Weeral een probleem i.v.m. relaties... - Liefde, Vriendschap & Familie

Hey Q

Ik begin zo stilaan het gevoel te krijgen dat binnenkort mijn opgerichte topics alleen maar over relatieproblemen zullen gaan...

Anyways, ik ben terug van weggeweest en heb in de tijd dat ik weg was een relatie opgericht met iemand. We zijn gelukkig met elkaar en hopen natuurlijk dat het nog lang zo blijft. Maar ik ben begin deze herfstvakantie steeds vaker over iets dat voor mij toch wel een doorn in het oog begint te worden te denken. Ze woont sinds een paar maand geleden terug bij haar vader na hem jaren niet meer gezien te hebben (de reden hiervoor hou ik voor haar privé ), we zijn ondertussen al anderhalve maand samen maar hij weet amper iets over mij, alleen hoe ik heet, waar ik woon en welke richting ik doe op school.

Het is ieders eerste relatie dus we weten voor vele problemen/ervaringen hoe we deze het best benaderen, één van die problemen is dus het inlichten van de ouders. Bij mij was het gedurende de 3de week geen probleem, mijn ouders zijn blij voor me, wensen me het beste en helpen me waar nodig. Alleen weet haar vader dus na anderhalve maand zo goed als niets over mij, afspreken e.d. gaat dus tijdelijk ook nog niet hierdoor. Ik ben hierdoor het gevoel beginnen krijgen dat ze niet wil dat ik een grotere rol in haar leven speel door het contact tussen haar vader en mij uit te stellen. Het gevoel dat ze me niet wil of kan vertrouwen of dat ze zich in zeker mate schaamt.

Ik kan er natuurlijk ook volledig naast zitten...

Mijn vraag aan jullie is nu: wat moet ik doen?
Zou ik haar hiermee moeten confronteren (alhoewel dit als een nogal slechte zet klinkt)? Er met haar over praten of simpelweg niets doen en afwachten tot wanneer ze haar vader over mij verteld?

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 31 okt 2013 - 21:02 ]

Verblind door mijn eigen geluk zag ik haar verdriet niet...

Als je het echt zo'n groot probleem vind, kun je haar erop aanspreken dat je het niet lekker zit, etc. Misschien kan zij dan haar reden verklaren waarom dit zo/liever niet wilt. Daarna kun je het zelf aanzien wat je van die reden vind; proberen om misschien zelf bij haar thuis langs te komen, zodat die vader jou ook leert kennen of gewoon eventjes afwachten.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Laat haar eerst rustig op haar eigen tempo die relatie met haar vader terug opbouwen, die is -sorry dat ik het zeg- toch belangrijker dan die met jou. Zeker nu het goed kan komen. Mocht ik mijn vader nu ook plots terugzien en ik had nog maar anderhalve maand met mijn vriend zou die ook even op een lager pitje hebben gestaan. Maar gelukkig ben ik al 2,5 jaar ermee en moet ik mijn vader nooit meer terugzien

Maybe we should doubt our fears instead our dreams.

heb geduld weetje... als je dus haar die ruimte geeft word dat ook heel erg gewaardeert.

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

Wil ze misschien eerst de band met haar vader verbeteren voordat ze nog iemand er bij betrekt? Je kan er altijd over praten met haar!

Stop holding me under and let me breathe.

Ik denk ik ook, net zoals de anderen, dat ze haar vader eventjes voortrekt en dat je haar dat moet laten doen. De relatie tussen haar en haar vader is nu waarschijnlijk nog heel fragiel, heeft nog werk nodig. Je moet haar de tijd geven om dat daaraan te werken.

comfort in c h a o s