• Naar het gelijknamige verhaal hier op Quizlet van Coldest en mij (bloos)



    Drie verhalen.
    Drie scholen.
    Drie bands.
    Drie audities.
    Een droom.

    Drie verschillende scholen hebben allebei een vaste schoolband. Allemaal hebben ze een eigen verhaal, maar ondanks dat hebben ze wel allebei dezelfde droom. Meer zijn dan een schoolband. Een flyer over een wedstrijd word door heel het land bij elke school uitgedeeld alsof de droom gehoord was. De bands twijfelen geen moment en schrijven zich in. Maar niet zonder problemen. De audities zullen dan ook niet vlekkeloos verlopen. Komt het door de concurrentie? Is het meer? En is het eigenlijk wel de haat die speelt? Of speelt liefde hier ook mee?.



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Nationaliteit
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    In welke band: (Vergeet niet dat de jongens niet allemaal bij elkaar zitten.)



    Rollen:
    -Niall James Horan; Nathness
    -Louis William Tomlinson; Paynelinson
    -Liam James Payne; Paynez
    -Harry Edward Styles; Limits
    -Zayn Javadd Malik; Abelard


    De mede-bandleden:
    (voorlopig zitten de meiden vol, want we hebben JONGENS nodig)
    (Zowel jongens als meiden.)
    - Aphrodite "Aphro" Calita Smith Aquari
    - Skylar Andy Valencia HurtedHeart
    - Jenna Lucy Martens xSunshineee
    - Quincy Jasmine Jones MonkeySwag
    - Camille Kendra Wright. After
    - Mabel Sonny Puckerman Cannibal
    - Max Jared Tommo Cannibal
    - Aidan Liam O'GormanLlamarmy
    - Luke Adams ItsNiall
    - Sean Bradley Andrews Licorne

    De bandindeling:

    Countless:
    - Harry Styles - Zanger
    - Camille Wright. - Zangeres en Bassiste
    - Niall Horan - Zanger en Gitarist
    - Aphrodite "Aphro" Smith. - Zangeres
    - Skylar Valencia - Zangeres en Drummer


    Fall out:
    - Quincy Jones - Zangeres en Bassiste
    - Mabel Puckerman - Drumster
    - Liam Payne - Zanger
    - Louis Tomlinson - Zanger
    - Luke Adams. - Gitarist


    Wishing:
    - Jenna Martens - Zangeres
    - Aidan O'Gorman - Drummer
    - Max Tommo - Zanger en Gitarist
    - Zayn Malik - Zanger
    - Sean Andrews - Bassist en Achtergrondzanger



    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
    -Alleen Paynlinson en Aquari maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin
    Het is een normale schooldag voor iedereen. Gewoon lessen volgen, pauze en aan het einde van de dag repeteren voor een schoolfeest wat eraan komt.
    Maar wat als iemand te laat de binnenkomt bij de repetitie? Niet omdat deze moest nablijven van de leraar bij de laatste les, maar omdat er een flyer werd uitgedeeld voor Battle of the Bands? Een bekende wedstrijd waar onbekende schoolbands van het hele land aan mee kunnen doen, om zo de eerste stap te zetten naar een wereldberoemde band? Zullen de bands de stap wagen en meedoen of is er iemand die tegen zal werken?

    [ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 22:55 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlinson
    Liam zijn lichaam verstijfde iets en ik vroeg me af of dat kwam door mijn actie. Mijn antwoorden had ik al snel toen dat helemaal zo was doordat ik mijn hand op zijn schouder legde.
    Ik beet op mijn lip en vroeg me deze keer af of dit een slechte voorteken was of juist iets goed. Op dit moment wist ik namelijk meer niet wat te denken, want de dingen die we niet aanzagen komen, gebeurde ook. Het zorgde dan ook ineens voor hele vreemde gevoelens op sommige momenten en de ongemakkelijkheid.
    Voor een korte tijd was mijn lach nog steeds door de ruimte te horen, alleen deze verging langzaam door de blikken die Liam me toewierp. Dit zorgde alleen voor een onzeker glimlach. Onbewust schoof ik toch iets dichter naar hem toe en sloeg ik mijn ogen neer.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis' lach verdwijnt door mijn blikken. Spijtig, ik hou van zijn manier van vrolijk lachen. Van het geluid dat dan zijn mond verlaat. Van de manier waarop zijn gezicht staat. Maar nu maakt de lach plaats voor een onzekere glimlach. Een hele andere variant dus. Al staat het hem stiekem nog best schattig, iets waarvan ik denk dat ik dat niet mag denken. Louis schuift iets dichter naar me toe en slaat zijn ogen neer. Hoewel er langzaam kippenvel op mijn armen ontstaat en ik het liefst zo hard mogelijk weg - en zo ver mogelijk - zou willen rennen blijf ik zitten. Mijn wangen lopen langzaam rose aan en ik bijt een beetje op mijn lip. Even werp ik door mijn wimpers nog een blik op mijn beste vriend en dan sla ook ik mijn ogen neer. Onzeker.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Liam zijn wangen lopen langzaam rose aan en beet een beetje op zijn lip. Iets wat ik merkte doordat ik net als hem soms een blik door mijn wimpers op mijn beste vriend wierp, om dan mijn ogen neer te slaan. Steeds opnieuw weer tot de laatste keer. Toen kon ik niets anders dan opkijken waardoor mijn wangen rood kleurde. Bijna net zo rood als mijn broek die ik aanhad. Ik weet niet wat het was, maar die jongen zorgde voor zoveel gevoelens tegelijkertijd. De helft kon ik nog onderdrukken, maar er was een ding wat niet ging. Onbewust schoof ik nog een stuk naar hem toe, om mijn vingers onder zijn kin te liggen. Zo zorgde ik er voor dat hij me wel aan moest kijken. 'Sorry Liam, ik kan het niet helpen. Ik weet niet wat je met me doet, maar -' Verder kwam ik niet, want ik wist et niet verder te vervolgen. Ik beet heel even op mijn lip terwijl mijn hand zich naar zijn wang verplaatste, om als laatste nog een kus op zijn lippen te plaatsen. Daarna schoof ik weer een stuk bij hem vandaan, want wist zeker dat het nu wel verpest was.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis wangen worden rood als hij naar me kijkt. Weer schuift hij een stukje naar me toe en weer verstijf ik nog iets meer. Zijn vingers legt hij onder mijn kin en ik kijk hem verbaast aan. "Sorry Liam, ik kan het niet helpen. Ik weet niet wat je met me doet, maar-" Verder vervolgt hij zijn zin niet. Hij bijt even op zijn lip en verplaatst ondertussen zijn hand naar mijn wang. Dan plaatst hij nog een kus op zijn lippen. De hele tijd blijf ik verstijfd en bewegingsloos zitten. maar dan ontspan ik. Louis schuift weer een stukje bij me vandaan.
    "Louis?" vraag ik hem zachtjes. "Weet jij al wat je voelde?" vraag ik hem dan maar.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    De hele tijd bleef Liam verstijfd en bewegingsloos zitten. maar ontspande toen weer. Zelf schoof al snel weer een stukje bij de jongen vandaan en sloeg mijn ogen neer.
    "Louis?" vroeg hij me zachtjes. "Weet jij al wat je voelde?"
    Ik dwong mezelf om langzaam op te kijken, om zo de jongen aan te kunnen kijken. De rode wangen, waar ik zo niet tegen kon, maar even negerend. Dat was nu niet het belangrijkste van alles.
    Net zo langzaam haalde ik daarna mijn schouders op, want ik wist het niet. Ik wist het echt niet. Ja, ik voelde wel degelijk wat, maar ik had geen idee wat. Het was allemaal zo vreemd en zou ik het daarbij durven zeggen, als ik wist wat ik voelde.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis kijkt op, zijn wangen rood gekleurd. Langzaam haalt hij zijn schouders op.
    Vragend kijk ik hem aan. Ik open mijn mond om wat te zeggen maar sluit die dan weer. Ik sla mijn handen even voor mijn ogen. Nee, ik huil niet. Ik ben enkel extreem verward. Die kriebel... Ik moet het weten.
    "Ik moet weten wat ik voel. Anders krijg ik nooit meer rust. Mag ik...?" vragend kijk ik Louis aan terwijl ik iets dichterbij schuif.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    De vragende blik en dat Liam zijn mond opende om vervolgens zonder een woord te zeggen, liet mij weer vragend kijken. Niet dat hij dat volgens mij nog zou zien, want zijn handen had hij alweer voor zijn ogen geslagen.
    Blijkbaar waren we allebei nog steeds verward door wat er was gebeurd. Niet dat het heel vreemd was aangezien het ook niet niets was. Daarbij bleven we ook nog de beste vrienden.
    Mijn ogen werden groot bij zijn woorden, want deze woorden had ik niet aan zien komen. Ik kon dan ook niets anders dan knikken waarna ik ietwat zijn kant opschoof.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis' ogen worden groot. Maar hij knikt wel en schuift ietsjes mijn kant op. Langzaam buig ik ietsjes naar hem toe. Waarna ik zachtjes - en heel snel - mijn lippen even op zijn wang druk. Een kus op zijn lippen durf ik niet te geven. Al zou ik dat wel willen. Ik word een beetje rood. Vraag me af wat ik daarnet voelde. Dan ga ik weer 'op mijn plek' zitten en wend mijn hoofd af. Waarschijnlijk ben ik nu knalrood.
    "Sorry," piep ik. Verward. Compleet verward.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Langzaam boog Liam ietsjes naar me toe waarna ik voor een moment zijn lippen tegen mijn wang drukte. Een zachte giechel verliet mijn mond waarna mijn wangen onmogelijk nog roder werden. Deze keer was ik niet de enige, want Liam werd ook langzaam rood.
    Toch vroeg ik me af of het voor verduidelijking zorgde. Iets waar ik op dit moment niet vanuit ging, want je merkte aan alles dat we volgens mij alleen maar verwarder werden.
    'Liam, je hoeft je excuus niet aan te bieden. We moeten toch weten wat het betekent.' zei ik zachtjes, nog steeds een beetje de weg kwijt. 'Wat voel je?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Als mijn lippen zijn wang raken verlaat een zachte giechel Louis' mond en zijn wangen worden nog roder. "Liam, je hoeft je excuus niet aan te bieden. We moeten toch weten wat het betekend," zegt Louis zachtjes. "Wat voel je?"
    Even kijk ik hem aan. Dan laat ik mijn hoofd hangen. "Ik weet het niet. I-I-I-Ik voelde een kriebel denk ik..." Het laatste is niets meer als een vage fluistering en ik knijp mijn ogen bang samen.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Even keek Liam me aan, om daarna zijn hoofd te laten hangen. "Ik weet het niet. I-I-I-Ik voelde een kriebel denk ik..." Het laatste is niets meer als een vage fluistering en kneep zijn ogen bang samen.
    Een lichte glimlach verscheen op mijn gezicht waarna ik zijn kant opschoof, om vervolgens twijfelend mijn armen om hem heen te slaan. Ik het niet, maar op een of andere manier zorgde dit wel voor een glimlach op mijn gezicht. Net als de jongen zelf al. 'Ten eerste hoef je niet bang te zijn en heel misschien is het wel een goed teken.' fluisterde ik bijna onhoorbaar en plaatste heel zacht mijn lippen tegen zijn wang voor een aantal tellen. Daarna legde ik mijn hoofd tegen zijn schouder, om voor me uit te staren.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Door de trillingen voel en hoor ik Louis mijn kant op schuiven en zijn arm om me heen slaan. Een beetje twijfelend lijkt wel. Ik open mijn ogen weer en zie dat er een kleine glimlach op zijn gezicht staat.
    "Ten eerste hoef je niet bang te zijn en heel misschien is het wel een goed teken," fluistert Louis. Zo zachtjes dat het bijna niet te horen valt. Al net zo zachtjes plaatst hij zijn lippen tegen mijn wang. Een paar seconden lang. Dan legt hij zijn hoofd tegen mijn schouder en staart voor zich uit.
    Ik besluit zijn voorbeeld te volgen en staar ook een beetje voor me uit. Mijn wang tintelt nog lichtjes op de plek waar zijn lippen de huid raakten en zo nu en dan kan ik het niet laten een snelle blik op Louis te werpen.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Mijn vingers gleden heel langzaam en voor een seconde over mijn lippen waarna ik deze arm ook gewoon weer om Liam heen sloeg. Heel misschien voelde ik meer dan alleen de verwarring, maar ik wist gewoon niet hoe het in elkaar stak. Of het wel echt zo was en of ik het wel toe durfde te geven. Dat laatste kwam doordat Liam niet zomaar iemand was en dit zomaar iets was.
    Heel af en toe ging mijn blik naar de jongen naast me waarna de glimlach op mijn gezicht onbewust breder werd. Je kon zeggen dat ik op dit moment onwetend was niets meer en niets minder. Ik mocht dan wel verliefd geweest zijn, maar het lag nu toch wel iets ingewikkelder als het zo was.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Aidan Liam O'Gorman
    Ik grinnikte en schudde mijn hoofd. "Mijn ego heeft misschien wel een paar krasjes opgelopen, maar aangezien ik toch al geen zelfrespect heb. Wat maakt het uit." Ik klopte het laatste zand van mijn broek en trok haar vrolijk mee naar binnen. Ik vertrouwde erop dat de jongens wel zouden komen. In het hok liet ik haar los en schoof achter mijn drumstel. Ik trok mijn ene wenkbrauw op toen ze begon over het feit dat er publiek zou zijn. Daar deden we het toch voor? Anders moest je niet in een band gaan spelen. Ik had het zelf nooit erg veel op vreemden, maar als ik op het podium zat vond ik het heerlijk om voor zo veel mogelijk mensen te spelen. Ik grijnsde toen ze bij draaide en gooide mijn stokjes tegelijk op om ze te vangen in een hand. "Dus. Wat gaan we doen? Direct full-wack knallen, of houden we het rustig? Misschien een cover? Wat vinden jullie?" Ik begin weer te drummen. Zonder er bij na te denken speel ik Bohemian Rapsody. Dat nummer had ik echt te vaak gespeeld, maar omdat er zoveel verschillende snelheden en drumroffels in zaten was het altijd een goede oefeningen geweest. Nu ging het dus nog wel eens vanzelf. De anderen waren ondertussen ook binnen en waren aan het stemmen. Ik hoefde dat niet, gelukkig. Gewoon krukje goed schuiven en gaan. "Lucy Lu, wat denk jij ervan?" Ik wist dat ze Jenna heette, dat zeker, maar toch noemde ik haar consequent bij haar tweede naam. Het begon plagerig, maar het was bij mij gewoon blijven hangen.


    Bowties were never Cooler

    Liam James Payne

    Terwijl mijn blik af en toe naar Louis gaat zou ik durven zweren dat zijn glimlach breder word. Zachtjes zucht ik. Mijn hoofd laat ik rusten op de zijne. En even sluit ik mijn ogen. Eigenlijk is dit hele gedoe best vermoeiend. En dat terwijl we zomenteen nog moeten repeteren.
    Ik haal een hand door mijn haar en haal diep adem. Weer knipper ik traag met mijn ogen. Dan laat ik mijn blik door de ruimte glijden. En als mijn ogen alles gescand hebben gaat mijn blik naar het raam. Richting buiten. Even ben ik bang dat iemand ons misschien ziet. Of misschien gezien heeft. Dan bedenk ik dat -dat waarschijnlijk niet zo is. Dat zou wel heel toevallig zijn.


    Reality's overrated.