[RPG-Topic 2] Full Of Fantasy - Speeltopics

Vampiers:

Jennifer woods ~ AtticusM
Nathan Micheals** ~ [/q]LoveDreaming[/q]
Scarlett Sharp ~ Marijncraft

Werewolves:
Maya Angel Romaro ** ~ Wolfheart
Danger Belle Katherine Liwe** ~Dangerx

Werecats:
Rain Thunder[/pink] ~ Marijncraft
Drake Mouse ~ Ninuturu
Idrille Mila Chalant**** ~ DreamerN
Jamie Rosefield


Witch:
Vera Hepburn ~ SermenaRiver
Danny Jake Davids** ~AtticusM
Calder Alistair Gold** ~DreamerN
Lynn Withesmith** ~ Ladybugx
Er is nog maar één plaats vrij voor een Witch. Reseveren mag.

Fighters:
Aurora Trel** ~ VladiFerr

Humans:
Isaac Benoîte** ~ SermenaRiver
Jack Drake Smith** ~ VladiFerr
Kassandra Summers** ~ LoveDreaming


** Achter een naam betekend dat er een foto aanwezig is van die persoon waar je dus op kan klikken (;

Regels

~ Elkaar niet doden of zwaar verwonden zonder toestemming.
~ Elkaars personen niet besturen.
~ Alles buiten de RPG om tussen [ ], { } of ( ) zetten.

Verdere regels vallen nog te bespreken, want normaal zijn er ook nog meer

[ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 18:23 ]

---

Credendo Vides

~Danger Belle Katherine Liwe ~Weerwolf

Met mijn scherp gehoor hoor ik iemand om hulp roepen. Ik slik en schud mijn wolven kop. Ik kan niemand helpen in deze staat. Ik wil wel, maar het kan niet. Iets in mij dringt me om toch te kijken wat er aan de hand is. Met m'n eigenwijze kop ren ik naar de plek waar ik het geluid vandaan hoorde komen. Ik kwam aan bij een vrij stijle helling naar beneden. Waarom moet ik nou weer zo eigenwijs zijn? Ik grom en zie een jongen liggen tussen de verkleurde bladeren. Ik ren de helling af naar hem toe. Zacht druk ik mijn snuit tegen zijn wang aan om te kijken of hij nog leeft. Hij leeft nog. Zacht trek ik hem op m' rug om hem naar het rand van het bos te brengen.

[ bericht aangepast op 27 juli 2013 - 12:49 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Jack Drake Smith ~ human being.

Plots voel ik iets raars tegen me wang. Iets pakt me bij de kraag. Ik slaak een gil en haal uit mijn mijn vuisten. Ik draai me met mijn hoofd om en zie een wolf. Nu ben ik muisstil. De spieren die normaal naar mijn lichaam zouden moeten luisteren, doen nu niks meer. Het was niet per sé de wolf waar ik van schrok. Of eerder gezegd, de weerwolf. Het waren de bruine ogen die me aanspraken en mijn tong in knopen legde.
'Hey' kan ik moeizaam uitbrengen. Het klonk raar. In het holst van de nacht tegen een weerwolf praten. Maar er was iets met deze wolf en ik kon mijn vinger er niet op leggen.
'Ik ben Jack' mompelde ik. Ik bleef de wolf aankijken. Ik wist niet eens of dat onbeleefd was. Op dit moment bestond er geen gevaar, alleen de twee bruine ogen van de wolf.

---

"Rebellion's are build on hope"

~ Danger Belle Katherine Liwe ~Weerwolf

De jongen slaat eerst met z'n vuisten om zich heen, maar zodra hij mij ziet, verandert zijn blik en is hij rustig. Ik knikte met mijn kop en liep rustig met jou op m'n rug. Ik slik even en praat dan via mijn gedachten tegen je. "Hey, noem mij maar Belle." Ik lieg over mijn naam, want ik kan mezelf niet verraden. Het is mijn tweede naam, maar ik kan natuurlijk niet zomaar mijn echte naam zeggen. Ik kijk even om of je goed zit en loop dan verder. Iets in mij wil niet dat ik je niet aanval. Ookal zit het in mijn natuur. Ik kan het gewoon niet. Niet bij jou. Iets stopt mij om jou niet aan te vallen en je te helpen.

Bold is bij mij via gedachten.
Normaal is gewoon normaal praten (:

[ bericht aangepast op 27 juli 2013 - 14:27 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Jack Drake Smith ~ human.

'Hey noem mij maar Belle,' zegt ze. Het was dus een meisje. Het drong nu pas tot me door dat haar stem in mijn hoofd zat. Werd ik nou gek? Toen herinnerde ik me weer dat weerwolven met hun gedachtes konden praten.
Ik slikte mijn angst weg.
'Mooie naam' zeg ik. Ik wist niet wat ik had. Ik bedoel, was ik verliefd? Op een weerwolf!?
Ik schudde mijn hoofd. Het liefst wou ik dat ze me beet. Dat ik ook bovennatuurlijk werd. Mijn voet deed nog steeds pijn. Plots zie ik de lichten van de stad.
'Je moet weg!' zeg ik. Voordat de fighters komen. Ik stapte van haar rug af en hinkte op één voet.
'Bedankt Belle,' zeg ik. 'Hopelijk zie ik je snel weer.'
Ik glimlach en hink dan naar de stad.

---

"Rebellion's are build on hope"

~Danger Belle Katherine Liwe ~Weerwolf

In m'n hoofd glimlach ik nu, maar aangezien ik dat niet echt kan in deze vorm. Liet ik het maar zitten. Uiteindelijk komen we bij de rand van het bos aan. Ik kijk je nog even na en ren dan het bos in. Om een of andere reden wil ik gewoon weren of je wel veilig was. Ik slik en kijk dan nog een keer om. Ik ren snel voordat de fighters zouden komen. Hier ver in het bos zou ik veilig zijn. "Bedankt", Zeg ik nog even snel en voel dan daarna geen connectie meer. De maan trekt mijn aandacht en ik huil richting de maan.

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Jack Drake Smith ~ Human.

'Bedankt' hoor ik haar zeggen. Dan is ze weg.
'Jack!' hoor ik een meisjes stem roepen. Ik draai me om en zie mijn kleine zusje van zeven aan komen rennen. Een fighter loopt met haar mee. Ze trekt me mee en dan staan we weer veilig binnen de hekken.
'Waar was je?' vraagt Maya, mijn zusje. Ik haal mijn schouders op.
'Kom,' mompel ik. 'We gaan naar huis.'
Ik pak haar hand en samen lopen we naar ons kleine stenen huisje. Maar ik stop even met lopen als ik wolvenmeisje hoor.
'Jack' zeurt Maya. Ik glimlach en til haar op. Mijn voet deed al veel minder pijn.
'Kom maar mee jongedame,' grijns ik en ik druk een kus op haar wang. 'We kijken nog een film en dan naar bed.'

---

"Rebellion's are build on hope"

~Danger Belle Katherine Liwe ~Weerwolf

Ik zucht en vraag me af hoe lang het nog gaat duren. Normaal duurt het niet zo lang. Ik wil terug naar huis en zorgen dat m'n huis af kwam deze week. Ik kijk om me heen en hoopte nog iemand te zien. Voorzichtig loop ik naar de plek waar wij elkaar net hebben gezien. Ik rol me op bij de boom en lig op de grond. Ik heb m'n staart om me heen geslagen en val zo in een lichte slaap. Ik moet wel licht slapen. Wat als een fighter me zou vinden. Dan zou ik verdoemd zijn en mijn dagen geteld. Ik luisterde rustig naar de omgeving terwijl ik rustig licht sliep

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Idrille Mila Chilant ~ Weerkat (tijger)

De film hield me niet echt in diens ban en ik luisterde maar half naar de woorden die Jennifer zei in antwoord op mijn stelling. "Zal ik onthouden."
Ook al wou ik nog zo graag naar de film kijken, de beelden hielden me niet geconcentreerd, mijn blik gleed steeds weer af naar de volle maan die nu goed te zien was door één van de hoge ramen die in mijn muur zaten, de stralen schenen heerlijk naar binnen en leken een gedeelte van de keuken in een zilveren gloed te zetten.
"Hoor jij nu niet te veranderen ?"
Schijnbaar was het haar ook al opgevallen. "Gewoon uit nieuwsgierigheid." Voegde ze er nog achteraan alsof ze zich al wou verontschuldigen voor haar gedachten.
Ik draaide me naar haar bij en ik wist dat mijn ogen nu al wel groen op zouden lichten in het halfdonker dat zich in de kamer bevond. "Oh, ik verander zo wel, in feite waarschijnlijk binnen nu en een kwartier, maar mijn verandering gaat nou eenmaal een beetje anders dan de normale weerkat." Ik haalde mijn schouders op. "Ik ben nou eenmaal ook niet echt een standaard weerkat." Voor zover zij het nog niet door zou hebben. "Ik ben een weertijger, waarschijnlijk nog maar de enigste in mijn aftakking."
Ik voelde hoe er een trilling door mijn ruggengraat heen ging en ik wist dat het nog maar een kwestie van tijd was voor ik de eerste tekenen van mijn gedwongen verandering zou ondergaan.
Het begon altijd met mijn zicht en de pupillen, wat nu dus al bezig was.
Ik zag scherper dan normaal, wat ook al scherp was en het kleurenschema werd intenser, de kleuren werden duidelijker benadrukt.
Het zou niet lang meer duren voor ik daadwerkelijk in mijn geheel zou veranderen, zomaar.
ik zou er niet tegen vechten, dan zou het alleen maar langer duren en pijnlijker, mijn botten die zich aanpasten hadden er geen zin in om tegen gehouden te worden.
Hoe sneller, hoe beter, daardoor voelde ik er ook nooit meer wat van, puur omdat ik er al aan gewend was.
Sinds mijn geboorte was ik al een weertijger, doordat mijn ouders allebei weertijgers waren geweest, hoe zij zo geworden zijn weet ik niet en ik weet ook niet of ik verder nog familie of soortgenoten heb, maar het was ook niet zo dat ik er echt uitgebreid naar zocht.
Misschien werd het maar eens tijd dat ik dat deed.
Ik sloot mijn ogen en stond op. "Ik ga even... veranderen." mompelde ik, meer tegen mezelf dan tegen Jennifer, de vrouwelijke vampier.
Mijn voeten brachten me naar de keuken, waar ik nog snel het laatste stukje bacon wat ik vond in mijn mond propte voor ik mijn haar uitschudde en mijn ogen sloot.
Om ze weer open te doen vanuit mijn tijgerstandpunt.
in het gladde oppervlakte van de vaatwasser zag ik mezelf, mijn goudachtige oranje vacht tussen het zwarte met witte vacht leek te schijnen, het felle wit schitterde een beetje alsof er waterdruppeltjes als kristallen aan het weerspiegelen waren, het zwart stak scherp af tegen die schijnende kleuren en mijn ogen gloeiden groen op met een donkere zwarte pupil in het midden.
Ik spon genoegzaam toen de pijn wegbleef en ik waste eventjes mijn vacht goed achter mijn oren, waar ik altijd een soort vlek in de vorm van een esdoornblad had zitten, althans, dat ervoer ik zo, net zoals ik op mijn linkervoorpoot een soort teken van lijnen dat me vaag deed denken aan een aantal oude runen.
Ik krabbelde eventjes met mijn poten over de grond heen om me uit te rekken, het was een tijdje geleden dat ik in mijn tijgergedaante zat, maar eerlijk gezegd had ik het wel gemist, ik moet dit vaker doen.
Met een soepele tred liep ik terug naar de woonkamer en sprong met het grootste gemak op de grote bank en sloeg Jennifer gaande.
Het was maar beter dat ze aan me zou wennen, ik had geen zin in complicaties.

{ Hhmm... had niet heel veel inspiratie... }

---

Credendo Vides

Jack Drake Smith ~ human.

Ik opende de deur, maar Maya hield me tegen.
'Kijk,' zei ze glimlachend. 'We krijgen buren.'
Ik keek naar het huis naast ons en zag inderdaad dat het te koop bordje weg was. Ik knikte en duwde haar naar binnen.
'Kies maar een film uit jij,' grijnsde ik. 'Dan maak ik popcorn en chips.'
Ze joelde en rende naar de DVD kast. Ik ging haar niet vertellen over de wolf.
De bruine ogen zou ik nooit uit mijn hoofd kunnen krijgen. Ik moest ze onthouden. Want het meisje zou ik ooit kunnen herkennen aan haar ogen. Ik pakte de kommen met chips en popcorn en plofte neer naast mijn zusje. We waren wezen, maar we deden het prima samen.
'Welke film?' vraag ik.
'Tangled' zegt ze zacht en ze drukt op de play knop. We keken vaak deze film. Vaak omdat Rapunzel op het eind haar ouders weer terug vond. En dat was Maya's grootste droom. Ik drukte haar stevig tegen me aan en keek samen de film.

---

"Rebellion's are build on hope"

~Danger Belle Katherine Liwe ~Werewolf

Niet veel later word ik wakker en kijk om me heen. Ik slik en kijk naar m'n poten. Ze waren weer verandert in mijn handen. Ik haal opgelucht adem en sta op. Mijn transformatie is afgelopen. Aangezien ik het nog maar net ben, duurt mijn transformatie niet lang. Ik loop naar de rand van de stad en loop door de hekken heen. Even kijk ik rond of er geen fighters in de buurt zijn. Als ik zeker weet dat er geen in de buurt zijn, loop ik naar mijn toekomstige huis. Er lag een matras op de grond, aangezien ik nog geen bed had en m'n spullen morgen worden geleverd. Ik open de deur met m'n sleutel en loop naar binnen. Ik rek me uit en kijk even rond in het redelijk grote huis. Ik kleed me dan maar om en ga op het matras liggen. Ik trek m'n deken over me heen en ik val zo rustig in slaap. Nu in een diepe slaap aangezien ik toch in m'n eigen huis ben

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Jack Drake Smith. ~ Human.

Als ik er zeker van ben dat Maya slaapt, til ik haar op en loop ik met haar naar boven. Ik leg haar in bed en stop haar in. Snel druk ik een kus op haar hoofd en loop dan de kamer uit. Ik ga naar mijn eigen kamer. Die was gevuld met foto's die ik had gemaakt van magische wezens. Alleen was het altijd een foto die van ver was genomen. De weerwolf van vanacht was het dichtbij gekomen van allemaal. Ik duw mijn raam open en tuur naar buiten. De hemel die was beschilderd met sterren en een volle maan was prachtig. Ik leunde op mijn schouders en luisterde naar het woud. Hoe graag zou ik daar in willen rennen als magisch wezen. Ik kijk naar het huis naast ons. Morgen zou ik vragen of ze hulp nodig hadden met uitpakken. Zou ik ook op prijs stellen. Ik pak mijn camera en maak een paar foto's van de sterrenhemel. De camera maakt grappige klikkende geluiden als de foto word genomen. Als ik genoeg foto's heb, pak ik mijn schetsboek met potlood. Ik ga in het raamkozijn zitten en teken de wolf weer. Net zoals ik haar herinnerde.
"Belle" staart er met sierlijke letters boven. Ik kijk er glimlachend naar en begin dan met een goede tekening van haar ogen.

---

"Rebellion's are build on hope"

~Danger Belle Katherine Liwe ~Werewolf

Ik ben in een diepe slaap en slaap rustig op mijn matras. Het zou niet veel zijn, maar morgen ga ik gewoon m'n huis goed opbouwen en verven. Ik glimlacht en draai me op m'n zij. De bruine ogen van Jack volgen me elke keer in mijn droom. Zijn gezicht die ik nooit zal vergeten. Zal ik hem ooit weer zien of tegen komen? Ik hoop het eigenlijk van wel. Met die gedachte val ik in een diepere slaap. Nog een paar uur en de zon zou opkomen. Dan zou mijn maand weer komen van een rustig leven. Tot de volgende volle maan..

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Jack Drake Smith

Als ik wakker word, kijk ik in de grote bruingroene ogen van Maya. Haar zwarte haren omlijsten haar gezicht.
'Honger' zei ze, en ze liep mijn kamer uit.
'Ook goedemorgen' riep ik haar achtrna en ik gooide een kussen die haar hoofd raakte. Kwaad stormde ze op me af. Brullend sprng ze op me en ik haalde lachend adem. Ik greep haar stevig vast en begon haar te kietelen. Ze gilde het uit en duwde me weg.
Giechelened rende ze naar beneden en dook ze achter de bank. Ze had plots mijn notitie boekje in haar handen.
'Wie us Belle?' vraagt ze met een gemene grijns op haar gezicht. Mijn gezicht werd van vrolijk, omgeslagen naar kwaad.
'MAYA BLIJF VAN MIJN SPULLEN AF!'schreeuw ik. Geschrokken laat ze het boekje vallen. Tranen vullen haar ogen en ze laathaar hoofdje hangen.
tranen drupte op de grond en een zachte"sorry" kwam uit haar mond. Ik pakte het boekje en stopte het in mijn broezak. Toen tilde ik Maya op en drukte ik een kus op haar wang.
'Ik had niet mogen schreeuwen Maya,' zeg ik. 'Dus watdacht je van pannenkoeken aks ontbijt?'
Ze knikte en haar ogen vukde zich weer met vrolijkheid.

---

"Rebellion's are build on hope"

~Danger Belle Katherine Liwe ~Werewolf

De zon schijnt wel in m'n gezicht en ik kruip van het matras af. Ik knipper even met m' ogen tegen het felle zonlicht. Ik kijk naar de keuken die er al in staat. De werklui van de keukenzaak heeft hem er al in gezet en alles werkt. Ik slik en maak dan maar een simpel broodje voor mezelf. Ik kijk naar de sporttas naast de matras. Daar zit was kleding in dat ik al heb meegenomen. Ik eet het broodje op en maak mijn gezicht even nat in de keuken. De badkamer zou vandaag worden gedaan terwijl ik de woonkamer zou gaan verven. Donkergrijze verf voor waar de bank zou gaan staan en een potje zilver. De zilver zou ik gaan gebruiken voor een eigen ontwerp. De bank zou er prima bij passen. De andere muren zouden gewoon lila worden. Ik kijk om me heen en trek dan maar wat oude kleding aan. Een oud wit shirt en een grijze oude bijna versleten jogging broek. Dan trek ik de oud gympen aan en loop naar de overkant van de straat naar de bakker. Gewoon om wat brood binnen te hebben voor de komende week. Ik zucht en als ik terug kom van de bakker zie ik al wat werklui naar binnen gaan. De woonkamer heb ik zo gedaan. Dat is niet veel werk, maar inrichten? Is behoorlijk veel werk.

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Danny Jake Davids|| Tovenaar
Ik schrik op als ze gilt. Was het dan toch de verkeerde spreuk. Zo ja, dan moet ik dit boek echt een keer beter door kijken.
Dan voel ik een trap. 'Niet doen!' gilt ze. "Alleen het 'niet doen' stuk was al duidelijk. Was die trap echt nodig?"' Zeg ik terwijl ik over de plek waar ze me trapte wrijf. ''Je kan best hard trappen.'' Voeg ik er dan nog aan toe.
'Dankje' fluisterde ze dan.'Heb ik je pijn gedaan?' Ik haal mijn schouders op. ''Ik heb ergere dingen meegemaakt. Vergeleken met die dingen valt het wel mee.'' Ik sta op. ''Dus nee, het deed geen pijn.''

(@Vladiferr ik was inderdaad op vakantie, maar ik ben nu weer terug)
(@ DreamerN Ik schrijf dat stukje met Jennifer ook nog, maar ik weet niet wat 'Sloeg Jennifer gaande' betekent. Mijn woordenschat is niet zo perfect)

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!