[RPG] Double Life | One Direction | Topic 1 - Speeltopics

One Direction, een van de bekendste boybands op dit moment. Alleen delen ze alle vijf een geheim met elkaar, wat niemand weet, zelfs niet hun vriendinnetjes. Namelijk, dat ze graag in vrouwenkleding rond lopen en het liefste een vrouw willen zijn. Ook vinden ze het fijn om onder elkaar –elkaar met een vrouwennaam aan te spreken. Wat zou er gebeuren als de fans erachter kwamen? Of nog erger, hun vriendinnetjes? Gaat het de jongens lukken om hun geheim veilig te houden?

Rollen:

Harry Edward Styles | Henriëtte | Script.
Louis William Tomlinson | Louise | Spooklinson.
Zayn Javadd Malik | Zwanetta | Walsh.
Liam James Payne | Lianne | KiliOfDurin.
Niall James Horan | Nianne | Aquari.

Vriendin Harry | Clarisse Rye Greene | Averalda.
Vriendin Louis | Evelynn Dianna Gabriëls | Raccoon.
Vriendin Zayn | Kyara Alice Harrison | Depay.
Vriendin Liam | Samelynin 'Sam' Madyn Jareau | Days.
Vriendin Niall | Deirdre Niamh Buckley | Number.

Regels:
- Minimaal rond de 130 woorden per stukje.
- Geen perfecte personage's!
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Naamverandering en afwezigheid doorgeven.
- 16+ is toegestaan.
- Alleen Spooklinson en Script openen de nieuwe topics.

Het begin:
De jongens zijn net even hun alter ego's geweest, maar moeten nu weer heel snel terug switchen want ze hebben een afspraak met hun "vriendinnetjes".

[ bericht aangepast op 27 okt 2013 - 17:56 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Harry Styles | Henriëtte.

Opnieuw gromde ik toen er een lach over zijn lippen rolde, maar ik hield het ook niet lang en al snel rolde er bij mij ook een vrolijke lach over mijn lippen. Ik was altijd uber vrolijk als ik bij hem was. "Ik zal het proberen, maar het is nu eenmaal zo gewend, sc-- Ik bedoel Curly." Ik slaakte een zucht toen hij me curly noemde. "Krijgen we die weer," mompelde ik, haast onverstaanbaar. Alle varianten op mijn naam waren natuurlijk door Louise al uitgeprobeerd, niet dat ik er een hekel aan had. Maar sommige bijnamen waren gewoon niet leuk. Hij schudde zijn hoofd en keek me over zijn schouder aan. "Ga maar gewoon door en dat doe je niet." Ik was het er niet helemaal mee eens, maar begon toch wel weer opnieuw met het rustig borstelen van zijn haren. "Ik behoefde met z'n alle en dit misschien als plan als de rest al wat heeft." Ik knikte bedenkelijk. "Dan gaan we met z'n allen toch gezellig iets doen?"

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson
Ik trok een heel onschuldig gezicht toen Jet weer gromde, maar deze keer door mijn gelach, alleen hield hij het ook niet lang vol en verliet een lach zijn mond. Het was gewoon onmogelijk om niet te lachen, zodra we bij elkaar waren, want de sfeer hing er toch altijd wel. Ook al slaakte hij weer een grom door mijn nieuwe bijnaam. 'Sorry, ik wil gewoon origineel blijven,' mompelde ik, want ondanks het haast onverstaanbaar was, hoorde ik het toch, omdat het hier gewoon stil was. 'Sowieso blijft het altijd Hazz voor tegenover de buitenwereld en veranderd daar niets aan,' waarschuwde ik hem vast, al klonk het vreemd om die naam over mijn lippen te laten rollen. Het was dan ook altijd goed nadenken voor je de andere in het openbaar aansprak. Ik draaide mijn hoofd weer, zodat ik naar de gesloten deur keek en Jet weer verder kon met mijn haar. 'Dat klinkt voor mij als een goed plan en laten we straks aan de rest voorleggen dan,' zei ik met een kleine glimlach.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall James Horan.
"Hm, het is echt mooi herfstweer.." zei ze terwijl ze haar lange vingers kort door mijn geblondeerde lokken liet glijden. Afwachtend keek ik haar aan en zacht plaatste mijn handen op haar heupen. "Maar binnen zitten.. ik kan eten voor ons maken?" Een glimlach speelde om haar volle, roze lippen terwijl ze haar handen langs mijn nek legde. "Klinkt goed, ," zei ik bedachtzaam en zacht streelden mijn duimen over haar heup. "We zouden een film kunnen kijken, met Ierse wraps en Schotse chocola?" Genietend gleed haar tong langs haar lippen, waarna ze lichtelijk zuchtte."Ik moet Gen voor tienen terug brengen. Mijn vader doet me iets als ik te laat ben. Zelfs een woest aantrekkelijke popster is niet opgewassen tegen mijn ouderwetse vader." Een zacht lachje verliet mijn mond. "Maak je geen zorgen, babe. Het komt goed. Deze popster kan alles." zei ik, dat laatste met een hoog stemmetje. Ontevreden drukte ze voor een moment haar gezicht in mijn shirt, voordat ze zichzelf van me af duwde en richting de keuken liep. Snel liep ik haar achterna de keuken in. Hopelijk lag er geen meisjeskleding of make-up van de jongens, ook al kon het net zo goed van hun vriendinnen zijn, het stond wel raar als er her en der kleding van een meisje rond slingerde of make-up. Gelijk liep ik naar de goedgevulde koelkast waar ik een fles cola uit vis. "Wil je ook iets te drinken?" vroeg ik met een klein glimlachje terwijl ik een glas uit het keukenkastje pakte en het glas voor mij zelf vul.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Deirdre Niamh Buckley.
Ik wurmde mezelf met een grijnsje tussen Niall en de koelkast, waarbij ik meteen wat sla en andere ingrediënten vast pakte. Ik kookte hier zo vaak, dat ik bijna altijd wist waar alles stond. Nadat ik de spullen op het aanrecht had uitgestald, bond ik mijn lokken bij elkaar en waste ik mijn handen. Het aanrecht was nog vrij hoog, maar daar had ik al iets op gevonden. Glimlachend hees ik mezelf op het houten blad, waarna ik de wraps begon uit te rollen en de oven aan draaide.
''Liam had al water voor me gepakt.'' Ik schudde mijn hoofd lichtelijk toen ik hem de colafles zag toe eigenen. In principe waren de wraps niet al te veel werk. Ik vulde ze gewoon met wat spullen die ik tegen kwam, en met twintig minuutjes in de over waren ze een prima maaltijd.
''Dus, wat heeft mijn favoriete popster de afgelopen dagen gedaan?'' Ik wierp een blik opzij om hem en halve glimlach te schenken, al richtte ik me al vrij snel weer op de paprika die ik in reepjes sneed. Enkel rode paprika, de gele smaakte te zuur en de groene was gewoon niet lekker.
Natuurlijk stak ik zo nu en dan ook een reepje in mijn mond; ik moest immers weten of het goed smaakte, niet?
''Zouden de anderen ook willen?'' Prevelde ik bedachtzaam. Niet dat ik te weinig maakte; ik maakte liever te veel, net zoals mijn moeder altijd deed.

---

x

Niall James Horan.
Glimlachend hees Deirdre zichzelf op het aanrecht, iets wat ze altijd deed omdat het blad vrij hoog was. Zelf vond ik het een vrij briljante oplossing. "Liam had al water voor me gepakt," ze schudde haar hoofd lichtelijk toen ze zag dat ik de colafles pakte.
Ik open de vriezer en haal er twee ijsblokjes uit die ik in het gevulde glas laat glijden. Doordat het glas al behoorlijk vol zat, klotst er wat cola over de rand heen. Snel pak ik wat keukenpapier om het gemorste drinken weg te halen waarna ik het papiertje in de prullenbak mik.
"Dus, wat heeft mijn favoriete popster de afgelopen dagen gedaan?" zei ze terwijl ze een blik opzij wierp om me een glimlach te schenken. "Hm-" Ik liet me tegen het aanrecht aanleunen en ik zet het glas tegen ,mijn mond aan, waarna ik een grote slok neem en het glas weer naast me neer zet. "-Eigenlijk niet zoveel soeps, het gebruikelijke. En wat heeft mijn kleine prinsesje allemaal gedaan?" vroeg ik met een glimlachje. Ik zette het koude glas weer tegen mijn mond aan en drink het gloedje in één keer op. Cola was van dat drinken wat ik vaak bijna in één keer naar achter goot.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Deirdre Niamh Buckley.
''Ik ben niet klein.'' Ik stak mijn tong naar hem uit terwijl ik een reepje paprika tussen mijn lippen duwde om de wraps vervolgens op te rollen. Vanuit mijn ooghoeken kon ik prima zien hoe Niall de cola achterover goot. Ik moest er niet aan denken om zoveel in één keer weg te spoelen.
''Wel, ik heb geserveerd. Zoals ik de rest van mijn geweldige leven mag gaan doen.'' Ik haalde mijn schouders enigszins op terwijl ik een pluk achter mijn oor strek, alvorens ik van het aanrecht sprong om het ovenblad in de voorverwarmde over te steken. Ik zette het ei-vormige kookwekkertje op twintig minuten en klauterde opnieuw op het aanrecht, waarbij ik het glas uit Nialls handen pakte en deze in de wasbak zette, om vervolgens mijn benen grijnzend rond zijn heupen te krullen. Ik trok hem iets dichterbij, zodat ik mijn armen losjes rond zijn nek kon slaan. Op deze manier hoefde ik niet zo naar hem op te kijken.
''Eén jaar,'' murmelde ik zachtjes, lichtelijk glimlachend. ''Hoe heb ik het toch volgehouden.'' Ik grijnsde plagerig, terwijl ik mijn hoofd iets kantelde.

---

x

Liam Payne | Lianne
Ik glimlachte bij haar woorden. Ik hield echt super veel van haar. "Maakt niet uit. Je bent er. Dat is wat telt." Ik trok voorzichtig het elastiekje uit haar haren, zodat haar prachtige rode lokken los kwamen te hangen. Ik grinnikte bij haar gepiep. "Als ik lang haar hebt mag je met die van mij klooien." Ze wilde niet eens weten hoe makkelijk dat zou gaan. Ik drukte een kort kusje op haar onderlip. "Hang je jas op. Dan maak ik thee voor je." Ik kuste haar nog even kort en liep half huppelend naar de keuken. Om thee te zetten. Ni stond nu zijn vriendin af te lebberen in de keuken. "Ni, je kamer is boven. Doe dit alsjeblieft daar. Ik sta hier Sam ook niet af te likken." In het openbaar vond ik dat gewoon niet gepast. Ik zette het theewater aan en haalde een aantal mokken uit de kast om voor iedereen die nog geen drinken had. Ik hing de theezakjes er vast in en wachtte ongeduldig op het water. Ik wilde graag met Sam ofwel naar ons geheime plekje tussen de struiken in het park, ofwel de tuin in, of gewoon lekker op mijn bed hangen. Ik hoefde niets speciaals, alleen was alleen tijd met haar.

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 20:15 ]

---

Bowties were never Cooler

Kyara Alice Harrison
Ik keek naar mijn nagels en schrok van mijn mobiel die naast me op de bank trilde. Het teken dat ik een sms'je had. Ik hoopte maar dat het Zayn was, hij had hier allang moeten zijn.
Sorry, kun je hierheen komen? Ik ben een beetje laat. x stond er op mijn beeldscherm. Ik zuchtte en typte snel een sms'je terug.
Ben er over een kwartier. X. Ik verstuurde het en stopte mijn telefoon in mijn tas die naast me op de bank stond. Ik griste het ding van de bank en stond op. Mijn simpele zwarte stiletto-hakken trippelden over het laminaat wat in het huis van mijn ouders lag. Ik droeg een zwarte skinny-jeans met een wit t-shirt erop. 'Pap, ik neem de auto mee!' riep ik naar boven en ik griste de sleutels van de BMW van het kastje af. Ik liep de voordeur uit en stapte in de auto waarna ik er een flink tempo inzette en binnen een kwartiertje stond ik dan ook bij de jongens voor de deur. Ik drukte ongeduldig op de bel en wachtte tot er iemand open deed.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Harry Styles | Henriëtte.

Hij trok een heel onschuldig gezicht en het zag er eerlijk gezegd best schattig uit. "Sorry, ik wil gewoon origineel blijven," mompelde hij. Ik glimlachte. "Weet ik toch, Lou en van jou kan ik het hebben." Ik haalde de borstel opnieuw zachtjes door zijn haren heen, waarna ik hem er even naast legde en zachtjes met mijn hand door zijn haren ging. Dat ging al een stuk makkelijker. "Sowieso blijft het altijd Hazz voor tegenover de buitenwereld en veranderd daar niets aan," zei hij en ik knikte. "Dat is logisch, hè, als je me dan ineens schat of Jet gaat noemen, nee, niet zo'n goed idee." Een grinnik verliet mijn mond en opnieuw pakte ik de borstel om weer rustig verder te gaan. "Dat klinkt voor mij als een goed plan en laten we straks aan de rest voorleggen dan," zei hij en ik hoorde hoe er een glimlach rond zijn lippen was. Ik knikte alleen maar, al kon Louise dat natuurlijk niet zien. Ik haalde de borstel nog een paar keer er door heen, om 'm weer naast me te leggen en er opnieuw met m'n hand door te gaan. Ja. Perfect. "Klaar," een glimlach speelde rond mijn lippen en ik drukte een kusje op zijn haar.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Al snel kreeg ik een sms'je terug.
Ben er over een kwartier. X Een glimlach verscheen op mijn gezicht. Dat was ook weer geregeld.
Zo gezegd, zo gedaan. Een kwartiertje later klonk het irritante geluid van de deurbel. Ik sprong op van de bank en opende de deur. Daar stond Kyara, gehuld in een mooie, zwarte skinny-jenas en een wit t-shirt. Ook had ze prachtige, zwarte stiletto-hakken aan, waar ik stiekem best jaloers op was. "Hello, sunshine," groette ik haar, breed glimlachend. Mijn handen plaatste ik op haar heupen en ik gaf haar een zachte, liefdevolle kus op haar rode lippen.

---

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Louis(e) Tomlinson
Ik voelde me net een kind die het laatste snoepje had gestolen wanneer ik zo onschuldig deed. Toch kon het nooit zo lang stand houden en zeker niet als Henriëtte weer glimlachte, want automatisch krulde mijn mondhoeken dan ook weer omhoog. 'Is er iets wat we niet van elkaar kunnen hebben?' vroeg ik met een zachte grinnik, maar dat verging me al snel weer toen ik de borstel door mijn haren voelde. Al deed het een stuk minder zeer dan net en al helemaal toen de borstel plaats maakte voor zijn hand. "Dat is logisch, hè, als je me dan ineens schat of Jet gaat noemen, nee, niet zo'n goed idee." Een grinnik verliet zijn mond en opnieuw merkte ik hoe hij de borstel pakte. 'Hé, het blijft toch nog steeds een deel Stylinson, dus de helft zal het alleen maar leuk vinden en zou hun gelijk halen, maar je hebt wel gelijk. Ik blijf dan lekker bij krullenbol of Hazza,' zei ik lachend. Ik draaide me heel langzaam om toen ik merkte dat mijn kapsel er weer vertoonbaar uitzag en mijn glimlach werd alleen maar breder door het kusje op mijn haar. Ik pakte uiteindelijk de spullen erbij die ervoor zorgde dat zijn gezicht niet meer naar de bekende doekjes van net rook. 'Trouwens durf je het aan om over de gang te lopen?' vroeg ik ondertussen doelende op zijn kleding en de mensen beneden die toch al even zaten te wachten. 'En dankjewel natuurlijk,'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Kyara Alice Harrison
De deur werd open gemaakt door Zayn waardoor ik al snel een brede glimlach op mijn gezicht kreeg. 'Hello, sunshine.' hoorde ik zijn licht schorre stem zeggen. 'Hello love.' zei ik zachtjes terug. Ik voelde hoe Zayn zijn handen op mijn heupen plaatste en al snel voelde ik zijn lippen zachtjes op de mijne drukken. Ik plaatste één van mijn handen op zijn wang en liet even mijn duim over zijn kaak glijden waarna ik de kus onderbrak. 'Ik heb je gemist.' zei ik zachtjes waarna ik nog een snel kusje op zijn wang drukte. Ik maakte zijn handen voorzichtig los van mijn heupen en liep het appartement binnen. Ik begroette de mensen die in de woonkamer zaten en plofte neer op één van de grote banken die er stond. Ik wachtte tot Zayn er was en trok hem naast me op de bank.
'Wat heb jij de afgelopen dagen gedaan?' vroeg ik toen ik zijn hand vastpakte en even met zijn vingers speelde.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Harry Styles | Henriëtte.

"Is er iets wat we niet van elkaar kunnen hebben?" Vroeg hij met een zachte grinnik en ik haalde mijn schouders op. "Eigenlijk is er niets wat we niet van elkaar kunnen hebben..." Mompelde ik zacht, We waren altijd al heel close samen geweest en nu was er inderdaad niets wat we niet van elkaar konden hebben. "Hé, het blijft toch nog steeds een deel Stylinson, dus de helft zal het alleen maar leuk vinden en zou hun gelijk halen, maar je hebt wel gelijk. Ik blijf dan lekker bij krullenbol of Hazza," zei hij lachend en ik maakte een instemmend geluidje. "Daar heb je gelijk in, Lou, de meeste mensen shippen ons graag." Een grinnik verliet mijn mond en ik vond het eigenlijk wel schattig als er weer is iets was over Larry Stylinson. Louise draaide zich langzaam om toen ik klaar was met zijn kapsel en ik zag een glimlach rond zijn lippen. Al snel pakte hij allerlei spulletjes en begon de geur van de make-up doekjes van mijn gezicht af te halen. "Trouwens durf je het aan om over de gang te lopen?" Vroeg hij en ik schudde hevig mijn hoofd. "Absoluut niet, mag ik alsjeblieft iets van jou lenen?" Al zou het wel te klein zitten, alles beter dan dat ik betrapt werd in dit jurkje. Al moest ik wel gaan opschieten, want Clarisse zat al beneden. "En dankjewel natuurlijk." Ik glimlachte en knikte. "Dat is van zelf sprekend."

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis(e) Tomlinson
"Eigenlijk is er niets wat we niet van elkaar kunnen hebben..." Mompelde hij zacht waarop ik knikte en mijn mond weer opentrok. 'Nee, dat bedoel ik, want dan is het echt een wonder,' verliet als gemompel mijn mond. Het was eigenlijk best apart welke band wij samen hadden, maar het was er wel eentje die ik niet meer weg zou willen en kunnen denken. Ik wilde hem gewoon niet meer kwijt. Uit de mond van Henriëtte kwam een instemmend geluid toen ik het had over Larry Stylinson. Een naam die ook was ontstaan door onze band. "Daar heb je gelijk in, Lou, de meeste mensen shippen ons graag." Ik knikte met een brede glimlach op mijn gezicht. 'En heel stiekem heeft het ons ook wel dichter naar elkaar toegebracht, toch? En het is ook leuk om te zien.' De meeste vreemd dingen kwamen naar voren en het was leuk om te zien welke conclusies er steeds weer naar voren kwamen. Tijdens de woorden had ik me allang weer omgedraaid en was bezig met de geur van de doekjes van zijn gezicht af te halen. 'Niet je hoofd schudden als je straks wat wilt zien,' mompelde ik zachtjes terwijl de een witte streep nu ondertussen ook op zijn neus zat. "Absoluut niet, mag ik alsjeblieft iets van jou lenen?" verliet toen zijn mond en ik wierp een blik naar mijn kast. 'Wat zou je willen hebben? En je weet toch dat je het niet hoeft te vragen?' Ik smeerde het spul weer uit op zijn gezicht waarna ik overeind kwam, om vervolgens naar mijn kast te lopen. 'Het kan trouwens dat je ook nog wat kleding van jezelf hier tegenkomt,' verliet mijn mond bijna onhoorbaar. 'En dat van jou is misschien wel zo, maar toch hoor ik je te bedanken,'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles | Henriëtte.

Louise knikte kort en ik glimlachte. "Nee, dat bedoel ik, want dan is het echt een wonder," verliet er zachtjes zijn mond, ik kon het haast niet verstaan. Lou's gemompel klonk altijd heel schattig en het liefste knuffelde ik hem dan ook meteen, maar dat leek me niet zo'n goed idee, nu. Hij kreeg een brede glimlach rond zijn lippen toen ik mijn opmerking zijn over Larry Stylinson. "En heel stiekem heeft het ons ook wel dichter naar elkaar toegebracht, toch? En het is ook leuk om te zien." Ik knikte kort en hield heel even mijn hoofd schuin. "Klopt wel, denk ik, ja." Dat klonk heel slecht, geloof ik. Een grinnik verliet mijn mond na Louis' woorden en ik zag vanuit mijn ooghoeken dat er een witte streep op mijn neus zat. Beeldig, Henriëtte. Louise wierp een blik richting zijn kast na mijn woorden of ik iets van hem kon lenen. "Wat zou je willen hebben? En je weet toch dat je het niet hoeft te vragen?" Ik glimlachte en knikte, terwijl hij richting zijn kledingkast liep. "Ik vraag het toch beleefd, Loulou." Ik had kunnen weten dat het niet hoefde, maar alsnog. "Het kan trouwens dat je ook nog wat kleding van jezelf hier tegenkomt," verliet zijn mond en een grinnik verliet mijn mond. Dat had ik kunnen verwachten. "En dat van jou is misschien wel zo, maar toch hoor ik je te bedanken." Zei hij en ik haalde mijn schouders op. "Ik vind van niet, daar ben je toch beste vrienden voor?" Ik duwde mezelf omhoog van Lou's bed en ging naast hem staan, "Kies jij maar wat leuks," glimlachend keek ik hem aan.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you