[RPG] Back to the Marauders' Era || Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 23 jan 2014 - 23:16 ]

Happy Birthday my Potter!

Serena Azzurra Rossini
Jay grinnikt ook zachtjes en dan beginnen we langzaam op de muziek te dansen met ik in zijn warmen fijne armen geniet ik van deze dans. Hij kijkt me met een glimlach aan en ik glimlach terug, als we stoppen met dansen trekt hij mij nog wat dichter naar zich toe zodat we nu helemaal tegen elkaar aan staan en ik zijn lichaamswarmte al helemaal goed voel, ik hoor mijn hart bonken en een raar gevoel in mijn buik speelt op. Met een lichte glimlach buigt hij naar me toe en ik ben even verrast als hij me kust maar daarna sluit ik me ogen en kus ik hem terug. Ik ben dan ook een beetje teleurgesteld als hij mij loslaat. Met twinkelende ogen en met een beetje opwinding kijk ik hem aan. 'Ehm sorry dat moest ik niet doen.' mompelt hij zachtjes en verontschuldigend, ik glimlach en ik streel met mijn vingers zijn wang. 'Ik vond het juist fijn.' zeg ik dan en ik buig me naar hem toe en kus hem nog een keer zachtjes op zijn mond.

[Fijne tweede kerstdag.(: En ik ga nu slapen. So sweet dreams.^^]

Jay Dave Broock

Luna glimlacht en ze streelt met haar vingers over mijn wang heen. 'Ik vond het juist fijn.' zegt ze dan en ze buigt zich naar me toe. Zachtjes kust ze me nog een keer op mijn mond. Even glimlach ik maar kus haar dan terug. Mijn armen leg ik om haar middel heen en zacht trek ik haar naar me toe. Ik zou willen dat dit moment nooit over zou gaan. Mijn ene hand leg ik zacht op haar wang terwijl ik haar nog iets dichter naar me toe trek. Zachtjes geef ik nog een kusje op haar lippen. Dan laat ik haar los. Ik laat me achterover vallen in de sneeuw waarna ik haar hand vastpak en haar zacht naar me toe trek zodat ze op mijn borstkas komt te liggen. Glimlachend geef ik haar nog een kusje op haar lippen. Dan kijk ik haar met twinkelende ogen aan en met een glimlach op mijn gezicht.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Lily Evans || Klassenoudste

Ook Black richtte zich even tot mijn mede klassenoudste. 'Hé Remus. Fijne kerstdagen.' Ik wilde net stilletjes wegsluipen, toen hij zich weer omdraaide naar mij met een nog steeds veel te grote grijns naar mijn mening. 'Niet zo verhit Evans,' sprak hij, waarna hij nog iets leek te willen zeggen, wat hij verstandig genoeg voor zich hield. Black en Potter waren goede tovenaars, dat gaf ik zelfs toe, maar ik kon ook prima vervloeken en dat moest hij ook weten. Daarbij was ik de laatste tijd niet in een opperbest humeur, gezien ik de hele tijd werd lastiggevallen. Of door mijn eigen irritante afdelingsgenoten, of door "vrienden" van mijn beste vriend, die het leuk vonden om dreuzeltelgen te treiteren.
'Waarschijnlijk ben jij een van de weinige meisjes die me een idioot vindt. En geen zorgen, zal niet meer gebeuren. Ik weet al wat ik moet weten.' Ik trok mijn wenkbrauwen op en wilde een opmerking maken, terwijl hij leuk naar Remus toeliep en daarbij nog even zei dat ik mijn stok wel weg kon stoppen. Nou mooi niet. Remus was mij echter voor, waardoor er dit keer een grote grijns op mijn gezicht verscheen.
'Sirius, volgens mij moet je de meisjes tellen die jou géén idioot vinden. En geloof me, volgens mij kom je niet verder dan twee,' was de opmerking. Zijn lippen bewogen nog, maar ik verstond niet wat hij verder zei, dus negeerde ik het maar gewoon.
'Ha, je buitenkant mag dan misschien niet lelijk zijn, maar je binnenkant... Oeh, duidelijk de binnenkant van een arrogante idioot die denkt dat de hele wereld hem geweldig vindt, sterker nog, dat hij geweldig is. Helaas weten ook je vrienden dat dat niet zo is,' zei ik een stuk vrolijker tegen Black dan dat ik tot nu toe vandaag geweest was en bij de laatste zin pruilde ik zelfs even, alsof ik het wel zo zielig voor hem vond -not-. Vervolgens raapte ik rustig de kaart op en stak hem weer in de riem van mijn rok. 'Maar bedankt. Je hebt mij zo lang opgehouden dat ik nu beter in de grote zaal kan gaan zoeken dan in de kerkers.' Ik rilde even bij het idee dat ik daar in mijn eentje moest zoeken. 'Serieus, ik heb Slytherins altijd verdedigd, maar...' Verder kwam ik niet en begon hoofdschuddend richting de grote zaal te lopen. Ik draaide mij echter nog één keer om.
'Als jullie het eten niet willen missen, zou ik ook maar snel richting de grote zaal gaan, jongens.'

Happy Birthday my Potter!

Severus Snape {Manip is niet helemaal zo gegaan als ik wou }

Het eten was al verschenen en ik keek over de tafel heen naar wat er allemaal stond, eigenlijk was het precies weer hetzelfde liedje als de afgelopen jaren.
Kerststollen hier, knalbonbons daar en dan straks ook nog eens de desserts.
Het enige mooie aan de verdere zaal was de sneeuw, die naar beneden kwam dwarrelen maar een meter boven je hoofd stopte en ter plekke smolt en oploste.
Vroeger had ik al uren naar neerdwarrelende dingen kunnen staren, zorgeloos liggend in het gras, met of zonder Lily.
Vanuit mijn ooghoek zag ik dat iemand naast me neer zakte, merkbaar een meisje in een rode jurk, dat zou vast een Gryffindor zijn, maar wat moest die naast mij ?
Uit nieuwsgierigheid keek ik opzij en merkte dat het Rose Black was die naast me was komen zitten terwijl ze een tirade tegen me afstak alsof we al die tijd al met elkaar aan het praten waren.
“Hoe leuk is dat, had je je verheugd op een leuke kerst, zijn je ouders weg, leuk kerstfeest Rose. Ja, ze hebben een cadeautje achtergelaten, maar laten we eerlijk zijn, het zou toch leuker zijn als ik het persoonlijk kreeg.” Mopperde ze aan één stuk door en ergens staken haar woorden me wel en aan de andere kant kon ik me inleven in haar.
Mijn leven met mijn ouders was ook niet altijd even leuk geweest en is het tot op de dag van vandaag niet eens leuk, ik weet niet eens of ze me wel thuis zouden willen hebben met kerst.
Een aantal dagen vol geruzie ? Nee, daar pas ik voor.
“Oh, hoi Severus.”
Ik glimlachte even kort en gaf een knikje terug als antwoord.
We zaten wel bij elkaar in hetzelfde jaar en ook nog eens in dezelfde afdeling, maar heel vaak praatte we niet met elkaar, maar zover ik weet was zij niet zoals de andere meisjes die de hele tijd doorzeurden over kleding, make-up en jongens.
“Vrolijk kerstfeest overigens, het spijt me van mijn mopper tirade, ik moest het gewoon kwijt aan iemand.”
Ik moest even kort lachen door haar verontschuldigende woorden. “Jij ook een vrolijk kerstfeest.”
Al voelde ik mezelf op dit moment verre van vrolijk, maar misschien had ik op dit moment inderdaad gewoon even iemand nodig om mee te praten.
“Kan ik iets voor je opscheppen ?” Vroeg ze uiteindelijk en ik keek naar de plateaus die het dichts in haar bereik lag en net buiten de mijne. “Doe maar wat gepofte aardappelen en een biefstuk graag.”

[ bericht aangepast op 26 dec 2013 - 1:16 ]

Credendo Vides

Serena Azzurra Rossini
Jay kust me terug wat me even doet glimlachen voordat we weer verder gaan. Zijn armen legt hij om mijn middel en terwijl hij me zacht naar zich toe trekt leg ik mijn armen om zijn hals. dan gaat een van zijn handen zacht naar me wang, dit is gewoon echt fijn de fijnste kerst die ik ooit heb gehad dat zeker. Voordat hij me los laat geeft hij me nog een kusje op mijn lippen. en dan laat hij zich achterover vallen in de sneeuw waarna hij mij hand vastpakt en me zacht naar zich toe trekt, ik grinnik als ik dan boven op zijn borstkas kom te liggen glimlachen geeft hij mij nog een kusje en ik hem voordat ik mijn hoofd op zijn borstkast leg en zijn hart hoor kloppen. ''Dit is de fijnste kerst die ik ooit heb gehad.' zeg ik dan zachtjes.

Jason Broock

Kletsnat stapte ik onder de warme stralen vandaan. Ik grijp een handdoek, droog me af, kleed me aan en loop dan naar de leerlingenkamer. Ik plof in een stoel neer en staar in de kleine vlammetjes in de open haard. Ik word er altijd slaperig van. Als ik half ben weggedoezeld hoor ik mijn naam.
'Hee Broock, ga je mee naar de zaal?' vraagt een veel te bekende stem. Ik mompel iets onsamenhangends en sta op. Lucius kijkt me met een brede glimlach aan en ik knik. 'Oké.'
Ik vraag me af wat Lucius van me wil. Erg veel ga ik niet met hem om. Ik mag hem eigenlijk niet zo, zijn ego is voor mij net iets te groot. Toch knik ik en loop met hem mee naar de Grote Zaal, waar de afdelingstafels in een groot vierkant staan. Ik trek een wenkbrauw op en kijk even rond, maar Jay is nergens te bekennen. Ik hoop dat hij snel komt, want ik heb geen zin om kerst door te brengen met Lucius.

-

We've lived in the shadows for far too long.

[Sirius komt zo.(:]

Jay Dave Broock

Luna had gegrinnikt toen ik haar op mijn borstkas had getrokken. Waardoor ik ook even had moeten glimlachen. Dan legt ze haar hoofd op mijn borstkas .ik ''Dit is de fijnste kerst die ik ooit heb gehad." Zegt ze dan zachtjes. Ik glimlach en leg mijn armen om haar middel heen. "Mooi zo. Ik ook." Zeg ik zacht en even blijf ik stil. Dan bedenk ik me iets. Nou ja. Jason kan toch wel even alleen blijven? Maar toch. We zijn tot nu to wel elk jaar bij elkaar geweest op zo'n viering. Maar ik heb ook weer tegen Luna gezegd dat ik hier bij haar zou blijven. O man... Voorzichtig ga ik rechtop zitten zodat Luna nu op mijn schoot zit met haar hoofd tegen me aan. Langzaam ga ik met mijn hand zacht over haar haren heen.
"Luna...." Zeg ik aarzelend. Dan bedenk ik me dat ze helemaal geen Luna heet en dus ook niet weet waarom ik haar zo noem. Ik word licht rood. "Ik bedoel Serena..." Nog steeds zeg ik het aarzelend want ik wou haar niet teleurstellen, maar Jason ook niet. Ik weet niet wat ik moet doen...

[ bericht aangepast op 26 dec 2013 - 13:43 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

[ Dit is zó lief! ]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Morgan Kueane

Jelmet zei dat hij naar Emma ging,zijn vriendin. Waarna ik knikte. Toen ik zei dat ik wel met Millicent mee ging antwoorde ze:'Dankje Morgan, dat zou ik heel erg waarderen.'Ik was ondertussen al naar haar toe gelopen. Ik vroeg of ze zin had in Kerstmis. 'Ik had kerst liever thuis gevierd, maar ik weet zeker dat het hier ook wel mee zal vallen,'Zei ze,terwijl ze met haar armband speelde. 'Kerst vieren hier valt wel mee hoor. Ik vier hier al Kerst sinds mijn eerste jaar.'Lachte ik haar toe. De reden vertel ik maar niet. Die weet alleen Jelmet. En hij is de enige die ik vertrouw. Alhoewel ik denk dat ik Millicent ook wel kan vertrouwen. Ik sloeg een arm om haar schouder heen. 'En jij dan? Helemaal fancy en knap voor het diner, zin in kerst?'Vroeg ze half lachend. 'Jawel ik heb er wel zin in. En jij ziet er ook niet verkeerd uit voor Kerst hoor!'Lachte ik terug. 'Zullen we maar naar de zaal gaan? Ik heb gehoord dat het er prachtig versierd is,en dat de tafels in een vierkant staan. Alhoewel iedereen toch wel bij mensen uit hun eigen afdeling zit.'Vroeg ik haar.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Serena Azzurra Rossini
"Mooi zo. Ik ook." zegt hij en ik glimlach waarna ik mijn ogen sluit en ik naar zijn hart luisteren wat me best een rustgevend gevoel geeft. Ik voel wat sneeuwvlokjes op mijn wang vallen wat mij op dit moment niks uitmaakt, ik zou willen dat dit voor eeuwig voortduurde maar we kunnen hier niet de hele avond blijven tenminste als je niet wilt bevriezen. Ik kijk hem even aan en ik glimlach even waarna ik weer mijn ogen sluit en naar alle geluiden om me heen luister inclusief naar zijn hart. 'Luna,' hoor ik Jay aarzelend zeggen ik doe mijn ogen open en ik kijk even raar, wie is Luna? zeg ik in mijn hoofd. 'Ik bedoel Serena.' ik grinnik even met Luna bedoelde hij mij mee denk ik. Ik kijk hem vragend aan, hij zegt het nogal aarzelend wat me toch doet afvragen wat er is. 'Wat is er?' vraag ik dan nieuwsierig.

• Millicent Helle Thomson || Jager
Ik schudde lachend mijn hoofd en rolde met mijn ogen. Jaja, ik zag er vast wel en soort van leuk uit in deze jurk. Ik zuchtte en knikte. "Ja, ik begin misschien toch een beetje honger te krijgen," zei ik half mompelend. Het feit dat hij hier al kerst vierde sinds zijn eerste jaar en nog steeds niet uit het raam was gesprongen stelde me ergens toch wel gerust. Zo erg kon het dan niet zijn. Ik wist alleen niet zeker of ik het wel leuk ging vinden. Morrison kwam in de verte opdoemen en liep op hoog tempo naar mij en Morgan. Mor pakte me bij mijn schouders en lachte even naar Morgan. "We hebben een probleem, of soort van probleem. Mam is aangereden door een Muggle, pap wil dat we op school blijven, ik zie je vast wel verschijnen als je ook maar het idee hebt dat onze ouders wel om ons geven," zei hij en liet me schouders los. Ik liep terug naar Morgan met een frons op mijn gezicht. Nee, mijn ouders en ik hadden niet een al te goede band nee, daarom was het zo belangrijk dat ik mijn moeder kon bedanken voor de cadeautjes. Omdat het, er enige was wat ik en mijn ouders samen deden. En dan nu dit. Ik had het ook niet op muggles, maar dit was toch wel weer geweldig. "Mijn excuses, mijn broer heeft soms geweldige timing," zei ik met een neppe glimlach. "Laten we gaan eten."

We've lived in the shadows for far too long.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

SEverus Snape

Rose zette mijn bord met een "Alsjeblieft, Smakelijk." Voor mijn neus neer op tafel en ik keek haar even dankbaar aan terwijl zij bezig was met haar eigen bord vol scheppen.
"Jij ook smakelijk eten."
Ik stak mijn vork in een aardappel en nam er een klein hapje van.
Hoe erg sommige lessen qua inhoud ook waren, er viel niet te discussiëren over het eten hier op school, dat was grotendeels eersteklas.
En dat te bedenken dat het door huis elfen gemaakt word, al had ik inderdaad praktische verhalen gehoord over huis elfen en hun magie.
Sommige leerlingen kwamen er in hun gehele schoolleven niet achter het feit wie hun eten bereidde, voor hen was het gewoonweg eten.
Ik daarentegen was er in mijn eerste jaar al achter, mijn vader had me ooit gezegd dat ik nooit zomaar eten moet vertrouwen omdat er vergif in kon zitten, dus ik mijn eerste leerjaar was ik al op zoek gegaan naar de keukens en na een aantal weken had ik succes.
Wat was die ingang eigenlijk lastig te vinden als je niet wist waar je moest zoeken.
En toen zag ik ze, rijen huis elfen die aan het werk waren aan de identieke tafels als die erboven, waardoor het eten magisch omhoog werd gestuurd.
Ik werd weer het heden ingetrokken door Rose. "Dus, hoe is jouw vakantie tot nu toe ?"
Ik haalde mijn schouders op. "Niet echt om over naar huis te schrijven." Wat ik ook niet eens wou. "Het zou me verbazen als ik morgen meer dan 2 cadeaus krijg." En dat was eigenlijk wel naar waarheid.
Normaal stuurde mijn moeder me altijd wel een cadeautje, maar daar had ik vaak helemaal niets aan en de cadeaus die ik van mijn zogenaamde vrienden kreeg stelde ook niet echt veel soeps voor en kon ik amper cadeaus noemen.
Nee, het enigste cadeautje dat ik normaal kreeg kwam van Lily.
Even herinnerde ik me het pakje in de binnenzak van mijn jasje en bedacht me dat ik het nog aan haar moest overhandigen.
Ach, ik zou hem ook onder de kerstboom kunnen laten verschijnen, maar dan had ik kans dat Potter of Black het weer konden verpesten als ze zouden zien aan het labeltje dat ik het was die het gestuurd had.
Nee, dat moesten we ook niet hebben, ik moest het persoonlijk afgeven aan haar.
Ik wou net aan haar vragen hoe haar kerst tot nu toe was toen zij me voor was.
"Je ziet er trouwens leuk uit." Woorden die me even van mijn stuk brachten.
Dus ik had er wel goed aan gedaan om dit aan te trekken ? Of lag het alleen al aan het bovenste knoopje los en mijn stropdas iets losser, nee dat zou het vast niet zijn.
"Bedankt jij ook." Antwoordde ik naar eerlijkheid met een glimlach, ze zag er mooi uit in die rode jurk.
"Je weet nu dat mijn kerst niet zo veel voorstelt, hoe is de jouwe tot nu toe ?"

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 20:05 ]

Credendo Vides

Jay Dave Broock

Nadat ik eerst Luna had gezegd, had hij me raar aangekeken. 'Wat is er?' vraagt ze dan nieuwsgierig. Ik kijk haar even aan en strijk dan aarzelend over haar wang heen. 'Ik heb een tweelingbroer, eeneiig. Misschien weet je dat wel. Maar hij is belangrijk voor me. Jij ook. Maar ik heb nog nooit een kerst zonder hem gevierd en ik voel me een klote omdat ik je beloofd heb dat ik kerst met jou samen zou vieren. Alleen, ja.... Ik wil mijn belofte niet aan je verbreken, maar ik wil ook niet dat dit mijn eerste kerst zonder Jason is...' Een schuldgevoel overspoelt me en ik kijk haar niet meer aan. Met mijn vingers ga ik over de sneeuwlaag heen. Ik wou Luna niet alleen laten, dat wou ik echt niet. Maar ik wou ook Jason niet alleen maken. Tot nu toe heb ik nog nooit een kerst zonder hem gevierd. En tegenover hem voel ik me ook schuldig. Ik ken Jason, en hij zou het niet leuk vinden als ik hem met kerst zou laten zitten. Dat zou ik ook niet leuk vinden als hij dat bij mij zou doen. We kunnen onze ruzies hebben, maar elkaar echt kwetsen doen we niet. Dan zou er iets ergs moeten zijn gebeurd.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki