Onzeker over mijn verhalen - Story problemen

ik ben zo onzeker over mijn verhalen al schrijf ik wel erg graag

[ topic verplaatst door een moderator ]

Navi schreef:
(...)

Stop met schrijven voor anderen en begin met schrijven voor jezelf.

ik schrijf voor mezelf rustig op mijn gemak maar laat het lezen aan familie ..

Onzekerheid is een gevoel, dus irrationeel. Wat je kunt proberen te doen, is kijken waar dit gevoel vandaan komt. Probeer je verhaal of het plot dat je hetb bedacht, de personages, de settings, eigenlijk alles van je verhaal constant goed te analyseren. Ook erg belangrijk is te weten wat jij wilt met je verhaal en waar jij over wilt schrijven. Het zijn wss dit soort keuzes die je erg onzeker kunnen maken en dat je soms niet meer weet welk pad je zogezegd wilt bewandelen, maar kies altijd het pad dat jij op wilt gaan. Blijf kritisch, maar probeer niet perfectie te creëren. Wij zijn mensen en maken in alles fouten, wij zijn niet geschapen om perfectie te creëren en kunnen dat ook niet. Het enige wat we kunnen, is daar zo dicht mogelijk bij in de buurt te komen. Probeer ook vooral door te gaan en soms even je gedachtes op 0 te zetten en gewoon lekker vrij schrijven. Want het belangrijkste is, dat je er plezier in hebt

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Navi schreef:
(...)

Stop met schrijven voor anderen en begin met schrijven voor jezelf.

Ik weet niet of dat per se een oplossing is. Of in ieder geval, niet voor mij. Aangezien ik een ongelooflijke perfectionist ben, ben ik namelijk ook onzeker in het schrijven voor mezelf :')

Maar in ieder geval, Parachutes heeft het wel goed verwoord. Als je het echt leuk vindt, gewoon blijven doorgaan en je zult zien dat het steeds beter zal gaan.

---

The truth is, once you learn how to die, you learn how to live. - Tuesdays with Morrie, Mitch Albom

Peeling schreef:
(...)


Ik hoop het echt
ik doe het zo graag het kalmeert me
wat heb je geschreven ?

Daarom moet je blijven onthouden dat je het voor jezelf doet, omdat je het heel fijn vindt om te doen. Probeer niet teveel te denken aan wat men er van vindt, want dat is bij schrijven echt niet het belangrijkste.
Oh, ik schrijf van alles. ^^ Ik doe het al heel erg lang en ben er eigenlijk nooit helemaal 'klaar' mee. Ik schrijf vooral lange verhalen, en ben daar dan ook heel lang mee bezig.

---

"No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

Peeling schreef:
(...)

ik schrijf voor mezelf rustig op mijn gemak maar laat het lezen aan familie ..

Dan nog is het het belangrijkste dat JIJ het goed vindt en dat je het voor jezelf gedaan hebt. Critici heb je overal en zelfs op de grootste schrijvers wordt kritiek gegeven. Dit neemt niet weg dat schrijven iets is dat je doet omdat het fijn is voor jezelf; omdat je je gevoel erin kwijt kan. Gewoon doorgaan en je niet laten tegenhouden door wat dan ook.

---

We need a bigger boat.

HarrysBum schreef:
(...)

Herkenbaar en daarna verwijder je je hele verhaal en krijg je later spijt dat je het hebt verwijderd, omdat je verder wil schrijven...

heel herkenbaar

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

En als je kritiek krijgt, bekijk het positief! Van kritiek kun je leren, en van dingen te leren wordt je steeds beter, en als je steeds vaker schrijft krijg je ook steeds meer ervaring en dan wordt het uiteindelijk nog beter!

ik was ook heel onzeker over mijn verhalen totdat ik besloot het naar een kinderuitgever te sturen en die vonden het fantastisch en toen dacht ik: oke ik schrijf blijkbaar best oke

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Parachutes schreef:
(...)

Daarom moet je blijven onthouden dat je het voor jezelf doet, omdat je het heel fijn vindt om te doen. Probeer niet teveel te denken aan wat men er van vindt, want dat is bij schrijven echt niet het belangrijkste.
Oh, ik schrijf van alles. ^^ Ik doe het al heel erg lang en ben er eigenlijk nooit helemaal 'klaar' mee. Ik schrijf vooral lange verhalen, en ben daar dan ook heel lang mee bezig.

Alles
het kan nooit af zijn vind ik er komt altijd
een paar leuke lange stukken bij
en dan komt er nog een en nog een
ik ben nooit klaar
hoelang doe je het dan al ?
10 jaar ?

Navi schreef:
(...)

Dan nog is het het belangrijkste dat JIJ het goed vindt en dat je het voor jezelf gedaan hebt. Critici heb je overal en zelfs op de grootste schrijvers wordt kritiek gegeven. Dit neemt niet weg dat schrijven iets is dat je doet omdat het fijn is voor jezelf; omdat je je gevoel erin kwijt kan. Gewoon doorgaan en je niet laten tegenhouden door wat dan ook.

Het is fijn en ik over lees het altijd
ik vind het nu zo harry potter achtig lijken
maar dan met meer thriller stukken in iets enger x
Ik heb namelijk sinds kort ontdekt dat ik een chronische ziekte heb ..
en n'ja hoe moeilijk het ook is ik schrijf er nog niet over
omdat ik het nog niet echt accepteer..

Peeling schreef:
(...)


Alles
het kan nooit af zijn vind ik er komt altijd
een paar leuke lange stukken bij
en dan komt er nog een en nog een
ik ben nooit klaar
hoelang doe je het dan al ?
10 jaar ?

Nee geen tien jaar, want ik ben maar zeventien. ;p Ik begon eigenlijk te schrijven toen ik in groep zes/zeven zat, omdat ik toen een vak op de basisschool kreeg waarbij je ook verhaaltjes moest schrijven en dat vond ik zo leuk, dat ik het bleef doen. Ik denk dat ik een jaar of negen/tien was, dus als je dan doorrekent, dan doe ik het zo'n zeven/acht jaar nu. Maar ik kon er helemaal niks van op het begin hoor. (': Schrijven is echt oefenen, oefenen, oefenen en puur omdat ik het gewoon bleef doen en nooit een jaar ben gestopt met schrijven o.i.d. ben ik er toch beter in geworden.

---

"No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

Parachutes schreef:
(...)

Nee geen tien jaar, want ik ben maar zeventien. ;p Ik begon eigenlijk te schrijven toen ik in groep zes/zeven zat, omdat ik toen een vak op de basisschool kreeg waarbij je ook verhaaltjes moest schrijven en dat vond ik zo leuk, dat ik het bleef doen. Ik denk dat ik een jaar of negen/tien was, dus als je dan doorrekent, dan doe ik het zo'n zeven/acht jaar nu. Maar ik kon er helemaal niks van op het begin hoor. (': Schrijven is echt oefenen, oefenen, oefenen en puur omdat ik het gewoon bleef doen en nooit een jaar ben gestopt met schrijven o.i.d. ben ik er toch beter in geworden.

ik ook *.*
ach ja ik schrijf nog maar een jaar ongeveer
ik had vroeger al veel fantasie maar ik durfde het nooit te tonen
anders gaan de mensen je maar raar vinden enzo
dus hield ik me stil ..

Peeling schreef:
(...)


ik ook *.*
ach ja ik schrijf nog maar een jaar ongeveer
ik had vroeger al veel fantasie maar ik durfde het nooit te tonen
anders gaan de mensen je maar raar vinden enzo
dus hield ik me stil ..

Dan is het echt belangrijk dat je het gewoon blijft doen, want zoals ik nu al en stuk of vier keer gezegd heb ;p ; schrijven is ervaring en oefenen. ^^
Dat herken ik wel, maar ik heb geleerd met niet zoveel van anderen aan te trekken. Dat vind ik nog steeds best moeilijk, maar het is echt belangrijk. Het is jouw leven, dus je moet gewoon doen wat je graag wil doen. En als anderen je daardoor raar vinden, zijn ze het sowieso niet waard om mee om te gaan. (:

---

"No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

en nu heb ik ook meer tijd
vanwege mijn ziekte dus kan ik meer schrijven¨*.*

Parachutes schreef:
(...)

Dan is het echt belangrijk dat je het gewoon blijft doen, want zoals ik nu al en stuk of vier keer gezegd heb ;p ; schrijven is ervaring en oefenen. ^^
Dat herken ik wel, maar ik heb geleerd met niet zoveel van anderen aan te trekken. Dat vind ik nog steeds best moeilijk, maar het is echt belangrijk. Het is jouw leven, dus je moet gewoon doen wat je graag wil doen. En als anderen je daardoor raar vinden, zijn ze het sowieso niet waard om mee om te gaan. (:

Ik kijk wel naar je op naar je manier van denken
maar het is niet simpel
en zeker niet als je een makkelijk doelwit bent .
ik ben erg verlegen,emotioneel
en nja ook gepest geweest omdat ik me veel liet doen en te lief was ...

Volgens mij is dat heel normaal. Ik heb nog niet vaak iemand gezien die zijn eigen werk echt geweldig vond en zich totaal geen zorgen maakte over wat anderen ervan zouden denken (Harry Mulisch is misschien wel het enige voorbeeld daarvan waar ik op zou kunnen komen, maar die man vindt zichzelf dan ook echt geniaal, en geloof me, dat is ook iets wat je zelf niet wilt :'D).
Het is helemaal niet erg om je af en toe eens af te vragen of wat je schrijft wel goed is. Daardoor kijk je vaak juist kritisch naar je eigen werk. Aan de andere kant is het ook heel erg belangrijk om altijd in je achterhoofd te houden dat jij doorgaans zelf tien keer meer slechte dingen aan je eigen verhalen ziet dan anderen. Dat betekent natuurlijk niet dat je lui mag worden wat betreft het perfectioneren van je schrijfstijl of verhalen, maar wel dat zelfs dingen die jij persoonlijk helemaal niet zo goed vindt, soms heel mooi kunnen zijn in de ogen van iemand anders. Daarom is het soms gewoon belangrijk om een iets aan anderen te laten lezen, zelfs als je dat een beetje eng vindt, want ik heb zelf ook wel eens dat ik op een gegeven moment gewoon een punt heb bereikt waarop ik het gevoel heb dat alles wat ik typ onzin is. Als ik het dan een maand of een jaar later nog eens teruglees, blijkt het meestal helemaal niet zo erg te zijn.
Verder denk ik dat het, zoals Parachutes al zegt, vooral van vitaal belang is dat je blijft schrijven. Zelfs als je denkt dat je de meest kromme zinnen en verwarrende verhaallijnen ter wereld op papier zet, moet je door blijven gaan, want dat is de enige manier waarop je ooit iets beters kunt maken. Wat dat betreft ben ik het helemaal eens met Chris Baty: “The quickest, easiest way to produce something beautiful and lasting is to risk making something horribly crappy.” Ik zou zelfs geneigd zijn te zeggen dat het niet alleen de snelste manier is, maar ook de enige. ^^

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan