RPG - Het Epische Verhaal 3 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 9 dec 2013 - 19:52 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Brian keek hem minachtend aan. ‘Vertel ’t eens.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Van de heersers zijn er drie hier,' begon Ignatius.
'Ik, Nick en Aenea. Dit is je kans om ze uit te schakelen.'
Ignatius liet een pistool zien.
'Er zitten twee kogels in. Ik suggereer dat je ze gebruikt voor Aenea en Nick, aangezien ik de minst schadelijke ben.'
Ignatius glimlachte scheef en overhandigde Brian het pistool.

'Er is ook een andere ingang naar het huis en die zit daar.' Ze wees op een deur naast een raam van het cafe. 'Hij wordt eigenlijk niet meer gebruikt maar we hebben er nog sleutels van,' ze pakte de hand van Epilathes. 'Kom maar mee.'

Sam probeerde hem weg te duwen, dat was totaal niet wat ze wou. Ze voelde tranen opkomen van de schrik.
'Aah kom op sam, niet zo flauw, je wil het wel,'

[ bericht aangepast op 11 dec 2013 - 23:19 ]

Hij leunde over haar heen en hield de stof strak getrokken. Hij kuste haar wang en toen weer haar lippen, wachtend tot haar adem op was.

[ bericht aangepast op 11 dec 2013 - 23:15 ]

‘En hoe werkt het dan?’wilde Brian weten.
Hij kon nauwelijks geloven dat Ignatius uitgerekend hem zo maar een moordwapen overhandigde.
'En waarom doe je het zelf niet?'

-

Epialthes liet zich braaf meetrekken.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik vind dit spannender, en het is simpel. Je richt, drukt de knop in..en poef.'

Li wist niet of ze zijn woorden nou negeerde of niet. Hij durfde ze niet te herhalen. Het feit dat Moon zich niet direct in zijn armen stortte, zei hem meer dan hij tegen over zichzelf durfde toe te geven. Het joeg hem angst aan.
'Ga maar slapen,' zei hij, omdat hij haar nergens toe wilde dwingen. 'Kunnen we - kunnen we morgen verder praten? Als je dat tenminste wilt.'
Hij sloot even zijn ogen. Ondanks dat hij de hele avond had geslapen en gedroomd, was hij alweer uitgeput.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Moon knikte. ‘Ja, dat moet wel lukken. Volgens mij zijn er weinig dingen voor ons gepland.’

Every villain is a hero in his own mind.

Brian blikte vluchtig om zich heen. Er was niemand op straat. Hij deed wat Ignatius gezegd had. Hief zijn arm op, richtte het wapen en drukte de knop in.
Zijn hand schoot naar achteren een kogel baande zich een weg naar Ignatius.
Hoopvol keek Brian toe, maar vloekte teleurgesteld toen de jongen niet dood neerviel, maar naar zijn schouder tastte. Hij blikte op zijn pistool. Hij had nog een kogel over, maar wilde die eigenlijk voor Nick bewaren. Die mocht hij niet verspillen.
Hij liet Ignatius op de grond creperen, holde het café in en snauwde naar Ardaneus, Quinn en Adrienne dat ze hier weg moesten.

Every villain is a hero in his own mind.

Li grimaste, hoewel het eigenlijk een glimlach had moeten zijn.
'Oke. Slaap lekker dan.'
Hij moest morgen maar achterhalen hoe het met Megan ging.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius drukte zijn hand op zijn schouder en schreeuwde het, vloekend, uit van de pijn. Het voelde alsof zijn schouder verbrijzeld was, aan splinters geschoten.
Met een vertrokken gezicht stond hij op, maar werd toen zo misselijk en duizelig dat hij meteen weer op de grond ineen zakte.

-

Ardaneus had de scherven uit zijn hand getrokken en zijn hand bloedde nu hevig, ook al zaten de scherven niet zo diep.
'Waarom?' vroeg hij hardop, maar toen hij Brian's serieuze gezicht zag wist hij dat hij niet meer moest aarzelen, Hij rende naar de tafel waar Adrienne en Quinn zaten toe, pakte de een bij de arm en riep naar de ander dat ze mee moest komen.

Nimue hoorde nogal vreemde geluiden en deed een van de raampjes open om te zien wat er gebeurde. Met een lege blik constateerde ze dat Ignatius zijn zaad loosde in een meisje dat ze niet bij naam kende en ze trok haar wenkbrauwen op. Ze had Ignatius hoger ingeschat. Beschaafder…
Maar ach, risico’s zou ze niet nemen. Ze vond het niet nodig om hem zijn toverkracht terug te geven, maar was wel benieuwd wat het meisje dat nu gewurgd werd zou doen als ze haar krachten terugkreeg.

Every villain is a hero in his own mind.

Toen ze eenmaal bewusteloos lag verdween zijn lust als sneeuw voor de zon. Hij ontdeed haar van haar strop en staarde even naar haar. Ze lag er erg vredig bij. Hij raapte zijn ondergoed en shirt op en deed ze weer aan, hoewel zijn broek nog steeds om haar handen geknoopt was.Ignatius liep terug naar de muur waar hij een tijd eerder tegenaan geleund had, en ging weer zitten.

‘Welterusten, Li.’ Ze sloot zachtjes de deur achter zich en liep naar de kamer die haar was toegewezen. Ze trok haar kleren uit, deed haar nachthemd over haar hoofd en kroop onder de dekens, waar ze onmiddellijk haar ogen sloot.

Every villain is a hero in his own mind.