Ik was niet zeker of ik het wel wilde promoten, maar ach, ik ben een aandachtshoer, dus je zult er mee moeten leven. Ik probeerde een gedicht te schrijven die dicht aansluit bij mijn gevoelens die ik op dit moment ervaar en ik ben erachter gekomen dat het bijzonder moeilijk was om die te kunnen verwoorden. So I'm not sure about it.
Daarnaast probeerde ik helemaal geen sonnet te schrijven ofzo. Ik vond het gewoon leuk om het in een octaaf en sextet te schrijven.
Inhale
I crave the misty fog
The one that crawls between pink flesh
Inhaling it like I'm a top dog
No care if it's liquid or fresh
Let's go down to the tennis court
Making it all crash down
When the silver artwork comes short
I'll be the craving class clown
Give me something undescribed in black
And let me feel like the colour white
As brown breathes me the wrong track
I long for the unreal in wrong
The fogginess of the hight
And the addictive endorphin I prolong
Take me to wonderland