Changes || One Direction || Topic 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 jan 2014 - 21:51 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Marcel Styles

Hij trok zijn mond open en glimlachte even naar me. 'Jouw meningen bevallen mij wel, schat. Maar sowieso kan ik veel waarderen op met wat je zegt, wie je bent en wat je doet,' zei hij terwijl hij verder ging met het ijs. Ik glimlachte lichtjes.
'Ik ben blij dat je dat zegt,' zei ik zachtjes. Toen hij het ijs aan me had afgesmeerd en ik het ook bij hem had gedaan had ik zijn polsen vastgegrepen zodat hij niks meer kon doen. Hij trok een pruillipje, maar boog zich toen om een kus op wang te drukken en ik wist zeker dat er daardoor nu een afdruk van zijn lippen op mijn wang stond. Hij grijnsde onschuldig om vervolgens overal op mijn gezicht zo'n afdruk achter te laten. 'Ik heb echt mijn handen niet nodig,' grinnikte hij zacht.
'Ik ook niet weet je,' hij kon sowieso geen kant op omdat ik nog steeds zijn polsen vast had dus kon ik rustig hem precies hetzelfde aandoen als hij bij mij had gedaan.
'Het staat je eigenlijk best goed om eerlijk te zijn,' grinnikte ik, ik ging nu een beetje achterover zitten zodat hij -hopelijk- helemaal niet bij me kon komen. Hij zou vast wel iets verzinnen, al was ik nu best wel benieuwd wat dat nou weer zou zijn. Ik keek hem nu onschuldig met een schuin hoofd aan, zijn reactie afwachtend.

Because I love him, do I need another reason?

Liam Payne
Ik zag aan Niall hoe erg hij twijfelde. Ik aaide door zijn haren en zocht met mijn ogen de zijnen op en ik zag de twijfel. Dan niet. Bij zijn woorden was het zeker en in liet mijn hand uit zijn haren langs zijn gezicht omlaag naar zijn rug glijden. Ik drukte een zacht kusje op zijn lippen en voelde hem dichter tegen me aan kruipen. Door zijn woorden moest ik glimlachen. Ik aaide zacht door zijn haren en drukte een kusje op zijn voorhoofd. "Het hoeft niet. Echt niet. Zeker niet als je twijfelt. Ik haal de bak ijs wel uit de vriezer." Ik zette hem naast me neer en stond op. "Zoek vast een film uit." Ik vond dat ook prima. Zolang we samen het gezellig hadden was alles goed. Ik liep naar de keuken en pakte twee vorken. Die gingen op het aanrecht. Daarna liep ik naar de vriezer. Ik haalde een grote bak stragiatella ijs eruit en 2 biertjes. Ik haalde de doppen eraf en liep toen met de biertjes, het ijs en de vorken naar de woonkamer. "Heb je al een film?" vroeg ik emt een glimlach. Ik zette de bak ijs op het tafeltje, de vorken erop en gaf een van de biertjes aan de blonde jongen voor ik terug op de bank plofte. Ik nam een slokje en keek naar het tv scherm. Ik zocht in de bank naar de afstandbediening en vond hem. Ik deed de tv en de dvdspeler aan. Dan konden we zo gewoon rustig kijken. Als Niall zou twijfelen gebeurde het gewoon niet. Straks zou hij spijt hebben en dan had ik dat op mijn geweten. Ook was twijfel iets waardoor het toch sneller ongemakkelijk zou kunnen worden. Nee, dan maar lekker film kijken. Dan zou het zoizo niet ongemakkelijk worden. Het maakte me echt niets uit en ik hoopte heel erg dat Niall dat ook inzag.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
'Ik ben blij dat je dat zegt,' zei Marcel zachtjes.
'Ik denk dat ik nog wel iets weer waar je blij van word,' grinnikte ik zachtjes, maar hield het daar ook bij, want toen smeerde ik het ijs af aan zijn wang. Deze actie kreeg ik terug waarna de jongen mijn had vastgegrepen zodat ik niks meer kon doen. Niet dat ik me daardoor liet stoppen, want ik drukte mijn lippen gewoon in zijn gezicht, om ook deze actie terug te krijgen. Het erg vinden, vond ik in de verste verte niet, want ik genoot juist van zijn lippen tegen mijn huid. Nu kon het tenminste.
'Het staat je eigenlijk best goed om eerlijk te zijn,' grinnikte hij en ging nu een beetje achterover zitten zodat ik-hopelijk- helemaal niet bij hem kon komen.
Toch wisten we beide dat ik me daardoor niet zou laten stoppen.
'Je mag het dan best wel wat vaker doen,' Onschuldig keek ik de jongen aan, om heel kort na te denken wat mijn volgende plan zou zijn. Dat eenmaal na een paar minuten nog niet wetende, want ik wilde iets goeds hebben, kroop ik met heel veel moeite op zijn schoot. 'Je weet niet waar je aan begint, Styles,' begon ik vast, hopende dat me toch iets te binnen zou schieten. Alles wat me te binnen schoot, had ik handen voor nodig.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall Horan
Liam aaide door mijn haren en zocht met zijn ogen de mijne. Daar stond altijd nog wat twijfel in, maar deze nam wel af naarmate ik langer nadacht. De jongen liet zijn hand langs mijn gezicht omlaag naar mijn rug glijden, om ook nog een zacht kusje op mijn lippen te drukken. Dit liet eigenlijk de twijfel verdwijnen, want het was Liam waar ik tegenover zat. De jongen met wie ik alles kon maken, die altijd aan mijn zijde stond, waar niets ongemakkelijk mee leek en nooit wat over zijn lippen liet rollen waar we spijt van hadden. Ik was alleen zo in gedachten verzonken, dat ik zijn woorden niet meekreeg, want ik kreeg pas wat mee toen de jongen me naast zich neerzette, om op te staan. Langzaam stond ik ook op, maar in plaats van een film te pakken, liep ik achter Liam aan naar de keuken. Eenmaal daar sloeg ik mijn armen van om zijn middel, om dicht tegen hem aan te staan. 'Schat, ik twijfel nergens over, want ik vertrouw je,' fluisterde ik zachtjes. Mijn stem klonk zonder twijfel, want deze leek ook ver te zoeken door alles wat door mijn hoofd spookte. Ik moest gewoon een klein momentje hebben, om alles opeen rijtje te krijgen en door te laten dringen dat deze jongen voor mijn neus stond. 'Het ligt nu dus in jouw handen,' zei ik zachtjes, om een zacht kusje in zijn nek te plaatsen, om hem daarna los te laten en weer ik de richting van de woonkamer te lopen. Daar zocht ik ondertussen wel vast naar een film, want deze was ook wel handig om klaar te hebben liggen. Ik liet mijn vingers langs de titels glijden, om uiteindelijk mijn blik naar de jongen te laten glijden, die zich ook weer in de woonkamer begaf. Zoals hij zei: 'We zagen wel waar het schip strandde.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Marcel Styles

'Ik denk dat ik nog wel iets weet waar je blij van word,' grinnikte hij zacht, maar liet het daar ook bij aangezien hij daarna begon met het ijs aan mij af te smeren. Ik ging expres achterover zitten in de hoop dat hij dan niet bij me kon komen, al wist ik dat hij wel iets zou bedenken om er tegenin te gaan. 'Je mag het dan best wel wat vaker doen,' zei hij op mijn opmerking dat het ijs hem best goed stond, om me daarna me onschuldig aan te kijken maar ik wist dat hij een plan aan het verzinnen was. Na een paar minuten wist hij blijkbaar nog niks aangezien hij met moeite bij me op schoot kroop. 'Je weet niet waar je aan begint, Styles,' begon hij, duidelijk hopend dat er hem iets te binnen zou schieten. Ik grijnsde even vals, ik vond het wel leuk dat hij nu niks kon doen. Ik had nog steeds zijn polsen vast dus sloeg ik mijn armen om zijn middel waardoor hij zijn handen op zijn rug had.
'Oh nee? Want volgens mij zit je toch echt goed vast,' zei ik om daarna nog plagerig en zacht een kus op zijn lippen te drukken. 'Dus Tomlinson, wat wou je hieraan gaan doen?' grijnsde ik weer met een gevaarlijke twinkeling in mijn ogen. Ik was echt nieuwsgierig hoe hij zichzelf hier uit wou redden.

Because I love him, do I need another reason?

Liam Payne
Niall leek wat afwezig toen ik zei dat ik ijs ging pakken. Zeker als het om hem en eten ging. Had ik soms iets verkeerds gezegd? Ik hoopte maar van niet. Ik verdween de keuken in en pakte twee vorken voor ik de vriezer in dook opzoek naar de bak ijs. Net toen ik omhoog wilde komen voelde ik twee bekende zachte armen om me heen. Ik ging toch rechtop staan en zette de bak ijs weg voor ik me naar hem omdraaide. Zijn stem klonk resoluut en ook in zijn ogen was bijna geen twijfel meer. Verwarring, maar geen twijfel. Ik glimlachte en ging met een hand zacht door zijn blonde haren. Bij zijn volgende woorden legde hij zijn lot in mijn handen. Iets waar ik altijd erg voorzichtig mee was en altijd voorzichtig mee zou blijven. Zijn kusje in mijn nek liet mijn afwegingen alleen toch wat versnellen. Ik beet op mijn lip om er niet echt op te reageren. Dat was mijn zwakke plek en dat wist deze jongen maar al te goed, want zelfs over dat soort dingen waren wij open. Raar eigenlijk, maar voor ons de normaalste zaak van de wereld. Hij liep weg en liet me even wat verbouwereerd achter. Ik liep terug naar het aanrecht om de vorken en de bak ijs te pakken. Misschien eerst de film en dan wel zien... Dan hadden we in elk geval niet de hele avond verpest als het verkeerd liep. Maar als we eerst wel zagen en als het mis liep film gingen kijken zou dat de ongemakkelijkheid weer kunnen oplossen. Of we gingen gewoon alleen film kijken. Keuzes, keuzes, keuzes... En ik moest eruit kiezen. Ik liep naar de woonkamer om de bak ijs en de vorken op het tafeltje te leggen en me weer op de bank te laten vallen. Ik zag Niall's blik naar mij glijden. Ik stond op en liep naar de Ierse jongen toe. "What the hell" mompelde ik zacht voor ik hem naar me toe trok en mijn lippen vrij ruw op die van hem drukte.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Marcel grijnsde even vals, volgens mij vond hij het wel leuk dat ik nu niks kon doen, of mijn best er niet voor ging doen, wetende dat het niet ging lukken, of met veel pijn. Hij had nog steeds mijn polsen vast dus sloeg zijn armen om mijn middel waardoor ik mijn handen op mijn rug had.
'Oh nee? Want volgens mij zit je toch echt goed vast,' zei hij om daarna nog plagerig en zacht een kus op zijn lippen te drukken. 'Dus Tomlinson, wat wou je hieraan gaan doen?' grijnsde de jongen weer met een gevaarlijke twinkeling in zijn ogen. Hij was echt nieuwsgierig hoe ik mezelf hier uit wou redden. En heel stiekem was ik dat zelf ook.
'Ja, maar dat vind ik niet heel erg bij jou en zolang het bij jou blijft,' zei ik, maar hield mijn mond bij de laatste vraag, want ik wist het ook nog steeds niet. Daarbij wist ik ook niet dat Marcel dit in zich had, maar ik moest zeggen dat het me wel beviel.
'Pest me niet zo,' mompelde ik met een zielig stemmetje, om me voorover te buigen en mijn voorhoofd tegen de zijne te plaatsen waarna mijn ogen de zijne weer opzochten. Hij wilde weten wat mijn plan was, ik had geen plan en kon het zo niet verzinnen ook, want daar was ik teveel voor afgeleid. Daarom volgde 'kus me gewoon, Styles,' er al snel achteraan. Niet erbij stilstaande dat ik dan met gemak twee vliegen in een klap kon vangen, misschien nog wel drie ook.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Marcel Styles

'Ja, maar dat vind ik niet heel erg bij jou en zolang het bij jou blijft,' zei hij, mijn andere vraag negerend aangezien hij waarschijnlijk nog steeds geen antwoord erop had. Hij leek een beetje verrast dat ik dit in me had, en eerlijk gezegd was ik dat zelf ook. Die jongen haalde gewoon iets in me naar boven waarvan ik zelf niet eens wist dat ik het had. En dat was dus een van de redenen dat ik hem nu zo graag in mijn buurt had. 'Pest me niet zo,' mompelde hij met een zielig stemmetje wat hem een zachte grinnik van mij opleverde. Nog steeds vond ik het leuk om hem te plagen dus drukte ik een kus op zijn mondhoek.
'Jammer voor jou kan ik tegen zielig doen.' Hij boog voorover en plaatste zijn voorhoofd tegen de mijne, om vervolgens mijn ogen weer op te zoeken.
'Je bent nu echt wanhopig hè?' grinnikte ik. Hij had echt geen plan en elke keer als hij iets wou bedenken leidde ik hem weer af.
'Kus me gewoon, Styles,' zei hij toen en langzaam liet ik zijn polsen los, om daarna een hand op zijn wang te kunnen leggen en zacht mijn lippen op de zijne te drukken, mijn andere hand liet ik bij zijn rug om hem zo dichtbij mogelijk te trekken.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Ik was met mijn gedachten afgedwaald tot het moment dat ik alleen op de bank zat, omdat Liam zich naar de keuken had begeven. Waarschijnlijk om het beloofde ijs te pakken, omdat ik mijn twijfels had over het eerste plan. Twijfels die snel verdwenen waren na het moment dat mijn gedachten de overmacht had genomen. Ik stond dan ook al snel op, om naar Liam toe te lopen en mijn armen rond zijn middel te wikkelen, in plaats van een film te pakken. De jongen twijfelde volgens mij weer bij mijn woorden, want ik wist dat hij altijd heel voorzichtig was als het op ons aankwam, om mij en hem. Toch was op allebei de gezichten een glimlach te vinden. 'Doe wat je gevoel je zegt,' zei ik zachtjes, bijna onhoorbaar, om een kusje op zijn zwakke plek te drukken. Ja, er was echt niets wat we niet van elkaar wisten. Daarna liet ik hem toch los, om hem daarna los te laten en naar de woonkamer te lopen. Daar ging ik opzoek naar een film, want ik wist niet wat zijn keuze zou zijn. Daarbij kon je hem ook maar beter bij de hand hebben, want dat zou weer tijd schelen. Niet dat ik ook echt een film in mijn handen had, want mijn blik werd al snel naar Liam toegetrokken die de kamer ingelopen kwam, om plaats te nemen op de bank, nadat hij alles had neergezet. Ik wilde vragen wat zijn gevoel hem ingaf tot zijn blik op mij viel, om op te staan en mijn richting op te lopen. Niet dat daar al duidelijkheid doorkwam, en als helemaal niet door zijn gemompel, maar vragen deed ik niet, want voor ik dat kon doen, drukte de jongen zijn lippen vrij ruw op de mijne. Daardoor was het vragen ook al niet meer nodig, want ik had het antwoord al. Ik liet me op de grond zakken, want ik zat nog altijd op mijn hurken waarna ik de afstand tussen ons weer tot verkleinen bracht, om hem weer naar me toe te trekken. Misschien was het toch niet zo'n heel slecht idee van de jongen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson
Ik was verbaasd, verrast, maar ook onder de indruk, van het doen van de jongen. Zo te zien was hij dat zelf ook een beetje en dat liet me ook wel weer grijnzen. Misschien had ik toch een slechte invloed op hem en al was dat niet om te lachen, ik kon er niet meezitten. Zolang hij in mijn buurt wilde zijn, maar andersom ook, was er niets wat het kon veranderen.
Dat nam niet weg dat ik me niet heel zielig op kon stellen, of heel vrolijk, en dat eerste kwam al snel van toepassing. Zeker bij de woorden die ik er op teruggeworpen kreeg. Niet dat het heel lang stand hield, want dat kon niet met de kus die ik kreeg en degene die ik uiteindelijk wilde hebben.
Natuurlijk niet adat ik onschuldig mijn hoofd schudde bij de woorden 'Je bent nu echt wanhopig hè?', wetende dat ik dat toch wel een heel klein beetje was, want ik werd voor het eerst afgeleid door iemand met het bedenken van een plan. Iets waar ik normaal nooit last van had.
Toch liet hij mijn polsen los, waar ik normaal gretig gebruik van zou maken en de hele ijsbeker over iemand zijn hoofd leeg zou gooien, maar nu plaatste ik me een gemakkelijker op de jongen, om mijn armen rond zijn nek te slaan en tegen zijn lippen te glimlachen. Zo zag je maar welke verandering er op een dag voor konden komen en welke kanten iemand had.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Ik nam het ijs en de vorken en nog 2 pilsjes mee naar de zitkamer na dat kusje van Niall in mijn nek. Als hij wilde dat ik echt serieus na zou blijven denken moest hij dat echt niet doen. Ik ging even op de bank zitten en keek naar Niall die films uit leek te zoeken. Ik ving zijn blik op en glimlachte voor ik naar hem toe liep. Ik hurkte bij hem neer en mompelde nog even wat voor ik mijn lippen ruw op die van hem drukte. Hij leek toch al niet serieus een film uit te zoeken. Ik voelde hem gaan zitten en ging zelf op zijn schoot zitten. Ik schoof dichter tegen hem aan en greep de achterkant van zijn shirt om hem dichter tegen me aan te trekken. Zo slecht was dit idee eigenlijk niet. Mijn andere hand gleed door zijn haren. Zacht beet ik op zijn onderlip. Hoe ruw ik ook deed, ik zou altijd voorzichtig met hem blijven. Ik zou hem nooit pijn doen. Zowel mentaal als fysiek. "Zal ik het ijs nog even koud zetten, prinses?" mompelde ik tegeb zijn lippen. Ik liet hem even los en haakte mijn armen onder zijn oksels door. Voorzichtig stond ik op zonder de zoen te verbreken. Ik trok hem mee en tilde hem mee op. Als hij nou nog zijn benen om mijn middel zou slaan zou het veel makkelijker gaan. Dan had ik mijn handen vrij en kon het ijs de vriezer in voor we verder gingen. Dit zou wel langer kunnen duren dan de paar minuten waarin het ijs zou smelten. Ik likte zacht over zijn onderlip en wachtte tot hij of zou terugtrekken of zijn benen om mijn middel zou slaan. Anders kon ik gewoon niets. Want mijn armen had ik nodig om hem nu omhoog te houden. De vorken en pils konden hier blijven, want die smolten niet, al werden ze wel warm. Ach. Dat was dan maar iets waar we mee moesten leren leven... Of we zetten dezen later terug en pakten 2 koude uit de koelkast. Dat kon ook altijd nog.

[ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 23:21 ]

Bowties were never Cooler

Marcel Styles

Hij schudde onschuldig zijn hoofd bij mijn vraag of hij nu echt wanhopig was geworden. Toen hij zijn opmerking maakte liet ik zijn polsen los, een teken van vertrouwen aangezien hij de bak met ijs ook gewoon over mijn hoofd had kunnen gooien. Hij ging wat gemakkelijker op mijn schoot zitten en sloeg zijn armen om mijn nek, om vervolgens licht in de kus te glimlachen. Het was nog steeds bizar hoe alles zo snel had kunnen veranderen in één dag, maar mij hoorde je niet klagen aangezien ik op dit moment dolgelukkig was met de jongen voor me. Ik was benieuwd wat hij hiermee wou bereiken. Ik had echt totaal geen ervaring met dit soort dingen, waardoor ik ging twijfelen of hij het ûberhaupt fijn vond wat ik deed. Mijn hand gleed van zijn wang af, naar zijn rug zodat ik hem dichterbij -zover dat mogelijk was aangezien we al achterlijk dicht op elkaar zaten- kon trekken. Ik besloot de gok maar te wagen en ik haalde mijn lippen van de zijne zodat ik een kus in zijn nek kon plaatsen, want hé, ik moest ooit leren hoe ik dit goed deed. Vlug daarna plantte ik mijn lippen weer op die van hem. Een blos kwam al snel op mijn wangen door mijn actie van net, maar dat maakte me niks uit want door de aanraking van de jongen voelde ik me nog steeds veilig.

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 0:42 ]

Because I love him, do I need another reason?

(Don't die.)

Because I love him, do I need another reason?

( Sorry, ik had vrij weinig tijd de laatste dagen, maar Niall en Lou komen zo )

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(Geeft niet, ik was ook nogal afwezig de laatste tijd. Ik lig al twee weken ziek thuis.)

Because I love him, do I need another reason?