RPG - The House in the mountains [speeltopic] [10] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 15 sep 2013 - 12:29 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Rose Black.

Nadenkend stond ik op van het bankje. Ergens had hij wel gelijk, Loki. 'Ik vind het prima, maar voor wat, hoort wat.' Ik trok zachtjes mijn neus op. 'Je moet ons niet in de weg zitten als wij een groep willen vormen. Dat lijkt mij een goede deal.' Ik keek hem even afwachtend aan. Hoe zou hij hier op reageren? Meestal wist ik mensen wel goed in te schatten, maar Loki was bijzonder moeilijk. Dat maakte hem ook fascinerend voor mij en toch ook weer irritant. 'En dan bedoel ik meer nu doen alsof wij het hebben bijgelegd en dat soort stuff. Get it?'

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Loki Laufreyson
Ik luisterde naar haar woorden. Het meisje leek zekerder van haar zaak dan de jongen, maar niet veel. Ik vond het begin van haar voorstel prima, maar het laatste deel wat minder. "Het is niet dat ik jullie geen kans wil geven ofzo, maar ik ben nou niet echt op mensen die me worden opgedrongen." Ik haalde een hand door mijn sluike zwarte haar. "Ik zal jullie gewoon uit de weg gaan, hoe klinkt dat? Jullie zitten waarschijnlijk evenmin op mij te wachten als ik op jullie. Waarom zouden we dan valse beloftes van vriendschap maken die we toch niet waar maken?" Ik keek haar met mijn grijze ogen diep aan. Zij wilde geen problemen en ik was iemand die problemen gaf. Mij uit de weg gaan zou ze waarschijnlijk niet af slaan. Daarbij waren vriendschappen eigenlijk altijd toch valse beloftes. Iedereen liet je altijd in de steek, behalve je moeder. Die was er altijd en zou er ook altijd voor je zijn. Ik miste mijn moeder, en alleen haar. Abby was heel lief en een geweldige metgezel, maar mijn moeder was de enige die altijd het goede in me had gezien, wat ik ook had uitgevreten.

Bowties were never Cooler

mocht ik trouwens weinig hier kunnen reageren vanwege drukte etc dan ogen julllie wel door spelen hoor Ik spring wel ergens in zodra ik weer reageren kan, je hoeft op mij niet elke keer te wachten.
x

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Heeft er nog iemand van groep 3 gereageerd?

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

KLAINEISBACK schreef:
Heeft er nog iemand van groep 3 gereageerd?

VitaIncoluma schreef:
Lizzy Franklyn
"Laten we maar naar de truck gaan, is iedereen er?" zei Delilah. Gelukkig nam zij het voortouw. We liepen met z'n alle naar de auto en ik wachtte tot iemand iets ging ondernemen. Ik wilde niet graag zelf iets doen, bang dat iemand het verkeerd zou vinden. Mr. McEwan zat in de auto en zwaaide vrolijk naar ons. Ik ging er van uit dat we weer moesten gaan lopen naar het huis dus zo vrolijk was ik niet. En dat zou ik de komende tijd ook niet meer worden. Het was lang geleden dat ik vrolijk was.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

OH MY!
De eerste aflevering van Siezoen 5 van The Vampire Diaries is echt geweldig O.O
Lovely c;
First episode, two deaths already en Jeremy ging bijna voor de hondertste keer dood door Human Katherine :')

Little do you know

Hahaha, klinkt geweldig. Ook al kijk ik The Vampire Diaries niet

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

VitaIncoluma schreef:
Hahaha, klinkt geweldig. Ook al kijk ik The Vampire Diaries niet

Little do you know

Roww schreef:
(...)

Moet je wel doen o:
Tenzij je niet van Vampieren enzo houd d:
Tis wel een Verbeterde versie van Twilight btw ^^
Alleen dan is het meisje cooler en de twee dudes zijn broers in plaats van vijanden.. oké, nee Stefan en Damon mogen elkaar niet.. wel vijanden dus x'D

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Nou nou, groep drie ligt te slapen geloof ik, najaah , dan zullen Delilah en Lizzy er wel voor zorgen dat we verder kunnen.

Delilah Gerson
Ik tikte even op het raampje van de truck en nam de kaart en t kompas in ontvangst.
"Okay people ! Wie kan er kaartlezen?" Normaal haatte ik dit soort dingen, maar ik wou nu zo snel mogelijk warm zitten, het noodgevallenmobieltje stak ik in mn achterbroekzak.
De kaart en het kompas werden uitgedeeld en de tweede hatelijke sneeuwwandeling naar dat huis begon.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

ik weet gewoon niet meer wat ik schrijven moet op het moment.... daarom zei ik ook schrijf maar gewoon verder. Ik heb weinig tijd en weinig inspiratie, ik spring vanzelf wel in
Ik begin elke keer een stukje en elke keer stop ik er halverwege weer mee omdat het me eigenlijk helemaal niet aanstaat wat ik schrijf..

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Lizzy Franklyn groep drie
Delilah nam de kaart, de kompas en het mobieltje aan en vroeg wie kon kaartlezen. Ik kon kaartlezen en met een kompas overweg, dat had ik van mijn grote zus geleerd. Alleen ik zei dit niet, omdat ik zoals gewoonlijk niet durfde. Toch aarzelde ik even, ik wilde niet meer mijn bange zelf zijn. Ik wilde niet meer hoeven te schuilen, maar ik had hier nóg geen vertrouwenspersoon en zolang ik niet in privé met iemand kon praten zou ik er ook geen krijgen. Toch probeerde ik het zachtjes en ik zei fluisterend: "Ik kan kaartlezen en met een kompas overweg, maar vraag maar iemand anders. Ik ben hier niet de geschikte persoon voor."

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Delilah Gerson
Niemand zei iets terwijl we door de sneeuw ploeterden, Lizzy had de kaart en het kompas na wat tegenstribbelen toch aangenomen en nu waren we dus op weg.
"Okay Lizz, waarheen nu?" riep ik boven de windvlagen uit, waardoor mijn halve mond vol sneeuw geraakte.
Lizzy riep iets terug van rechtsaf gaan en dus deden we dat maar, er was volgens mij een flinke storm op komst, ik hoopte maar dat we op tijd boven zouden geraken!

(Ghéhéhéh mean me, ik had echt zin in wat troubles ghéhéhéh )

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Lizzy Franklyn
Delilah had mij toch gehoord en duwde mij de kaart en het kompas in handen. Ik stribbelde zachtjes tegen.
"Okay, Lizz, waarheen nu?" riep Delilah na een tijdje. Ik schraapte al mijn moed bij elkaar en antwoordde: "Rechtsaf"
We liepen door en het begon harder en harder te sneeuwen, je zag bijna geen hand voor ogen. Ik was ontzettend bang en ik hoopte dat ik mijn tranen binnen kon houden. Na nog een stukje lopen hield ik het niet meer en stroomde de tranen uit mijn ogen. Ik kon niets meer zien en ik stopte met lopen. Ik bleef keihard huilen en ik hoopte dat niemand het zag en dat ze bleven doorlopen, zodat ik hier in mijn eentje kon sterven.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

VitaIncoluma schreef:
Lizzy Franklyn
Delilah had mij toch gehoord en duwde mij de kaart en het kompas in handen. Ik stribbelde zachtjes tegen.
"Okay, Lizz, waarheen nu?" riep Delilah na een tijdje. Ik schraapte al mijn moed bij elkaar en antwoordde: "Rechtsaf"
We liepen door en het begon harder en harder te sneeuwen, je zag bijna geen hand voor ogen. Ik was ontzettend bang en ik hoopte dat ik mijn tranen binnen kon houden. Na nog een stukje lopen hield ik het niet meer en stroomde de tranen uit mijn ogen. Ik kon niets meer zien en ik stopte met lopen. Ik bleef keihard huilen en ik hoopte dat niemand het zag en dat ze bleven doorlopen, zodat ik hier in mijn eentje kon sterven.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing