[RPG] Double Life | One Direction | Topic 1 - Speeltopics

One Direction, een van de bekendste boybands op dit moment. Alleen delen ze alle vijf een geheim met elkaar, wat niemand weet, zelfs niet hun vriendinnetjes. Namelijk, dat ze graag in vrouwenkleding rond lopen en het liefste een vrouw willen zijn. Ook vinden ze het fijn om onder elkaar –elkaar met een vrouwennaam aan te spreken. Wat zou er gebeuren als de fans erachter kwamen? Of nog erger, hun vriendinnetjes? Gaat het de jongens lukken om hun geheim veilig te houden?

Rollen:

Harry Edward Styles | Henriëtte | Script.
Louis William Tomlinson | Louise | Spooklinson.
Zayn Javadd Malik | Zwanetta | Walsh.
Liam James Payne | Lianne | KiliOfDurin.
Niall James Horan | Nianne | Aquari.

Vriendin Harry | Clarisse Rye Greene | Averalda.
Vriendin Louis | Evelynn Dianna Gabriëls | Raccoon.
Vriendin Zayn | Kyara Alice Harrison | Depay.
Vriendin Liam | Samelynin 'Sam' Madyn Jareau | Days.
Vriendin Niall | Deirdre Niamh Buckley | Number.

Regels:
- Minimaal rond de 130 woorden per stukje.
- Geen perfecte personage's!
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Naamverandering en afwezigheid doorgeven.
- 16+ is toegestaan.
- Alleen Spooklinson en Script openen de nieuwe topics.

Het begin:
De jongens zijn net even hun alter ego's geweest, maar moeten nu weer heel snel terug switchen want ze hebben een afspraak met hun "vriendinnetjes".

[ bericht aangepast op 27 okt 2013 - 17:56 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Niall James Horan.
"Wel, ik heb geserveerd. Zoal ik de rest van mijn geweldige leven mag gaan doen," zei Deirdre terwijl ze haar schouders enigszins ophaalde en een pluk haar achter haar oor deed. "Je bent niet verplicht om je hele leven te gaan serveren, toch?" Ze sprong van het aanrecht af voor het ovenblad gevuld met wraps in de oven te steken waarna ze het kookwekkertje op de juiste tijd zette en opnieuw het aanrecht op klauterde. Een klein zuchtje verliet mijn mond terwijl ik tegen het lege colaglas aan tikte. Deirdre pakte het glas uit mijn handen en deze in de wasbak te zetten, om vervolgens haar benen rond mijn heupen te slaan. Ze trok me iets dichterbij om haar armen losjes rond mijn nek te kunnen slaan. Ik plaatste mijn handen zacht op haar heupen om haar vervolgens in haar groenbruin kleurige ogen aan te kijken. "Eén jaar," murmelde ze zachtjes, met een lichte glimlach rond haar volle lippen gespannen. "Hoe heb ik het toch volgehouden," grijnsde ze plagend. Een grinnik verliet mijn mond om daarna kort mijn hoofd te schudden. "Nee, hoe heb ik het met jou kunnen volhouden, kleintje". Mijn hand gleed naar haar wang toe om daarna een verdwalende pluk haar achter haar oor te doen. Ik boog iets naar voren met mijn hoofd om een teder zacht kusje op haar lippen te drukken.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Louis(e) Tomlinson
Ik had de neiging om mijn armen om hem heen te slaan, me achterover te laten vallen, en dan gewoon nog even samen weg te kunnen kruipen in een moment zonder leugens. Het was alleen niet mogelijk, want altijd moest er iets doorheen komen. Ik zette mijn tanden zachtjes in mijn onderlip en keek naar Jet die kort knikte en heel even zijn hoofd schuin hield. 'Het klinkt niet echt overtuigend, hé?' De woorden verliet mijn mond waarna ik weer een onschuldig gezicht opzette. Deze was ook zeker nodig op het moment dat de witte streep op zijn neus zat, maar dat was eerder zijn eigen schuld. Nadat deze ook weer was weggewerkt was het echt Harry weer, alleen klopte de kleding niet helemaal. Daardoor liep ik naar mijn kast en grinnikte zachtjes bij zijn woorden. 'Stop als eerste met die verschrikkelijke bijnaam, maar ik had het wel kunnen verwachten,' Net als dat hij had kunnen verwachten dat er hier nog kleding van hem zou kunnen liggen, maar volgens mij was dat allebei ook het geval. 'Je bent daar ook, onder andere, beste vrienden voor, maar die mogen elkaar toch ook bedanken?' Ik keek even opzij toen hij naast me kwam staan en beet weer op mijn lip. 'Dan zou ik je daarin laten lopen,' zei ik, doelende op wat hij nu aanhad, want dat was ik nu inmiddels gewend. 'Maar gezien dat geen optie is zou ik gaan voor--' Ik ging op mijn tenen staan, om de kijken wat er op de bovenste plank lag en haalde daar ook gelijk een broek tevoorschijn. 'Je eigen broek aantrekken, want anders staat het echt niet aangezien het te kort word en voor je shirt,' Ik tuitte mijn lippen kort en met een simpele beweging was de andere kastdeur ook open. 'Moet ik even kijken.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles | Henriëtte.

Ik keek toe hoe hij zijn tanden zachtjes in zijn onderlip en dat zag er toch wel cute uit. "Het klinkt niet echt overtuigend, hé?" Ik humde een geluidje, maar toen ik zijn onschuldige gezicht zag, gaf ik hem een zacht klapje tegen zijn achterhoofd aan. "Pestkop," mompelde ik zacht. Ik was redelijk benieuwd wat Louise allemaal voor me uit ging zoeken, hopelijk wel iets toonbaars, maar hij zou me niet voor gek laten lopen, toch? "Stop als eerste met die verschrikkelijke bijnaam, maar ik had het wel kunnen verwachten," een grinnik verliet mijn mond en net als hij daarnet deed, zette ik een onschuldige blik op. "Jij noemde mij net ook de hele tijd schat," pruilde ik. "Je bent daar ook, onder andere, beste vrienden voor, maar die mogen elkaar toch ook bedanken?" Ik knikte en zag hoe hij opnieuw op zijn lip beet. "Dat klopt," mompelde ik toch maar als bevestiging. "Dan zou ik je daarin laten lopen,' zei hij, waarschijnlijk doelend op m'n jurkje plus panty. Maar nee, jammer genoeg kon dat niet. Tot mijn eigen grote spijt. "Maar gezien dat geen optie is zou ik gaan voor--" Hij moest op zijn tenen gaan staan om bij de bovenste plank te komen en ik slaakte een kreetje. "Ah, Lou, dat is toch echt wel het schattigste bij je..." Mompelde ik, zelf kon ik namelijk met gemak bij de bovenste plank. "Je eigen broek aantrekken, want anders staat het echt niet aangezien het te kort word en voor je shirt," zei hij en ik knikte, blij dat hij een broek van mij hier had. Hij tuitte zijn lippen en met een soepele beweging ging de andere kastdeur ook open. "Moet ik even kijken." Vervolgde hij. Ik knikte. "Kijk maar rustig, dan begin ik alvast aan m'n panty..." Mompelde ik, want die kreeg ik toch altijd lastig uit.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis(e) Tomlinson
Een hummend geluidje gevolgd door en klap tegen mijn achterhoofd aan toen ik een onschuldig gezicht trok, dat waren de reacties die ik kreeg van de persoon tegenover me. 'Ik ben geen pestkop, ik ben gewoon van het onschuldige gedoe.' verliet zachtjes mijn mond, maar ging daarna gewoon weer door met zoeken naar iets vertoonbaar. Ik was ruim een kop kleiner dan hem, dus mij kleding zo ook weer heel anders vallen. Een grinnik verliet zijn mond en net als hij daarnet deed, zette hij een onschuldige blik op toen ik het had over mijn verschrikkelijke bijnaam. "Jij noemde mij net ook de hele tijd schat," Ik grijnsde duister voor ik mijn mond opentrok. 'Daar kan ik zo weer mee doorgaan als jij ook niet stopt, schat.' Zijn bijnaam plakte ik er expres achteraan, maar ik wist dat het toch niet zou gaan gebeuren. "Dat klopt," mompelde hij toch maar als bevestiging en dat liet mijn gewoon weer normaal glimlachen. Het kwam volgens mij heel weinig voor dat wij het niet met elkaar eens waren, alleen klonk het de ene keer wel wat overtuigender dan de andere. Ik moest daarna toch echt op mijn tenen gaan staan om te zien wat er op de bovenste plank lag. Dat leverde natuurlijk weer een kreetje op van de krullenbol naast me. "Ah, Lou, dat is toch echt wel het schattigste bij je..." Ik schudde mijn hoofd. 'Dat is niet schattig, maar wel vervelend...En waarom is dat schattig? Omdat jij er wel bij kan?' Het laatste liet me een bedenkelijk gezicht trekken, want ik had hem net zo goed die spullen zelf kunnen laten pakken. Al zou ik het shirt dan wel zelf zoeken, want daar kon ik makkelijker bij, maar moest alleen even kijken hoe of wat. 'Succes daarmee,' mompelde ik bij zijn woorden.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles | Henriëtte.

"Ik ben geen pestkop, ik ben gewoon van het onschuldige gedoe." Verliet zachtjes zijn mond, ik haalde mijn schouders op en keek hem aan. Ik zie een grijns rond zijn lippen verschijnen. "Daar kan ik zo weer mee doorgaan als jij ook niet stopt, schat." Opnieuw verliet een grom mijn mond, expres gaf ik hem nog een tikje tegen zijn hoofd aan. Louise schudde zijn hoofd en ik knikte wel. Ik vond het wel schattig. "Dat is niet schattig, maar wel vervelend...En waarom is dat schattig? Omdat jij er wel bij kan?" Deze keer schudde ik mijn hoofd. "Nee, ik weet het niet. Het is gewoon schattig als je niet bij de bovenste plank kan, bij meiden is het schattig, maar bij jongens is het gewoon schattiger." Want de meeste jongens waren toch wel rond de 1.85. "Succes daarmee," mompelde hij, toen ik had gezegd dat ik mijn panty en jurkje ging uitdoen. Ik kreunde zacht en begon als eerste aan de panty te sjorren, die ik na een kleine vijf minuten toch wel uit kreeg. Al gauw stond ik weer in met mijn behaarde benen voor Louise, misschien moest ik ook maar eens m'n benen gaan scheren, zoals Lianne altijd doet. "Wil jij m'n jurkje open maken?" Met een pruillipje ging ik voor Louise staan.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
"Hello love." zei ze zachtjes terug. Toen ik zachtjes mijn lippen op de hare drukte, plaatste ze één hand op mijn wang en liet haar duim even over mijn kaak glijden. "Ik heb je gemist." zei ze, waarna ze nog snel een kusje op mijn wang drukte.
"Ik jou ook." fluisterde ik terug. Voorzichtig maakte ze mijn handen los van haar heupen en liep het appartement binnen. Toen ze iedereen had begroet trok ze me naast zich op de bank.
"Wat heb jij de afgelopen dagen gedaan?" vroeg ze spelend met mijn vingers. Mijn blik volgde de simpele handelingen die haar vingers maakten. "Oh, niet veel." antwoordde ik subtiel. Ik ging haar niet vertellen wat ik had gedaan. Dat ik Zwanetta was geweest. Zeker niet.

---

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Samelynin Madyn Jareau.

"Maakt niet uit. Je bent er. Dat is wat telt.
"Ik glimlach hem vrolijk toe. Hij grinnikt om mijn tja, hoe noem je het. "Als ik lang haar hebt mag je met die van mij klooien."
Nu grinnik ik ook, zachtjes. "Zal ik onthouden."
Liam drukt een kort kusje op mijn onderlip. "Hang je jas op. Dan maak ik thee voor je." Hij kust me nog een keer kort en loopt dan, beter gezegd half huppelend, naar de keuken.
"Lekker, bedankt Li," zeg ik hem na. Ik draai me naar de kapstok en hang mijn leren jas op. Daarna loop ik naar de keuken waar Liam thee staat te zetten en wacht ik glimlachend tot de thee af is terwijl ik met mijn vingers door mijn haar kam.

---

Reality's overrated.

Kyara Alice Harrison
Zijn blik volgde de bewegingen die mijn vingers maakte. 'Oh, niet veel.' antwoordde hij simpel. Ik knikte even en een kleine stilte tussen ons viel. Ongemakkelijk was het niet, ik was het wel gewend. Zayn was altijd wat stil en ik was ook niet één van de uitbundigste hier.
'Ik heb het zo druk gehad met school.' zuchtte ik zachtjes. Ik studeerde nog en zat in het tweede jaar van mijn studie visagie. Ik wilde graag visagist van de sterren worden. Ik zou het geweldig vinden om bekende mensen op te mogen maken.
'Hebben jullie geen dingen moeten doen met de band?' vroeg ik nieuwsgierig waarna ik hem even in zijn ogen aankeek.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Louis Tomlinson
Zijn blik voelde ik op me branden, maar toch keek ik niet opzij om hem aan te kijken. Dat deed ik pas toen een grom zijn mond verliet en ik daarna ook nog een tik tegen mijn hoofd kreeg. 'Auw?' probeerde ik met een vragende ondertoon, maar moest ook zorgen dat ik niet in de lach schoot. Ja, dit had hij gewoon allemaal aan kunnen zien komen. Ik schudde mijn hoofd en Jet knikte daarin tegen weer, om uiteindelijk na mijn woorden zijn hoofd weer te schudden. "Nee, ik weet het niet. Het is gewoon schattig als je niet bij de bovenste plank kan, bij meiden is het schattig, maar bij jongens is het gewoon schattiger." Ik trok een heel onschuldig gezicht en draaide me naar hem toe. 'Dus je vind mij schattiger, hé?' vroeg ik grinnikend en met twinkelende oogjes. 'En waar wilde je mij onder laten vallen dan, want zoals altijd zal ik wel weer een geval apart zijn,' Ik was ook nog steeds de kleuter van de groep terwijl ik toch ondertussen ook de oudste was. Ik draaide me weer terug om gewoon een sweater uit mijn kast te toveren, want dit was het grootste wat ik in mijn kast had liggen, dus zou het beste vallen. 'Moeilijk hé?' verliet mijn mond gevolgd door een lach terwijl ik gewoon toekeek hoe Jet zijn panty uitdeed. Het was lichtelijk lachwekkend, maar het was ook niet vreemd. 'Als je dat pruillipje wegdoet en je heel lief omdraait,'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam payne
Ik glimlachte naar haar bij haar antwoord en drukte een kusje op haar onderlip. Ik zei haar dat ze haar jas wel kon ophangen en huppelde toen, na nog een kort kusje, weg om thee te maken. Toen ik eenmaal in de keuken stond werd ik heel hard genegeerd door Nianne en zijn vriendin. Als het nou in de gang was, waar niemand was, goed, maar midden in de keuken vond ik wat minder. De bel ging weer, maar die negeerde ik. Ik maakte de thee voor iedereen die nog niet had en draaide me toen om naar haar. "Zullen we gewoon naar mijn kamer gaan en deze tortelduifjes alleen laten met hun aanrecht?" vroeg ik aan haar, doelend op Nianne en Deirdre. Ik pakte twee van de mokken thee en stak mijn hoofd even om de hoek van de keuken. Ik gilde nouwelijks en ook niet graag, maar soms voor een boodschap aan iedereen was het best handig. "Voor iedereen die wil staat er thee in de keuken!" riep ik waarna ik me weer naar mijn Sammy draaide. "Kom, dan zoeken wij wel een kamer." Ik hoopte echt dat die twee het ook zouden doen, want daar moesten we straks ook nog eens eten koken.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles | Henriëtte.

Hij keek naar me op. "Auw?" Zei hij, met een vragende toon in zijn stem. "Lou, niet zo pesten..." Mompelde ik lacherig. Opnieuw trok hij een heel onschuldig gezicht. "Dus je vind mij schattiger, hé?" Vroeg hij grinnikend, met een lichte sprankeling in zijn ogen. "En waar wilde je mij onder laten vallen dan, want zoals altijd zal ik wel weer een geval apart zijn," ik haalde kort mijn schouders op. "Laat ik je maar gewoon bij schattig houden, goed?" Ik krabde even over een jeukend plekje op mijn bovenbeen, die panty had er natuurlijk de hele tijd overheen gezeten. "Moeilijk hé?" Verliet zijn mond, lachend en opnieuw slaakte ik een grom. "Als je dat pruillipje wegdoet en je heel lief omdraait," ik slaakte een kreetje en draaide me om. "Dankjewel, Lou." Ik wilde de haren uit mijn nek halen, totdat ik me realiseerde dat ik helemaal geen lange haren heb.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson
"Lou, niet zo pesten..." Mompelde hij waardoor ik hem verbaasd aankeek. 'Ik? pesten? Nee, ik zou niet durven en al helemaal niet tegenover jou,' zei ik zo serieus mogelijk, maar een zachte grinnik rolde na een aantal tellen toch over lippen. Het was onmogelijk om serieus te blijven met zulke woorden en in de buurt van hem. Hij haalde kort zijn schouders op. "Laat ik je maar gewoon bij schattig houden, goed?" Daardoor klapte ik vrolijk in mijn handen, om vervolgens een grote grijns te laten zien. 'Yay, ik ben schattig. Al haalt niemand het bij de schattigheid van jou,' Ik duwde de sweater in Jet zijn handen, om daarna te horen hoe hij weer een grom slaakte, om daarna weer een kreetje. 'Dat was dus niet lief, maar dat je -je omdraait weer wel en geen dank, want daar zijn vrienden voor,' zei ik, om zijn jurk tegelijkertijd open te maken. 'Zo en nu wat tempo voor er zo echt iemand aan de deur staat, al heb ik niet de behoefte om naar beneden te gaan, maar we hebben verplichtingen.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(Iemand voor Evelynn ? aangezien ze daar toch maar staat te wachten.....)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[Velton -> Aquari]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Harry Styles | Henriëtte.

Verbaasd keek hij me aan, ja, tuuuuurlijk, alsof hij niet wist waar hij mee bezig was. "Ik? pesten? Nee, ik zou niet durven en al helemaal niet tegenover jou," probeerde hij serieus te zeggen, maar goed, dat lukt hem toch nooit, dus na een paar tellen rolde er een grinnik over zijn lippen. Na mijn opmerking over zijn schattig zijn klapte hij vrolijk in zijn handen, net een klein kindje van vier die net van zijn moeder een snoepje had gekregen. "Yay, ik ben schattig. Al haalt niemand het bij de schattigheid van jou." Hij duwde de sweater in mijn handen en ik glimlachte. "Ik ben niet schattig, Lou." Al zou ik het uiteindelijk toch beamen, want anders kregen we oevenloze discussies. "Dat was dus niet lief, maar dat je -je omdraait weer wel en geen dank, want daar zijn vrienden voor," zei hij, waarna hij m'n jurkje open ritste. "Zo en nu wat tempo voor er zo echt iemand aan de deur staat, al heb ik niet de behoefte om naar beneden te gaan, maar we hebben verplichtingen." Ik humde wat en liet het jurkje afzakken, waarna ik snel in de broek vloog en de sweater aan trok. Ik woelde even met m'n handen door m'n krullen en keek Louise aan. "Ben ik toonbaar?" Een grinnik verliet mijn mond en ik keek hem aan.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you