RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen: Hawaï. - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 20:47 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Een nereide,’ antwoordde ze, hopend dat het meisje daar niet teveel over wist. Ze was immers ook een waterwezen.

Every villain is a hero in his own mind.

Emily kon zich niet inhouden en stootte een verbaasd piepgeluidje uit waardoor enkele gasten haar even met opgetrokken wenkbrauwen aankeken, maar het kon haar niets schelen. 'Je bent een nereïde? Mijn man is ook een nereïde! En ik ben een meermin! Kom je ook uit de nereïdegrot?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Inwendig zuchtte Venomis. Natuurlijk. Uitgerekend haar man was een nereide. Ze wenste dat ze naar de bibliotheek was gegaan en wat informatie over die wezens had ingewonnen. Nu moest ze maar wat uit haar duim zuigen.
‘Ik woonde in een ijsgrot,’ vertelde ze het meisje daarom toen. ‘Op de noordpool.’
Hopelijk leefde de populatie van haar man daar een heel eind vandaan.
‘We waren maar met zijn vijftienen.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik wist helemaal niet dat er nog meer nereïdes waren dan in de nereïdegrot,' zei Emily verbaasd. 'Mijn man is in het hotel waar wij nu nog verblijven. Misschien wil je hem ontmoeten?' Ze glimlachte. 'Ik moet er wel bijzeggen dat hij heel erg ziek is en daardoor heel erg zwak.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Ik zou hem graag ontmoeten. Ik heb al heel lang geen soortgenoten gezien.’
Een glimlach tekende haar lippen. Misschien kon ze hem ook zonder Rodeys hulp proberen te helen. Het contact was nu toch al gelegd.

Every villain is a hero in his own mind.

Pagelino snoof nieuwsgierig aan Liae en drukte zijn snuit even tegen haar gezichtje. Kato keek toe vanaf de bank, waar hij had plaatsgenomen en hield Nykin vast toen die naar hem toe gerend kwam nadat Meller hem had losgelaten. Hij werd steeds zwaarder. Het was fijn om zijn familie bij elkaar te hebben. Ze waren het enige wat hij nog had van thuis.
Patja knikte toen Cordelia haar vraag had gesteld en probeerde Pagelino op zij te duwen, zodat zij ook naar haar nichtje kon kijken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Rustig, jullie mogen allemaal even kijken,' zei Cordelia vriendelijk. Ze glimlachte naar Kato. 'Jullie mogen binnenkort wel weer een keertje logeren, vinden jullie dat leuk? Je bent tenslotte niet altijd bij je grote broer.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat is vast fijn voor hem!' zei Emily. Ze draaide zich om toen Satyr een hand op haar schouder legde. 'Ja. Ik kom eraan.' Ze draaide zich weer om naar Ariana. 'Ik moet weer aan het werk,' zei ze spijtig. 'Ik moet nog twee uren. Ik weet niet hoe lang je van bent te blijven, maar anders kun je straks wel weer terugkomen… als het je uitkomt, natuurlijk.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ze hebben ook nog een andere, dacht Kato gnuivend. Pagelino mocht, toen hij zich weer kon transformeren, Liae even vast houden en zijn ogen werden groter terwijl hij toekeek hoe Liae op haar duim sabbelde. Kato bedacht zich dat hij en Qako hem nog moesten vertellen dat hij naar het Instituut zou gaan. Kato hoopte maar dat hij dat niet erg zou vinden.
'Ja!' Patja gaf Cordelia een knuffel, want sinds ze van Montserrat waren weggegaan, had ze niet meer bij hen gelogeerd.

[ bericht aangepast op 1 dec 2013 - 21:20 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Met haar linkerpoot hield ze de eend vast, zodat ze met haar bek het vlees eraf kon trekken. Na een goedgeslaagde jacht zat Javelin nu heerlijk te genieten van haar verdiende portie eten. Naast haar lag nog een dode gans. Ze had in eerste instantie niet trek gehad in de gans, maar het dier was al gewond en Javelin had het alleen maar uit zijn lijden verlost.
Ze spitste haar oren toen ze plotseling geluiden hoorde. Ergens in de buurt liep een wezen rond dat steeds dichterbij kwam. Even dacht ze dat het nog een eend moest zijn, of een konijn, maar de voetstappen waren zwaarder dan dat. Ze liet haar prooi even met rust en ging in aanvalshouding zitten. Als het wezen haar zou aanvallen, was ze er klaar voor.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia nam Patja op schoot en maakte een vlechtje in haar haren. Soms vroeg ze zich af of de kleintjes geen moederfiguur misten in hun leven. Ze zou met alle liefde de moederrol voor hen op zich nemen, al wist ze dat dat niet kon. Ze woonden bij Qako, en hun eigen huis was nu al behoorlijk gevuld met twee kleine kindjes. Toch wist ze dat Qako het zwaar moest hebben, met de zorg over twee kleine kinderen en een ouder broertje, en dat ook nog in een klein huisje.
'Gezellig. Dat vindt Nykin ook hartstikke leuk.' Ze glimlachte toen Pagelino en Patja even trots hun gezicht ophieven en Cordelia knipoogde naar Kato.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

[Volgens mij houd je je als jager niet echt bezig met het luxeprobleem 'er geen trek in hebben'. Zeker niet als je de vogel toch al doodgemaakt heb.]

Qako stapte tussen de struiken door. Hij had in eerste instantie niet gelet op het geluid van de inmiddels dode vogel die Javelin nu verscheurde, maar hij was uiteindelijk toch nieuwsgierig geworden. Het zou zomaar eens een bedreiging voor het dorp kunnen zijn, hoewel er wel meer vogels werden gedood. Het was gewoon anders en het gegrom van Javelin had hem doen beseffen dat hij niet alleen was en ook niet de enige halfwolf.
Hij boog zijn kop voor haar en naderde, niet met de intentie om mee te eten als ze har vangst zou willen delen, maar omdat hij graag in haar gezelschap was. Afgezien van zijn broers en zussen, waren er hier geen andere halfwolven en hij vond het wel prettig om contact te hebben met iemand met wie hij niet zijn hele geschiedenis had gedeeld, maar die hem wel zou begrijpen.

~ ~

Kato drukte een kus op Cordelia's hand. Hij herinnerde zich plots weer zijn taken van vandaag. Vanavond was het weer zijn beurt om de ronde te doen en hij zag daar eigenlijk wel een beetje tegenop. Wat als Rodey hem opnieuw zou aanvallen of naar hem zou zitten gluren? Kato vond het geen prettig idee dat Rodey dat misschien zou doen en wenste dat hij een manier kon verzinnen om hem daarvan te weerhouden of om onder zijn werk uit te komen, hoewel dat laatste niet echt een optie was, wilde hij in dit huis blijven wonen.
Hij moest ook niet vergeten om te gaan jagen als hij eenmaal klaar was en hij door iemand zou worden afgelost. Kato was benieuwd naar hoe Liae op het vlees zou reageren. Het was nog niet het moment om dat te gaan proberen, maar nieuwsgierig was hij wel.
Het vlees wat hij nog had, was teveel voor hem en Nykin en het kwam wat dat betrof wel goed uit dat zijn broertje en zusje er waren. Hij zei hen netjes te blijven wachten en beloofde Cordelia zachtjes dat hij hun troep wel zou opruimen. Zij had nog last van haar schouder en het was eigenlijk niet de gewoonte dat Kato zijn vlees binnen opat, om de bloedvlekken en het afval in en rondom het huisje te beperken.

[ bericht aangepast op 1 dec 2013 - 22:04 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia drukte een kus op Kato's lippen en knikte. Het was goed. Ze nam Liae weer over van Pagelino, die kort daarna terug veranderde in een wolf en Cordelia legde Liae in de wieg.
'Ze gaat nu even slapen,' zei ze tegen Patja, nadat ze nog een laatste keer boven de wieg had gekeken. Nykin leek alle gezelligheid wel op prijs te stellen, want hij jutte Pagelino en Patja behoorlijk op toen ze veranderd waren.
'Ik zou zo graag willen dat mijn ouders haar konden zien,' zei Cordelia met een trieste blik op de kinderen. 'Ze zal Liae misschien wel nooit zien, en morgen is Nykin jarig.. Ze zullen alles missen.' En niet alleen van haar kinderen, ook van Maerle..

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

[Ook niet als je je prooi al hebt? ;p]

Haar dreigende houding veranderde toen ze Qako herkende. Ze zakte door haar poten en duwde met haar neus de gans naar Qako toe.

[ bericht aangepast op 1 dec 2013 - 22:25 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Maar waarom vraag je dan niet of ze komen?' Kato meende zich te herinneren dat ze de vissen zou vragen haar ouders op te zoeken, maar had er verder niet meer bij stil gestaan. Hij wist niet eens of ze dat nou had gedaan of niet. Hij ging niet mee als ze de zee in dook.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes