Hey Q
Ik begin zo stilaan het gevoel te krijgen dat binnenkort mijn opgerichte topics alleen maar over relatieproblemen zullen gaan... 
Anyways, ik ben terug van weggeweest en heb in de tijd dat ik weg was een relatie opgericht met iemand. We zijn gelukkig met elkaar en hopen natuurlijk dat het nog lang zo blijft. Maar ik ben begin deze herfstvakantie steeds vaker over iets dat voor mij toch wel een doorn in het oog begint te worden te denken. Ze woont sinds een paar maand geleden terug bij haar vader na hem jaren niet meer gezien te hebben (de reden hiervoor hou ik voor haar privé ), we zijn ondertussen al anderhalve maand samen maar hij weet amper iets over mij, alleen hoe ik heet, waar ik woon en welke richting ik doe op school.
Het is ieders eerste relatie dus we weten voor vele problemen/ervaringen hoe we deze het best benaderen, één van die problemen is dus het inlichten van de ouders. Bij mij was het gedurende de 3de week geen probleem, mijn ouders zijn blij voor me, wensen me het beste en helpen me waar nodig. Alleen weet haar vader dus na anderhalve maand zo goed als niets over mij, afspreken e.d. gaat dus tijdelijk ook nog niet hierdoor. Ik ben hierdoor het gevoel beginnen krijgen dat ze niet wil dat ik een grotere rol in haar leven speel door het contact tussen haar vader en mij uit te stellen. Het gevoel dat ze me niet wil of kan vertrouwen of dat ze zich in zeker mate schaamt.
Ik kan er natuurlijk ook volledig naast zitten...
Mijn vraag aan jullie is nu: wat moet ik doen?
Zou ik haar hiermee moeten confronteren (alhoewel dit als een nogal slechte zet klinkt)? Er met haar over praten of simpelweg niets doen en afwachten tot wanneer ze haar vader over mij verteld?
[ topic verplaatst door een moderator ]
[ bericht aangepast op 31 okt 2013 - 21:02 ]
Verblind door mijn eigen geluk zag ik haar verdriet niet...
