit niet genoeg was, en Éduárd vertrok.
Éduárd meldde zich aan, maar was niet oud genoeg en werd opgepakt toen hij zichzelf het schip op wilde smokkelen om daar zijn fortuin te vinden. Wegrennend voor de 'politie' kroop hij in een kar, die hem naar het zuiden voerde. Zo belandde hij in Parijs, van weg naar weg, van kar naar kar. Bij de herbergen waar hij langskwam genoot hij van de vrijgevigheid van de aardige mensen. Overal hoorde hij hetzelfde: Paris est l'endroit à être.
Uiteindelijk kon hij zich aansluiten bij de groep die nog een matroos nodig hadden. Éduárd had werk, stuurde nog een bericht over zijn verblijfplaats en hoop en vertrok op zee.

Extra: Van alle gezinsleden, is/was Éduárd het minste geschikt voor deze taak. Josephine-Liliane is de avontuurlijkste van het gezin, en wilde graag op zoek gaan naar werk, in de plaats van Éduárd. Iedereen van het gezin (Behalve Adelaïde natuurlijk, die daar nog geen verstand van had) vond dat een slecht idee en het was nooit een serieuze optie. Huegés is op zich ook wel een avontuurlijkheidsdier, maar geeft ook veel op persoonlijke hygiëne en is snel bang.
Ondanks alle lange namen, gebruikt het hele gezin bijnamen. Éduárd wordt ook thuis Dua genoemd, maar niet spottend. Josephine-Liliane heet ook wel Phina of Lili, Huegés-Ingolf wordt ook wel Gés of Wolf genoemd (Hij is een echte hongerwolf) en Éduárd verwijst Adalaïde-Celeste ook wel als Céll of Céllie.

[ bericht aangepast op 2 feb 2014 - 22:31 ]

---

Tijd voor koffie.

Rol: Bemanningslied, bootsman.
Volledige naam: Louis Julien Lamaîre
Leeftijd: 23, Louis is geboren op 28 juni 1839, om vier over zeven.
Karakter:
Louis, zoals men meestal snel merkt, is een flinke kerel. Het is te zeggen; zijn aanwezigheid gaat niet snel ongemerkt. Ondanks het feit dat hij een zeer harder werker is kan Louis vaak een beetje bazig overkomen. Hij is nu eenmaal iemand die graag de leiding heeft, en hij heeft ook geen enkele moeite met de verantwoordelijkheid die daarbij komt kijken. In een situatie waarin men iemand nodig heeft om alles in goede banen te leiden is Louis de eerste die naar voor stapt. Toch wordt dat niet altijd geapprecieerd want hij heeft overal zijn en mening en zegje over en die zal hij niet snel voor zichzelf houden, al doet hij meestal wel zijn uiterste best om deze op een normale en indien het hem lukt beleefde manier over te brengen. Er is heel wat voor nodig om hem van zijn standpunt af te brengen, maar het is niet geheel onmogelijk al kun je zeggen dat het er wel aan grenst.
Louis is ook het type dat van aandacht houdt, hij staat graag in de belangstelling en voelt zich het best van al als hij het middelpunt ervan is. Toch zal hij zich niet snel in gênante situaties brengen hiervoor. Hij gaat er zo’n beetje vanuit dat hij de aandacht wel verdient en laat op de één of andere manier wel weten dat hij er is als hij het idee krijgt dat hij een beetje vergeten wordt. Dit gedrag komt vooral voort uit het feit dat hij deel uitmaakt van een groot gezin en dan ook nog eens van een drieling. Al zijn gehele leven heeft hij alles moeten delen met zijn broers. Het feit dat ze identiek zijn helpt ook niet echt dit gedrag binnen te perken te houden omdat Louis zich vaak een beetje verloren voelt tussen zijn broers, niet uniek genoeg, alsof het hem aan zijn geheel eigen identiteit ontbreekt.
Als hij het wil kan Louis echter een heuse charmeur zijn, voornamelijk in de buurt van vrouwen. Hij weet vaak precies wat hij moet zeggen om ze voor zich te winnen en hij kan er ook enorm van genieten als hij merkt dat hij effect op ze heeft. Lange relaties zijn echter niet aan Louis besteed. Hij probeert het wel maar na enkele weken krijgt hij keer op keer te kampen met vluchtgedrag waardoor hij de relatie beëindigt. Hier is hij helaas niet altijd even tactvol in omdat hij tegen die tijd al niet goed meer weet welke houding zichzelf te geven naar het meisje in kwestie. Tussen veroveringen door is Louis constant op zoek naar een dame die de preutse tijdsgeest naast zich neer kan leggen en als de nood té hoog is dan is een bezoekje aan de hoeren hem ook niet te min. Reken daarbij dat hij niet vies is van een leugentje om te krijgen wat hij wil en je kunt stellen dat hij zowel de meeste geliefde als gehate jongeman van zijn dorp is.
Zoals eerder vermeld is Louis het type dat zich liever dood zou werken dan een pauze te nemen als hij iets nog niet af heeft. Hij is erg ambitieus en maakt ook altijd plannen om zijn doelen te bereiken. Hij is, ondanks zijn temperament, een slimme man en hij wordt niet makkelijk in de luren gelegd of bedrogen. Als Louis iets wil dan gaat hij daar met zijn hele ziel voor, al kost het hem bloed, zweet en tranen.
Tegenover zijn familie lijkt Louis soms wel een geheel ander mens. Hij is zachtaardig met ze, heeft alles voor ze over en beschermt ze koste wat het kost. Louis is het soort man die zijn eigen leven zou geven om dat van een familielid te redden, al is dat iets dat hij tegenover hen nooit zal toegeven. Want ondanks de zorg waarmee met hen omgaat, kan hij ook heel erg egoïstisch zijn. Zo schaamt hij zich er niet voor een meisje onder de neus van zijn broers weg te ritsen, of een stuk kaas van hun bord te nemen als één van hen niet kijkt. In zijn ogen zijn dat kleine dingen, en iets dat gewoonweg hoort bij broederschap. Hij bedoelt er niks mee en denkt ook niet dat zijn broers dat wel zouden kunnen denken.
Uiterlijk:

Familie & Geschiedenis:
Louis werd op een warme zomernacht geboren, vlak voor zijn broers Léon en Ludovic. Hij mag dan wel de oudste van de drie zijn, hij is echter helemaal niet de oudste van het gezin. Voor de drieling werden er namelijk vier meisjes geboren; Bernadette (39), Cécile (34), Éléonore (29) en Geneviève (26).
Zijn moeder Hélène heeft hij helaas nooit gekend, omdat zij wegens complicaties tijdens de bevalling stierf een dag nadat de jongens werden geboren. Hoewel hun vader het hier aanvankelijk heel moeilijk mee had, en zich altijd een beetje afzijdig hield van de jongens omdat hij hen verweet, toch hebben de jongens het nooit tekort aan liefde. De meisjes waren gek op hun broertjes en namen van bij het begin af aan de zorg voor hen op zich.
Omdat Louis hier zo aan gewend was, vroeg hij zich tot zijn vijfde levensjaar precies af wat een moeder was toen hij zijn speelkameraadjes het daar over hoorde hebben. Hij ging te raad bij Bernadette en noemde haar nadien steevast "mamman", gedurende twee jaar, omdat ze in zijn ogen aan alle punten voldeed die ze opnoemde over moeders.
Vlak voor zijn achtste levensjaar raakte Louis verveeld met de spelletjes die hij dagelijks speelde. Hij ging minder naar buiten toe en ging vaak in de boeken van zijn vader snuffelen. Zijn interesse was gewekt en met een beetje hulp van Cécile leerde hij zichzelf lezen en schrijven. Hij bleek een vlotte leerling en vlak voor zijn elfde verjaardag kon hij vlot lezen. Toen hij twaalf was wist hij foutloos te schrijven. Ondanks de tijd die hij er aan spendeerde, wist dit toch zijn sociaal contact op te krikken. Zijn kameraadjes keken naar hem op en kwamen naar hem toe als ze een brief hadden die gelezen moest worden, of als ze elkaar een boodschap wilden schrijven. Louis genoot van de aandacht en bewondering, en wilde niets liever dan naar school gaan maar dat geld was er helaas niet.
Zodra hij zestien werd, ging Louis dan ook samen met zijn broers solliciteren. Vanwege hun leeftijd en het feit dat ze op huishoudelijke taken na zowat geen ervaring hadden werden ze echter bijna overal afgewezen, ondanks het feit dat Louis kan lezen en schrijven. De jonge man gaf de hoop echter niet op en wist na drie dagen intensief zoeken met het goede nieuws naar huis te komen dat ze op een schip mochten gaan werken. De drie begonnen helemaal onderaan de rangorde; als scheepsjongen. Naarmate ze langer werkten wisten de jongens op te klimmen en krijg louis steeds meer en meer passie voor zijn werk. Op zijn negentiende werd Louis bevorderd tot bootsman. Het is zijn ambitie om op te klimmen tot eerste stuurman.
Toen hij twintig was en thuis kwam na drie maanden op zee gezeten te hebben, wachtte hem een enorme verrassing toen hij thuis kwam. Geneviève kwam hem namelijk tegemoet met een klein roze bundeltje dat al twee weken bij hen verbleef. Van de moeder was geen spoor te bekennen, maar de vrouw zwoor tegen zijn zussen bij hoog en laag dat het zijn kind was. Het nam slechts één blik in de ogen van het meisje om hem ervan te overtuigen dat het daadwerkelijk ook zo was, gezien ze dezelfde kleur als de zijne hadden. Hij doopte haar Marie-Hélène en deed zijn best om voor haar te zorgen, hoewel het hem enorm veel moeite kostte aan het idee te wennen. Nu nog steeds heeft hij veel onzekerheden wat betreft zijn kunnen als vader. Hij is constant bang dat hij zijn dochter, wie hij inmiddels op handen draagt, tekort doet.
Extra:
Louis heeft een Deense Dog genaamd Leduc (de hertog) die hij overal mee naartoe neemt. Hij vond het beest als pup toen hij zelf zeventien was en besloot hem mee naar huis te nemen. Leduc is echter niet van de slimste en beseft niet dat hij te groot is om bij iedereen op schoot te kruipen, wat hij dan ook heel graag doet. Het is een echte knuffelbeer, en als hij in de buurt van Marie is, beschermt hij haar met zijn leven als dat nodig is.
Louis is linkshandig en heeft een immense schrik van bliksem, gezien hij als kind een keer net niet geraakt werd en de boom naast hem zomaar in de fik zag schieten.

Wordt aan gewerkt

[ bericht aangepast op 2 feb 2014 - 22:18 ]

---

The hardest part of a journey is to choose to make it.