• Gillende fans, die uit alle hoeken van de wereld leken te komen, hielden zich al ruim zes jaar gedeisd, ondanks er af en toe nog wel wat nieuws de wereld in kwam. De paparazzi hadden zich niet meer op de jongens gericht, waren opzoek gegaan naar een nieuwe prooi. Toch waren er nog altijd wel een paar mensen die de hoop niet ophadden gegeven, diep van binnen wisten dat de band nog een keer samen zou komen, door zou gaan met waar ze gestopt waren. Maar er werd altijd wel op ze ingepraat dat artiesten komen en gaan, om zo weer plek te maken voor andere. De jongens werden ook ouder en richten op hun eigen toekomst.
    One Direction was officieel na een break uit elkaar gevallen. De jongens kozen allemaal voor hun eigen leven, een eigen weg, om verder te gaan. Hoe het is gebeurd wist niemand, want er lag nog altijd een heel schema, samen met een half album, klaar. Het contact verwaterde langzaam, iedereen vond liefde en geluk, om uiteindelijk te verhuizen. Misschien zijn ze in de zes jaar tijd ook wel getrouwd, of staan op het punt, hebben kinderen gekregen, wie zou het zeggen. Het enige wat de jongens, of beter gezegd niemand, aan had zien komen was dat de jongens na zes jaar weer samen op zouden duiken met z'n alle. De populaire ex-groep werd samen met hun familie namelijk gespot op het afscheidsfeest van Paul. De jongens krijgen nog een kans om terug te keren naar de top, het contact te herstellen, omdat de gekte langzaam maar zeker weer terug te keren. Maar zien de jongens dit zitten, of gaan ze voor de families? Gaat het feest eigenlijk wel zonder problemen? Sluit iedereen elkaar in de armen, is het vergeven en vergeten, of zal daar de hel losbreken?

    Rollen:
    De jongens:
    • Niall James Horan • Bergling
    • Harry Edward Styles • KhaIeesi
    • Louis William Tomlinson • SnowfIake
    • Zayn Javadd Malik • KhaIeesi
    • Liam James Payne • Kendizzzzle


    De vrouwen/vriendinnen van de jongens:
    • Eira Amelia Hooper • KiliOfDurin
    • gereserveerd • Bergling
    • Demi Madison Payne • LegoIas
    • Anna Jane "AJ" Valentine • Whisperings


    Overige rollen:
    Denk hierbij aan fans, familie, vrienden





    Lijstje:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Beroep:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Had nog contact met:


    Regels:
    •Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden.
    •Maximaal 2 personages per persoon.
    •Schrijf je alleen in als je zeker weet dat je blijft reageren.
    •Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
    •16+ mag maar houd het netjes.
    •Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
    •Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
    •Het is geen sneltrein!


    * Dit topic is eerder geopend, maar door verschillende redenen stilgevallen.
    Er bestaat dus een kans dat sommige rollen wegvallen, vrijkomen, of je met de speler moet overleggen. De verhaallijn bevat ook een aantal aanpassingen.

    **Hier is trouwens nog een link naar het oude topic:
    Evenings in London never felt so sad



    Het begin:
    De avond van het afscheidsfeest is aangebroken en na lang twijfelen, of juist niet, heeft iedereen besloten om zich toch maar van hun goede kant te laten zien. Iedereen heeft dus besloten om naar het feest toe te gaan met misschien toch wel de lichte hoop dat het goed zou aflopen. De andere weer te zien.
    De jongens, samen met de familie, begeven zich langzaam, met misschien wel lood in de schoenen, naar de locatie waar het feest word gehouden.
    Maar wat als eenmaal daar aangekomen blijkt dat daar de rode loper al klaar ligt met allemaal paparazzi, die ineens weer geïnteresseerd zijn? Staat het zweet op de voorhoofden of weet iedereen nog precies hoe of wat? En wat als blijkt dat One Direction de eregast is, en ze later die avond nog een keer op het podium worden geroepen? Ruzie of niet?

    [ bericht aangepast op 14 feb 2014 - 20:19 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlinson
    Het was moeilijk te bevatten dat we hier ooit hadden gestaan, jarenlang zelfs, of dat we ons meisje hier nog een keer in zouden verliezen. Ik beet zacht op mijn onderlip bij die gedachten terwijl mijn beide armen zich steviger om de middel van de jongen naast wikkelde, toen hij me dicht tegen zich aanhield, om mijn hoofd tegen zijn schouder aan te leggen. 'Ik daag niemand uit, ik laat alleen blijken, of maak heel duidelijk, dat jij bij mij hoort. Dat is iets heel anders,' zei ik zachtjes, om mijn tong naar de jongen bij te steken 'En stiekem heb ik de neiging om het nog een keer te doen door die wangetjes van je.'
    Ik trok dan ook een heel klein pruillipje toen we naar binnen gingen waardoor mijn actie sowieso niet meer kon, ook al was Zayn nog lang niet van me af. Dat was iets wat we allebei heel goed wisten. Niet dat mijn gedachten daar voor de volle honderd procent meer bij waren, want deze waren bij alles in de zaal, om de bekende vraag over mijn lippen te laten rollen. Ergens had ik de neiging om op zowel Paul als Harry, die erbij stond waar mijn blik ook op gericht was, te lopen, maar aan de andere kant was het lef ver te zoeken. 'Hm, laten we voor het drinken gaan en een beetje kijken hoe of wat,' zei ik uiteindelijk dan ook, nadat mijn blik terug was gericht, wat Maddie zag als bevestiging om nog harder aan Zayn zijn arm te trekken. Dit werd een lange avond zo, dat wist ik wel. Al leek het wel ietwat soepeler te moeten gaan toen de stem van Eira klonk waardoor ik een klein glimlachje op mijn gezicht toverde. 'Dat is inderdaad een tijd geleden. Hoe gaat het ermee?' vroeg ik zachtjes en probeerde ondertussen ook uit te vissen wat ik kon bestellen qua het drinken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Jawadd Malik
    Maddie haar overenthousiasme leiden me ietsje af. Gelukkig maar, want ik voelde me totaal niet op mijn gemak. Dus begon ik maar met een klein wedstrijdje armhangen, terwijl Louis mocht beslissen wat we gingen doen. Het kleine meisje hing ondertussen met heel haar gewicht aan mijn arm en riep meteen dat ze chocomelk wilde toen Louis toegaf aan haar verzoek. ze moest alleen nog iets meer van haar geduld vragen, want onderweg naar de bar kwamen we Eira tegen. Al moest ik eerst wel even goed kijken of het haar echt was. Maar ze was het, en hoogzwanger ook. Ik kon de vraag over Harry die zijn handen zeker niet thuis had kunnen houden nog net inslikken en glimlachte beleeft naar haar, terwijl ik haar begroeten. ik probeerde Maddie onder controle te houden, maar ze hing gewoon weer aan mijn arm. 'Waarom is deze mevrouw zo dik?' Met grote ogen keek ik naar Maddie. 'Madelaine, dat zeg je niet zomaar over mensen.' Gaf ik haar meteen een standje. Meteen kreeg ik een paar grote pupie ogen terug, maar meteen schudden ik mijn hoofd als teken dat ze het goed moest maken. Gelukkig begreep ze het maar al te goed en bracht het er met een kleine sorry vanaf, terwijl ze zichzelf achter mijn broek verstopten. 'Sorry, ze is nogal enthousiast en dan floept ze er altijd rare dingen uit.' Bood ik echt onze excuses aan. Niet dat het echt raar was, je zag duidelijk dat Eira hoog zwanger was. Maar onbeleefd was het zeker.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Eira Amelia Hooper
    Ik glimlachte bij Louis' begroeting en knikte ook even naar Zayn. Hun dochter, dat nam ik voor nu even aan, bungelde vrolijk aan Zayn's arm. "Een sinaasappelsap en een cola-jack's alsjeblieft, Cooper." zei ik tegen de jongen die iets verderop achter de bar stond. Ik zag hem vaker in de studio's rondlopen, aardige gast. Toen richtte ik me weer op Louis en Zayn. Het gaat prima. Hard aan het werk, maar je moet was met twee kleinen onderweg. En wat doen jullie tegenwoordig?" vroeg ik geintereseerd aan de twee jongens. Ik had ze al erg lang niet meer gezien. Plots kwam het meisje met een vrij brutale maar goed bedoelde vraag. Ik wilde net antwoord geven toen Zayn haar een standje gaf en ze zich achter zijn been verstopte. Van haar hoorde ik een zachte sorry en toen verontschuldigde Zayn zich ook nog eens voor haar. "Het geeft niet. Je kan er de laatste tijd ook niet echt meer omheen en met Harry in de buurt krijg ik dat soort woorden toch wel vaak te horen, al zijn ze goedbedoelt." Toen hurkte ik zo goed mogelijkneer om het meisje aan te kijken, wie toch weer wat nnieuwsgierig om Zayn's been heen keek. "Dat komt omdat daar twee babytjes in groeien. Misschien als het van papa mag, mag je wel voelen of je ze kan voelen trappen tegen mijn buik." Ze waren vrij actief nu. Het was niet echt trappen, maar rustig was anders. Even vlogen mijn ogen naar Louis en Zayn boven me. "En nee, ze zijn niet Harry zijn kinderen als jullie dat soms denken en ik ga ook niet vreemd want Harry en ik zijn gewoon vrienden." gaf ik ze een korte uitleg voor het meisje, Maddie blijkbaar, over vrolijk aan ze vroeg of ze m'n buik met de babies mocht voelen. Ze was echt heel schattig. Dat moest ik toegeven.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Het was Maddie, die er met haar gedrag, voor zorgde dat de grijns nog altijd op mijn gezicht te vinden was. Misschien omdat haar concentratieboog net zo groot was als de mijne. Het bleef altijd grappig om te zien hoe zij samen met Zayn in de weer was terwijl ik negen van de tien keer een knoop door moest hakken over wat we gingen doen. Iets wat deze keer snel was gedaan ondanks ik ergens nog steeds de neiging had om eerst naar Harry en Paul toe te gaan. Eira maakte ik me geen zorgen om, omdat we haar al snel tegenkwamen na mijn toegeving. Het voelde vreemd om tegenover haar te staan, ziend dat er inderdaad aardig wat was veranderd. Het was realiteit die langzaam tot je doordrong op dit moment. Mijn blik gleed langzaam naar de krullenbol toe, om op mijn lip te bijten. Ja, ik was nieuwsgierig naar hoe het verder was verlopen. Mijn blik gleed alleen al verbaasd naar Maddie. Verbaasd door de woorden,die haar mond verlieten, omdat we haar zo niet opgevoed hadden. 'Ik vind het leuk voor je en onze excuses,' zei ik zachtjes tegen Eira aangezien Zayn bezig was met Maddie. Ik was wel blij dat Eira het niet al te erg op leek te vangen waardoor er alweer een kleine glimlach rond mijn lippen speelde. Cooper, die met het drinken bezig was, vroeg ik zachtjes om het drinken, wetende dat als ik nu chocomelk riep het kleine meisje gelijk van alles afgeleid was. 'Ik denk niets,' grinnikte ik onschuldig, om naar Zayn te kijken, wetende dat we ergens misschien betrapt waren. 'Jij?' voegde ik eraan toe. 'Maar ik blijf het leuk vinden voor je en diegene mag sowieso van geluk spreken,' zei ik naar waarheid, om erna te willen hoe het met Harry ging. Wetende welk antwoord ik waarschijnlijk zou krijgen, maar om nog meer redenen, draaide ik me om. 'Hazza?' rolde twijfelend over mijn lippen voor de krullen iets verderop.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Demi Payne

    'Oké, als jij het wilt,' zegt hij en hij neemt me mee naar een gang waar niet veel mensen zijn. 'Wat is er?' vraagt hij. mijn stem stokt in mijn keel. Hoe moet ik het zeggen? Wat als ik nou iets zeg wat niet klopt en hem beschuldig van iets wat hij niet gedaan heeft? 'Liam.. I-ik... D-de Paparaz-z-zi z-zag je met N-Niall,' zeg ik en ik adem even diep in, 'zoenen,' voeg ik eraan toe. Nu beginnen de tranen te stromen. Ik wil Liam niet kwijt, ik wil dat hij zegt dat er niks van waar is en hij nog steeds van mij houdt. 'I-is dat waar?' vraag ik. Ik probeer de tranen niet te laten stromen. het mislukt. 'En als dat zo is dan wil ik uitleg,' zeg ik, nu met een sterkere stem. Als het zo is dan kan hij een heleboel uit gaan leggen.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Zayn Malik
    Ik was blij dat Eira het niet al te zwaar opvatten. Al kon ik me dat ook maar moeilijk voorstellen bij zo'n opmerking van een klein meisje. Ik wist dat Maddie ook niet beter wist, maar we hadden haar toch echt geleerd beleeft te zijn. Ik aaide even rustig over haar bruine krullen als teken dat het goed was, terwijl haar kleine armpjes zich strakker om mijn been wikkelde. Toen Eira over Harry begon, schoot mijn blik meteen even naar de krullenbol, die iets ongemakkelijk naar zijn schoenen stond te kijken. Ik slikte moeizaam en richte me weer op Maddie die me nog net niet smeekte of ze aan Eira haar buik mocht voelen. 'Wel voorzichtig pumpkin.' Ze leek meteen haar geluk niet op te kunnen en legde haar kleine handjes op Eira haar buik. 'Hoe komen die baby's dan in u buik?' Ik grinnikte zachtjes en liet Maddie maar even haar gang gaan. Ik grinnikte zachtjes toen Eira antwoord gaf op mijn niet gestelde opmerking over Harry. 'Ik zou niet durfden.' Zei ik schijnheilig. Natuurlijk, iedereen zou in eerste instantie denken dat het Harry zijn kinderen waren. Al hoorde wij toch beter te weten. Hoe weg Harry ook bekend stond om zijn charmes en flirterigheid. Het was nooit zo erg geweest als de pers er van maakten. Een echte womeneiser was het nooit geweest. In tegendeel zelfs.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles
    Ik probeerde mijn afleiding bij Paul te zoeken. Helemaal niet Eira me toch alleen had gelaten. Iets wat ik haar enorm schuldig nam op het moment dat ik zag dat ze met Louis en Zayn stond te praten. Iets waar ik de ballen niet voor had. 'Ga naar ze toe!' Met grote ogen keek ik naar Paul en locht schudden ik mijn hoofd. Ik durfde niet en ik vervloekte mezelf erom. Waar was mijn o zo spontane ik gebleven die altijd zo op iedereen afstapten. Maar dit was anders. Dit waren mijn beste vrienden geweest. Degene waar ik nog altijd elke dag aan dacht. Als ik alleen in de studio stond. Op het podium, de interviews. 'Schijterd.' Kwaad keek ik Paul aan die me lachend aankeek en ondertussen wat mensen begroeten die hem gedag kwamen zeggen. Ongemakkelijk keek ik af en toe naar de rest, maar liet ik mijn blik al snel naar mijn voeten glijden. Toch, had ik nog nooit zo snel opgekeken toen ik mijn naam hoorde. Hoopvol keek ik Louis aan, die daar voor gezorgde had en een waterig glimlachje verscheen op mijn lippen. 'Lou.' Zei ik zachtjes terwijl ik langzaam een stap naar voren zetten. Voordat ik het niet meer hield en hem om zijn hals vloog. Ik kon er niets aan doen. Ik had hem zo gemist.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam Payne.
    Haar stem stokte in haar keel. 'Liam.. I-ik... D-de Paparaz-z-zi z-zag je met N-Niall,' zei ze, en nam even een adem pauze. 'zoenen,' voegde ze er aan toe, en mijn hart stond even stil. Fuck, weet ze het? Ik werd meteen rood, en begon licht te stotteren. 'I-is dat waar?' vroeg ze en er stroomden langzaam tranen over haar wangen. 'Eh...' zei ik. 'En als dat zo is dan wil ik uitleg,' zei ze nu met een sterkere stem. Ik keek haar betraande ogen aan, en kon gewoon niet liegen. '..Ja...Het is waar...' zei ik en keek naar beneden. 'Het spijt me zo...' zei ik. 'We zagen elkaar weer na jaren, en ineens kwam het oude gevoel weer terug. En-en voor we het wisten... Zoende we..' zei ik nog steeds naar beneden kijkend. 'Maar ik houd nog steeds van jou, alleen van jou. En van James natuurlijk.' zei ik.


    How far is far

    Eira Amelia Hooper
    Het kleine meisje smeekte Zayn of het mocht, die bijna hopeloos naar beneden keek. Toen ze toestemming kreeg kon het meisje haar geluk niet op en ze aaide met grote oogjes voorzichtig over mijn buik met haar kleine handjes. Bij haar vraag werden mijn ogen even heel groot. Hoe ging ik dit nu uitleggen. "Dat moet je later maar aan je vaders vragen. Die zullen het als je ouder bent wel uitleggen." Zo, dan hoefde ik het in elk geval niet uit te leggen. Al wist ik wel dat nu Zayn en Louis de rest van de avond een zeurend kind zouden hebben. Ach, ze zou zo anders toch wel iets anders leuks vinden. Ik keek even omhoog en vertelde de jongens dat ze niet van Harry waren. Toen ze beiden schijnheilig reageerden rolde ik met mijn ogen. "Ik ben niet van de zotte. Het stond op jullie voorhoofden geschreven." zei ik met een zachte lach, toch vertrok die weer snel bij Louis zijn woorden en ik moest moeite doen vrolijk te blijven lijken, terwijl mijn ogen toch wel wat verdrietig werden. "Dat was hij zeker." zei ik voor ik het brok uit mijn keel verder probeerde weg te slikken, wat niet lukte. Maddie had nogsteeds haar handje op mijn buik toen plots een van de jongens hard tegen haar handje trapte. Haar gezicht lichtte op en ze begon vrolijk aan Zayn's broek te trekken terwijl ik in elkaar dook van de pijn. "Een momentje" zei ik snel voor ik met wat moeite opkrabbelde en naar de wc's vluchtte om de onbedoelde steek door mijn hart en de pijn in mijn buik te verwerken in mijn eentje liggend op de koude tegelvloer van de vrouwentoiletten met Luke's dogtags in mijn handen.

    [ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 22:57 ]


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Ik volgde de woorden die zowel de mond van Maddie als de andere verlieten, om hier en daar zelf ook nog wat tussendoor te gooien. Ondertussen rekende ik ook het drinken af, wat op de bar neer werd gezet, om me daarna terug te draaien naar de drie mensen. Maddie, die met grote oogjes haar handjes op Eira haar buik had gelegd, Eira zelf, die ons opzadelde met een nieuwsgierige Maddie, en natuurlijk Zayn, die net zo schijnheilig als mijn antwoordde. 'Jij bent net zo erg als mij,' Het was eigenlijk best wel erg dat we zo dachten, maar we ergens dachten we nu op wat we zagen aangezien we niet veel meer wisten. We mistte een aantal jaar waar nog al wat gebeurd kon zijn. Misschien was het ergens dan ook een voordeel dat we hier nu stonden, ook al voelde ik me nog steeds niet helemaal op mijn gemak. Een zachte lach rolde over mijn lippen bij de woorden van Eira, om heel onschuldig te kijken. 'Oké, betrapt,' zei ik terwijl ik me richtte op de jongere krullenbol, die een deel uitmaakte van de woorden. De jongen die heel snel van zijn schoenen opkeek met een hoopvolle blik en mijn glimlach weer deels liet terugkeren. 'In levende lijven, recht voor je neus, Curly' zei ik met nog steeds een lichte zenuw in mijn stem. Ik vond het nog steeds eng terwijl hij degene was die altijd mijn beste vriend was geweest, de makkelijkste omgang mee had. Ik keek heel eventjes om waardoor een verbaasde blik in mijn ogen kwam te staan toen Eira zich excuseerde, om vragend naar Zayn te kijken. Kwam het door mijn eerdere woorden? Pas het moment dat Harry me om de hals vloog, verdwenen de zenuwen en merkte ik pas hoeveel ik de jongere krullenbol had gemist. Richtte ik me op hem terwijl een deel van mijn gevoel zei dat ik achter degene aan moest die wegvluchtte. Mijn armen wikkelde zich stevig om hem terwijl ik een tweestrijd voerde. 'Goed om je weer te zien,' mompelde ik zachtjes.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles
    Ik zou nog bijna kunnen huilen ook nu. Ik wist niet waar ik het lef vandaan haalde om Lpuis plots zo om zijn hals te vliegen, maar het gebeurde gewoon. En wat voelde het ongelofelijk fijn en vertrouwd. Uit mijn ooghoeken zag ik Eira halsoverkop wegvluchten en ik wist dat als hoogzwangere vrouwen plots naar de wc vluchten, het geen goed teken was. Ik wist dat ik er achteraan moest, maar Louis die nu ook zijn armen om mij sloeg deed me het even vergeten. 'Jou ook. Ik heb je zo gemist.' Gaf ik toe, waarna ik toch een klein beetje afstand van hem nam. 'Maar ik denk dat we de reünie straks moeten voortzetten en ik even achter Eira aan moet.' Zei ik zacht, waarna ik me verontschuldigden en moeilijk naar de vrouwenwc liep. Zachtjes klopte ik op de deur. 'Eira, gaat het wel?' Langzaam opende ik de deur, maar dit ging al een heel stik snellen toen ik haar op de grond zag liggen. 'O mijn god Eira.' Ik knielde meteen naast haar neer en legde haar hoofd op mijn schoot. 'Wat is er toch met je aan de hand?' Zachtjes aaide ik door haar, haar terwijl ik niet zo goed wist hoe ik dot aan moest pakke.

    [ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 9:53 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Eira Amelia Hooper
    Ik lag stil snikkend op de koele vloer van de vrouwenwc. De koelte verlichtte de pijn van de schop en het leidde me een beetje af van de pijn in mijn hart. Ik had de dogtags van Luke in mijn hand tegen mijn hart. Ik drukte ze tegen mijn lippen met schokkende schoudertjes. Ik hoorde geklop op de deur en Harry zijn stem. "Laat me met rust. Het gaat wel, Haz." zei ik met een zachte licht trillende stem. Ik krulde me een beetje op. Toch hoorde ik hem binnenkomen. Zijn geshockeerde stem deed me opkijken met waterige oogjes. Ik liet mijn hoofd op zijn schoot leggen en schoot mijn ogen even. Ik werd moe van al die emoties, maar ze bleven komen. Ik bleef snikken met mijn hoofd op Harry zijn schoot. Bij zijn vraag keek ik op. "Louis begon over Luke." snikte ik voor ik weer luider begon te snikken. Ik draaide me met moeite om en verstopte mijn gezicht in zijn overhemd. Mijn schouders schokte en stille tranen stroomden over mijn wangen. Met moeite sloeg ik mijn armen om Harry zijn middel. Het was belachelijk dat ik zo hevig reageerde, maar ik kon er niets aan doen. Stomme hormonen. "Sorry." snikte ik. "Jij moet hier gewoon lolmaken met je vrienden, niet op de grond van een vrouwenwc mensen troosten." mompelde ik voor ik hem toch dichterbij me trok.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Heel deze dag was een dag die ik maar over me heen liet komen, kijkende wat er van zou komen. Op dit moment leek het nog redelijk te gaan, ondanks het wel degelijk anders liep dan dat het ooit was gegaan. Toch waren Harry zijn knuffels niets veranderd en zat daar nog altijd wat vertrouwds in. Ik kon dat ook niets anders dan mijn armen om hem heen wikkelen. Dat terwijl we ons eigenlijk op Eira moesten richten, die wegvluchtte naar de wc's. 'Ik heb jou ook gemist,' zei ik zachtjes naar waarheid, want ik kon niet ontkennen dat het niet zo was geweest terwijl mijn greep al ietwat verslapte. Ik knikte langzaam bij zijn woorden, om een kleine glimlach te laten zien. 'Is goed. Wij praten later wel bij en ik denk dat ze je nog heeft,' zei ik zachtjes, om de jongen na te kijken en me daarna om te draaien naar Zayn. Langzaam in zijn richting terug te lopen. 'Het waren mijn woorden, hé?' vroeg ik zachtjes, een schuldgevoel al op komen zettende, om even naar het kleine meisje te kijken wat met grote ogen in de richting keek waar Eira en Harry op waren verdwenen. 'Kom maar, prinses,' zei ik zachtjes, om mijn hand naar haar uit te steken. 'Het was zeker niet mijn bedoeling geweest,' zei ik zachtjes.

    [ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 17:44 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    PresIey schreef:
    Liam Payne.
    Haar stem stokte in haar keel. 'Liam.. I-ik... D-de Paparaz-z-zi z-zag je met N-Niall,' zei ze, en nam even een adem pauze. 'zoenen,' voegde ze er aan toe, en mijn hart stond even stil. Fuck, weet ze het? Ik werd meteen rood, en begon licht te stotteren. 'I-is dat waar?' vroeg ze en er stroomden langzaam tranen over haar wangen. 'Eh...' zei ik. 'En als dat zo is dan wil ik uitleg,' zei ze nu met een sterkere stem. Ik keek haar betraande ogen aan, en kon gewoon niet liegen. '..Ja...Het is waar...' zei ik en keek naar beneden. 'Het spijt me zo...' zei ik. 'We zagen elkaar weer na jaren, en ineens kwam het oude gevoel weer terug. En-en voor we het wisten... Zoende we..' zei ik nog steeds naar beneden kijkend. 'Maar ik houd nog steeds van jou, alleen van jou. En van James natuurlijk.' zei ik.


    Demi Payne

    'Ja... Het is waar...' Hij kijkt naar beneden en alle muren lijken in elkaar te storten. 'Het spijt me zo.' Ik weet niet at ik moet zeggen. Waarom? 'We zagen elkaar weer na jaren, en ineens kwam het oude gevoel weer terug. En-en voor we het wisten... Zoenden we...' Hij kijkt nog steeds naar beneden. 'Maar ik hou nog steeds van jou, alleen van jou. En van James natuurlijk.' ik weet niet wat ik moet doen. 'Ik wil maar huis. Weg hier, en als je niet mee wilt dan heb ik de autosleutels nodig,' zeg ik. Ik heb geen zin om te laten zien dat mijn hart in duizend stukjes ligt. 'Het is niet sat ik nu wil dat je weggaat. Maar ik denk dat het beter is als je even tijd hebt om na te denken of je wel echt alleen van mij houdt. Ik ben daar niet zo zeker van.' Tranen stromen over mijn wangen. 'En ik wil naar James,' zeg ik weer.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Zayn Malik
    Het werd me toch iets ongemakkelijk. Maddie leek haar draai hier wel gevonden te hebben zo, al vroeg ik me af hoe we haar nu moesten gaan uitleggen hoe iemand zwanger werd. Want hier zou ze waarschijnlijk niet meer over ophouden. En dan hadden we Louis die weer vereeuwigd was met zijn beste vriend. Al duurde het allemaal niet voor lang. Eira ging er plots wel heel snel vandoor, waar Maddie niets van leek te begrijpen en dacht dat ze wat fout had gedaan. 'Rustig kleine meid, het is niet jou fout.' Probeerde ik haar te verzekeren. Ik keek op naar Louis die zich weer bij ons had gevoegd en langzaam haalde ik mijn schouders op. 'Niet te snel conclusies trekken boo. Je weet niet wat er aan de hand is. Daarbij is ze hoogzwanger, dus kan er vanalles aan de hand zijn.' Probeerde ik nu ook hem te verzekeren. Ik tilde Maddie op, om haar aan Louis te overhandigen en legde mijn armen rond zijn schouders met Maddie tussen ons in. 'Maak je nou niet zo druk. Je zij alleen dat je blij voor haar en haar vriend was, daar is niets verkeerds aan.' Glimlachte ik lief naar hem, waarna ik een klein kusje op zijn neus drukten. Maddie die zich meteen achtergesteld voelde kreeg er natuurlijk ook eentje.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''