• Gillende fans, die uit alle hoeken van de wereld leken te komen, hielden zich al ruim zes jaar gedeisd, ondanks er af en toe nog wel wat nieuws de wereld in kwam. De paparazzi hadden zich niet meer op de jongens gericht, waren opzoek gegaan naar een nieuwe prooi. Toch waren er nog altijd wel een paar mensen die de hoop niet ophadden gegeven, diep van binnen wisten dat de band nog een keer samen zou komen, door zou gaan met waar ze gestopt waren. Maar er werd altijd wel op ze ingepraat dat artiesten komen en gaan, om zo weer plek te maken voor andere. De jongens werden ook ouder en richten op hun eigen toekomst.
    One Direction was officieel na een break uit elkaar gevallen. De jongens kozen allemaal voor hun eigen leven, een eigen weg, om verder te gaan. Hoe het is gebeurd wist niemand, want er lag nog altijd een heel schema, samen met een half album, klaar. Het contact verwaterde langzaam, iedereen vond liefde en geluk, om uiteindelijk te verhuizen. Misschien zijn ze in de zes jaar tijd ook wel getrouwd, of staan op het punt, hebben kinderen gekregen, wie zou het zeggen. Het enige wat de jongens, of beter gezegd niemand, aan had zien komen was dat de jongens na zes jaar weer samen op zouden duiken met z'n alle. De populaire ex-groep werd samen met hun familie namelijk gespot op het afscheidsfeest van Paul. De jongens krijgen nog een kans om terug te keren naar de top, het contact te herstellen, omdat de gekte langzaam maar zeker weer terug te keren. Maar zien de jongens dit zitten, of gaan ze voor de families? Gaat het feest eigenlijk wel zonder problemen? Sluit iedereen elkaar in de armen, is het vergeven en vergeten, of zal daar de hel losbreken?

    Rollen:
    De jongens:
    • Niall James Horan • Bergling
    • Harry Edward Styles • KhaIeesi
    • Louis William Tomlinson • SnowfIake
    • Zayn Javadd Malik • KhaIeesi
    • Liam James Payne • Kendizzzzle


    De vrouwen/vriendinnen van de jongens:
    • Eira Amelia Hooper • KiliOfDurin
    • gereserveerd • Bergling
    • Demi Madison Payne • LegoIas
    • Anna Jane "AJ" Valentine • Whisperings


    Overige rollen:
    Denk hierbij aan fans, familie, vrienden





    Lijstje:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Beroep:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Had nog contact met:


    Regels:
    •Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden.
    •Maximaal 2 personages per persoon.
    •Schrijf je alleen in als je zeker weet dat je blijft reageren.
    •Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
    •16+ mag maar houd het netjes.
    •Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
    •Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
    •Het is geen sneltrein!


    * Dit topic is eerder geopend, maar door verschillende redenen stilgevallen.
    Er bestaat dus een kans dat sommige rollen wegvallen, vrijkomen, of je met de speler moet overleggen. De verhaallijn bevat ook een aantal aanpassingen.

    **Hier is trouwens nog een link naar het oude topic:
    Evenings in London never felt so sad



    Het begin:
    De avond van het afscheidsfeest is aangebroken en na lang twijfelen, of juist niet, heeft iedereen besloten om zich toch maar van hun goede kant te laten zien. Iedereen heeft dus besloten om naar het feest toe te gaan met misschien toch wel de lichte hoop dat het goed zou aflopen. De andere weer te zien.
    De jongens, samen met de familie, begeven zich langzaam, met misschien wel lood in de schoenen, naar de locatie waar het feest word gehouden.
    Maar wat als eenmaal daar aangekomen blijkt dat daar de rode loper al klaar ligt met allemaal paparazzi, die ineens weer geïnteresseerd zijn? Staat het zweet op de voorhoofden of weet iedereen nog precies hoe of wat? En wat als blijkt dat One Direction de eregast is, en ze later die avond nog een keer op het podium worden geroepen? Ruzie of niet?

    [ bericht aangepast op 14 feb 2014 - 20:19 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam Payne.
    Ze keek me aan, met betraande wangen. 'Liam, ik hou ook van jou. Zielsveel. Ik kan het alleen niet vergeten...' zei ze, en weer rolde er een traan over haar gezicht. 'Je hield van hem, Liam. Ik ben gewoon niet meer zeker.' zei ze. Ik kreeg nu ook tranen in mijn ogen, het was waar, ze sprak de waarheid. Ik hield van Niall. Tuurlijk houd ik nog steeds van hem, maar Demi en James zijn mijn alles. Die twee gaan overal bij voor. Ik slikte. 'Ik hou van je,' mompelde ze nog een keer, en nestelde zich tegen me aan. 'Ik hou ook van jou. Jullie zijn mijn alles, en ik snap dat je het niet zo snel zal vergeten, maar ik heb er ontzettend veel spijt van, en ik beloof dat ik voor altijd bij jou en James zal blijven.' zei ik, en veegde haar tranen weg waarna ik een kus op haar lippen drukte, en een arm om haar schouder legde. Ze drukte een kusje op mijn wang. 'Weet je nog dat je zes jaar geleden in tranen was omdat de band uit elkaar was? Ik weet nog hoe je zei dat je Niall zoveel zou missen. Ik wist dat je van hem hield. Maar ik hoopte dat het over zou gaan,' zei ze, en er liepen nog een paar verdwaalde tranen over haar wangen. Ik knikte, en keek even naar de grond. 'Ja, dat weet ik nog..' zei ik, en er liep nu ook een traan over mijn wang. Het was vreselijk, die tijd. Ik hield, en houd nog steeds zielsveel van de jongens, het zijn mijn beste vrienden. En dan nog te bedenken dat als ik het leukste wat er bestaat nog als werk wilde ik dat niet meer met mijn beste vrienden kan doen, althans, niet meer zoals vroeger.


    How far is far

    Demi Payne

    'Ik hou ook van jou. Jullie zijn mijn alles, en ik snap dat je het niet zo snel zal vergeten, maar ik heb er ontzettend veel spijt van, en ik beloof dat ik voor altijd bij jou en James zal blijven.' Ik glimlach en druk een kusje op zijn wang. 'Je bent een goede vader voor James. Hij heeft het beste voorbeeld wat hij maar zou kunnen wensen,' zeg ik met een glimlach. 'Ja, dat weet ik nog..' Er loopt nu ook een traan over zijn gezicht, die ik wegveeg. 'Goede dingen hebben een gewoonte om te snel al te eindigen,' zeg ik wijs. Ik nestel me nog wat beter tegen hem aan en de tv dan toch maar weer aanzet. Blijkbaar heeft iedere zender het over het feest. 'Wil je dit kijken of zullen we iets anders gaan doen?' vraag ik aan Liam. Misschien wil hij wel zien hoe zijn vrienden plezier maken bij een feest waar wij nu ook zouden kunnen zijn.


    Spoiler alert: you will save yourself

    ( Snowflake -> Roe)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam Payne.
    Ze glimlachte en drukte een kusje op mijn wang. 'Je bent een goede vader voor James. Hij heeft het beste voorbeeld wat hij maar zou kunnen wensen,' zei ze met een glimlach. Ik glimlachte. 'En jij bent de beste moeder in de hele wereld. James boft met jou als moeder' zei ik met een glimlach. Toen verdween die glimlach als sneeuw voor de zon toen het over het uit elkaar gaan van de band ging, wat mijn hart had gebroken. Ze veegde de verdwaalde traan van mijn wang. 'Goede dingen hebben een gewoonte om te snel al te eindigen,' zei ze wijs. Ik keek haar aan met een verdrietige blik. 'Tja.. ' zei ik. Ze nestelde zich nog wat beter tegen me aan, en zette de tv toch weer aan. Blijkbaar had iedere zender het over het compleet mislukte feest, wat een leuke reunie had moeten zijn. Ik zuchtte en rolde met mijn ogen toen ik naar de tv keek. Ik was met Demi te zien, die in tranen naar onze auto liep. 'Wil je dit kijken of zullen we iets anders gaan doen?' vroeg ze. Ik keek haar aan. 'Kunnen we iets anders gaan doen?' vroeg ik.


    How far is far

    Demi Payne

    'En jij bent de beste moeder in de wereld. James boft met jou.' Ik glimlach e geef hem een kusje op zijn kaak. 'En je bent de liefste echtgenoot,' voeg ik eraan toe. 'Kunnen we iets anders gaan doen.' Ik knik en zet de tv uit. 'Deze mensen doen toch niks anders dan zeggen dat wij voorgoed uit elkaar zijn enhet de schuld is van mijn drankprobleem en bla bla bla,' zeg ik met een grijns. Ik druk een kus op zijn lippen. 'Dus misteer Payne, wat wil je gaan doen?' vraag ik terwijl ik de afstandsbediening wegleg. Ik kijk de woonkamer rond. Eerst hadden we in een heel groot huis. Ik vind dat niet zo fijn omdat het dan zo leeg is. Nu wonen we nog steeds in een groot huis maar het is niet extreem. Er is genoeg ruimte voor James en je zit niet de hele tijd op elkaars lip. Ik neurie een liedje maar stop meteen als ik doorheb dat het one way or another is.


    Spoiler alert: you will save yourself

    [sorry! Het ging even niet zo heel goed, maar ben weer terug :3]

    Zayn Malik
    Ik wilde hem zo graag zoenen. Ik legde mijn hand op zijn wang en liet mijn duim heel even langs zijn lippen naar beneden glijden. 'Of we getrouwd moeten zijn om met mijn vingers van je af te blijven.' Nee, ik wist ook wel dat we ons nu netjes moesten gedragen. Hoe moeilijk dat soms ook voor me was. Zelfs als we nu al getrouwd waren geweest had het niet gekunt. 'Ik heb altijd gelijk, laat die zenuwen nu maar varen.' Het was grootspraak, want ik voelde me hier ook nog altijd niet op mijn gemak. Dus trok ik Louis nog wat dichter tegen me aan. Even viel mijn mond open. Niets ego, meneertje Louis Malik.' Legde ik lachend de nadruk op mijn achternaam. Niet dat we hier te lang in konde blijven hangen, want degene waar we hier echt voor gekomen kwamen had tijd voor ons gevonden. Snel gaf ik hem een knuffel en liet zijn opmerking eigenlijk een beetje varen, tot Louis er wel op in ging. Liefde maakt blind toch?' Lachte Paul en grijnzend beet ik op mijn lip. Vanaf het eerste moment was ik al stapel geweest op die jongen, dat viel niet te ontkennen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles
    Niets leek goed te willen zitten vandaag. Mijn haar niet, mijn pak. Het irriteerde me mateloos en ik kreeg het ook allemaal niet meer goed ook. Gelukkig was daar Eira die mijn pak weer rechttrok. Zo zat het tenminste nog een beetje. Ik vlogt onze vingers samen terwijl we terug naar de zaal liepen. Ik zag Paul inmiddels bij Zayn en Louis staan en ik vroeg me af waar de rest van de jongens was. Of deze helemaal niet zouden komen. Niet dat ik wist wat ik daarvan moest vinden. Ik liet me meenemen naar de bar en pakte het glas aan. Zonder er bij na te denken en de verwachting had dat het gewoon cola was nam ik een grote slok. Mijn gezicht vertrok even. Niet omdat het vies was, maar omdat ik iets anders verwacht had. 'Ik moet straks nog rijden.' Wees ik Eira op de feiten en zetten het glas terug op de bar. Ik wist dat een drankje geen kwaad kon, maar ik
    Wilde het risico niet lopen nu er een zwangere vrouw naast me zou zitten. Want we wisten allebei dat ik het anders wel gedaan had. 'Mag ik gewoon een cola van je?' Vroeg ik aan Cooper, die er meteen eentje voor me ging pakken.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Gaat het nu wel weer beter?
    Fijn dat je terug bent]


    Bowties were never Cooler

    Eira Amelia Hooper
    Ik vond het fijn dat Harry onze vinders vervlocht en ik hield ze dan ook vervlochten toen we terug bij de bar waren. Ik nipte rustig aan mijn sapje terwijl Harry een grote slok nam. Aan zijn gezicht te zien had hij niet verwacht dat er alcohol in zou zitten. Ik rolde met mijn ogen toen hij me op de wet wees en toen een normale cola bestelde. "Kom op zeg, Haz. Je kan de hele avond nog cola drinken en jij weet even goed als ik dat je wel gewoon met een zo'n glas op straks achter het stuur was gekropen als ik niet zwanger was geweest. Drink het gewoon op. Je hebt het hard nodig en als je over een paar uur als het meeste alweer uit je lichaam is toch niet wil rijden bel ik wel een taxi." Ik klonk weer als een moeder, maar ik kon er weinig aan doen. Ik was al lang een beetje het moedertje van de studio en nu ik echt moeder werd was het alleen maar erger geworden. Ik nam nog een klein slokje sinasappelsap en drukte Harry het nu voor twee derde gevulde glas in zijn handen. "We weten allebei dat jij niet genoeg kan ontspannen nu om het leuke hiervan in te zien zolang je sober blijft, lieve schat." zei ik rustig en eerlijk. Hij kon het moeilijk ontkennen, want het was nog duidelijker dan dat Zayn en Louis al in de begin tijd van One Direction om elkaar heen circelden tot ze nu tochhadden toegegeven wat de meesten die hier wwerkten wel hadden gedacht. Toch vobd ik het erg leuk voor ze.

    [ bericht aangepast op 4 maart 2014 - 0:33 ]


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Ergens wilde ik op dit moment niets liever thuis op de bank zitten, dicht tegen Zayn aangekropen en totaal niet na te hoeven denken dat we ons nog onder de mensen begaven. 'Ik heb het idee dat je nooit met je vingers van me af zult blijven,' zei ik zachtjes met een grijns, om zijn duim vast te pakken door hem met een arm los te laten. Daar drukte ik een zacht kusje op voor ik de woorden 'Niet dat ik het anders zou willen,' er nog aan toe voegde. Natuurlijk waren er moment, als deze, dat het minder was, maar helemaal weg zou het nooit zijn. 'Laat het zelf dan ook. En als het een geruststelling is: Maddie en ik blijven deze avond aan je zijde.' Het was naar waarheid, wat werd versterkt door nog dichter tegen hem aan te kruipen, mijn greep te verstrakken en mijn hoofd weer tegen zijn schouder te leggen, want er moest een wonder gebeuren als dat niet zou gebeuren. Daarbij was het deze jongen die zorgde dat ik me op mijn gemak voelde. 'En wat als het een heel leuk ego is? Is het dan nog geen ego?' vroeg ik onschuldig. Ik ging op mijn tenen staan en drukte een kusje op zijn lippen. 'Die achternaam kan ik wel aanwennen en mag je nog vaker gaan gebruiken.' Ik had niet de neiging iets te doen, maar moest het wel doen Paul aankwam. Iemand die het blijkbaar al aan had zien komen, net als andere mensen hier. Ik snapte het niet, maar de woorden van Paul konden dan ook niets anders zijn waarheid. Mijn blik gleed tussen de twee mensen, om langzaam te knikken. Mijn aandacht werd alleen al snel getrokken door een meisje wat met een schuin gezichtje voor ons stond. Natuurlijk, want voor knuffels ging Maddie niet uit de weg. Al lag nu de vraag hoe of wat nu wel bij haar op de tong waardoor ik terug naar Zayn blikte. 'En natuurlijk willen we je voorstellen aan Maddie, de kleinste van het Malikson stel,'

    (Fijn dat je weer terug bent (; )


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [ja, ben vandaag naar het ziekenhuis geweest en het blijkt dat ik stresshoofdpijn heb. Iets wat best raar is, omdat ik geen stres heb. In ieder geval, het kan nog maanden en jaren duren of het kan morgen opeens over zijn. Maarja, vandaar dat ik vandaag niets gepost heb, want echt mijn hoofd is op dit moment een grote warboel en alles wat ik lees gaat me eigenlijk voorbij. Ik zal morgen dus weer een stukje posten.]

    [ bericht aangepast op 5 maart 2014 - 23:15 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    KhaIeesi schreef:
    [ja, ben vandaag naar het ziekenhuis geweest en het blijkt dat ik stresshoofdpijn heb. Iets wat best raar is, omdat ik geen stres heb. In ieder geval, het kan nog maanden en jaren duren of het kan morgen opeens over zijn. Maarja, vandaar dat ik vandaag niets gepost heb, want echt mijn hoofd is op dit moment een grote warboel en alles wat ik lees gaat me eigenlijk voorbij. Ik zal morgen dus weer een stukje posten.]

    [Sterkte :3]


    How far is far

    [Heel erg veel sterkte en beterschap. Forseer alsjeblieft niets. Wij wachten wel geduldig af]


    Bowties were never Cooler

    Liam Payne.
    Ze glimlachte, en drukte een kusje op mijn kaak. 'En je bent de liefste echtgenoot,' voegde ze er aan toe. Ik glimlachte. 'Ik hou van je. En bedankt dat je niet boos bent' zei ik, en legde mijn arm om haar heen. Ze knikte toen ik vroeg of we iets anders konden gaan doen, en ze zette de tv uit. 'Deze mensen doen toch niks anders dan zeggen dat wij voorgoed uit elkaar zijn en het de schuld is van mijn drankprobleem en bla bla bla,' zei ze met een grijns. 'Laat ze maar. Daar zijn ze goed in, mensen kapot maken. Ik snap niet waar het goed voor is, leugens de wereld in helpen. Maar ja, iedereen zijn pleziertjes.' zei ik en nam haar kus in ontvangst. 'Dus mister Payne, wat wil je gaan doen?' vroeg ze terwijl ze de afstandsbediening weg legde. 'Hmm, ik zit zo eigenlijk wel lekker.' zei ik met een glimlach, en drukte een kus op haar lippen. Ze begon een liedje te neurien, en e stopte toen ze merkte dat het one way or another was. Ik grinnikte. 'One way or another, I'm gonna find ya, I'm gonna getcha getcha getcha getcha ' zong ik de eerste paar zinnen van het liedje met een grijns.


    How far is far

    Demi Payne

    'Ik hou van je. En bedankt dat je niet boos bent.' Ik kijk hem niet aan. Ik ben wel boos. Ik weet alleen dat het geen zin heeft om boos te zijn op Liam. Ik kan niet boos op hem zijn. 'Laat ze maar. Daar zijn ze goed in, mensen kapot maken. Ik snap niet waar het goed voor is, leugens de wereld in helpen. Maar ja, iedereen zijn pleziertjes.' Ik knik. 'Nog steeds halen ze oude roddels tevoorschijn. Ze zijn niet creatief genoeg voor nieuwe,' zucht ik. 'Hmm, ik zit zo eigenlijk wel lekker.' Hij drukt een kus op mijn lippen en ik glimlach. 'One way or another, I'm gonna find ya, I'm gonna getcha getcha getcha getcha.' ik grinnik. 'Toen vond ik het echt niet leuk dat jij je haar zo kort had,' zeg ik. Ik moet glimlachen als ik denk aan toen. Ik haal mijn hand door zijn haar. Opeens wordt de deur geopend en ik zie James in de deuropening staan met tranen in zijn ogen.
    'Ik had een enge droom,' zegt hij. Ik trek een pruillip en hij komt bij ons erbij zitten. Ik knuffel hem.
    'Waar ging dat over dan?' vraag ik en ik zorg dat hij ook tegen Liam aanzit. Zijn oogjes zijn betraand en je ziet zo aan hem dat hij het echt niet leuk vond. .
    'Nou papa ging naar een ander land en toen zat hij in een vliegtuig en toen viel dat vliegtuig en was hij er niet meer,' zegt James en hij begint weer te huilen. Ik kijk naar Liam en troost James.


    Spoiler alert: you will save yourself