[200] We're not Alone • One Direction • Speeltopic één. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 19 jan 2014 - 19:38 ]

---

That is a perfect copy of reality.

Matthew Richard Payne
Eenmaal boven vond ik na even zoeken mijn tandenborstel in de badkamer en ook mijn kam. Buiten hoorde ik gerommel in de auto en wist dat Liam bezig was met inladen. Ik hobbelde weer naar beneden en liep naar mijn moeder. Ik gaf haar een knuffel en een kus op haar was. "Gedraag je, Matthew." zei ze nog waarschuwend. Ik knikte. "Ja, mam. Maak je geen zorgen." Nu zag ik haar glimlachen. "Veel plezier, lieverd." Nog even woelde ze door mijn krullen voor ik naar buiten liep. Nee, ik ging me toch echt niet gedragen. Ik moest een band scheppen met mijn broer. Daar was het nu een beetje laat voor. Toen ik buiten kwam zag ik dat Liam zowel mijn tas als mijn koffer al in de auto had geladen. Ik ging op de bijrijdersstoel zitten en trok mijn tas op schoot om de kam en tandenborstel erin te doen, voor ik hem weer terug achterin gooide en zo heel Liam's nette inpakbedoeling overhoop gooide. Ik grinnikte zacht en deed mijn riem vast om erna Plague te gaan zitten spelen op mijn mobiel. Nee, ik ging neit zomaar vrijwillig met Liam praten, hoe rattelig en druk ik ook was. Hij had zijn kansen verspeelt bij mij. Gewoon door kleine dingen te vergeten. Een verjaardagskaart en antwoord op mijn mailtjes binnen een week had al genoeg kunnen zijn, maar zelfs daar was hij te beroerd voor geweest. Dan hoefde het echt neit meer voor mij.

---

Bowties were never Cooler

Loënné "Lowen", "Lowe", "Lows", heel soms "Lo" of simpel "L" Sarah Tomlinson.

"Alles goed, Lows? Je ziet er niet fantastisch uit, namelijk," vraagt Louis als hij Genelle heeft gewekt, of waarschijnlijk, beter gezegd, uit haar bed geplukt.
"Nou zeg," reageert Anna al voor ik kan reageren. "Da's beledigend."
Mijn ogen worden even groot, verschrikt. Oh nee, ik had er echt nog mijn best op gedaan het te verbergen. Ik ben er zelfs zeker van geweest dat beetje make-up, niets meer dan mascara, te dragen. Het hielp wel, dacht ik. Wat nou als ze wat door hebben? Misschien heeft Amanda het ze wel verteld! Nee, vast niet, als ze het hadden geweten hadden ze vast boos geweest. Want god, het was niet eens legaal. Ik mág helemaal niet drinken en mijn bezopen acties hebben nog veel meer te wegen gebracht. "Alles is goed," wimpel ik het af. Thank god voor de acteer skills.
Misschien moet ik het iemand vertellen, iemand anders als Amy, uiteindelijk zal het toch wel boven het licht komen, en alleen kan ik dit niet. Maar wie? Wie vertrouw ik genoeg. Ja, Liam is mijn beste vriend, maar gezien híj de vader is en ik doodsbang ben voor zijn reactie is die optie al een niet. Mijn moeder, Jay, ze zal zo teleurgesteld zijn, zo geshockt. Louis, Genelle of Anna dan? Die eerste kent Liam het beste, misschien weet hij hoe Liam gaat reageren, al weet ik niet hoe hij gaat reageren. Hij is en blijft mijn broer. Toch, niet nu. Ik wil de sfeer niet verpesten. Maar dat is het niet alleen. Ik kan het niet, durf het niet. Nog niet, maar ik betwijfel of dat ooit zal komen.

---

Reality's overrated.

Harry Styles
Hij maakte gelijk een bijdehantere opmerking terug, waardoor ik hem zacht tegen zijn achterhoofd sloeg en onschuldig keek toen onze moeder besloot dat het wel weer genoeg was geweest. Stiekem stak ik nog heel kinderachtig mijn tong naar hem uit, voordat hij opstond en zei dat hij reed, om vervolgens met de sleutels te rinkelen. 'Ik vind het prima, als ik rijd gaan we waarschijnlijk allemaal dood want ik heb het gevoel dat ik nog steeds in slaap kan vallen.' Normaal gesproken had ik net zolang geprotesteerd tot ik mocht rijden, maar ik was bang dat ik echt tegen een boom aan zou rijden. Daarbij kon ik dan nog wat slaap inhalen in de auto. 'Trouwens, wie gaat eigenlijk bij wie in de tent?' vroeg ik me af, want dat kon nog wel eens een probleem worden, voor mij dan. Dan werd het heel veel sneaken tussen Louis en Zayn, of ik ging op de brave tour en sliep bij een familielid. Nee, dat werd hem niet. Dat werd gewoon moeilijk doen zodat ik iedereen tevreden kon stellen. Ik wou de eerste jongen echt niet kwetsen, dat wou ik nooit, maar de drang om bij Zayn te zijn was te sterk. Er was gewoon iets aan die jongen dat me gewoon aantrok.

---

Because I love him, do I need another reason?

-dubbel-

[ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 15:22 ]

---

Because I love him, do I need another reason?

-dubbel-

[ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 15:22 ]

---

Because I love him, do I need another reason?

Liam Payne.

Toen ik eindelijk klaar was met de auto in laden, kwam Matthew naar beneden en zei onze moeder gedag, waarna hij op de bijrijdersstoel ging zitten. Ik deed de achterbak dicht, en liep nu ook naar binnen om onze moeder gedag te zeggen. Ik gaf haar een knuffel, en een kus op haar wang. Ze zei nog dat ik voorzichtig moest doen, en op mijn broertje moest letten, waar ik ja op knikte, en haar gedag zei. Ik liep weer naar de auto, en zette mijn laatste tas op de achterbank. Die weer helemaal overhoop lag. Ik zuchtte. 'Matt, kan je de volgende keer alsjeblieft uit kijken waar je je tas neer gooit.' vroeg ik, en ging daarna in de auto zitten. Ik pakte mijn mobiel. Hey, hoe laat zijn jullie ongeveer op de kampeerplek? X Liam. stuurde ik naar Loënné. Matt was een spelletje op zijn mobiel aan het doen. We moesten merendeels ook op kampeertocht samen om aan onze band te werken. Aangezien ik de helft van het jaar weg ben heb ik weinig contact met hem, wat ik jammer vind. Volgens mij spreekt hij daarom weinig tegen me omdat hij boos op me is omdat ik best weinig van me liet horen. Maar ik had er gewoon bijna geen tijd voor.

---

How far is far

Loënné "Lowen", "Lowe", "Lows", heel soms "Lo" of simpel "L" Sarah Tomlinson.

Terwijl ik met mijn vingers afwezig op mijn bagage, een enkele koffer, tik, voel ik in mijn zak het toestel genaamd mobiele telefoon vibreren. Met mijn nog steeds niet stille handen pak ik de gsm en open het bericht. Liam, shit. Hoewel ik zo normaal mogelijk tegen hem probeer te doen is het lastig en bijna automatisch ben ik hem vanaf het moment dat ik erachter kwam zoveel mogelijk gaan ontlopen. Hey, hoe laat zijn jullie ongeveer op de kampeerplek? X Liam.
Kriebels in mijn buik, vlinders ontluiken uit hun kooien, fladderen tegen de maagwand. Nee, ze zijn nog niet echt ontsnapt, slechts enkelen, die me vertellen dat mijn gevoelens voor hem toch echt daar zijn. Maar de vlinders blijven overweldigend, als dit alleen al van een simpel X-je achter een een bericht is, wat zou er dan gebeuren als het geen virtueel kusje was, maar een echte? Nee, niet op de wang, maar een echte mond-tegen-mond-kus. Het was eerder gebeurd, die avond, dqar was ze zeker van. Maar ze wist het niet meer. Echt niet. Zou hij het zich herinneren?
Het idee, zijn zorgeloze leven, zijn droom, in duigen te brengen door zoiets stoms brengt me van slag. Maar, hij kon ook gewoon alle contacten verbreken, verder gaan, doen alsof er niks gebeurd is. Het klinkt misschien pessimistisch, maar het is altijd de vrouw, in dit geval meer het meisje, dat met het probleem, het kind, achterblijft.
Toch zijn mijn zorgen voor een kort moment overstemd door de prachtige, gevladderde wezentjes in mijn maag. En terwijl ik mijn best doe die idiote grijs van mijn gezicht te krijgen type ik een bericht terug. Ik denk dat het niet lang meer zal duren tot vertrek. Ik zal Louis wel vragen hoe
laat we aankomen. Jullie? X Loënné.
"Lou? Hoe laat komen we ongeveer aan?" vraag ik dan ook meteen, terwijl ikmijn koffer oppak.

      Als Louis zegt dat we wel kunnen gaan knik ik. En slaak een beamend geluidje.


[Ik maak zo af.]

[ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 20:50 ]

---

Reality's overrated.

Jesse Horan

'Ik zal het ook niet lang verborgen kunnen houden. Brooke ik ben homo en ik heb iets met Zayn maar we willen het de rest wel graag zelf vertellen,' zegt Niall. Ik kijk hem verbaasd aan. Ik had dit niet verwacht. 'En wanneer ga jij voor je rijbewijs beginnen? Een ding we gaan wel lekker bier drinken en een avond dronken worden,' zegt Niall. Ik schud mijn hoofd lachend. 'Ik ben al begonnen maar ach, ik ben niet erg goed. En dat lijkt me echt een goed plan. Vooral omdat jij erg grappig bent als je dronken bent. Kunnen we allemaal lachen om jou,' zeg ik met een grijns. Ik kijk naar Niall en daarna naar Brooke, die achterin zit. 'Dus, had je het al een beetje verwacht, van onze grote oude broer?' vraag ik met een grijns op mijn gezicht. Ik kijk weer door de voorruit. 'Zijn we er al bijna?' vraag ik ongeduldig. Ja, dat ben ik echt heel erg. Ik ben altijd wel aan het praten en zo niet, dan ben ik gewoon druk. Ik zing zachtjes mee met het liedje maar stop al snel. Ik wil iets zeggen maar weet niet wat, dus zeg ik maar niets.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Louis Tomlinson.

"Dat kan ze wel hebben," mompelde ik op Anna's opmerking. Meiden... Ik kon het niet laten om lichtelijk om Genelle's woorden te lachen, ze had wel gelijk, Anna had echt debiel veel bij voor die tijd dat we weggingen. Ik vertouwde het niet helemaal toen ze zei dat ze zich goed voelde, ik kon gewoon aan haar zien dat -dat niet zo was, maar ik zou er later nog wel op terug komen, als ik dat nu zou doen dan wist ik zeker dat er waarschijnlijk een discussie uit voort kwam. En sowieso zou ik het dan zonder Anna en Genelle willen doen, misschien ging het dan sowieso wat beter. Ik duwde mezelf omhoog uit de bank en pakte mijn enige koffer vast, om een voor een naar de meiden te kijken. "Nou, zullen we maar gaan, dan? Aangezien iedereen nu eindelijk beneden is," dat laatste voornamelijk op Genelle omdat die gewoon ontzettend sloom is, maar daar kan zij natuurlijk niets aan doen, ik kan van een meter afstand ook al wel aan haar zien dat ze hier geen zin in heeft, maar ze moet dan maar een beetje door bijten en waarschijnlijk word het erg leuk. Ik vroeg me wel af hoe we dat gingen doen met de slaap plaatsen, maar dat was iets waar ik me later pas over druk zou maken, voor nu maar eerst is zien of we er überhaupt wel aankwamen.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Niall HOran

lachend schud Jesse zijn hoofd. 'Ik ben al begonnen maar ach, ik ben niet erg goed. En dat lijkt me echt een goed plan. Vooral omdat jij erg grappig bent als je dronken bent. Kunnen we allemaal lachen om jou,' grijnst hij en ik gniffel. 'ik zal je wel eens een keer help[en me je rij les.'glimlach ik. 'het is een kwestie van oefenen en done' Hij kijkt even van mij naar Brooke. 'Dus, had je het al een beetje verwacht, van onze grote oude broer?'Ik gniffel even door zijn grijns.. 'Zijn we er al bijna?' vraagt hij ongeduldig. 'bijna' glimlac h ik. Ik pak even mijn mobiel. Over 3 minuten komen we aan, moet ik alvast beginnen met de tenten? xx sms ik Zayn even. 'zoek eens een leuk liedje op je hebt saai muziek' gniffel ik en kijk hem serieus aan. 'ow en kun je mij even dat flesje sap uit de deur aan geven' glimlach ik vrolijk. Ik kijk even via de achteruitkijkspiegel naar Brooke. 'zit je nog een beetje lekker daar achter' plaag ik haar grijnzend.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Jesse Horan

'Ik zal je wel eens helpen met je les,' glimlacht Niall. Ik schud mijn hoofd. Hij heeft zoveel voor anderen over. Soms ben ik jaloers op hem omdat hij zo aardig is. Ik ben niet aardig, en dat zal ik ook niet zijn. 'Het is een kwestie van oefenen en doen,' voegt hij eraan toe. Ik knik. 'Bijna,' antwoord hij. Eindelijk. Ik ben echt een kleuter als het daarover gaat. Ik kan gewoon niet lang stilzitten. Ik zie dat hij een berichtje stuurt naar Zayn. 'Ooh, niet smsen in de auto, meneer Horan. Lever je mobiel maar in,' zeg ik, en ik pak zijn mobiel af. Ik kijk naar het nieuwe berichtje van Zayn. Wij moeten nog even. Begin maar alvastxxx. Stuurt hij. 'We moeten maar alvast beginnen met de tenten van Zayn,' zeg ik, en pak het flesje sap en geef het aan Niall. Hij vraagt nog iets aan Brooke maar ik let niet echt op. We zijn er. Eindelijk. Ik spring uit de auto en ren naar buiten. Ik open de achterklep en pak de tenten. We hebben twee tenten mee genomen. Ik pak de grote en open de zak. 'Niall, kom eens helpen! Ik kan dit niet!' roep ik hard.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Niall HOran

Ik begin t elachen door zijn blije gezicht als hij hoort dat we er bijna zijn 'Ooh, niet smsen in de auto, meneer Horan. Lever je mobiel maar in,' ik begin te lachen en hoor mijn mobiel weer piepen.. 'We moeten maar alvast beginnen met de tenten van Zayn,' zegt hij en ik knik. Hij geeft mij het flesje drinken en bij de stoplicht drink ik snel wat. Als we er zijn springt hij uit de auto en gooit een tent eruit. 'Niall, kom eens helpen! Ik kan dit niet!' roept hij en ik gniffel 'relax bro. Ik weet het hoe ze moeten het zijn dezelfde tenten als in Zweden, alhoewel Li was sneller dan Hazz en mij' gniffelend aan het idee begin ik het op te zetten zonder echte problemen. We zouden in totaal een stuk of vijf, zes tenten hebben gokte ik. Al snel staat de tent. 'ik slaap daar met Zayn' roep ik en gooi mijn koffer ne gitaar er in. 'Kom voor het kampvuur' mompel ik en begin spullen als takken en stronken te verslepen. Ik maak even een foto. Onze tent staat te wachten, en het hout ookx sms ik Zayn glimlachend toe

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Ivey schreef:
Loënné "Lowen", "Lowe", "Lows", heel soms "Lo" of simpel "L" Sarah Tomlinson.

Terwijl ik met mijn vingers afwezig op mijn bagage, een enkele koffer, tik, voel ik in mijn zak het toestel genaamd mobiele telefoon vibreren. Met mijn nog steeds niet stille handen pak ik de gsm en open het bericht. Liam, shit. Hoewel ik zo normaal mogelijk tegen hem probeer te doen is het lastig en bijna automatisch ben ik hem vanaf het moment dat ik erachter kwam zoveel mogelijk gaan ontlopen. Hey, hoe laat zijn jullie ongeveer op de kampeerplek? X Liam.
Kriebels in mijn buik, vlinders ontluiken uit hun kooien, fladderen tegen de maagwand. Nee, ze zijn nog niet echt ontsnapt, slechts enkelen, die me vertellen dat mijn gevoelens voor hem toch echt daar zijn. Maar de vlinders blijven overweldigend, als dit alleen al van een simpel X-je achter een een bericht is, wat zou er dan gebeuren als het geen virtueel kusje was, maar een echte? Nee, niet op de wang, maar een echte mond-tegen-mond-kus. Het was eerder gebeurd, die avond, dqar was ze zeker van. Maar ze wist het niet meer. Echt niet. Zou hij het zich herinneren?
Het idee, zijn zorgeloze leven, zijn droom, in duigen te brengen door zoiets stoms brengt me van slag. Maar, hij kon ook gewoon alle contacten verbreken, verder gaan, doen alsof er niks gebeurd is. Het klinkt misschien pessimistisch, maar het is altijd de vrouw, in dit geval meer het meisje, dat met het probleem, het kind, achterblijft.
Toch zijn mijn zorgen voor een kort moment overstemd door de prachtige, gevladderde wezentjes in mijn maag. En terwijl ik mijn best doe die idiote grijs van mijn gezicht te krijgen type ik een bericht terug. Ik denk dat het niet lang meer zal duren tot vertrek. Ik zal Louis wel vragen hoe
laat we aankomen. Jullie? X Loënné.
"Lou? Hoe laat komen we ongeveer aan?" vraag ik dan ook meteen, terwijl ik opsta

      Als Louis zegt dat we wel kunnen gaan knik ik. En slaak een beamend geluidje En pak ook mijn koffer op.


[Ik maak zo af.]

[Post af. Het laatste hele korte stukje is na de post van Lieke/Louis. Sorry, ik kan dus door mijn telefoon niet zien hoe lang hij is, maar ik hoop lang genoeg. ]

---

Reality's overrated.

Liam Payne.

Ik wachtte op antwoord van Loënné voordat ik ging rijden. En binnen een paar minuten trilde mijn mobiel, en ik opende het berichtje. Ik denk dat het niet lang meer zal duren tot vertrek. Ik zal Louis wel vragen hoe laat we aankomen. Jullie? X Loënné. las ik. Oké mooi, ik ga nu rijden, zie ik jullie daar? X Liam. Ineens kwam de flashback van die avond weer terug. Ik herinner me alleen nog dat ik wakker werd met Loënné in mijn armen, en met ontzettende koppijn. Ik zette de gedachte uit eindelijk van me af, en deed mijn gordel om, om daarna de motor van de auto te starten en richting de kampeerplek te rijden. Ondertussen met de radio aan, en mijn broertje naast me die op zijn mobiel een spel aan het doen was, reed ik rustig naar de afgesproken kampeerplek. Eenmaal daar stapte ik uit, en wachtte op de rest. Zolang zou het vast niet meer duren voordat ze er waren. En Loënné zei dat het bij hun ook niet zo lang meer zou duren totdat ze zouden vertrekken. Hopelijk werd dit een leuke kampeertrip, wat het denk ik best wel zal worden. Ik heb bovendien de jongens, mijn broertje, en mijn beste vriendin Loënné.

---

How far is far

Ivey schreef:
(...)

[Post af. Het laatste hele korte stukje is na de post van Lieke/Louis. Sorry, ik kan dus door mijn telefoon niet zien hoe lang hij is, maar ik hoop lang genoeg. ]

Hij is lang genoeg c:

---

That is a perfect copy of reality.