• RPG Speeltopic 2 : Full of Fantasy


    Uitleg van Marijncraft :
    Een fantasy rpg over mijn eigen fantasy 'wezens' die je kan zijn. Ze leven allemaal met elkaar en sommige zijn vijanden van elkaar.
    Deze kun je zijn:

    - Werecat = Weerwolf, maar dan katten versie (Cause i love cats :3)
    - Werewolf
    - Vampire
    - Witch
    - Human (Bang voor alle bovennatuurlijke wezens)
    - Fighter: Deze beschermen de mensen (Humans) Tegen de wezens die bovennatuurlijk zijn, zelf kunnen ze één bovennatuurlijke kracht maar dat laten ze niet merken aan de mensen. De kracht is dat ze één keer per dag bliksem kunnen sturen. Ze hebben meestal wapens zoals zilver voor werewolfen, zwaarden, pijl en boog, vergif, bommen, etc.



    Vampiers:

    Jennifer woods ~ AtticusM
    Nathan Micheals** ~ [/q]LoveDreaming[/q]
    Scarlett Sharp ~ Marijncraft

    Werewolves:
    Maya Angel Romaro ** ~ Wolfheart
    Danger Belle Katherine Liwe** ~Dangerx

    Werecats:
    Rain Thunder[/pink] ~ Marijncraft
    Drake Mouse ~ Ninuturu
    Idrille Mila Chalant**** ~ DreamerN
    Jamie Rosefield


    Witch:
    Vera Hepburn ~ SermenaRiver
    Danny Jake Davids** ~AtticusM
    Calder Alistair Gold** ~DreamerN
    Lynn Withesmith** ~ Ladybugx
    Er is nog maar één plaats vrij voor een Witch. Reseveren mag.

    Fighters:
    Aurora Trel** ~ VladiFerr

    Humans:
    Isaac Benoîte** ~ SermenaRiver
    Jack Drake Smith** ~ VladiFerr
    Kassandra Summers** ~ LoveDreaming


    ** Achter een naam betekend dat er een foto aanwezig is van die persoon waar je dus op kan klikken (;



    Regels

    ~ Elkaar niet doden of zwaar verwonden zonder toestemming.
    ~ Elkaars personen niet besturen.
    ~ Alles buiten de RPG om tussen [ ], { } of ( ) zetten.

    Verdere regels vallen nog te bespreken, want normaal zijn er ook nog meer XD

    [ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 18:23 ]


    Credendo Vides

    Aurora Trell ~ fighter.

    Hij kijkt me aan.
    'Als je me had willen doden had je dat toch allang gedaan?' zegt hij.
    'En ik ken trouwens geen andere heksen of tovenaars. Ik heb altijd onder de mensen gewoond. Ik mocht nooit weg van huis, alleen voor school en als ik iets moest halen.'
    Ik moest terug denken aan zijn moeder bij de markt. Hij schud zijn hoofd even.
    'Het is jouw schuld niet. Je gaf onderdak toen ze het nodig had. Het is echt jouw schuld niet.'
    Ik haal beverig adem en knik dan zachtjes. Plots zie ik een briefje liggen. Voorzichtig krabbel ik overeind en pak het.
    "Voor Danny en Aurora" staat erop.
    Ik slik even en kijk Danny aan.
    'Ze heeft geschreven' zei ik zacht. Ik schraap mijn keel en begin zachtjes voortelezen.

    'Mis me niet te erg. Ik heb bijna geen vrienden en ruzie met bijna elke fighter,' ik frons even omdat er iets doorgestreept. 'Ik wil niet meer fighters naar het bos jagen. Ik wil niet tussen jullie in komen. Ik lok de fighters er juist naar toe. Het is niet de schuld van de ruzie dat ik dit doe, of dat ik Danny niet wil laten kiezen. Het is gewoon beter zo.'

    - Ember.


    Het blaadje valt uit mijn handen en de tranen stromen over mijn wangen. Ik kon hier niet meer tegen. Ik rende de kamer uit en greep mijn pijlentas en gooide die over mijn rug. Ik greep mijn boog en rende naar buiten. Het kon me niet schelen of iemand me nu ging vermoorden. Alles was mijn schuld. De dood van mijn vader, mijn moeder. Zelfs nu Ember. Ik legde een pijl aan en schoot in het ronde. Het kon me niks schelen of ik de pijlen nooit meer terug zou vinden. Waarom had ik een geweten. Waarom kon ik niet gewoon normaal magische mensen vermoorden en een echte fighter zijn. Tranen liepen over mijn wangen en ik zak neer tegen een grote eik. Ik adem diep in en uit. De hemel was goed zichtbaar hier. De maan stond vol aan de hemel en gaf zijn sterren prijs.
    'Mama is daar ergens' hoorde ik plots een stem. Geschrokken keek ik opzij. Mijn broertje leunde tegen de bast aan. Hij hurkte bij me neer.
    'Je bent niks meer dan een schim hé,' fluisterde ik. 'Een hersenspinsel die zo sterk is geworden dat ik je kan zien en horen wat ik wil horen.'
    Hij knikte.
    'Laat me dan aan zodat ik misschien wel alle hoop verlies' fluister ik. Ik vang nog een vage glimlach op en dan vergaat hij in stof. Glinsterend stof die waait naar de maan.

    [ bericht aangepast op 22 aug 2013 - 9:27 ]


    "Rebellion's are build on hope"

    Drake Mouse

    Rain volgt mijn voorbeeld en begint zich ook te wassen.
    ''Hoelang woon jij al in het bos?'' vraagt Rain.
    "Zolang ik het me kan herinneren" antwoord ik simpel, eigenlijk weet ik niet echt hoelang ik hier al woon, maar volgens mij al mijn hele leven.
    Ik zou niet weten waar ik daarvoor zou hebben gewoond. Maar misschien komt het ooit terug, "en jij hoelang woon jij al hier?"


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    -

    [ bericht aangepast op 3 sep 2013 - 18:26 ]


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    { Sorry dat ik nu pas reageer !
    Ik was op vakantie en daarvoor had ik waarschijnlijk gemist dat ik alweer kon reageren :X }

    Idrille Mila Chalant

    De vampier blaast even naar me, maar ik besteedde er niet veel aandacht aan en likte eventjes mijn voorpoot.
    Haar irissen waren rood en ik merkte dat haar hoektanden langer waren, dus zij was ook niet onaangeroerd door de volle maan.
    Ergens wou ik nog wel een zak bloed voor haar halen, maar dat ging nogal moeilijk in deze gedaante.
    Misschien kon ik haar een telepathische boodschap sturen al was ik niet gewend om op dezelfde frequentie te zitten als vampiers.
    Natuurlijk weerkatten had ik door, maar daarnaast ook Mensen, Heksen en tovenaars, weerwolven waren oké, die had ik nu wel door.
    Net toen ik wou proberen om tot haar door te dringen om het haar door te geven deed zij haar mond weer open.
    "Als je wilt dat ik wegga, omdat je jezelf prettiger voelt is dat goed hoor."
    Ze haalt haar hand door der haar heen. "Vind het best als je dat liever hebt, maar dan moet je het zeggen."
    Ik schudde met mijn kop.
    "ik vind het niet erg hoor, ik was alleen nog wel even van plan om mijn benen te gaan strekken, maar als je wilt mag je dan ook wel mee, al weet ik niet of je daar zin in hebt." zond ik haar een mentaal bericht door.
    Nu is het nog maar kijken of ze hem ontvangen had.
    Zo niet, dan weet ik zo ook even niet hoe we goed kunnen communiceren, want de enige die ons kunnen verstaan met normaal praten, is onze eigen soort en sommige weerwolven.
    Tja, grommen, spinnen en knorren word nou eenmaal door niet veel andere soorten gedaan.


    {Meh, kort stukje....}


    Credendo Vides

    Rain Thunder - Werecat

    'Zolang ik me kan herinneren,' antwoord Drake simpel. ''En hoelang woon jij hier al?'' vraagt Drake daarna. Even denk ik na en dan antwoord ik: ''Al mijn hele leven heb ik hier gewoond.'' Ik likte mijn voorpoot en wreef hem drie keer over mijn kop. Opeens ruik ik een geur. Een mens. 'Ik ruik mensen.. het kunnen fighters zijn..' zeg ik zacht. Opeens vliegt er een mes boven me en raakt een boom. Het mes trilt nog. 'Fighters!' mauw ik en spring overeind, en kijk naar een fighter die het mes heeft gegooit. Hij pakt een langer mes, een zwaard, en maakte zich klaar om hem te gooien.


    May StarClan light your path.

    [Iemand voor Scar?]


    May StarClan light your path.

    Jennifer Woods|| Vampier


    De weertijger schudt met haar kop.
    "ik vind het niet erg hoor, ik was alleen nog wel even van plan om mijn benen te gaan strekken, maar als je wilt mag je dan ook wel mee, al weet ik niet of je daar zin in hebt." Hoor ik een stem zeggen. Verbaasd kijk ik op. Wat was dat?
    Ik kijk Idrille aan. Misschien kan het van haar komen, dus ik antwoord maar.
    ''Ik heb wel zin om even naar buiten te gaan.'' zeg ik terwij; ik mijn schouders op haal.
    Ik had eigenlijk wel zin om de frisse lucht te voelen. Vooral op deze avonden.
    ''Als jij het dan niet erg vind dat ik dan even voor iets vers ga zoeken.'' Dan ga ik even met mijn tong over mijn tanden. ''Die zakjes smaakt wel goed, maar ik hou toch meer van vers.''


    (Sorry,sorry,sorry dat dit weer zo'n kort stukje is. Ik heb al mijn fantasie in een verhaal gestopt. IK hoop dat ik hem de volgende keer wat langer maak. please wees niet boos.)


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Marijncraft schreef:
    [Iemand voor Scar?]

    Ik kan Kassandra of nathan naar haar toe sturen. Welke wil je?


    Succes is the best revenge for everything~ Ed Sheeran

    LoveDreaming schreef:
    (...)
    Ik kan Kassandra of nathan naar haar toe sturen. Welke wil je?


    Maakt mij niks uit welke jij het liefst will


    May StarClan light your path.

    Kassandra Summers|| Human

    Ik kijk door mijn kamerraam naar buiten . De volle maan laat haar pracht duidelijk door de duistere nacht schijnen.
    Mijn ouder willen niet dat ik op deze avonden naar buiten ga. Toch wil ik stiekem wel, maar zelf weet ik ook dat dat te gevaarlijk is.
    Ik laat een zucht vrij. Ik wil het zo graag, maar kan het gewoon niet. Ik houd er niet van om dat schuld gevoel te krijgen wat je krijgt als je iets doet wat niet mag.
    Ik kijk nog een keer door het raam.
    "Met al haar pracht schijnt de maan. Ik kan alleen dromen om naar haar toe te mogen gaan.." Rijm ik, waarna ik mijn hoofd schud.
    Ik pak een schets boekje en een potlood. Ik ben niet trots op was ik ga doen, maar een stem in mijn hoofd zegt dat ik het moet doen.
    Stilletjes loop ik de trap af naar beneden en kijk of er iemand is. Gelukkig is er niemand. 
    Ik loop naar de voordeur en doen hem met ingehouden adem open. Meteen, als ik de deur ben uit gestapt voel ik de frisse wind langs mijn gezicht gaan.
    Voordat ik veder loop met een glimlach op mijn gezicht kijk ik nog even naar de maan. Ik.kan hem nu nog beter zien.
    Ik begin met lopen. Onderweg zie ik een aantal mensen. 
    "Vast Fighters ." Mompel ik tegen mezelf.
    Ik ga veder met lopen en stop voor het bos. Mijn glimlach word groter waarneer ik het zie. Ik aarzel een momentje. Wat nou als iemand me zag? Na een tijdje twee strijd betreed ik het bos. Een golf van opwinding gaat door me heen.
    Eerst droomde ik alleen maar van dit moment en nu sta ik hier! Gefascineerd door de natuur die zich er plaats vind loop ik veder tot dat ik met pijn op de grond beland. Ik kijk tegenover me en zie een meisje op de grond. Ik kijk weer naar de grond en hou mijn schetsboek dicht tegen me aan geklemd.
    "H..-het ..s...-spijt me...." Stotter ik verlegen.

    (@Marijncraft ik heb voor Kassandra gekozen :) )


    Succes is the best revenge for everything~ Ed Sheeran

    (BennyRabbit=AtticusM)


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    {Ik reageer morgen (Vandaag) met Idrille, misschien ook met Calder... }


    Credendo Vides

    Scarlett Sharp

    'H-het spijt me..' stottert het meisje. 'Maakt niet uit,' zeg ik en krabbel overeind. Ik bekijk haar goed. Ze heeft geen wapens. Ze is dus geen fighter. Geen vacht. Ook geen weerwolf of weerkat. Geen vampiertanden. Ook geen vampier. Nadat ik alles door mijn hoofd doorstreep is er maar één ding over:
    Ze is een mens. Waarom was zij in het bos? Zal ik aardig tegen haar doen? Of zou ik gemeen doen? Of.. gedachten gaan door mijn hoofd, maar uitendelijk besluit ik aardig te doen. 'Ik ben Scarlett,' stel ik me voor. Ik hoop dat ze mijn vampiertanden niet zou zien en dus niet keihard weg zou rennen.


    May StarClan light your path.

    Kassandra Summers||Human

    'Maakt niet uit,' zegt het meisje. Ik blijf naar de grond kijken en speel met de stof van mijn witte jurk, die nu onderhand wel vies is geworden door de grond.
    'Ik ben Scarlett.' Zegt het meisje, dat blijkbaar Scarlett heet, weer. Ik knik voorzichtig, maar zeg geen woord. Na een tijdje zwijgen geef ik toch antwoord.
    ''Kassandra.. m-..mijn naam is Kassandra.'' Zeg ik verlegen. Ik kan mezelf nu wel voor mijn kop slaan. Kan ik niet gewoon één keertje zonder al dat gestotter. Ik weet niet wat andere mensen er van vinden, maar zelf vind ik het erg irritant.
    Ik had er niet op gerekend dat ik hier iemand zou tegen komen. Ik dacht dat ik hier even rustig alleen kon zijn ,van de omgeving kon genieten en misschien wat tekenen. Het liefste zou ik me nu omdraaien en weglopen, maar dat is wel een beetje onbeleeft. Maar als een fighter me hier ziet word ik ook weer weggestuurd naar huis.
    En dan zou ik een ruzie krijgen met mijn ouders, waar ik al helemaal geen zin in heb.


    Succes is the best revenge for everything~ Ed Sheeran

    ((heey mijn character Lynn Withesmith stond wel bij de vorige topic als witch maar nu niet meer :( can she come back?))


    een leven zonder falen is een leven niet geleefd.