Deaglan [Decklan] O'Callaghan ||Junior||
Ik weet het niet zeker, maar volgens mij zou de les al lang moeten starten. Maar het is ook de eerste schooldag, dus mensen hebben nog niet zo'n zin. Ik begrijp het. Ik ving iets op over glee-club en mijn oren zijn daarop gevestigd. Om kwart voor drie zijn de audities, mooi. Shit... niet mooi, ik heb nog geen nummer.
Mijn hand glijd naar mijn jas en ik pak mijn mp-3 eruit. Ik plug de oortjes in en doe die in mijn oren. Ik druk hem aan en meteen begint er een liedje waarvan ik weet dat ik hem wil doen ;Everything will change van Gavin DeGraw. Ik sluit mijn ogen en luister naar de tekst. Dit wordt hem, dit wordt mijn auditienummer. Ik weet het zeker. Het is hoe ik mij op dit moment voel. Want ja, alles zal veranderen.
Ik open mijn ogen als er op mijn schouder getikt wordt, naast mij staat er een brede gozer die mijn plugs uit mijn oren trekt.
"Hey rooie, ga ergens anders zitten," zegt hij en pakt mijn tas van de tafel. Meteen pak ik mijn tas ook vast en begint er een trekspel.
"Geef terug, er zitten waardevolle dingen in," zeg ik en trek eraan. De brede gozer lacht even, en net als ik een harde ruk wil geven aan mijn tas, laat hij los. Hierdoor schiet ik achteruit en val ik achterover, met stoel en al, op de grond. Er komt een pijnlijke kreun uit mijn mond en ik rol achterover om van de stoel af te komen. Dan blijk ik op de grond zitten en kijk naar de stoel. Deze wordt opgepakt door de brede gozer en hij gaat erop zitten. Ik hoor de docent wat zeggen. Blijkbaar was het tegen mij, want de man staat voor mij en helpt mij overeind. Ik veeg wat stof van mijn broek en shirt af en pak mijn tas op.
"Gaat het?" hoor ik dan. Blijkbaar was dit ook al vaker gevraagd want ik word even aangetikt. Meteen knik ik even.
"Ja, ja. Het gaat goed," zeg ik als ik even over mijn pijnlijke elleboog wrijf. "Ik heb alleen mijn elleboog een beetje geschaafd." Ik loop naar een lege tafel toe en zet mijn tas daar erop. Vervolgens ga ik eraan zitten en kijk ik even rond. Ik zit nu ergens vooraan, bij de deur. Maar goed, nu zit ik niet bij die brede gozer daar. Ik voel in mijn zakken en besef me dan dat ik mijn mp-3 mis. Ik kijk achterom en zie de gozer ermee klooien. Hij mompelt wat tegen zijn vrienden en kijkt dan richting mij.
"Kom halen dan," zegt hij met een knikje en houd mijn mp-3 omhoog. Ik draai mijn rug naar hem toe en zucht. Ik ga hem zo wel terug halen. Ik heb geen zin om nu in het middelpunt te staan.
[Wie zich geroepen voelt mag naar Deaglan gaan ! ^^]
[ bericht aangepast op 1 dec 2013 - 13:49 ]
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.