• One Direction heeft net het laatste concert van de Where We Are tour in Amerika gegeven. De een heeft het daar net iets moeilijker mee dan de ander, want dit betekent een paar weken vakantie. Dat klinkt nog niet zo slecht, maar de jongens zullen terugkeren naar huis voor hun welverdiende rust en dat is iets wat lastiger is. Zij zullen afscheid moeten nemen van de andere jongens, om hun familie in de armen te sluiten, die overgevlogen, om de jongens op te komen halen. De families zullen ervoor zorgen dat het gezellig zal worden, rustig, voor de jongens weer aan de bak moeten, maar denkt iedereen daar wel hetzelfde over? Zal er op het vliegveld wat veranderen? Zullen zij een vakantie samen overwegen? Of zal er eenmaal thuis, in de vakantie iets gebeuren?


    Rollenverdeling;

    Jongens:
    -Niall James Horan; gereserveerd: Magicales
    -Harry Edward Styles; Immence
    -Louis William Tomlinson; Magicales
    -Liam James Payne; Kendizzzzle
    -Zayn Javadd Malik; KiliOfDurin

    Familie en vrienden van de jongens: VOL
    - Marcel Styles: Tenacious
    - Benedict 'Ben' Thomas Tomlinson: KiliOfDurin
    - Violet Skyler Todd: After
    - Jacelyn Caverrà Merrald Woodley
    - Brooklin "Brook" Tomlinson JustLovegood
    - Jessie Rose Parker: Taundriel
    - Alaska Bell Wilson AIaska

    Regels:
    -Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden.
    -Maximaal 2 personages per persoon.
    -Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
    -16+ mag maar houd het netjes.
    -Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
    -Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
    -Topics worden alleen aangemaakt door Tenacious en Magicales, tenzij dat is aangegeven.
    -Het is geen sneltrein!


    Begin:
    Het vliegtuig is net geland en de jongens zijn weer terug in het regenachtige London, terwijl de bagage voor hun gehaald word kunnen zij zich al een baan uit het vliegveld wagen. Waar hun familie en vrienden -niet te vergeten de paparazzo en fans- al aan het wachten zijn. Maar sommigen hebben hele andere plannen dan rustig vakantie vieren, misschien gebeuren er dingen die de rest van hun leven bepalen. Worden geheimen die maandenlang verborgen misschien wel onthuld, niemand weet het.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 16:49 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Magicales schreef:
    ( Mijn topics)


    "Family don’t end in blood”

    Jessie Rose Parker

    We wachten al een tijdje op de jongens. Ik kan bijna niet meer wachten tot dat ik Zayn weer zie. En dan komen ze er aan. Ik glimlach als Zayn Harleys riem los laat. Het hondje komt nar me toe gerend en ik aai over zijn koppie. Het is ook echt een schatje. Ik loop naar Zayn toe en knuffel hem stevig. 'Ik heb je gemist,' zeg ik, en ik pak de riem van Harley vast, voordat hij naar allemaal vreemde mensen gaat. 'Dus, hoe was de tour?' vraag ik. We hebben elkaar wel via beeldschermen gezien, maar nog steeds is dit echter, fijner om hem zo te zien. Mensen om ons heen kijken naar ons, en de paparazzi maakt een heleboel foto's. Mij maakt het allemaal niet uit. Laat ze maar foto's nemen. Ik kijk naar Zayn en kan het niet laten om hem te kussen.


    Spoiler alert: you will save yourself

    - Violet Skyler Todd.
    Ietwat verlegen houd ik me op de achtergrond. Het is echt een gigantische drukte. Fans, paparazzi, en niet te vergeten alle vrienden en familie. Zoveel fans, die staan te wachten, met borden als Welcome home, Harry en I love you, Harry die me het meeste opvallen. Ik bijt ietwat nerveus op de binnenkant van mijn wang. Zolang als hij weg is geweest, was het me opgevallen dat ik hem enorm veel miste. Eerst dacht ik dat het als beste vrienden-gevoel was, maar dat was alles behalve waar. Ik ben het zoveelste meisje wiens hart sneller klopt bij het zien van Harry Styles. Ik zucht even zacht en wil Marcel te hulp schieten bij het zien van zijn nervositeit, maar Louis is me voor. Boven de hoofden van de mensen uit probeer ik Harry te vinden tussen al die hoofden, maar ik zie nergens de bruine, dansende krullen. Voorzichtig ga ik op mijn tenen staan, in de hoop dat dat helpt. Ik word redelijk afgeleid door Louis' en Marcel's dramatische ontmoeting. Ik rol met mijn ogen en grinnik even, waarna ik mijn blik over het stel laat glijden. Ze zijn dolgelukkig met elkaar, en desalniettemin een heel leuk stel. Toch glijd mijn blik al snel weer naar de menigte, zoekend naar de krullenbol.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Zayn Malik
    Ik zag Jessie's gezicht oplichten toen ze me zag. Zelf kreeg ik ook een glimlach op mijn gezicht en liep naar haar en Harley toe. Ik knuffelde haar terug en merkte op dat haar buik volgens mij wel wat harder en boller was dan voorheen, maar ik ging er neits over zeggen. Ik was veels te blij dat ze bij me was. "ik jou ook heel erg." zei ik met een glimlach. Ik veegde een los plukje haar uit haar gezicht. "Dat vertel ik allemaal later wel. ik ben nu gewoon heel blij om weer thuis te zijn." Het was zo fijn haar weer te zien na al die maanden alleen maar Skype te kunnen gebruiken. De paparazzi begon foto's te maken van ons en Louis en Marcel. van mij mochten ze, maar toen Jessie me wilde kussen draaide ik mijn hoofd zo dat ik alleen een kusje op mijn wang kreeg. "Eerst dit." fluisterde ik in haar oor. Ik zette een paar stappen terug, zodat Harley me niet om zou duwen, haalde het doosje uit mijn zak en zakte neer op een knie. "Jessie Rose Parker, je je voor altijd de mijne zijn?" Ik keek haar met grote gespannen ogen aan. Ik was nogsteeds echt heel erg bang dat ze nee zou zeggen.


    Bowties were never Cooler

    Marcel Styles
    Lachend keek ik toe hoe het groepje van drie met elkaar omgaat, en dan kruiste de blik van de jongen die ik zo gruwelijk had gemist met de mijne. Hij grijnsde breed en liet bijna meteen zijn koffer vallen, en het was te horen vanaf hier dat er iets brak. Al sprintend riep hij me en spreidde zijn armen, en zacht lachend van opluchting ving ik de jongen op, mijn armen strak om zijn middel, bang dat ik hem nooit meer zou loslaten. 'Je hebt geen idee hoeveel ik je heb gemist,' zei ik zachtjes, en drukte kort een kus op zijn lippen, in de gaten hebbend dat de paparazzi druk bezig is met allerlei foto's maken. Zayn voegde zich nu ook bij ons en ik kon eerlijk zeggen dat hij nerveus was om iets, dat soort dingen zag ik nogal snel. Aan de andere kant zag ik Violet met haar ogen rollen en ik had de neiging om mijn tong naar haar uit te steken, maar deed het niet. Nieuwsgierig keek ik weer naar Zayn, die opeens op zijn knieën gaat, en kan het niet laten om een "awh" geluidje te laten horen. Ergens dacht ik wel dat dit zou gebeuren, als ik hem af en toe hoorde praten in interviews, maar toch was het onverwachts. 'Jij wist hiervan maar hebt me niks verteld?' zei ik als ik mijn blik weer naar de jongen in mijn armen laat glijden, en keek hem licht verontwaardigd aan.


    Because I love him, do I need another reason?

    Benedict Thomas Tomlinson
    Ik voelde Alaska op mijn rug springen, terwijl ik zelf ook nogsteeds aan het stuiteren was. Daar stopte ik plots mee toen ik een bekende stem hoorde. Ik kreeg een brede glimlach op mijn gezicht en voelde Alaska alweer van me af glijden. Oe, die gedachte klon fout. Ik grinnikte even, maar toen ik me omdraaide zag ik hem al naar Marcel lopen. Alaska, theatraal als altijd, riep naar Louis dat hij zijn knuffel was vergeten. Met mijn vrije arm kon ik nog net mijn broers koffer optillen voor ik werd meegetrokken door Alaska richting de rest. Ik rende vrolijk mee. Minder druk was ik hier zeker niet van geworden. net toen we aankwamen zag ik Zayn op zijn knieen gaan voor Jessie. Ik trok een vertedert gezicht, maar werd ook verblind door de flitsers. Niet veel later keek ik toch alweer als een soort panische kip om me heen of ik Harry al zag. Mijn moeder suste me en vertelde me dat zij naast me stond en Louis bij Marcel stond. Die wist het nog niet. Al zou ze het denk ik snel genoeg merken als ik de bekende pluizige bruine krullen zou zien die ik in tijden niet meer in het echt had gezien.


    Bowties were never Cooler

    KiliOfDurin schreef:
    Zayn Malik
    Ik zag Jessie's gezicht oplichten toen ze me zag. Zelf kreeg ik ook een glimlach op mijn gezicht en liep naar haar en Harley toe. Ik knuffelde haar terug en merkte op dat haar buik volgens mij wel wat harder en boller was dan voorheen, maar ik ging er neits over zeggen. Ik was veels te blij dat ze bij me was. "ik jou ook heel erg." zei ik met een glimlach. Ik veegde een los plukje haar uit haar gezicht. "Dat vertel ik allemaal later wel. ik ben nu gewoon heel blij om weer thuis te zijn." Het was zo fijn haar weer te zien na al die maanden alleen maar Skype te kunnen gebruiken. De paparazzi begon foto's te maken van ons en Louis en Marcel. van mij mochten ze, maar toen Jessie me wilde kussen draaide ik mijn hoofd zo dat ik alleen een kusje op mijn wang kreeg. "Eerst dit." fluisterde ik in haar oor. Ik zette een paar stappen terug, zodat Harley me niet om zou duwen, haalde het doosje uit mijn zak en zakte neer op een knie. "Jessie Rose Parker, je je voor altijd de mijne zijn?" Ik keek haar met grote gespannen ogen aan. Ik was nogsteeds echt heel erg bang dat ze nee zou zeggen.


    Jessie Rose Parker

    Ik zie dat hij naar mijn buik kijk en word helemaal zenuwachtig. Ik wil niet dat de wereld het al weet. 'Ik jou ook heel erg,' zegt Zayn. Ik glimlach. 'Dat vertel ik allemaal later wel. ik ben nu gewoon heel blij om weer thuis te zijn,' zegt hij. Ik snap het. Hij draait zijn hoofd zodat ik een kusje op zijn wang geef. Ik frons even. 'Eerst dit,' zegt hij. Hij zet een paar stappen terug en gaat op een knie zitten. Hij haalt een doosje tevoorschijn. Mijn hart gaat als een wilde tekeer. 'Jessie Rose Parker, je je voor altijd de mijne zijn?' vraagt hij. Al bijna voor hij uit gepraat is zeg ik heel blij 'ja'. Ik ren naar hem toe en knuffel hem. Tranen van geluk rollen over mijn wangen. Ik had dit nooit verwacht. Nooit. Misschien wel stiekem gehoopt, maar verwacht niet. Ik zie de flitsen maar negeer het. Harley springt vrolijk tegen ons op. 'Ja, duizend maal ja,' herhaal ik. 'Ik hou van je Zayn,' zeg ik er nog bij.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Zayn Malik
    Toen ik haar zag glimlachen en ja hoorde zeggen verscheen er ook een brede glimlach op mijn gezicht. Nog voor ik kon opstaan hing ze om mijn nek en ik sloeg mijn armen stevig om haar heen. Ik hoorde de flitsers van de paparazzi. Het kon me echt allemaal niets schelen. Zelfs neit dat ik eruit zag als een zwerver. Ze had namelijk ja gezegd.harley sprong vrolijk tegen ons op, waardoor ik mijn evenwicht verloor en achterover viel met haar op mijn borst. Ik glimlachte bij haar woorden en zag tranen in haar ogen terwijl harley vrolijk om ons heen sprong. Weer voelde ik de harde bobbel die haar buik was en ik voelde iets bewegen, of was ze dat zelf? misschien moest ik het vanavond als het rustig was maar vragen. Nu was ik gewoon in een extase van puur geluk die niemand me meer kon afnemen. We lagen dan wel op de vloer van de ontvangst hal, met een hyperactieve hond die om ons heen sprong en paparazzi overal, ik kon het neit laten een lange zoen op haar lippen te drukken. De rest kwam zo allemaal wel. Niets of niemand was namelijk nu zo belangijk voor mij op dit moment dan het meisje in mijn armen.


    Bowties were never Cooler

    Jessie Rose Parker

    We vallen samen achterover en ik glimlach. Zayn kust me en ik denk even niet na. Ik ben gewoon voor een klein momentje het gelukkigste meisje van de wereld. Na een tijdje laat ik los. 'Zayn, ik moet je zometeen iets vertellen, maar niet hier met al die paparazzi,' zeg ik, en ik glimlach. Eerst was ik bang dat hij me zou verlaten als hij het zou horen, maar die angst is weg. Als we gaan trouwen maakt het allemaal niet meer uit, dan kunnen we gewoon samen zijn voor altijd. Ik sta weer op en kijk naar de rest. Bijna iedereen kijkt onze kant op. Ik glimlach even en kijk naar Zayn. 'Ik hou van je Zayn,' zeg ik nog even. Harley springt tegen me op en ik til hem op. Ik ga weer bij Zayn zitten. Ik wil hem op de een of andere manier duidelijk maken dat ik zwanger ben zonder dat de paparazzi dat ziet. Ik ga tegen hem aan zitten met mijn rug naar de paparrazi en wijs in stilte naar mijn buik. Ik kijk rond en zie ergens een vrouw met een baby. Ik wijs naar de baby en hoop dat hij het door heeft.


    Spoiler alert: you will save yourself

    MT


    How far is far

    Zayn Malik
    Toen ze me losliet en me aankeek luisterde ik goed naar haar woorden. Ik knikte. Ik had geen idee waarover het ging en de radartjes in mijn hoofd draaiden al overuren, maar ik moest nu rustig blijven. Ik glimlachte twijfelachtig terug en zag haar opstaan en naar de rest kijken. Ik ging rechtop zitten en keek recht in de stralende gezichtjes van mijn zusje en moeder. Het was goed om te zien dat zij ook blij voor me waren. Ik wilde net harley eindelijk tot rust manen toen ik haar woorden hoorde en weer glimlachte. "Ik hou ook van jou, Jessie. met heel mijn hart." zei ik terug. Inmiddels had zij de hond opgetilt. ik vond het best knap, want hij was geen lichtgewicht meer. Ze kwam weer bij me zitten en ik aaide Harley over zijn hoofd. We waren echt een happy family nu, al hadden we nog geen eigen kind. harley was zeker de komende tijd nog goed genoeg voor me. Als Jessie opeens naar haar buik begint te wijzen trek ik een wenkbrauw op, maar toen ze ook naar een mevrouw met een baby wees werd het me duidelijk. Mijn mond viel open van shock en verbazing. We werden dus wel een echte happy family met een baby. Mijn hoofd crashte gewoon door alle informatie en gevoelens. Alles ging op zwart en ik kon alleen nog wat gedesorienteerd naar haar en Harley kijken, die weer mijn gezicht likte. Ze was nog geen 10 minuten mijn verloofde en kwam nu al met het nieuws dat ik een vader werd, maar hoe snel al... Ik was maanden weg geweest. Eerlijk gezegd kon ik nergens meer bij met mijn hersenen. Ik sloeg gewoon mijn armen om Harley en Jessie heen en bleef zo zitten in de hoop dat ik genoeg zou kalmeren om neit te gaan gillen.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    'Ik kom zo mijn welkoms-knuffel halen,' zei ik lachend tegen Alaska en wierp mijn broertje een dankbare blik toe bij mijn koffer, om me daarna op Marcel te storten. Lachend liet ik me in de vertrouwde armen van de jongen vallen, die zich strak om mijn middel wikkelde, om de mijne rond zijn nek te slaan. Ik was de eerstkomende uren niet van plan om hem los te laten, ik wilde hem nooit meer loslaten nu ik hem in mijn armen had. 'Net zoveel als ik jou heb gemist,' zei ik zachtjes waarna de vlinders weer toenamen toe ik zijn lippen kort op de mijne voelde, om hem gewoon weer terug te trekken, om de mijne weer terug te plaatsen op de zijne. Het feit dat ik dit maanden had moeten missen, liet me geen genoegen hiermee nemen. Alleen het feit dat Zayn zich bij ons voegde, liet me wel omkijken. Ik zag zijn zenuwen, zag ze in het vliegtuig al en wilde dit nu ook wel zien. Ik nestelde me dicht tegen Marcel aan, om langzaam te knikken en een blik opzij te werpen. 'Sorry, schat.' zei ik onschuldig waarna ik op mijn tenen ging staan. 'Misschien was ik ondertussen wel iets voor ons aan het plannen en had ik niet de neiging iets te zeggen, bang om mijn eigen plannen erachter aan te gooien.' fluisterde ik zachtjes en plaatste mijn lippen weer tegen zijn wang. 'Het is goed om terug te zijn,' verliet mijn mond, ook tegen mijn familie. Daarna ging mijn blik terug naar Zayn en Jessie. 'Gefeliciteerd jullie. Jullie passen gewoon bij elkaar,'


    ( Sorry voor fouten. Ben onderweg naar huis en mis mijn bril op dit moment ^^)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Jessie Rose Parker

    'Ik hou ook van jou, Jessie. met heel mijn hart,' zegt hij. Ik heb door dat hij de informatie snapt en glimlach. Ik knuffel hem stevig. Ik was zo bang dat hij erachter zou komen en weg zou willen. Maar nee, hij blijft. Ik kan mijn geluk niet op en veeg de tranen van mijn gezicht. Er komt paparazzi op ons af gelopen die ons allemaal vragen stellen, over wanneer de bruiloft is en hoe lang Zayn dit al gepland had enzo. Ik glimlach en kijk nog eens naar mijn ring. Ik vind m prachtig. Ik wil nu zoveel dingen tegen Zayn zeggen die ik niet in het openbaar durf te zeggen. Dat is het jammere van dat Zayn zo beroemd is. 'Gefeliciteerd jullie twee, jullie passen goed bij elkaar,' zegt Louis. Ik glimlach. 'Bedankt,' zeg ik en ik sta op en kijk rond. 'Zullen we dan maar eens naar huis gaan? Want volgens mij hebben we elkaar een hele boel te vertellen,' zeg ik, en ik giechel even.

    [ bericht aangepast op 4 jan 2014 - 21:59 ]


    Spoiler alert: you will save yourself

    Marcel Styles
    Hij sloeg zijn armen om mijn nek en trok me gelijk weer terug, duidelijk hier geen genoegen mee nemend, niet dat je mij hoorde klagen. Ik keek weer naar Zayn en Jessie, en vond oprecht dat ze het verdienden en bij elkaar hoorden. Ik fronste even toen ik Jessie een aantal gebaren maakte, maar kreeg het door toen ik Zayn's reactie zag. Nu was het plaatje helemaal compleet. De kleinere jongen nestelde zich dicht tegen me aan en knikte langzaam, waarna hij zich verontschuldigde en op zijn tenen ging staan. Bij de woorden die hij fluisterde werd ik rood en keek hem verbaasd aan, dat meende hij toch niet? Waarom moest hij toch altijd zo vaag zijn bij dit soort dingen. Ik zuchtte even bij het kusje op mijn wang, ik had dit echt gemist, de mogelijkheid om hem gewoon normaal te kunnen aanraken en kussen. Al liet ik dat laatste even voor wat het was, aangezien ik me nog steeds niet op mijn gemak voelde me al die flitsende camera's om ons heen, die zich nu op de verloofden richtte. 'En toch had je het me best kunnen vertellen,' mompelde ik zacht, en keek weer rond of mijn broer er al was. 'Waar is Harry eigenlijk?' Eigenlijk kon ik het nu bijna niet meer laten om aan Louis te vertellen wat me nu dwars zat, maar wilde niet dat hij zichzelf in de problemen zou storten, dus ik zei niks.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Ik liet een brede glimlach aan Jessie zien bij haar bedankje en wuifde het weg, om Marcel voor een kleine seconde om te draaien toen ik een hand op mijn schouder voelde. Ik draaide me in zijn armen om, om in het gezicht van mijn moeder te kijken en haar in een knuffel te trekken. Daarna wikkelde in mijn armen weer om de jongen heen toen ze me weer een moment met de jongen gunde, wetende dat ze me straks wel uit zou horen over mijn tour ervaringen. Ik fluisterde, nadat ik me beter tegen hem aangenesteld had, wat in zijn oor, om rode wangen van zijn kant te zien. 'Kom je nog wel achter,' fluisterde ik zachtjes bij zijn verbaasde blik. 'Of wat denk je dat mijn plan is?' voegde ik eraan toe. Er waren genoeg dingen waar ik over na had gedacht tijdens de tour en daar kwam ik later wel op terug, want ik wilde eerst even genieten van een moment met de jongen, ook al vond ik jammer dat de paparazzi er nog was. 'Sorry, de volgende keer vertel ik je het. Ik was te blij om je een weer te spreken dat het me een beetje ontschoten was, ik eerder wilde weten hoe het met jou was,' zei ik zacht, om mijn schouders op te halen en ook eventjes rond te kijken. 'Geen idee, ik was als eerste weg, maar hij zal zo wel komen.' Mijn blik ging terug naar de jongen, om me uit zijn greep te wurmen en zijn arm vast te pakken. ''Zo terug,' verliet mijn mond, om hem mee te trekken naar een rustige plek, om me ergens neer te zetten, rondkijkende of er niemand was en weer terugkerende naar Marcel. 'Spreek, schat, spreek,' verliet mijn mond, wetende dat hem iets dwars zat. 'Daarna wil ik jou nog wat vragen.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer