• Avalerion or Alerion is a mythological bird. It was "rather small, yet larger than an eagle" and lived near the Hydaspes and the Indus according to European medieval geographers and bestiaries, which were possibly based on a description by Pliny. Only two of the birds were said to exist at a time. A pair of eggs was laid every 60 years; after hatching, the parents drowned themselves. Alerions have been seen in coats of arms, most often depicted as a bird with no beak and feathered stumps in place of legs or no legs at all.


    Alerion
    Ilerion


    Er broeit iets onder de mens. Iets groots. De regering kan het voelen. Zíj kunnen het voelen. Maar wie zijn zij? Straatkinderen. Voor de meeste mensen is dat wat zij zijn. Onbetekenend. Afval. Deze kinderen die hun ouders uit het oog of uit het hart verloren zijn. Kinderen van ouders die misschien zelfs dood zijn. Kinderen die er helemaal alleen voor stonden. Een klein getal werd misschien opgenomen in weeshuizen, wellicht geadopteerd. Maar geaccepteerd? Nee. Dat nooit helemaal. De kinderen waren hoe dan ook op henzelf aangewezen. Totdat hun leven compleet veranderde. Plotseling. Als een donderslag bij heldere hemel.


    Natuurlijk wisten deze kinderen al op jonge leeftijd dat zij stuk voor stuk uniek waren. Maar dat ze waren voorbestemd voor iets dat de wereld zou kunnen veranderen? Nee. Dat was hen nooit verteld. Wie wilde hen immers in bescherming nemen tegen de projecten die de regering aan het voorbereiden was? Op een bepaald punt in hun leven veranderde die status. Hun levens en gaven raakten verwikkeld met elkaar.
    Er was eindelijk iemand die luisterde, iemand die hielp. Iemand die hen kon leiden. Iemand die hen iets heel bijzonders gaf. Ze ontwikkelden gaven.
    Helaas hadden deze gaven tot gevolg dat de kinderen, inmiddels eerder jongeren, enorm interessant werden voor onderzoekers en wetenschappers. Op een enkeling na wonen zij nu allemaal in onderzoekscentra.”


    Ze wonen hier niet vrijwillig. Veel buitenstanders noemen het een gesticht. Sommigen omdat zij denken dat deze begiftigde jongeren gek zijn, of zelfs een andere diersoort. Ze vrezen hen.
    Een enkeling noemt het zo in de wetenschap dat de behandeling in deze inrichting afgrijselijk is, en dat eenieder die deze ondergaat nooit hetzelfde zal zijn. Als hij of zij überhaupt nog levend naar buiten komt.
    Dag en nacht worden onmenselijke tests en onderzoeken op de jongeren afgevuurd. Wie zich niet aan de regels houdt wacht een gruwelijke straf.
    Tot een zeker punt lijkt de Redder, waarvan zij dachten dat die bestond, te zijn vergeten. Toch blijft er hoop groeien onder de begaafden, en deze hoop doet leven. Sommigen zeggen zelfs contact te kunnen leggen met de Redder. Geestelijk en kort, maar het is nieuwe informatie. Opdrachten die naar vrijheid kunnen leiden.

    Hun aanwezigheid in de inrichting is niet het enige dat de begaafden met elkaar gemeen hebben. Langzaam en niet geheel zonder moeite komen zij achter elkaars gaven, levens, hun gevechten en hun littekens. Ze zijn stuk voor stuk hetzelfde, en al voelt het totaal niet zo, ze zijn gezegend met gaven om grootse dingen te kunnen doen.



    Wat ze zelf niet weten, is dat een mythisch wezen, een vogel, hen onder haar vleugels heeft genomen. Hun 'Redder' is dan ook niet zomaar een persoon - maar een machtig en vrij wezen. Precies zoals de meesten van hen ook graag zouden zijn.
    Eén van de dingen die Alerion hen gaandeweg heeft ingefluisterd, is dat er van elke gave maar twee mensen bestaan die hem kunnen bezitten.
    Deze zullen zich sterk tot elkaar aangetrokken voelen, al hoeft dat niet seksueel te zijn. Het zijn ook lang niet altijd mensen van het tegenovergestelde geslacht. Hun band is sterk, geestelijk gezien, en zelfs als zij het niet bewust willen, zullen zij vaak perongeluk in elkaars buurt verkeren. Zo niet, is hun telepathie nog een tweede mogelijkheid op contact. Want hoewel sommigen (twee, als het er dus is) met iedereen kunnen telepatheren, is de connectie tussen 'zielsverwanten'
    altijd het sterkst gebleken. Voor velen is het verhaal van de zielsverwanten echter een sprookje: binnen de inrichting bestaat niet zoiets als liefde. Daar heeft de regering wel voor gezorgd - denken ze.
    Een zeer naar, en nog onopgelost detail aan de begaafden, is de jonge leeftijd waarop de meesten van hen heengaan. De regering is al sinds het begin nieuwsgierig naar deze ontwikkeling in het verloop daarvan, maar vele begaafden kunnen het zelf niet eens bevatten.
    Denk eens in: is het logisch voor een fit, jong persoon om voor de dood te kiezen? Nee. Dat is het allesbehalve.
    Toch zijn er begaafden die gemakkelijk de zestig halen.
    Waarom? Nageslacht. Dat lijkt het voor de hand liggende antwoord.
    Alerion schonk iedere begaafde zijn of haar kracht bij de geboorte, al ontdenken sommigen dit pas later. Zij liet hen leven met de zweem van macht, en verbond hen in koppels om vele van hen ware liefde te geven. Maar wat is de prijs van al die privileges?
    Niet lang nadat een begaafde zijn of haar genen heeft doorgegeven - zullen de krachten en het leven dat deze persoon ooit bezat - wederom opgeëist worden door Alerion.

    Deze RPG speelt zich af in een van de onderzoekscentra waarover je gelezen hebt. Rollen zijn hybriden (deze begaafde jongeren dus), onderzoekers of beveiliging. Onderzoekers mogen absoluut NIET zachtaardig zijn.




    Verhaallijn: (grijs is al geweest c: )

    De onderzoekers besluiten (worden overtuigd?) dat het een goed idee is met de hybriden naar buiten te gaan om te zien welk effect de frisse lucht, verschillende plaatsen etc. op hen hebben.
    Een paar hybriden weten te ontsnappen, maar zijn al snel teruggevonden. De rest wordt snel teruggebracht naar het centrum. Elliott en Stevie-Ann hebben seks. Rosper vindt ze en brengt ze terug.

    Tijdsprong van 9 maanden


    Stevie-Ann bevalt van een kindje en weet zichzelf op de een of andere manier in haar badkamer te verdrinken, alsof ze niet anders kan, gedwongen. De onderzoekers vinden de baby niet interessant en een van de hybriden (misschien Lucy, omdat die Stevie-Ann’s zielsverwant is? Iemand anders mag ook.) neemt de zorg voor het kleine wezentje op zich. Stevie doet Rosper aan zijn verleden denken en hij draait door om haar dood.
    Wat de onderzoekers echter wel interessant is, is wat Stevie-Ann gedaan heeft. Ze beginnen een afschuwelijk onderzoek om de relatie tussen nageslacht en sterfte te onderzoeken (hier kan nog veel creativiteit in geprut worden, qua hoe het onderzoek eruit ziet. Als het maar gruwelijk is.).

    Vanwege deze gruwelijke behandeling beginnen de hybriden een opstand. Dit is waar Avalerion in beeld komt (al kwam de dood van het eerder genoemde meisje natuurlijk ook door haar). Avalerion bestookt al een tijdlang iemand met opdrachten (Ik stel Elliott of Daniel voor, maar als iemand anders volunteert?) en tijdens de opstand neemt zij kort bezit van diens lichaam. Dit heeft tot gevolg dat deze persoon iemand ongezien afslacht (onderzoeker of bewaker lijkt mij het meest logisch, maar als daar niemand bij is die dood mag kan een hybride ook wel).

    Door het besef wat hij/zij gedaan heeft draait hij/zij door en begint meer mensen uit te moorden. Een aantal hybriden schaart zich achter deze persoon, een ander deel gaat ertegen in de aanval. Er ontstaat een heuse oorlog, waarin uiteindelijk iedereen een kant gekozen heeft.

    Een van de twee groepen weet door middel van gaven uit te breken. (Ik stel voor dat dit de groep is waar Alex toe behoort. Als we zorgen dat hij in een van de kamers van de onderzoekers kan komen (door anderen hun vechtgaven) kan hij uit het raam kijken en samen met een hybride die in staat is vanbuiten de deur te openen naar buiten teleporteren. Zo kan de rest dan ook naar buiten.)

    De andere groep hybriden zitten nog een tijd onder extra strenge bewaking vast, maar weet uiteindelijk ook te ontsnappen.


    Ontsnapperds uitstapje: Elliott, Stevie-Ann, Cloe, Myrcella.


    Regels:

    Niet alleen meiden aanmaken.
    Geen ruzie OOC.
    Geen Mary sue's.
    OOC tussen haakjes. {}[]()
    Minstens 10 regels.
    Tenzij anders aangegeven open alleen ik de topics.
    Langdurige afwezigheid melden.
    Speel met de ander mee, blokkeer niet.
    Niet alleen 1 op 1 spelen.
    Je personage draagt altijd een uniform, verdere versiering zoals sieraden zijn niet toegestaan.
    Huisdieren natuurlijk ook niet.

    Lees andermans posts, a.u.b. Dit is wel zo sociaal...



    Deze kleding krijgen hybriden van het centrum. De onderzoekers dragen een labjas of een pak, inclusief stropdas. Dat ligt eraan wat ze gaan doen.


    De tekst in het plaatje is niet zo heel duidelijk. Onder mannelijke hybriden staat "Mily's (Natsune's vorige gebruikersnaam) advies iets te letterlijk genomen" en onder vrouwelijke hybrides "Maar dan zonder stropdas".
    De hybriden krijgen geen schoenen, en lopen dus op blote voeten.


    Rol: (Hybride/onderzoeker/bewaking)
    Naam:
    Leeftijd: - Hybride tussen 12 en 25, medewerker tussen 23 en 100-
    Geslacht:
    Uiterlijk: -inclusief foto('s)-:
    Innerlijk:
    Gave: -indien Hybride-
    Extra:


    Rollen tot nu toe:

    Hybriden:
    Nathan James Gibson - 22 - Plaatsen dingen in andermans hoofd - Avalerion - Rollenstory - Zielsverwant -
    Relaties met anderen: Paisley's zielsverwant, ingewikkelde relatie met Myrcella, vindt Eladore wel oké, sluit practisch iedereen buiten (mentaal).

    Alexander Evan “Alex” Anderson - 18 - Teleportatie - Avalerion - Rollenstory -
    Relaties met anderen: Raffaël's vriendje, bevriend met Lavina, vindt iedereen op het eerste gezicht aardig, pas wanneer je het tegendeel bewijst heb je Alex tegen je (wat ook niet zo'n heel groot probleem is, overigens).

    Elliott Layton King - 19 - Doden of verlammen door gedachten - IAmLightning - Rollenstory
    Relaties met anderen: Lucy's broer, voelde zich door Avalerion erg aangetrokken tot Stevie-Ann en is de vader van haar kindje, vond Lavina ooit geloof ik wel leuk (niet overdreven, of dat er daadwerkelijk iets mee gebeurde), vindt Alex vermoedelijk weird omdat deze op hem crushte, voor Raffaël.

    Raffaël Seager - 17 - Vliegen - Xionn - Rollenstory -
    Relaties met anderen: Alex' vriendje, ongeveer bevriend met Lavina, maar dit kan omslaan in rivaliteit.

    Blane - 19 - Onzichtbaarheid - Xionn - Rollenstory -
    Relaties met anderen: Is opgevoed door de onderzoekers en heeft met de andere hybriden weinig contact omdat hij slecht in staat lijkt te zijn tot sociale interactie.

    Galain Herpïon - 19 - Weer beïnvloeden - LordoftheAir - Rollenstory -
    Relaties met anderen: broer van Lydia.

    Andrew Forrest - 18 - Alles in menselijk vermogen in een keer kunnen/maken - jasonreina - Rollenstory -
    Relaties met anderen: bevriend met Lucy.

    Cain - 17 - Perfect zicht in het donker - Lunair - Rollenstory -
    Relaties met anderen: ...lijken er niet te zijn.


    Lavina Tara Carré -17- Transformatie - Burglar - Rollenstory -
    Relaties met anderen: Bevriend met Alex en Raffaël, verliefd op Alex.

    Eres Elena Slowayk - 21 - Kracht - Pwettyness - Rollenstory -
    Relaties met anderen: ...lijken er niet te zijn

    Cloe Marianne Feline Rivière - 17 - Energie controleren/gebruiken/aftappen voor/van planten - annickemiek - Rollenstory - Stand-by -
    Relaties met anderen: ...lijken er niet te zijn.

    Myrcella Rhaella Baratheon - 24 - Symplysatie (verdubbelen vervelende emoties) - Pwettyness - Rollenstory -
    Relaties met anderen: tweelingzus van Eladore, voelt zich aangetrokken tot Nathan (het is tot nu toe best wel een haat/liefde-relatie).

    Stevie-Ann Carter - 16 - Tekeningen tot leven wekken - Avalerion - Rollenstory - Zielsverwant -
    Relaties met anderen: kijkt op tegen professor Rosper en ziet hem als een soort vaderfiguur, Lucy's zielsverant, moeder van Elliott's kind.

    Lucy Mary King - 15 - Tekeningen tot leven wekken - IAmLightning - Rollenstory - Zielsverwant -
    Relaties met anderen: zusje van Elliott, zielsverwant van Stevie-Ann, bevriend met Andrew.

    Lydia Herpïon - 16 - Mensen in slaap zingen - Susye - Rollenstory -
    Relaties met anderen: zusje van Galaïn.

    Eladore Quaralena Baratheon - 24 - Mensen blij maken - Pwettyness - Rollenstory -
    Relaties met anderen: tweelingzus van Myrcella, sort of bevriend met Nathan (voor zover hij daartoe in staat is).


    Onderzoekers:
    Dean Edward Collin Rosper - 27 - Burglar - Rollenstory -
    Relaties met anderen: ziet in Stevie-Ann zijn verloren zusje en behandelt haar ook zo, kan aardig met andere onderzoekers opschieten.

    Emile William Jack Starlek - 30 - annickemiek - Rollenstory - Stand-by -
    Relaties met anderen: kan aardig met andere onderzoekers opschieten. Heeft stiekem een oogje op Valesca, dacht ik.


    Valesca Tatiana Charina Raevenwood - 25 - Avalerion - Rollenstory -
    Relaties met anderen: kan met andere onderzoekers opschieten, heeft nauwelijks emoties en is hierom ook niet echt in staat tot het aanleggen van diepzinnige relaties.


    Beveiliging:
    Tzin - tussen 24 en 26 - LordoftheAir - Rollenstory -
    Relaties met anderen: is bevriend met medebewaker Ponne.



    Mensen die niet meer reageren en dus overgenomen of gedood kunnen worden:
    Als jij de bedenker van een van deze rollen bent, maar er wel mee door wilt moet je het vooral zeggen. Dan spijt het me dat ik je er te vroeg tussen gezet heb.
    Josephine Eve "Josy" Valo - Hybride - 19 - Hatsumomo - Rollenstory
    Caine Douglas Wayne - Onderzoeker - 32 - Miserere - Rollenstory
    Deana Collins - Onderzoeker - 24 - Cesaria - Rollenstory
    Daniel Michael Gabriel DiRosilia - Hybride - 20 - Incedunt - Rollenstory
    Nicole Lauraine Harvard - Bewaker - 31 - BromoneaPulp - Rollenstory
    Hieronymos Yaromir Hertz - Onderzoeker - 78 - BromoneaPulp - Rollenstory
    Guinevere Maeve "Gwynn" Warren - Hybride - 13 - Cesaria - Rollenstory
    Connor Marten McGary - Hybride - 21 - Creaturi - Rollenstory
    Jake Douglas Jonshon - 15 - Van uiterlijk veranderen - XbrownieX - Rollenstory
    Andrew Landon James - Hybride - 16 - Weet wat anderen van hem denken - xAlways - Rollenstory
    Hadley Maverie Pastor - Hybride - 17 - Nog geen gave ingevuld - Goldwing - Rollenstory
    Maere Rose Lostock - Hybride - 16 - Telekinese - Traitor - Rollenstory
    Paisley Marybell Couvler - 17 - Mensen aanvallen met hun eigen onzekerheden door haar blik - Interaction - Rollenstory - Zielsverwant



    Het centrum is aan de buitenkant een betonnen blok, en ramen zijn er alleen in de kamers van de onderzoekers.

    De rollenstory
    Story met alle posts

    Vorige linkjes c:

    [ bericht aangepast op 30 maart 2014 - 16:19 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Lydia Herpïon

    Ik ben laat vandaag meestal ben ik wel vroeg op maar vandaag niet. Ik rol mezelf uit bed en sprint naar de douche, na precies vijf tellen ben ik er weer onder uit. En weer vijf tellen later ben ik aangekleed. Niet dat het iets uit maakt, ik heb het nog steeds koud.
    Ik hoop dat ik nog ontbijt kan halen, anders moet ik de hele dag met een lege maag rondlopen, en daar heb ik geen zin in.
    Ik glip de gang op en loop naar de eetzaal. Gelukkig liggen er nog een paar soppige broodjes, niet dat ze heel lekker zijn maar het is te minste iets.
    Met een broodje in mijn mond loop ik de gang weer in waar ik mijn broer nog net de recreatiezaal in zie gaan.
    Ik eet snel mijn broodje op ter wel ik ook naar de recreatiezaal loop.
    Als ik eenmaal binnen ben gebaar ik goede morgen naar mijn broer, maar ik had beter slechte morgen kunnen groeten wat hij kijkt niet al te blij.
    Dan begint het zacht te sneeuwen, overal vallen vlokken.
    De sneeuw doet me denken aan kerst en verschillende kerstliedjes gaan door mijn hoofd. Ik kies er een uit en begin het te zingen.

    '' Last christmas
    I gave you my heart
    But the very next day you gave it away
    This year
    To save me from tears
    I'll give it to someone special ''

    Ik zie dat Raffaël nog iets probeert te zeggen maar zijn ogen glijden al langzaam dicht. Hij lijkt net een engel tussen al die sneeuw.
    Ik hou wel van sneeuw en een glimlach verspreid zich over mijn lippen.

    '' Once bitten and twice shy
    I keep my distance
    But you still catch my eye ''

    Een ding vind ik wel jammer aan deze situatie, dat Nathan er niet is. Als hij er was geweest had ik hem terug kunnen pakken van de vorige keer.
    Dan had ik hem een schop kunnen geven ter wel hij in slaap viel en dan had hij niks terug kunnen doen.
    Maar dat bederft de pret met de sneeuw niet.

    '' Tell me baby
    Do you recognize me?
    Well, it's been a year
    It doesn't surprise me ''

    Ik dans zingend door de sneeuw heen die zich al aan het opstapelen is.

    [ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 13:21 ]

    [Iiiii.... should post. ><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<,,,,,,,,,,,,,




    svfhln;kcszjx,.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    {GreaterGood --> Burglar}


    Tijd voor koffie.

    [Oké. Ik ken mezelf. Deze vakantie ga ik vermoedelijk zeer waarschijnlijk niet meer posten, maar erna ben ik niet meer bij mijn vriendje en dan zal ik weer actief zijn.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Nevermind.
    Jason saw me typing that and cutely told me I should start writing immediately and that he would game in the meantime. c:
    I'll start now.]

    [ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 23:23 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Alvast terwijl ik met de rest bezig ben:
    Iemand voor Val?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Morgen komt misschien meer, maar niet te hoopvol worden. ]

    Alexander Evan “Alex” Anderson

    Bezorgd kijk ik naar Raffaël, die me voor zit te lezen op de grote bank in de recreatiezaal. Zo’n beetje het enige goede dat deze plek siert. Als je de door uitstekende springveren doorboorde gaten ontwijkt en niet let op de oude hard en geel geworden plekken zit hij best lekker.
    Maar afgezien van de bank… Raffaël. Hij ziet er niet goed uit. Zijn gezicht kleurt bijna spierwit en ik vraag me af of hij zelf weet wat hij leest. Ik onderscheid door het gemurmel enkel een paar woorden, terwijl ik weet dat hij normaal gesproken prachtig voorleest.
    ‘…bladeren……dauw….veren……………zacht………..wachter……………de…elf…….eekhoorn…………jonge……geel………..Zwitserland……….’
    Ik glimlach om de woorden en wat mijn fantasie daarmee doet. Even zie ik ons tweeën in een lentegroen bos met een bleek zonnetje dat zijn best doet zo warm mogelijk door de bomen te schijnen.
    Als vanzelf begin ik te zingen. Een lied in een vreemde elfentaal uit een film, die ik ooit geleerd heb in een fase van onschuldige obsessie en weinig beters te doen. Ik beschrijf wat ik zie en ga er helemaal in op. Ik moet deze tekst, deze melodie eens opschrijven. Het bevalt me wel.
    We zien er goed doorvoed uit en dankzij dat feit is Raffaël nog mooier dan anders. Vooral zijn vleugels. Iets vergelijkbaars pronkt op mijn rug en we hebben puntige oren en dragen vreemde gewaden. Een eekhoorntje heeft zich op Raffaël’s schouder genesteld en woelt nieuwsgierig met zijn neusje door het crêmeblonde haar.
    De jongen in kwestie is opgehouden met praten en brengt zijn hand naar zijn voorhoofd, bijna in slow motion. Dan drukt hij zich dichter tegen me aan. Ik zie dat hij te hard zijn best moet doen bij zinnen te blijven en mijn ogen worden groot van ongerustheid. ‘Ik… Alex?’
    Het lukt hem niet. Zijn lichaam wordt slap en zakt tegen het mijne in elkaar. Ik houd op met zingen en sla beschermend mijn armen om hem heen. Dan merk ik het ook. Een rilling trekt door mijn ledematen, enkel bedekt door een onderbroek, spijkerbroek en een shirt. Geen hemd, vest, sokken, schoenen, niets. Wat is het opeens koud.
    Angstig hef ik mijn hoofd op.
    Daar staat Galain, midden in een zelfgemaakte wervelstorm van sneeuwvlokken. Bijna de hele recreatiezaal is er al mee bedekt, en ik kan de boeken en meubelstukken al niet meer duidelijk onderscheiden. Hopelijk komen die er nog enigszins bruikbaar uit.
    Uit mijn ooghoeken zie ik dat nu ook mijn huid blauwig is geworden en ik heb het gevoel dat er ijs op verschillende plekken in mijn gezicht groeit.
    Door de sneeuw danst een meisje. Galain’s zusje, wiens naam ik plotseling lijk te zijn vergeten. Ze zingt, en ik voel mijn geest vertroebelen. Het laatste waar ik aan denk is hoe zeer ik kerstliedjes haat en dat ik zelf als ik ooit nog uit dit centrum kom maar eens een goede moet maken, en dan zak ook ik boven op mijn lieve eigen privé-engel in elkaar.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Lavina Tara Carré
    Mijn hoofd is rood van schaamte. Gelukkig zien Alex en Raffaël het niet, dus ik kruip stilletjes terug op de bank. Ik sluit mijn ogen, wat zou ik graag weer eens lekker willen slapen. Mijn ogen openen zich met een schok als ik hem hoor zingen. Hij let niet op mij, maar dat is goed genoeg. Het gunt me even wat respijt. Ik neurie met hem mee, en sluit mijn ogen weer. Ik bedenk me dat dit de perfecte kans is om te oefenen met mijn transformatiekunde. Ik knijp mijn ogen steviger dicht en concentreer me op een witte kat die ik vroeger ooit bij de buren gezien heb. Ik voel een warme trilling door mijn hoofd gaan, en kijk op. Ik weet zeker dat mijn ogen geel zijn geworden, maar dat doet er niet toe. Ik kijk naar mijn handen, maar die zijn, behalve wat bonterig, nog steeds gewoon. Ik sla met mijn hand gefrustreerd tegen mijn hoofd, maar voel dan toch iets. Mijn oren zijn groot en puntig. Ik piep uit vreugde en spring op: Ik heb identieke kattenoren. Ik kan mijn vreugde niet op, tot ik iets verontrustends zie. Alex probeert Raffaël omhoog te houden die spierwit in elkaar zakt. Ik wil naar ze toe lopen, maar mijn ogen kijken schichtig de kamer rond op zoek naar de aanstichter. Dan zie ik Alex nogmaals, hij kijkt angstig, en hij kijkt mijn kant op.
    Maar hij ziet mij niet. Hij ziet niks meer. Hij zakt in elkaar.
    Het is nu pas dat ik de witte vlokken op zijn zwarte haar zie neerdalen en de natte plekjes op de tekening. Ik keer me naar de ingang, en ik zie de aanstichtster, Lydia. Ik knijp mijn ogen dicht, klaar om in te zakken, maar er gebeurt niks. Verbaasd schieten mijn ogen open, maar wil dan naar Lydia rennen om haar te waarschuwen. De grond trilt even, en ik kijk verbaasd op. Ik zie Rosper voor de ingang liggen, ongetwijfeld op het rumoer afgegaan. Toch blijft mijn flauwheid uit- Maar ik hoor ook helemaal niks. Dan besef ik het. Witte katten met blauwe ogen zijn vaak doof. Als mijn ogen niet geel waren, waren ze ongetwijfeld blauw geworden: Ik ben tijdelijk doof! Ik tik Lydia snel aan, wijs naar Alex en Raff en vervolgens naar Rosper.


    Tijd voor koffie.

    [Gelukkig nieuwjaar, liefjes!]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [ook een gelukkig nieuwjaar allemaal!]

    (gelukkig nieuw jaar, de beste wensen😏)

    [Sorry dat ik je vanbankvalstukje "negeerde", Sophie. Ik was het vergeten. Ik heb al zo lang niet meer geschreven dat er heel veel is wat ik erin moet verwerken.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Wat moet ik schrijven? D: Ik denk dat het beter is als Fai en Jaran eerder gaan, C,: ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Mij best. C: ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Wilt iemand nog voor mijn karakter schrijven? Ik wacht wel geduldig, maar ik laat gewoon nog weten dat ik besta :P]